காதல் கிறுக்கனின் கிறுக்கல்கள்(completed)

[johnypowas]

ஆறு மாதங்கள் கழித்து நான் மீதும் இப்பொழுதுதான் என்னுடைய அம்மாவை பார்கிறேன். அவள் அங்கே முன்பை விட அதிகம் தேகம் மெலிந்து ஒரு நோய்வாய் பட்டவள் போல் இருந்தாள்.

என்னை கண்டதும் அவ்வளவு சந்தோசம் அவளது முகத்தில் ஆனாலும் உடல்தான் அதற்கு உத்துழைக்க வில்லை. அடுத்தநாள் மதிய உணவு வேளையில் அவளே மீண்டும் ஆரம்பித்தாள்.

ஹரி பக்கத்துக்கு வீட்டு அக்காவோட தூரத்து சொந்தமாம் பொண்ணு நல்ல படிச்சிருக்கா. உனக்கு சம்மதம்னா நாளைக்கே ஜாதகம் பார்க்கலாம் என்று பீடிகையுடன் கேட்டாள்.

இம்முறை மறுப்பேதும் இன்றி சரி என்று தலையை ஆட்டினேன்.

எனது சம்மதத்தில் சந்தோசம் அடைந்தவள். தலைகால் புரியாமல் வெளியே சென்று அந்த பக்கத்துவீட்டு அக்காளிடம், ஹரி சம்மதம் சொல்லிட்டான். நான் அந்த ஆத்த கிட்ட வேண்டினது வீண்போகலை என்று வானத்தை பார்த்து ஒரு முறை கையெடுத்து கும்பிட்டாள். இவளின் இந்த சந்தோசம் பலவருடம் கழித்து இன்றுதான் பார்கிறேன்.

அடுத்த சில மாதங்களிலேயே, இலையுதிர் காலத்தில் பட்டுப்போன மரமாக இருந்த எனது வாழ்வில் மீண்டும் வசந்தம் வீச பவானி வந்தாள்.

ஆம் அவள்தான் எனது மனைவி, என்னையும் எனது மனதையும் முற்றிலும் மாற்றியவள் அவள்தான். அவளை பற்றி நினைத்தாலே எனது இதழோரம் சிறு புன்னகை நீங்கள் பார்க்கலாம். அவள் அழகு, அமைதி, பொறுமை, வெட்கம், காதல் என பல குணங்களை கொண்டவள். எனக்காக எந்த எல்லைவரையும் போககூடியவள். இவளை மணக்கத்தான் நான் இந்த மூன்று வருட தவகோலம் பூண்டேனோ. எனக்கே வியப்பாக உள்ளது.