Fantasy ஜோதிகாவும் மொட்டை ராஜேந்திரனும்.

[Arun_1990]

இந்தாமா…! உனக்கு என்ன தான் மா வேனும்”
“ஒன்னும் வேனாம் யா”
“பின்ன எதுக்கு மா என் குண்டில தட்டுற”
“சும்மா விளையாட்டுக்கு யா…”
“விளையாட்டுக்கா…”
“ஆமாம் யா… உன் குண்டில தட்டுனா உன் குண்டி நல்லா ஜம்ப் ஆகுது யா… ஹா…ஹாஹாஹா…”
“இங்க பாருமா….. இது ஆள் இல்லாத தீவு, நீபாட்டுக்க குண்டில தட்டுற, குஞ்ச புடிச்சு இழுக்குற, கொட்டைய தட்டுற… எனக்கு எப்படி இருக்குனு தெரியுமா, நானே பல மாசமா என் பொண்டாட்டிய ஓக்காம விரதம் இருந்துகிட்டு காஞ்சு போய் கிடக்கேன், நீ பாட்டுக்க என்ன உசுப்பேற்றி விட்டா பின்னாடி நடக்கும் சமாச்சாரத்துக்கு நான் பொறுப்பு இல்ல மா…”
“ஆமாம் ஆமாம்…. பார்த்தேன்ல நேத்து நைட்டு…”
“என்னத்தம்மா நேத்து நைட் பார்த்த…”
“கொஞ்சம் கேப் கிடைக்கவும் உள்ள விட்டு ஆட்டிட்டியே யா….”
“ராமா…. இவ மனசுல என்னதான் இருக்கு, ஓக்க கூப்பிடுறாளா, இல்ல ஓக்க வேனாம்னு சொல்லுறாளா, ஒன்னுமே புரியலையே….” என மனதில் நினைத்த ராஜேந்திரன்,
“இங்க பாருமா…. அது நேத்து நைட்டு…. நல்லா மழை பொழிஞ்சது, நனைஞ்சுட்டு குளிருல ஏதோ நடந்திடுச்சு, நீ கூட தான் என் மேல வந்து படுத்த, உருண்ட…. நான் ஒன்னும் வேனும்னு உள்ள விடல…”
“பின்ன உன் பாம்பு அதுவா போய் படம் எடுத்து ஆடுச்சாக்கும்…”
“பாம்பா….. ஏம்மா ஒரு பொம்பளை மாதிரியா பேசுற…”
“ஏன் யா…. பாம்பு ஊம்புனுட்டு ஆம்பளைங்க மட்டும் தான் பேசனுமா…. பொம்பளைங்க நாங்க பேசக்கூடாதா….”
“அய்யோ…. பகவானே…. என்ன டா இது சோதனையா இருக்கு…. சிவனேனு இருக்கும் பூல பேசி பேசி உசுப்பேட்டுறாளே…. என மனதில் நினைத்த ராஜேந்திரன்,
“நல்லா பேசுமா…. உன் ஆசை தீர பேசு, இங்க என்ன யாரும் இருக்காங்களாக்கும்…. சும்மா சத்தமா பேசு, பேசிகிட்டே சைடுல இருக்கும் செடி கொடிகளை ஒடிச்சு விட்டுகிட்டே நட” என சொல்லிக்கொண்டே ராஜேந்திரன் நடக்க அடர்த்தியாக காடு வந்தது, தன் கையில் இருந்த கத்தியால் செடி மற்றும் கொடிகளை வெட்டிக்கொண்டே நடந்தான்.
“மொட்டு ஒன்று மலர்ந்திட மறுக்கும்
முட்டும் தென்றல் தொட்டு தொட்டு திறக்கும்
அது மலரின் தோல்வியா இல்லை காற்றின் வெற்றியா
அது மலரின் தோல்வியா இல்லை காற்றின் வெற்றியா
கல்லுகுள்ளே சிற்பம் தூங்கி கிடக்கும்
சின்ன உளி தட்டி தட்டி எழுப்பும்
அது கல்லின் தோல்வியா இல்லை உளியின் வெற்றியா” என ஜோதிகா பாட்டுப்பாட, அவள் பாடி முடித்தவுடன், ராஜேந்திரன்,
யார் சொல்வதோ யார் சொல்வதோ
பதில் யார் சொல்வதோ யார் சொல்வதோ” பாட ஜோதிகா ஹா ஹாஹாஹா என சிரித்தாள்,
“என்னமா சிரிக்குற”
“ஓ வாய்ஸ் நல்லா காமெடி வாய்ஸ் யா…. ஆளு தான் நல்லா கட்டுமஸ்தானா இருக்க ஆனா கேரேக்டர் குழந்தையா…”
“இப்போ நாச்சும் என்ன புரிஞ்சுகிட்டியே… சரி பார்த்து மெதுவா வா… கொஞ்சம் இறக்கமா இருக்கு, சைடுல மரம் கொடிகள பார்த்து பிடி பாம்பு என்னமாச்சும் இருக்க போகுது மா…. மெதுவா மா” என சொல்லிக்கொண்டே இருவரும் நடக்க திடீரென நீர் ஓடும் சத்தம் கேட்க, ராஜேந்திரன் சட்டென நின்றான், அவன் தண்ணீர் விழும் சத்தத்தை உற்று கவனிக்க ஜோதிகா கொஞ்சம் பயந்தாள். யாரும் வந்துவிட்டார்களா இல்ல எந்த மிருகமும் வந்துவிட்டதா என நினைத்து பயந்தவள் சட்டென ராஜேந்திரனை ஒட்டி நின்றாள், அவன் வலது கையை தன் இரு கைகளால் சுற்றிப்பிடித்து ஒட்டி நின்றாள்.
அவள் முலைகள் அவன் கைகளில் பட்டு நசுங்கியது, அவள் கூதி அவனது தொடையில் உரச, ராஜேந்திரன் பூல் மீண்டும் விரைத்தது, அவன் மெதுவாக ஜோ முகத்தை பார்த்தான்,
“என்னயா….. யாரும் வாறாங்களா… இல்ல…. சொல்லுயா…. பயமா இருக்கு யா…”
“ஏம்மா…. இங்க யாருமா வரப்போறாங்க….. அதுலாம் ஒன்னும் இல்ல மா, உனக்கு அந்த சத்தம் கேட்கலையா…?”
“எந்த சத்தம் யா…”
“அதான் மா…. ஏதோ தண்ணீர் ஓடும் சத்தம் பக்கத்துல ஒடையோ இல்ல சின்ன வாய்க்காலோ இருக்குமா….”
“யோவ்….. இதுக்கு தானாக்கும்…. நான் கூட பயந்துட்டேன் யா…”
“என்னமா இப்படி சர்வ சாதாரனமா சொல்லுற…. தண்ணீ இருக்குனா அது ஊத்து தண்ணியா தான் இருக்கும், அப்படினா அது நல்ல சுத்தமான குடி தண்ணீரா இருக்கும் மா…”
“ஓஹோ…. சரி வா போகலாம்” என சொல்லி ஜோதிகா நடக்க ராஜேந்திரன் அவன் கையை பிடித்துக்கொண்டு மெதுவாக நடந்தான்… வழியில் ஒரு பெரிய சோற்றுக்கற்றாளை செடி ஒன்று இருக்க அதில் இருந்த ஒரு பெரிய இலையை வெட்டினான்.
“யோவ், எனக்கு ஒன்னு வெட்டிக்கொடுயா”
“இந்தாமா…. இந்த ஒரு இலை போதும்மா…. நாம ரெண்டு பேரும் உடம்பு முழுக்க தேச்சுக்கலாம்…”
“ஓஹோ…. அதோ பாரு யா…. தண்ணீர் வருது… ஆமாம் யா… குட்டி வாய்க்கால்…”
“அது வாய்க்கால் இல்ல மா, அது தான் ஓடை… சரி வா அதுல போய் குளிக்கலாம், நேத்துல இருந்து கடல் நீரில் குளித்து குளித்து உடம்பு எல்லாம் பிசு பிசுனு இருக்கு…”
“ஹம்… நல்லா பெருசா தான் யா இருக்கு, இது எங்க இருந்து வருது…”
“இது எல்லாம் இயற்கை ஊற்றுமா…. இந்த மலைல இருந்து வரும், இல்ல மலை தண்ணியா கூட இருக்கும், நேத்து நைட் முழுக்க மழை பேஞ்சுச்சுல, அந்த நீர் எல்லாம் அந்த பெரிய மலைல இருந்து வடிஞ்சு வரும், சரி வா” என்ர ராஜேந்திரன் சட்டென தன் கோமனத்தை கழற்றிவிட்டு அம்மனமாக அந்த நாங்கு அடி அகலமும் சுமார் ஒரு அடி ஆளமும் உள்ள குட்டி ஓடையில் இறங்கினான்…. நீர் தெளிவாக இருக்க ஓரத்தில் நிறையா களிமன் இருந்தது… தன் கத்தியால் குளியை தோன்டி அதில் இருந்து ஒரு ஃபுட் சைசுல ஒரு உருண்டையாக களி மண்னை எடுத்து உருட்டினான்.. என்ன பார்க்குர… நீயும் உன் சேலைய கழட்டிட்டு இதே மாதிரி எது மா…. நிறையா பாத்திரம் செய்யனும் மா” என சொல்ல ஜோதிகா குனிந்து வெக்கப்பட்டு சிரித்தபடி தன் சேலையை கழற்றி அம்மனமாகி அவனை போல களி மண்னை எடுத்து உருண்டையாக உருட்டி ஓரமாக வைத்தாள். பின் அவளும் அந்த நீரில் இறங்கி நிற்க, ராஜேந்திரன் களிமண்ணை எடுத்து தன் உடலில் பூசினான்.
“ஏய் என்ன யா மணல பூசுற…”
“இது சுத்தமான களிமன் மா… இத உடம்புல பூசுனா தோல் நோய் எதுவும் வராதுமா, ஃபாரின்ல களிமன் திருவிழா நடக்கும் கேள்வி பட்டிருக்கியா” என கேட்டுக்கொன்டே கை நிறையா கணி மண்ணை எடுத்து அதை லேசாக நீரில் கறைத்து ஜோதிகா உடலில் தடவினான். ஜோதிகா சட்டென விலகினாள்,
“யோவ்… என்ன யா மேல கைய வைக்குற…”
“அத…. இதுலாம் ஒரு சுகம் மா…. நான் உன் உடம்புல பூசி விடுறேன், நீ என் உடம்புல பூசி விடுமா…. நல்லது, நல்லா தான் இருக்கும்… திரும்பு மா” என சொல்ல யோசித்தபடி ஜோதிரும்பி தன் முதுகை காட்டினாள்.
“ஏம்மா… முடிய கொன்டை போட்டு நீர்ல் முக்கி எழுந்திரி மா…. “ என்றான்.
“ஆமாம் இத உடம்புல தடவிட்டா அந்த கற்றாளைய எப்போ தடவ” என கேட்டாள்.
“இத உடம்புல பூசிகிட்டு கடலுல போய் மீன் புடிச்சு சுட்டு தின்னுட்டு, பானை, கப் எல்லாம் களி மண்ணுல செஞ்சுட்டு, பின்ன வந்து குளிச்சுட்டு அத பூசுவோம், இது மசாஜ் போல தான் முதல நீரில் மூழ்கி எழுந்திரி மா” என ராஜேந்திரன் சொல்ல முதல் முரையாக ஜோதிகா வெக்கப்பட்டி அந்த மொட்டி அளவு நீரில் குனிந்து உட்கார்ந்து மூழ்க முய, ராஜேந்திரன் அவள் மார்பில் கையை வைத்து கீழே தள்ள, மல்லாக்க நீரில் விழுந்தாள்..
“எதுக்குயா தள்ளி விட்ட..”
“தள்ளி விடல மா…. உன்ன தள்ளில முக்குனேன், சரி எழுந்திரி என சொல்லி அவள் முதுகில் களிமண்ணை தேய்க்க ஆரம்பித்தான். ஜோ திரும்பி நிற்க அவள் பின்னால் குண்டி அருகே தன் பூலை வைத்து குண்டியில் பூலை உரச ஆயுத்தமானான், களி மண்ணை அவள் முதுகில் தடவினான்.. ஜோவின் காம நரம்புகள் சிலிர்த்தது…