இந்தூ சந்தூ(completed)

[johnypowas]

அவளிடம் காயு.. "அக்கா.. சாலு ரூமில செல்ப்ல ஒரு பட்டுபுடவை கவர்ல இருக்கு கொஞ்சம் எடுத்திட்டு வாயேன் ப்ளீஸ்.. என் கையெல்லாம் ஈரமா இருக்கு..." சரிம்மா... சொல்லியபடி சாலு ரூமில் நுழைந்து செல்ப்ல தேடி புடவைய எடுத்தவள்... திரும்பி வந்து இது தான பார்.. "ஆமாக்கா.. இது தான் உனக்கு சரியா இருக்கும் அதுக்குள்ளவே ஜாக்கெட் இருக்கும்.. போய் உடுத்திக்கிட்டு வா...நாம கோயிலுக்கு போய்டு வந்திடலாம்... எங்க பெட் ரூமுக்கு போக்கா அங்க தான் பெரிய கண்ணாடி இருக்கு... பாத்து சரியா கட்டலாம்.. உள்ள பூட்டிக்க ....." உள்ளே நுழைந்தவள்..கதவை தாழிட்டவள்.. தன் கட்டியிருந்த புடவைய அவிழ்த்துப் போட்டாள்... ஜாக்கட் கழட்டி போட்டு பிராவுடன்...தன் பிதுங்கி வழியும் தன் முலை அழகை பார்த்து கண்ணாடியில் ரசித்தவள்... அதை மெல்ல தன் கைக்ளால் பிடித்து அமுக்கி.. குனிந்து பிராவை சரி செய்தவள்.. நிமிர்ந்தவள் அதிர்ந்தாள்.....கண்ணாடியில்.. அவள் அழகை ரசித்தபடி அவள் பின்னாள்.. நின்றது.. விக்ரம்.... அவள் கணவன்... விவாகரத்துக்கு அப்ளை பண்ணி.. இன்னும் இரண்டு மாதம் பாக்கி இருக்கிறது குடும்ப கோர்ட்ல்.... "லால்...." விக்ரம் தான் அவளை அழைத்தான்.. அவன் அவளுடன் அந்தரங்கமாக இருக்கும் தருணத்தில் அவர்கள் இருவரும் இணைந்து இன்பமாக ஒருவருடன் ஒருவர் கட்டி தழுவி.. பின்னி பினைந்து இருக்கும் அந்த தருனத்தில்.. அவன் அவளை அன்புடன் கூப்பிடும் ... விக்ரம்.. "லால்.. என்ன மன்னிச்சிடு லால்.... உன்னிடம் மன்னிப்பு கேட்கும் தகுதி எனக்கில்லை லால்.. ஆனா.. இப்ப திருந்தி வந்திருக்கிரேன். உன்னுடன் சேர்ந்து வாழ ஆசைப் படுகிறேன் லால்.... நான் கோர்ட்ல என்னுடய தரப்ப விலக்கி வாங்கிட்டேன் லால்.. அவங்களுக்கும் நான் உன் கூட சேர்ந்து வாழப்போறன்.. எழுதி கொடுத்திருக்கேன் லால்.. என்ன மன்னிச்சு ஏத்துக்க லால்... " திகைத்துப் போனால் லலிதா.. இவர் எப்படி இங்க.. ...காயு... குமார்... கள்ளன்.. எனக்கு தெரியாமல் எல்லா ஏற்பாடுகளையும் பண்ணி.. என்ன எப்படியும் சமாதான படுத்த.....நினைத்தவளுக்கு அப்ப தான் நினவு வந்தது தான் வெறும் பிரா.. பெட்டிகோட்டுடன் இருப்பது.. அவசரமாய் தன் அழகை அவள் மறைக்க புடவைய எடுத்து தன் மீது போர்த்திக் கொண்டாள்.. அவள் கண்களில் கண்ணீர் திரண்டு... "என்ன எவ்வளவு கேவலமா..நினைச்சீங்க....அன்னிக்கு...இப்ப எப்படி வந்து மன்னிப்புன்னு..." "இல்லை லால்... நான் இப்ப குடிக்கிரத அடியோடு விட்டுட்டேன்... இப்பவும் நான் இவ்வளவு தூராம் வந்தது... சகலை குமார் தான் காரணம்..லால்...அவர் மும்பையில் இருக்கும் போதே என்னை காண்டாக்ட் பன்னி.. என்னை நான் பன்னின தப்ப புரிய வைத்து.. மாமாவின் நிலைய எடுத்துச் சொல்லி... அவர் தான் எல்லாத்துக்கும் காரணம்.... என்ன புரிஞ்சுக்க லால் .. நான் இனி உன்ன விட்டு விலக மாட்டேன் லால்.. விலக மாட்டேன்.." சொன்னவன் அவள் பின் புரம் நின்றவாறு அவள் தோளைத் தடவி அவள் கழுத்தில் மெல்ல முத்தமிட்டான்... பட்டென்று விலகியவள்.. " பிளீஸ் .. என்ன கொஞ்சம் யோசிக்க விடுங்க... " சொன்னாள் லலிதா... "நல்லா யோசித்து.. நல்ல முடிவா எடு.. லால்...." சொன்னவன்.. அவளை அவனுக்காய் திருப்பி அவள் முகத்தை தன் கைகளால் பிடித்து அவள் இதழ்களை மெல்ல கவ்வி மென்மையாய் முத்தமிட்டவன்.. பின்னர் விலகி பெட் ரூமை விட்டு வெளியே வந்தான்.. விக்ரம்.... லலிதா.. அவன் விலகியது கூட தெரியாமல்.. அவன் முத்தமிட்ட விதத்தை எண்ணி வியந்தாள்... இந்த மென்மை இவரிடம் புதிது.. அடித்து பிடித்து முத்தமிட கூட நேரமில்லாமல்.. படபட வென்று சேலைய தூக்கி.. சட்டென்று சொருகி அவசரமாய் அடித்து.. விலகி.. அவள் அனுபவித்தாளா.. இல்லையா.. என்று கூட பார்க்காமல்.. புரண்டு படுப்பவன்.. இப்ப மென்மையாய்.. தொட்டு தடவி.. முத்தமிட்டு.. விலகி... நிசமாவே திருந்தி விட்டானா..... குழம்பி கொண்டே பட்டுப்புடவைய கட்டியவள்... கண்ணாடியில் ஒரு முறை பார்த்தவள்... ஆச்சரியப்பட்டாள்... தான் இவ்வளவு அழகா.... காயு நீ கில்லாடிடீ.... எத கட்டினா புருசன் அசருவான்னு தெரிஞ்சு.. அந்த ஆள உள்ள விட்டுட்டு.. ... அவனையும் அசர வச்சு... என் மனதையும் சலனப் ப்டுத்தி... இத குமார் தான் செஞ்சுருக்கனும்.. என்ன தான் தன்னை போட்டு ஓத்தாலும்.. அது நிரந்தரமல்ல.. இது தான் சாசுவதம்ன்னு... செஞ்ஞ்சிருக்கான்... கொழுந்தனின் புத்திசாலிதனத்தை எண்ணி... தனக்குள் புன்முறுவல் பூத்தாள்... மெல்ல ரூமை விட்டு வந்தவளுக்கு வெக்கம் புடுங்கியது.. இவ்வளவு நேரம் விக்ரம் ரூமில் தான் இருந்தார்.. நான் இப்ப புடவைய மாத்திட்டு வெளிய போறென்.. என்ன நினைப்பாங்க... நினைத்தவுடன் அவள் முகம் சிவந்தது.... வாக்கா வா... எப்படி இருக்கு... காயு சொல்லியபடி தான் கொண்டு வந்திருந்த மல்லிகைப் பூவை அவள் தலையில் வைத்து அவள் நெற்றிய பாத்தவள்.. பூஜை ரூமில் இருந்து குங்குமம் எடுத்து வந்து விக்ரம் கையில் கொடுத்து... "மாமா.. அக்காவுக்கு வச்சு விடுங்க.. " விக்ரம் முழிக்க... ". சும்மா வச்சு விடுங்க மாமா.. இன்னும் நீங்க அவ புருசன் தான்....என்னக்கா.. நான் தப்பா ஏதும் சொல்லலையே.. " சிரித்தபடி அவள் முகத்தை பாத்தவள்.. லலிதாவின் கண்கள் கலங்கி கண்ணீர் முட்டிக் கொண்டு நிற்பதை பாத்தவுடன்.. "அக்கா.. அக்கா.. புருசன் பொண்டாடிக்குள் சண்டை வேனும் தான் ஆனா.. அது அடுத்த நாளே காணாமப் போயிடனும்.. இல்லைன்னா நஷ்டம் குடும்பத்துக்குத் தான்.. மாமா நீங்களும் அக்காவும் கோயிலுக்கு போய்ட்டு வாங்க...மனசு விட்டு பேசுங்க.. அப்புரம் முடிவு எடுங்க..." லலிதாவிற்கு காயுவ பாக்க கொஞ்சம் பொறாமையாக இருந்தது.. எவ்வளவு ஈசியா.. ஒரு சிக்கலை விடுவித்து அதற்கு ஒரு வழியையும் கண்டு பிடித்து... காயுவை அனைத்துக் கொண்டவள்..