19-06-2020, 01:07 PM
எதுக்கு இத்தனை தூரம் கூப்பிடுற இங்கேயே விஷயத்தைச் சொல்லு என்று சொன்னேன் சுத்தி முத்தி யாராவது இருக்கிறார்களா என்று என் அக்கா பார்த்தாள், நான் எதுக்குடா பார்க்கிறாள் என்று நானும் சுற்றி முற்றி பார்த்தேன், பார்த்து விட்டு அவளை நேருக்கு நேராகப் பார்க்கும் போது ஓங்கி பளார் என்று என் கன்னத்தில் அறைந்து விட்டாள்.
நான் சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை அவளது செய்கை என்னை அதிர்ச்சி ஆக்கியது, அதற்க்குள் இன்னொரு அரை விழுந்தது, கன்னத்தில் கை வைத்தபடி நானும் கோபமாக அவளைப் பார்த்தேன்.
அவள் இத்தனை வருடங்களில் என்னை கை வைப்பது இதுவே முதல் முறை, என்ன என்று நான் கேட்டேன் எதுக்காக என்னை அடிச்ச என்று கேட்டேன், ஷீலா யாருன்னு நினைச்சிட்டிருக்க என்றாள், யாரு என்றேன்?
அவ உனக்கு தங்கச்சி என்று சொன்னாள் எனக்கு ரொம்ப அதிர்ச்சியாக இருந்தது. இருவரும் கொஞ்சம் ஆசுவாசப் படுத்திக் கொண்டோம். மேல சொல்லு என்று கேட்டேன் இனி சொல்ல என்ன இருக்கு அவ்வளவுதான் அவ உன்னோட தங்கச்சி என்று மீண்டும் சொன்னாள்.
தங்கச்சினா எப்படி, நம்ம அம்மாவுக்கு பிறந்தவளா இல்ல, நம்ம அப்பாவுக்கு வேற ஏதாவது தொடர்பு மூலமாக பிறந்தவளா என்று கேட்டேன்.
இப்போதைக்கு என்னால் இவ்வளவுதான் சொல்ல முடியும். புரிஞ்சு நடந்துக்கோ, எனக்கு உன்மேல பயங்கரமான கோபம் என்று சொல்லி அவள் பாட்டுக்கு நடக்க ஆரம்பித்தாள். நான் வேகமாக போய் அவளது தோள்பட்டையை பிடித்து இழுத்து இப்ப சொல்ல போறியா இல்லையா என்று கோபத்தோடு சொன்னேன்.
மீண்டும் மவுனமாக தலையை குனிந்தபடி இருந்தாள் ஒழுங்கு மரியாதையா சொல்லிடு எனக்கு டென்சன் ஏத்தாத என்று அவளை மிரட்டினேன். ஷீலா எனக்கும் அப்பாவுக்கும் பிறந்த குழந்தை என்று சொன்னாள்.
எனக்கு தலையில் இடி இறங்கியது போல இருந்தது. சொல்லிவிட்டு அவள் பாட்டுக்கு நடந்து உள்ளே போய்விட்டாள். அதிர்ச்சியில் ஒருகணம் உறைந்தே போய் விட்டேன் நான்.
அதற்குள் என் மகள் வந்து என் தோள் பட்டையை பிடித்து குலுக்கினாள் அப்பா என்ன ஆச்சு என்ன ஆச்சு என்று கேட்டாள். ஒன்னும் இல்ல ஒன்னும் இல்ல வா வீட்டுக்கு போகலாம் என்று சொல்லி நான் நடக்க ஆரம்பித்தேன்.
நான் காரில் ஏறி விட்டேன் ஷீலா என்னை பாவமாக பார்த்தபடி இருந்தாள், என்னால் அவளை பார்க்க முடியவில்லை உள்ளே ஏதோ உறுத்தியபடி இருந்தது, சட்டென்று என் பார்வையை திருப்பிக் கொண்டேன்.
என் மகள் போகும் வழி எல்லாம் என்னப்பா என்னப்பா என்று கேட்டுக்கொண்டே இருந்தாள், நான் எதுவுமே சொல்லாமல் சீட்டில் படுத்தபடியே வந்தேன்.
நேராக வீட்டிற்கு சென்றதும் யாரிடமும் பேசாமல் என் அறைக்கு சென்று பூட்டிக்கொண்டு படுத்துவிட்டேன். இந்த விஷயத்தை யோசித்தபடியே இருந்தேன், இது எப்போது நடந்திருக்கும் எப்படி நடந்திருக்கும் இதெல்லாம் நடந்து கொண்டு இருக்கும் வரை நான் என்ன செய்து கொண்டிருந்தேன் என்று ஆயிரம் கேள்விகள் என் மனதில்.
இந்தக் கேள்விக்கான அனைத்து பதிலையும் என் அக்காவிடம் மட்டுமே நான் கேட்க முடியும் ஆனால் அவள் இனிமேல் இதைப் பற்றி பேசுவாளா என்கின்ற நம்பிக்கை எனக்கு இல்லை அவளை விட்டால் அப்பாவிடம் தான் கேட்க வேண்டும். எனக்கு அப்பா மீது அளவுகடந்த பாசம் இருந்தது, அது இப்பொழுது முழுவதுமாக கோபமாக மாறியது.
என்னை மீறி என்னை அறியாமல் இந்த வீட்டில் எந்த விஷயமும் நடக்காது என்ற நம்பிக்கையில் இருந்தேன் ஆனால் எனக்கு அறியாமல் இவ்வளவு பெரிய விஷயம் நடந்திருக்கிறது என்று நினைக்கும்போது எல்லோர் மீதும் எனக்கு கோபம் வந்தது.
அதை நினைக்க நினைக்க எனக்கு கோபம் அதிகரித்தது ஆத்திரம் தலைக்கேறியது ஒரு நிமிடம் கூட என்னால் இங்கே இருக்க முடியவில்லை. உடனே என் அக்காவைத் தேடி காலேஜ்க்கு சென்றேன். அங்கே போனால் கோவிலில் அமர்ந்து இருந்தாள் நான் அவளை கூப்பிட்டேன், என்னால் வர முடியாது என்று பதில் கூறினாள், நான் கோபமாக இப்பொழுது நீ வரவில்லை என்றால் அப்பாவை கொன்று விடுவேன் என்று சொன்னேன்.
அவள் அழுதபடியே என்னுடன் வந்தாள், வண்டியில ஏறு என்று அவளிடம் சொன்னேன், அவளும் வண்டியில் ஏறினாள், கொஞ்சதூரம் இருவரும் மெதுவாக சென்றோம். என்ன நடந்ததென ஆரம்பத்துல இருந்து கடைசி வரைக்கும் எதையும் மறைக்காம முழுசா என்னிடம் சொல்லு என்று அவளிடம் சொன்னேன்.
அமைதியாகவே இருத்தாள், நானும் அவள் ரிலாக்ஸ் ஆகட்டும் என்று விட்டுவிட்டேன். நீங்க ரெண்டு பேரும் இன்னும் தொடர்பு வெச்சிட்டு இருக்கீங்களா என்றேன், முறைத்தாள், உனக்கு அசிங்கமா இல்ல என்றேன், நீ என்ன யோக்கியனா நீ அம்மாவ காதலிக்கள என்றாள், நான் என்ன உன்னை மாதிரி புள்ளையா பெத்தேன், ஆஷிஷ் உன் பையனா இல்ல அவனும்... என்றேன்,
நான் கெளம்பறேன் என்று கோபமாக சொல்லி இறங்கினாள், செறி செறி மனுச்சிடு உட்காரு, என்ன நடந்துதுன்னு சொல்லு என்றேன்.
கொஞ்ச நேரம் அமைதிக்கு பிறகு பேச ஆரம்பித்தாள். சின்ன வயசுல இருந்து அப்பானா எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும்.
என்மேல ரொம்ப அன்பா இருப்பாரு, அப்பா மேல இருக்கிற அன்பு நான் வளர வளர காதலா மாறிடுச்சு. கொஞ்ச நாள்லயே நாங்க ரெண்டு பேரும் காதலிக்க ஆரம்பிச்சுட்டோம்
எங்க காதல் ரொம்ப நெருக்கமாகி நாங்க உடலால் இணைஞ்சிட்டோம். நாங்க அடிக்கடி வெச்சுக்கிட்ட உடலுறவுனால நான் கர்ப்பமாகிட்டேன், ரொம்ப நாள் கர்பத்தை மறைக்க முடியல, இந்த விஷயம் அம்மாவுக்கு தெரிஞ்சதும் என் மேல ரொம்ப கோபப்பட்டு அடிச்சுட்டாங்க ,
ஆனா அப்போ நம்ம அப்பா தான் என்னோட கர்ப்பத்துக்கு காரணம்னு அவங்களுக்கு தெரியாது, நான் வேற ஒரு ஆள் தான் காரணம்னு அம்மா கிட்ட பொய் சொல்லிட்டேன். இந்த விஷயத்தை அம்மா அப்பாகிட்ட சொல்லும்போது அப்பா என் மேல கோவப்படுற மாதிரி நடிச்சாரு ஆனா அவரு என்னை ரொம்ப அக்கறையா பார்த்துட்டாரு.
அப்போன என்மேல காற்ற அக்கறை நாள் போக்குல என் மேலயும் அவர் மேலயும் அம்மாக்கு சந்தேகம் வர காரணமாயிடுச்சு,
ஒரு தடவை உடம்புல மண்னெண்ணெய் ஊத்திட்டு என்ன நடந்ததுன்னு உண்மையை சொல்லு அப்படின்னு சொல்லிட்டாங்க அதனால வேற வழி இல்லாம நான் உண்மையை சொல்லிட்டேன், நான் உண்மைய சொன்ன உடனேயே அம்மா உடைஞ்சு போயிட்டாங்க.
ஒரு ஒரு வாரம் அம்மா யாரு கூடயும் பேசவுமில்லை, சாப்பிடவும் இல்லை கருவை கலைத்துவிடும் படி அம்மா என்கிட்ட சொன்னாங்க, அதன்படி நானும் சரின்னு ஒத்துக்கிட்டேன் மருத்துவச்சியை பார்த்தோம் ஆனால் கரு நல்லா வளர்ந்துடுச்சு இனிமே கலைச்சா உயிருக்கு ஆபத்து என்று சொல்லிட்டாங்க.
வேற வழி இல்லாம குழந்தையைப் பெற்றெடுக்க வேண்டிய சூழ்நிலை ஆயிடுச்சு. அந்தக் குழந்தை பிறந்ததுமே என் கண்ணுல கூட காட்டாம அம்மாவுக்குத் தெரிஞ்ச ஒரு ஆளுகிட்ட குழந்தையை தத்து கொடுத்துட்டாங்க. அதன்பிறகு அம்மா என்கிட்ட சரியா பேசுவதையே விட்டுட்டாங்க. அதனால எனக்கும் அப்பாவுக்கும் இருந்த உறவை நாங்க முறித்துக்கொண்டோம்.
இப்படியே ஒரு மூணு நாலு வருஷமா ஓடிச்சு. அதுக்கப்புறம்தான் எனக்கு ஒரு ஆளை பிடிச்சு கல்யாணம் பண்ணி வெச்சாங்க. நான் பண்ண பாவம் அதனாலேயோ என்னவோ அவரும் என்ன விட்டு சீக்கிரமாக போயிட்டாரு. ஆஷிஷ் மட்டும்தான் எனக்கு மிச்சம்.
இதோட என் வாழ்க்கையை முடித்துக்கொள்ளலாம்னு நினைச்சேன் ஆனா உன்னையும் அம்மாவையும் நினைக்கும்போது என்னால அப்படி முடிவு எடுக்க முடியல, அதனால உங்களுக்காவது நான் உபயோகமா இருக்கணும்னு, உயிர் வாழ முடிவு பண்ணேன்.
அதன்படியே நீயும் காலேஜ்ல நல்லா படிச்சு நல்ல வேலைக்கு போயிட்ட நம்ம குடும்பமும் ஓரளவுக்கு நல்லா மேல வந்துடுச்சு, சரி இனிமே என்னோட உதவி தேவை இல்லைன்னு சொல்லிட்டு வாழ்க்கையே வெறுத்து துறவியாய் போய்டலாம்னு முடிவு பண்ணிட்டு, நான் உங்கள எல்லாத்தையும் விட்டுட்டு வந்துட்டேன்.
கொஞ்ச நாள்லயே அம்மாவும் இறந்து விட்டார் என்ற செய்தி கேட்டு ரொம்பவே வருத்தமா இருந்துச்சு ஒருவேளை அவ சீக்கிரமா இறந்ததுக்கு நான் கூட காரணமாக இருக்குமோன்னு குற்ற உணர்ச்சி எனக்கு இன்னும் இருக்கு.
அந்த கோயிலுக்கு போன அப்புறம் தான், ஒரு பொண்ணு மூலமா ஷீலா தான் என்னுடைய குழந்தைங்கிற உண்மை எனக்கு தெரிய வந்துச்சு அப்போல இருந்து அவளுக்காக வாழனும்னு முடிவு பண்ணேன்.
சின்ன வயசிலேயே ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு நிறைய அடிபட்டு கடைசியில என்கிட்டயே வந்து சேர்ந்தா என் பொண்ணு. ரொம்ப வெகுளியானவ, எல்லோரையும் சீக்கிரம் நம்பிடுவா, அப்பாவி அவ.
நான் செஞ்ச தப்பால பிறந்த குழந்தை அவ, அவ வாழ்க்கை தப்பாகிடக்கூடாது என்பதிலும் நான் ரொம்ப ஜாக்கிரதையாக இருந்தேன். அதனாலதான் என் உதவி வேணும்னு நீ என்னை கேட்ட போது கூட நான் அவளை உன்கிட்ட அனுப்பி வச்சேன்,
நீ அவளை நல்லா பாத்துக்குவ, நீ நல்லவன்னு நம்பி உன்கிட்ட அனுப்ச்சேன்,
ஆனா நீ இப்படி என் பொண்ணை மோசம் பண்ணுவன்னு நான் கனவில கூட நினைச்சு பார்க்கலை, எப்படி உன் மனைவிக்கு இப்படி ஒரு துரோகம் செய்ய மனசு வந்துச்சு என்றாள்.
நீ முன்னாடியே ஷீலா யார்னு சொல்லி இருந்தா இதெல்லாம் ஏதும் நடந்து இருக்காது, என்கிட்ட எதுக்கு மறைக்கணும்னு நெனச்ச என்றேன். என்கிட்ட பேசாத நீ பேச பேச எனக்கு உன்மேல ஆத்திரம் ஆத்திரமா வருது என்றாள்.
சரி என்று அதன் பிறகு நான் எதுவும் பேசவில்லை மீண்டும் அவளை அந்த கோவிலிலேயே போய் இறக்கிவிட்டுவிட்டு நான் வீட்டுக்கு கிளம்பி வந்துவிட்டேன்.
என் அக்கா நிலைமையை நினைத்து எனக்கு ரொம்பவும் கஷ்டமாக இருந்தது, அவள் செய்த பாவத்திற்கு பலனாக அவளுடைய மகளும் அனுபவிக்கிறாள் என்று நினைக்கும்போது அவளது நிலைமை பரிதாபகரமாக இருப்பதை உணர்ந்தேன்.
இதற்கு மத்தியில் எனது அப்பாவின் ஞாபகம் வந்தது. நினைக்கும் போது மிகவும் கோபம் வந்தது எனினும் இனிமேல் அவரது ஒவ்வொரு நடவடிக்கைகளையும் கண்காணிக்க வேண்டும் என்று முடிவுசெய்து அன்றைக்கே அப்பொழுதே அவரது அறையில் ஒரு ரகசிய கேமராவை வைத்தேன்.
அவருடன் நான் சரியாக பேசவும் இல்லை. அன்றைய நாளும் அப்படியே கழிந்தது. என் மகளும் நான் ஏதோ கோபமாக இருக்கிறேன் என்று நினைத்து என்னிடம் பேசவில்லை.
பெற்ற மகளையே காம உணர்ச்சியோட பார்க்கும் பழக்கம் எனக்கு என் அப்பாவிடமிருந்து தான் வந்ததா என்று நினைக்கும் போது குற்ற உணர்ச்சியால் தவித்தேன். என் மகளிடம் இனிமேல் பேசுவதை குறைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று முடிவு செய்தேன்
என் ரூம் கதவை தட்டும் சத்தம் கேட்டது. ஒருவேளை என் மனைவியாக இருக்கும் என்று நினைத்து போய் கதவை திறந்தாள் என் மகள் நின்று கொண்டிருந்தாள், அப்பா என்னாச்சுன்னு சொல்லி வந்து பக்கத்தில் அமர்ந்து கொண்டாள், என் கன்னத்திலும் கழுத்திலும் கைவைத்தாள்,
எனக்கு உடல் சிலிர்த்து போனது என்னாச்சு உடம்புக்கு, சரி இல்லையா என்று கேட்டாள் ஆமாம்மா கொஞ்சம் உடம்பு சரியில்ல என்றேன்.
ஆமாப்பா நேத்து காலைல இருந்து நீங்க சரியில்லை என்னாச்சுனு தெரியல, அந்த இடம் உங்களுக்கு பிடிக்கலையா என்று கேட்டாள், இடத்துக்கு என்னமா பிரச்சினை எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சு இருக்கு உடம்பு சரியில்ல.
அப்பா கிட்டத்தட்ட ரெண்டு நாளா இந்த ரூமை விட்டு நீங்க வரலப்பா, எங்களுக்கெல்லாம் கவலையா இருக்கு என்றாள், இல்லமா இப்போ நான் நார்மல் ஆயிட்டேன் என்றேன்.
அப்போ இன்னைக்கு நைட்டு நாம அங்க தங்கிக்கலாமாப்பா என்று கேட்டாள், எங்கே என்றேன், ஷீலா வீட்லப்பா என்றாள், அட ஆமா இந்த கலவரத்தில நான் அந்த மூன்று ஜோடிகளை மறந்தே போய்விட்டேன்.
ஒகேமா நைட் அங்கேயே தங்கிக்கலாம் என்று சொன்னேன். நான் அப்படி சொன்னதும் அவளுக்கு ரொம்ப சந்தோசம் சரிப்பா சீக்கிரம் மணி 1 ஆயிடுச்சு சீக்கிரம் சாப்பிடுங்க, நீங்க காலைல இருந்து சாப்பிடல, சீக்கிரம் சாப்பிட்டு ரெஸ்ட் எடுங்க அப்பத்தான் நாம கிளம்பறதுக்கு வசதியாக இருக்கும் என்று சொன்னாள்,
சரிம்மா நான் சாப்பிடறேன் நீ போயிட்டு வா என்று அவளை அனுப்பி வைத்தேன்.
இந்த கஷ்டமான மனநிலையில் கொஞ்சம் மனதை டைவர்ட் செய்தால் தான் நன்றாக இருக்கும் என்று யோசித்தேன். அதனால் இன்று இரவு கண்டிப்பாக அங்கே சென்று விடலாம் என்று முடிவு செய்தேன்.
அதற்குள் என் மனைவியும் உள்ளே வந்து ஜி டைம் ஆயிடுச்சு இன்னும் சாப்பிடவே இல்ல என்றாள், நானா பசிக்கும்போது வந்து சாப்பிட்டு விடுகிறேன் என்று அவளிடம் சொன்னேன் மீண்டும் அவள் கம்பெல் செய்ய கோபத்தில் கத்தி விட்டேன் அவள் சோகமாக சென்றுவிட்டாள்.
ஒரு ஒரு மணி நேரம் கழித்து எனக்கு நன்றாகப் பசித்து விட்டது சரி சாப்பிடலாம் என்று சொல்லி நான் வெளியே போனேன் அங்கே போய் பார்த்தால் என் மனைவியை காணவில்லை,ன்என் மகள் அவள் அறையில் இருந்தாள்.
சரி பாத்ரூம் போயிருப்பாள் என்று நானும் வெயிட் பண்ணி கொண்டு இருந்தேன் ஒரு கால்மணி நேரமாகியும் அவர் வரவில்லை ஒருவேளை அப்பாவின் ரூமில் இருப்பாளோ என்று எனக்கு சந்தேகம் வந்தது.
உடனே என் அறைக்கு சென்று லேப்டாப்ஐ ஓபன் செய்து அப்பாவின் அறையில் என்ன நடக்கிறது என்று பார்த்தேன். என் மனைவி அவர் பெட்டில் படுத்திருக்க என் அப்பா என் மனைவியின் பெண்ணுறுப்பை நக்கி கொண்டு இருந்தார். ஒரு கணம் எனக்கு என்ன நடக்கிறது என்றே புரியவில்லை என் மனைவியை நான் உயர்ந்த இடத்தில் வைத்திருந்தேன்,
ஒரு பத்தினி போல நினைத்து இருந்தேன் அவளோ எனக்கு இப்படி துரோகம் செய்கிறாள் என்று எனக்கு நினைக்கையில் தலை சுற்றியது.
கோபம் அதிகரித்து எனக்கு அழுகையே வந்துவிட்டது. நேற்று என்ன நடந்தது என்று rewind செய்து பார்த்தேன், நேற்று இரவும் இதே கூத்து தான் நடந்து இருக்கிறது,
என்னை சுற்றி நடப்பது அனைத்தும் பொய் எல்லாருமே பொய்யாக இருக்கிறார்கள், நடிக்கிறார்கள் என்று எனக்கு கோபமாக இருந்தது.
ஒரு பத்து நிமிடத்தில் வேலை முடிந்ததும் இருவரும் உடை மாற்றி முத்தமிட்டு எதுவும் தெரியாதவள் போல வெளியே வந்தாள். நான் அதற்குள் ஹாலில் நின்று கொண்டு இருந்தேன் என்னை பார்த்ததும் ஒரு கணம் திடுக்கிட்டாள்.
என்ன ஜி சாப்பிடுறீங்களா என்று கேட்டாள். இத்தனை நேரம் எங்கே போயிருந்த என்று கேட்டேன். மாமா சாப்பாடு கேட்டாரு போய்க் கொடுத்துட்டு வந்தேன் என்று சொன்னாள்.
என் மகள்கள் மற்றும் ஷீலாவை தவிர இந்த உலகத்தில் யாருமே நல்லவர்கள் இல்லை என்கின்ற எண்ணம் எனக்குத் தோன்றியது, யாரைப் பார்த்தாலும் வெறுப்பு உணர்வோடு இருந்தது.
எல்லோருமே ஏமாற்றுக்காரர்கள் என்று தோன்றியது. என் மனைவி இப்படி செய்வாள் என்று நான் கனவில் கூட நினைத்துப் பார்க்க வில்லை அப்போ என்னிடம் இத்தனை வருடம் பத்தினி வேஷம் போட்டது எல்லாம் பொய்யா என்று தோன்றியது.
அவளை அடித்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று ஆத்திரம் வந்தது இருந்தாலும் ஏதும் செய்யக் கூடாது என்று என்னை நானே கட்டுப் படுத்திக் கொண்டேன்.
இந்தக் கிழவன் என் அக்காவையும் மனைவியும் மட்டும்தான் கெடுத்தானா, இல்லை என் குழந்தைகளையும் ஏதாவது செய்து இருப்பானா என்று எனக்கு தோன்றியது, இனிமேலும் என்னால் பொறுக்க முடியவில்லை.
என் பர்சை எடுத்துக்கொண்டேன் காருக்கு சென்றேன். எங்கே போறீங்கஜி என்று என்னை கேட்டாள், அவளை ஒரு முறை முறைத்துவிட்டு, நேராக ஷீலா வீட்டுக்கு சென்றேன்,
அங்கே போனதும் ஷீலா என்னை ஆசையாக வரவேற்றாள், உள்ளே வாங்க என்றாள், வீட்ல யாரு இருக்கா என்று கேட்டேன், நான் மட்டும்தான் இருக்கேன் அக்கா கோயில்ல இருக்காங்க என்று சொன்னாள், அவளை கட்டிபிடித்து முத்தமழை பொழிந்தேன், சரி வண்டில ஏறு என்று சொன்னேன்
அக்காட்ட சொல்லிட்டு வந்தர்றேன் என்று சொன்னாள், நான் போன் பண்ணி சொல்லிக்கறேன், வண்டியில ஏறு என்றேன் அவளும் ஒருகணம் கூட தாமதிக்காமல் அப்படியே வண்டியில் ஏறினாள். எங்கே போறோம் என்று கூட கேட்கவில்லை,
ஏன் முகம் இப்படி டென்ஷனா இருக்கு, என்ன ஆச்சு என்று கேட்டாள், எல்லாம் நான் அங்கே போயிட்டு சொல்றேன் என்று சொன்னேன்.
பைவ் ஸ்டார் ஹோட்டலுக்கு சென்றோம், அங்கே போய் வண்டியை கொடுத்துவிட்டு நானும் ஷீலாவும் மட்டும் உள்ளே போனோம். அங்கே போனதும் ஷீலாவை இருக்கமாக கட்டிப்பிடித்து எதுவும் பேசாமல் படுத்துக் கொண்டேன், அவளும் என்னை ஆறுதலாக கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு என் தலையை வருடியபடி இருந்தாள்.
எனக்கு அழுகை வந்தது, இறுக்கமாக அணைத்த படியே கட்டிக்கொண்டேன், அழுகாத அதான் அம்மா வந்துட்டேன்ல என்று சொன்னாள், எனக்கு சிரிப்பு வந்தது.
ரொம்பப் பசித்தது அதனால் இருவரும் சாப்பாடு ஆர்டர் செய்தோம் என் கோபத்தை சாப்பாட்டில் காட்டினேன் இதுவரை நான் அப்படி சாப்பிட்டதே இல்லை ரொம்ப அதிகமாக சாப்பிட்டேன்.
அப்படியும் என் கோபம் அடங்கவே இல்லை. என்னாச்சு என்னாச்சுஜி என்று ஷீலா கேட்டுக் கொண்டே இருந்தாள், இனிமேல் ஜீ என்று சொல்லாதே என்று சொன்னேன். அவள் ஜி என்று சொல்லுவது என் மனைவியை ஞாபகப்படுத்தியது.
ஷீலா அவள் மேல் தான் கோபமாக இருக்கிறேன் என்று நினைத்து அமைதியானாள்,கொஞ்ச நேரம் கழித்து வேற எப்படி உங்கள கூப்பிடுறது என்று கேட்டாள். மாமானு கூப்பிடு என்று சொன்னேன் அவளுக்கு ஒரே சந்தோஷம் இருக்கமாக என்னைக் கட்டிப்பிடித்து முத்தம் கொடுத்தாள்.
இனிமேல் கடைசி வரைக்கும் என்ன மாமான்னு தான் கூப்பிடனும் சரியா என்றேன் சரிங்க மாமா என்று சொன்னாள். அவள் பூப்போன்ற மார்பில் தலை வைத்து படுத்துகொண்டேன் என் மனசு நிம்மதியாகவும் அமைதியாகவும் இருந்ததாகத் தோன்றியது. அப்படியே உறங்கியும் விட்டேன்.......
நான் சற்றும் எதிர்பார்க்கவில்லை அவளது செய்கை என்னை அதிர்ச்சி ஆக்கியது, அதற்க்குள் இன்னொரு அரை விழுந்தது, கன்னத்தில் கை வைத்தபடி நானும் கோபமாக அவளைப் பார்த்தேன்.
அவள் இத்தனை வருடங்களில் என்னை கை வைப்பது இதுவே முதல் முறை, என்ன என்று நான் கேட்டேன் எதுக்காக என்னை அடிச்ச என்று கேட்டேன், ஷீலா யாருன்னு நினைச்சிட்டிருக்க என்றாள், யாரு என்றேன்?
அவ உனக்கு தங்கச்சி என்று சொன்னாள் எனக்கு ரொம்ப அதிர்ச்சியாக இருந்தது. இருவரும் கொஞ்சம் ஆசுவாசப் படுத்திக் கொண்டோம். மேல சொல்லு என்று கேட்டேன் இனி சொல்ல என்ன இருக்கு அவ்வளவுதான் அவ உன்னோட தங்கச்சி என்று மீண்டும் சொன்னாள்.
தங்கச்சினா எப்படி, நம்ம அம்மாவுக்கு பிறந்தவளா இல்ல, நம்ம அப்பாவுக்கு வேற ஏதாவது தொடர்பு மூலமாக பிறந்தவளா என்று கேட்டேன்.
இப்போதைக்கு என்னால் இவ்வளவுதான் சொல்ல முடியும். புரிஞ்சு நடந்துக்கோ, எனக்கு உன்மேல பயங்கரமான கோபம் என்று சொல்லி அவள் பாட்டுக்கு நடக்க ஆரம்பித்தாள். நான் வேகமாக போய் அவளது தோள்பட்டையை பிடித்து இழுத்து இப்ப சொல்ல போறியா இல்லையா என்று கோபத்தோடு சொன்னேன்.
மீண்டும் மவுனமாக தலையை குனிந்தபடி இருந்தாள் ஒழுங்கு மரியாதையா சொல்லிடு எனக்கு டென்சன் ஏத்தாத என்று அவளை மிரட்டினேன். ஷீலா எனக்கும் அப்பாவுக்கும் பிறந்த குழந்தை என்று சொன்னாள்.
எனக்கு தலையில் இடி இறங்கியது போல இருந்தது. சொல்லிவிட்டு அவள் பாட்டுக்கு நடந்து உள்ளே போய்விட்டாள். அதிர்ச்சியில் ஒருகணம் உறைந்தே போய் விட்டேன் நான்.
அதற்குள் என் மகள் வந்து என் தோள் பட்டையை பிடித்து குலுக்கினாள் அப்பா என்ன ஆச்சு என்ன ஆச்சு என்று கேட்டாள். ஒன்னும் இல்ல ஒன்னும் இல்ல வா வீட்டுக்கு போகலாம் என்று சொல்லி நான் நடக்க ஆரம்பித்தேன்.
நான் காரில் ஏறி விட்டேன் ஷீலா என்னை பாவமாக பார்த்தபடி இருந்தாள், என்னால் அவளை பார்க்க முடியவில்லை உள்ளே ஏதோ உறுத்தியபடி இருந்தது, சட்டென்று என் பார்வையை திருப்பிக் கொண்டேன்.
என் மகள் போகும் வழி எல்லாம் என்னப்பா என்னப்பா என்று கேட்டுக்கொண்டே இருந்தாள், நான் எதுவுமே சொல்லாமல் சீட்டில் படுத்தபடியே வந்தேன்.
நேராக வீட்டிற்கு சென்றதும் யாரிடமும் பேசாமல் என் அறைக்கு சென்று பூட்டிக்கொண்டு படுத்துவிட்டேன். இந்த விஷயத்தை யோசித்தபடியே இருந்தேன், இது எப்போது நடந்திருக்கும் எப்படி நடந்திருக்கும் இதெல்லாம் நடந்து கொண்டு இருக்கும் வரை நான் என்ன செய்து கொண்டிருந்தேன் என்று ஆயிரம் கேள்விகள் என் மனதில்.
இந்தக் கேள்விக்கான அனைத்து பதிலையும் என் அக்காவிடம் மட்டுமே நான் கேட்க முடியும் ஆனால் அவள் இனிமேல் இதைப் பற்றி பேசுவாளா என்கின்ற நம்பிக்கை எனக்கு இல்லை அவளை விட்டால் அப்பாவிடம் தான் கேட்க வேண்டும். எனக்கு அப்பா மீது அளவுகடந்த பாசம் இருந்தது, அது இப்பொழுது முழுவதுமாக கோபமாக மாறியது.
என்னை மீறி என்னை அறியாமல் இந்த வீட்டில் எந்த விஷயமும் நடக்காது என்ற நம்பிக்கையில் இருந்தேன் ஆனால் எனக்கு அறியாமல் இவ்வளவு பெரிய விஷயம் நடந்திருக்கிறது என்று நினைக்கும்போது எல்லோர் மீதும் எனக்கு கோபம் வந்தது.
அதை நினைக்க நினைக்க எனக்கு கோபம் அதிகரித்தது ஆத்திரம் தலைக்கேறியது ஒரு நிமிடம் கூட என்னால் இங்கே இருக்க முடியவில்லை. உடனே என் அக்காவைத் தேடி காலேஜ்க்கு சென்றேன். அங்கே போனால் கோவிலில் அமர்ந்து இருந்தாள் நான் அவளை கூப்பிட்டேன், என்னால் வர முடியாது என்று பதில் கூறினாள், நான் கோபமாக இப்பொழுது நீ வரவில்லை என்றால் அப்பாவை கொன்று விடுவேன் என்று சொன்னேன்.
அவள் அழுதபடியே என்னுடன் வந்தாள், வண்டியில ஏறு என்று அவளிடம் சொன்னேன், அவளும் வண்டியில் ஏறினாள், கொஞ்சதூரம் இருவரும் மெதுவாக சென்றோம். என்ன நடந்ததென ஆரம்பத்துல இருந்து கடைசி வரைக்கும் எதையும் மறைக்காம முழுசா என்னிடம் சொல்லு என்று அவளிடம் சொன்னேன்.
அமைதியாகவே இருத்தாள், நானும் அவள் ரிலாக்ஸ் ஆகட்டும் என்று விட்டுவிட்டேன். நீங்க ரெண்டு பேரும் இன்னும் தொடர்பு வெச்சிட்டு இருக்கீங்களா என்றேன், முறைத்தாள், உனக்கு அசிங்கமா இல்ல என்றேன், நீ என்ன யோக்கியனா நீ அம்மாவ காதலிக்கள என்றாள், நான் என்ன உன்னை மாதிரி புள்ளையா பெத்தேன், ஆஷிஷ் உன் பையனா இல்ல அவனும்... என்றேன்,
நான் கெளம்பறேன் என்று கோபமாக சொல்லி இறங்கினாள், செறி செறி மனுச்சிடு உட்காரு, என்ன நடந்துதுன்னு சொல்லு என்றேன்.
கொஞ்ச நேரம் அமைதிக்கு பிறகு பேச ஆரம்பித்தாள். சின்ன வயசுல இருந்து அப்பானா எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும்.
என்மேல ரொம்ப அன்பா இருப்பாரு, அப்பா மேல இருக்கிற அன்பு நான் வளர வளர காதலா மாறிடுச்சு. கொஞ்ச நாள்லயே நாங்க ரெண்டு பேரும் காதலிக்க ஆரம்பிச்சுட்டோம்
எங்க காதல் ரொம்ப நெருக்கமாகி நாங்க உடலால் இணைஞ்சிட்டோம். நாங்க அடிக்கடி வெச்சுக்கிட்ட உடலுறவுனால நான் கர்ப்பமாகிட்டேன், ரொம்ப நாள் கர்பத்தை மறைக்க முடியல, இந்த விஷயம் அம்மாவுக்கு தெரிஞ்சதும் என் மேல ரொம்ப கோபப்பட்டு அடிச்சுட்டாங்க ,
ஆனா அப்போ நம்ம அப்பா தான் என்னோட கர்ப்பத்துக்கு காரணம்னு அவங்களுக்கு தெரியாது, நான் வேற ஒரு ஆள் தான் காரணம்னு அம்மா கிட்ட பொய் சொல்லிட்டேன். இந்த விஷயத்தை அம்மா அப்பாகிட்ட சொல்லும்போது அப்பா என் மேல கோவப்படுற மாதிரி நடிச்சாரு ஆனா அவரு என்னை ரொம்ப அக்கறையா பார்த்துட்டாரு.
அப்போன என்மேல காற்ற அக்கறை நாள் போக்குல என் மேலயும் அவர் மேலயும் அம்மாக்கு சந்தேகம் வர காரணமாயிடுச்சு,
ஒரு தடவை உடம்புல மண்னெண்ணெய் ஊத்திட்டு என்ன நடந்ததுன்னு உண்மையை சொல்லு அப்படின்னு சொல்லிட்டாங்க அதனால வேற வழி இல்லாம நான் உண்மையை சொல்லிட்டேன், நான் உண்மைய சொன்ன உடனேயே அம்மா உடைஞ்சு போயிட்டாங்க.
ஒரு ஒரு வாரம் அம்மா யாரு கூடயும் பேசவுமில்லை, சாப்பிடவும் இல்லை கருவை கலைத்துவிடும் படி அம்மா என்கிட்ட சொன்னாங்க, அதன்படி நானும் சரின்னு ஒத்துக்கிட்டேன் மருத்துவச்சியை பார்த்தோம் ஆனால் கரு நல்லா வளர்ந்துடுச்சு இனிமே கலைச்சா உயிருக்கு ஆபத்து என்று சொல்லிட்டாங்க.
வேற வழி இல்லாம குழந்தையைப் பெற்றெடுக்க வேண்டிய சூழ்நிலை ஆயிடுச்சு. அந்தக் குழந்தை பிறந்ததுமே என் கண்ணுல கூட காட்டாம அம்மாவுக்குத் தெரிஞ்ச ஒரு ஆளுகிட்ட குழந்தையை தத்து கொடுத்துட்டாங்க. அதன்பிறகு அம்மா என்கிட்ட சரியா பேசுவதையே விட்டுட்டாங்க. அதனால எனக்கும் அப்பாவுக்கும் இருந்த உறவை நாங்க முறித்துக்கொண்டோம்.
இப்படியே ஒரு மூணு நாலு வருஷமா ஓடிச்சு. அதுக்கப்புறம்தான் எனக்கு ஒரு ஆளை பிடிச்சு கல்யாணம் பண்ணி வெச்சாங்க. நான் பண்ண பாவம் அதனாலேயோ என்னவோ அவரும் என்ன விட்டு சீக்கிரமாக போயிட்டாரு. ஆஷிஷ் மட்டும்தான் எனக்கு மிச்சம்.
இதோட என் வாழ்க்கையை முடித்துக்கொள்ளலாம்னு நினைச்சேன் ஆனா உன்னையும் அம்மாவையும் நினைக்கும்போது என்னால அப்படி முடிவு எடுக்க முடியல, அதனால உங்களுக்காவது நான் உபயோகமா இருக்கணும்னு, உயிர் வாழ முடிவு பண்ணேன்.
அதன்படியே நீயும் காலேஜ்ல நல்லா படிச்சு நல்ல வேலைக்கு போயிட்ட நம்ம குடும்பமும் ஓரளவுக்கு நல்லா மேல வந்துடுச்சு, சரி இனிமே என்னோட உதவி தேவை இல்லைன்னு சொல்லிட்டு வாழ்க்கையே வெறுத்து துறவியாய் போய்டலாம்னு முடிவு பண்ணிட்டு, நான் உங்கள எல்லாத்தையும் விட்டுட்டு வந்துட்டேன்.
கொஞ்ச நாள்லயே அம்மாவும் இறந்து விட்டார் என்ற செய்தி கேட்டு ரொம்பவே வருத்தமா இருந்துச்சு ஒருவேளை அவ சீக்கிரமா இறந்ததுக்கு நான் கூட காரணமாக இருக்குமோன்னு குற்ற உணர்ச்சி எனக்கு இன்னும் இருக்கு.
அந்த கோயிலுக்கு போன அப்புறம் தான், ஒரு பொண்ணு மூலமா ஷீலா தான் என்னுடைய குழந்தைங்கிற உண்மை எனக்கு தெரிய வந்துச்சு அப்போல இருந்து அவளுக்காக வாழனும்னு முடிவு பண்ணேன்.
சின்ன வயசிலேயே ரொம்ப கஷ்டப்பட்டு நிறைய அடிபட்டு கடைசியில என்கிட்டயே வந்து சேர்ந்தா என் பொண்ணு. ரொம்ப வெகுளியானவ, எல்லோரையும் சீக்கிரம் நம்பிடுவா, அப்பாவி அவ.
நான் செஞ்ச தப்பால பிறந்த குழந்தை அவ, அவ வாழ்க்கை தப்பாகிடக்கூடாது என்பதிலும் நான் ரொம்ப ஜாக்கிரதையாக இருந்தேன். அதனாலதான் என் உதவி வேணும்னு நீ என்னை கேட்ட போது கூட நான் அவளை உன்கிட்ட அனுப்பி வச்சேன்,
நீ அவளை நல்லா பாத்துக்குவ, நீ நல்லவன்னு நம்பி உன்கிட்ட அனுப்ச்சேன்,
ஆனா நீ இப்படி என் பொண்ணை மோசம் பண்ணுவன்னு நான் கனவில கூட நினைச்சு பார்க்கலை, எப்படி உன் மனைவிக்கு இப்படி ஒரு துரோகம் செய்ய மனசு வந்துச்சு என்றாள்.
நீ முன்னாடியே ஷீலா யார்னு சொல்லி இருந்தா இதெல்லாம் ஏதும் நடந்து இருக்காது, என்கிட்ட எதுக்கு மறைக்கணும்னு நெனச்ச என்றேன். என்கிட்ட பேசாத நீ பேச பேச எனக்கு உன்மேல ஆத்திரம் ஆத்திரமா வருது என்றாள்.
சரி என்று அதன் பிறகு நான் எதுவும் பேசவில்லை மீண்டும் அவளை அந்த கோவிலிலேயே போய் இறக்கிவிட்டுவிட்டு நான் வீட்டுக்கு கிளம்பி வந்துவிட்டேன்.
என் அக்கா நிலைமையை நினைத்து எனக்கு ரொம்பவும் கஷ்டமாக இருந்தது, அவள் செய்த பாவத்திற்கு பலனாக அவளுடைய மகளும் அனுபவிக்கிறாள் என்று நினைக்கும்போது அவளது நிலைமை பரிதாபகரமாக இருப்பதை உணர்ந்தேன்.
இதற்கு மத்தியில் எனது அப்பாவின் ஞாபகம் வந்தது. நினைக்கும் போது மிகவும் கோபம் வந்தது எனினும் இனிமேல் அவரது ஒவ்வொரு நடவடிக்கைகளையும் கண்காணிக்க வேண்டும் என்று முடிவுசெய்து அன்றைக்கே அப்பொழுதே அவரது அறையில் ஒரு ரகசிய கேமராவை வைத்தேன்.
அவருடன் நான் சரியாக பேசவும் இல்லை. அன்றைய நாளும் அப்படியே கழிந்தது. என் மகளும் நான் ஏதோ கோபமாக இருக்கிறேன் என்று நினைத்து என்னிடம் பேசவில்லை.
பெற்ற மகளையே காம உணர்ச்சியோட பார்க்கும் பழக்கம் எனக்கு என் அப்பாவிடமிருந்து தான் வந்ததா என்று நினைக்கும் போது குற்ற உணர்ச்சியால் தவித்தேன். என் மகளிடம் இனிமேல் பேசுவதை குறைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று முடிவு செய்தேன்
என் ரூம் கதவை தட்டும் சத்தம் கேட்டது. ஒருவேளை என் மனைவியாக இருக்கும் என்று நினைத்து போய் கதவை திறந்தாள் என் மகள் நின்று கொண்டிருந்தாள், அப்பா என்னாச்சுன்னு சொல்லி வந்து பக்கத்தில் அமர்ந்து கொண்டாள், என் கன்னத்திலும் கழுத்திலும் கைவைத்தாள்,
எனக்கு உடல் சிலிர்த்து போனது என்னாச்சு உடம்புக்கு, சரி இல்லையா என்று கேட்டாள் ஆமாம்மா கொஞ்சம் உடம்பு சரியில்ல என்றேன்.
ஆமாப்பா நேத்து காலைல இருந்து நீங்க சரியில்லை என்னாச்சுனு தெரியல, அந்த இடம் உங்களுக்கு பிடிக்கலையா என்று கேட்டாள், இடத்துக்கு என்னமா பிரச்சினை எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சு இருக்கு உடம்பு சரியில்ல.
அப்பா கிட்டத்தட்ட ரெண்டு நாளா இந்த ரூமை விட்டு நீங்க வரலப்பா, எங்களுக்கெல்லாம் கவலையா இருக்கு என்றாள், இல்லமா இப்போ நான் நார்மல் ஆயிட்டேன் என்றேன்.
அப்போ இன்னைக்கு நைட்டு நாம அங்க தங்கிக்கலாமாப்பா என்று கேட்டாள், எங்கே என்றேன், ஷீலா வீட்லப்பா என்றாள், அட ஆமா இந்த கலவரத்தில நான் அந்த மூன்று ஜோடிகளை மறந்தே போய்விட்டேன்.
ஒகேமா நைட் அங்கேயே தங்கிக்கலாம் என்று சொன்னேன். நான் அப்படி சொன்னதும் அவளுக்கு ரொம்ப சந்தோசம் சரிப்பா சீக்கிரம் மணி 1 ஆயிடுச்சு சீக்கிரம் சாப்பிடுங்க, நீங்க காலைல இருந்து சாப்பிடல, சீக்கிரம் சாப்பிட்டு ரெஸ்ட் எடுங்க அப்பத்தான் நாம கிளம்பறதுக்கு வசதியாக இருக்கும் என்று சொன்னாள்,
சரிம்மா நான் சாப்பிடறேன் நீ போயிட்டு வா என்று அவளை அனுப்பி வைத்தேன்.
இந்த கஷ்டமான மனநிலையில் கொஞ்சம் மனதை டைவர்ட் செய்தால் தான் நன்றாக இருக்கும் என்று யோசித்தேன். அதனால் இன்று இரவு கண்டிப்பாக அங்கே சென்று விடலாம் என்று முடிவு செய்தேன்.
அதற்குள் என் மனைவியும் உள்ளே வந்து ஜி டைம் ஆயிடுச்சு இன்னும் சாப்பிடவே இல்ல என்றாள், நானா பசிக்கும்போது வந்து சாப்பிட்டு விடுகிறேன் என்று அவளிடம் சொன்னேன் மீண்டும் அவள் கம்பெல் செய்ய கோபத்தில் கத்தி விட்டேன் அவள் சோகமாக சென்றுவிட்டாள்.
ஒரு ஒரு மணி நேரம் கழித்து எனக்கு நன்றாகப் பசித்து விட்டது சரி சாப்பிடலாம் என்று சொல்லி நான் வெளியே போனேன் அங்கே போய் பார்த்தால் என் மனைவியை காணவில்லை,ன்என் மகள் அவள் அறையில் இருந்தாள்.
சரி பாத்ரூம் போயிருப்பாள் என்று நானும் வெயிட் பண்ணி கொண்டு இருந்தேன் ஒரு கால்மணி நேரமாகியும் அவர் வரவில்லை ஒருவேளை அப்பாவின் ரூமில் இருப்பாளோ என்று எனக்கு சந்தேகம் வந்தது.
உடனே என் அறைக்கு சென்று லேப்டாப்ஐ ஓபன் செய்து அப்பாவின் அறையில் என்ன நடக்கிறது என்று பார்த்தேன். என் மனைவி அவர் பெட்டில் படுத்திருக்க என் அப்பா என் மனைவியின் பெண்ணுறுப்பை நக்கி கொண்டு இருந்தார். ஒரு கணம் எனக்கு என்ன நடக்கிறது என்றே புரியவில்லை என் மனைவியை நான் உயர்ந்த இடத்தில் வைத்திருந்தேன்,
ஒரு பத்தினி போல நினைத்து இருந்தேன் அவளோ எனக்கு இப்படி துரோகம் செய்கிறாள் என்று எனக்கு நினைக்கையில் தலை சுற்றியது.
கோபம் அதிகரித்து எனக்கு அழுகையே வந்துவிட்டது. நேற்று என்ன நடந்தது என்று rewind செய்து பார்த்தேன், நேற்று இரவும் இதே கூத்து தான் நடந்து இருக்கிறது,
என்னை சுற்றி நடப்பது அனைத்தும் பொய் எல்லாருமே பொய்யாக இருக்கிறார்கள், நடிக்கிறார்கள் என்று எனக்கு கோபமாக இருந்தது.
ஒரு பத்து நிமிடத்தில் வேலை முடிந்ததும் இருவரும் உடை மாற்றி முத்தமிட்டு எதுவும் தெரியாதவள் போல வெளியே வந்தாள். நான் அதற்குள் ஹாலில் நின்று கொண்டு இருந்தேன் என்னை பார்த்ததும் ஒரு கணம் திடுக்கிட்டாள்.
என்ன ஜி சாப்பிடுறீங்களா என்று கேட்டாள். இத்தனை நேரம் எங்கே போயிருந்த என்று கேட்டேன். மாமா சாப்பாடு கேட்டாரு போய்க் கொடுத்துட்டு வந்தேன் என்று சொன்னாள்.
என் மகள்கள் மற்றும் ஷீலாவை தவிர இந்த உலகத்தில் யாருமே நல்லவர்கள் இல்லை என்கின்ற எண்ணம் எனக்குத் தோன்றியது, யாரைப் பார்த்தாலும் வெறுப்பு உணர்வோடு இருந்தது.
எல்லோருமே ஏமாற்றுக்காரர்கள் என்று தோன்றியது. என் மனைவி இப்படி செய்வாள் என்று நான் கனவில் கூட நினைத்துப் பார்க்க வில்லை அப்போ என்னிடம் இத்தனை வருடம் பத்தினி வேஷம் போட்டது எல்லாம் பொய்யா என்று தோன்றியது.
அவளை அடித்துக் கொள்ள வேண்டும் என்று ஆத்திரம் வந்தது இருந்தாலும் ஏதும் செய்யக் கூடாது என்று என்னை நானே கட்டுப் படுத்திக் கொண்டேன்.
இந்தக் கிழவன் என் அக்காவையும் மனைவியும் மட்டும்தான் கெடுத்தானா, இல்லை என் குழந்தைகளையும் ஏதாவது செய்து இருப்பானா என்று எனக்கு தோன்றியது, இனிமேலும் என்னால் பொறுக்க முடியவில்லை.
என் பர்சை எடுத்துக்கொண்டேன் காருக்கு சென்றேன். எங்கே போறீங்கஜி என்று என்னை கேட்டாள், அவளை ஒரு முறை முறைத்துவிட்டு, நேராக ஷீலா வீட்டுக்கு சென்றேன்,
அங்கே போனதும் ஷீலா என்னை ஆசையாக வரவேற்றாள், உள்ளே வாங்க என்றாள், வீட்ல யாரு இருக்கா என்று கேட்டேன், நான் மட்டும்தான் இருக்கேன் அக்கா கோயில்ல இருக்காங்க என்று சொன்னாள், அவளை கட்டிபிடித்து முத்தமழை பொழிந்தேன், சரி வண்டில ஏறு என்று சொன்னேன்
அக்காட்ட சொல்லிட்டு வந்தர்றேன் என்று சொன்னாள், நான் போன் பண்ணி சொல்லிக்கறேன், வண்டியில ஏறு என்றேன் அவளும் ஒருகணம் கூட தாமதிக்காமல் அப்படியே வண்டியில் ஏறினாள். எங்கே போறோம் என்று கூட கேட்கவில்லை,
ஏன் முகம் இப்படி டென்ஷனா இருக்கு, என்ன ஆச்சு என்று கேட்டாள், எல்லாம் நான் அங்கே போயிட்டு சொல்றேன் என்று சொன்னேன்.
பைவ் ஸ்டார் ஹோட்டலுக்கு சென்றோம், அங்கே போய் வண்டியை கொடுத்துவிட்டு நானும் ஷீலாவும் மட்டும் உள்ளே போனோம். அங்கே போனதும் ஷீலாவை இருக்கமாக கட்டிப்பிடித்து எதுவும் பேசாமல் படுத்துக் கொண்டேன், அவளும் என்னை ஆறுதலாக கட்டிப்பிடித்துக்கொண்டு என் தலையை வருடியபடி இருந்தாள்.
எனக்கு அழுகை வந்தது, இறுக்கமாக அணைத்த படியே கட்டிக்கொண்டேன், அழுகாத அதான் அம்மா வந்துட்டேன்ல என்று சொன்னாள், எனக்கு சிரிப்பு வந்தது.
ரொம்பப் பசித்தது அதனால் இருவரும் சாப்பாடு ஆர்டர் செய்தோம் என் கோபத்தை சாப்பாட்டில் காட்டினேன் இதுவரை நான் அப்படி சாப்பிட்டதே இல்லை ரொம்ப அதிகமாக சாப்பிட்டேன்.
அப்படியும் என் கோபம் அடங்கவே இல்லை. என்னாச்சு என்னாச்சுஜி என்று ஷீலா கேட்டுக் கொண்டே இருந்தாள், இனிமேல் ஜீ என்று சொல்லாதே என்று சொன்னேன். அவள் ஜி என்று சொல்லுவது என் மனைவியை ஞாபகப்படுத்தியது.
ஷீலா அவள் மேல் தான் கோபமாக இருக்கிறேன் என்று நினைத்து அமைதியானாள்,கொஞ்ச நேரம் கழித்து வேற எப்படி உங்கள கூப்பிடுறது என்று கேட்டாள். மாமானு கூப்பிடு என்று சொன்னேன் அவளுக்கு ஒரே சந்தோஷம் இருக்கமாக என்னைக் கட்டிப்பிடித்து முத்தம் கொடுத்தாள்.
இனிமேல் கடைசி வரைக்கும் என்ன மாமான்னு தான் கூப்பிடனும் சரியா என்றேன் சரிங்க மாமா என்று சொன்னாள். அவள் பூப்போன்ற மார்பில் தலை வைத்து படுத்துகொண்டேன் என் மனசு நிம்மதியாகவும் அமைதியாகவும் இருந்ததாகத் தோன்றியது. அப்படியே உறங்கியும் விட்டேன்.......