மான்சி கதைகள் by sathiyan

[johnypowas]

“ ம் உங்களை பத்தி ஓரளவுக்கு தெரியும் சத்யன்... என் பிளாட் ஓனர் பவானியம்மா சொல்லிருக்காங்க” என்றவர் “ உங்கம்மா கொஞ்சநாளைக்கு முன்னாடி தவறிப்போய்ட்டாங்கன்னு சொன்னங்க ரொம்ப வருத்தப்படுறேன் சத்யன்” என்று வருத்தமான குரலில் பரணி சொன்னதும்

சத்யனுக்கு ஆச்சிரியமாக இருந்தது இந்த ஊரில் இப்படி ஒரு மனிதரா என்று நினைத்தவன் “ பரவாயில்லை சார் உடம்பு சரியில்லாமத்தான் இறந்துபோனாங்க” என்று சகஜமாக பேசினான் சத்யன்

“நான் உங்களை சார்ன்னு கூப்பிடலை அதேமாதிரி நீங்களும் என்னை சார்ன்னு கூப்பிடாதீங்க... அங்கிள்னு கூப்பிடுங்க இல்லேன்னா பெயர் சொல்லி கூப்பிடுங்க” என பரணிதரன் நட்பாய் உத்தரவுப்போட்டார்

சத்யன் அவரைப்பார்த்து சிநேகமாக சிரித்தபடி “ ம் சரிங்க அங்கிள்... வாங்க அந்த பெஞ்சில் போய் உட்கார்ந்து பேசுவோம்” என்று சிமிண்ட் பெஞ்சை நோக்கி போனான்

சவியை மறுபடியும் விளையாட விட்டுவிட்டு சத்யனோடு பெஞ்சில் அமர்ந்த பரணிதரன்... உலக விஷயங்கள் பற்றி நிறைய பேசினார்... சத்யனுக்கு அவரை ரொம்பவே பிடித்து போனது...

இருவரும் அடிக்கடி சந்தித்து பேசிக்கொள்ள ஆரம்பித்தனர்… இருவருக்கும் வயதை மீறிய ஒரு நட்பு துளிர்விட ஆரம்பித்தது... நிறைய பொது விஷயங்களை பேசினார்.. மற்றபடி அவரவர் சொந்த விஷயங்களில் பற்றி இருவரும் விவாதிக்கவில்லை

பரணிதரனுக்கு ஒரு மகன் திருமணமாகி அருணாச்சலப் பிரதேசம் கட்டாக்கில் மனைவி குழந்தைகளுடன் இருப்பதும்... மகள் குடும்பத்துடன் பரணிதரனும் அவர் மனைவி காஞ்சனாவும் இருக்கிறார்கள் என்பதுவரை சத்யனுக்கு தெரியும்

அடுத்தவர் மூக்குநுனியை தொடாத அவரின் நாகரீகமான நட்பு சத்யனை அவர்பால் ஈர்த்தது... சத்யன் இப்போதெல்லாம் மாலைவேளைகளில் பரணிதரனுடன் பேசுவதற்காகவே ஆபிஸில் இருந்து சீக்கிரமாக வர ஆரம்பித்தான்....

அந்த வார இறுதிநாளில் சவியை விளையாட விட்டுவிட்டு இருவரும் பூங்காவில் அமர்ந்து பேசிக்கொண்டிருந்தனர்

“சத்யன் நான் ஒன்னு கேட்டா நீங்க தப்பா நினைக்கக்கூடாது” என்று பரணிதரன் மெதுவாக ஆரம்பிக்க

“ என்ன அங்கிள் இப்படி கேட்டுட்டீங்க நீங்க என்ன கேட்டாலும் நான் தப்பா நினைக்கமாட்டேன் தாராளமா கேளுங்க அங்கிள்” என்று சத்யன் சொன்னான்

“ வேற ஒன்னுமில்ல சத்யன் நீங்க ட்ரிங்க்ஸ் சாப்பிடுவீங்கன்னு தெரியும்.. ரெண்டு மூனு முறை உங்களை சனிக்கிழமை டைம்ல பார்ல பார்த்திருக்கேன்... நீங்க விரும்பினா ரெண்டுபேரும் ஒன்னா ஸேர் பண்ணி ட்ரிங்க்ஸ் சாப்பிடலாம்... ஏன்னா எனக்கு மிலிட்டரி கோட்டாவில நிறைய சரக்குகிடைக்கும் அதனாலதான் கேட்டேன் சத்யன்... உங்களுக்கு பிடிக்கலைன்னா வேண்டாம் ” என பரணிதரன் கூறியதும்

சத்யனுக்கு சிரிப்பு வந்துவிட்டது “அட என்ன அங்கிள் இதுக்குப்போயா இவ்வளவு சங்கடம்... ம்ம் இன்னிக்கு சனிக்கிழமை எங்க வச்சுக்கலாம் சொல்லுங்க எங்கயாவது பார்லயா’.. என்றவன் திடீரென முகம் மலர “ ஏன் அங்கே இங்கே போகனும் என் வீட்டுலயே வச்சுக்கலாம் அங்கிள் ப்ளீஸ்” என்று சத்யன் கெஞ்சுவது போல கேட்க 

அவன் தோளைத் தட்டி சிரித்த பரணி “ம்ம் உங்க வீட்லயே வச்சுக்கலாம் சத்யன்.. எல்லாம் ரெடியாத்தான் இருக்கு”என்று உற்சாகமாக கூறினார்

அப்போது அவர்களுக்கு பின்னால் இருந்து “ அப்பா சவி எங்கப்பா நேரமாச்சு சாப்பாடு கொடுக்கனும்” என்று கிடாரின் மெல்லிய நாதம் போல ஒரு தேன் குரல் கேட்க

சத்யன் சட்டென திரும்பி பார்த்தான் அங்கே ஒரு பெண் ம்ஹூம் அவளை வானத்து தேவதை என்றுதான் சொல்லவேண்டும்... அவ்வளவு அழகாக இருந்தாள்...