நீ by முகிலன்

[johnypowas]

நீ – 6

உன் வீட்டில்.. அவ்வளவாக வெளிச்சம் இல்லை..! லேசான இருள் பரவியிருந்து..!!
நீ அலங்காரம் என்று பெரிதாக எதுவும் செய்து கொள்ளவில்லை.
உன் சுடிதார் கூட தொளதொளவென்று இருந்தது..! ஆனாலும் உன் எளிமை மிகவும் கவர்ந்தது..! என் நெஞ்சில் தாபம் முட்ட… உன்மேல் ஆசை பொங்கியது..!!
” போலாங்களா..?” எனக் கேட்டாய்.
” அவ்வளவுதானா..?” என நான் கேட்டேன்.
” ஏங்க…?”
” இல்ல.. பொறப்பட்டாச்சான்னு கேட்டேன்..”
” ம்…” தலையாட்டினாய் ”பொறப்பட்டாச்சுங்க..”
உன் கையைப் பிடித்து… பக்கத்தில் இழுத்து.. உன்னை அணைத்தேன். உன் கன்னத்தில் மூக்கை உரசினேன். நீ பூசிய பவுடர் மணத்தது.! என்னுள் பொங்கிய மோக உணர்வில்.. உன் சரும நிற உதடுகளைக் கவ்வி… மெதுவாகப் பல்லால் கடித்து… உள்ளிழுத்து.. உறிஞ்சினேன். .! உன் வாய் மெதுவாகத் திறக்க… என் நாக்கை உன் வாயில் நுழைத்தேன். உன் வாய்ககுள் விட்டுத் துலாவினேன்.
சில நொடிகளுக்குப் பின்… உன் நாக்கை வெளியே இழுத்து… உன் எச்சிலை உறிஞ்சினேன். உன் கண்கள் மூடிக்கொண்டன.!!
உன்னுடைய நீள மூக்கோடு .. என் மூக்கு அழுந்தியது. மூக்குகளைத் தேய்த்துக்கொண்டு… ஆழமாக முத்தமிட்டு….
மெதுவாக விலகி..
”தாமரை.?” என்றேன்.
” என்னங்க..?” கிறக்கத்துடன் முனகினாய்.
”என்கூட… வர்றதுல.. உனக்கு எதும் பிரச்சினை இல்லையே..?”
” என்னங்க பிரச்சினை…?”
‘ அதானே.. என்ன பிரச்சினை.?’ உன் மார்பை.. உள்ளங்கைக்குள்.. இருக்கி… அழுத்தினேன்..!
”இல்ல… எந்த பிரச்சினையும் இல்லதானே…?”
” ம்கூம்…”
உன் உதட்டில் மெண்மையாக முத்தமிட்டு… முணுமுணுப்பாகக் கேட்டேன்.
” உன்கிட்ட வேற சுடி இல்லயா..?”
”ஏங்க..?”
”இது..ஒரு மாதிரி…தொளதொளனு இருக்கு..?”
” அப்ப சீல..கட்டிக்கட்டுங்களா..?”
”சேலைலாம் வேண்டாம்..!! சரி பரவால்ல… விடு..!!” உன் வயிற்றைத் தடவினேன்.
” ஏங்க…?”
” சும்மாதான்…!! சேலைதான் அதிகமா கட்டுவியா..?”
” அப்படின்ட்டு எதும் இல்லங்க..! என்கிட்ட சீல வேனா… நெறைய இருக்கு..!!”
உன் வயிற்றை இருக்கி…
உன் கழுத்தில் முத்தமிட்டேன். அங்கங்கே உதட்டைப் பதித்து.. கோலமிட்டேன்.
கீழே இறங்கி… மார்பில் முகம் வைத்து… ஆழமாக மூச்சை இழுத்து… முன் பற்களால் வலிக்காமல் கடித்து…. வாசம் பிடித்தவாறு…முகம் புரட்டினேன்.!
உன்னை இருக்கமாக அணைக்க… லேசாக நெளிந்தாய். என் தோளைத் தடவினாய்.
நீ…விட்ட பெருமூச்சில் உன் நெஞ்சு… ஒரு முறை ஏறி … இறங்கியது…!!

கிறக்கத்துடன் நிமிர்ந்து…
மெல்லிய உன் உதட்டை.. என் நுணி நாக்கால் தடவி…
” போலாமா…?” எனக் கேட்டேன்.

” ம்.. போலாங்க..!!” என் கண்களைப் பார்த்துச் சிரித்தவள் சட்டென வாயில் பக்கம் பார்த்தாய்.

ஒரு சிறுவன்… படல் மறைவிலிருந்து எட்டிப் பார்த்து விட்டு ஓடினான்.

” யாரது..?” நான் விலகியவாறு கேட்க…

சிரித்து ”பக்கத்து வீட்டு பையன்ங்க…” என்றாய்.

முதலில் நான்… வெளியே சென்றேன்.
என் பின்னாலேயே நீயும் வந்து.. தகரக் கதவை இழுத்துச் சாத்திப் பூட்டினாய்.

திரும்பி ”இருங்க…” என்று விட்டுப் பக்கத்துக் வீட்டுக்குள் போனாய்.

இப்போது.. இந்த ஏரியாவைச் சேர்ந்த… நான்கைந்து பேர்… வெளியே நின்று… வேடிக்கை பார்த்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.

அந்த ஏரியாவின் தென்பகுதியில்… நெல்லி மலைக்காடு தெரிந்தது..!!

சிரித்துக் கொண்டே.. அந்த வீட்டிலிருந்து வெளியே வந்த நீ… ” நடங்க.. போலாம்..” என்றாய்.

இருவரும் இணைந்து நடந்தோம்.
நெல்லி மலைப் பக்கத்தில் இருந்த ஒரு… பொட்டல் காட்டில் சிறுவர்கள் கிரிக்கெட் விளையாடிக்கொண்டிருந்தார்கள்..!!

உன் ஏரியா மக்களின் கதைகளைச் சொன்னவாறு நீ… என்னுடன் நெருக்கமாகவே நடந்து வந்தாய்…!!
உன்னோடு.. ஜோடி போட்டு நடப்பதாலோ… என்னவோ… நிறையப் பேர் என்னை ஒரு மாதிரி பார்த்தார்கள்…!!

இருள் கவியும் நேரம் என்பதால் கோவிலில் அவ்வளவாகக கூட்டம் இல்லை. வெகு சிலர்தான் நடமாடிக்கொண்டிருந்தார்கள். கோவில் பக்கத்தில் இருந்த கடைகளிலிருந்து பக்தி பாடல்கள்.. இரைச்சலாக ஒலித்துக் கொண்டிருந்தது..!!

கோவில் வளாகத்துக்குள் நுழைந்து பேருந்து நின்றிருந்த இடத்தை நோக்கிப் போக…

” சாமி கும்படறீங்களா…?” எனக் கேட்டாய்.
”நானா…?” புன்னகைத்தேன்.
” ம்..!”
” பழக்கமில்லே..!! நீ வேணா போய் கும்பிட்டுக்கோ..!!”

நீ கோவிலுககுப் போகாமல் என்னுடன் நடந்தாய்.

பக்காசூரனிடம் போனதும்
” இருங்க… கும்பிட்டு வந்தர்றேன்..” என்று விட்டு வேகமாகப் போய்..
செருப்பைக் கழற்றி விட்டு… படிகளில் ஏறி.. கைகூப்பியவாறு… பக்காசூரனையும்… பீமனையும் வலம் வந்து… அவர்கள் முன்பாக நின்று… கண்மூடிக் கண் திறந்து… இருவரின் காலடியிலும் இருந்து.. திருநிர் எடுத்து நெற்றியில் வைத்துக் கொண்டு… சிரித்த.முகத்துடன் என்னிடம் வந்தாய்.!!

” ம்.. போலாங்க…”

புறப்பட்டுத் தயாராக நின்றிருந்த… கோவை தனியார் பேருந்தில் ஏறிக்கொண்டோம். பேருந்துக்குள் விளக்கு எரிந்து கொண்டிருக்க… சினிமாப் பாடல் இரைந்து கொண்டிருந்தது..!!

பேருந்தில்… ஓட்டுனர்.. நடத்துனர் தவிற.. முன்பக்கத்தில் மூன்று பெண்களும்… பின்பக்கத்தில் ஒரு வயதானவரும் மட்டுமே இருந்தனர்.

பேருந்தின் மத்தியில் உட்கார்ந்து கொள்ள… பேருந்து புறப்பட்டு விட்டது.
” ஆமா.. நீ.. பத்ரகாளி அம்மன.. கும்பிட மாட்டியா..?” என நான் கேட்க …!