03-05-2020, 02:30 AM
मी: ताई ...
मोहिनीताई: ह्हम्म .. बोल ...
मी: मोने, ते फोटोज दाखव ना ...
मोहिनीताई: कोणते रे आण्या?
मी: अगं ते ...
मोहिनीताई: (टीव्ही बघता बघता) अरे कुठले .. सांगशील कि नाही ...
मी: अगं मोने, काय करतेस ...
मोहिनीताई: आता मी काय केले ?
मी: कालचे प्रॉमिस विसरलीस का?
ताई विचारात पडली. तिला नक्की आठवले असणार कारण कि तिचा चेहरा एकदम खुलला होता. चेहऱ्यावर हसू तरळायला लागले होते. तरी पण ती न आठवल्यागत करत होती.
मोहिनीताई: ह्ह्हम्मम... कुठले प्रॉमिस ... काय बोलतोस ?? मला काही आठवत नाहीये.. तूच सांग कि काय ते. कुठले फोटोज? (ताईच्या चेहऱ्यावर खट्याळ हसू होते).
मी: व्वा.. छान ! ... काम झाल्यावर कसं आठवणार आता तुला (मी नाराजीच्या सुरत बोललॊ).
मोहिनीताई: कसलं काम ? काय बोलतोयस ....
तिच्यावर काही फरक पडला नाही. हे बघून मला कळले कि ताई मुद्दामून माझी टांग ओढत आहे ते. मग मी पण बेशरम व्हायचे ठरवले.
मी: आठवले का गं ताई?
मोहिनीताई: नाही रे ... काही आठवेना (हसत).
मी: ह्ह्हम्मम... अगं आपण ना काहीतरी करत होतो. त्यावेळी तू ना आनंदाच्या भरात, फोटोज दाखवायचे प्रॉमिस केले होते.... आठवून बघ जरा?
मोहिनीताई: (चेहऱयावर लज्जेचे भाव साफ दिसत होते). हहम्म्म ... काही आठवेना रे आण्या !!! .. काय करत होतो आपण ... (हसत).
मी: मी काय म्हणतो मोने, जाऊ दे आठवत नसेल तर... आपण एक काम करूया या पुढे ... (नटखट हसत).
मोहिनीताई: कोणते काम?
मी: आपण जे काम करत होतो ना, ते आज पासून बंद करू ...
मोहिनीताई: (ती एका झटक्यात) नाही नाही ...
मी: का गं ? आठवत नसेल तर करणार कसे ना ?? (मी तिला चिमटीत पकडले).
मोहिनीताई: (विचार करून) ह्ह्हम्मम ... ठीक आहे. आठवले तर करू, नाही तर ...
मी: नाही तर ?
मोहिनीताई: तुला आठवत असेल तर तू सांग ... काय करत होतो आपण .. (तिने डायरेकट विचारले).
मी: (मी थोडा गोंधळलो) ...
मोहिनीताई: बोल कि रे आण्या ... आठवत नाही का?
मी: ह्ह्हम्मम.... (तिच्या डोळ्यात बघत) मी ना तुला घपाघप घेत होतो, त्यावेळेस तू प्रॉमिस केले होते...
मोहिनीताई: घपाघप ? म्हणजे काय रे ??
माझ्या चेहऱ्यावर लाजेचे भाव उमटले होते. ताईला घपाघप घेणे सोपे होते एकदाचे.पण तिच्या सोबत झवाझवीच्या गप्पा मारणे, कठीण वाटत होते. ताई पण काही कमी नव्हती, ती पण अशा गप्पात रस दाखवत असल्यामुळे मी अधिकच खुलून बोलायचे ठरवले.
मी: अगं मोने, माझा राघु नाही का, तुझ्या मैनेच्या बिळात काहीतरी करत होता.... (हसत).
ताईच्या चेहऱ्यावरील लज्जेचे भाव अधिकच गडद झाले. तरीपण ती हथियार टाकायला तयार नव्हती.
मोहिनीताई: कुठली मैना आणि कुठला राघु... नीट सांग कि ??? (लाजून हसत).
मी: अगं बाई ... कसं सांगू तुला...
मोहिनीताई: ... (नुसती हसून बघत होती).
मी: अगं माझा कोंबडा नाही का कुक्कुडू कु करत होता .. तुझ्या मोरनी सोबत .. तुझ्या मोरनीला लय मजा येत होती बघ ... (हसत).
मोहिनीताई: काय सांगतोस ... माझ्या जवळ मोरनी पण आहे ... मला कसं माहित नाही रे आण्या ...
मोहिनीताई: ह्हम्म .. बोल ...
मी: मोने, ते फोटोज दाखव ना ...
मोहिनीताई: कोणते रे आण्या?
मी: अगं ते ...
मोहिनीताई: (टीव्ही बघता बघता) अरे कुठले .. सांगशील कि नाही ...
मी: अगं मोने, काय करतेस ...
मोहिनीताई: आता मी काय केले ?
मी: कालचे प्रॉमिस विसरलीस का?
ताई विचारात पडली. तिला नक्की आठवले असणार कारण कि तिचा चेहरा एकदम खुलला होता. चेहऱ्यावर हसू तरळायला लागले होते. तरी पण ती न आठवल्यागत करत होती.
मोहिनीताई: ह्ह्हम्मम... कुठले प्रॉमिस ... काय बोलतोस ?? मला काही आठवत नाहीये.. तूच सांग कि काय ते. कुठले फोटोज? (ताईच्या चेहऱ्यावर खट्याळ हसू होते).
मी: व्वा.. छान ! ... काम झाल्यावर कसं आठवणार आता तुला (मी नाराजीच्या सुरत बोललॊ).
मोहिनीताई: कसलं काम ? काय बोलतोयस ....
तिच्यावर काही फरक पडला नाही. हे बघून मला कळले कि ताई मुद्दामून माझी टांग ओढत आहे ते. मग मी पण बेशरम व्हायचे ठरवले.
मी: आठवले का गं ताई?
मोहिनीताई: नाही रे ... काही आठवेना (हसत).
मी: ह्ह्हम्मम... अगं आपण ना काहीतरी करत होतो. त्यावेळी तू ना आनंदाच्या भरात, फोटोज दाखवायचे प्रॉमिस केले होते.... आठवून बघ जरा?
मोहिनीताई: (चेहऱयावर लज्जेचे भाव साफ दिसत होते). हहम्म्म ... काही आठवेना रे आण्या !!! .. काय करत होतो आपण ... (हसत).
मी: मी काय म्हणतो मोने, जाऊ दे आठवत नसेल तर... आपण एक काम करूया या पुढे ... (नटखट हसत).
मोहिनीताई: कोणते काम?
मी: आपण जे काम करत होतो ना, ते आज पासून बंद करू ...
मोहिनीताई: (ती एका झटक्यात) नाही नाही ...
मी: का गं ? आठवत नसेल तर करणार कसे ना ?? (मी तिला चिमटीत पकडले).
मोहिनीताई: (विचार करून) ह्ह्हम्मम ... ठीक आहे. आठवले तर करू, नाही तर ...
मी: नाही तर ?
मोहिनीताई: तुला आठवत असेल तर तू सांग ... काय करत होतो आपण .. (तिने डायरेकट विचारले).
मी: (मी थोडा गोंधळलो) ...
मोहिनीताई: बोल कि रे आण्या ... आठवत नाही का?
मी: ह्ह्हम्मम.... (तिच्या डोळ्यात बघत) मी ना तुला घपाघप घेत होतो, त्यावेळेस तू प्रॉमिस केले होते...
मोहिनीताई: घपाघप ? म्हणजे काय रे ??
माझ्या चेहऱ्यावर लाजेचे भाव उमटले होते. ताईला घपाघप घेणे सोपे होते एकदाचे.पण तिच्या सोबत झवाझवीच्या गप्पा मारणे, कठीण वाटत होते. ताई पण काही कमी नव्हती, ती पण अशा गप्पात रस दाखवत असल्यामुळे मी अधिकच खुलून बोलायचे ठरवले.
मी: अगं मोने, माझा राघु नाही का, तुझ्या मैनेच्या बिळात काहीतरी करत होता.... (हसत).
ताईच्या चेहऱ्यावरील लज्जेचे भाव अधिकच गडद झाले. तरीपण ती हथियार टाकायला तयार नव्हती.
मोहिनीताई: कुठली मैना आणि कुठला राघु... नीट सांग कि ??? (लाजून हसत).
मी: अगं बाई ... कसं सांगू तुला...
मोहिनीताई: ... (नुसती हसून बघत होती).
मी: अगं माझा कोंबडा नाही का कुक्कुडू कु करत होता .. तुझ्या मोरनी सोबत .. तुझ्या मोरनीला लय मजा येत होती बघ ... (हसत).
मोहिनीताई: काय सांगतोस ... माझ्या जवळ मोरनी पण आहे ... मला कसं माहित नाही रे आण्या ...