"ப்ளீஸ்... சொன்னா கேளுங்க,... இதையெல்லாம் படிக்காதீங்க"

[johnypowas]

இல்லைங்க. நான் இப்பவே உங்க கூட வந்திட்றேன். வீட்டிலே நிறைய வேலை இருக்கு.” என்று சொன்ன அர்ச்சனா, என்னையும் துணைக்கழைத்து ,இருவரும் இன்னொரு அறைக்குச் சென்று, நேற்று வரும் போது அணிந்து வந்த அவள் உடைகளை அர்ச்சனா அணிந்து கொள்ள கஷ்டப் படுவதைப் பார்த்து, அவளுக்கு ப்ராவையும், ஜாக்கெட்டையும் அணிய உதவி செய்துகொண்டே,” என்னடி,.... உன் புருஷனுக்கு உன் கிட்டே ,எங்கே, எதைக் கேக்கணும்னு கொஞ்சம் கூட விவஸ்தையே இல்லையா? இப்படியா என் முன்னாலேயே கொஞ்சம் கூட வெக்கமில்லாம கேப்பார்.?”

“அவர் பேச்சை விடுடி. அவர் எப்பவும் அப்படித்தான். எதையும் மறைச்சு பேசவும் தெரியாது. மறைச்சு செய்யவும் தெரியாது. நான் தான் பாத்தேனே! என்னை பக்கத்துல வச்சுகிட்டே உன்னை அள்ளி முழுங்கற மாதிரி அவர் பாத்ததை.”

“ நீ இதையெல்லாம் கண்டுக்கறதில்லையா?”

“தப்பு செய்யிறது கண்ணுக்கு தெரியறப்போ கண்டிப்போம். கண்ணுக்கு தெரியாம நடக்கிறதை நாம என்ன செய்ய முடியும்? ஒவ்வொருத்தர் மனசிலேயும் ஒரு போலீஸ், ஜட்ஜ் இருக்கணும். அப்பதான் ஒழுங்கா இருப்பாங்க.”

“..........”

“ நாம அக்ரீமென்ட் பண்ணிகிட்டதனாலதான் அவர் அப்படி உரிமையா உன்னைப் பார்க்கிறார். நீ மட்டும் என்ன? அப்படி, இப்படியா இருக்கே? ஹன்சிகா மோத்வானி மாதிரி சும்மா ‘கும்’ன்னு இருக்கே. என்ன......அவளுக்கு கண்ணு சின்னது. உனக்கு எல்லாமே பெருசு.”

“ச்சீய்... போடி” என்று முகம் சிவந்து நான் வெக்கப் பட,. என் கன்னத்தை செல்லமாகக் கிள்ளியவள்,....

“வெக்கத்தைப் பாறேன். இருக்கிறதைத் தான்டி சொன்னேன்” என்று என்னிடம் பேசிக்கொண்டே, அர்ச்சனா சேலை கட்டி முடித்திருந்தாள்.

இருவரும் வெளியே வர, அர்ச்சனா புருஷன் பைகை ஸ்டார்ட் செய்து எனக்கு பை பை சொல்ல, அதைப் பார்த்துக் கொண்டே அர்ச்சனா பைக்கில் ஏறி, அவர் பின்னால் உட்கார்ந்து எனக்கு ‘பை’ ‘பை’ சொல்லியபடியே, அவள் கனவருடன் சென்றாள்.

அர்ச்சனா அவள் கனவருடன் புறப்பட்டதும், வீட்டு வேலைகளை முடித்து, இட்லி ஊற்றி அடுப்பில் வைத்து, பொதினா சட்னி அரைத்து, வென்னீர் போட்டு, உங்களை எழுப்ப,.... பக்கத்தில் படுத்திருந்த அர்ச்சனாவைத் தேடியபடி,” அர்ச்சனா எங்கேடி?”

“அவளை, அவ புருஷன் வந்து கூட்டிகிட்டு போய்ட்டார்”

முகம் சோகமாய் இருக்க, எதையோ பறி கொடுத்தவர் போல நீங்கள் இருக்க,...

“என்னங்க மணி என்னாச்சு தெரியுமா? இன்னைக்கு வேலைக்குப் போகலையா?”

“இல்லை,.... லீவ் போட்டிருக்கேன்.”

“அப்புறம் என்ன,..... குடி முழுகிப் போன மாதிரி, முகத்த ‘உம்’ன்னு வச்சிகிட்டு,.... எங்க போய்ட்டா? இதோ,..... இங்க இருக்கிற பக்கத்து ஊருக்கு போய் இருக்கா. நாளைக்கு வாடின்னா வந்துட்டுப் போறா. இதுக்குப் போயி கப்பல் கவுந்துட்ட மாதிரி முகத்த வச்சுகிட்டு,.... அவளைப் பத்தியே நெனைச்சிட்டு இருக்காமே, வந்து குளிச்சிட்டு டிபன் சாப்டுட்டு மத்த வேலையைப் பாருங்க” என்று சொல்லி, உங்கள் கைப் பிடித்து இழுத்து வந்து, குளிக்க வைத்து,..... டைனிங்க் டேபிள் முன்னால் உட்கார வைத்து, இருவருக்கும் சாப்பாட்டுத் தட்டை வைத்து, அதில் இட்லி, பொதினா சட்னி பரிமாறி,... நானும் உங்கள் முன்னால் உட்கார்ந்தேன்.

புது சுகம் அனுபவித்த களைப்பு உங்க முகத்தில் அப்பட்டமாகத் தெரிய, உங்கள் முகத்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த என்னைப் பார்த்து,....

“என்ன மீனா, அப்படி பாக்கிறே. ஏதாவது தப்பா நடந்துகிட்டனா?”

“அது ஒன்னும் இல்லீங்க.”

“சொல்லுடி மீனா. நீ பாக்கிறதைப் பாத்தா எனக்கு என்னவோ பயமா இருக்கு. உனக்கு தெரியாம நான் எந்த தப்பும் இதுவரைக்கும் பண்ணலையேடி”

“அதில்லை..... ஏதோ கிடைக்காதவ கிடைச்ச மாதிரி, பாக்காதவள பாத்த மாதிரி, செய்யாதத செஞ்ச மாதிரி,....நேத்து அர்ச்சனாவை அப்படி கதற கதற ஓத்தீங்களே. நாளைக்கு நான் அவங்க வீட்டுக்கு போனா, அவ புருஷனை வச்சு, என்னை பழிக்குப் பழி வாங்கிடுவாளோன்னு பயமா இருக்கு. அதனாலே, அவ வீட்டுக்குப் போறப்ப நிச்சயம் நீங்க என் கூட இருந்துதான் ஆகணும்.”