Fantasy குறும்படம், சில குறும்புகள்... (Completed)

[omprakash_71]

6

அக்கா கிளம்பியதும் சற்று எதோ ஒரு குற்ற உணர்வு இருந்து கொண்டே இருந்தது. கூடவே அக்காவின் பின்னழகு கண்ணிலேயே இருந்தது.


அக்கா இன்று போன் செய்யவே இல்லை காலை முழுக்க, மதியம் லஞ்ச் டைமில் செய்வாள் என எதிர்பார்த்தேன். அப்போதும் இல்லை. நானே ஒரு இரண்டு மணிக்கு போன் செய்தேன். எடுக்க வில்லை, பின் மீண்டும் ஒரு பத்து நிமிடம் கழித்து திரும்ப அப்போதும் போன் எடுக்க வில்லை. எனக்கு கொஞ்சம் யோசனையாக இருக்க மீண்டும் சற்று நேரம் கழித்து செய்தாலும் அவள் எடுக்கவில்லை.

இரண்டரை மணிக்கு திரும்ப அழைத்தேன், எடுத்தாள். "சொல்லுடா"

"இல்ல அக்கா, சும்மா தான் பண்ணினேன், ஷூட் எப்படி போகுது, லஞ்ச் ஆச்சா?"

"நல்லா போகுது டா, இப்போ தான் லஞ்ச் முடிச்சோம், காலைல பீச் ஷாட் லாம் முடிஞ்சது, இனி கொஞ்சம் ரோட் சீன்ஸ், பைக் சீன், அப்புறம் கோயில் சீன் அவ்ளோ தான் முடிஞ்சுது, ஒரு 5, 5.30 க்கு க்ளோஸ்"

அவள் பேசிக் கொண்டு இருக்கும் போது பின்னால் குரல் கேட்டது "அனி, ரெடி யா" என குரல் கேட்டது, குமார் இல்லை வேறு யாரோ, எனக்கு அந்த பசங்களில் குமார் குரல் மட்டும் தான் நன்கு தெரியும், ஹீரோ, ஃபர்ஸ்ட் இயர் பையன் தெரியும் என்றாலும் அவன் அதிகம் பழக்கம் இல்லை, எங்கு பார்த்தாலும் சீனியர் என்கிற மரியாதையோடு விஷ் செய்வான். கூட நான் குறும்படம் எடுப்பது, வெற்றி மாதிரி இயக்குனர் பரிச்சயம் எல்லாம் சேர்ந்து எப்போதும் என்னை கொஞ்சம் பெரிய ஆளைப் போல தான் பார்ப்பார்கள், மரியாதை செய்வார்கள் அவன் செட் பசங்கள் எல்லோரும்.

அக்காவிடம் பேசியவன் யார் என தெரிய வில்லை, அவன் அக்காவை அனி என அழைத்தது மிக உறுத்தலாக இருந்தது.

"ஒரு டூ மினிட்ஸ்" என்றாள் அக்கா அவனிடம்.

"ஓகே, குமார் கொஞ்சம் டச் அப் பண்ணிக்க சொன்னாரு, பத்து நிமிசத்தில அடுத்த ஷாட், நீ பேசு, நான் டச் அப் பண்றேன்" என்றான் அவன்.

"நீ சொல்லுடா" என்றாள் அக்கா என்னிடம்.

நான் சற்று சங்கடமாக உணர்ந்தேன். "அக்கா, நீ வேலை இருந்தா பாரு, நான் அப்புறம்" அக்கா குறுக்கிட்டாள்.

"இல்லை அடுத்த ஷாட் 10, 15 நிமிசம் ஆகும், பேசலாம்" என்றாள். நான் என்ன பேச என்று விழித்தேன்.

"சாப்பாடு ஆச்சா" என்றாள் அக்கா.

"உம், ஆச்சு" என்றேன், "அம்மா எங்கே?" "இல்ல, காலைல வெளியே போனாங்க, இன்னும் வரல" என நான் சொல்லிக் கொண்டு இருக்கும் போது குரல் கேட்டது "அனி, கைய கொஞ்சம் தூக்கு!"

"அக்கா, நாம ஈவ்னிங் பார்க்கலாம்" என சொன்னேன், அக்காவும் சரியென்று போன் கட் செய்தாள்.

லேசான தலைவலி போல உணர்ந்தேன், எதையும் யோசிக்க கஷ்டமாக இருந்தது, அப்படியே சென்று எப்படியோ முயற்சி செய்து தூங்கிப் போனேன்.

திரும்ப விழிக்கையில் மணி ஆறரை காட்டியது, ரீஃபிரஷ் செய்து வெளியே வந்தேன், அம்மா இருந்தாள், எப்போது வந்தாள் என தெரியாது, நானும் கேட்க வில்லை, அம்மா என்னைப் பார்த்ததும் "காபி" என கேட்க தலை அசைத்தேன். அப்போது தான் அம்மாவிடம் நன்கு தனிப்பட பேசி வெகு நாட்கள் ஆனதை உணர்ந்தேன். கொஞ்சம் பேசிக் கொண்டு இருந்தேன். ஏனோ ஒரு வித அந்நியத் தனம் உணர முடிந்தது.

மணி ஏழரை மேலே ஆனது, அம்மா டின்னர் தயார் செய்ய கிச்சன் சென்ற சில நிமிடங்களில் அக்கா வந்தாள். கடைசியாக கோவில் ஷூட் போல, புடவையில் இருந்தாள் தேவதை போல. என்னைக் கண்டதும் புன்னகை செய்தாள், நானும்.

அக்காவின் புடவை கொஞ்சம் லோ ஹிப் ஆக இருந்தது, தொப்புள் லேசாக தெரிய, முதல் முறையாக எனக்கு நினைவு தெரிந்து அக்காவின் தொப்புளை பார்க்கிறேன், அக்கா குனிந்து செப்பலைக் கழட்ட புடவை விலகலில் இடது மார்பும், இடுப்பும் தொப்புளும் பளிச்சென தெரிய கொஞ்சம் ஆடிப் போனேன், அக்கா என்பதை மறந்து போய் சில நொடி வெறித்துப் பார்த்தேன், பின் சமாளித்து பார்வையை மாற்றினேன்.

" எப்படிக்கா இருந்தது இன்னைக்கு ஷூட், கம்ப்ளீட் ஆ?"
" நல்ல படியா முடிஞ்சுது, எல்லாம் ஓவர், அடுத்த வாரம் டப்பிங் இருந்தா கூப்பிடுவாங்க"

டக்கென தோண கேட்டேன்.

"இன்னைக்கு எந்தெந்த ஷாட் எத்தனை டேக் போனீங்க" என்று கிண்டல் போல கேட்டேன்.

அக்கா "நேத்து மாதிரி லாம் இல்ல, ஹீரோ பையன் தேறிட்டான் இன்னைக்கு, ஒண்ணு ரெண்டு சீன் தவிர மீதி எல்லாம் சிங்கிள் டேக் தான்" என்றாள் லேசான வெட்கத்துடன் சிரித்தாள்.

நானும் சிரித்தேன். அக்கா உள்ளே அவள் அறைக்கு செல்லும் போது பின்னால் பார்த்தேன், ஜாக்கெட் டிசைன் அக்காவின் முதுகு பாதிக்கும் மேலே தெரிய இறுக்கமாக புடவையை சுற்றி இருந்ததாலே நன்கு பெரிதாக தெரிந்தது அக்காவின் பின்னால்.

துளி கூட அக்கா வேண்டுமென்றே காட்டாத போதும் புடவையில் அக்காவின் உடல் மிக கவர்ச்சியாக உணர்ந்தேன், ஒரு மாதிரியாக இருந்தது. அதோடு அக்கா இந்த ஆடையுடன் என் ஜூனியர் பையன் உடன் காதலியாக நடித்து விட்டு வந்திருக்கிறாள் என்பது மட்டும் தான் வருத்தம்.

ஒன்று மட்டும் உறுதி, அக்காவை நன்கு இன்று பார்த்து ரசித்து இருப்பார்கள் என்பது நன்றாக புரிந்தது, காலையில் அந்த இறுக்கமான ஜீன்ஸ், மதியம் தொப்புள் தெரிய புடவை, பசங்கள் இன்று நன்றாக பார்த்து என்ஜாய் செய்து இருப்பார்கள் என்று தோணியது, கோபம் வந்தது, கூடவே அவர்களால் தான் இந்த குறும்படத்தின் மூலம் தான் நானும் அக்காவை இப்படி பார்க்க நேர்ந்தது என்பதை உணர்ந்தேன்.

இரவு இன்றும் குமாரிடம் சாட் செய்தேன். தெரியாத மாதிரி கேட்டேன்.

"இன்னைக்கு எப்படிடா ஷூட் இருந்ததா??"

"ஆமாம் அண்ணே, ஷூட் முடிஞ்சது அண்ணே, அடுத்து எடிட்டிங், டப்பிங், BGM அவ்ளோ தான்"

"உம்" என்றேன்.

"இன்னைக்கு பின்னிட்டாங்க அண்ணே, கெமிஸ்ட்ரி தாறுமாறு அண்ணே"

"ஓ"

"செம்ம ஜோடி பொருத்தம், நேத்து பையன் சொதப்பினான் இல்ல கிஸ் பண்ண, இன்னைக்கு லைட்டா கட்டிப் புடிக்க சொன்னால் கூட கிஸ் அடிக்கிறான் அசால்ட்டா" என்றான் மகிழ்ச்சியாக

"அந்த பொண்ணு சும்மா சொல்லக் கூடாது, பின்னுது அண்ணே, அது கண்ணப் பார்த்தா நிஜமாவே லவ்வர் கூட ரொமான்ஸ் பன்ற மாதிரி என்னா ஆக்டிங், அண்ணே, நான் எதிர்பார்த்ததை விட நாலு மடங்கு ரொமாண்டிக் ஆக இருக்கு படம்" என்றபடி தொடர்ந்தான்.

"அண்ணே, நான் நாளைக்கு கொஞ்சம் ஸ்டில்ஸ் அனுப்புரேன், நீங்க பார்த்திட்டு சொல்லுங்க அண்ணே, நீங்களே சொல்வீங்க, செமயா இருக்கு அப்படின்னு" என்றான்.