21-02-2019, 06:43 PM
ற்று நேரம் சங்கீதா ஆண்டி தூங்க வேண்டும் என்று எண்ணி கார்ட்டூன் நெட்வொர்க் சேனலில் ஆழ்ந்து இருப்பது போல கஷ்டப்பட்டு உட்கார்ந்திருந்தான் ரோஹித். ஒரு இருவது நிமிடத்துக்குப் பிறகு சேனல் மாற்றி வைத்தான், அதில் gemini TV யில் சில தெலுங்கு பட சூடான பாடல்கள் ஓடிக்கொண்டிருந்தது, அதை பார்க்க ப் பார்க்க அவனது எறியும் உணர்ச்சிகளுக்கு பெட்ரோல் ஊதுவது போல இருந்தது....
டிங்.. டிங்.. என்று யாரோ calling bell அழுத்த, சங்கீதா வருவாளோ என்று நினைத்து மீண்டும் உடனே சேனலை cartoon network க்கு மாற்றி வைத்து விட்டு அமர்ந்தான் ரோஹித்.
சங்கீதா வருவாளா என்று காத்திருந்தவனுக்கு ஆச்சர்யம், டிங் டிங் என்று மீண்டும் அழைப்பு மணி ஒலித்தது... காத்திருந்தான் ரோஹித், இன்னும் வரவில்லை, கடைசியில் இவனே சென்று கதவை திறந்து யாரென்று பார்த்தான், "பழைய பேப்பர் எதாவது இருக்குத னு வீட்டுல யார் கிட்டயாவது கேட்டு சொல்லுப்பா, போ" என்றார் ஒரு பெரியவர்..
இருங்க கேட்க்குறேன்.. - என்று பாவமாக சொல்லி சங்கீதாவின் அறைக்கு சென்று "ஆண்டி.... ஆண்டி...." என்று இரு முறை கூப்பிட்டு பார்த்தான், சத்தம் இல்லை, அருகினில் சென்று அவளது கையை பிடித்து லேசாக தட்டினான், "ஆண்டி....ஆண்டி...." என்று கொஞ்சம் சத்தமாகவே கூப்பிட்டு எழுப்ப முயற்சித்தான். ஆனால் எழுந்தரிக்கவில்லை. பிறகு அவனே hallக்கு வந்து "வீட்டுல இருக்குறவங்க தூங்குறாங்க நீங்க நாளைக்கு வாங்க" என்று சொல்லி அனுப்பி வைத்தான்.
இப்போது hall ல் தாழ்ப்பாள் போட்டு விட்டு வந்து chair ல் அமர்ந்தவனுக்கு சற்றும் TV மீது கவனம் போக வில்லை. TVயை off செய்தான். பிறகு hall ல் லேசான சத்தம் கொடுத்துக்கொண்டு சுத்திக்கொண்டிருக்கும் fan ஐ off செய்தான். வீட்டில் இப்போது எந்த சத்தமும் இன்றி, முற்றிலும் நிசப்தம் நிலவியது. வீட்டினுள் அனைத்தும் அமைதியாய் இருக்க, சங்கீதா மூச்சு விட்டு தூங்கும் சத்தம் மட்டும் நன்றாக தெளிவாகக்கேட்டது. மீண்டும் அவளது படுக்கைக்கு அருகில் சென்று ஒரு முறை கூப்பிட்டு ப் பார்த்தான் " ஆண்டி.... ஆண்டி...." என்று ஆனால் கிட்டத்தட்ட இருவது மணி நேரத்துக்கும் மேல் தூங்காததால் மிகவும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தாள் சங்கீதா. யாரேனும் அவளது காதின் அருகில் ஸ்பீக்கர் வைத்து கத்தினாலும் கேட்காது என்பது போல இருந்தது அவளின் தூக்கம்.
ஒருபுறம் மனதில் அளவுக்கு அடங்காத excitement மறுபுறம் அதிகப்படியான பயம். ரெண்டும் கலந்து பட படவென இதயத்துடிப்பை அதிகரித்தது ரோஹித்துக்கு..
அவளது படுக்கைக்கு ப் பக்கத்தில் குனிந்து தரையில் முட்டிக்கால் போட்டு அவளது இடுப்பின் பக்கத்தில் சென்று அவளது இடுப்பு மடிப்புகளை உத்துப்பார்தான் ரோஹித், ஜன்னலில் மதிய நேர வெளிச்சம் வந்துகொண்டிருந்தது.. மேலே fan சுத்திக் கொண்டிருந்தது... பாவாடையின் நாடா சங்கீதாவின் தொப்புளுக்கு இரண்டு இன்ச் கீழ் இருந்தது. தொப்புளை மிக மிக close-up ல் உத்துப்பார்தான். அவள் மூச்சு விட்டு தூங்கிக்கொண்டிருக்கயில் அவளது தொப்புள் முன்னுக்கும் பின்னுக்கும் சென்று வருவதை கிட்டத்தட்ட ஒரு ஐந்து நிமிடங்கள் இடைவிடாது பார்த்திருப்பான் ரோஹித்.
மேலே சுத்திக்கொண்டிருக்கும் fan காற்றினில் அவளது தொப்புளை சுத்தி சிறிதளவில் உள்ள ஊசி மயிர்களும், தொப்புளுக்குக்கீழ் மெலிதாக ஒரு கோடு போல் செல்லும் பூனை மயிர்களும் காற்றில் லேசாக ஆடுவதை கவனித்து ரசித்தான் ரோஹித். தொப்புளுக்குக்கீழ் ஆரம்பிக்கும் அந்த பூனை மயிர்கள் நேராக கீழே சென்று அவளது பாவாடைக்குள் மறைந்தது. அந்த மயிர்கள் எங்கு செல்கிறது, எங்கு சங்கமிக்கிறது என்று அவனுக்கு அந்த பாவாடை நாடாவை அவிழ்த்து தெரிந்துகொள்ள அதிக ஆர்வம் இருந்தாலும் அவனது பயம் அவனை தடுத்தது..
சங்கீதாவின் தொப்புளை லேசாக அவனது சுண்டு விரலால் தடவிப்பார்தான்.. பஞ்சு தொடுவது போன்று இருந்தது ரோஹித்துக்கு, அவ்வளவு மென்மையான சதை அவளுக்கு இருக்கும் என்று தொட்டுப்பார்காத வரை அவனுக்குத் தெரியாது.
டிங்.. டிங்.. என்று யாரோ calling bell அழுத்த, சங்கீதா வருவாளோ என்று நினைத்து மீண்டும் உடனே சேனலை cartoon network க்கு மாற்றி வைத்து விட்டு அமர்ந்தான் ரோஹித்.
சங்கீதா வருவாளா என்று காத்திருந்தவனுக்கு ஆச்சர்யம், டிங் டிங் என்று மீண்டும் அழைப்பு மணி ஒலித்தது... காத்திருந்தான் ரோஹித், இன்னும் வரவில்லை, கடைசியில் இவனே சென்று கதவை திறந்து யாரென்று பார்த்தான், "பழைய பேப்பர் எதாவது இருக்குத னு வீட்டுல யார் கிட்டயாவது கேட்டு சொல்லுப்பா, போ" என்றார் ஒரு பெரியவர்..
இருங்க கேட்க்குறேன்.. - என்று பாவமாக சொல்லி சங்கீதாவின் அறைக்கு சென்று "ஆண்டி.... ஆண்டி...." என்று இரு முறை கூப்பிட்டு பார்த்தான், சத்தம் இல்லை, அருகினில் சென்று அவளது கையை பிடித்து லேசாக தட்டினான், "ஆண்டி....ஆண்டி...." என்று கொஞ்சம் சத்தமாகவே கூப்பிட்டு எழுப்ப முயற்சித்தான். ஆனால் எழுந்தரிக்கவில்லை. பிறகு அவனே hallக்கு வந்து "வீட்டுல இருக்குறவங்க தூங்குறாங்க நீங்க நாளைக்கு வாங்க" என்று சொல்லி அனுப்பி வைத்தான்.
இப்போது hall ல் தாழ்ப்பாள் போட்டு விட்டு வந்து chair ல் அமர்ந்தவனுக்கு சற்றும் TV மீது கவனம் போக வில்லை. TVயை off செய்தான். பிறகு hall ல் லேசான சத்தம் கொடுத்துக்கொண்டு சுத்திக்கொண்டிருக்கும் fan ஐ off செய்தான். வீட்டில் இப்போது எந்த சத்தமும் இன்றி, முற்றிலும் நிசப்தம் நிலவியது. வீட்டினுள் அனைத்தும் அமைதியாய் இருக்க, சங்கீதா மூச்சு விட்டு தூங்கும் சத்தம் மட்டும் நன்றாக தெளிவாகக்கேட்டது. மீண்டும் அவளது படுக்கைக்கு அருகில் சென்று ஒரு முறை கூப்பிட்டு ப் பார்த்தான் " ஆண்டி.... ஆண்டி...." என்று ஆனால் கிட்டத்தட்ட இருவது மணி நேரத்துக்கும் மேல் தூங்காததால் மிகவும் ஆழ்ந்த தூக்கத்தில் இருந்தாள் சங்கீதா. யாரேனும் அவளது காதின் அருகில் ஸ்பீக்கர் வைத்து கத்தினாலும் கேட்காது என்பது போல இருந்தது அவளின் தூக்கம்.
ஒருபுறம் மனதில் அளவுக்கு அடங்காத excitement மறுபுறம் அதிகப்படியான பயம். ரெண்டும் கலந்து பட படவென இதயத்துடிப்பை அதிகரித்தது ரோஹித்துக்கு..
அவளது படுக்கைக்கு ப் பக்கத்தில் குனிந்து தரையில் முட்டிக்கால் போட்டு அவளது இடுப்பின் பக்கத்தில் சென்று அவளது இடுப்பு மடிப்புகளை உத்துப்பார்தான் ரோஹித், ஜன்னலில் மதிய நேர வெளிச்சம் வந்துகொண்டிருந்தது.. மேலே fan சுத்திக் கொண்டிருந்தது... பாவாடையின் நாடா சங்கீதாவின் தொப்புளுக்கு இரண்டு இன்ச் கீழ் இருந்தது. தொப்புளை மிக மிக close-up ல் உத்துப்பார்தான். அவள் மூச்சு விட்டு தூங்கிக்கொண்டிருக்கயில் அவளது தொப்புள் முன்னுக்கும் பின்னுக்கும் சென்று வருவதை கிட்டத்தட்ட ஒரு ஐந்து நிமிடங்கள் இடைவிடாது பார்த்திருப்பான் ரோஹித்.
மேலே சுத்திக்கொண்டிருக்கும் fan காற்றினில் அவளது தொப்புளை சுத்தி சிறிதளவில் உள்ள ஊசி மயிர்களும், தொப்புளுக்குக்கீழ் மெலிதாக ஒரு கோடு போல் செல்லும் பூனை மயிர்களும் காற்றில் லேசாக ஆடுவதை கவனித்து ரசித்தான் ரோஹித். தொப்புளுக்குக்கீழ் ஆரம்பிக்கும் அந்த பூனை மயிர்கள் நேராக கீழே சென்று அவளது பாவாடைக்குள் மறைந்தது. அந்த மயிர்கள் எங்கு செல்கிறது, எங்கு சங்கமிக்கிறது என்று அவனுக்கு அந்த பாவாடை நாடாவை அவிழ்த்து தெரிந்துகொள்ள அதிக ஆர்வம் இருந்தாலும் அவனது பயம் அவனை தடுத்தது..
சங்கீதாவின் தொப்புளை லேசாக அவனது சுண்டு விரலால் தடவிப்பார்தான்.. பஞ்சு தொடுவது போன்று இருந்தது ரோஹித்துக்கு, அவ்வளவு மென்மையான சதை அவளுக்கு இருக்கும் என்று தொட்டுப்பார்காத வரை அவனுக்குத் தெரியாது.