శ్రీనగర్

[will]

నా జీవితం మొదట్లో బాగానే ఉంది.అమ్మ,నాన్న గవర్నమెంట్ కాలేజ్ లో టీచర్స్.
నాకు చిన్న వయసులోనే అక్షరాలు ,పదాలు నేర్పారు.
తాత, మామ్మ,మామ,అత్త అందరూ ఉండేవారు.
కాలేజ్ లో కూడా జాయిన్ చేశారు.
కారణం తెలియదు అమ్మ కు , నాన్న కు మధ్య గొడవలు మొదలు అయ్యాయి.
నాకు అర్థం అయ్యేది కాదు.అప్పుడపుడు తాత, మామ వచ్చి సర్ది చెప్పి వెళ్లే వారు.
మళ్లీ రెండు రోజుల్లో మొదలు,,నాకు ఏమి చేయాలో తెలియక చుట్టూ పక్కల నా వయసు వారితో ఆడుకునే వాడిని.
"నువ్వు ఎవర్నో ప్రేమించానని ఒప్పుకున్నావుగా"అమ్మ అరుస్తోంది ఒక రోజు నేను కాలేజ్ నుండి వచ్చేసరికి.
"అవును పెళ్లి అయ్యాక ప్రేమ రాకూడదా"నాన్న కూడా అరిచాడు.
రెండో రోజు మామ వచ్చాడు.నాన్న కాలేజ్ కి వెళ్ళాడు.నేను , అమ్మ ఉన్నాము.
"అన్నయ ఇక నేను ఈ మనిషి తో ఉండలేను"అంది.
"విడాకులు తీసుకుంటా వా"అంటూ నిలబడి అమ్మ వద్దకు వెళ్ళాడు వింతగా చూసి.
"నా బాధ మీకు తెలుసా,ఆయన నన్ను పూర్తిగా వదిలేసినట్లు నాకు తెలుసు"అని మామ భుజాలు పట్టుకుని ఛాతి మీద తల ఉంచింది బాధ తో.
"విడాకులు పరిష్కారం కాదు"అంటూ మామ కుడి చేత్తో అమ్మ నడుము నొక్కుతూ నిమిరాడు.
తల ఎత్తి వింతగా చూసింది మామ ను.
ఏదో అనబోయి ఆగింది అమ్మ,మామ తన లిప్స్ మీద గట్టిగ ముద్దు పెట్టుకొని బెడ్ రూం లోకి తోసుకుంటూ వెళ్ళాడు.
డోర్ వేసేశాడు,లోపలి నుండి "వద్దురా తప్పు ర"అంటోంది అమ్మ.
కొద్ది సేపటికి "అబ్బహ్ స్ ఆహ్"అంటూ అమ్మ మూల్గులు వినపడి బయట కిటికీ వద్దకు వెళ్లి చూసాను.
ఇద్దరి వంటి మీద బట్టలు లేవు, మామ అమ్మ ను ముద్దులు పెడుతూ కొరుకుతున్నాడు. పుకూ నిమురుతూ "ఎన్నాళ్ళు అయ్యింది"అడిగాడు.
"స్ ఐదు నెలలు"అంది సిగ్గుతో.
"నీ పెళ్లికి ఖర్చు చేసిన డబ్బు మొత్తం వృధా"అంటూ అమ్మ భుజాలు పట్టుకుని మోకాళ్ళ మీద కూర్చోబెట్టాడు మామ.
అమ్మ ఫేస్ ఎదురుగా మామ బెళ్లకాయా ఉంది ,పెద్దది.
"ఇలా అవుతుందని ఎలా తెలుస్తుంది"అంది అమ్మ ఇబ్బందిగా .
మామ బెళ్లకాయా ను అమ్మ లిప్స్ మీద రుద్ది తే నోరు తెరిచింది,బెల్లకాయ్ నీ నోట్లో కి నొక్కాడు.
మామ నడుము పట్టుకుంది అమ్మ.
"నాలుకతో నాకవే"అన్నాడు.
మామ బెళ్లకాయా ను నాకుతూ, తల ముందుకు వెనక్కు కదుపుతూ చీకుతోంది.
"ఆహ్ హాయిగా ఉంది"అన్నాడు మామ.
బెళ్లకాయా ను ముద్దులు పెడుతూ నాకి, మామ వట్టలు నోట్లో పెట్టుకుంది .
మళ్లీ అమ్మ నోట్లో బెళ్లకాయా పెట్టీ ఇరవై సార్లు నడుము ఊపాడు,"ఊ ఊ "మూల్గింది అమ్మ.
తర్వాత బెడ్ మీద అమ్మ ను పడేసి,నిలబడే ఆమె తొడలు వేరు చేశాడు.
తన బెల్లకాయ్ ను అమ్మ తొడల మధ్య పెట్టీ తోసాడు"అమ్మాహ్"అరిచింది.
తర్వాత మామ స్పీడ్ గా నడుము ఊపుతఉంటే "అన్నయ్య శ్లో శ్లో"అని అరిచింది అమ్మ.
ఆగినట్టే ఆగి మళ్ళీ మొదలెట్టాడు అలా పది నిమిషాలు ఊపీ ఊపి ఆగాడు మామ. అంతసేపు మూల్గుతూ కూడా మామ నడుము పట్టుకుని ఉంది అమ్మా.
తర్వాత నీరసం గా అమ్మ పక్కనే పడుకున్నాడు.
నేను హాల్ లోకి వెళ్ళాను.
అరగంట తర్వాత అమ్మ మళ్లీ అరుస్థు మూలగటం మొదలు అయింది.
సాయంత్రం మామ వెళ్తూ"ఇక నేను రాను,నీ ఇష్టం వచ్చినట్టు చేసుకో"అని వెళ్ళిపోయాడు.
అమ్మ ఏడ్చింది..ఆ తర్వాత మామ ఎప్పుడు అమ్మ ను పట్టించుకోలేదు.నాన్నకు, అమ్మ కి గొడవలు ఆగలేదు. నాన్న వారానికి ఒకసారి వచ్చేవాడు ఇంటికి.
ఒక రోజు రాత్రి మెలకువ వచ్చి చూస్తే అమ్మ లేదు. పక్క గది నుండి మూల్గులు వినపడుతున్నాయి.
వెళ్లి చూస్తే తలుపు తీసే ఉంది.ఎవరో అమ్మ మీద ఊగుతున్నాడు.ఇద్దరి కి బట్టలు లేవు.
తర్వాత ఆరు నెలల కి అమ్మ,నాన్న విడాకులు తీసుకున్నారు.
"రాహుల్ బాధ్యత ఎవరిది"అన్నాడు జడ్జి.
ఇద్దరు మాట్లాడలేదు.."సరే రాహుల్ నీ హాస్టల్ లో పెట్టాలి,అతని ఖర్చు ఇద్దరు సగం సగం చేసుకోండి"అన్నాడు జడ్జి.
గార్డియన్ గా పురోహితులు గారు కూడా ఉన్నారు.
"వీడు ఇక్కడ ఉండటం మంచిదికాదు నా భవిశ్యతు కి "అంది అమ్మ.
"నాక్కూడా ఇబ్బందే నాకు మళ్ళీ పిల్లలు పుడతారు "అన్నాడు నాన్న.
"అయితే వీడిని ఢిల్లీ లో ఉంచుదము"అన్నారు పురోహితులు గారు.
ఆయనే నన్ను రైల్ లో తీసుకువెళ్ళారు ఢిల్లీ.
నేను ఎంతో ఏడ్చాను స్టేషన్ లో."నేను వెళ్ళను,మీతోనే ఉంటాను"అని ,అమ్మ,నాన్న కొంత ఇబ్బంది పడ్డా వారి జీవితం కోసం నన్ను పంపేశారు.