காதல் கிறுக்கனின் கிறுக்கல்கள்(completed)

[johnypowas]

நான் அங்கே அமர மறுத்து, இல்லை அதை நான் கொஞ்சம் காலாற நடக்குறேன் என்று சொல்லிவிட்டு மீண்டும் எனது நடை பயணத்தை தொடர்ந்தேன்.

பின்னர் எனது அம்மாவும், மாமியாரும் அவர்களுக்குள் பேச தொடங்கினர்.

சொன்ன மாதிரியே கொஞ்ச நேரத்தில், வெண்ணிற ஆடையில் எனது கண்களுக்கு அந்த நிமிடத்தில் தேவதை போல் ஒரு பெண் வெளியே வந்தாள். நானும் நற்செய்தி சொல்லத்தான் வந்தாலோ என்று அவளை நோக்கி ஓடி போயகேட்டேன். எனக்கு பதிலே அளிக்காமல்.ஓட்டமும் நடையுமாக அந்த வரண்டாவில் இருந்த டாக்டரின் அறைக்கு சென்றாள். சில நிமிடங்களில் வெளியே வந்தவள் மீண்டும் ஆபரேஷன் தியேட்டர் உள்ளே சென்றாள்.

எனக்கோ பயங்கர கடுப்பாக இருந்தது. கேட்ட ஒரு வார்த்தை சொல்லணும். இப்படி எதுவும் கூறாமலே உள்ள போராபாறு என்று அந்த நிமிடத்தில் மனதில் பட்ட வார்த்தைகளை சொல்லி அவளை திட்டி தீர்த்தேன். ஒரு பத்து நிமிடங்கள் கடந்திருக்கும், அனைவராலும் பெரிய டாக்டர் அம்மா என்று மரியாதையுடன் அழைக்கப்படும் தங்கம் டாக்டர் வந்து கொண்டிருந்தாள். இவர்கள்தான் நான் பிறக்கும் போது பிரசவம் பார்த்தவர்கள். ஒருவேளை இவர்களை அழைக்கத்தான் அந்த நர்ஸ் வெளியே வந்து சென்றாளா? என்னை நானே கேட்டு கொண்டேன்.

பின்னர் சில நிமிடங்கள் கழித்து அதே நர்ஸ் வெளியே வந்து என்னோட அம்மாவையும் மாமியாரையும் உள்ளே வருமாறு அழைத்தாள். நானும் அழையா விருந்தாளியாக உள்ளே செல்ல முயன்றேன். என்னை, நீங்க!! வெளியவே இருக்க இப்போ எல்லோரும் வெளிய வந்துருவாங்க என்று சொல்லி சென்றாள்.

அவர்கள் சென்ற சிறிது நேரத்தில் ஒரு குழந்தை வீல் என்று அழும் குரல் கேட்டது. அது கேட்ட உடனேயே என்னுள் ஒரு சந்தோசம், பேரானந்தம், கர்வம் அல்லது எதையோ சாதித்த திருப்தி அது என்ன உணர்வு என்று என்னால் வார்த்தைகளில் விளக்க முடியவில்லை. கண்களில் அளவில்லா ஆனந்தத்தில் கண்ணீருடன் அந்த தருணத்தில் இறைவனுக்கு முட்டியிட்டு நன்றி சொல்லி கொண்டேன்.

அழும் குரல் கேட்ட உடனேயே என்னருகில் நின்று கொண்டிருந்த நண்பர்கள் அனைவரும் 'ஓஓ' என்று பெரிய சத்தத்தில் என்னை தூக்கி உற்சாகத்தில் சந்தோசத்தை வெளி படுத்தினர். இவர்களின் சத்தத்தில் வெளியே வந்த நர்ஸ் ஒருத்தி எங்களை சப்தமின்றி இருக்க சொன்னாள். பின்னர் அனைவரும் களைந்து சென்று அருகில் இருந்த இருக்கையில் அமர்ந்து கொண்டனர்.