மான்சி கதைகள் by sathiyan

[johnypowas]

பரணி எழுந்துவந்து சைந்தவியை தூக்கிக்கொண்டு “சரி சத்யன் நீங்க உங்க வேலையை கண்டினியூ பண்ணுங்க நாங்க கிளம்புறோம்” என்று வாசலை நோக்கி போனவர் மறுபடியும் வந்து

“என்ன சத்யன் ரொம்ப டல்லா இருக்கீங்க இன்னிக்கு நிறைய ஒர்க்கா” என அன்புடன் விசாரிக்க

“ ஒர்க் அதிகம் இல்ல அங்கிள் ஆனா ஈவினிங்ல இருந்து ஒரே தலைவலி அதான்” என்று சத்யன் நெற்றியை தடவிக்கொண்டே கூற

“ஏதாவது சாப்பிட்டீங்களா சத்யன்.. இல்ல என் வீட்ல இருந்து எடுத்துட்டு வரவா” என பரணி வற்புறுத்தி கேட்க

“ அதெல்லாம் வேண்டாம் அங்கிள்.. ஹோட்டல்ல இருந்து டிபன் வாங்கிட்டு வந்திருக்கேன்” என்று சத்யன் மறுத்ததும்

“சரி சத்யன் நீங்க சாப்பிட்டு நல்லா தூங்கி ரெஸ்ட் எடுங்க நான் கலையில பார்க்கிறேன்” என்று கூறிவிட்டு பரணி சவியுடன் வெளியேறினார்

சத்யனுக்கு தலைவலி அதிகமாக வாங்கி வந்த டிபனை சாப்பிடாமலே படுத்துவிட்டான்

மறுநாள் காலை ஒன்பது மணிவரை சத்யனை வீட்டைவிட்டு வெளியே வர காணாமல் பரணி சத்யன் வீட்டு கதவை தட்டினார்

வெகுநேரம் கழித்து சத்யன் வந்து கதவை திறந்து விட்டு “வாங்க அங்கிள்” என்று அழைத்துவிட்டு திரும்பி போக

“ என்ன சத்யன் இப்பதான் எழுந்திருச்சீங்களா.. ஆபிஸ் போகலையா உடம்பு எதுவும் சரியில்லையா” என்று அடுக்கடுக்காய் கேள்விகள் கேட்க

சத்யன் சோர்வுடன் சோபாவில் விழுந்து “ ஆமா அங்கிள் நைட்டெல்லாம் ஒரே பீவர்... மாத்திரை எடுத்துகிட்டும் சரியாகளை அங்கிள்” என நலிந்த குரலில் கூற

“என்ன சத்யன் நீங்க ஒரு வார்த்தை எனக்கு போன் பண்ணி சொல்லியிருக்கலாம்ல.. நான் உடனே வந்திருப்பேன்” என்ற பரணி வேகமாக வந்து சத்யன் நெற்றியில் கைவைத்து பார்த்தார்

சத்யனின் நெற்றி நெருப்பாய் சுட பரணி சட்டென்று கையை எடுத்துவிட்டு “வாங்க சத்யன் ஆஸ்பிட்டல் போகலாம்” என்றவர்

அவன் கையைப் பற்றி தூக்கியவர் மறுபடியும் கையை விட்டுவிட்டு அவன் முகத்தை உற்று பார்த்தார்

“சத்யன் உங்களுக்கு சிக்கன் பாக்ஸ் வந்திருக்குன்னு நெனைக்கிறேன்.. முகமெல்லாம் ஒருமாதிரியா இருக்கு... கொஞ்சம் இருங்க நான் என் ஒய்பை கூட்டிட்டு வர்றேன்” என்று அவசரமாக பரணி வெளியே ஓடினார்

தன் முகத்தை கையால் தடவிப்பார்த்த சத்யன் எந்த மாற்றமும் தெரியாமல் போக அப்படியே சோர்வாய் சோபாவிலேயே படுத்துக்கொண்டான்