Fantasy ஜோதிகாவும் மொட்டை ராஜேந்திரனும்.

[Arun_1990]

ஜோ ராஜேந்திரன் பூலை தன் வாய்க்குள் தள்ளி மெதுவாக சப்பினாள், சப்பிக்கொன்டே அவன் கொட்டையை வருடினாள்..
“ஆ…..ஆ……ஜோ….. என்னமோ தெரியல மா, நரம்பு எல்லாம் ஜிவ்வுனு ஏறுது மா……ஆ……ஆ……” என முனங்கிக்கொன்டே மெதுவாக ஜோவின் முலைகளை கையில் கசக்கினான். ஜோ அவன் பூலில் இருந்து வாயை எடுத்தாள், நிமிர்ந்து கடலை பார்த்து உட்கார்ந்தாள். ராஜேந்திரன் அவள் அருகே வந்து மெதுவாக அவள் தலை முடியை வருடினான்.
“யோவ், சீக்கிரமா இங்க ஒரு குட்டி கூடாரம் போடுயா, யூஸ் அன் ட்ரோ மாதிரி யா, கொஞ்ச நேரம் இருந்துட்டு நாம மேல போயிடலாம், தென் நாளைக்கு திரும்ப நைட் அத யூஸ் பன்னிக்கலாம்.”
“ஹம், அந்த படக குப்புற போட்டு பன்னலாம் மா, ஆனா அந்த துனிய எல்லாம் கட்ட வேண்டாம்,, காற்று பலமா வீசுதுமா,, தீ ஈசியா பத்திக்கிடும், அதுனால வேற ஒரு ஐடியா பன்னலாம், நான் கூடாரத்த ரெடி பன்னுறேன், நீ மீன புடி மா”
“அதான் மீன் மேல இருக்குல”
“இங்க இருந்து போய் அத எடுத்துகிட்டு வரனும்ல, நான் கொஞ்சம் திருக்கை மீங்கள கறைல பார்த்தேன், அலையும் கொஞ்சம் கூட இல்லாம குறைஞ்சு கண்மாய்க்கரை மாதிரி இருக்கு, கரையோரமா ஒரு தீப்பந்தத்த எடுத்துகிட்டு போனா திருக்கைய புடிச்சுடலாம் மா”
“யோவ் எனக்கு அதெல்லாம் தெரியாது, நான் கடல்ல விளையான்டுகிட்டு இருக்கேன், நீ சீக்கிரமா வாயா” என சொல்லிவிட்டு ஜோ அம்மனமாக கடலுக்குள் இறங்கினாள், ராஜேந்திரன் தூரமாக இருந்த படகை நோக்கி நடந்தான். ஜோ கடலை பார்த்து பயந்தாள், அது அலை இன்றி அமைதியாக இருக்கவும் புயல் வருமா என பயந்தாள், ஆகவே கடலில் காலை வைத்தவள், சட்டென திரும்ப கரைக்கு ஓடினாள், யோவ் மொட்டையா, பயமா இருக்குயா, கடல் ரொம்ப அமைதியா இருக்குயா,புயல் வருமா யா”
“பயப்படாத செல்லம், வானம் நல்லா கிலீன் அன்ட் கிளீயரா இருக்கு, நிலா தெரியுது, சோ இப்போதைக்கு புயல் எதுவும் வராது, மழை வந்தா கூட சட்டுனு வானம் மாறும், மேகம் வானத்தையும் நிலாவையும் மறைக்கும், அப்போ நாம மேல ஓடி கூடாரத்துக்குள்ள உட்கார்ந்துக்கலாம் மா, அப்புறம் திருக்கை வாலுல ஒரு முள் இருக்கும், அது விஷ முள் பார்த்து” என ராஜேந்திரன் சொல்ல,
“அய்யோ அம்மா…. எனக்கு இப்போ ரொம்ப பயமா இருக்கு, நான் உன் கூட வந்து உனக்கு ஹெல்ப் பன்னுறேன் யா” என சொல்லி ராஜேந்திரன் கையை புடித்தாள். ராஜேந்திரன் அவள் தோள்பட்டையில் கையை போட்டு,
“டோன்ட் ஒரி டார்லிங்க், ஐ ஆம் ஹியர்…” என சொல்லி படகை நோக்கி சென்றான். ஜோ சிரித்துக்கொன்டே அவனுடன் நடந்தாள். அவன் உடல் சூடு ஜோ உடலில் பரவியது, அந்த குளிர் கடல் காற்றில் அவள் உடலில் வெது வெதுப்பான இதமான உணர்வு பரவ, ஜோ அவன் மீது சாய்ந்தாள். அதே உணர்வு ராஜேந்திரனுக்கும் பரவ, இருவருன் நடந்தனர்.
“யோவ் ரொம்ப சந்தோசமா இருக்கு யா, என்ன ஒரே குறைனா, நீ அறுபது வயசு கிழவன், இதுவே ஒரு 25 வயசு சின்னப்பையனா இருந்தா, அட்லீஸ்ட் 35 வயசு சிம்பு, இல்ல 40 வயசு சசி குமார், ஜீவா, ஆர்யா, இவனுங்களா இருந்தா செம்மையா இருந்துருக்கும்” என சொல்லி ஜோ சிரித்துக்கொன்டே அவன் பூலை கையில் புடித்தாள்.
“ஆ… கூசுதுமா….ஆ…..ஆ…… ஏம்மா, எனக்கு என்ன மா குரைச்சல், அந்த சிம்பு, ஜீவா, சசிக்குமார், ஆர்யா இவனுங்கள விட உன்ன சூப்பரா ஓப்பேன் மா, இன்னைக்கு நைட் பாரு உன் கூதிய அதிர வைக்குறேன், சரி, படகு கிட்ட வந்தாச்சு, இப்போ நல்லா கவட்டை ஷேப்ல நாலு இல்ல ஆறு கம்பு வேனும்” என்றான். அவன் பூலை மிருதுவாக ஜோ வருட அது விரைத்தது.
“கவட்டை மாதிரியா, அது எப்படி..” என ஜோ கேட்க,
“அதுவா, Y ஷேப்ல மா, அப்போ தான் படக குப்புற போட்டு ஒரு பக்கமா தூக்கி வீடு போல நிற்க வைக்க முடியும், சரி, அந்த மரத்த பார்க்கலாம், ரெண்டு இல்ல மூனு கிடைச்சா கூட போதும் மா” என சொன்ன ராஜேந்திரன் ஓரமாக மரங்களை தேடி சென்றான், அவன் கண்களில் அவன் எதிர்பார்த்தது போல சில கிளைகள் தென்பட, அதை கத்தியை வைத்து, அதன் மீது கல்லால் அடித்து மெதுவாக வெட்ட ஆரம்பித்தான், ஜோவும் அவ்வப்போது அவனுக்கு ஹெல்ப் பன்னினாள், அவளும் வெட்ட உதவ, சுமார் 25 நிமிடத்தில் இருவரும் நாங்கு கவட்டை வடிவ தடித்த கட்டைகளை தயார் செய்தனர். பின் படகு அருகே சென்ற இருவரும் படகை குப்புற போட்டனர், படகுக்கு முன்பாக அந்த கவட்டைகளை வரிசையாக தரையில் ஊன்டினார்கள் பின் கவட்டையில் படகை வைத்தனர். படகு கச்சிதமாக நிற்க இருவரும் உள்ளே சென்று பார்த்தனர். அது இருவரும் படுத்து உருள கச்சிதமாக இருந்தது. ஜோ அவன் பூலை பிடித்தாள்.
“ஹம்… சூப்பர் யா, நல்லா இருக்கு” என சொல்லி அவனை கட்டிப்புடித்தாள்.
“ஜோ, நான் கொஞ்சம் கூட நினைச்சு பார்க்கல மா, நீ இப்படி என்ன கட்டிப்புடிச்சு அன்பா நடந்துக்குவேனு…. சரி அடுத்து தீ மூட்டனும், சரி அந்த மரத்த வெட்டும் போது கீழ விழுந்த சின்ன சின்ன சுள்ளிகள பொரக்கிட்டு தீ பொருத்தலாம், சரி வா மா, என சொல்லி காய்ந்த கட்டைகளையும் இளைகளையும் பொறுக்கினான் ராஜேந்திரன், கீழே எடுத்து வந்த காளானின் இருந்த தணலின் உதவியுடன் இளைகளை பொருத்தி அதன் மூலம் ஈசியாக நெருப்பை பொருத்தினான் ராஜேந்திரன். நெருப்பின் சூடு இருவருக்கும் இதமாக இருக்க, பின் ராஜேந்திரன் சென்று சுமார் 4 அடி நீல கம்பு இரண்டை எடுத்தான், இரண்டிலும் ஒரு பக்கத்தில் கூர்மையாக சீவினான், கம்பின் நுனியை தூண்டில் முள் போல செதுக்கினான், அதாவது மீனின் மீது குத்தினாள் வெளியே உறுவி விடாதபடி லாவகமாக செதுக்கினான், ராஜேந்திரன் இன்னொரு கட்டையில் காய்ந்த சருகுகள் மற்றும் தெண்னை ஓலைகளை இறுக்கமாக கட்டினான், அதுபோல நாங்கு கட்டைகளை ரெடி செய்தான். இந்தாமா இத புடிச்சுக்கோ, எங்கிட்ட லைட்டர் இருக்கு, கரைக்கு போகவும் நான் ஒன்ன பொருத்துவேன், ஒரு தீப்பந்தம் எப்படியும் பத்து நிமிஷம் எறியும், அனையும் போது இன்னொன்ன பொருத்தனும், எப்படியும் 30 நிமிஷத்துக்கு குறையாம எரியும், நல்லா மீடியம் சைஸ் திருக்கை ஒன்ன புடிச்சிடனும் மா, என சொல்லி இருவரும் கடலை நோக்கி நடந்தனர். ஜோவுக்கு சந்தோசமாக இருந்தது, கடல் கறையில் இருந்து சுமார் 20 அடி தூரத்திற்கு மொட்டி அளவிற்கே நீர் இருந்தது, அதுவும் துளி கூட அலைகள் இல்லாமல்.
“யோவ், என்னயா ஆச்சரியமா இருக்கு, கொஞ்ச நேரத்திற்கு முன்னால கடல் அலை கழுத்து அளவுக்கு வந்துச்சு, இப்போ இப்படி கண்மாய் மாதிரி ஆகிருச்சு, ஆச்சரியமா இருக்கு, பயமாவும் இருக்குயா…”
“ஹம், மேகம் நல்லா க்ளீயரா இருக்கு, நாம ரொம்ப உள்ள போக வேண்டாம், ஒரு பத்து அடிக்குள்ள இருப்போம், ஒன்ன புடிச்சுட்டா போதும்..”
“யோவ், எதுக்குயா ரிஸ்க், உள்ள இருக்கும் போது அலை வந்திருச்சுனா, காப்பாற்ற யாரும் இல்லயா, நான் கூட கொஞ்சம் நல்லா நீச்ச்சல் அடிப்பேன், ஆனா நீ?”
“ஏம்மா, பீதிய கிளப்பாம வாமா…”
“யோவ், தூண்டில் இருக்குல, அத வச்சு மீன் புடிப்போம் யா..”
“ஏம்மா, அலையே இல்ல மா, நீரின் அளவும் கம்மியா இருக்குமா, மீன் தூன்டில்ல சிக்காது மா, இப்படி தான் புடிக்கனும், சரி பந்தத்த பொருத்து, நான் வச்சுக்குறேன், நீ மற்ற பந்தத்த தண்ணிக்குள்ள போடாம பத்திரமா வச்சிக்கோ” என சொன்னான், ஜோ அவன் கையை இறுக்கமாக புடித்தாள், பந்தம் பொருத்தப்பட இருவரும் கடலுக்குள் இறங்கினார்கள், பந்தத்தின் தீ வெளிச்சம் நீரில் பட சில நிமிடங்களில் நிறையா குட்டி குட்டி மீண்கள் அவர்கள் அருகே வர ஜோ உற்சாகமானாள்.
“ஏம்மா, உற்சாகத்துல பந்தங்கள தண்ணிக்குள்ள போட்டுடாதமா, பார்த்து, அங்க பாரு ஒரு திருக்கை வருது, மெதுவா, மெதுவா, என அதன் அருகே சென்ற மொட்டை ராஜேந்திரன் அதன் மீது தன் கையில் இருந்த கம்பை குத்தினான், ஆனால் மீன் விலகி ஓடியது.
“ச்சே….. மிஸ் ஆகிருச்சு மா….” என சொல்லி கீழே விழுந்த ஈட்டி போல செய்து வைத்த கம்பை எடுத்தான், அதன் கூரான நுனி ஒடிந்து போக அதை கரையில் தூக்கி எறிந்தான், ஜோ கையில் இருந்த இன்னொரு ஈட்டியை வாங்கினான். ஜோ அவனை பார்த்தாள்.
ஜோ கன்னத்தை தன் கையால் தடவினான், “சாரி டார்லிங்க், இப்படியெல்லாம் நடக்கும்னு தெரியும் அதான் ஸ்பேர்ரா இன்னொன்னு செஞ்சு வச்சேன், என சொல்லி இன்னொரு ஈடியை குறி பார்த்தபடி கடலில் நடந்தான், அவன் கையில் இருந்த பந்த அனைந்துவிட, ஜோ அடுத்த பந்தத்தை பொருத்தி அதை தன் கையில் பிடித்தாள், அப்போது சுமார் 20 கிலோ எடை உள்ள பெரிய சைஸ் திருக்கை மீன் அவர்கள் அருகே மெதுவாக நீந்தி வந்தது, தீபந்த வெளிச்சத்தில் அது ராஜேந்திரன் கண்களில் தெரிய, வெளிச்சத்தால் ஈர்த்து வந்த திருக்கை மீன் ராஜேந்திரன் முன்னால் தரையில் உட்கார்ந்து மணலாம் தன் உடலை மூடியது, அங்கு இருந்த குட்டி மீண்களை அது வேட்டையாட வந்திருக்கும் போல.
அதை கவனித்த ராஜேந்திரன், ‘ஜோ அங்க பார்த்தியா எவ்வளவு பெருசுனு, சுமார் பத்துல இருந்து பதினஞ்சு சதுர அடி இருக்கும், எப்படியும் 20 இல்ல 25 கிலோ இருக்கும், அத ஈசியா புடிச்சிடலாம், அப்புறம் அத நான் குத்தவும் அது வாலால நம்மை தாக்கும், நீ உடனே ஓடிது, நான் குத்திட்டு அத இழுத்துட்டு வாறேன், பார்த்துமா, அது வாலுல பயங்கரமான விஷம் இருக்கும்” என சொல்லி ராஜேந்திரன் அத குத்த ஆயுத்தமாக, அவன் எதை சொல்கிறான் என தெரியாமல் கடல் நீரில் மெதுவாக உற்று பார்த்த ஜோ அதிர்ந்தாள், அவள் கால்களுக்கு சில அடிகள் முன்பாக பெரிய சைஸ் மீன் உன்று வட்ட வடிவில் அமைதியாக உட்கார்ந்திருக்க, அதை டிஸ்கவரி சேனலில் ஸ்டிங்க் ரே என சொல்லி பார்த்திருக்கிறாள். அதன் வாலில் கொடுற விஷம் உள்ள கொடுக்கு ஒன்று இருக்கும் என ஜோ கேட்டிருக்கிறாள், அவள் பயத்தில் நடுங்க அடுத்த கனம் ராஜேந்திரன் தன் முழு பலத்தை பிரயோகித்து அதன் தலை அருகே ஈட்டியை குத்தினான். அது சரியாக அதன் கண்களுக்கு நடுவே இறங்க, அந்த நொடியே அந்த மீண் செத்தது, ஆனால் அனிச்சை செயலாய் அதன் உடல் துள்ள, அது ஜோ கால்களில் பட,
“ஆ….அய்யோ….. ராஜேந்திரன், ஹெல்ப் மீ, ஆ……ஆ…. பயமா இருக்கே…….ஆ…….” என சொல்லி பதறிப்போய் பின்னால் ஓட நினைத்த ஜோ தொபுக்கொடினு கடலில் விழுந்தாள், ராஜேந்திரன் அந்த ஈட்டியை கடல் தரையில் நல்லா ஊன்டினான், மீன் லேசாக துடிக்க, அவன் வேகமாக கீழே விழுந்த ஜோவை தூக்கினாள், அவள் கையில் இருந்த பந்தங்கள் அனைத்தும் நீரில் மூழ்கியது, எழுந்த ஜோ ராஜேந்திரனை கட்டியனைத்தாள்.
“ராஜேந்திரன் பயமா இருக்கு, வாங்க போயிடலாம், வாங்க, என சொல்லி அவன் கையை பிடித்து கரையை நோக்கி இழுத்தாள், ஜோவின் அரவனைப்பில் ராஜேந்திரன் பூல் சர்ரென விரைக்க, ராஜேந்திரன் அவளை இறுக்கமாக கட்டிப்புடித்தான். ஜோ அவன் மீது சாய்ந்து சரனாகதியானாள்,
“பயப்படாதமா, மீன புடிச்சு கொன்னுட்டேன், சரியா அது மண்டைல குத்தினேன், குத்துன உடனே அது செத்துடுச்சு, நீ அமைதியா இருமா” என சொல்லி மெதுவாக அவள் குண்டியில் தன் கையை வைத்து வருடினான், ஜோவின் பப்பாளி குண்டி ராஜேந்திரனின் காம நரம்புகளை உசுப்பேற்ற, ஜோ மெதுவாக அவனை விட்டு விலகி மீனை பார்த்தாள், அதன் வால் மட்டும் லேசாக அங்கும் இங்கும் ஆட, ராஜேந்திரன் மெதுவாக அதன் அருகே சென்று உட்கார்ந்து துள்ளிய வால்லை தன் கத்தியால் அறுத்தான். பின் மீனை கையால் தூக்கினான். கும்மிருட்டாக, நிலா வெளிச்ச்சம் மட்டும் இருக்க இருவரும் நடந்தனர், ஜோ அவன் கையை பிடித்து மிரண்ட விழிகளுடன் அவனுடன் நடக்க,
“ஜோ, டோன்ட் ஒரி, போறோம், இத சுத்தம் ஸ்ய்யுறோம், கட் பன்னி நெருப்புல சமைக்குறோம், அப்புறோம் நமக்கு சாந்தி முஹூர்த்தம்” என ராஜேந்திரன் சொல்ல ஜோ வெக்கப்பட்டு அவனை விட்டு விலகினாள்,
“ச்சி, போயா, மொட்டையா என சொல்லி வேகமாக ஒட, கடலில் தடுக்கி கீழே விழுந்தாள், பின் எழுந்து வேகமாக படகு கூடாரம் அருகே எரிந்த நெருப்பை நோக்கி ஓட ராஜேந்திரன் கரைக்கு வந்து அந்த திருக்கை மீனை அறுத்து அதன் குடலை மட்டும் கீழே எடுத்து கரையில் ஒரு குளி தோன்டி புதைத்தான், அடுத்த நாள் மீன்புடிக்க்க தூண்டிலில் மாட்ட உணவாக பயன்படும் என நினைத்த ராஜேந்திரன் ஜோவை ஓக்கும் ஆவலில் படகை நோக்கி நடந்தான், அவனிடம் ஓல் வாங்கும் ஆசையில் ஜோ படகுக்கு அடியில் படுத்தாள். கடலில் நனைந்து ஈர உடலுடன் மணலில் படுக்க ஜோ உடல் முழுதும் கடல் மணல் ஒட்டி படு செக்சியாக தீ வெளிச்சத்தில் ஒரு பக்கமாக சாய்ந்து படுத்திருக்க, மீதம் இருந்த ஒரு கவட்டை கம்பை நெருப்புக்கும் படகுக்கும் குறுக்கே வைத்து அதில் ஒரு கட்டையை வைத்தான்.
“திருக்கை மீனை கட் பன்னி அதில் தொங்க விட ஆரம்பித்தான்.
“யோவ் மொட்டை மாமா, வேகமா வாயா” என ஜோ சொல்ல,
“இரு மா, ஆக்க பொருத்த நீ ஆற பொருக்க மாட்டியா, இப்போ மட்டும் இல்ல, இங்க இருந்து ஊருக்கு போகும் வரை நாம ஜாலியா இருப்போம், ஓகேவா, கொஞ்சம் பொரு என்றான், ஜோ தன் கூதியை வருடியபடி மொட்டையைனை பார்க்க மொட்டையன் பூல் முழுமையாக விரைத்திருந்தது.