15-07-2020, 02:19 AM
(This post was last modified: 15-07-2020, 02:21 AM by aanya.mohini. Edited 1 time in total. Edited 1 time in total.)
मोहिनीताई: ह्हम्म.. मी त्याच्यावर अगोदर थोडी रागावली असती, आणि नंतर त्याला शिकवण्याच्या बहाण्याने सर्व केले असते ...
मी: वाव ... क्या बात है .. (खात्याला हसत).
पारुल भाभी: वाव, मोहिनीजी.. काश में भी आप कि तरह इतनी हिम्मतवाली होती .. तो आज उसकी याद में यु ना तडपती. (नाराज होत)
मोहिनीताई: ओके .. जाऊ दे गं .. एक दिवस तुझी ही इच्छा पूर्ण होईल..
पारुल भाभी: (तिने लगेच पकडले) तुझी ही म्हणजे ?? अजून कोणाची पूर्ण झाली गं ?
मोहिनीताई: कोणाची नाही गं .. मी म्हणत होते, तुझी ही जी काही इच्छा आहे, ती पूर्ण होईल... (ताईने सफाईदारपणे स्वतःचा बचाव केला. मी फक्त बघतच राहिलो).
पारुल भाभी: ओह्ह .. ओके ...
मोहिनीताई: मग दीरा सोबत कसं काय सुरु झालं प्रकरण..
पारुल भाभी: खरं तर ठरवून असं काही केलं नाही.. पण मला सॅमची म्हणजे माझ्या लहान भावाची सारखी आठवण येऊ लागली. माझा दीर आणि सॅम मध्ये बरचसं साम्य असल्यामुळे, मी भावाची कमतरता पूर्ण करण्यासाठी त्याला रिझवले आणि आमचा खेळ सुरु झाला.
(पारुल भाभी आणि तिचा दीर याची एक स्वतंत्र कथा लिहणार असल्यामुळे, इथे जास्त उल्लेख करत नाहीये).
मी: (विचार करून) ... भाभीजी, मी तुमची मदत करू शकतो...
पारुल भाभी: मदत ? कसली?
मी: तुमची आणि सॅमची इच्छा पूर्ण करण्याची... जर तुमची काही हरकत नसेल तर...
माझी ऑफर ऐकून भाभी खूप गंभीर झाली होती. त्याच अवस्थेत ती विचार करू लागली. काही वेळाने ती मला म्हणाली.
पारुल भाभी: माझी इच्छा पूर्ण करू शकल्यास, तुम्ही मागाल ते गिफ्ट मी द्यायला तयार आहे.. (तिच्या चेहऱ्यावर एक वेगळीच अशा आणि चमक भासत होती).
मी: ओके .. तुमचा मोबाइल द्या बघू..
पारुल भाभी: का ? कशासाठी?
मी: प्रश्न विचाराचे नाहीत ..
पारुल भाभीने थोडा वेळ विचार केला आणि स्वतःचा मोबाईल माझ्या हातात दिला. मी सॅमचा नंबर शोधला आणि भाभीला दाखवून कन्फर्म करून डायल केला. थोड्याच वेळाने सॅमने मोबाईल उचलला.
सॅम: हॅलो दीदी ...
मी: हॅलो सॅम..
सॅम: कौन ... जिजाजी?
मी: आय एम अनिल. फ्रेंफ ऑफ पारुल.
सॅम: जी?
मी: आपसे कुछ जरूरी बात करनी हैं.
सॅम: जी कहिये ...
मग मी त्याला सविस्तरपणे त्याच्या आणि पारुलच्या रात्रक्रीडे विषयी सांगून मोकळा झालो. त्याचा विश्वास न बसण्यासारखं काही नव्हतंच. खरं तर त्याला आतापर्यंत हेच वाटत होत कि पारुलला काहीही माहित नाही. त्याच्या मनाची होणारी घालमेळ बघून कोणीही सांगू शकत होता कि तो आज ही पारुलच्या प्रेमात आहे. मग मी त्याला डायरेक्टच विचारायचे ठरवले.
मी: सॅम, अगर तुम बुरा ना मनो तो, एक बात पुछना चाहता हु और ये समझ लो कि में नहीं पारूलजी पुछ रही है..
मी हळूच एक कटाक्ष पारुल भाभी वर टाकला. ती एकटक लावून माझ्याकडे बघत होती. तिचे सारे लक्ष आमच्या बोलण्यावरच होत. तिच्या छातीची होणारी हालचाल पाहून माझ्या लक्षात लगेच आले कि तिचा स्वासाचा वेग वाढलाय आणि हे साहजिकच होते म्हणा ...