నిర్మలమ్మ కాపురము

[qisraju]

కాసేపటికి ఊహించినట్టుగానే దేవత లాగా లావణ్య ప్రత్యక్షమైనది. ఆ పల్చటి జాకెట్ లో నుండి దాదాపు ఆమె శరీరం పూర్తిగా కనపడసాగింది. కనకాంబరం రంగు రవిక అది. జబ్బలు తెల్లగా మెరుస్తూ కనిపిస్తున్నాయి. పవిట అడ్డం ఉండటం వల్ల ముందు భాగం కనిపించడం లేదు. ఆచారి గారికి స్వర్గలోకం ముందు నిలబడ్డ భావన. కానీ లావణ్య కి కొంచం కూడా ఇబ్బంది గ లేకుండా...అయన దగ్గర ని లబడి చీర సర్దుకుంటూ.."కోరిక తీరిందా..సార్" అంది నవ్వుతు." తీరడం కాదు..లావణ్యా...స్వర్గ లోకపు సుందరి అంటే ఇలాగె ఉంటుందేమో..."అన్నాడు తన్మయత్వం తో చూస్తూ. ఆ చూపుల్లో కసి ని పసిగట్టడానికి లావణ్య కి ఏంటో సమయం పట్టలేదు. ఆచారి గారు ఇంకా కసి గ చూస్తూ.."పల్లెటూరులో మీ అత్తయ్యగారు...పట్నం లో మీరు...మగవాళ్ళని బతకానిచ్చేలా లేరు.."అన్నాడు కొంటెగా చూస్తూ. అపుడు లావణ్య అందుకొని.."మీ పంతులు గార్లు...చూడ్డానికి నిష్ఠగా కనబడతారు కానీ..మీకు ఆ పిచ్చి బాగా ఎక్కువని విన్నా...మిగతా విషయాల్లో కులపట్టింపులు చేయిస్తారు కానీ..ఇక్కడి దాక వస్తే..అన్ని ఒకటే అని అర్ధం చేకుంటారు..మహానుభావులు.."అంది కొంటెగా కళ్ళు ఎగరేస్తూ. " మీ వాలకం చూస్తూ ఉంటె..ఎవరికో ముహూర్తం పెట్టడానికి వాచినట్టు లేరు..నాకు..మా అత్త కి పెట్టడానికి వచ్చినట్టున్నారు...ముహూర్తం.."అంది పక పకా నవ్వుతు. ఆ మాటకి ఆచారి గారు సిగ్గు తో తలా దించుకొని అవును నట్టు తలా ఊపాడు. " ఆబో..ఆచారి గారి చూపు మా అత్త మీద పడ్డట్టు ఉండే...ఏంటి కతా..."అంది ఇంకా రెచ్చగొడుతూ. " ఎం చెప్పమంటావ్ లావణ్య..మీ అత్త శరీర సుగంధం పీల్చిన ఈ ముక్కు న మాట వినడం లేదు..."అని నిజాయితీ గ వాపుకోవడం తో లావణ్య కి నమ్మకం కుదిరింది. "ఎం సుగంధం..చెమట వాసనా.."అంది నవ్వుతు. " అది చెమట కాదు...అమృతం...నీకు అభ్యన్తరం లేకపోతె..నిన్న వేసుకొని విప్పి ఉంటుంది కదా...అదికాని ఉతకాకపోతే ఒక్కసారి ఇస్తావా...జాకెట్..మీ అత్త గారిది" అందు బతిమాలినట్టు. వెంటనే అత్త రూమ్ లోకి వెళ్లి ఒక జక్కెట్ తెచ్చింది. అది సిల్క్ జక్కెట్ కావడం తో డ్రై క్లయినింగ్ కి పంపడానికి ఉంది. అది చూడగానే ఆచారి గారు అమాంతం లాక్కుని చంక ద గర ముక్కు పెట్టి గట్టిగ పీల్చి.."మహా ప్రభో....చచ్చిపోతున్నాను తండ్రి..."అని మత్తుగా మూలిగాడు.