Adultery ગુજરાતી ભાભીના જલવા

[Gujjubhai111]

કવિતા ની વાત નો કોઈ જવાબ આપ્યા વિના પીન્ટુ મૂછ મા મલકાતો રહ્યો અને સિનેમા હોલ ના અંધારા મા ય ચમકતા ગોરા બસ્સો વોલ્ટ ના બલ્બ ની જેમ ચમકતા સુંદર સ્તન ને દબાવતો રહ્યો , અત્યંત પ્રેમ પૂર્વક કવિતા અને પીન્ટુ એક બીજા મા ખોવાઈ ગયા અને એક મેક ના અંગો ને પકડી ને આનંદ ઉઠાવતા રહ્યા .. કવિતા એ ધીમે ધીમે .. પીન્ટુ ના પેન્ટ ની ચેન સરકાવી , જાન્ઘીયા ઉપર થી ય કવિતા ને કડક લંડ ની કડકાઈ અને ગરમી સ્પર્શી..ગઈ... કપડાં ના એક પડ ના ઓછા થવા થી કવિતા અને પિયુષ ની ઉત્તેજના વધતી ચાલી , એક મેક ના અંગો આવરણ વિના ના સ્પર્શ માટે અધીરા બન્યા.. કવિતા એ ખભે થી માથું ઉઠાવી ને પીન્ટુ ના હોંઠ પર સુંદર લાંબી કિસ કરી...જ્યાં સુધી એ ધરાઈ નહિ ત્યા સુધી એણે જરાય ઉતાવળ કર્યા વિના ચૂસ્યા.. અવનવી રીતે કવિતા એના પ્રિયતમ ના પિંક હોંઠ ને ચૂસતી રહી..પીન્ટુ ના ગુલાબી હોંઠ કવિતા ને પહેલે થી જ બહુ ગમતા. પીન્ટુ કવિતા ના બ્લાઉસ ની બહાર લટકતા સ્તન ને રમાડતા પોતાના હોંઠ કવિતા ને સોંપી દઈ ને એ જે કરી રહી હતી એનો આનંદ માણવા લાગ્યો..એ ચુપ ચાપ કવિતા ને સહકાર આપી રહ્યો હતો..જયારે કવિતા અત્યંત રમતિયાળ થઇ ને પીન્ટુ ના હોંઠ ને ક્યારે ક હળવે થી ચાટતી તોક્યારેક દાંત વડે પકડી લેતી.. , ક્યારેક ઉપલો હોઠ ચૂસતી તો ક્યારેક એના બંને હોંઠો પર જીભ ફેરવી ને લીપ્સ્ટીક કરતી.. ક્યારેક એની પાતળી જીભ પીન્ટુ ના મોંઢા મા ઊંડે સુધી ખોસી દઈ ને સ્થિર થઇ જતી.. જે દરમિયાન લાળ અને થુંક ના આદાન પ્રદાન થી બંને પુષ્કળ આનંદ માણતાં હતા ... કવિતા એ સહેજ હોંઠ છેટા કરી ને પીન્ટુ ના કાન મા કહ્યું.. બકુ આજે જીવદયા નેત્રપ્રભા નહિ લગાડી આપે..?
પીન્ટુ , કવિતા ના મુખે થી આ વાત સાંભળી ને એટલો બધો ભાવુક અને ગળગળો થઇ ગયો કે ગળે ડૂમો બાઝી ગયો ..

એક શબ્દ પણ એ બોલી ના શક્યો..આ એ ક્રિયા હતી જે બંને વચ્ચે અનાયાસ શરુ થઇ હતી અને આગળ જતાં કવિતા ની રોજીંદી માંગ બની ગઈ હતી.. એક વાર કવિતા મળવા આવી ત્યારે આંખ મા કૈક પડ્યું હશે જેથી આંખ મા થી પાણી નીકળતું હતુ કવિતા એ આંખ ચોળી ચોળી ને એણે લાલઘૂમ કરી નાખી હતી એ વખતે પીન્ટુ એ આંખ મા થી કચરો કાઢી આપવા આ ક્રિયા કરી હતી એ પછી પીન્ટુ કવિતા ને જયારે એકાંત મા મળતો અને કવિતા એમ કહેતી કે તારે જે કરવું હોય એ કર..ત્યારે એ કરતો.. કવિતા ના બંને લમણા પોતાના બંને હાથ ની હથેળી મા પ્રેમ થી લઇ ને કવિતા ની આંખો ના પોપચાં પર જીભ ની ટોચ ફેરવતો.. બંને આંખો ને થુંક થી ભીની કરી દેતો , એ પછી પરાણે આંખ ખોલી અને ડોળા પર પર જીભ ફેરવતો ત્યારે કવિતા ને બહુ જ સારું લાગતું..એ વખતે કવિતા ની આંખ મા કંઇક ધૂળ જેવું પડ્યું અને પીન્ટુ એ આંખ ના ડોળા પર જીભ ફેરવી ને એની આંખ ચોખ્ખી કરી આપી એટલે કવિતા એ ની દીવાની બની ગઈ..
આશું કરે છે ? એમ કવિતા એ પૂછ્યું ત્યારે શું જવાબ આપું એ ના સૂજતાં પીન્ટુ એ કહી દીધું હતું કે જીવદયા નેત્રપ્રભા લગાડું છું.. જયારે જયારે પીન્ટુ એ કરે ત્યારે ત્યારે કવિતા પ્રેમ ની પરાકાષ્ટા અનુભવતી..
કવિતા ને એ ક્રિયા એટલી બધી ગમી ગઈ હતી કે એ પછી તો એ બંને જયારે મળતાં ત્યારે કવિતા જાણી જોઈ ને આંખ મા કંઇક પડ્યું છે સાફ કરી આપ ચાલ જલ્દી.. એમ કહી ને સામે ગોઠવાઈ જતી..અને પીન્ટુ આજ્ઞાકારી નોકર ની જેમ બંને આંખો ને ચાટી ને ચોખ્ખી કરી આપતો .. જરાય વિકૃતિ વિનાની નિર્મળ પ્રેમ સમી આ હરકત બંને ના પ્રેમ જીવન ને એટલી બધી પુષ્ટ કરતી હતી કે એ સામાન્ય અફેર મા થી .. બહુજ ગંભીર .. સંબંધ બની ગયો હતો.. આજે એ જ યાદ કરી ને કવિતા એ ફરી એના પ્રેમ ને રીન્યુ કરી લીધો.. અભિભૂત થઇ ને કવિતા પીન્ટુ ની જીભ ને પોતાની આંખો ના ડોળા પર પ્રેમ નો મલમ લગાવડાવતી રહી .. જીવદયા નેત્રપ્રભા ,, આ જ મલમ થી એના રસિક સાથે ના અણગમતા પ્રકરણ ના ઘા રુઝાવા ના હતા.. પ્રેમીઓ કેવી નાની નાની બાબત મા થી મોટી મોટી મજાઓ મેળવતા હોય છે ? દુનિયા માટે જે કંટાળા જનક કામો હોય એ જ કામો પ્રેમિઓ માટે કેટલી આનંદ દાયક હોય છે .? દુનિયા ના સૌથી કંટાળાજનક કામો જો કોઈ માણસ ખુબ ઉત્સાહ થી કરતો દેખાય તો સમજી લેવું કે એ નક્કી પ્રેમ મા હશે..
કવિતા ને આ સ્પર્શ એટલો આનંદ આવતો હતો કે એ આંખો પર જીવદયા નેત્રપ્રભા લગાડતા જ સીસકારા ભરવા લાગી.. એની મજા અને ઉત્તેજના ના કારણે કવિતા ના હાથ પીન્ટુ ના જાંગીયા મા થઇ ને લંડ સુધી પહોંચી ગયા અને મુઠ્ઠી મા એ કડક સુંદર લીંગ ને પકડી લઇ ને હલાવવા લાગી .બેશક એમની આ હરકતો આજુબાજુ વાળા લોકો ને ખબર પડી જાય એવી હતી..પણ એમની આજુબાજુ મા બેઠેલા લોકો પોતે જ સમય નો સદુપયોગ કરવા મા મશગુલ થઇ ગયા હતા..એ કવિતા પીન્ટુ ના કામ ક્રીડા ને જોવા મા પોતાનો સમય બગાડવા નહતા માંગતા .બધા કપલ્સ બાંધી મૂડી પર મહત્તમ વ્યાજ મેળવી લેવા ના રોકાણો મા પડ્યા હતા..પીન્ટુ ના લંડ ને હલાવતાં કવિતા ને રસિક નો જાડો ખોદ લોડો યાદ આવી ગયો..બાપ રે કેટલો ખતરનાક હતો...? મરી જ જવાય..ઉપર ચઢે તો ! ઉંચા નીચા થઇ રહેલા લંડ ની ગરમી કવિતા ની કોમળ હથેળી મા ફીલ થતાં જ કવિતા ની ચૂત મા ઉત્તેજના ના ઝરણાં ના નવાણ ફૂટ્યા .. સિનેમા હોલ ના અંધારા મા કેટલાય કપલ્સ ના ઉત્તેજક હરકતો કરી રહ્યા હતા ..એમના સીસકારા મુવી ના શોર બકોર મા દબી જતાં હતા પરંતુ શરીરો નું હલન ચલન ..અંધકાર મા ય દેખાતું હતું.. એમાંય કવિતા અને પીન્ટુ ની આગળ ની હરોળ મા બેઠેલું કપલ તો અતિશય બેફામ થઇ ગયું હતું..અને એ પુરુષ ના ખોળા મા માથું નમાવી ને જે રીતે સ્ત્રી માથું ઊંચું નીચું કરતી હતી કે પીન્ટુ અને કવિતા બંને સમજી ગયા કે એના પ્રેમી ને ખુશ કરી દેવા માટે પ્રેમિકા એનો લંડ ચૂસી રહી છે..પીન્ટુ સામે જોઈ ને કવિતા એ સ્માઈલ આપી..બંને ની નજરો ચાર થઇ અને ઈશારા ઈશારા મા પીન્ટુ એ રજૂઆત પણ કરી દીધી અને કવિતા એ સ્વીકાર પણ કરી દીધો..એ વાળ સરખા કરી ને નીચે જુકી ગઈ..ખોળા મા માથું નાખી ને એની આગળ ની હરોળ મા જે થી રહ્યું હતું એ જ કરવા માંડી.. પીન્ટુ ને ખુબ આશ્ચર્ય થયું...જે કાર્ય કરવા માટે મહિનાઓ સુધી પીન્ટુ કરગરતો ત્યારે બે ચાર મહિને એક્દ વાર કરગરતો ત્યારે કવિતા માંડ એકાદ વખત કરતી એ કરવા માટે કવિતા એક ઈશારા મા જ તૈયાર કેવી રીતે થઇ ગઈ...એને બિચારા ને ક્યાં ખબર હતી કે આ બધો રસિક નો જાદુ હતો ... પીન્ટુ અત્યંત ઉત્તેજિત થઇ ગયો કવિતા ની આ હરકત થી.. કવિતા એના પ્રેમી ને બની શકે એટલું મહત્તમ સુખ આપવા ના આશય થી તદ્દન વિકૃત રીતે લંડ ધાવવા માંડી.. પીન્ટુ જ શું કામ કોઈ પણ ભારતીય પુરુષ મુખ મૈથુન માટે ક્રેઝી હોય છે... પીન્ટુ ના શરીર મા ગજબ નો કરંટ લાગતો હતો કવિતા ના નાજુક મુખ મા લંડ જવા થી.. થોડી ક જ વાર મા નીચે થી ગાંડ ઉંચી કરી ને તથા કવિતા ના માથા ને પોતાના બને હાથો વડે પકડી લઇ ને નીચે ની તરફ દબાવી દઈ ને એના લંડે ઉત્તેજના ની વર્ષા કરી.. ભારે વરસાદ થી જેમ ખાબોચિયા ભરાઈ જાય એમાં કવિતા નું મુખ પીન્ટુ ના વીર્ય થી છલકાઈ ઉઠ્યું.. એક બે ધક્કા વધૂ મારી ને પીન્ટુ એ લંડ ની નસો મા ચોંટેલ આખરી બે ચાર બુંદ ને પણ કવિતા ના મુખ મા ઠાલવી દીધા ..કવિતા ને સખત ઉબકા આવતાં હતા પણ તોય મન મક્કમ કરી ને જ્યાં સુધી પીન્ટુ શાંત ના થયો ત્યા સુધી એણે લંડ ને અને વીર્ય ને મોંઢા મા ભરી રાખ્યા.. પછી હળવે હળવે લંડ ને બહાર કાઢ્યો..એટલી સાવચેતી થી જેટલી સાવચેતી થી નોટો ના બંડલ મા થી સ્ટેપલર ની ક્લીપ કાઢવા માવે... એક બુંદ પણ વીર્ય ની બહાર ના આવી..અને લંડ બહાર નીકળી ગયો... કવિતા એ એ પછી સીટ ની નીચે મોંઢા મા ભરી રાખેલું બધું વીર્ય થુંકી નાખ્યું ..પોતાની કમ્મરે ચણીયા ના નાડા સાથે લટકાવેલો નાનકડો રૂમાલ ખેંચી ને એના થી મોંઢું સાફ કરી દીધું.. કવિતા .. પીન્ટુ ના ખોળા મા થી ઉભી થઇ અને એની સીટ મા સરખી ગોઠવાઈ ગઈ..પીન્ટુ ય લંડ પેન્ટ મા મૂકી અને ચૈન બન્ધ કરી ગોઠવાઈ ગયો..પછી એણે કવિતા ના ઓર્ગેઝમ નું ભગીરથ કાર્ય ઉપાડ્યું..કવિતા ના ગાલ પર બચીઓ ભરતા એણે કવિતા ના ઘાઘરા મા હાથ ઘાલી દઈ ને એ સુવાળા ભાગ પર હાથ ફેરવ્યો જે જગ્યા ને રસિકે એના બરછટ હાથ વડે ગંદો કર્યો હતો.. કવિતા ની ચૂત પર પીન્ટુ નો હાથ જતાં જ એ સહેજ ઉંચી થઇ અને બે આંગળી ઓ અંદર પ્રવેશી શકે એ રીતે આઘી પાછી થઇ..વધૂ આરામ દાયક યોની પ્રવેશ માટે કવિતા એ ઢીંચણ થી ઉપર સરકાવી દીધો અને બંને પગ આગળ ની સીટ પર ટેકવી દીધા.. અનુકુળ પોઝીશન બનતા જ પીન્ટુ ને સરળતા થઇ.. કવિતા ની છાતી પર થી પાલવ સરકી ગયો હતો જેને કારણે બ્લાઉસ ની નીચે થી બહાર નીકળી આવેલા બંને ઉરોજો પણ ખુલ્લા થઇ ગયા હતા..પીન્ટુ કવિતા ના ગાલ પર ગરદન પર અને હોંઠ પર બેફામ ચુંબનો કરતો એક હાથે એના સ્તનો ને મસળતો રહ્યો અને બીજા હાથે ચૂત મા ત્રણ આંગળી ઓ નાખી ને આગળ પાછળ કરવા લાગ્યો..કવિતા ના આનંદ નો પાર નહતો..પીન્ટુ નો સહવાસ એને એટલો બધો ગમતો હતો કે એનું શરીર એક જ સેકંડ મા કોઈ અલૌકિક દુનિયા મા પહોંચી ગયું અને એક દીર્ધ શ્વાસ સાથે સીટ પર એણે પોતાના શરીર ને ઢીલું છોડી દીધું.. અત્યંત આવેશ સાથે પીન્ટુ એ ફીન્ગરીગ ની ઝડપ વધારી દઈ ને કવિતા ના શરીર ને ઠંડું કરી નાખ્યું.. શરીર ની ભુખ પ્રિયતમ શાંત કરે એના જેવી સુખદ પળ જીવન મા એકેય નથી હોતી..કવિતા એ બ્લાઉઝ ના હુક બંધ કરવા મા કોઈ ઉતાવળ ના કરી બલ્કે એ જ પોઝીશન મા બેઠા રહી ને છાતી પસવારતાં પીન્ટુ ના હાથ ને પકડી લઇ અને એણે પીન્ટુ ની હથેળી ને ચુંબન કર્યું.. પીન્ટુ ને ખબર હતી કે આ કવિતા ની ફેવરીટ ક્રિયા હતી.. જયારે જયારે એ મળતી ત્યારે ત્યારે અગણિત વખત એ પીન્ટુ ની હથેળી ને ચુમતી.. દુનિયા ના અન્ય પ્રેમીઓ કદાચ વિખુટા પડવાના સમયે લીપ કિસ સાથે એક્ઝીટ થતાં હશે પણ કવિ અને પીન્ટુ જયારે પણ જુદા થતાં ત્યારે આખરી હરકત હમેશા કવિતા ની પીન્ટુ નું હથેળીએ કિસ જ હોય.. કવિતા ના ચુંબન મા પીન્ટુ ને વિખુટા પડવા નું એલાર્મ સંભળાઈ ગયું... એ સમજી ગયો કે પરણિત કવિતા ગમે તેટલી એની પર ઓળઘોળ હોય પણ એ એની કદી નથી થઇ શકવાની અને જે અત્તરની સુગંધ થી એ એના જીવન ને સુગંધમય બનાવવા ની ઈચ્છા રાખે છે એ અત્તર ની બાટલી તો બીજા કોઈ ની છે .. એને તો માત્ર આ પૂમડું કાન મા ભરાવી રાખી ને પ્રસંગોપાત જ સુગંધ માણવા ની છે..જો કે એ વાસ્તવિકતા એણે હસતા મોંઢે સ્વીકારી પણ લીધી હતી.. કવિતા પોતાની હથેળી છોડે તો જ ઉભા થવાય એ વણલખ્યો નિયમ આજે પણ જળવાઈ રહ્યો..કવિતા નું મન જયારે શાંત થાય ત્યારે જ એ પીન્ટુ ની હથેળી છોડતી.. વારંવાર હથેળી ને ચૂમી રહેલી કવિતા ના આંસુઓ ની ગરમી હથેળી પર સ્પર્શી એટલે પીન્ટુ ને ખબર પડી ગઈ કે જુદાઈ ની પળો નજીક આવી ચુકી છે... કવિતા તું બહુ ઢીલી છે..તરત રડવા લાગે છે ..આટલી મજા કરાવી તોય..રડવાનું.. ? એને ઠપકો કરવાનો વિચાર આવ્યો પણ એ કવિતા ના પ્રેમવિષાદયોગ મા ખલેલ પહોંચાડવા ની હિંમત ના કરી શક્યો.. આ એ પળ હતી જે કદાચ મિલન કરતાં ય વધૂ ભાવુક હતી. આજે પણ કવિતા એ ખાસ્સી વાર લગી ચૂમ્યા કરી અને પછી જયારે એનું મન શાંત થયું ત્યારે જ પીન્ટુ નો હાથ છોડ્યો.. હાથ છોડ્યો હતો કઈ સાથ નહતો છોડ્યો.. દિલ મા વસેલા કેટલાક વહાલાઓ નજીક ના નજીક ના સગાઓ કરતાં ય વધૂ નિકટ હોય છે એ સગાઓ ને કદી ખબર નથી હોતી .. એટલે તો સગાં શબ્દ થી વહાલા શબ્દ અલગ લખાય છે .. કેટલા ક સગા ઓ ખરેખર વહાલા નથી જ હોતા અને કમનસીબે જે વહાલા હોય છે એ સગા નથી બની શકતા.. એ મથામણ મા જ જીન્દગી પૂરી કરવાની !!!!
ચાલ હવે જઈશું..? કવિ.?? હવે તારે ઘરે પહોંચીજ જવું જોઈએ.. ઓલરેડી દોઢ કલ્લાક થઇ ગયો છે આપણ ને.. પીન્ટુ એ દિલ પર પથ્થર મૂકી ને કહ્યું...
તને આવું બોલતા કઈ થતું નથી? કવિતાએ લવર ની ભાષા મા વાત કરી..
સામે થી કેટલું આસાની થી કહી દે છે કે ચાલ હવે તારે જવું જોઈએ..? મારી તો છાતી વલોવાઈ જાય આવું બોલતા..લાગે છે કેવા પ્રકાર નો પ્રેમી છે રામ જાણે ?? હિબકા ભરતાં કવિતા એ કહ્યું..
સિનેમા હોલ ના ડોલ્બી સ્ટીરીઓ સાઉંડ મા મોટે અવાજે કિશોર કુમાર ના દર્દીલા કંઠે ગીત ગુજી ઉઠ્યું..
ઓ સાથી રે તેરે બીના ભી ક્યા જીના .....
મુકદર કા સિકંદર ફિલ્મ હતી એ .. ગીત સાંભળી ને પીન્ટુ પણ ઢીલો થઇ ગયો..પણ એ ને બરોબર ખબર હતી કે જો એ ઢીલો થઇ ગયો તો કવિતા ઘરે નહિ જઈ શકે..એ તો મારા કરતાં ય વધૂ ઢીલી છે એટલે મહા પરાણે ગીત ના અદભુત શબ્દો ને પોતાના મન ઉપર હાવી ના થવા દેતાં પીન્ટુ એ કહ્યું
અરે યાર ! તું વાત નું વતેસર ના કર ! હું તને આખી જીન્દગી જવાનું ના કહું તો તું મારી સાથે આખી જીન્દગી રહી શકીશ?
કવિતા ના હોંઠ સિવાઈ ગયા..વાસ્તવિકતા એ પોતે જાણતી હતી છતાં કેટલી વ્યાકુળ થઇ જતી હતી..? જયારે પીન્ટુ કેટલો મક્કમ મનોબળ નો છે? જે કરવું પડે એ કરવું જ પડે .. એમાં કોઈ બાંધછોડ કરાય જ નહિ.. કવિતા ની આંખી ભરાઈ આવી.. વગર જોયે પીન્ટુ ને ખબર પડી ગઈ..કે વિખુટા પડવાનો સમય આવી ચુક્યો.. કવિ હવે જતી જ રહેવાની..! પોતાની આંખો ના ખૂણા એવી રીતે લુછ્યા કે કવિતા ને દેખાય નહિ અને એ સીટ પર થી ઉભો થઇ ગયો.. એની પાછળ પાછળ કવિતા ય..ઉભી થઇ ..અનિચ્છાએ..
ઉભા થયા પછી કવિતા ને યાદ આવ્યું કે બંને બોલ તો બહાર છે બ્લાઉસ ના હુક બંધ કરવા નો તો વિચાર જ ના આવ્યો..તરત હાથ નીચે લઇ જઈ ને એણે ત્વરા થી બંને સ્તનો ને કટોરી મા સલામત રીતે મુક્યા અને એક પછી એક હુક બંધ કર્યા એ સામે બેઠેલું કપલ કવિતા ના સ્તનો ને જોઈ ગયું એ કવિતા ના ધ્યાન મા આવ્યું..પણ કવિતા કરતાં તો એ બંને જણા વધૂ કઢંગી હાલત મા હતા ઉપરાંત કવિતા એમને જરા ય ઓળખતી નહતી એટલે બેફીકર પણે એણે કપલ્સ પૈકી યુવતી ને સ્માઈલ આપી અને આગળ વધી..કવિતા એ જોયું કે એ યુવતી એના બોય ફ્રેન્ડ ના લોડા ને મુઠ્ઠી મા પકડી ને રમાડતી હતી..અને પેલી ના સ્તનો ને એનો લવર દબાવતો હતો . બંને જણા કવિતા ની છાતી ને જોઈ ને હસતા હતા...કવિતા પણ એમની સ્થિતિ ને જોઈ ને હસી અને એ હરોળ મા થી બહાર નીકળી..ગઈ..
બંને જણા બહાર નીકળ્યા એક રીક્ષા મા કવિતા ને બેસાડી અને રવાના કરી ..પીન્ટુ એની બાઈક લેવા ગયો.. બાઈક મુકતી વખતે જેટલી અધીરાઈ હતી એના થી અડધી ય અધીરાઈ અત્યારે નહોતી.. જાણે પ્રાણ વિના નું ખોળિયું હરીફરી રહ્યું હતું... ઉદાસ પીન્ટુ બાઈક –પાર્કિંગ મા આવ્યો ..મુવી અધવચ્ચે થી એ છોડી ને એ નીકળ્યો હતો એટલે પાર્કિંગ મા એના સિવાય કોઈ નહતું.. એકાંત મળતાં જ પીન્ટુ ની ભાવનાઓ એના ઉપર હાવી થઇ ગઈ.. બાજુ મા પડેલી કાર ના ટોપ પર માથું ટેકવી ને એ રડી પડ્યો... આંસુઓ રોકાવાનું નામ નહોતા લેતા.. કવિતા ગઈ એ કરતાં ય એ હવે પાછી ક્યારે જોવા મળશે એ દુઃખ વધારે કોરી ખાતું હતું..પાર્કિંગ મા કવિતા ને શોધી રહેલી એની આંખો માયુસ થઇ ને પાછી વળી , અચાનક એની નજર હથેળી પર ગઈ.. જે જોઈ ને પીન્ટુ ફરી ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડી પડ્યો..કવિતા એ હથેળી મા હર –હંમેશ ની માફક આજે પણ પીન્ટુ ની હથેળી પર ઘાટ્ટા અક્ષરે કવિતા લખી દીધું હતું.. પીન્ટુ ને નવાઈ તો એ જોઈ ને લાગી કે કવિતા એ લખવા માટે પેન નહોતી એટલે લાલ કલર ની લીપ્સ્ટીક થી એનું નામ લખી દીધું હતું.. પીન્ટુ ના ઉદાસ અને વિરહ મા ઝૂરતા હૃદય ને સહારો મળી ગયો..મનોમન એ વિચારવા લાગ્યો...હું જેને પાર્કિંગ મા શોધતો હતો એ તો મારી જોડે થી જ મળી.... હવે મારે કવિ ને ક્યાંય ગોતવી નથી...એ મારી સાથે જ છે, મારી જોડે જ છે..બલ્કે મારી અંદર જ છે.. ઉદાસી ખંખેરી નાખી ને પીન્ટુ એ બાઈક મારી મૂકી..ઘર તરફ ..હવે કામ કરવા નો મૂડ જરાય નહતો.. આજ તો ઘરે જઈ ને આખો દિવસ સુઈ જવું છે જેથી કવિતા સાથે માણેલા સાનિધ્ય ના સપનાઓ મનભરી ને જોઈ શકાય. કવિતા એ ઘરે જઈ ને હાથ મોં ધોયા , ઘરે કોઈ નહતું.. મમ્મી દવાખાને હતી.. પપ્પા ઓફિસે ..હતા... સૌથી પહેલાં તો એણે સાડી ઉતારી ને એક તરફ ફગફગાવી દીધી.. માત્ર બ્લાઉસ અને ચણીયા મા એ અરીસા આગળ ઉભી રહી..ઉભરાતી છાતી જોઈ ને પીન્ટુ નો હાથ યાદ આવી ગયો. એક એક કરી ને એણે બ્લાઉસ ના તમામ હુક ખોલી નાખ્યા અને ચણીયા નું નાડું ય... પિયર મા સાડી પહેરવાનો સ્ત્રીઓ ને બહુ કંટાળો આવતો હોય છે સાસરી નું એક્ય વસ્ત્ર જો શરીર પર રહી જાય તો એમને એમજ થયા કરતુ હોય છે કે જાણે એ હજી સાસરી મા જ છે. સાસરી ની ધણી ની ધમકીઓ અને સાસુ ની કચકચ ને ખંખેરી નાખવા માટે એ સાસરી ના કપડાં ય બદલી નાખે છે.. માત્ર બ્રા અને પેન્ટી મા પોતાની જાત ને કવિતા અરીસા મા જોઈ રહી.. પેન્ટી મા ચીકણા પ્રવાહી નો ધબ્બો સુકાઈ ગયો હતો અને એને કારણે એ ભાગ સુકાઈ ને કડક થઇ ગયો હતો એ ચૂત સાથે અડકતો હતો કવિતા એ ત્યા સહેજ હાથ દબાવ્યો.. સિનેમા હોલ ના ઓર્ગેઝમ થી ભીનો થયેલો એ ભાગ સુકાઈ ને કડક કાંજી કરેલ કપડાં જેવો થઇ ગયો હતો .. હાથ દબાવતાં કડક પેન્ટી ચૂત ના ઉપસેલા ક્લોરાઈટીસ સાથે દબ્યો એ સાથે જ કવિતા ને ચૂત મા ઝટકા વાગ્યા.. કડક હિસ્સા નું ચૂત ને અડકવું એટલે ચૂત નું ધન્ય થઇ જવું.. ચૂત કડક વસ્તુ ની મોહતાજ હોય છે.. કવિતા એ ચૂત પર પેન્ટી નો કડક ભાગ દબાવ્યો..આપોઆપ હસ્ત મૈથુન નું વાતાવરણ બની ગયું..એકાંત પોતે જ મોટેભાગે તો હસ્ત મૈથુન માટે ની સૌ થી મોટી વ્યવસ્થા છે .. સમય આદર્શ હતો..ઘર મા એકાંત હતું..અડધો કલ્લાક પહેલાં લવર સાથે ભોગવેલા સેક્સ ની ભરપુર યાદો હતી.... બીજું જોઈએ શું.? કવિતા એ પેન્ટી ઉતારી ને એક તરફ ફગફગાવી દીધી..અને પાછળ હાથ લઇ જઈ ને બ્રા ની ક્લીપ પણ ખોલી નાખી બંને દૂધ ના પિંડ લચકી પડ્યા.. કવિતા એ છાતી પર પડેલા લાલ ચકામાં જોયા , રસિક નું કરતુત હતું એ , કેટલી ઉતેજના અને આવેશ થી બટકું ભર્યું હતું..? અન્ય કોઈ પરિસ્થિતિ હોત તો ચીસ પાડી ઉઠી હોત .. ખરેખર સારું થયું કે પતિ અને પ્રેમી બંને ને અંધારા મા જ મળવાનું થયું નહીતર શું ખુલાસો કરત..? કોઈ પણ પુરુષ સમજી જાય કે આ કોઈ પુરુષ નું કામ છે..કવિતા એ થુંક વાળી હથેળી કરી ને ચોપડી..થોડી રાહત થઇ ..રસિક માટે એને અતિશય ધ્રુણા થઇ ગઈ.. એ જ વખતે અરીસા મા એને છાતી પર સહેજ ઉપરની બાજુ છાતી નો ઉભ્હ્ર હોય ત્યા આછા અક્ષરે કવિતા લખેલું વંચાયું , કવિતા ની રસિક પ્રત્યે ની ધ્રુણા ક્યાંય હવા મા ગાયબ થઇ ગઈ..એ સમજી ગઈ કે એણે પીન્ટુ ના હાથ મા લીપ્સ્ટીક વડે લખેલું એનું નામ પોતે પીન્ટુ ની હથેળી છાતી સરસી ચાંપી દીધી હતી એટલે છાતી પર ઉલટું લખાઈ ગયું છે જે અરીસા મા જોતાં સીધું અને સાફ વંચાય છે ..કવિતા ખુશ ખુશ થઇ ગઈ.. કાળમુખી રાત ની કડવી યાદો ને પીન્ટુ એ , એના સ્પર્શે, એની સાથે ગાળેલી પળો એ અને અત્યારે હાલ એની ગેરહાજરી મા ય એણે છોડેલી મીઠી યાદો એ મિટાવી નાખી. આવો પ્રેમી જોઈએ ..જે કડવા ધ્રુણાસ્પદ ભૂતકાળ ને પોતાના વર્તમાન વડે ભૂંસી નાખવા સક્ષમ હોય.. પીન્ટુ નો હાથ યાદ કરી ને કવિતા એ અરીસા સામે જોઈ ને અંગો ને સહલાવતા પોતાની જાત ને સરખી રીતે શાંત કરી..આ વખત નું ઓર્ગેઝમ જોરદાર અને વાઈલ્ડ હતું..કારણ કે એકાંત મા પોતાની જાતે પોતાની રીતે મેળવ્યું હતું..ચૂત મા થી ઘણો બધો રસ નીકળ્યો..કવિતા એ એ રસ ને લુછવા માટે કપડું ગોત્યું પણ એ ના દેખાતા કમ્મરે લટકાવેલા લેડીઝ રૂમાલ થી લુછવા રૂમાલ લીધો..પીન્ટુ નું વીર્ય એની પર ચોંટેલું હતું ..કવિતા એ શાંત થઇ ગઈ હોવા છતાં એને સુંઘી જોયું..પછી એણે એણે પપ્પી કરી..એકે એક ક્રિયાઓ મા પીન્ટુ તરફ નો સ્નેહ છલકાતો હતો કવિતા ની... ખાસ્સી વાર એમ ને એમ પડી રહી નાગી.જ.. પછી શ્વાસ નિયમિત થતાં એ ઉભી થઇ ..હાહાકાર મચાવી દે એવી કેપ્રી..અને પૂરુષો ના જાન્ઘીયા ફાડ ફીટ શર્ટ પહેર્યું..પેડ વાળી બ્રા સાથે અરીસા મા શર્ટ મા કેદ ઉભારો ને જોઈ ને વાળ ની લટ સરખી કરી અને જાતે જ શર્ટ ઉપર થી બંને બોલ ને દબાવ્યા..જરાય દુખતું નહતું.. લવ યુ બકુ મનોમન બબડતી કવિતા મોસમ નું સ્કુટી પડ્યું હતું એ લઇ ને એ દવાખાને જવા નીકળી ગઈ... એની સોસાયટી ના નાકે આવેલા થાંભલા પાસે થી જયારે એણે સ્કુટી વાળ્યું ત્યારે એણે નાકા પર આવેલા પાન ના ગલ્લા પર નજર નાખી..બલ્કે નંખાઈ ગઈ..ત્યા બે જુવાન છોકરા ઓ સિગારેટ ફૂંકી રહ્યા હતા..કવિતા એ પોતાની માદક જવાની અને કાતિલ અદા તેમજ વાઈલ્ડ ફેશનેબલ કપડાં જેવા ખુંખાર હથિયારો વડે એ બેઉ ની હત્યા કરી નાખી.. એમનો તરફડાટ જોયા વિના એ ત્યા થી નીકળી ગઈ... એને યાદ આવ્યું કે હું શાક લેવા જતી ત્યારે મને જોવા માટે પીન્ટુ હમેશા આ ગલ્લે ઉભો રહેતો.. હું ય દિવસ મા કેટલી વાર એને જોવા બહાના કાઢી ને બહાર નીકળતી.? એ જેટલી વાર જોવા મળી જાય એટલી વાર દિલ ને ગજબ નો આનંદ મળતો. અને ના મળે તો ફેરો ફોગટ !!! સાંજે પાંચ વાગ્યે તો એ કાયમ ત્યા ઉભો જ હોય.. તરુણાવસ્થા ના એ દિવસો કેવા હોય છે ? કોઈ ને જોવાનોય સમય સાચવવા મા જેટલી મજા આવતી હોય એટલી તો કદાચ એને ભોગવવા મા ય નહિ આવતી હોય.. રાહ જોવાનો વર્લ્ડ રેકોર્ડ કરવાનો હોય એમ એ જ્યાં સુધી આવે ત્યા સુધી અહીં થી નહી જ હાલું એવી અંગદ – પ્રતિજ્ઞા નો એ દોર હોય છે. પિયર મા આવતા જ પિયરમય બની ગઈ કવિતા ..જાણે કુંવારી અલ્લડ રૂપગર્વિતા થઇ ગઈ.. આવતાં જ પ્રેમી સાથે એકાંત માણી ને આવી એટલે શરીર અને મન બંને ટાઢું-ટબુકલું થઇ ચૂકયા હતા હવે એને કોઈ પણ ડ્યુટી કરવા મા કોઈ વાંધો નહતો... મોસમ ને જોઈ ને કવિતા ની આંખો ભરાઈ આવી..બંને બહેનો એક બીજા ને જોઈ ને જ ભાવુક થઇ ગઈ..મોસમ માંદગી ના બિછાને પડી હતી ગ્લુકોઝ ના બોટલ ચાલુ હતો.. એના ચહેરા પર ની માઉન્ટ આબુ ની ચંચળતા ક્યાંય ગાયબ થઈ ગઈ હતી..બહુ અસ્વસ્થ લાગતી હતી મોસમ.. બીમારી બાબત જ એવી છે ભલભલા ના સાંજા ગગડાવી નાખે.. કવિતા ને જોઈ ને મોસમ ના ચહેરા પર ખુશી ની લકીર ફરી વળી ..એ લકીર શે ની હતી એ માત્ર મોસમ જ જાણતી હતી.. એને એમ હતું કે દીદી સાથે જીજુ પણ આવ્યા જ હશે..પણ એની આશા ઠગારી નીવડી.. એ ઉદાસ થઇ ગઈ પણ દીદી ને ગંધ ના આવે એ રીતે એણે પોતાની ઉદાસી છુપાવી દીધી.. કવિતા એ રમાં બહેન સાથે મોસમ ની માંદગી વિષે..એની ચાલી રહેલી ટ્રીટમેન્ટ વિષે..લંબાણ પૂર્વક ડિસ્કસ કરી.. જઈ ને એ ડોક્ટર ને ય મળી આવી..ડોકટરે જયારે એમ કહ્યું કે સામાન્ય મેલેરિયા છે ત્યારે એને શાંતિ થઇ ..બે દિવસ મા રજા આપી દેશે..એ સાંભળી ને એને ખરેખર રાહત થઇ..મોસમ ના રૂમ મા આવી ને એણે મમ્મી ને ઘેર જવા માટે છૂટી કરી.. રમાં બહેન રસોઈ ની અને ટીફીન ની તૈયારી કરવા માટે ઘરે ગયા અને બંને બહેનો એકલી પડી..એકાંત વાસ મા બંને બેહનો એ વૈશાલી ની જ વાતો કર્યા કરી..મોસમ ને સંપૂર્ણ અપડેટ આપી દીધા પછી કવિતા એ તરુણ ને ફોન લગાડ્યો.. તરુણ એટલે મોસમ નો ફિયાન્સ ! મોસમે ઘણી ના પાડી છતાં કવિતા એ તરુણ ને મોસમ ની ખબર જોવા આવી જવા માટે કહ્યું.. એ જાણતી હતી કે કેટલીક બીમારીઓ માત્ર દવા થી ઠીક થતી નથી હોતી.. કવિતા ને ખબર હતી કે મોસમ અને તરુણ એક મેક ને મળશે એટલે મોસમ ને બહુ સારું લાગશે.. તરુણે આજે જ આવી જવાનું કહી ને ફોન મૂકી દીધો.. રમાં બહેન બિચારા બહુ કહેતાં હતા કે તરુણ કુમાર ને ફોન કરી ને આપણે જણાવવું જોઈએ ..પણ મોસમે જ ફોન નહોતો કરવા દીધો..એમ કહી ને કે એ બિચારા ચિંતા કરશે..અને અહીં દોડી આવશે ..મમ્મી એકલી છે જમાઈ ની સરભરા મા કોઈ કમી ના રહી જાય એ માટે મમ્મી બિચારી થાકી જશે..પપ્પા ને તો ક્યાં સમય જ છે..? જો કે પપ્પા આમાં કરીય શું શકે? એમનો ધંધો એવડો મોટો છે કે એકલા હાથે એ થાકી જાય છે... તોય સવાર સાંજ એ દવાખાને તો આવે જ છે.. મોસમે એક વાત એ પણ નોટ કરી હતી કે જયારે જયારે ફાલ્ગુ અહીં આવે ત્યારે ત્યારે જ પપ્પા પણ અહીં આવે છે.. હવે ક્યાં કઈ છુપું હતું મોસમ થી ? બધું ય જાણી ને પેટ ભરી ને બેઠી હતી એ .. ફાલ્ગુની અને પપ્પા ના સંબંધ વિષે વિચાર આવતાં મોસમ નો ચહેરો માંદગી મા ય શરમાઈ ગયો.. એમાંય જયારે એને વૈશાલી સાથે પપ્પા ની ઓફિસે રેઇડ પાડી ત્યારે જે પહેલો સીન જોયો હતો એ યાદ આવી ગયો જેમાં ફાલ્ગુની ને ચાર પગે ઉંધી પાડી ને પપ્પા પાછળ થી એને ચોદી રહ્યા હતા... ફાલ્ગુની ના લબડતા સ્તનો અને પપ્પા ના અંદર બહાર થઇ રહેલા કડક લંડ ને યાદ કરી ને મોસમ ની આંખો શરમ ની મારી મીચાઈ ગઈ... ફાલ્ગુની અને સુબોધકાંત ને તો હજી એમજ હતું કે એમના સંબંધ વિષે મોસમ કશું જાણતી નથી.. .. મોસમ માંદગી ના બિછાને પડી પડી એના પપ્પા અને ફાલ્ગુની ની આંખો મા અડપલાં , ઈશારા અને હવસ બધુંય વાંચી શકતી હતી.. સુબોધકાંત અને ફાલ્ગુની ને એમ જ હતું કે મોસમ આ બધા થી બિલકુલ અજાણ છે .. પપ્પા ની કામુક નજર પણ ફાલ્ગુ ના જવાન સ્તનો પર ચોંટેલી જ રહેતી એ જોઈ ને તો મોસમ ને કઈ નું કઈ થઇ જતું. બોટલ ઉતરી જતાં મોસમ મા થોડી શક્તિ આવી..ઉપરાંત કવિતા અને એ એકલા હતા એટલે વાત ચિત્ ની ય થોડી છૂટ છાટ મળી .. મોસમે ફાલ્ગુની અને પપ્પા ના છાનગપતિયા વિષે જાણવાની ઉત્સુકતા સંતોષવા માટે કવિતા નો સહારો લીધો..
દીદી.. મને એક વાત નથી સમજાતી..