மாலதி டீச்சர் by JNS

[johnypowas]

‘நான் போறேன்.’
‘சொல்லுடி..’
‘நான் சொல்ல மாட்டேன். நீயே புரிஞ்சுக்கோ..’
‘ம்ம்ம். புரியுதுடி.’
‘என்ன?’
‘யூ நீட் மீ.’
‘சீ போ.’
‘இல்லையா?’
‘தெரியாது.’
‘சொல்லுடி முண்டம்.’
(வெட்கத்துடன்) ‘ஆமா.. போதுமா?’
‘வரவா?’
‘ஐயோ.. வேணாம் சாமி.. நேரமாச்சு. நான் போறேன்.’
‘ஹாஹாஹா..’
‘சரிடா.. உன் வொர்க் கன்டினியூ பண்ணு. ரெஸ்ட் ரூம் போயிட்டு நான் கிளாஸ் போறேன்.’
‘மறுபடி எதுக்கு ரெஸ்ட் ரூம்?’
‘அப்புறம் இப்படியேவா கிளாசுக்கு போவாங்க.?’
‘ஏன்டி என்ன ஆச்சு?’
‘ஆமா.. ஒன்னுமே தெரியாது பாப்பாவுக்கு.’
‘சொல்லுடி’
‘போடாõ.. பண்றத எல்லாம் பண்ணிட்டு..’
‘ஹாஹாஹா.. ஓகே ஓகே.. யூ கேரி ஆன். பை டியர்.’
‘பை டார்லிங்.’
‘ம்ம்.. பை.’
‘ஏய் சிவா..’
‘என்னடி?’
‘அவ்வளவுதானா?’
‘என்ன சொல்லுடி’
‘ஒன்னுமில்ல. பை.’
(புரிந்து கொண்டு கிஸ் பண்ணினேன்.) ‘உம்ம்ம்மாõõ’
‘ம்ம்ம்ம்ம்ம்... சார் கேட்டாதான் குடுப்பீங்களோ?’
‘சாரிடி.. மறந்துட்டேன்.’
(சிரித்தாள்.) ‘பை டா.’
‘ஐ லவ் யூ மாலு.’
‘மீ டு டார்லிங். பை.’
போனை வைத்தேன். இன் பண்ணியிருந்த சட்டையை வெளியில் எடுத்து விட்டேன், பேண்டில் நன்றாகத் தெரிந்த புடைப்பை மறைக்க.
மாலை ஆபீஸ் முடிந்து பைக்கில் வீட்டுக்கு சென்று கொண்டிருந்தேன். மாலதியிடமிருந்து போன் வந்தது. பைக்கிலிருந்த படியே பேசினேன்.
‘சொல்லு மாலு.’
‘சிவாõ’ (அவளுடைய குரலில் பெரும் பதட்டம் தெரிந்தது)
‘என்ன ஆச்சு மாலதி?’
(உடைந்து போய் அழுதாள்) ‘அவருக்கு ஆக்சிடன்ட்.’
அதிர்ந்து போய் வண்டியை நிறுத்தினேன்.