ஹேமா மாமி - நண்பின் தாய், என் தாரம்(completed)

[johnypowas]

வேலை நாட்களில் மாமியுடன் செலவு செய்யும் நேரம் கோறைவு இதை இடுகட்டும் வகையில் சனி ஞாயிறு முழுதும் ஆவலுடன் கழித்தேன். அவளை ஷாபிங் மால் , படம் , மலை வேலையில் கடற்கரை என பல இடங்கள் கூட்டிச்சென்றேன். மாமியின் உள்ளிருந்த இளமை கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வெளியில் வந்தது. என் உடன் இருப்பதை அவள் எதிர்பார்த்தால் ...பட்டம் அடிக்கும் பட்டாம்பூச்சி போல அவளின் மனது பரக்க துடங்கியது . அவளுக்கு பல புதியவற்றை நான் அறிமுகம் செய்தேன்.உணவு , கேளிக்கை , புது இடங்கள், மனதை மகிழ்விக்கும் பல விஷயங்கள் அவளுக்கு சிறகுகளை தந்தது. அப்படி அவளுக்கு அறிமுகமான விஷயம் beauty parlour . புருவ திருத்தும் ,ஹேர் ட்ரிம் எவைகளை செய்துக்கொண்டாள் . 

நாங்கள் ஒன்றாக கழித்த அந்த நாட்கள் எங்களுக்குள் ஒரு நெருக்கத்தை ஏற்படுத்தியது. கொஞ்சலாக ஒருவரை ஒருவர் கிண்டல் செய்துக்கொண்டும் சீண்டிக்கொண்டும் இருக்கும் அளவுக்கு நெருக்கம் ஏற்பட்டிருந்தது. அவளின் உடை அலங்காரங்கள் பற்றி என் அபிப்ராயம் அவளுக்கு முக்கிய மானது. சின்ன அளவில் அலங்காரம் செய்துக்கொண்டாலும் மாமி பொட்டோ பூவோ வைத்து கொள்ளவில்லை. இப்படி ஒரு நாள் வெளியில் கிளம்பி கொண்டிருக்கும் போது அழகை புடவை கட்டிக்கொண்டு என்முன் வந்து நின்று .....

மாமி : மதன் இது ஓகே வா ? என்றால் 

நான் : நாள் இருக்கு ஆன்டி ....ஆனா ....

மாமி : என்னடா ஆனா .... 

நான் : நீங்க நீதி நிறைய போட்டு வெச்சு தலை நிறைய பூ வெச்சீங்கன்னா இன்னும் அம்சமா இருக்கும் 

மாமி : சோகமாக ...அது எப்படிடா முடியும்...அவர் தான் போய்டாரே ...இப்போ நான் போட்டும் பூவும் வெச்சா ஊரு சிரிக்காது ?

நான் : ஊரு என்ன ஆன்டி ...ஊரு ... நம்ப கஷ்டப்படும் பொது வேடிக்கை பார்க்கும் ஊருக்கு நாம் ஏன் பயப்பட வேண்டும் 

மாமி : டேய், தாலி இல்லாம , போட்டும் பூவும் இந்த வயசுல எப்படிடா

நான் : என்ன மாமி வயசு 44 ஒரு வயசா ? அதுவும் இல்லாம இப்போ எல்லாம் இத யாரும் follow பண்றது இல்ல 

மாமி : நீ என்ன வேனும்ன சொல்லு...எனக்கு மனசு கேட்கல ...சுமங்கலி தான் அப்படி இருக்க முடியும். 

எனக்கு எங்கிருந்து தான் அந்த தயிரியம் வந்ததோ....அப்போ நீங்களும் சுமங்கலி ஆயுடுங்க...

மாமி சிரித்தவாறே ....என்ன டா அசடு மாதிரி பேசுற...

நான் : நான் வேணும் நா உங்க கழுத்துல தாலி காட்ரேன்...

மாமி : டேய் படவா....என்ன பேசுற ...அசடு ....பைத்தியகார தான பேசாத...உன்னோட சரி சமமா பழிகினது தப்பா போச்சு ...

என்று கடிந்துக்கொண்டு அமர்ந்தால்...

நான் : சாரி ஆன்டி...உங்கள புன் படுத்த அப்படி சொல்லல ...உங்கள அப்படி பார்த்த எனக்கு இப்படி பார்க்க மனசுகேட்கல 

மாமியிடம் மௌனம் 

வெகு நேர கொஞ்சல் , கெஞ்சலுக்கு பின் பேசினால்...

மாமி : சரி விடு...சரியான அசடு நீ....சரி கிளம்பு போலாம் 

கிளம்பிய நமக்கு மாமி எதார்த்தத்திற்கு திரும்பியது பெருமூச்சளிதது ..
இப்படி நாட்கள் நகர்ந்து கொண்டிருக்க நாராயணன் இறந்து மூன்று மாதங்கள் ஆகிவிட்டது...அப்பப்போ அவரது மாமிக்கு வந்து சென்றாலும் அவள் பெரும் பகுதி இயல்பிற்கு திரும்பி இருந்தால். அவளிடம் எனக்கு ஆசிரியம் அளித்தது அவளின் மனதின் இளமை. ஒரு இளம் பெண்ணிற்கான துடிப்பு அவளிடம் இருந்தது. அவள் வாழாத வாழ நினைத்த வாழ்கையை அவளுக்கு நான் அறிமுகம் செய்து இருந்தேன். 

இந்த காலகட்டங்களில் நாங்கள் வரம் தோறும் படத்திற்கு செல்லும் பழக்கம் உருவாகி இருந்தது. உருக்கு ஒதுக்கு புறமாக இருந்த அந்த திரையரங்கிற்கு கூடம் குறைந்தே வரும். அதுவும் ஏதாவது மொக்கை படம் என்றல் அதுவும் கிடையாது....தமிழ் படங்களில் ஆரம்பித்து இப்போது பல மொழி படங்கள் பார்க்க தொடங்கி இருந்தோம். கூடம் குறைவாக இருந்தாலும் நான் பாக்ஸ் டிக்கெட் மட்டுமே வாங்கினேன். அதற்கு இரு காரணம் ....மாமியை ராசிக்க வேண்டும்...நான் மட்டும் ரசிக்க வேண்டும், மட்டும் என்றாவது ஒரு நாள் அவளுடன் திரையரங்கில் சல்லாபம் கொள்ள நான் விரும்பினேன்.