Romance మాయ

[mkole123]

మాయ - 35

ఇంకొక నెలరోజుల్లో సంక్రాంతి పండగ వుందనగా ప్రెసిడెంటు గారు కిరీటిని, ఆచారిని ఓ రోజు సాయంత్రం తనదగ్గరికి పిలిపించుకున్నారు. ‘ఆచారీ, మీవోడికి ఇగ్రహం ఇసయం సెప్పాల. ఇంక ఆగే టైము లేదు నా కాడ’ అన్నారు. కిరీటి హృదయవేగం పెరిగింది ఈ మాట విని. తనకి వస్తున్న కలలకూ, పెదబాబు చెప్పాలనుకుంటున్న విషయానికి ఏమన్నా సంబంధం వుందా అని వింటున్నాడు.


ఆచారి తలపంకించి ‘కిరీటీ, ఈ మధ్య ఊళ్ళో కొంతమంది పెదబాబుని ఇబ్బంది పెట్టడానికి చూస్తున్నార్రా. పైకి కనిపించట్లేదు కానీ ఆ ఇబ్బందులన్నీ తిరిగి తిరిగి పంచలోహ విగ్రహం దగ్గరకొచ్చి ఆగుతున్నాయి. పొలం సరిహద్దు తగాదాల్లో కోర్టుకి రమ్మని సమన్లు వచ్చాయి పెదబాబుకి. ఏ తారీకున వెళ్లాలో తెలుసా? జనవరి 11 వ తేదీన. ఎంత హడావిడిగా తిరుగు ప్రయాణం కట్టినా సంక్రాంతి రోజుకి ఊరు చేరలేడు పెదబాబు. ఆ రోజున తను ఊళ్ళో ఉండకుండా చెయ్యడానికి ఎవరో ఎత్తిన ఎత్తు ఇది, అర్ధమైందా’ అన్నారు.

పెదబాబు చేతి వేళ్ళు పెనవేసి వాటిపై గడ్డం ఆనించి ఆచారి చెప్పేది వింటూ తలూపుతున్నారు. ‘ఇదొక్కటే కాదెసే, కొత్త కొత్త వాదాలు మొదలెడతన్నారు ఊల్లో కొంతమంది పిల్లకాకులు. ఇగ్రహం గుళ్ళో పర్మనెంటుగా ఎట్టాలని, ఇంకా శానా మాటలు మొదలెట్టారులే’ అంటుంటే ఆయన కళ్ళల్లో కోపం క్లియర్ గా తెలుస్తోంది కిరీటికి. ‘ఈ సారి ఇగ్రహం ఊల్లోకి తీసుకెళ్ళేది లే. ఇంటోనే పూజ జరిపిస్తాండా. నువ్వు పండగ రోజొచ్చి ఇగ్రహాన్ని సంబాళించి మర్నాడు దాన్ని మళ్ళీ బోషాణంలో ఎట్టాల సరేనా’ అన్నారు.

అప్పటికి సరేనని తలూపడం తప్ప ఏమీ చెయ్యలేకపోయాడు కిరీటి. తన తండ్రి ప్రెసిడెంటు గారి కూడా వెళ్తున్నాడని తెలుసుకుని ఆశ్చర్యపోయాడు. మామూలుగా ఈ కోర్టు వ్యవహారాల్లో తలదూర్చడు ఆచారి. కిరీటికి తెలియని విషయమేమిటంటే శైలుకి తగ్గ వరుడొకరిని చూసి రావడం కూడా ఈ ప్రయాణంలో ఒక భాగమని. ఆచారి మాటకి విలువనిచ్చే పెద్దాయన వరుడి కుటుంబం గురించి ఆరా తీయడానికి ఆయన్ని తనకూడా తీసుకెళ్తున్నారు.

వీళ్ళందరికీ తెలియని విషయమేమిటంటే ప్రెసిడెంటు గారిపైన జరుగుతున్న ఈ ముప్పేట దాడి వెనకున్నది మరెవరో కాదు, మన favorite వినయ్ కాతియా. ఊళ్ళోకి స్వంతగా దిగి పని నడిపిస్తే కొత్త ముఖాన్ని చూసి ఊరి జనాలు అనుమానిస్తారు కాబట్టి డబ్బుతో ఊళ్ళో కొంతమందిని కొనేశాడు వినయ్. వాళ్ళతో ముందు విగ్రహం గురించి సన్నాయి నొక్కులు నొక్కించాడు. అంత విలువైన, మహిమ గల విగ్రహం ప్రెసిడెంటు గారింట్లో ఎందుకుండాలి, అది ఊరిలో అందరికీ కనబడేలా గుళ్ళో పెట్టించాలి అని వాదన బయల్దేరదీశాడు. ఎన్నడూ పోటీ ఎరుగని పెదబాబు మీద ఈ సారి పంచాయితీ ప్రెసిడెంటుగా యువకులకి అవకాశం ఇమ్మని అక్కడా ఇక్కడా మాటలు మొదలయ్యేలా చూశాడు. నిజంగా ఏదో జరిగిపోతుందని కాదు, పెద్దాయన్ని వీలైనంత చికాకు పెట్టాలని. ఈ ఎత్తు నిజంగానే కొంతవరకూ పనిచేసింది. అతడి ఆఖరి అస్త్రం తనకున్న పలుకుబడి అంతా ఉపయోగించి కోర్టు డేట్ తనకు కావాల్సినట్టుగా మార్చడం. ఆయన ఊళ్ళో లేనప్పుడు విగ్రహం దొంగతనానికి మరో గట్టి ప్రయత్నం చెయ్యడం వినయ్ ఉద్దేశ్యం. ఇదంతా కూడా అతడి ప్లాన్ లో మొదటి భాగం.

ఇలాంటి ఢక్కామొక్కీలు చాలానే తిన్న పెదబాబు గారు జరుగుతున్న విషయాలన్నిటి వెనకున్న మర్మాన్ని గ్రహించారు. ఊరిలో అవాకులు చెవాకులు పేలుతున్న వారిపై తనవారి ద్వారా ఓ కన్నేసి వుంచారు. సంక్రాంతి దగ్గరకొచ్చేసరికి తన ఇంటిని మళ్ళీ ఓ కోటలా తయారుచేసి ఊరొదిలి వెళ్లారు.

ఆ సమయానికి ఊరిలో తెలియని ఒక ఉద్రిక్తత అంతర్లీనంగా ప్రబలుతోంది. పెదబాబుకి తోడున్న వర్గం వాళ్ళు ఎట్టి పరిస్థితుల్లోనూ ఏ ఇబ్బంది కలగకుండా పండగ జరిగిపోవాలని పట్టుదలతో ఉన్నారు. ఆయనకి ఇంత బలం వుంటుందని వినయ్ అంచనా వెయ్యలేకపోయాడు. కానీ డబ్బు అందించే ధైర్యాన్నీ, మత్తునీ పెదబాబు కూడా తక్కువ అంచనా వేశారు.

సంక్రాంతి రోజున పెద్ద గుంపొకటి ప్రెసిడెంటు గారి ఇంటిముందు తయారయింది. విగ్రహాన్ని ఆ సంవత్సరం ఊరేగించట్లేదన్న విషయం తెలుసుకొని వినయ్ కు అమ్ముడుపోయిన వాళ్ళు గలాటా చేయటానికి వచ్చారు. పెద్దాయన వుండుంటే ఇంత ధైర్యం చేసేవాళ్ళు కాదేమో కానీ ఆయన ఊళ్ళో లేకపోయేసరికి కొంచెం బింకం పెరిగింది ఆ గుంపులో కుర్రాళ్ళకి. ఊళ్ళోని పోకిరీలకు తోడు పక్కూరి కుర్రాళ్ళు కూడా కొంతమంది కలిశారు అందులో.

మాటలతో మొదలైన గలాటా కొంతసేపటికే చేతలవరకూ వచ్చింది. పాలెగాళ్ళు అందరూ గోడ కట్టెయ్యడంతో ఇంట్లోకి వెళ్ళే సాహసం ఎవరూ చేయలేదు. ఐతే చేతికందిన రాళ్ళు, అవీ ఇవీ విసరడం మొదలెట్టారు. ఎప్పుడైతే పరిస్థితి ఇంతవరకూ వచ్చిందో ఆరోజు పూజ కోసం విగ్రహాన్ని బయటకు తీయడానికి వచ్చిన కిరీటి శైలూనీ, తన అత్త రుక్కుని ఇంట్లోకి లాక్కుపోయాడు. అలా లాక్కుపోతుండగా ఓ పలుకురాయి వచ్చి వాడి నుదుటి కొసకు తగిలింది. కణతలకు దగ్గరగా తగిలిందేమో టప్పున స్పృహతప్పి కూలబడిపోయాడు వాడు.

వాడి నుదుటన రక్తం బడబడా కారిపోతుంటే చూసి శైలు కెవ్వున కేకేసింది. తన కొంగుతో అదిమిపెట్టి రక్తం ఆపటానికి ప్రయత్నిస్తోంది. శైలు చేతుల్లో రక్తం, కిరీటి కూలబడిపోవడం చూసి గుంపులో కొంతమందికి గుండె జారిపోయింది. పిరికివాళ్లు వెంటనే కాళ్ళకు బుద్ధి చెప్పారు. కొంత ఆలస్యంగా స్పందించిన వాళ్ళు మటుకు పాలెగాళ్ల చేతులకి చిక్కారు. దొరికిన వాళ్ళను అందరినీ దయాదాక్షిణ్యాలు లేకుండా విరగదీసేశారు.

గుంపు చెదిరిపోయాక కిరీటిని తీసుకెళ్లి ముందుగదిలో పడుకోబెట్టారు. అప్పట్నుంచీ వాడి మీద ఎవరినీ చెయ్యి వేయనివ్వలేదు శైలు. ముందు ఒక తడిగుడ్డ తెచ్చి వాడి ముఖం మీద వున్న రక్తాన్ని తుడిచింది. తనకు చేతనైనంత వరకూ శుభ్రం చేసి గట్టిగా కట్టు కట్టింది. వాడి జేబులోంచి తాళాలు వెదికి తీసి ఆచారిగారింట్లో గాజుగుడ్డ, దూది ఇవన్నీ పట్టుకురమ్మని పురమాయించింది. అప్పట్నుంచీ వాడు అర్ధరాత్రివేళ కళ్ళు తెరిచేవరకూ పక్కనే కూర్చుని వుంది.

ఇదంతా చూస్తున్న రుక్కుకి వాళ్ళిద్దరిమధ్యా వున్నదేమిటో ఓ అవగాహనకు వచ్చింది. రాత్రికి ఓ రెండు ముద్దలు బలవంతంగా శైలు చేత తినిపిస్తూ మాట కలిపింది. ‘అమ్మీ, పిలగాడు బంగారమేనే. కాకుంటే సిన్న పిల్లోడు. అన్నీ ఆలోచించవే, ఇయన్నీ కుదిరే పనులు కావే తల్లీ’ అంటే శైలు ‘ఇంక ఆలోచించేది ఏమీ లేదు’ అని ఒక్కముక్కలో తేల్చిపారేసింది. పొడిగించడం ఇష్టంలేక రుక్కు అప్పటికి వదిలేసింది. కానీ తన పెనిమిటి దగ్గర ఈ విషయాన్ని ఎలా ఎత్తలో తెలీక ఆమె గుండె భారమయ్యింది.

అర్ధరాత్రి వేళకు కిరీటికి మెలకువ వచ్చింది. పక్కనే శైలు కుర్చీలో జోగుతోంది. తల మొత్తం పోటెత్తిపోతోంది. వాళ్ళ నాన్న నేర్పినవన్నీ గుర్తు చేసుకుంటున్నాడు. మెల్లిగా చేతిని నుదుటి దగ్గరకు తీసుకెళ్ళాడు. కట్టు గట్టిగానే కట్టారు అనుకున్నాడు. చూపులో ఏమన్నా తేడా వుందా అని పరికించి చూస్తున్నాడు. నడకలో తేడా వుందో లేదో ఒక రెండడుగులు అటూ ఇటూ నడిచి చూశాడు. బాలన్స్ ఏమీ తప్పకపోయేసరికి ఊపిరి పీల్చుకున్నాడు. కరెంటు పోయినట్టుంది అక్కడక్కడా కొన్ని కొవ్వొత్తులు వెలిగించారు ఇంట్లో. తలతిప్పి చూస్తే పూజగదిలో సూర్యుడి విగ్రహం కనిపించింది. ఎప్పట్లాగే చీకట్లోనూ కాస్త మెరుస్తోంది.

అలా నడుచుకుంటూ వెళ్ళి దాన్ని చేతిలోకి తీసుకున్నాడు. చల్లగా వుంది. తీసుకెళ్లి నుదుటికి ఆనించాడు. ఆ చల్లదనానికో ఏమో ఓ నిముషం అయ్యేసరికి లేచినప్పటికంటే ఇప్పుడు పదిరెట్లు మంచిగా ఫీల్ అయ్యాడు. మళ్ళీ విగ్రహాన్ని చేతిలో అటూ ఇటూ తిప్పి చూశాడు. ‘ఏం కావాలి నీకు’ అని మెల్లిగా అడిగాడు.

వెనగ్గా అలికిడి ఐతే తలతిప్పి చూశాడు. శైలు నిలబడి వాడినే విప్పారిన కళ్ళతో చూస్తోంది. రమ్మని చెయ్యి జాపాడు. పరుగున వచ్చి వాడి కౌగిట్లో వాలిపోయింది. ఏదో మాట్లాడడానికి నోరు తెరిస్తే ముద్దు పెట్టి ఆపేశాడు. ‘నేను బాగానే వున్నాను. చిన్న దెబ్బే, పర్లేదు’ అన్నాడు. ఇంకా దీనంగానే చూస్తుంటే ‘నీకు నాకు matching’ అంటూ శైలు నుదుటిపై వున్న గాయం తాలూకు మచ్చని నిమిరాడు. విరిసీ విరియని పెదాలతో ఓ చిన్న నవ్వు నవ్వింది.

ఆమెను అలాగే పట్టుకొని మళ్ళీ విగ్రహాన్ని చూస్తున్నాడు. ‘ఇక వెళ్దాం రారా’ అంటే శైలు వంక చూసి మెల్లిగా ఆమె చేతిని తీసుకొని విగ్రహానికి తాకించాడు. అసంకల్పితంగా వెనక్కు లాగేసుకోబోతుంటే ఆమె చేతిని తనచేతిలో బంధించాడు. భయంభయంగా వాడిని చూసింది శైలు. ‘నీకేమీ కాదు దీన్ని పట్టుకుంటే. గుర్తుందా, పోయినేడాది నువ్వే నా చెయ్యి పట్టుకొని తీసుకొచ్చి అదిగో విగ్రహం తీసుకెళ్లమని చెప్పావు’ అంటే మూగగా తలూపింది. ‘ఇందా అక్కడ పెట్టెయ్యు’ అని విగ్రహాన్ని ఆమె చేతికందించాడు. ఓ నిప్పుకణికను హ్యాండిల్ చేస్తున్నట్టు గబగబా పూజగదిలో పెట్టేసింది.