26-02-2019, 10:32 AM
எல்லாமே என் மான்சி - அத்தியாயம் - 4
“ அய்யோ அந்த பொண்ணு ஏற்கனவே ரொம்ப பயந்தது இதுல இப்படி வேற ஆகிபோச்சே... கொஞ்சம் இரு சத்யன் என் வீட்டுகாரர்கிட்ட சொல்லிட்டு வந்திர்றேன்” என்று அந்தம்மாள் உள்ளே போக
சத்யனுக்கு அந்த இடத்தில் நிற்கும் ஒவ்வொரு நிமிடமும் நெருப்பில் நிற்பது போல் இருந்தது
தாமதம் செய்யாமல் உள்ளேயிருந்து வந்த பவானியம்மாள் கூடவே தனது கணவரையும் கூட்டி வந்தாள்
அவர்கள் இருவருக்கும் ஒரு ஆட்டோவை பிடித்து கொடுத்துவிட்டு சத்யன் தனது பைக்கில் கிளம்பினான்... ஒரு இயந்திரம் போல் தனது பைக்கை செலுத்தினான் சத்யன்
மான்சிக்காக அவன் உயிர் துடிக்கும் ஓசை வெளியே கேட்கும் போல இருந்தது...
அவனின் சிவந்த முகம் மேலும் சிவந்து அந்த இருட்டில் ஜொலித்தது...
அந்த ஆள் பையை பிடுங்கும் போது அவள் ஏன் போராடவேண்டும் ச்சே எடுத்திட்டு போட நாயேன்னு விசிறி அவன் முகத்தில் அடித்திருக்கலாம்... அதைவிட்டு விட்டு இப்படி கையை கிழிச்சுகிட்டு ஆஸ்பத்திரியில் படுத்திருக்காளே... என்று மான்சியை நினைத்து சத்யனுக்கு ஆத்திரமாக வந்தது
பைக் ஓட்டுவதில் இருந்து ஒரு கையை எடுத்து 'பைத்தியக்காரி பைத்தியக்காரி' என்று சத்தமாக சொல்லியவாறு நெற்றியில் அடித்துக்கொண்டான்.... பக்கத்தில் போகிறவர்கள் சத்யனை திரும்பி பார்த்தனர்
சத்யன் இதுவரையிலும் அந்த மாதிரி ஒரு வேகத்தில் பைக்கை ஓட்டியதில்லை ... அவன் மனதுக்கும் அவன் பைக்கும் இறக்கை முளைத்து விட்டிருந்தது
சத்யன் மருத்துவமனையை சென்றடையும் போது பவானியம்மாள் வரும் ஆட்டோ வரவில்லை... சத்யன் பைக்கை ஸ்டான்ட் போட்டு நிறுத்திவிட்டு பாக்கெட்டில் இருந்து எவ்வளவு எடுத்துகொடுக்கிறோம் என்று தெரியாமலேயே அங்கேயிருந்தவனிடம் பைக் டோக்கனுக்கு பணத்தை கொடுத்துவிட்டு உள்ளே ஓடினான்
உள்ளேபோய் என்கொயரியில் விசாரிக்கும் போதே ஒரு போலீஸ்காரர் அவனருகே வந்து " நீங்கதான் சத்யனா" என்று கேட்க
" ஆமா சார் எங்க இருக்கா மான்சி" என்று சத்யன் பரபரப்புடன் கேட்டான்
" இப்போதான் சார் தையல் போட கூட்டிட்டு போயிருக்காங்க வாங்க போகலாம்" என்று போலீஸ்காரர் தனது தொப்பையை தூக்கிக்கொண்டு முன்னால் போக ... சத்யன் ஏன் இந்தாள் இவ்வளவு மெதுவா போறான் என்று எரிச்சல் பட்டுக்கொண்டே பின்னால் போனான்
தையல் போடும் அறையை சத்யன் அடைந்தபோது... மான்சி ஒரு பெஞ்சில் காலை நீட்டி உட்கார்ந்திருக்க.... அவள் வலது கையில் இருந்து ரத்தம் வழிந்து கொண்டிரந்தது
ஒரு நர்ஸ் பெண்மணி தையல் போடுவதற்காக ஊசியை எடுத்து கையில் வைத்துக்கொண்டு அதில் நரம்பை கோர்த்து மான்சியின் கையின் சதையில் பச்சையாகவே ஊசியை குத்தி தையல் போட .... மான்சி வலியால் துடித்தாள்
அவ்வளவு நேரம் அறையின் வாசலில் நின்றிருந்த சத்யன் மான்சி துடிப்பதை பார்த்ததும் உள்ளே ஓடிவந்து மான்சியின் முகத்தை தன் கைகளில் ஏந்தி தன் மார்பில் பதித்தகொண்டான்
“ அய்யோ அந்த பொண்ணு ஏற்கனவே ரொம்ப பயந்தது இதுல இப்படி வேற ஆகிபோச்சே... கொஞ்சம் இரு சத்யன் என் வீட்டுகாரர்கிட்ட சொல்லிட்டு வந்திர்றேன்” என்று அந்தம்மாள் உள்ளே போக
சத்யனுக்கு அந்த இடத்தில் நிற்கும் ஒவ்வொரு நிமிடமும் நெருப்பில் நிற்பது போல் இருந்தது
தாமதம் செய்யாமல் உள்ளேயிருந்து வந்த பவானியம்மாள் கூடவே தனது கணவரையும் கூட்டி வந்தாள்
அவர்கள் இருவருக்கும் ஒரு ஆட்டோவை பிடித்து கொடுத்துவிட்டு சத்யன் தனது பைக்கில் கிளம்பினான்... ஒரு இயந்திரம் போல் தனது பைக்கை செலுத்தினான் சத்யன்
மான்சிக்காக அவன் உயிர் துடிக்கும் ஓசை வெளியே கேட்கும் போல இருந்தது...
அவனின் சிவந்த முகம் மேலும் சிவந்து அந்த இருட்டில் ஜொலித்தது...
அந்த ஆள் பையை பிடுங்கும் போது அவள் ஏன் போராடவேண்டும் ச்சே எடுத்திட்டு போட நாயேன்னு விசிறி அவன் முகத்தில் அடித்திருக்கலாம்... அதைவிட்டு விட்டு இப்படி கையை கிழிச்சுகிட்டு ஆஸ்பத்திரியில் படுத்திருக்காளே... என்று மான்சியை நினைத்து சத்யனுக்கு ஆத்திரமாக வந்தது
பைக் ஓட்டுவதில் இருந்து ஒரு கையை எடுத்து 'பைத்தியக்காரி பைத்தியக்காரி' என்று சத்தமாக சொல்லியவாறு நெற்றியில் அடித்துக்கொண்டான்.... பக்கத்தில் போகிறவர்கள் சத்யனை திரும்பி பார்த்தனர்
சத்யன் இதுவரையிலும் அந்த மாதிரி ஒரு வேகத்தில் பைக்கை ஓட்டியதில்லை ... அவன் மனதுக்கும் அவன் பைக்கும் இறக்கை முளைத்து விட்டிருந்தது
சத்யன் மருத்துவமனையை சென்றடையும் போது பவானியம்மாள் வரும் ஆட்டோ வரவில்லை... சத்யன் பைக்கை ஸ்டான்ட் போட்டு நிறுத்திவிட்டு பாக்கெட்டில் இருந்து எவ்வளவு எடுத்துகொடுக்கிறோம் என்று தெரியாமலேயே அங்கேயிருந்தவனிடம் பைக் டோக்கனுக்கு பணத்தை கொடுத்துவிட்டு உள்ளே ஓடினான்
உள்ளேபோய் என்கொயரியில் விசாரிக்கும் போதே ஒரு போலீஸ்காரர் அவனருகே வந்து " நீங்கதான் சத்யனா" என்று கேட்க
" ஆமா சார் எங்க இருக்கா மான்சி" என்று சத்யன் பரபரப்புடன் கேட்டான்
" இப்போதான் சார் தையல் போட கூட்டிட்டு போயிருக்காங்க வாங்க போகலாம்" என்று போலீஸ்காரர் தனது தொப்பையை தூக்கிக்கொண்டு முன்னால் போக ... சத்யன் ஏன் இந்தாள் இவ்வளவு மெதுவா போறான் என்று எரிச்சல் பட்டுக்கொண்டே பின்னால் போனான்
தையல் போடும் அறையை சத்யன் அடைந்தபோது... மான்சி ஒரு பெஞ்சில் காலை நீட்டி உட்கார்ந்திருக்க.... அவள் வலது கையில் இருந்து ரத்தம் வழிந்து கொண்டிரந்தது
ஒரு நர்ஸ் பெண்மணி தையல் போடுவதற்காக ஊசியை எடுத்து கையில் வைத்துக்கொண்டு அதில் நரம்பை கோர்த்து மான்சியின் கையின் சதையில் பச்சையாகவே ஊசியை குத்தி தையல் போட .... மான்சி வலியால் துடித்தாள்
அவ்வளவு நேரம் அறையின் வாசலில் நின்றிருந்த சத்யன் மான்சி துடிப்பதை பார்த்ததும் உள்ளே ஓடிவந்து மான்சியின் முகத்தை தன் கைகளில் ஏந்தி தன் மார்பில் பதித்தகொண்டான்