மான்சி கதைகள் by sathiyan

[johnypowas]

சத்யன் மூடிய கதவையே சிறிதுநேரம் நின்று பார்த்தான்... இது அவள் மனக்கதவு திறக்காது என்பதன் அர்த்தமா...

இல்லை இந்த கதவை தட்டினால் திறப்பது போல அவள் மனக்கதவும் என் இதயக் கரங்களால் தட்டினால் திறக்குமா.....

சத்யன் மான்சியை பற்றிய பலத்த யோசனையுடன் தன் வீட்டு கதவை திறந்து கொண்டு உள்ளே போனான் 

அதன்பிறகு வந்த மூன்றுநாட்களும் சத்யன் மான்சி உறவில் எந்த மாற்றமும் இல்லாமல் ஒரே சீராக போனது... எதிரெதிரே பார்த்துக்கொண்டால் ஒரு சிறு புன்னகையோடு அவர்களின் பயணம் தொடர்ந்தது

சத்யனின் தவிப்பு மட்டும் நாளுக்கு நாள் அதிகரிக்க ... அவளுக்காக ரொம்பவே ஏங்க ஆரம்பித்தான்.... இவளை நினைத்து நினைத்தே தன்னுடைய இளமை வீணாகிவிடுமே என்று வேதனைப்பட்டான்

ஒருபக்கம் பரணி தன்மீது வைத்திருக்கும் நம்பிக்கையை நினைத்து சங்கடமாக இருந்தது ... மறுபக்கம் மான்சியின் மீதான சத்யனின் காதல் வானுயர வளர்ந்து... கடலளவுக்கு ஆழமாகவும் போய் கொண்டேயிருந்தது

அன்று தேதி ஒன்று என்பதால் சத்யன் அவனுடைய உழியர்களுக்கு சம்பளம் கொடுத்துவிட்டு வேலையோடு வீட்டுக்கு வந்துவிட்டான்....

வந்தவன் பால்கனியின் கதவை திறந்து அங்கே ஒரு சேரை போட்டு அமர்ந்துகொண்டு நிமிடத்துக்கு ஒருமுறை கீழே எட்டி பார்த்தபடி மான்சியின் வரவுக்காக காத்திருந்தான்...

மணி ஆறானது இன்னும் மான்சி வரவில்லை ஒருவேளை இன்று ஒன்னாம் தேதி என்பதால் பேங்கில் வேலை நிறைய இருந்ததோ என்று எண்ணியபடி அவள் வருகையை பார்த்திருக்க

மணி எட்டானது என்றதும் சத்யனுக்கு பதட்டம் அதிகரிக்க இவ்வளவு நேரம் இங்கே காத்திருந்ததற்கு பேசாமல் நாமே போய் பார்த்துவிட்டு வந்திருக்கலாமோ என்று கவலையாக இங்கும் அங்கும் நடக்க ஆரம்பித்தான்

அப்போது அவனுடைய செல் ஒலிக்க அவசரமாக அதை ஆன் செய்து பேசினான் ... எதிர் முனையில் பழக்கமில்லாத ஆண் குரல் கேட்க ஏதோ ராங் நம்பர் போல என்று நினைத்து அலட்சியமாக பேசினான்

“ சார் நீங்கதானே சத்யன் “ என்று எதிர் முனை ஆண் குரல் கேட்க

“ ஆமா சொல்லுங்க என்ன விஷயம்” என்றான் சத்யன்

“ சார் நாங்க போலீஸ் ஸ்டேஷனில் இருந்து பேசறோம் .. உங்களுக்கு மான்சின்னு யாரவது தெரியுமா” என்று எதிர் முனையில் கேட்டதும்

சத்யனுக்கு சப்தநாடியும் ஒடுங்கி விட்டது “ தெரியும் சொல்லுங்க சார் அவங்களுக்கு என்னாச்சு” என்று சத்யன் உட்சபட்ச பரபரப்பில் கேட்டான்

“ அவங்களுக்கு ஆபத்து ஒன்னும் இல்ல சார் ... ஆனா ஜி ஹச்ல அட்மிட் பண்ணிருக்கோம் உடனே வர்றீங்களா” என்று அந்த ஆண் குரல் நிதானமாக சொல்ல


சத்யனுக்கு ஆத்திரம் பொத்துக்கொண்டு வந்தது “ சார் ஆபத்தில்லேன்னு சொல்றீங்க அப்புறமா ஜி ஹச்ல அட்மிட் பண்ணிருக்கறதா சொல்றீங்க என்ன சார் நடந்தது” என்று கொஞ்சம் கோபமாக சத்யன் கேட்டதும்

“டென்ஷன் ஆகாதீங்க சார்... அவங்க பேங்கில் இருந்து கிளம்பி வீட்டுக்கு வர்றதுக்கு மின்சார ரயில்ல வந்திருக்கங்க .. அவங்களை பின்தொடர்ந்து எவனோ வந்து அவங்க ரயில் இருந்து இறங்கினதும் அவங்க பேக்கை அந்த ஆளு பிடிங்கியிருக்கான் இவங்க தராம போராடியிருக்கங்க இதனால அந்தாளு கத்தியால அவங்க வலது உள்ளங்கையில கிழிச்சிட்டான்... எங்களுக்கு உடனே தகவல் வந்தது ... நாங்க போறதுக்குள்ள அந்த பிக்பாக்கெட் எஸ்கேப் ஆயிட்டான் ... இவங்களுக்கு கையில் காயம் அதிகமா இருந்ததால நாங்க உடனே ஜி ஹச் அட்மிட் பண்ணிட்டோம்... சார் போதுமா தகவல் இனிமேலயாவது கிளம்பி வர்றீங்களா” என்று அந்த போலீஸ்காரர் நக்கலாக கேட்க

“ இதோ இன்னும் பத்து நிமிஷத்தில் அங்கே இருப்பேன் சார்” என்ற சத்யன் இணைப்பை துண்டித்துவிட்டு உள்ளே ஓடி கட்டியிருந்த லுங்கியை அவிழ்த்து எறிந்துவிட்டு பேன்ட்டை எடுத்து மாட்டிக்கொண்டு பீரோவில் இருந்து கத்தையாக பணத்தை எடுத்து பான்ட் பாக்கெட்டில் வைத்தபடி வெளியே வந்து கதவை பூட்டிகொண்டு லிப்ட்டை நோக்கி ஓடினான்

லிப்டிற்காக காத்திருக்காமல் படிகளில் இறங்க முற்பட்டவன் திடீரென்று ஞாபகம் வந்து மறுபடியும் மான்சியின் ஹவுஸ் ஓனர் பவானி வீட்டு கதவை தட்டினான் ...
உடனே கதவு திறக்கபட்ட யாரு என்றபடி பவானியம்மாள் எட்டி பார்க்க
சத்யன் அவளிடம் தனக்கு போனில் வந்த மொத்த விபரங்களையும் சொல்லி தன்னுடன் வருமாறு கூப்பிட்டான்