Romance మాయ

[mkole123]

మాయ - 36

‘నువ్వు నీ గదిలోకి పోయి పడుకో’ అంటే వెళ్లనని మొండికేసింది. ‘నువ్వు వెళ్ళి పడుకుంటే నేను కూడా కాసేపు పడుకుంటాను’ అంటే ‘నువ్వు పడుకో, నాకు ఎలాగూ నిద్ర రావట్లేదు’ అంది. ‘ఒక కథ చెప్తాను, వింటూ పడుకుందువు’ అని బలవంతాన తీసుకెళ్ళాడు. గది అంతా కొంచెం ఉక్కగా వుంది. వాడే వెళ్ళి కిటికీ తలుపులు తెరిచాడు. ‘ఊ, ఇంక పడుకో’ అంటే బలవంతాన వచ్చి పడుకుంది. ఓ పేపరు చేతిలోకి తీసుకొని ఇద్దరికీ గాలొచ్చేలా విసురుతున్నాడు.


‘కథ చెప్తానన్నావు’ అంటే ‘ఎక్కడ మొదలు పెట్టాలా అని ఆలోచిస్తున్నాను’ అన్నాడు. వాడి చేతిలో చెయ్యి వేసి వుండిపోయింది శైలు. మెల్లిగా తనకొచ్చిన కల ఒకటి చెప్పడం మొదలెట్టాడు. వాడు కథ చెబుతుంటే శైలు కళ్ళముందు ఏదో తెరవేసి చూపించినట్టు చిత్రాలు కనిపిస్తున్నాయి.

అనగనగా ఒక ఊరిలో ఓ ముసలాయన, ఆయన పేరు పెంచలయ్య. అతడికున్న ఆస్థల్లా నాలుగైదు బర్రెలే. మన కథ మొదలయ్యే రోజున పశువులు కాసుకుంటూ సెలయేటి ఒడ్డున చెట్టు కింద సేద తీరుతున్నాడు. ఇక సాయంకాలమైంది. ఇంటికి చేరేముందు బర్రెలకు నీళ్ళు పట్టించడానికని తీసుకెళ్తుంటే ఆయన కాలికి ఏదో తగిలింది.

ముందు ఏదో మోడు తాలూకా వేరు అనుకున్నాడు. పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. వరుసగా ఓ నాలుగైదు రోజులు అలానే తగులుతుంటే చిరాకేసి దాన్ని పెకలిద్దామని ఓ రోజు కొడవలి తీసుకొచ్చాడు. బర్రెల్ని వాటిమానాన వదిలేసి రోజూ కాలికి అడ్డం పడుతున్న దానిదగ్గర కూర్చుని మట్టిబెడ్డల్ని పెళ్లగిస్తున్నాడు. తవ్వి తీస్తే ఓ మట్టిముద్ద బయటికొచ్చింది. అది ఏ మొద్దు వేరులానూ లేదు. చూడడానికి చిన్నగానే వుంది కానీ బాగా బరువుంది. ఏమై వుంటుందా అనే కుతూహలంతో దాన్ని తీసుకెళ్లి సెలయేట్లో కడిగి చూశాడు.

మట్టి కరిగిపోతున్న కొద్దీ ముసలాయన కళ్ళు ఆశ్చర్యంతో పెద్దవవుతున్నాయి. చివరకు ఒక విగ్రహం ఆయన చేతిలోకొచ్చింది.
గాభరాగా చుట్టూతా చూశాడా ముసలాయన. దగ్గర్లో ఎవరూ కనిపించలేదు. మిలమిలా మెరిసిపోతున్న విగ్రహాన్ని తీసుకెళ్లి తన జోలెలో పెట్టేశాడు. చాలా బీద కుటుంబం ఆ ముసలాయనది. పెంచలయ్యకి ఒక కొడుకు కూడా వున్నాడు. అతడి పేరు మున్నా. పెళ్ళయి ఇద్దరు చిన్న పిల్లలు కూడా వున్నా ఇంకా కుదురు లేదు మున్నాకి. గాలితిరుగుళ్ళకి బాగా అలవాటు పడ్డాడు.

ఆర్ధిక పరిస్థితి అంతంతమాత్రంగా వున్న పెంచలయ్యకి ఆ విగ్రహం చూసేసరికి ఆనందం, భయం ఒకేసారి కలిగాయి. విగ్రహం అమ్మేస్తే తమ కష్టాలు తీరుతాయి అన్న ఆశ, ఈలోపే ఎవరన్నా దాన్ని తీసేసుకుంటేనో అన్న భయమూ దొలిచేస్తున్నాయి ఆయన్ని. ఇంటికి త్వరగా చేరుకొని ఎవరికీ కనబడకుండా తన ముల్లె తీసుకెళ్లి తలగడకింద దాచాడు. ఓ రాత్రివేళ లేచి ఇంట్లో అందరూ నిద్రలో వున్నారు అని నిశ్చయించుకొని విగ్రహాన్ని బయటకు తీశాడు.

అది ఏ దేవుడి విగ్రహమో అర్ధం కాలేదు పెంచలయ్యకి. ‘సామీ, నిన్నమ్మేస్తాను. నన్నొగ్గెయ్యి. ఈ బీద బతుకు నాకలవాటే కానీ మనమలకైనా కూసింత సుకం గావాల. నీ పేర్జెప్పుకొని ఆ తరమైనా సల్లంగుంటాది అయ్యా’ అంటూ దానిని కళ్ళకద్దుకొని జాగ్రత్త చేసి పడుకున్నాడు.
    
అమ్మడానికైతే నిశ్చయించుకున్నాడు కానీ ఎక్కడికి తీసుకెళ్లాలో, ఎంత ధనం అడగాలో తెలియరావట్లేదు పెంచలయ్యకి. రోజూ సెలయేటి ఒడ్డున కూర్చుని విగ్రహాన్ని తుడిచి చూసుకుంటూ కూర్చుంటున్నాడు. విగ్రహం చాలా విలువైనది అని అనిపిస్తోంది అతడికి. ఓ వైపు దానిని తీసుకెళ్లి గుడిలో వదలిరావాలి అనే ఆలోచన వస్తోంది. మరోవైపు చెడతిరుగుతున్న తన కొడుకు, నిస్సహాయంగా వున్న తన కోడలు, మనుమలు గుర్తొస్తున్నారు. ఈ ఆలోచనల్లో వుండగానే ఉన్నట్టుండి గొడ్లు బెదరినట్టు శబ్దాలు చేశాయి. వాటిని సముదాయిస్తుంటే కారుచీకట్లు కమ్మేసాయి.

ఆ రోజు గ్రహణం అని గుర్తొచ్చింది పెంచలయ్యకి. ఇల్లు కదలకుండా వుండాల్సింది అనుకుంటూ గొడ్లని తీసుకుపోయి చెట్టుకి కట్టేశాడు. మళ్ళీ విగ్రహాన్ని చేతిలోకి తీసుకొని చూస్తున్నాడు. విగ్రహం నుంచి ఓ వెలుగు రేఖ బయల్దేరినట్టు అనిపిస్తే నిలువుగుడ్లు పడిపోయాయి పెంచలయ్యకి. తను మేల్కొని వున్నాడా, కలగంటున్నాడా అని గిచ్చి చూసుకున్నాడు. ఏదైతే అది అయిందనుకొని వెలుగు రేఖ వెంబడి నడుచుకుంటూ పోయాడు. చుట్టుపక్కల ఎక్కడా చూడట్లేదు పెంచలయ్య. నేలమీద కనిపిస్తున్న వెలుగురేఖ చూసుకుంటూ నడుస్తున్నాడు.

చివరకు కాళ్ళకి మెట్లు తగిలేసరికి తలెత్తి చూశాడు. శిధిలావస్థలో వున్న ఓ దేవాలయం కనిపించింది. చేతిలో వున్న విగ్రహం బరువెక్కినట్టు అనిపిస్తే దానిని ఆ మెట్ల మీద పెట్టాడు. బెరుగ్గా నడుచుకుంటూ లోపలికి వెళ్ళి చూశాడు. దేవాలయ నిర్మాణంలోని సుందరత్వాన్ని గమనించే స్థితిలో లేడు పెంచలయ్య. నోరు తెరుచుకొని అక్కడ నిలబడి వున్న విగ్రహాలను చూస్తున్నాడు. చేతికి దగ్గరలో వున్న ఓ విగ్రహానికి పట్టి వున్న బూజును దులిపాడు. అది శివుడి విగ్రహమని తోచింది అతడికి. మామూలు రాతి విగ్రహంలా లేదు అది. తన దగ్గరున్న చిన్న విగ్రహంలానే ఏదో లోహంతో పోతపోసి చేసిందనుకున్నాడు.

అక్కడ వున్నదంతా చూసి పరుగున వచ్చి మెట్లమీద వున్న విగ్రహం ముందు సాగిలబడ్డాడు. ‘సాములోరూ, నిన్నమ్మే దురాలోశన సెయ్యను, నన్నొగ్గెయ్యి. నీ మహిమ జూపించావు. ఏటి సెయ్యమంతావో సెప్పు, నీ దాసున్ని’ అంటూ వేడుకున్నాడు. ‘నాకేమీ ఇయ్యొద్దు, నా మనమల్ని సల్లంగా సూడు సామీ’ అని పరిపరివిధాల వేడుకున్నాడు. చేతనైనంత వరకూ గుడిలో విగ్రహాలను శుభ్రం చేసి వచ్చాడు. మళ్ళీ చిన్న విగ్రహంలోంచి వెలుగురేఖ కనిపిస్తే దాన్ని వెంబడి తన పశువుల దగ్గరకు చేరుకున్నాడు.

అప్పట్నుంచీ పెంచలయ్యకు మంచిరోజులు మొదలయ్యాయి. తమ కుటుంబానికే చాలీ చాలనట్లు వస్తుండే బర్రెపాలు ఇప్పుడు మిగులుచూపుతున్నాయి. ఓ రోజు ధైర్యం చేసి అంగట్లోకి తీసుకెళ్లి వాటిని అమ్ముకొచ్చాడు. ఆ రోజు పెంచలయ్య కుటుంబం అంతా తొలిసారిగా వరి అన్నం తిన్నారు. తనకు దొరికిన విగ్రహం ఎప్పుడు దారి చూపితే అప్పుడు వెళ్ళి గుడిని శుభ్రం చేసి వస్తున్నాడు పెంచలయ్య. పడిపోయిన రాళ్ళను, పెరిగిన పిచ్చిమొక్కలను తీసేసి మెల్లిగా దేవాలయాన్ని సంస్కరిస్తున్నాడు.

దేవాలయ స్థితితో పాటు పెంచలయ్య కుటుంబ స్థితి కూడా మెరుగు పడుతోంది. ఇదంతా చూస్తున్న మున్నాకు ఏదో మతలబు వుందని అనిపించింది. తన తండ్రిని జాగ్రత్తగా గమనించడం మొదలెట్టాడు. తనకివ్వకుండా ఇంకా ఎక్కడన్నా ధనం దాచివుంచాడేమో అని వెదుకులాడుతున్నాడు. ఓ రోజు తన తండ్రికి తెలియకుండా వెంబడి పశువుల కాపలాకు వెళ్ళాడు. దూరంగా నిలబడి చూస్తున్నాడు. ఎప్పట్లానే పెంచలయ్య తన జోలెలోంచి విగ్రహాన్ని తీసి శుభ్రం చేసి దణ్ణం పెట్టుకుంటున్నాడు. అంతదూరంలోనూ విగ్రహం ధగధగలు మున్నాకు అగుపించాయి. అంత విలువైన విగ్రహం అమ్మేస్తే! దీన్ని దాటి ఆలోచన చేయలేక పోయాడు వాడు.

ఆ రాత్రి తన తండ్రి నిదురించేముందు విగ్రహాన్ని తలగడ కింద పెట్టడం చూశాడు. అర్ధరాత్రి దాటాక వచ్చి విగ్రహాన్ని తియ్యబోయాడు. అంతులేని బాధ నరనరాల్నీ మెలిపెట్టేస్తే టక్కున దాన్ని వదిలేసి పారిపోయాడు. ధైర్యం తెచ్చుకొని మర్నాడు మళ్ళీ ప్రయత్నించాడు. ఈసారి కూడా అదే అనుభవమయ్యేసరికి ప్రాణభయంతో పారిపోయాడు.

కాలగమనంలో పెంచలయ్య కుటుంబం ఆర్ధికంగా కుదురుకుంది. పాడి సంపద మూడింతలయ్యింది. ఇంటి కప్పు బాగయ్యింది. పిల్లలు తిండికి లోటు లేకుండా సంతోషంగా వున్నారు. కానీ పెంచలయ్య వయసు మీదపడుతోంది. స్వామి మహిమ వల్ల తన కుటుంబం బాగవడం చూసి సంతోషంగా వున్నాడు. అయితే తనకి ఇంత చేసిన ఆ స్వామికి కానుకగా తనకి కనిపించిన గుడిని ఉద్ధరించాలని అనుకున్నాడు. తన జీవితకాలంలో జరిగేది కాదు అని తెలుసు కాబట్టి తన కొడుక్కి ఆ పని అప్పగించాలి అనుకున్నాడు. మున్నాని కూర్చోబెట్టి తన కుటుంబం బాగవడానికి కారణమైన స్వామి మహిమను వివరించాడు. తన తర్వాత స్వామికి సేవ చెయ్యమని నూరిపోశాడు.     

‘పది తరాలపాటు సల్లంగుంటాము నాయనా, నా మాట కాదనకు’ అంటూ సూర్యుడి విగ్రహం ఇవ్వజూపాడు పెంచలయ్య. ఒకసారి విగ్రహాన్ని తాకితే ఏమయ్యిందో గుర్తొచ్చిన మున్నా భయంతో వెనుదిరిగి వెళ్లిపోయాడు. పెంచలయ్య బ్రతికున్నన్నాళ్లూ ఎప్పుడు గుడికి దారి కనిపిస్తే అప్పుడు వెళ్ళి భక్తి శ్రద్ధలతో పూజలు చేసి వచ్చాడు. పెంచలయ్య మరణించాక మున్నా తన పిల్లల చేత ఆ విగ్రహాన్ని ఊరిలోని గుడిలో వదిలేయించి వచ్చాడు. ఆ విగ్రహం అలా పూజారుల వంశీకుల వద్దకూ, అక్కడ్నుంచి గుడి ధర్మకర్తల వద్దకూ చేరింది. కాల ప్రవాహంలో తన మహిమ మళ్ళీ చూపించిందా విగ్రహం.

‘ఆ మహిమ ఏమిటంటావా? శైలు అనే తిక్క పిల్లకి, కిరీటి అనే మంచి అబ్బాయికి లంకె వేసిందా విగ్రహం’ అని కిరీటి చెప్తే ఆటోమాటిగ్గా వాడి నెత్తి మీద ఓ మొట్టికాయ వెయ్యబోయింది శైలు. తలకున్న కట్టు చూసి ఆగిపోయింది.    

కథ విన్నంత సేపూ శైలు ఓ trance లో వుంది. ఎప్పుడైతే వాడు కథ ఆపి తమ గురించి మాట్లాడాడో అప్పుడు దాని తాలూకా కనికట్టు వీగిపోయింది. ఆశ్చర్యంగా ‘ఇదంతా నీకెలా తెలుసురా’ అని అడిగింది. అన్నాళ్లనుంచీ లోపల వున్నదంతా కక్కేసిన కిరీటి అలసటగా ఆమె ఒళ్ళో వాలిపోయాడు. ‘ఒక ఊహ అంతే శైలూ. దాదాపు ఆరు నెలలనుంచీ ఆగకుండా ఈ కథ కలల్లో వస్తోంది. ఎప్పట్నుంచో నీతోనో నాన్నతోనో చెబ్దామనుకుంటున్నాను. ఇదిగో ఇవాల్టికి కుదిరింది. అంతేకాదు...’ అంటూ ధనుంజయ్ గురించి తనకొచ్చిన కల, అసలా ధనుంజయ్ ను ఎక్కడ కలిసిందీ ఏమిటీ కూడా చెప్పాడు.

‘అయ్యో కిరీటీ, ఇన్నాళ్లూ ఎవరికీ ఎందుకు చెప్పలేదురా? ఆ పిల్ల ఎక్కడుంటుందో తెలుసా నీకు? ముందు ఆ మాయల మరాఠీని సెక్యూరిటీ ఆఫీసర్లకి అప్పజెబితే వాళ్ళే మిగతా సంగతి చూసుకుంటారు’ అంది కోపంగా. సునయన గురించి వచ్చిన కలలు మటుకు చెప్పలేకపోయాడు కిరీటి. ఆ మాటను అప్పటికి దాటవేసి శైలుని శాంతపరచి పడుకోబెట్టాడు.   

ఊరినుండి తిరిగొచ్చిన పెదబాబు పండగ రోజు జరిగిన గలాటా విని కోపంతో ఊగిపోయారు. అప్పటికప్పుడు ఇంటిమీదకి గొడవకొచ్చిన వాళ్ళని పట్టుకొచ్చి నరికెయ్యాలన్నంత ఆవేశం వచ్చింది ఆయనకి. అయితే జరుగుతున్నదానికంతటికీ మూలకారణం ఎవరో కనిపెట్టాలని కోపాన్ని అణుచుకున్నారు. ఊళ్ళో గొడవ చేసినవాళ్ళ గుట్టుమట్లు కనిపెట్టమని తనవాళ్ళకు పురమాయించారు. రెండు మూడు మధ్యవర్తుల లేయర్ల వెనక దాగుండి పని నడిపించిన వినయ్ గుట్టు చిక్కలేదు కానీ తన ఊరిమీద విగ్రహం కోసం ఎవరో యుద్ధం ప్రకటించారన్న విషయం మటుకు అర్ధమైంది ఆయనకు.

అవతల వినయ్ కూడా ఈ ప్లాన్ పని చెయ్యనందుకు బాధపడి చేతులు కట్టుకు కూర్చోలేదు. తన ప్రయత్నాలను ఇంకా ముమ్మరం చేశాడు. అతనికి తోచిన ఆఖరు అస్త్రం సునయన. ఆమెను తనదారికి ఎలా తెచ్చుకోవాలి అనేదానిపై తన పూర్తి దృష్టి పెట్టాడు.