Incest கபிலனின் குடும்ப தோஷம்

[Mking1113]

தொடர்ச்சி... 

மூவரும் அங்கிருந்து கிளம்பி வீட்டுக்கு வந்து சேர்ந்தனர். மூவரும் பயண களைப்பில் வராண்டாவில் சற்று ஓய்வு எடுத்தனர்.அப்போது

 குழந்தை கபிலன்  அழ வராண்டாவில் ஒரு தூணில் சாய்ந்து உட்கார்ந்து இருந்த சத்யகலா தன் மகனை தூக்கி தன் மடியில் போட்டுக் கொண்டு தன் சீலையை ஒதுக்கி அணிந்திருந்த ஜாக்கெட்டின் கீழ் இரண்டு ஊக்கை கழட்டி உள்ளே அணிந்திருந்த கறுப்பு பிராவை மேலே தூக்கிவிட்டு தன் வலது மார்பை தன் இரண்டு வயது மகனின் வாய்க்குள் திணித்தாள்.

அதைப் பார்த்த பாண்டிமீனாள்" ஏண்டி சத்யா எவ்வளவு சீக்கிரம் அவனுக்கு பாலை நிறுத்திறோயே அவ்வுளவு நல்லது.ஆனால் சத்யாவோ பதிலே பேசாமல் எங்கேயோ பார்த்தப்படி கபிலனுக்கு தன் தாய்ப்பாலை ஊட்டிக்கொண்டு இருந்தால்.

"பாண்டிமீனாளோ" என்னடி சத்யா நான் பேசிட்டே இருக்கேன் நீ பதிலே பேசமாட்றே? அதற்குள் மாமியார் கோமளா குறுக்கிட்டு ஏண்டி இப்ப அவள் பால் குடுப்பதால் என்ன ஆயிர போவுது, சின்ன குழந்தை தானடி அவன்.

"பாண்டிமீனாள்" அத்தை அவனுக்கு வயசு இரண்டு முடிந்சி மூனு வயசு ஆக போகுது, அதனால்தான் சொன்னேன், கொஞ்சம் கொஞ்சமாக பால் தருவதை சத்யா நிறுத்தலனா அவளுக்கு தான் கஷ்டம், அப்பறம் அவனுக்கு பால்குடியை மறக்க வைக்கிறது ரொம்ப கஷ்டம் அதற்கு தான் சொன்னேன்,ஏன்னா கயலுக்கு பால் குடியே மறக்க வைக்க நான் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டேன் அதான் சொன்னேன்.

கோமளாவும் ஆமாம் டி நீ சொல்வது சரிதான், அம்மாடி சத்யா பாண்டியம்மா சொல்றதும் சரிதானே நீ என் பேரனுக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமா பால் குடியை மறக்க வைம்மா. சத்யாவோ கபிலனை வலது மார்பில் இருந்து இடது மார்ப்புக்கு மாற்றிவிட்டு குடிச்ச குடிக்கட்டுமே எனக்கு பால் ஊறுது நீக்கிற வரைக்கும் நான் கொடுப்பேன்.

"பாண்டிமீனாள்"ஏன் டி உன் நல்லதுக்கு தானே சொல்லுறோம், ஏன் புரியாம பேசறே."சத்யா"இருக்கிறது ஒருத்தன் தான் பால் வர வரைக்கும் குடிக்கட்டுமே, அவனே உயிரோடு இருப்பான இல்லையானு தெரியலே புருஷனை பரிகொடுத்துட்டேன் இப்ப புள்ளையை எப்ப பறிக்கொடுக்க போறேனானு தெரியலே,இதுலே பாலே கொடுக்காதே அத கொடுக்காதேனு சொல்லிக்கிட்டு என்று மகனை தூக்கி கொண்டு தனது அறைக்குள் சென்று கட்டிலில் மகனை படுக்க வைத்து அவனை அனைத்தவாறு படுத்துக்கொண்டாள்.

"பாண்டிமீனாள்"அத்தை நான் இப்ப என்ன சொல்லிட்டேனு இவ இப்படி பேசிட்டு போற'கோமளா" விடு சாமியார் சொன்னதில் அவள் ஒரு மாதிரி ஆயிருப்பால் கொஞ்ச நேரம் கழித்து போய் பேசினால் சரியாய் விடுவாள்.

"பாண்டிமீனாள்" சாமியார் பேசும் போது எல்லாம் அமைதியா இருந்துட்டு நான் என் மகனுக்காக எது வேணா செய்வேன் சொல்லிட்டு இங்கே வந்தவுடன் ஏன் கிட்ட கோபப்படுறா.

"கோமளா"விடு பாண்டியம்மா அவ சின்ன பொண்ணு ஏதோ பயத்துலே பேசுறா, புருஷனே தான் பறிகொடுத்துட்டோம் இப்ப புள்ளையையும் பறிக்கொடுத்துவோமா என்கிற பயம் தான் அவளை இப்படி பேச வைக்குது.

"பாண்டிமீனாள்"நானும் தான் என் புருஷனே பறிகொடுத்துட்டு நிக்கிறேன், கோமளா"அப்ப நான் மட்டும் என்னாவாம் புருஷனையும் இழந்த்துட்டு என்னோட கடைசி காலம் வரை வைச்சு காப்பாத்துங்க நினைச்சு வளர்ந்த என் மகன்களையும் பறிக்கொடுத்துட்டு இப்படி இருக்கேனே அப்ப என்னை என்ன சொல்வே.

"பாண்டிமீனாள்"இது சத்யாக்கு புரியலையே'எடுத்து சொன்னா புரிஞ்சிப்பா அவ'" விடு போய் படுப்போம் வா காலையில் பேசிக்கிலாம், என்றபடி இருவரும் அவரவர் அறைக்குள் சென்று படுத்தனர்.

"சத்யாவோ", தன் மார்பில் பால் குடித்தப்படியே தூங்கிவிட்ட தன் மகனிடம் இருந்து தன் இடது மார்பு காம்பை அவனது வாயிலிருந்து மெதுவாக உருவி அவனை கொஞ்சம் தள்ளி படுக்க வைத்து தன் மார்பை ஜாக்கெட்டில் அடைக்காமல் அப்படியே மகனை அனைத்தாவாறு படுத்தாள்.

சத்யா"அப்படியே தூங்கி விட்டாள், நன்றாக தூங்கியவளுக்கு "தூக்கத்தில் ஒரு கனவு".

 அந்த கனவில் சத்யா தன் மகனை தேடுகிறாள் காணாமல் தேடி கொண்டே கொண்ட செல்லுகிறால் அப்பொழுது அவள் ஒரு பசுமையான தோட்டத்தை பார்கிறால் அதன் உள்ளே செல்கிறாள் அங்கே ஒரு அழகான பெண் வெறும் புடவையை மட்டும் தன் உடலில் சுற்றி கொண்டு அமர்ந்திருக்கிறாள்.

 அவளிடம் சென்ற சத்யா இங்கே என் மகன் வந்தானா என்கிறாள் "அதற்கு அந்த அழகிய பெண்" ஆம் உன் மகன் இங்கு தான் இருக்கிறான் என்கிறாள், "சத்யாவோ"நல்லவேளை அவனை காணாமல் பயந்துட்டேன்! அவன் எங்கே என்கிறாள்.

அந்த அழகிய பெண் தன் புடவையை தன் மார்பில் இருந்து எடுக்கிறாள் அவன் அங்கே அவள் மார்பில் சாய்ந்து தூங்குகிறான்,அவனை தூக்க போகிறாள்.அந்த பெண் கபிலனை தர மறுக்கிறாள்,சத்யா அழுகிறாள் தன் மகனை தன்னிடம் தருமாறு, ஆனால் அந்த அழகிய பெண் தர மறுக்கிறாள்"இவன் இனி எனக்கு தான் சொந்தம் என்கிறாள்.

சத்யாவோ"அழுகிறாள்"அந்த அழகிய பெண்ணிடம்" தனக்கு இருப்பது இவன் ஒருவன் தான் ஏற்கனவே கணவனை இழந்து விட்டேன் இப்போது இவனும் இல்லையெனில் நான் உயிர் வாழ்வதில் அர்த்தமில்லை தயது செய்து என் மகனை தன்னிடம் தந்து விடுமாறு கேட்கிறாள்.

அழகிய பெண்ணோ தர மறுக்கிறாள் சத்யாவோ அந்த பெண்ணின் காலில் விழுந்து அழுது தன் மகனை தன்னிடம் தருமாறு காலை பிடித்து கேட்கிறாள்.

"அழகிய பெண்ணோ"சத்யகலா உன் பிள்ளை உனக்கு வேண்டும் என்றால் நான் சொல்லுவதை எல்லாம் நீ செய்யவேண்டும் செய்வாயா.

"சத்யா"என்ன செய்ய வேண்டும் சொல் செய்கிறேன், அழகிய பெண்"உன் பிள்ளை உனக்கு வேண்டும் என்றால், எனக்கு உன் மூலமாக எனக்கு ஒரு பிள்ளை வேண்டும் சத்யகலா!

 "சத்யா"புரியவில்லை நீ சொல்வது.அழகிய பெண்"புரியவில்லையா உனக்கு உன் பிள்ளை உனக்கு வேண்டும் என்றால் எனக்கு நீ ஒரு குழந்தையை பெற்று கொடு.

"சத்யா"அது எப்படி என்னால் முடியும்."அழகிய பெண்"ஏன் முடியாது? முடியாது என்றால் உன் மகன் உனக்கு இல்லை.சத்யா"என் கணவர் ஏற்கனவே இறந்து விட்டார் அப்படி இருக்கையில் எப்படி ஒரு குழந்தையை பெற்று கொடுக்க முடியும்?

"அழகிய பெண்"அப்படி என்றால் உன் மகன் மூலமாக பெற்று கொடு! சத்யா"அது எப்படி முடியும் அவன் என் மகன் என் இரத்தம் அவன் மூலம் எப்படி? இது உனக்கு பைத்தியக்கார தனமாய் தெரியவில்லை! 

அழகிய பெண் : அது எனக்கு தெரியாது உன் மகன் உனக்கு வேண்டும் என்றால் அவன் மூலமாக நீ எனக்கு ஒரு குழந்தையை பெற்று தருவதாக இருந்தால் உன் மகனை உன்னிடம் தருவேன், இல்லையென்றால் நானே வைத்து கொள்வேன் உன் மகனை உன்னிடம் தர மாட்டேன் பர்வாயில்லையா.

சத்யா : ஏன் இப்படி நடந்து கொள்கிறாய்? இது எப்படி முடியும் இது தப்பு இந்த தப்பை நான் செய்ய மாட்டேன்.

அழகிய பெண் : அப்படியா! அப்படி என்றால் உன் மகன் உனக்கு இல்லை, போய் வா.

சத்யா : இது என்ன கொடுமை ஆண்டவா? 

அப்போது அங்கே சத்யாவின் கணவர் வருகிறார். அவரை பார்த்த சத்யா நீங்கள் எப்படி இங்கே! 

சத்யாவின் கணவர் : நான் இங்கு தான் இருக்கிறேன் அவர்கள் சொல்படி நடந்துக்கொள் இல்லேயெல் நம் பிள்ளை உனக்கு கிடைக்காது, அதனால் அவர்கள் சொல்படி செய்வதாக கூறு.

சத்யா: உங்களுக்கும் பைத்தியம் பிடித்து விட்டாதா! அவள் தான் பைத்தியம் மாறி பேசுகிறாள் என்றால் நீங்களுமா? இது எப்படி சாத்தியம்.

சத்யாவின் கணவர் : சத்யா இவன் நம் வீட்டின் ஒரேயொரு வாரிசு இவனையும் என்னை போலவே பறிக்கொடுக்க போகிறாயா இல்லை இவனை காப்பாற்றி உன்னுடன் வைத்துக் கொள்ள போகிறாயா சொல்.

அழகிய பெண் : என்ன முடிவெடுத்தாய் சத்யகலா.உன் மகன் வேண்டுமா, இல்லை வேண்டாமா.

சத்யா : கொஞ்சம் பொறு!

சத்யாவின் கணவர் : ஏன் யோசிக்கிறாய் சத்யா, சரி என சொல்லு நமக்கு நம் பிள்ளை வேண்டும், அவர்களிடம் குழந்தை பெற்று தருவதாக சொல் சத்யா சொல்.

சத்யா : தருகிறேன்.

அழகிய பெண் : என்ன தருகிறாய்.? விளக்கமாக சொல்.

சத்யா : அதான் சொன்னேனே,நீ கேட்பதை.

அழகிய பெண் : என்ன நான் கேட்டேன்.

சத்யா : அதான் ஒரு குழந்தை வேண்டும் என்று கேட்டாயே.

அழகிய பெண் : யார் மூலம் பெற்று தருவாய்.

சத்யா : என் மகன் மூலமாக.

அழகிய பெண் : உன் மகன் மூலமாக, யாருக்கு?

சத்யா : உனக்கு.

அழகிய பெண் : என்னது எனக்கு?

சத்யா : குழந்தை, என் மகன் மூலமாக.

அழகிய பெண் : குழந்தை உன் மகன் மூலமாக புரிகிறது,அது யாருடைய மூலமாக!

சத்யாவின் கணவர் : என் மகன் மூலமாக நான் பெற்று உனக்கு தருகிறேன் என்று சொல் சத்யா.

சத்யா : என் மகனின் கருவை நான் சுமந்து உனக்கு பெற்று தருகிறேன்.

அழகிய பெண் : அப்படி உனக்கு சம்மதம் என்றாள், உன் மகனை உன்னிடம் தருகிறேன்,நீ என்னை ஏமாற்றினால் நான் உன் மகனை உன்னிடம் இருந்து பிரித்து விடுவேன்.

சத்யாவின் கணவர் : தாயே, அப்படி எல்லாம் நடக்காது, என் மனைவி நிச்சயமாக உங்களுக்கு எங்களின் மகன் மூலமாக ஒரு குழந்தையை பெற்று தருவாள்.

அழகிய பெண் : நீ நிச்சயமாக பெற்று தருவாயா சத்யகலா.நீயே சொல்.

சத்யா : அதான் சொல்லிட்டேனே.நான் உனக்கு என் பிள்ளை மூலமாக ஒரு குழந்தையை பெற்று உனக்கு தருகிறேன் போதுமா.

அழகிய பெண் : சந்தோஷம்,நீ ஒப்புக் கொண்டது உன்மையெனில் உன் அடைகளை கலைந்து நிர்வானமாக நில்.

சத்யா : என்ன?

அழகிய பெண் : நீ சொல்வது உண்மை தான் என்றால் என் முன்னால் நிர்வாணமாக இரு.

சத்யாவின் கணவர் : சத்யா, உன் ஆடைகளை கலைந்து நில்.

சத்யா"என்ன செய்வது என்று தெரியாமல் நடப்பது நடக்கட்டும் என்று தன் மகனை பார்த்தவாறு தன் ஆடைகளை கலைய தொடங்கினாள்.

முதலில் தன் புடவையை, பின் தன் ஜாக்கெட்டை, பின் தான் அணிந்திருந்த பிராவை அவிழ்த்து விட்டு தன் 32 அளவு முலையை காட்டிக்கொண்டு தன் பாவாடையை அவிழ்க்க தொடங்கினாள்.
பாவாடையின் முடிச்சு அவிழ்த்ததும் அது காலுக்கு அடியில் விழுந்தது.

சத்யாவிற்கோ அவர்களின் வீட்டுக்கு பெண்களுக்கோ ஜட்டி அணியும் பழக்கம் இல்லாததால்,சத்யா இப்போது அம்மணமாக நின்றாள்.

சத்யாவின் நிர்வாணத்தை பார்த்த அந்த அழகிய பெண் அவளை தன் அருகே வர சொல்ல,சத்யா மெதுவாக காலில் விழுந்த பாவாடையை காலால் தல்லி விட்டு அந்த அழகிய பெண்ணிடம் நடந்து வந்தாள்.

சத்யாவின் நிர்வாணத்தை அழகிய பெண் இரசித்தாள், அழகான ஒரு மாம்பழத்தை இரண்டாக வெட்டி வைத்தது போல இருந்தது அவளின் இரண்டு முலைகல் அதில் இரண்டு பக்கமும் சுற்றி கருஞ்சிவப்பு நிறத்தில் முலையை சுற்றி வளையங்கள் முலையின் நடுவில் வெள்ளையும் மஞ்சளும் கலந்த பழுப்பு நிறத்தில் இருந்தது சத்யாவின் முலை காம்புகள்.

சத்யாவின் முலையின் கிழே எப்படியும் ஒரு 30 cm அளவில் இருக்கும் அவளது இடுப்பு.அப்படியே கிட்ட வந்து நின்றாள் சத்யா.

அழகிய பெண் : நீ சொல்வது உண்மை தான் என்றால், இப்போது உன் மகனை என் முன்னால் நீ உடலுறவு கொள்ள வேண்டும்.

சத்யா"இதை கேட்டதும் திடுக்கிட்டு முழித்தாள், சற்றும் முற்றிலும் பார்த்தால், தன் மகன் தன் பக்கத்தில்.சத்யாவிற்கோ வேர்த்து கொட்டியது.சீ என்ன இப்படி ஒரு கனவு என மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டு கடிகாரத்தை பார்த்தால் மணி அதிகாலை நான்கு மணி.வ

விடியற்காலை கண்ட கனவு பலிக்கும் என்று சொல்வார்களே இந்த கனவு பலிக்குமா பலிக்காதா ஏன் இப்படி ஒரு கனவு தனக்கு வந்தது என்று யோசிக்க ஆரம்பித்தாள்.

தொடரும்....