02-03-2019, 06:03 PM
கிளாஸ் உள்ளே போனதும் என் பார்வை அவன் மேல் தான் விழுந்தது.அவன் என் கண்ணை பார்த்து அப்படியே அவன் பார்வையை என் உதடு.... கழுத்து.... முலைகள்.... இடுப்பு.... கால்.... வரை மேய விட்டான். எனக்கு அதுவே உடல் சிலிர்த்தது. அன்று அவன் பார்வையில் காமம் அதிகமாக தெரிந்தது.
எனக்கு உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்து இருந்தாலும் அதை கட்டுபடுத்திக்கொண்டு பாடத்தை நடத்தினேன்.அப்போ திடீர்ன்னு உள்ளே ஒரு சிறுவன் ஒரு பேப்பர் கொண்டுவந்து கொடுத்தான். அதில் இந்த வாரம் இறுதியில் இரண்டு நாள் டூர் கேரளாவுக்கு போறதாகவும் அதுக்கு மாணவர்கள் 3000ருபாய் கொடுத்து பதிவு செய்யும் படி இருந்தது. இதை கேட்டதும் எல்லாரும் கத்தி ஆர்ப்பாட்டம் பண்ண நான் எல்லாரையும் அடக்கினேன்.
ஒரு பஸ்ல பசங்கள கூப்பிட்டு போக குறைந்தது 20நாள் முன்னாடியாவது சொல்லணும் இவங்க என்னடா அப்படின்ன ஒரு வாரம் முன்னாடி சொல்லி இருக்காங்களே என்று குழம்பினேன். அன்று மீட்டிங் இருந்தது அப்போ வெறும் பன்னிரெண்டாவது பதினொன்றாவது வகுப்பு மாணவர்கள் மட்டும் தான் என்பதால் அதிக நேரம் இதில் நாங்கள் செலவிட முடியாது அவர்கள் கவனம் சிதறிடும் என்பதால் தான் குறுகிய காலத்தில் இப்படி ஒரு முடிவை எடுத்தோம் என்று நிர்வாகம் சொன்னது.
அன்று இரவு எனக்கும் மணிக்கும் நடந்த அந்த சேட் ல என்னை அவன் டூர் வர சொல்லி கேட்க நான் வீட்டில் யாரும் இல்லை நான் எப்படி வர முடியும் என்று அவனிடம் எடுத்து சொன்னேன், ஆனா அவன் ரொம்ப பிடிவாதமாக நான் வரணும் என்று எனக்கு கட்டளை இட்டான் கட்டின புருஷன் சொன்னாலே கேட்க்காத நான் இவன் கேட்டதும் அவனிடம் நான் வரேன் என்று சொன்னேன். என் கணவருக்கும் நடந்ததை சொன்னேன் அவரும் சரி போயிட்டு வா என்று சற்று சிரிப்புடன் சொல்ல அதை அவனிடம் நான் வருவதை உறுதி படுத்த மெசேஜ் செய்தேன்.
"மணி ஏதோ நீ இவ்வளோ தூரம்கேட்ட நீ கேட்டு இல்லைன்னு சொல்ல முடியல அதான் நான் வரலாம்ன்னு முடிவு பண்ணிட்டேன் டா"என்றேன்.
"வாவ் சூப்பர் அம்மு உம்மா உம்மா உம்மா உம்மா உம்மா "என்று எனக்கு மெசேஜ் அனுப்பினான்.
இது தான் முதல் முறை மணி எனக்கு இப்படி மெசேஜ் அனுப்புவதை இதை நான் எதிர்பார்க்க வில்லை .
"டேய் என்னடா உம்மா அப்படின்னு அனுப்பி இருக்க நான் உன் டீச்சர் மறந்துடாத"என்றேன்.
"ஐயோ அம்மு ஏதோ சந்தோஷத்துல தான் கொடுத்தேன் இதுக்கு போய் இப்படி கோச்சிக்கிறீங்க? ஏன் உங்க புருஷன் சந்தோஷமா இருந்தா அவர் உங்களுக்கு இப்படி கொடுக்கிறது இல்லையா"என்றான்,
"டேய் அவரும் நீயும் ஒண்ணா டா அவர் என் புருஷன் என்னை தொட்டு தாலி கட்டின புருஷன்."
"அவர விட எனக்கு அதிகம் உரிமை இருக்குன்னு நினைக்கிறேன்"என்றான் நக்கலாக.
இதை இப்படியே விட்டா சரிபட்டு வராது என்று நினைத்து நான் அவனை திட்ட ஆரம்பித்தேன்.
" கொஞ்சம் விட்டா என்னடா ஓவரா பண்ணுற இதுக்கு தான் இந்த மாதிரி சின்ன பசங்கள நமக்கு சமமா நடத்த கூடாது.... ச்சே உன் புத்தியை காட்டிட ல "என்று அவனை திட்டினேன்.
இதை பார்த்துட்டு அவன் எனக்கு மறுபடியும் எந்த ஒரு பதிலும் அனுப்பவில்லை.நானும் அவனை அதுக்கு அப்பறம் சீண்டவில்லை.அன்று முழுதும் அவனிடம் இருந்து எந்த ஒரு மெசேஜ் வரல ஒரு மன்னிப்பு மெசேஜ் கூட வரல என்ன தான் ஏதோ ஒரு கோவத்துல திட்டினாலும் நைட் ஆக ஆக நான் அவனை மிஸ் பண்ண ஆரம்பித்தேன்.
அவசர பட்டு திட்டிட்டேனோ...? நானே தான் அவனுக்கு இடம் கொடுத்தேன் அவனுக்கு புடித்த மாதிரி நானும் தான் நடந்துக்கிட்டேன் அவனை கரெக்ட் பண்ணதுல எனக்கும் தான் பங்கு இருக்கு ஆனா நான் ஏன் அவன திட்டினேன் அன்று என்னை நானே கேள்விகள் கேட்டுக்கொண்டேன்.காதலன் மனதை உடைத்த காதலி போல் அன்று இரவு முழுதும் அதே சிந்தனையுடன் இருந்தேன். அவனுக்கு சாரி என்று மெசேஜ் அனுப்பினேன், அவன் எனக்கு எந்த ஒரு பதிலும் அனுப்பவில்லை.
அவன் எப்பவுமே இப்படி பேசுறவன் தானே இன்னைக்கு கொஞ்சம் அதிகமா பேசிட்டான் அதுக்காக நான் இப்படி சொல்லி இருக்க கூடாது. கல்யாணம் ஆனவ நானே அவன் மேல ஆசை படும் போது சின்ன பையன் அதுவும் கன்னி பையன் அவன் ஆசையா பேசினதுல என்ன தப்பு என்று நான் யோசித்தேன்.
அடுத்த நாள் பள்ளிக்கூடம் சென்றேன் அங்கே அவன் வரவில்லை அது எனக்கு இன்னும் வேதனையாக இருந்தது. நான் ஒரு வார்த்தை சொல்லிட்டேன்னு அவன் வராம இருக்கானே அது மட்டும் இல்லை அவனை பார்க்காம எனக்கும் இருக்க முடியல என்ற உண்மையை நான் அப்போ தான் உணர்ந்தேன்.தினமும் அவனை பார்த்து பார்த்து இப்போ அவனை காணோமே என்று எனக்கு ரொம்ப கஷ்டமாக இருந்தது.என்னை விட்டு என் கணவர் இத்தனை நாள் பிரிந்து இருக்கிறார் அதை பற்றி கூட நான் இவ்வளோ வருத்த படவில்லை ஆனால் மணி இன்னைக்கு வரல என்பது எனக்கு ரொம்ப கஷ்டமாக இருந்தது.
வீட்டுக்கு சாயந்திரம் வந்ததும் அவனுக்கு நான் மெசேஜ் அனுப்பினேன் அனால் அவனிடம் இருந்து எந்த பதிலும் இல்லை.காமத்தை இன்னும் அதிகமாக்குவது ஒரு சின்ன பிரிவு தான் என்பதை நான் உணர்ந்தேன்.அவன் ஏதேதோ பேசினாலும் அவனுடன் பேசுவது சந்தோஷமாக இருந்தது இப்போ அவன் என்னுடன் பேசாமல் இருப்பது எனக்கு ரொம்ப மனசுக்கு கஷ்டமாக இருந்தது.என்ன இது எனக்கு ஏன் இவன் மேல இவளோ அக்கறை பாசம் எல்லாம் இல்லை இதெல்லாம் பாசமா இல்ல காதலா?என்று என் மனம் எச்சரித்தது.நான் இந்த குழப்பத்தில் இருந்து அவனுக்கு நான்
"சாரி டா என் கூட பேசு; உன்னை ரொம்ப மிஸ் பண்றேன் "
என்று மெசேஜ் அனுப்பினேன்.அதை அவன் பார்க்கவில்லை நான் அவன் மேசெஜ்காக காத்து காத்து சோர்ந்து போனேன். அவனிடம் இருந்து எனக்கு எந்த ஒரு பதிலும் வரவில்லை. கவலையில் தூங்கினேன். கொஞ்ச நேரம் கழித்து ஒரு மெசேஜ் வந்தது சத்தம் கேட்டு எழுந்து பார்த்தேன்.
“2 messages received” என்று இருந்தது அது வேற யாரும் இல்லை என் மணி தான். என்னடா என் மணின்னு சொல்றேன்னு பாக்குறிங்களா?....ஆம்.... இனி அவன் என் மணி தான்.
மெசேஜ் ஓபன் பண்ணி பார்த்தேன்.
(தொடரும்)
thanks to all my readers comments...viewers
எனக்கு உடம்பெல்லாம் சிலிர்த்து இருந்தாலும் அதை கட்டுபடுத்திக்கொண்டு பாடத்தை நடத்தினேன்.அப்போ திடீர்ன்னு உள்ளே ஒரு சிறுவன் ஒரு பேப்பர் கொண்டுவந்து கொடுத்தான். அதில் இந்த வாரம் இறுதியில் இரண்டு நாள் டூர் கேரளாவுக்கு போறதாகவும் அதுக்கு மாணவர்கள் 3000ருபாய் கொடுத்து பதிவு செய்யும் படி இருந்தது. இதை கேட்டதும் எல்லாரும் கத்தி ஆர்ப்பாட்டம் பண்ண நான் எல்லாரையும் அடக்கினேன்.
ஒரு பஸ்ல பசங்கள கூப்பிட்டு போக குறைந்தது 20நாள் முன்னாடியாவது சொல்லணும் இவங்க என்னடா அப்படின்ன ஒரு வாரம் முன்னாடி சொல்லி இருக்காங்களே என்று குழம்பினேன். அன்று மீட்டிங் இருந்தது அப்போ வெறும் பன்னிரெண்டாவது பதினொன்றாவது வகுப்பு மாணவர்கள் மட்டும் தான் என்பதால் அதிக நேரம் இதில் நாங்கள் செலவிட முடியாது அவர்கள் கவனம் சிதறிடும் என்பதால் தான் குறுகிய காலத்தில் இப்படி ஒரு முடிவை எடுத்தோம் என்று நிர்வாகம் சொன்னது.
அன்று இரவு எனக்கும் மணிக்கும் நடந்த அந்த சேட் ல என்னை அவன் டூர் வர சொல்லி கேட்க நான் வீட்டில் யாரும் இல்லை நான் எப்படி வர முடியும் என்று அவனிடம் எடுத்து சொன்னேன், ஆனா அவன் ரொம்ப பிடிவாதமாக நான் வரணும் என்று எனக்கு கட்டளை இட்டான் கட்டின புருஷன் சொன்னாலே கேட்க்காத நான் இவன் கேட்டதும் அவனிடம் நான் வரேன் என்று சொன்னேன். என் கணவருக்கும் நடந்ததை சொன்னேன் அவரும் சரி போயிட்டு வா என்று சற்று சிரிப்புடன் சொல்ல அதை அவனிடம் நான் வருவதை உறுதி படுத்த மெசேஜ் செய்தேன்.
"மணி ஏதோ நீ இவ்வளோ தூரம்கேட்ட நீ கேட்டு இல்லைன்னு சொல்ல முடியல அதான் நான் வரலாம்ன்னு முடிவு பண்ணிட்டேன் டா"என்றேன்.
"வாவ் சூப்பர் அம்மு உம்மா உம்மா உம்மா உம்மா உம்மா "என்று எனக்கு மெசேஜ் அனுப்பினான்.
இது தான் முதல் முறை மணி எனக்கு இப்படி மெசேஜ் அனுப்புவதை இதை நான் எதிர்பார்க்க வில்லை .
"டேய் என்னடா உம்மா அப்படின்னு அனுப்பி இருக்க நான் உன் டீச்சர் மறந்துடாத"என்றேன்.
"ஐயோ அம்மு ஏதோ சந்தோஷத்துல தான் கொடுத்தேன் இதுக்கு போய் இப்படி கோச்சிக்கிறீங்க? ஏன் உங்க புருஷன் சந்தோஷமா இருந்தா அவர் உங்களுக்கு இப்படி கொடுக்கிறது இல்லையா"என்றான்,
"டேய் அவரும் நீயும் ஒண்ணா டா அவர் என் புருஷன் என்னை தொட்டு தாலி கட்டின புருஷன்."
"அவர விட எனக்கு அதிகம் உரிமை இருக்குன்னு நினைக்கிறேன்"என்றான் நக்கலாக.
இதை இப்படியே விட்டா சரிபட்டு வராது என்று நினைத்து நான் அவனை திட்ட ஆரம்பித்தேன்.
" கொஞ்சம் விட்டா என்னடா ஓவரா பண்ணுற இதுக்கு தான் இந்த மாதிரி சின்ன பசங்கள நமக்கு சமமா நடத்த கூடாது.... ச்சே உன் புத்தியை காட்டிட ல "என்று அவனை திட்டினேன்.
இதை பார்த்துட்டு அவன் எனக்கு மறுபடியும் எந்த ஒரு பதிலும் அனுப்பவில்லை.நானும் அவனை அதுக்கு அப்பறம் சீண்டவில்லை.அன்று முழுதும் அவனிடம் இருந்து எந்த ஒரு மெசேஜ் வரல ஒரு மன்னிப்பு மெசேஜ் கூட வரல என்ன தான் ஏதோ ஒரு கோவத்துல திட்டினாலும் நைட் ஆக ஆக நான் அவனை மிஸ் பண்ண ஆரம்பித்தேன்.
அவசர பட்டு திட்டிட்டேனோ...? நானே தான் அவனுக்கு இடம் கொடுத்தேன் அவனுக்கு புடித்த மாதிரி நானும் தான் நடந்துக்கிட்டேன் அவனை கரெக்ட் பண்ணதுல எனக்கும் தான் பங்கு இருக்கு ஆனா நான் ஏன் அவன திட்டினேன் அன்று என்னை நானே கேள்விகள் கேட்டுக்கொண்டேன்.காதலன் மனதை உடைத்த காதலி போல் அன்று இரவு முழுதும் அதே சிந்தனையுடன் இருந்தேன். அவனுக்கு சாரி என்று மெசேஜ் அனுப்பினேன், அவன் எனக்கு எந்த ஒரு பதிலும் அனுப்பவில்லை.
அவன் எப்பவுமே இப்படி பேசுறவன் தானே இன்னைக்கு கொஞ்சம் அதிகமா பேசிட்டான் அதுக்காக நான் இப்படி சொல்லி இருக்க கூடாது. கல்யாணம் ஆனவ நானே அவன் மேல ஆசை படும் போது சின்ன பையன் அதுவும் கன்னி பையன் அவன் ஆசையா பேசினதுல என்ன தப்பு என்று நான் யோசித்தேன்.
அடுத்த நாள் பள்ளிக்கூடம் சென்றேன் அங்கே அவன் வரவில்லை அது எனக்கு இன்னும் வேதனையாக இருந்தது. நான் ஒரு வார்த்தை சொல்லிட்டேன்னு அவன் வராம இருக்கானே அது மட்டும் இல்லை அவனை பார்க்காம எனக்கும் இருக்க முடியல என்ற உண்மையை நான் அப்போ தான் உணர்ந்தேன்.தினமும் அவனை பார்த்து பார்த்து இப்போ அவனை காணோமே என்று எனக்கு ரொம்ப கஷ்டமாக இருந்தது.என்னை விட்டு என் கணவர் இத்தனை நாள் பிரிந்து இருக்கிறார் அதை பற்றி கூட நான் இவ்வளோ வருத்த படவில்லை ஆனால் மணி இன்னைக்கு வரல என்பது எனக்கு ரொம்ப கஷ்டமாக இருந்தது.
வீட்டுக்கு சாயந்திரம் வந்ததும் அவனுக்கு நான் மெசேஜ் அனுப்பினேன் அனால் அவனிடம் இருந்து எந்த பதிலும் இல்லை.காமத்தை இன்னும் அதிகமாக்குவது ஒரு சின்ன பிரிவு தான் என்பதை நான் உணர்ந்தேன்.அவன் ஏதேதோ பேசினாலும் அவனுடன் பேசுவது சந்தோஷமாக இருந்தது இப்போ அவன் என்னுடன் பேசாமல் இருப்பது எனக்கு ரொம்ப மனசுக்கு கஷ்டமாக இருந்தது.என்ன இது எனக்கு ஏன் இவன் மேல இவளோ அக்கறை பாசம் எல்லாம் இல்லை இதெல்லாம் பாசமா இல்ல காதலா?என்று என் மனம் எச்சரித்தது.நான் இந்த குழப்பத்தில் இருந்து அவனுக்கு நான்
"சாரி டா என் கூட பேசு; உன்னை ரொம்ப மிஸ் பண்றேன் "
என்று மெசேஜ் அனுப்பினேன்.அதை அவன் பார்க்கவில்லை நான் அவன் மேசெஜ்காக காத்து காத்து சோர்ந்து போனேன். அவனிடம் இருந்து எனக்கு எந்த ஒரு பதிலும் வரவில்லை. கவலையில் தூங்கினேன். கொஞ்ச நேரம் கழித்து ஒரு மெசேஜ் வந்தது சத்தம் கேட்டு எழுந்து பார்த்தேன்.
“2 messages received” என்று இருந்தது அது வேற யாரும் இல்லை என் மணி தான். என்னடா என் மணின்னு சொல்றேன்னு பாக்குறிங்களா?....ஆம்.... இனி அவன் என் மணி தான்.
மெசேஜ் ஓபன் பண்ணி பார்த்தேன்.
(தொடரும்)
thanks to all my readers comments...viewers