14-05-2020, 05:00 AM
మాయ - 9
కిరీటి రంగ ఇంటికి వెళ్ళేసరికి గోరు కొంచెం విశ్రాంతిగా కూర్చుని వున్నాడు. రంగ వాడికి ఆల్రెడీ ointment ఏదో రాసినట్టున్నాడు. ‘చెప్పరా, ఏమైంది? బాబాయిని ఎప్పుడూ ఇంత కోపంగా చూడలేదు’ అన్నాడు.
‘నాదేరా తప్పు. అయ్య, అమ్మ వారం కితం ఊరికి బోయి వచ్చినకాడ్నించి ఇంట్లో శానా గోరంగా వుందిరా. అక్క ఈ సమస్తరం కాలేజీకి ఎల్తలేదు. డబ్బులు కుదర్లే. అమ్మ పేర్న ఏదో పొలం చెక్క వుంటే అదికూడా అమ్మాజూపింరు. ఐనా కాణీ పుట్టలే. అక్క రోజూ భోర్న ఏడుస్తంది. ఇయ్యాలే కూసింత తేరుకుని మాట్లాడతాంది. నేనెట్టా సదూతున్నానా అని నన్నేదో అడుగుతాంది. నాకు అసలే quarterly అయినకాడి నుంచి తిక్క లేస్తాంది. ఏదో సురుక్కున ఓ మాటంటిని. అయ్య ఇయ్యాల తాగొచ్చిండు. అక్క మీద కూకలెయ్యటం జూసి గొడ్ల తాటితో బాదిండు’.
అందరూ నిశ్శబ్దంగా కూర్చుండిపోయారు. ఇది రియాలిటీ. మనందరికీ అన్నీ సవ్యంగా జరిగిపోతే బాగుండు అనే వుంటుంది. కష్టాలు అనేవి మంచివాళ్ళకి కూడా వస్తాయి. గోరు అక్కలాంటి బ్రిలియంట్ పేద విద్యార్ధులు ఎంతోమంది డబ్బులేక చదువు ఆపేస్తున్నారు.
‘మా నాన్న వచ్చేదాకా ఇంటికి పోకురా. రంగా, చూస్కోరా’ అని చెప్పి బయల్దేరాడు కిరీటి. తన తండ్రిని వెదకటానికి వెళ్తున్నాడు కానీ మనసు మనసులో లేదు. తెలిసిన రోడ్లన్నీ ఓ యంత్రంలా తిరుగుతున్నాడు.
‘రేయ్, ఆచారి కొడకా! ఇట్రారా’ అన్న పిలుపు విని ఈ లోకంలోకి వచ్చిపడ్డాడు. చూస్తే ప్రెసిడెంటు గారి ఇంటి ముందు వున్నాడు. ఆయన అరుగుమీద కూర్చొని చుట్ట లాగిస్తున్నాడు. ‘ఏం బలాదూరు తిరగబట్టివి ఇయ్యాల’ అని అడిగాడు ఒక దమ్ము లాగి.
కిరీటి మొహంలోకి అనుకోకుండా చిరునవ్వు వచ్చింది. పంచాయితీ ప్రెసిడెంటు గారు మంచి colorful పర్సనాలిటీ. ఏ మాట మాట్లాడినా వ్యంగ్యం ప్రతిధ్వనిస్తుంది. ‘మా నాన్నని వెదుకుతున్నా పెద్దాయనా. ఎక్కడున్నాడో తెలుసా’ అని అడిగాడు.
కిరీటి తండ్రి రమణాచారి ఆ ఊరిలో RMP డాక్టరు. ఐదు సంవత్సరాల క్రితం ప్రెసిడెంటు గారికి కాలు విరిగితే ముందుగా కట్టు కట్టి పట్నం తీసుకువెళ్లాడు. ఇది compound ఫ్రాక్చర్, మా వల్ల కాదని వాళ్ళు చేతులెత్తేస్తే అక్కడ్నుంచి కింగ్ జార్జి హాస్పిటల్ కి, ఆ పైన వచ్చిన ఇన్ఫెక్షన్ ట్రీట్మెంట్ కోసం Delhi AIIMS వరకూ తోడుండి ఆయన కాలు కాపాడాడు. ట్రీట్మెంట్ కోసం మూడు ఎకరాల పొలం కరిగిపోయినా కుంటు లేకుండా మళ్ళీ మామూలుగా నడిచేలా చేశాడని ఆయనపై పిచ్చి అభిమానం ప్రెసిడెంటు గారికి. కిరీటి అన్నా కూడా అదే ప్రేమ. కానీ బయటపెట్టడు.
‘ఆడు కనపడితే ముందు ఈడకి ఈడ్సుకురావో. పొయ్యిన ఐదు ఎకరాలు ఎట్టాగూ పోగొట్టాడు. కనీసం రోజుకోపాలి మొగమన్నా సూపియ్యడారా మీ బాబు?’
‘సర్లే, కనబడగానే మీ ఇంటికే పంపుతాలే. ఐనా పోయినసారి ఏడు ఎకరాలు అన్నావు’ అంటూ నవ్వి బయల్దేరబోయాడు కిరీటి.
‘ఆగరా, పెద్దమడిసి ఎందుకు పిలిశాడు, ఏటి కత అనేదేమీ లేదా? ఓ లేసిందే లేడికి పరుగా?’
ఇక తప్పదని అరుగు మీద కూర్చుని ‘ఊ చెప్పు పెద్దాయనా’ అన్నాడు. ‘మా మేనకోడలు ఏదో పూజ చేసిందంట. బాపన కుర్రోడికి బోయనం పెట్టి కానీ తను తిననని సెప్పింది. లోనకి బోయి కడుప్పగలా పరమాన్నం తినిరా పో’ అని పంపించాడు.
లోపలికి వెళ్తే పూజ గది ముందు ఒకావిడ తలుపుకు జారగిలబడి కూర్చుని వుంది. ఎవరో పెద్దావిడ అనుకున్న కిరీటి దగ్గరకు వెళ్ళి చూస్తే తనకంటే మహా అయితే ఒక ఐదేళ్లు పెద్ద వయసున్న అమ్మాయిని చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు. ‘ఏవండీ’ అంటూ రెండు మూడు సార్లు పిలిస్తే కళ్ళు తెరిచి చూసింది. నేను ఫలానా అని చెప్పగానే ‘హమ్మయ్య, వచ్చావా! పొద్దుట్నుంచి wait చేస్తున్నానోయి ఎవరన్నా బ్రాహ్మణ కుర్రాడు వస్తాడా అని. ఇదిగో, మడి బట్ట కట్టుకొని వచ్చేస్తా కూర్చో’ అని పెరట్లోకి వెళ్లింది.
పది నిమిషాలు, పదిహేను నిమిషాలు వెయిట్ చేసినా రాకపోయేసరికి అలా పెరట్లోకి వెళ్ళిన కిరీటి షాక్ కొట్టినవాడిలా bathroom వైపు పరిగెట్టాడు. బాత్రూమ్ తలుపు తెరిచే వుంది. ప్రెసిడెంటు గారి మేనకోడలు స్పృహ తప్పి తల మీద గాయంతో సగం లోపల, సగం బయట పడివుంది అక్కడ. అన్నిటికంటే పెద్ద షాక్ ఆమె పూర్తి నగ్నంగా వుంది.
కిరీటి ఒకసారి గట్టిగా తల విదిలించి ఆలోచనల్ని ఓ దారిలోకి తెచ్చుకున్నాడు. తలకు తగిలిన గాయాలు వెంటనే ట్రీట్ చేయకపోతే చాలా ప్రమాదం అన్న తండ్రి మాటలు గుర్తు తెచ్చుకొని ముందు పక్కనే పడివున్న మడి చీర చింపి రక్తం తుడిచేసి కట్టు కట్టాడు.
అతను ప్రవరాఖ్యుడేం కాదు. కనులముందు ఒక అజంతా శిల్పంలాంటి అమ్మాయి నగ్నంగా వుంది. Of course, ఆమె నగ్నత్వాన్ని గమనించాడు. చక్కని ముఖం, పొడుగాటి మెడ, దాటి కిందకు రాగానే ప్రతి మగాడికీ ఒక primal లెవెల్ లో ఆకర్షణ కలిగించే చనుకట్టు, వాటిపై లేత గులాబీ రంగు areola, చల్లటి నీళ్ళతో స్నానం చేసిందేమో బిర్రబిగుసుకుపోయిన ముచ్చికలు ఇవన్నీ కలకలం రేపాయి మనవాడికి. చూడకూడదు అనుకుంటూనే ఆమె మర్మాంగాన్ని కూడా కంప్లీట్ గా చూసేశాడు. చలిజ్వరం వచ్చినవాడిలా ఓ క్షణం ఊగిపోయాడు.
చెంపలపై గట్టిగా చరుచుకొని తన ఆలోచనలపై తనకే సిగ్గు, అసహ్యం కలిగి ముందు ఆమె విడిచిన బట్టలు మళ్ళీ ఆమెకే తొడిగాడు. బ్రా, పాంటీ, జాకెట్, చీర ఇవన్నీ ఓ మరమనిషి లాగా తొడుగుతూ పోయాడు కానీ తన శరీరంలో నుంచి వస్తున్న వేడి ఆవిర్లు, వణుకుళ్ళు, involuntary erection వీటినేవి ఆపలేకపోయాడు. ఆ వణుకుడికి బ్రా వేసేటప్పుడు తన గోరు తగిలి ఆమె areolaపై ఒక గాయం కావటం చూసి మళ్ళీ తనను తాను తిట్టుకున్నాడు.
డాక్టర్లకి ఎంత డిఫరెంట్ mindset వుంటుందో మొదటిసారి ఒక అంచనా కట్టగలిగాడు.
‘పెద్దాయనా’ అంటూ కేకలేసినా బయటకు వినపడలేదేమో ఎవరూ రాలేదు. ఇక తనే ఆమెను ఎత్తుకొని జాగ్రత్తగా హాల్లో దివాన్ మీద పడుకోబెట్టి ఒక్క గంతులో బయటకొచ్చి పడ్డాడు. ‘చస్, నీ కంగారు ..’ అంటూ ఏదో అనబోతూ కిరీటి గాబరా ముఖం చూసి ప్రెసిడెంటు గారి ముఖం కూడా పాలిపోయింది. ‘ఏటైనాదిరా’ అంటే జరిగింది టూకీగా చెప్పి (బట్టలు వెయ్యటం తప్ప) ‘నాన్న ఎక్కడున్నా వెతుక్కొస్తా, ఆవిడ్ని కదిలించకు. తల అస్సలు ముట్టుకోవద్దు’ అని చెప్పి పరుగెత్తబోయాడు.
‘రేయ్, మీ అయ్యని మా పాలేరు గంగారామ్ ఇంటికి నేనే తోలినానురా ఆడికేదో జొరం అంటే. నువ్వు బయటకొస్తే సెప్దామని ఈడ్నే కూకుండా. బండేసుకు పో’ అంటూ TVS బండి తాళాలు వాడికిచ్చాడు.
కిరీటి ఆఘమేఘాల మీద వెళ్ళి వాళ్ళ నాన్నను తీసుకొచ్చాడు. ఆమె కట్టు పరీక్షించి కళవళలాడిపోతున్న పెద్దాయన్ని శాంతపరిచి ‘ఏదో గీసుకొని రక్తం వచ్చింది తప్ప తలకు దెబ్బ తగల్లేదు’ అని ఆయన్ని శాంతపరిచాడు రమణాచారి.