நீ by முகிலன்

[johnypowas]

நீ – 7

அடுப்பில் காபி தயாராகிக்கொண்டிருக்க… சமையலறையைப் பார்த்த நீ..
”வீடெல்லாம் குப்பையாருக்கு…” என்றாய்.
” ம்…கூட்டவே இல்ல..” என்றேன்.
” இதுக்காகவே.. நீங்க.. ஒரு..” என இழுத்தாய்.

”ம்..? நான் ஒரு…?”
” இ… இல்ல…” சிரித்தவாறு.. இழுத்தாய்.
” பரவால்ல சொல்லு..”
” கல்யாணம் செஞ்சுட்டிங்கன்னா…?”
”அது சரி..” புன்னகைத்தேன்..
”ஏங்க…?” அப்பாவியாக என்னைப் பார்த்தாய்.
”பண்ணலாம்… பண்ணலாம்…” என்றேன்.
நீ.. சும்மா இருக்காமல்.. சீமாற்றை எடுத்து வந்து… சமையலறையிலிருந்து கூட்டத்தொடங்கினாய்..!!
காபி தயாராக… அதை இரண்டு பேருக்கும் ஊற்றி எடுத்துக் கொண்டு… முன்னறைக்குப் போய்… டிவி யைப் போட்டு விட்டு… நான் சேரில் உட்கார…நீ கை கழுவிக்கொண்டு.. வந்தாய்..!
”உக்காரு…” என்றேன்.
காபியை எடுத்துக் கொண்டு சேரில் உட்காராமல்… கீழே தரையில் உட்கார்ந்தாய்.
” ஏய்… சேர்ல உக்காரு..”
”பராவால்லங்க..” எனச் சிரித்தாய்.
” ஏன்…?”
” எனக்கு..இதாங்க பழக்கம்..”
”என்ன பழக்கமோ..?” என உடைத்த பிஸ்கெட் கவரை.. உன்னிடம் கொடுத்தேன் ”எடுத்துக்க..!!”
பிஸ்கெட்டை எடுத்து… காபியில் முக்கித் திண்றாய்.
காபி குடித்த பின்.. களைப்பைப் போக்க…சிறிது நேரம் படுக்க எண்ணினேன்.
எழந்து… போட்டிருந்த பேண்ட்.. சர்ட்டைக் கழற்றி விட்டு.. லுங்கியை எடுத்து இடுப்பில் கட்டிக்கொண்டு…
ஜன்னலைச் சாத்திவிட்டுப் போய்… கட்டிலில் விழுந்தேன்.!
மல்லாந்து விழுந்து…
”தாமரை…” என்றேன்.
” என்னங்க…?” என்றாய்.
”கட்டிலுக்காவது வருவியா.. இல்ல.. அதுக்கும் நான்தான் கீழ வரனுமா..?” எனக்கேட்க…
”ஏங்க…!” என்றுவிட்டு எழுந்து வந்தாய்.
மெதுவாக வந்து… என் பக்கத்தில் கட்டிலில்.. தயக்கத்துடன் உட்கார்ந்தாய். உன் இடுப்பில் கை போட்டு.. வளைத்து… உன்னை இழுத்து..என் மேல் சாய்த்துக்கொண்டேன்..! உன் சின்ன மலர் பந்துகள் அழுந்த..
நீ.. என் நெஞ்சின்மேல் படுத்து.. என் முகம் பார்த்தாய். உனது நீள மூக்கைப் பிடித்து ஆட்டினேன்.

சினிமா போலாமா…தாமரை..?” என்றேன்.
”இப்பங்களா…?”
” நைட் ஷோ…?”
” செரிங்க…”
”உனக்கொன்னும் ஆட்சேபனை இல்லையே..?”
”ஐயோ… இல்லீங்க…” என.. என் வயிற்றைத் தடவினாய். உன் கை.. என் வயிற்றில் பட்டதும்… என் பாலுருப்பு விறைத்தது.
உன் உள்ளங்கை பதித்து… என் வயிற்றில் இருந்த ரோமங்களை வருடினாய்..! என் வயிறு… சுடாகியது..!!
உணர்ச்சி ஏற… உன் உதடுகளை.. என் இரண்டு விரல்களால் பிடித்து… இழுத்து விளையாடினேன். உனது பெரிய.. முன்பற்களில் படிந்திருந்த கறை பற்றிக் கேட்டேன்.
” என்னது… பலலுல இப்படி கறை.. சரியா பல்லு வெளக்க மாட்டியா…?”

சிரித்தாய் ”இல்லீங்க.. இது அந்தக்கறை இல்லே..”

” ஆ…! அப்றம்… வெத்திலை கறையா…?”
”அதும் இல்லீங்க…”
”வேற… என்ன…?”
” ஊனாங்கொடி.. தெரியுங்களா…?”
”ஊனாங்கொடியா… அப்படின்னா..?”
”அது ஒரு கொடி… இருக்குங்க…! அதோட.. கொழுந்த… சின்ன வயசுல… நாங்க நெறைய புடுங்கி.. புடுங்கி..திம்பங்க..! அந்த கறைதாங்க இது..! என்ன பண்ணாலும் போகவே போகாது..”
” டாக்டர்கிட்ட போய்… க்ளீன் பண்ணா போயிறும்..!!”

சிரித்தாய் ”அபபடிங்களா..?”
உன் வாய்க்குள்.. என் விரலை விட்டு… எடுத்தேன். உன் சரும நிற உதடுகளை.. வருடி… உன் உணர்ச்சியைக் கிளர…
என் வயிற்றைத் தடவிக்கொண்டிருந்த உன் கையைக் கீழே இறக்கி… எனது பாலுருப்பில் பதித்தாய்.
என் எண்ணம் என்ன.. என்பதை நான் சொல்லாமலே.. புரிந்து கொண்டது போலிருந்தது.