Romance మాయ

[mkole123]

మాయ - 27

‘అమ్మీ, నువ్విట్టా తినకుండా కూకుంటే మేమెట్లా సుఖానుండేది. అడిగడిగి నోరు పడిపోతుండే నాకు. ఏటైనాదో ఓ మాట సెప్పు. ఇయ్యాలంటే ఆదివారం. రేపు కాలేజీకి పోవాల గందా. ఓ ముద్ద కతుకే అమ్మీ’ అంటూ శైలుని బతిమాలుతోంది తన అత్త రుక్కు. ‘పోనీ కిరీటి బాబుని పిలిసి నే మాట్టాడనా’ అని అడగ్గానే మంచం మీద ముఖం దిండులో దూర్చేసి పడుకున్న శైలు ఇంకా ముడుచుకుపోయింది. ‘ఎవరు చెప్పినా వాడింక నాతో మాట్లాడడు’ అని దిండులో గొణుగుతోంది.


రుక్కు నిట్టూర్చి ‘ఇగో, కంచం ఈడ పెడతాండా. పదేను నిమిశాల్లో ఖాలీ కంచం తెచ్చి నాకివ్వాల’ అంటూ పెదబాబుని వెతుక్కుంటూ వెళ్లింది. శైలుకి భోరున ఏడవాలనుంది. కిరీటిని చంపేయ్యాలి అన్నంత కోపంగా కూడా వుంది. రెండు భావాలూ కొట్టుమిట్టాడుతూ restless గా మంచంలో పడి దొర్లుతోంది.

కాలేజీ మొదలయ్యి ఒక వారమే అయింది. బుధవారం రోజున మంచి ఉత్సాహంగా కిరీటి క్లాసుకి వెళ్లింది శైలు. అదిగో అక్కడ్నుంచీ అంతా రచ్చ రచ్చ అయిపోయింది. అప్పట్నుండీ కిరీటి శైలుతో మాట్లాడట్లేదు. ఆదివారం రాత్రయ్యింది. రేపు మళ్ళీ వాడి ముఖం చూడాలి కాలేజీలో. ఏం చెయ్యాలో పాలుపోవట్లేదు శైలుకి.

అక్కడ కిరీటి ఇంకా మాచెడ్డ మూడ్ లో వున్నాడు. ఇప్పటిదాకా వాడిని ఎవరూ ఎప్పుడూ కోపంలో వుండగా చూడలేదు. ఇప్పుడు వాడికున్న మూడ్ కోపమా, ఇంకోటా తెలియక తలపట్టుకుంటున్నారు ఆచారి గారు. ఎప్పుడో ఒకసారి నోరువిప్పి ఏదో ఒక మాటన్నా అనేవాడు. ఈ రెండు మూడు రోజులనుండి మరీ మూగాడిలా కూర్చుని వుంటున్నాడు. గోరు, రంగా కూడా వాడిని కదిలించడానికి భయపడుతున్నారు.

ఆరు రోజుల క్రితం కిరీటి డిగ్రీ రెండవ సంవత్సరం క్లాసులు మొదలయ్యాయి. మన మిత్రుల గాంగ్ లో కిట్టి లేకపోవడం వాళ్ళకి పెద్ద లోటుగా తెలుస్తోంది. చిన్నప్పటినుండి తమతో కలిసి వున్న కిట్టి హఠాత్తుగా ఇలా మాయమవడం జీర్ణించుకోలేకున్నారు. అయినా కాలేజీ కొత్త సంవత్సరం మొదలైన రంధిలో ఆ లోటు కొంత మరుగున పడింది. బుధవారం నాడు శైలు తొలిసారిగా కిరీటి క్లాసుకి వచ్చింది. Attendance తీసుకుంటుంటే కుర్రాళ్ళంతా ఆమెను దొంగచూపులు చూస్తున్నారు. అమ్మాయిలు ఆమె చీరకట్టు, hair style లేజర్ కళ్ళతో స్కాన్ చేస్తున్నారు.

శైలుని అందరూ విప్పారిన కళ్ళతో అలా చూస్తూ వుంటే కిరీటికి ఇబ్బందిగా వుంది. తనువులు దగ్గరైన తర్వాత కిరీటి, శైలు ఇద్దరూ ఒకరినొకరు చూసుకునే విధానం మారిపోయింది. రాజా గారి ఎస్టేట్ నుండి తిరిగొచ్చిన తర్వాత వాళ్ళిద్దరికీ ఏకాంతం లభించడం గగనం అయింది. కేవలం రెండంటే రెండు సార్లు ఎవరి కంటా పడకుండా కలవగలిగారు ఇద్దరూ. అప్పుడు కూడా వేడివేడి ముద్దులు, కౌగిళ్లు తప్పించి ముందుకు వెళ్ళే అవకాశం రాలేదు.

మొదటి క్లాసు కాబట్టి శైలు పాఠమేమీ చెప్పదులే అనుకుంటున్న స్టూడెంట్స్ కి నిరాశ కలిగిస్తూ ఈ సంవత్సరంలో సిలబస్ లో ఏముందో ఏమిటో చెప్పుకుపోతోంది శైలు. ‘Prose, poetry తో పాటు మీరు కొన్ని సాఫ్ట్ స్కిల్స్ కూడా నేర్చుకోవాల్సి వుంటుంది. One of them is public speaking’ అంటూ ‘ఇప్పుడు మీరు ఏ లెవెల్ లో వున్నారో నాకు తెలియాలి అని క్లాసులో ఒక నలుగురైదుగురు స్టూడెంట్లను ముందుకు వచ్చి వాళ్ళకి తోచినది ఒక రెండు నిమిషాలు మాట్లాడమంది.

Of course, కిరీటిని సెలెక్ట్ చేసింది. తనను రమ్మని పిలవనందుకు గోరు దేవుళ్లందరికీ దండాలు పెడుతున్నాడు. ఒక నలుగురు స్టూడెంట్లు వాళ్ళకి వచ్చిందేదో మాట్లాడి వెళ్లారు. కిరీటి చాలా ఇబ్బందిగా వచ్చి నుంచున్నాడు. ఇంతమంది తనకేసి చూస్తుంటే వాడికి నోట్లోనుండి మాట పెగలట్లేదు. ‘ఊ, మాట్లాడరా ఏమన్నా’ అంది శైలు. ఎంతో కష్టం మీద ఏదో కొంచెం మాట్లాడాడు కిరీటి. వాడికున్న anxiety లో తప్పులు మాట్లాడుతున్నాడా ఏమిటి అనేదేమీ పట్టించుకోవట్లేదు.

శైలు వాడి introvert స్వభావం గురించీ, మాట్లాడడంలో వాడికుండే ఇబ్బంది ఏమీ ఆలోచించకుండా వాడి మీద అరిచేసింది. ‘ఏంట్రా నసుగుతున్నావు? లాస్ట్ ఇయర్ నేను, నిక్కీ చెప్పిందంతా ఎక్కడికి పోయింది. ఏంటి అంతా గాలికొదిలేశావా’ అంది. మామూలుగా వాళ్ళిద్దరూ ఉన్నప్పుడు ఎలా అయితే వాడ్ని బెల్లిస్తుందో అలానే అంది. తనకు వాడితో వున్న చనువుతో ఎంత మాట వస్తే అంతా అనేయడం అలవాటైపోయింది శైలుకి. క్లాసులో మిగతా స్టూడెంట్లు ఎవరూ లేకపోతే కిరీటి కూడా మామూలుగానే react అయ్యేవాడేమో.

తను, వాడు ఎక్కడ వున్నారో, అందరి ఎదుటా ఇప్పుడు తనన్న మాటలు వాడికి ఎంత గుచ్చుకున్నాయో వాడి కళ్ళలో కనిపించిన hurt చూసి  ఆమెకు తలపుకొచ్చేసరికి చాలా ఆలస్యం అయిపోయింది. ‘సారీ మేడమ్’ అంటూ వెళ్ళి కూర్చుండిపోయాడు కిరీటి. క్లాసంతా వాడినే చూస్తుంటే ఇంకా ముడుచుకుపోయాడు. ఆ రోజు కలిగిన ఏకైక లాభం శైలు పెద్ద కరోడా అని స్టూడెంట్ల మదిలో ముద్ర పడడం. కిరీటి లాంటి మంచి స్టూడెంట్ మీదే అరిచేసిందంటే మేడమ్ చాలా స్ట్రిక్ట్ అని ఫిక్స్ అయ్యారు అందరూ. దొంగచూపులు చూస్తూ దొరికిపోతే ఇంకేం చేస్తుందో అని భయపడి అబ్బాయిలు తల దించుకొని వెళ్లిపోతున్నారు ఆమె పక్కనుండి.

కాలేజీ అయిపోయాక వాడిని పట్టుకొని సారీ చెబుదామని చాలా ప్రయత్నించింది శైలు. వాడి ఫ్రెండ్స్ ఇద్దరితోనూ వుండడంతో ఒంటరిగా చిక్కలేదు వాడామెకి. వాడి ఇంటికి వెళ్ళి వెయిట్ చేసింది చాలాసేపు. ‘ఇలా ఎప్పుడూ లేట్ గా రాడమ్మా. ఎందుకో మరి ఇవాళ ఇంతాలస్యం చేస్తున్నాడు. చీకటి పడకముందే ఇంటికి పో. నిన్ను రేపు కలవమని చెప్తాను’ అని రమణాచారి ఆమెను పంపించేశాడు.

మరుసటి మూడు రోజులూ ఆమె కంటబడకుండానే తిరిగాడు కిరీటి. ఇదుగో ఆదివారం రాత్రికొచ్చేసరికి వాళ్ళ తొలి కలహం ఈ స్థాయికి చేరింది. పెదబాబుని పిలిచి రుక్కు ‘ఆచారి గారి పిలగాడు, మన అమ్మి గొడవ పడతాండారు లాగుంది. ఇదేమో మూడంకె యేసుకు కూకుంది. ఇయ్యాల ముద్ద కూడా మింగలేదు. రేపు ఆచారిని కలిసినప్పుడు ఏమైనాదో అడుగు. అరుపులు కాదు, మాటలతో అడుగు’ అంటే యే కళనున్నాడో ప్రెసిడెంటు గారు సరేనన్నారు.

మర్నాడు ఆచారి వచ్చినప్పుడు విషయం కదిపి చూశారు పెదబాబు. రమణాచారి నిట్టూర్చి ‘రాజన్న కొడుకునడిగితే చెప్పాడు. శైలమ్మ క్లాసులో ఏదో అందట కిరీటిని. వాడు కూడా మూడ్నాలుగు రోజుల్నుంచీ మాటామంతీ లేకుండా కూర్చున్నాడు’ అన్నారు. ‘ఛస్, ఆడి అలక కబుర్లు ఎవడడిగాడు ఎహె. పంతులమ్మ అన్నాక ఓ మాట అంటది. దానికే ఆడు ఇంత బెట్టు చేస్తాడా? రేపొచ్చి ఆడు అమ్మితో మామూలుగా మాట్టాడాల అంతే’ అని తేల్చి చెప్పారు.

రమణాచారి నవ్వుతూ ‘నా కొడుకు మామూలు మనిషి ఐతే నేను కూడా అదే చెబ్దును వాడికి’ అన్నారు. ఇంతలో ఆయన ముఖంలో నవ్వు మాయమైంది. ‘వాడి విషయంలో చాలా తప్పు చేశానురా. సవతి తల్లి బాధ పెడుతుందేమో అనే ఆలోచించాను కానీ ఓ ఆడతోడు లేకపోయేసరికి వాడు బయటకు చెప్పాల్సినవి అన్నీ లోపల్లోపల దాచేసుకోవడం గమనించలేకపోయా. రేపు ఉద్యోగం, పెళ్లి ఇవన్నీ ఎలా సంభాళిస్తాడో అని భయం వేస్తోంది’ అంటూ బాధపడ్డారు.

ఎంతో అరుదుగా తప్పించి వాళ్ళ పిలుపులు అరేయ్, రా ల దాకా వెళ్ళదు. రమణాచారి నిజంగానే బాధలో వున్నాడని తెలుసుకున్న పెదబాబు ఆయన్ని ఓదార్చి ‘అన్నీ మంచిగానే జరుగుతాయి, బాధపడాకు ఆచారీ. ఈ కాలం పిలగాళ్లలా కాదాడు. మంచి మనసుంది. అది సాలు’ అన్నారు. ‘ఐనా మీవోడి పెళ్లి గురించి ఇప్పుడప్పుడే తొందర్లేదు కదా నీకు. ఈ ముచ్చట ఇను. శైలమ్మను ఓ అయ్య సేతిలో పెడదామని సూస్తాండా. అదేమో పెళ్లి మాటంటేనే ఎగిరెగిరి పడతాంది. బాబ్బాబు, కాస్త మంచి కుర్రాడు దొరికితే ఓ కన్నేసి వుంచరా సామీ, దాని మనసు నే మారుత్తా’ అన్నారు. శైలు ఈ మాటలన్నీ వింది. తనతో ఎలాగోలా మాట్లాడకపోతే కిరీటిని పీక పిసికెయ్యాలని నిశ్చయించుకుంది.