04-07-2020, 08:10 PM
காவ்யா கண்ணீரோடு.... வேகமாக அவர் சட்டையைப் பிடித்து இழுத்து அவர் உதடுகளைக் கவ்விக்கொண்டாள்.
கண்ணனுக்கு சொர்க்கத்தில் மிதப்பதுபோல் இருந்தது. அவளது முத்தத்தில் கிறங்கினார். காவ்யா தன் நாக்கை அவருக்குக் கொடுத்தாள். கண்ணன் அவள் நாக்கை உறிஞ்சி உறிஞ்சி அவளது எச்சிலை குடிக்க... காவ்யா சுகத்தில் நிலைகுலைந்தாள். உடம்பெல்லாம் சிலிர்க்க... கண்களை மூடிக்கொண்டு... அந்த இன்பத்தை அனுபவித்தாள்.
ஆசைதீர கிடைத்த முத்தங்களை அனுபவித்துவிட்டு, காவ்யா உதடுகளை விலக்கிக்கொன்டு அவரைப் பார்த்தாள். கண்ணன் அவள் கண்களில் முத்தமிட்டு சொன்னார்.
ஐ லவ் யூ காவ்யா
காவ்யா அவரைக் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு முகத்தை அவர் கழுத்தில் புதைத்துக்கொண்டாள். அவளுக்கு வார்த்தைகள் வரவில்லை. மனம் சிறகடித்துப் பறந்துகொண்டிருந்தது.
அப்போது அவளது போன் சினுங்க.... மனமில்லாமல் அவரிடமிருந்து விலகிச் சென்று போனை எடுத்தாள்.
சொல்லுங்கம்மா....
நல்லாயிருக்கியாம்மா
ரொம்ப நல்லாயிருக்கேன்மா. அகல்யா என்ன பண்ணுறா
அவ எங்க சொல்பேச்சு கேட்குறா. நீ இருந்தாலாச்சும் பயப்படுவா. இப்போ அந்த பொறுக்கிப் பயலோட தினமும் சுத்திட்டு வர்றா
அவகிட்ட போனை கொடுங்க....
கண்ணன் அவளையே ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். அதுவரை பாசமாக பேசிக்கொண்டிருந்த அவளது முகம் கடுமையாக மாறியதை கவனித்தார்.
என்னடி? அவன்கூட சுத்துறியாம்? ஒழுங்கா இருக்கமாட்டியா? நம்ம நிலைமை தெரியும்ல
அக்கா அவன் என்ன 100% லவ் பன்றான்.. சத்தியமா... ப்ளீஸ்க்கா..
அப்படின்னா முட்டாக்கழுதை மாதிரி அவன் பின்னாடி திரியறதை விட்டுட்டு, அவனை வந்து பொண்ணு கேட்கச் சொல்லு.
காவ்யா போனை வைத்துவிட்டு, கனிவான முகத்துடன் அவரைப் பார்த்தாள். ஸாரி..... என்று க்யூட்டாக சொல்லிவிட்டு சமைக்க ஆரம்பிக்க.... அவள் சமைக்கும் அழகை கண்ணன் ரசித்தார். அவளுக்கு அருகில் வந்து நின்றுகொண்டு அவரும் அவளுக்கு உதவ, காவ்யாவுக்கு ஒருவிதமான சந்தோசமாக இருந்தது. இழந்த வாழ்க்கை மீண்டும் கிடைத்ததுபோல் இருந்தது. கண்ணன், அவளை சமைக்கவிடாத அளவுக்கு பின்னாலிலிருந்து அவளை கட்டியணைத்துக்கொள்ளவேண்டும் என்று எழுந்த ஆசையை... அடக்கிக்கொண்டு நின்றார்.
நீங்க போய் சோபால உட்காருங்க. நான் சமைச்சிக்கறேன்... என்றாள்
ஹ்ம்ம்.. ஓகே.... உன் பாத் ரூமை யூஸ் பண்ணிக்கட்டுமா? - கேட்டுக்கொண்டே அவர் நடக்க,
கண்ணன்... இருங்க இருங்க.... வெய்ட்
அவள் கரண்டியோடு ஓடி வந்தாள். உள்ளே தொங்கிக்கொண்டிருந்த தனது பேன்ட்டி, ப்ராவை எடுத்துக்கொண்டு வெட்கத்தோடு வெளியே வந்தாள். கண்ணனுக்கு அவளை அங்கேயே சுவரில் சாய்த்து நிற்கவைத்து இஷ்டத்துக்கு முத்தம் கொடுக்கவேண்டும் என்று ஆசை வந்தது. அவள் முகத்தில் அவர் இன்று பார்க்கும் வெட்கம், பாவனைகள் இதற்கு முன்பு அவளிடம் அவர் பார்த்திராதது. அவள் அநியாயத்துக்கு அழகாகத் தெரிந்தாள்.
அன்று நிறைய பேசினார்கள். காவ்யா கணவனின் இறப்புக்குப் பிறகு தான் பட்ட கஷ்டங்களை எல்லாம் சொன்னாள். அழுதாள். கண்ணன் அவளுக்கு ஆறுதல் சொல்லி தன்மேல் சாய்த்துக்கொண்டார். அந்த இரவு காவ்யாவுக்கு இனிமையாய் கழிந்தது.
கண்ணனுக்கு சொர்க்கத்தில் மிதப்பதுபோல் இருந்தது. அவளது முத்தத்தில் கிறங்கினார். காவ்யா தன் நாக்கை அவருக்குக் கொடுத்தாள். கண்ணன் அவள் நாக்கை உறிஞ்சி உறிஞ்சி அவளது எச்சிலை குடிக்க... காவ்யா சுகத்தில் நிலைகுலைந்தாள். உடம்பெல்லாம் சிலிர்க்க... கண்களை மூடிக்கொண்டு... அந்த இன்பத்தை அனுபவித்தாள்.
ஆசைதீர கிடைத்த முத்தங்களை அனுபவித்துவிட்டு, காவ்யா உதடுகளை விலக்கிக்கொன்டு அவரைப் பார்த்தாள். கண்ணன் அவள் கண்களில் முத்தமிட்டு சொன்னார்.
ஐ லவ் யூ காவ்யா
காவ்யா அவரைக் கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு முகத்தை அவர் கழுத்தில் புதைத்துக்கொண்டாள். அவளுக்கு வார்த்தைகள் வரவில்லை. மனம் சிறகடித்துப் பறந்துகொண்டிருந்தது.
அப்போது அவளது போன் சினுங்க.... மனமில்லாமல் அவரிடமிருந்து விலகிச் சென்று போனை எடுத்தாள்.
சொல்லுங்கம்மா....
நல்லாயிருக்கியாம்மா
ரொம்ப நல்லாயிருக்கேன்மா. அகல்யா என்ன பண்ணுறா
அவ எங்க சொல்பேச்சு கேட்குறா. நீ இருந்தாலாச்சும் பயப்படுவா. இப்போ அந்த பொறுக்கிப் பயலோட தினமும் சுத்திட்டு வர்றா
அவகிட்ட போனை கொடுங்க....
கண்ணன் அவளையே ரசித்துப் பார்த்துக்கொண்டிருந்தார். அதுவரை பாசமாக பேசிக்கொண்டிருந்த அவளது முகம் கடுமையாக மாறியதை கவனித்தார்.
என்னடி? அவன்கூட சுத்துறியாம்? ஒழுங்கா இருக்கமாட்டியா? நம்ம நிலைமை தெரியும்ல
அக்கா அவன் என்ன 100% லவ் பன்றான்.. சத்தியமா... ப்ளீஸ்க்கா..
அப்படின்னா முட்டாக்கழுதை மாதிரி அவன் பின்னாடி திரியறதை விட்டுட்டு, அவனை வந்து பொண்ணு கேட்கச் சொல்லு.
காவ்யா போனை வைத்துவிட்டு, கனிவான முகத்துடன் அவரைப் பார்த்தாள். ஸாரி..... என்று க்யூட்டாக சொல்லிவிட்டு சமைக்க ஆரம்பிக்க.... அவள் சமைக்கும் அழகை கண்ணன் ரசித்தார். அவளுக்கு அருகில் வந்து நின்றுகொண்டு அவரும் அவளுக்கு உதவ, காவ்யாவுக்கு ஒருவிதமான சந்தோசமாக இருந்தது. இழந்த வாழ்க்கை மீண்டும் கிடைத்ததுபோல் இருந்தது. கண்ணன், அவளை சமைக்கவிடாத அளவுக்கு பின்னாலிலிருந்து அவளை கட்டியணைத்துக்கொள்ளவேண்டும் என்று எழுந்த ஆசையை... அடக்கிக்கொண்டு நின்றார்.
நீங்க போய் சோபால உட்காருங்க. நான் சமைச்சிக்கறேன்... என்றாள்
ஹ்ம்ம்.. ஓகே.... உன் பாத் ரூமை யூஸ் பண்ணிக்கட்டுமா? - கேட்டுக்கொண்டே அவர் நடக்க,
கண்ணன்... இருங்க இருங்க.... வெய்ட்
அவள் கரண்டியோடு ஓடி வந்தாள். உள்ளே தொங்கிக்கொண்டிருந்த தனது பேன்ட்டி, ப்ராவை எடுத்துக்கொண்டு வெட்கத்தோடு வெளியே வந்தாள். கண்ணனுக்கு அவளை அங்கேயே சுவரில் சாய்த்து நிற்கவைத்து இஷ்டத்துக்கு முத்தம் கொடுக்கவேண்டும் என்று ஆசை வந்தது. அவள் முகத்தில் அவர் இன்று பார்க்கும் வெட்கம், பாவனைகள் இதற்கு முன்பு அவளிடம் அவர் பார்த்திராதது. அவள் அநியாயத்துக்கு அழகாகத் தெரிந்தாள்.
அன்று நிறைய பேசினார்கள். காவ்யா கணவனின் இறப்புக்குப் பிறகு தான் பட்ட கஷ்டங்களை எல்லாம் சொன்னாள். அழுதாள். கண்ணன் அவளுக்கு ஆறுதல் சொல்லி தன்மேல் சாய்த்துக்கொண்டார். அந்த இரவு காவ்யாவுக்கு இனிமையாய் கழிந்தது.