உறவுகள் தொடர்க்கதை by meenafan(completed)

[johnypowas]

அலேக்காக ராகவியை தூக்கி என் மேல் கிடத்திக்கொண்டேன். அவள் சூத்து ஓட்டைக்குள் விரல் விட்டுப் பார்த்தேன். பின், அவள் தொப்புளுக்கில் விரல் விட்டு ஆட்டினேன். அவளை அவள் அம்மாவின் பக்கத்தில் கிடத்தி, இறுக்கி அணைத்து ஒரு காலை அவள் மேல் போட்டு "தூங்கு"என்று கிசுகிசுத்தேன். அவளை அணைத்த என் கைகளின் முட்டி அக்காவின் மேல் கொஞ்சம் பட்டது. அவள் மேல் நான் போட்டிருந்த காலின் கால் முட்டியும் அக்காவின் தொடை மேல் பட்டுக்கொண்டு இருந்தது.

மூடில் வெம்பி எழுந்துக்கொண்டிருந்த ராகவியின் மார்பு சீராக தொடங்கியது. கட்டிக்கொண்டே தூங்க தொடங்கினோம். எவ்வளவு நேரம் ஆகியிருக்கும் என்று தெரியாது. பஸ் ஒரு இடத்தில் நின்றது. "பஸ் 20 நிமிஷம் நிக்கும். டீ சாப்பிடுறவங்க சாப்பிட்டு வாங்க" என்று குரல் கேட்டது.

கண் விழித்தேன். அணைப்பில் இருந்து ராகவியை விளக்கினேன். போர்வையை நீக்கி அக்காவை பார்த்தேன். அவளும் விழித்து இருந்தாள். "பாத்ரூம் போகனுமாக்கா"

சங்கடமாக 'அமாம்' என்று தலையாட்டினாள்.

ராகவியையும் எழுப்பினேன். சிம்மீஸ் மார்பு வரை உயர்ந்தும், ஜட்டியும் பேண்ட்டும் சூத்தின் கீழே இறங்கியும் இருந்ததை நானும் அக்காவும் கவனித்தோம். அக்கா கண்டுகொள்ளாததை போல முகத்தை திருப்பிக்கொண்டாள்.

அவள் டாப்ஸை எடுத்துக்கொடுத்து, பாத்ரூம் போயிட்டு வரலாம் வா, என்று சொன்னேன்.

முதலில் நான் இறங்கி, அக்காவை இடுப்பைப் பிடித்து இறக்கினேன். கை வழுக்கி அவள் முலைகளை பற்ற வேண்டியதாக இருந்தது.

அடுத்து என் ராகவிக்குட்டியை இறக்கி, இருவரையும் அழைத்துக் கொண்டு பஸ்ஸை விட்டு லேடிஸ் டாய்லேட்டிற்கு சற்று தள்ளி காவல் இருந்தேன். இருவரும் மூத்திரம் கழித்து வந்ததும், அழைத்து போய் இளநீர் வேணுமா டீ வேணுமா என்று கேட்டேன். ராகவி தனக்கும் ஒன்றும் வேண்டாம் என்றால். அக்காவிற்கும் எனக்கும் காப்பி சொல்லிவிட்டு அவர்களை அங்கேயே இருக்க சொல்லி நான் சிறுநீர் கழித்து வந்தேன். இருவரும் ஆளுக்கு ஒரு கப் காப்பியோடு நின்றார்கள். (அக்கா நான் வரும் வரை தன்னுடைய காப்பியை அருந்தாமல் காத்திருந்தாள்). நான் முக்கால்வாசி குடித்து மீதத்தை ராகவியிடம் கொடுத்தேன். அவள் மறுக்காமல் என் எச்சில் காப்பியை குடித்தாள்.



திரும்ப பஸ்ஸில், அப்பர் பர்த்தில் ஏற்றி விடும் வைபவம். என்னை நானே அதிர்ஷ்டக்காரன் என்று வாழ்த்திக் கொண்டேன்.

இந்த முறை ராகவியை ஜன்னல் ஓரத்தில் படுக்கை வைத்துவிட்டு நான் இருவருக்கும் நடுவில் சமர்த்தாக படுத்தேன். அக்காவும் படுத்துக்கொண்டாள். பஸ் கிளம்பியவுடன் நான் தூங்கிவிட்டேன்.

ஒரு இடத்தில் கேட்ட ஹாரன் சப்தத்தில் கண் விழித்தேன். மொபைலில் மணி பார்த்தேன். 3.30. இன்னமும் 4 மணி நேரமாவது ஆகும் சென்னையை அடைய. இரண்டு பக்கமும் தேவதைகள் தூங்கிக்கொண்டு இருந்தார்கள். லேசாக போர்வையை விளக்கி அக்காவை பார்த்தேன். எவ்வளவு அடக்க ஒடுக்கமாக, புடவையில் சின்ன கேப் கூட இல்லாமல் லட்சணமாக தூங்கிக்கொண்டு இருக்கிறாள். இந்த பத்தினி முந்தையை எப்படி தேவடியா முண்டையா ஆக்கப்போறேனோ என்று சின்ன கவலை என் மனதில் தோன்றியது.

திரும்ப போர்வையை மூடி படுத்தேன். சட்டென்று தூக்கம் வரவில்லை. ஒரு ஐடியா தான் வந்தது. வெகு இயல்பாக புரண்டு அக்கா பக்கம் திரும்பி, அவள் மேல் ஒரு காலையும் கையையும் போட்டு தூங்க முயற்சித்தேன். என் காலும் கையும் பட்டது தான் தாமதம், அக்கா முழித்திருக்க வேண்டும். அவள் மூச்சி சீராக இல்லை என்பது அவள் மார்பின் மேல் போட்டிருக்கும் என் கை மூலம் அறிந்தேன். நான் என் மூச்சை சீராக வைத்துக்கொள்ள பட்ட பாடு இருக்கே. யோகாவெல்லாம் கத்துக்கிட்டது நல்லதா போச்சு. கத்துக்கிட்ட மொத்த வித்தையையும் இறக்கி தூங்குவது போல் பாசாங்கு செய்து.....அப்படியே தூங்கியும் போனேன்.