26-05-2020, 01:31 PM
दुसऱ्या दिवशी मी आणि संगीताताई बाल्कनीत उभे होतो तेव्हा ती म्हणाली,
"हे सोनू! काल आपण पकडले गेलो असतो. मला इतके विचित्र वाटत होते की काय सांगू."
"हो ताई! माझ्यामुळे आपण संकटात सापडलो असतो. मला माफ कर! पण तुझी ब्रा केवढी घट्ट होती की मला हूक लावता येत नव्हता."
"मला सुध्दा त्रास झाला हूक लावताना कारण तसे हात पाठी घेवून हूक लावणे म्हणजे एक कसरत होती." संगीताताई म्हणाली.
"मग तुम्ही रोज कशी पटकन घालता ब्रेसीयर?" मी चावटपणे विचारले.
"आम्ही काय करतो....,"
ती मला सांगायला लागली पण तिच्या लक्षात आले मी चावटपणे विचारत आहे. ती थोडी लाजत म्हणाली,
"तुला कळेल एक दिवशी."
"एक प्रश्न विचारू, संगीताताई? रागावणार नाहीस ना माझ्यावर?"
"विचार ना!"
"तु पुढे हूक असलेली ब्रेसीयर का नाही घालत?"
"खूप खाजगी प्रश्न विचारतोयस तू, बाळा!" तिने उत्तर दिले.
"हे ताई! मी काही बाळ नाही आता... चांगला प्रौढ आहे मी..." मी थोड्या चढ्या आवाजात म्हटले तिला.
"ओ हो हो..! आणि किती मोठा झाला आहे.. हा माझा छोटा भाऊ?" तिने मिश्कीलपणे विचारले.
"तुला चांगलेच माहीत आहे, ताई... मी किती मोठा झालो आहे ते." मी पण मिश्कीलपणे उत्तर दिले.
"हो.. हो..! मला चांगले माहीत आहे... तू किती नालायक आणि बेशरम झाला आहेस ते." तिने थोडे लाजतच म्हटले.
"सांग ना ग, ताई! तु का तशी पुढच्या हूकवाली ब्रा वापरत नाहीस?"
"कारण... कारण... तसे काही खास कारण नाही... पण हा! तसली ब्रा थोडी महाग असते." तिने मला सांगितले.
"किती महाग? दुप्पट किंमतीने?" मी पुन्हा विचारले तिला.
"नाही... नाही! थोडीच महाग असते. पण तू का एवढे खोलवर विचारत आहेस?" तिने गंभीरपणे प्रश्न केला.
"कारण तू तसली पुढच्या हूकवाली ब्रा घ्यावीस म्हणुन." मी थोडे घाबरतच उत्तर दिले.
"हे! आई मला तेवढे रुपये देत नाही की मी तसली ब्रा विकत घेवू शकेन."
"रुपयांची काय काळजी करतेस, संगीताताई? मी देतो ना तुला..." मी पटकन तिला म्हटले.
"ओ हो हो! तुझ्याकडे खूप रुपये आहेत का, सोनू? मग दे बर मला १०० रुपये?" असे म्हणत तिने हसून माझ्या पुढे हात केला.
"का नाही, ताई! १०० रुपये काय? हे घे २०० रुपये...," असे म्हणत मी माझे पाकीट काढले आणि त्यातून २०० रुपये काढुन तिला द्यायला लागलो.
"अरे नाही रे! मी तर मस्करी करत होते, सोनू... मला तुझे रुपये नकोत." तिने घाईघाईत हात मागे घेत म्हटले.
"अग असे काय करतेस, ताई! घे ना हे रुपये! प्लीज! नाही म्हणू नकोस." असे म्हणत मी ते रुपये तिच्या हातात कोंबले.
"असे रे काय करतोयस, सोनू? मी कसे काय तुझ्याकडून रुपये घेवू?"
"मग काय झाले, ताई? भाऊच आहे ना मी तुझा... तु तसली ब्रा विकत घ्यावी असे मला वाटते. नाही म्हणू नकोस आता! तुला माझी शपथ!"
"ठीक आहे, सोनू! आता तु एवढी शपथ देतोयस तर मी नाही म्हणत नाही. पण फक्त आत्ताच मी तुझे रुपये घेईन... पुन्हा नाही." असे म्हणत तिने ते रुपये घेतले.
"ओह! संगीताताई! तु किती चांगली आहेस! थँक्स!" असे म्हणत मी आत जायला वळालो आणि पुन्हा वळुन तिला म्हटले,
"ताई! काळ्या रंगाची ब्रेसीयर घे. मला काळा रंग खूप आवडतो!" असे म्हणत मी तिला डोळा मारला.
"नालायक! बेशरम! लाज नाही वाटत बहिणीला असे सांगायला?"
"लाज काय वाटायची त्यात, ताई? तु पण केवढी बिनधास्त वागतेस."
"तुला माझ्या अंर्तवस्त्रात खूप इंटरेस्ट आहे ना, सोनू?" तीन पण डोळे मिचकावत विचारले.
"तुला ते चांगलेच माहीत आहे, ताई! आणि हा... त्या काळ्या ब्रा ला मॅचींग अशी अंडर......," तिने मला वाक्यच पुर्ण करुन दिले नाही आणि "निर्लज्जा! नालायका!" असे म्हणत मला मारायला हात उगारला. मी पटकन घरामध्ये पळालो.
दुसऱ्या दिवशी मी संगीताताईला तिच्या एका मैत्रीणीबरोबर फोनवर बोलताना ऐकले की ती मैत्रीणीला खरेदीसाठी सोबतीला बोलवत होती. तिच्या मैत्रिणीने तिला सांगितले की संध्याकाळी फोन कर, वेळ नक्की करायला. नंतर मी संगीताताईला एकांतात एका कोपऱ्यात गाठले. (मला वाट बघावी लागायची तिच्याशी एकांतात बोलायला मिळावे यासाठी कारण आई सतत आजुबाजूला असायची). मी तिला विचारले,
"ताई! मला सुध्दा काही कपडे घ्यायचे आहेत. मी येवू का तुझ्या बरोबर?"
"पण सोनू! मी माझ्या मैत्रीणीला आधीच विचारले आहे की माझ्या बरोबर ये म्हणुन. आणि अजुन मी आईला सांगितले नाही आहे की मी खरेदीला जाणार आहे ते."
"नो प्राब्लेम, ताई! तू फक्त आईला सांग की मी तुझ्या बरोबर खरेदीला येत आहे. मग ती तुला सहज परवानगी दॆईल जाण्याची. आणि मग तू तुझ्या मैत्रीणीला फोन करुन सांग की खरेदीचा प्रोग्राम कँसल झाला म्हणुन. मग ती बरोबर येण्याचा प्रश्नच नाही!"
"ठिक आहे, सोनू! मी आईबरोबर बोलते आता." असे म्हणत ती आत गेली आईला विचारायला.
अर्थात! आईने सहज परवानगी दिली तिला कारण मी तिच्या बरोबर जाणार म्हणुन.
त्यादिवशी संध्याकाळी संगीताताई आणि मी कपडे खरेदी करायला मार्केटमध्ये गेलो. जाताना बसमध्ये खूप गर्दी होती. गर्दीमुळे नाईलाजास्तव मला संगीताताईच्या मागेच उभे रहावे लागले तिला प्रोटेक्ट करण्यासाठी. आणि तिला प्रोटेक्ट करता करता मीच तिच्या शारिरीक स्पर्शाचा फायदा घेत होतो. पाठून संगीताताईच्या भरीव नितंबाना मी माझा पार्श्वभाग घासत होतो तर कधी तिला चिटकून उभा रहात होतो. तिला ते कळत होते की नाही माहीत नाही पण तिचाही नाईलाज होता कारण बसमध्ये गर्दीच तेवढी होती.
मार्केटमध्ये सुध्दा खूप गर्दी होती. रस्त्यावरील स्टॉलवर जर ती काही पहायला थांबली तर तिला गर्दीच्या स्पर्शापासून वाचवत आहे असे दाखवत मी तिच्या नितंबाना माझा पार्श्वभाग पाठून चिटकायचो तर कधी त्याला हात लावायचो. जर मी काही पहायला थांबलो तर ती गर्दीच्या स्पर्शापासुन वाचण्यासाठी मला एकदम चिटकुन उभी रहायची. त्यामुळे आपोआप मला तिच्या उन्नत छातीचे, कडक मांड्यांचे आणि मांसल नितंबाचे स्पर्शसुख मिळत होते. अर्थात! बऱ्याचदा त्यात वासनेचा भाग नव्हता कारण गर्दीमुळे ते अपरिहार्य होते. आणि वासना असली तर ती माझ्या मनात होती. मला तरी असे वाटत नव्हते की संगीताताईच्या दृष्टीने त्या स्पर्शाना काही अर्थ होता.
मी एक जीन्स आणि दोन टी-शर्ट खरेदी केले. संगीताताईने एक पंजाबी ड्रेस, एक स्कर्ट आणि टाप, एक जीन्स आणि दोन तीन टी-शर्ट घेतले. जवळजवळ संध्याकाळी साडेसात वाजेपर्यंत आम्ही मार्केटमध्ये फिरत होतो. शेवटी एका शॉपजवळ ती थांबली आणि तिने सगळ्या बॅगा माझ्या हातात दिल्या. तिने मला सांगितले की फुटपाथच्या पुढच्या कोपऱ्यावर जावून उभे रहाणे आणि तिची वाट बघण. तिला त्या शॉपमध्ये जायचे होते. मला आश्चर्य वाटले की ती मला का नाही घेवून जात त्या शॉपमध्ये. म्हणून मी त्या शॉपमध्ये निरखून बघितले आणि माझा चेहरा खुलला.
ते लेडीज अंडरगारमेंट्स शॉप होते. मी हसून संगीताताईकडे पाहिले आणि वळून पुढे चालायला लागलो. वळताना संगीताताईचा शरमेने लाल झालेला चेहरा माझ्या नजरेतून सुटला नाही. बऱ्याच वेळाने संगीताताई आली. तिच्या हातात एक बॅग होती. मी तिच्याकडे बघून हसलो आणि काही बोलणार इतक्यात ती पटकन म्हणाली,
"एक शब्दही बोलू नकोस, सोनू! आणि असाच चालायला लाग!" असे म्हणून ती चालायला लागली.
मीपण काही न बोलता तिच्याबरोबर चालायला लागलो. मला एवढ्यात घरी जायचे नव्हते कारण असे संगीताताई बरोबर एकटे फिरण्याची संधी पुन्हा मिळेल ना मिळेल. मला अजून काही वेळ तिच्या बरोबर एकटे फिरायचे होते आणि शक्य झाले तर आमचे शारिरीक स्पर्शसुखाचे नवीन संबंध पुढच्या पायरीवर न्यायचे होते. मी तिला म्हटले,
"ताई! चल ना आपण समुद्र किनारी जावूया आणि भेळपुरी खावूया?"
"नको! आपल्याला उशीर होईल." तिने म्हटले. पण मला तो चान्स सोडायचा नव्हता.
"असे ग काय करतेस, ताई! चल ना जाऊया? आत्ताशी आठ वाजत आहेत."
"नको, सोनू! आई काळजी करेन जर उशीर झाला तर."
"आईला माहीत आहे आपण बरोबर आहोत, ताई! ती नाही काळजी करणार आपली. चल ना ग, ताई! खूप दिवस झाले भेळपुरी खाल्लीच नाही." असे म्हणत मी तिच्याकडे पाहीले.
संगीताताईने थोडा विचार केला आणि ती तयार झाली. माझा चेहरा खुलला. मग आम्ही समुद्रकिनारी गेलो जो तेथून दहा मिनीटावर होता. समुद्रकिनारी असलेल्या भेळपुरीच्या स्टालवरुन आम्ही दोन भेळपुरी आणि पाण्याची बाटली घेतली आणि नंतर समुद्राच्या कट्ट्यावर जावून बसलो. समुद्राकडे तोंड करुन, आमचे पाय खाली सोडुन आम्ही एकमेकांशेजारी बसलो होतो. आम्ही बसलो होतो तेथुन समुद्राची लेवल थोडी खाली होती आणि मोठ मोठाले खडक आणि सिंमेटचे ब्लॉक त्या कट्ट्याखाली टाकलेले होते. समुद्राचे खारे वारे वहात होते. पाण्याच्या लाटा खडकावर आदळत होत्या, आवाज करत आणि पाणि उडवत. खूप छान वातावरण होते ते!
आम्ही भेळपुरी खात होतो आणि बोलत होतो. मध्ये मध्ये मी संगीताताईवर नजर टाकत होतो कारण ती एवढ्या जवळ बसली होती. तिने काळ्या रंगाचा क्रेप मटेरीयलचा स्कर्ट आणि राखाडी रंगाचा टॉप घातला होता. एकदा तिने पुरीत भेळ घेतली आणि तोंडात टाकायला हात वर केला आणि अचानक आलेल्या हवेच्या झोकाने तिचा स्कर्ट उडाला आणि तिच्या मांड्या उघड्या झाल्या. पण तिने मांड्या झाकण्याची अजीबात घाई न करता सावकाश भेळ तोंडात टाकली आणि पुरी भेळीत ठेवून सावकाश स्कर्ट खाली करुन सरळ केला. तिने स्कर्ट पुन्हा उडू नये म्हणुन मांडीखाली खोचला.
जरी तेथे अंधार असला तरी पुरेसा चंद्रप्रकाश होता आणि संगीताताईच्या दुधाळ मांड्या स्पष्ट दिसण्याएवढा नक्कीच होता. तिच्या मांड्याचे ते अल्पदर्शन मला उत्तेजीत करण्यास पुरेसे होते. जेव्हा आम्ही भेळ संपवून पाणि वगैरे प्यायलो तेव्हा मी तिला म्हटले,
"ताई! आपण खाली त्या खडकामागे जावून बसुया का?"
"का?" तिने मला प्रश्न केला.
"तिकडे आपण जास्त आरामात बसू शकतो." मी हसुन तिला उत्तर दिले.
"का? येथे तु आरामात नाही बसला आहेस, सोनू?" तिने पुन्हा मला विचारले. तिच्या बोलण्याचा सूर थोडा मिश्कील होता.
"आहे ना! पण येथे एकांत नाही." मीपण मिश्कीलपणे उत्तर दिले.
"एकांत कशाला पाहीजे तुला, सोनू?" तिने तिरक्या नजरेने माझ्याकडे बघुन विचारले.
"तुला माहीत आहे ताई, का ते!"
"नाही हा, सोनू! तसले चाळे नाही करायचे मला येथे."
"मग कोठे करायचे तसले चाळे, ताई? घरात फक्त?"
"जास्त लाडात येवू नकोस, सोनू!"
"असे ग काय करतेस, ताई? जास्त वेळ नाही बसायचे तेथे. शपथ!" मी थोडे गयावया केले.
"ठिक आहे, सोनू! पण जास्त वेळ नाही हा बसायचे. फक्त दहा मिनिटे!"
"ओ. के., ताई!" असे म्हणत मी बॅगा उचलल्या आणि पटकन खाली खडकावर उतरलो.
संगीताताई सुध्दा सावकाश खाली उतरली. आम्ही थोडे खाली आलो. दोन मोठ्या खडकामध्ये मला अशी जागा दिसली की जर आम्ही तेथे बसलो तर शक्यतो कोणाला दिसू शकणार नाही हे माझ्या लक्षात आले. मी पटकन तेथे जाऊन बसलो आणि आमच्या बॅगा मी पायाजवळ ठेवल्या. संगीताताईही माझ्या शेजारी येवून बसली पण थोडे अंतर ठेऊन. मी तिला अजुन जवळ यायला सांगितले. ती अजुन थोडी सरकली पण तरीही आमच्यात थोडे अंतर होते. माझ्या लक्षात आले की ती कदाचीत लाजत असावी. मग मीच सरकलो आणि संगीताताईला चिटकून बसलो.
दोन मिनीटे आम्ही दोघेही शांत बसलो, समोर समुद्राकडे बघत. नंतर मी संगीताताईच्या खांद्यावर हात टाकून तिला जवळ ओढले. मी तोंड वळवून तिच्या कानात पुटपुटलो,
"ताई! तू खूप सुंदर आहेस."
"काहीतरीच काय बोलतोयस, सोनू! माझ्यापेक्षा कितीतरी सुंदर मुली आहेत सगळीकडे. मी तर एकदम साधी दिसते. कोणीही सांगेन." तिने हसत उत्तर दिले.
"कोणी काहिही सांगु दे पण माझ्या नजरेने जर बघितले तर तु जगातील सगळ्यात सुंदर मुलगी आहेस."
"कशावरून तु म्हणतोयस हे सोनू? तुला काय माहीत आहे मी किती सुंदर आहे ते?"
"मला माहीत आहे, ताई! मी तुला रोज बघतो."
"चोरून...! हो ना?" तिने हसत विचारले, "जेव्हा मी कपडे बदलते तेव्हा! आणि घरात असताना. हो की नाही?"
"हो!" मी थोडे ओशाळत उत्तर दिले, "कारण तू खरच सुंदर आहेस! मी मस्करी नाही करत आहे. मला तु खूप आवडतेस."
"खरच? एवढी मी तुला आवडते?" तिने गंभीरपणे विचारले.
"काय सांगू तुला मी, ताई! मी वेडा झालो आहे तुझ्यासाठी." असे म्हणत मी तिला अजून जवळ ओढले आणि तिच्या कानाच्या पाळीजवळ माझे ओठ नेले.
"ओह, सोनू!’ असे म्हणत तीपण मला बिलगली आणि माझ्या खांद्यावर तिने डोके ठेवले. मी तिच्या कानात कुजबूजलो,
"ताई! मी तुझे चुंबन घेवू?"
ती काही बोलली नाही. मी पुन्हा तिला विचारले पण ती गप्पच होती. ती तशीच माझ्या खांद्यावर डोके ठेवून होती. तिची मुक संमती गृहीत धरून मी तिच्या हनुवटीला धरुन तिचा चेहरा वर केला. तिने एक क्षण माझ्या डोळ्यात पाहीले आणि आपले डोळे मिटुन घेतले. माझ्या सख्ख्या बहिणीला तसे मिठीत धरून मी इतका उत्तेजीत झालो की अधीरतेने मी तिच्या ओठांवर माझे ओठ टेकवले.
आ हा हा! काय लुसलुशीत होते संगीताताईचे ओठ! आणि मला ते गरमही भासले. जसे मी तिच्या ओठांवर माझे ओठ ठेवले तिच्या तोंडातुन हुंकार बाहेर पडला. मग मी हळु हळु संगीताताईच्या ओठांचे चुंबन घ्यायला लागलो. ते चुंबन प्रियकर प्रेयसीसारखे गरमागरम नसले तरीही आम्हा दोघांनाही उत्तेजीत करण्याएवढे पुरेसे होते. संगीताताई माझ्या उजव्या बाजुला बसली होती.
मी माझा डावा हात खाली आणला आणि संगीताताईच्या उजव्या स्तनावर ठेवला. आता मी तिच्या ओठांचे चुंबन घेत तिची गुबगुबीत छातीही दाबू लागलो. त्यावेळी मी बिनधास्तपणे संगीताताईच्या छातीचे उभार, करकचून दाबत होतो कारण तेथे आई वगैरे यायची भिती नव्हती. थोडा वेळ मी तिचे स्तन तिच्या टॉपवरुन दाबले आणि नंतर माझा उजवा हात जो तिच्या खांद्यावर होता तो तिच्या टॉपच्या गळ्यामधुन मी खाली सारला आणि तिच्या ब्रेसीयरमध्ये बंद असलेल्या स्तनावर ठेवला. आता मी तिचे स्तन तिच्या ब्रेसीयरवरुन दाबू लागलो.
पण तसे तिच्या टॉपच्या गळ्यामधुन तिचे स्तन मुक्तपणे दाबणे थोडे अवघड होते. म्हणून मी माझे दोन्ही हात काढले आणि तिच्या कमरेवर ठेवले. नंतर हळु हळू मी हाताने तिचा टॉप वर करून माझे हात आत घालुन तिचे दोन्ही स्तन हाताने धरुन दाबू लागलो. संगीताताई काहीही बोलत नव्हती आणि मला न थांबवता काहीही करुन देत होती. आता मी संगीताताईची भरदार छाती जोराने दाबत होतो आणि ती फक्त उसासे सोडत विव्ह्ळत होती.
मी माझे हात तिच्या पाठीवर आणले आणि तिच्या ब्रेसीयरचा हूक खोलला. तिने काहीही प्रतिकार केला नाही. मी माझे हात पुन्हा तिच्या टॉपखालुन पुढे आणले आणि तिची ब्रेसीयर तिच्या स्तनावरुन वर करुन तिचे नग्न स्तन हातात धरले. प्रथमच माझ्या बहिणीचे असे उघडे स्तन हातात धरुन मी उत्तेजीत होत होतो. आणि जसे मी ते दाबायला लागलो, तिचे अंग शहारले. तिने माझे मनगट घट्ट पकडले, मला थांबवण्यासाठी नव्हे तर अती उत्तेजनेमुळे तिच्या शरिराला कंप सुटला. मीपण चांगलाच तापलो होतो. माझा लंड इतका कडक झाला होता की जीन्स पॅन्टमध्ये कसाबसा ताणून बंद होता. असे वाटत होते तेथेच पॅन्ट खोलावी आणि लंड बाहेर काढुन जोरजोराने मुठ मारावी. पण मला माहीत होते मी तसे करु शकत नव्हतो.
आता मी संगीताताईचे भरीव मासंल स्तन पिसाटल्यासारखे दाबू लागलो. कधी मी ते दाबत होतो तर कधी त्याना कुस्करत होतो तर कधी नुसतेच हातात धरुन पेलवत होतो. तिची स्तनाग्रे उत्तेजनेमुळे कडक आणि लांब झाली होती. मध्ये मध्ये मी तिची स्तनाग्रे बोटाच्या चिमटीत धरुन दाबत होतो. मी तशी ती दाबली की तिचे शरीर ताठ व्हायचे, वेदनेने की उत्तेजनेमुळे ते देव जाणे! बराच वेळ माझ्या बहिणीची उन्नत छाती दाबल्यानंतर आता त्याना चोखायला मी अधीर झालो होतो. मी खाली वाकलो आणि तिच्या उजव्या छातीचे निप्पल माझ्या ओठात धरले.
"हे सोनू! काल आपण पकडले गेलो असतो. मला इतके विचित्र वाटत होते की काय सांगू."
"हो ताई! माझ्यामुळे आपण संकटात सापडलो असतो. मला माफ कर! पण तुझी ब्रा केवढी घट्ट होती की मला हूक लावता येत नव्हता."
"मला सुध्दा त्रास झाला हूक लावताना कारण तसे हात पाठी घेवून हूक लावणे म्हणजे एक कसरत होती." संगीताताई म्हणाली.
"मग तुम्ही रोज कशी पटकन घालता ब्रेसीयर?" मी चावटपणे विचारले.
"आम्ही काय करतो....,"
ती मला सांगायला लागली पण तिच्या लक्षात आले मी चावटपणे विचारत आहे. ती थोडी लाजत म्हणाली,
"तुला कळेल एक दिवशी."
"एक प्रश्न विचारू, संगीताताई? रागावणार नाहीस ना माझ्यावर?"
"विचार ना!"
"तु पुढे हूक असलेली ब्रेसीयर का नाही घालत?"
"खूप खाजगी प्रश्न विचारतोयस तू, बाळा!" तिने उत्तर दिले.
"हे ताई! मी काही बाळ नाही आता... चांगला प्रौढ आहे मी..." मी थोड्या चढ्या आवाजात म्हटले तिला.
"ओ हो हो..! आणि किती मोठा झाला आहे.. हा माझा छोटा भाऊ?" तिने मिश्कीलपणे विचारले.
"तुला चांगलेच माहीत आहे, ताई... मी किती मोठा झालो आहे ते." मी पण मिश्कीलपणे उत्तर दिले.
"हो.. हो..! मला चांगले माहीत आहे... तू किती नालायक आणि बेशरम झाला आहेस ते." तिने थोडे लाजतच म्हटले.
"सांग ना ग, ताई! तु का तशी पुढच्या हूकवाली ब्रा वापरत नाहीस?"
"कारण... कारण... तसे काही खास कारण नाही... पण हा! तसली ब्रा थोडी महाग असते." तिने मला सांगितले.
"किती महाग? दुप्पट किंमतीने?" मी पुन्हा विचारले तिला.
"नाही... नाही! थोडीच महाग असते. पण तू का एवढे खोलवर विचारत आहेस?" तिने गंभीरपणे प्रश्न केला.
"कारण तू तसली पुढच्या हूकवाली ब्रा घ्यावीस म्हणुन." मी थोडे घाबरतच उत्तर दिले.
"हे! आई मला तेवढे रुपये देत नाही की मी तसली ब्रा विकत घेवू शकेन."
"रुपयांची काय काळजी करतेस, संगीताताई? मी देतो ना तुला..." मी पटकन तिला म्हटले.
"ओ हो हो! तुझ्याकडे खूप रुपये आहेत का, सोनू? मग दे बर मला १०० रुपये?" असे म्हणत तिने हसून माझ्या पुढे हात केला.
"का नाही, ताई! १०० रुपये काय? हे घे २०० रुपये...," असे म्हणत मी माझे पाकीट काढले आणि त्यातून २०० रुपये काढुन तिला द्यायला लागलो.
"अरे नाही रे! मी तर मस्करी करत होते, सोनू... मला तुझे रुपये नकोत." तिने घाईघाईत हात मागे घेत म्हटले.
"अग असे काय करतेस, ताई! घे ना हे रुपये! प्लीज! नाही म्हणू नकोस." असे म्हणत मी ते रुपये तिच्या हातात कोंबले.
"असे रे काय करतोयस, सोनू? मी कसे काय तुझ्याकडून रुपये घेवू?"
"मग काय झाले, ताई? भाऊच आहे ना मी तुझा... तु तसली ब्रा विकत घ्यावी असे मला वाटते. नाही म्हणू नकोस आता! तुला माझी शपथ!"
"ठीक आहे, सोनू! आता तु एवढी शपथ देतोयस तर मी नाही म्हणत नाही. पण फक्त आत्ताच मी तुझे रुपये घेईन... पुन्हा नाही." असे म्हणत तिने ते रुपये घेतले.
"ओह! संगीताताई! तु किती चांगली आहेस! थँक्स!" असे म्हणत मी आत जायला वळालो आणि पुन्हा वळुन तिला म्हटले,
"ताई! काळ्या रंगाची ब्रेसीयर घे. मला काळा रंग खूप आवडतो!" असे म्हणत मी तिला डोळा मारला.
"नालायक! बेशरम! लाज नाही वाटत बहिणीला असे सांगायला?"
"लाज काय वाटायची त्यात, ताई? तु पण केवढी बिनधास्त वागतेस."
"तुला माझ्या अंर्तवस्त्रात खूप इंटरेस्ट आहे ना, सोनू?" तीन पण डोळे मिचकावत विचारले.
"तुला ते चांगलेच माहीत आहे, ताई! आणि हा... त्या काळ्या ब्रा ला मॅचींग अशी अंडर......," तिने मला वाक्यच पुर्ण करुन दिले नाही आणि "निर्लज्जा! नालायका!" असे म्हणत मला मारायला हात उगारला. मी पटकन घरामध्ये पळालो.
दुसऱ्या दिवशी मी संगीताताईला तिच्या एका मैत्रीणीबरोबर फोनवर बोलताना ऐकले की ती मैत्रीणीला खरेदीसाठी सोबतीला बोलवत होती. तिच्या मैत्रिणीने तिला सांगितले की संध्याकाळी फोन कर, वेळ नक्की करायला. नंतर मी संगीताताईला एकांतात एका कोपऱ्यात गाठले. (मला वाट बघावी लागायची तिच्याशी एकांतात बोलायला मिळावे यासाठी कारण आई सतत आजुबाजूला असायची). मी तिला विचारले,
"ताई! मला सुध्दा काही कपडे घ्यायचे आहेत. मी येवू का तुझ्या बरोबर?"
"पण सोनू! मी माझ्या मैत्रीणीला आधीच विचारले आहे की माझ्या बरोबर ये म्हणुन. आणि अजुन मी आईला सांगितले नाही आहे की मी खरेदीला जाणार आहे ते."
"नो प्राब्लेम, ताई! तू फक्त आईला सांग की मी तुझ्या बरोबर खरेदीला येत आहे. मग ती तुला सहज परवानगी दॆईल जाण्याची. आणि मग तू तुझ्या मैत्रीणीला फोन करुन सांग की खरेदीचा प्रोग्राम कँसल झाला म्हणुन. मग ती बरोबर येण्याचा प्रश्नच नाही!"
"ठिक आहे, सोनू! मी आईबरोबर बोलते आता." असे म्हणत ती आत गेली आईला विचारायला.
अर्थात! आईने सहज परवानगी दिली तिला कारण मी तिच्या बरोबर जाणार म्हणुन.
त्यादिवशी संध्याकाळी संगीताताई आणि मी कपडे खरेदी करायला मार्केटमध्ये गेलो. जाताना बसमध्ये खूप गर्दी होती. गर्दीमुळे नाईलाजास्तव मला संगीताताईच्या मागेच उभे रहावे लागले तिला प्रोटेक्ट करण्यासाठी. आणि तिला प्रोटेक्ट करता करता मीच तिच्या शारिरीक स्पर्शाचा फायदा घेत होतो. पाठून संगीताताईच्या भरीव नितंबाना मी माझा पार्श्वभाग घासत होतो तर कधी तिला चिटकून उभा रहात होतो. तिला ते कळत होते की नाही माहीत नाही पण तिचाही नाईलाज होता कारण बसमध्ये गर्दीच तेवढी होती.
मार्केटमध्ये सुध्दा खूप गर्दी होती. रस्त्यावरील स्टॉलवर जर ती काही पहायला थांबली तर तिला गर्दीच्या स्पर्शापासून वाचवत आहे असे दाखवत मी तिच्या नितंबाना माझा पार्श्वभाग पाठून चिटकायचो तर कधी त्याला हात लावायचो. जर मी काही पहायला थांबलो तर ती गर्दीच्या स्पर्शापासुन वाचण्यासाठी मला एकदम चिटकुन उभी रहायची. त्यामुळे आपोआप मला तिच्या उन्नत छातीचे, कडक मांड्यांचे आणि मांसल नितंबाचे स्पर्शसुख मिळत होते. अर्थात! बऱ्याचदा त्यात वासनेचा भाग नव्हता कारण गर्दीमुळे ते अपरिहार्य होते. आणि वासना असली तर ती माझ्या मनात होती. मला तरी असे वाटत नव्हते की संगीताताईच्या दृष्टीने त्या स्पर्शाना काही अर्थ होता.
मी एक जीन्स आणि दोन टी-शर्ट खरेदी केले. संगीताताईने एक पंजाबी ड्रेस, एक स्कर्ट आणि टाप, एक जीन्स आणि दोन तीन टी-शर्ट घेतले. जवळजवळ संध्याकाळी साडेसात वाजेपर्यंत आम्ही मार्केटमध्ये फिरत होतो. शेवटी एका शॉपजवळ ती थांबली आणि तिने सगळ्या बॅगा माझ्या हातात दिल्या. तिने मला सांगितले की फुटपाथच्या पुढच्या कोपऱ्यावर जावून उभे रहाणे आणि तिची वाट बघण. तिला त्या शॉपमध्ये जायचे होते. मला आश्चर्य वाटले की ती मला का नाही घेवून जात त्या शॉपमध्ये. म्हणून मी त्या शॉपमध्ये निरखून बघितले आणि माझा चेहरा खुलला.
ते लेडीज अंडरगारमेंट्स शॉप होते. मी हसून संगीताताईकडे पाहिले आणि वळून पुढे चालायला लागलो. वळताना संगीताताईचा शरमेने लाल झालेला चेहरा माझ्या नजरेतून सुटला नाही. बऱ्याच वेळाने संगीताताई आली. तिच्या हातात एक बॅग होती. मी तिच्याकडे बघून हसलो आणि काही बोलणार इतक्यात ती पटकन म्हणाली,
"एक शब्दही बोलू नकोस, सोनू! आणि असाच चालायला लाग!" असे म्हणून ती चालायला लागली.
मीपण काही न बोलता तिच्याबरोबर चालायला लागलो. मला एवढ्यात घरी जायचे नव्हते कारण असे संगीताताई बरोबर एकटे फिरण्याची संधी पुन्हा मिळेल ना मिळेल. मला अजून काही वेळ तिच्या बरोबर एकटे फिरायचे होते आणि शक्य झाले तर आमचे शारिरीक स्पर्शसुखाचे नवीन संबंध पुढच्या पायरीवर न्यायचे होते. मी तिला म्हटले,
"ताई! चल ना आपण समुद्र किनारी जावूया आणि भेळपुरी खावूया?"
"नको! आपल्याला उशीर होईल." तिने म्हटले. पण मला तो चान्स सोडायचा नव्हता.
"असे ग काय करतेस, ताई! चल ना जाऊया? आत्ताशी आठ वाजत आहेत."
"नको, सोनू! आई काळजी करेन जर उशीर झाला तर."
"आईला माहीत आहे आपण बरोबर आहोत, ताई! ती नाही काळजी करणार आपली. चल ना ग, ताई! खूप दिवस झाले भेळपुरी खाल्लीच नाही." असे म्हणत मी तिच्याकडे पाहीले.
संगीताताईने थोडा विचार केला आणि ती तयार झाली. माझा चेहरा खुलला. मग आम्ही समुद्रकिनारी गेलो जो तेथून दहा मिनीटावर होता. समुद्रकिनारी असलेल्या भेळपुरीच्या स्टालवरुन आम्ही दोन भेळपुरी आणि पाण्याची बाटली घेतली आणि नंतर समुद्राच्या कट्ट्यावर जावून बसलो. समुद्राकडे तोंड करुन, आमचे पाय खाली सोडुन आम्ही एकमेकांशेजारी बसलो होतो. आम्ही बसलो होतो तेथुन समुद्राची लेवल थोडी खाली होती आणि मोठ मोठाले खडक आणि सिंमेटचे ब्लॉक त्या कट्ट्याखाली टाकलेले होते. समुद्राचे खारे वारे वहात होते. पाण्याच्या लाटा खडकावर आदळत होत्या, आवाज करत आणि पाणि उडवत. खूप छान वातावरण होते ते!
आम्ही भेळपुरी खात होतो आणि बोलत होतो. मध्ये मध्ये मी संगीताताईवर नजर टाकत होतो कारण ती एवढ्या जवळ बसली होती. तिने काळ्या रंगाचा क्रेप मटेरीयलचा स्कर्ट आणि राखाडी रंगाचा टॉप घातला होता. एकदा तिने पुरीत भेळ घेतली आणि तोंडात टाकायला हात वर केला आणि अचानक आलेल्या हवेच्या झोकाने तिचा स्कर्ट उडाला आणि तिच्या मांड्या उघड्या झाल्या. पण तिने मांड्या झाकण्याची अजीबात घाई न करता सावकाश भेळ तोंडात टाकली आणि पुरी भेळीत ठेवून सावकाश स्कर्ट खाली करुन सरळ केला. तिने स्कर्ट पुन्हा उडू नये म्हणुन मांडीखाली खोचला.
जरी तेथे अंधार असला तरी पुरेसा चंद्रप्रकाश होता आणि संगीताताईच्या दुधाळ मांड्या स्पष्ट दिसण्याएवढा नक्कीच होता. तिच्या मांड्याचे ते अल्पदर्शन मला उत्तेजीत करण्यास पुरेसे होते. जेव्हा आम्ही भेळ संपवून पाणि वगैरे प्यायलो तेव्हा मी तिला म्हटले,
"ताई! आपण खाली त्या खडकामागे जावून बसुया का?"
"का?" तिने मला प्रश्न केला.
"तिकडे आपण जास्त आरामात बसू शकतो." मी हसुन तिला उत्तर दिले.
"का? येथे तु आरामात नाही बसला आहेस, सोनू?" तिने पुन्हा मला विचारले. तिच्या बोलण्याचा सूर थोडा मिश्कील होता.
"आहे ना! पण येथे एकांत नाही." मीपण मिश्कीलपणे उत्तर दिले.
"एकांत कशाला पाहीजे तुला, सोनू?" तिने तिरक्या नजरेने माझ्याकडे बघुन विचारले.
"तुला माहीत आहे ताई, का ते!"
"नाही हा, सोनू! तसले चाळे नाही करायचे मला येथे."
"मग कोठे करायचे तसले चाळे, ताई? घरात फक्त?"
"जास्त लाडात येवू नकोस, सोनू!"
"असे ग काय करतेस, ताई? जास्त वेळ नाही बसायचे तेथे. शपथ!" मी थोडे गयावया केले.
"ठिक आहे, सोनू! पण जास्त वेळ नाही हा बसायचे. फक्त दहा मिनिटे!"
"ओ. के., ताई!" असे म्हणत मी बॅगा उचलल्या आणि पटकन खाली खडकावर उतरलो.
संगीताताई सुध्दा सावकाश खाली उतरली. आम्ही थोडे खाली आलो. दोन मोठ्या खडकामध्ये मला अशी जागा दिसली की जर आम्ही तेथे बसलो तर शक्यतो कोणाला दिसू शकणार नाही हे माझ्या लक्षात आले. मी पटकन तेथे जाऊन बसलो आणि आमच्या बॅगा मी पायाजवळ ठेवल्या. संगीताताईही माझ्या शेजारी येवून बसली पण थोडे अंतर ठेऊन. मी तिला अजुन जवळ यायला सांगितले. ती अजुन थोडी सरकली पण तरीही आमच्यात थोडे अंतर होते. माझ्या लक्षात आले की ती कदाचीत लाजत असावी. मग मीच सरकलो आणि संगीताताईला चिटकून बसलो.
दोन मिनीटे आम्ही दोघेही शांत बसलो, समोर समुद्राकडे बघत. नंतर मी संगीताताईच्या खांद्यावर हात टाकून तिला जवळ ओढले. मी तोंड वळवून तिच्या कानात पुटपुटलो,
"ताई! तू खूप सुंदर आहेस."
"काहीतरीच काय बोलतोयस, सोनू! माझ्यापेक्षा कितीतरी सुंदर मुली आहेत सगळीकडे. मी तर एकदम साधी दिसते. कोणीही सांगेन." तिने हसत उत्तर दिले.
"कोणी काहिही सांगु दे पण माझ्या नजरेने जर बघितले तर तु जगातील सगळ्यात सुंदर मुलगी आहेस."
"कशावरून तु म्हणतोयस हे सोनू? तुला काय माहीत आहे मी किती सुंदर आहे ते?"
"मला माहीत आहे, ताई! मी तुला रोज बघतो."
"चोरून...! हो ना?" तिने हसत विचारले, "जेव्हा मी कपडे बदलते तेव्हा! आणि घरात असताना. हो की नाही?"
"हो!" मी थोडे ओशाळत उत्तर दिले, "कारण तू खरच सुंदर आहेस! मी मस्करी नाही करत आहे. मला तु खूप आवडतेस."
"खरच? एवढी मी तुला आवडते?" तिने गंभीरपणे विचारले.
"काय सांगू तुला मी, ताई! मी वेडा झालो आहे तुझ्यासाठी." असे म्हणत मी तिला अजून जवळ ओढले आणि तिच्या कानाच्या पाळीजवळ माझे ओठ नेले.
"ओह, सोनू!’ असे म्हणत तीपण मला बिलगली आणि माझ्या खांद्यावर तिने डोके ठेवले. मी तिच्या कानात कुजबूजलो,
"ताई! मी तुझे चुंबन घेवू?"
ती काही बोलली नाही. मी पुन्हा तिला विचारले पण ती गप्पच होती. ती तशीच माझ्या खांद्यावर डोके ठेवून होती. तिची मुक संमती गृहीत धरून मी तिच्या हनुवटीला धरुन तिचा चेहरा वर केला. तिने एक क्षण माझ्या डोळ्यात पाहीले आणि आपले डोळे मिटुन घेतले. माझ्या सख्ख्या बहिणीला तसे मिठीत धरून मी इतका उत्तेजीत झालो की अधीरतेने मी तिच्या ओठांवर माझे ओठ टेकवले.
आ हा हा! काय लुसलुशीत होते संगीताताईचे ओठ! आणि मला ते गरमही भासले. जसे मी तिच्या ओठांवर माझे ओठ ठेवले तिच्या तोंडातुन हुंकार बाहेर पडला. मग मी हळु हळु संगीताताईच्या ओठांचे चुंबन घ्यायला लागलो. ते चुंबन प्रियकर प्रेयसीसारखे गरमागरम नसले तरीही आम्हा दोघांनाही उत्तेजीत करण्याएवढे पुरेसे होते. संगीताताई माझ्या उजव्या बाजुला बसली होती.
मी माझा डावा हात खाली आणला आणि संगीताताईच्या उजव्या स्तनावर ठेवला. आता मी तिच्या ओठांचे चुंबन घेत तिची गुबगुबीत छातीही दाबू लागलो. त्यावेळी मी बिनधास्तपणे संगीताताईच्या छातीचे उभार, करकचून दाबत होतो कारण तेथे आई वगैरे यायची भिती नव्हती. थोडा वेळ मी तिचे स्तन तिच्या टॉपवरुन दाबले आणि नंतर माझा उजवा हात जो तिच्या खांद्यावर होता तो तिच्या टॉपच्या गळ्यामधुन मी खाली सारला आणि तिच्या ब्रेसीयरमध्ये बंद असलेल्या स्तनावर ठेवला. आता मी तिचे स्तन तिच्या ब्रेसीयरवरुन दाबू लागलो.
पण तसे तिच्या टॉपच्या गळ्यामधुन तिचे स्तन मुक्तपणे दाबणे थोडे अवघड होते. म्हणून मी माझे दोन्ही हात काढले आणि तिच्या कमरेवर ठेवले. नंतर हळु हळू मी हाताने तिचा टॉप वर करून माझे हात आत घालुन तिचे दोन्ही स्तन हाताने धरुन दाबू लागलो. संगीताताई काहीही बोलत नव्हती आणि मला न थांबवता काहीही करुन देत होती. आता मी संगीताताईची भरदार छाती जोराने दाबत होतो आणि ती फक्त उसासे सोडत विव्ह्ळत होती.
मी माझे हात तिच्या पाठीवर आणले आणि तिच्या ब्रेसीयरचा हूक खोलला. तिने काहीही प्रतिकार केला नाही. मी माझे हात पुन्हा तिच्या टॉपखालुन पुढे आणले आणि तिची ब्रेसीयर तिच्या स्तनावरुन वर करुन तिचे नग्न स्तन हातात धरले. प्रथमच माझ्या बहिणीचे असे उघडे स्तन हातात धरुन मी उत्तेजीत होत होतो. आणि जसे मी ते दाबायला लागलो, तिचे अंग शहारले. तिने माझे मनगट घट्ट पकडले, मला थांबवण्यासाठी नव्हे तर अती उत्तेजनेमुळे तिच्या शरिराला कंप सुटला. मीपण चांगलाच तापलो होतो. माझा लंड इतका कडक झाला होता की जीन्स पॅन्टमध्ये कसाबसा ताणून बंद होता. असे वाटत होते तेथेच पॅन्ट खोलावी आणि लंड बाहेर काढुन जोरजोराने मुठ मारावी. पण मला माहीत होते मी तसे करु शकत नव्हतो.
आता मी संगीताताईचे भरीव मासंल स्तन पिसाटल्यासारखे दाबू लागलो. कधी मी ते दाबत होतो तर कधी त्याना कुस्करत होतो तर कधी नुसतेच हातात धरुन पेलवत होतो. तिची स्तनाग्रे उत्तेजनेमुळे कडक आणि लांब झाली होती. मध्ये मध्ये मी तिची स्तनाग्रे बोटाच्या चिमटीत धरुन दाबत होतो. मी तशी ती दाबली की तिचे शरीर ताठ व्हायचे, वेदनेने की उत्तेजनेमुळे ते देव जाणे! बराच वेळ माझ्या बहिणीची उन्नत छाती दाबल्यानंतर आता त्याना चोखायला मी अधीर झालो होतो. मी खाली वाकलो आणि तिच्या उजव्या छातीचे निप्पल माझ्या ओठात धरले.
जिंदगी की राहों में रंजो गम के मेले हैं.
भीड़ है क़यामत की फिर भी हम अकेले हैं.