மான்சி கதைகள் by sathiyan

[johnypowas]

ஆனால் அத்தனைபேரும் எளவு வீட்டில் இருப்பதுபோல் இருக்க
சத்யன் தன் தோளில் இருந்த பையை எடுத்து வீசிவிட்டு தன் அம்மாவிடம் ஓடினான்... “அம்மா என்னம்மா ஆச்சு... அப்பா எங்க அவருக்கு என்ன ஆச்சு” என்று கலவரத்துடன் கேட்க

அவன் அம்மா பதிலே சொல்லாமல் அவன் தோளில் சாய்ந்து கதறியழுதாள்

அம்மா அழுவதை பார்த்து சங்கீதாவும் அவன் இன்னொரு தோளில் சாய்ந்து அழுதாள்

சத்யனுக்கு ஒன்றுமே புரியவில்லை தன் தோளில் இருந்த தன் தாயின் முகத்தை நிமிர்த்தி “ அம்மா அப்பாவுக்கு என்னம்மா ஆச்சு தயவுபண்ணி அழுவாம விஷயத்தை சொல்லும்மா” என்று கண்ணீர் குரலில் கேட்க

“உங்கப்பனுக்கு என்ன கேடு அந்த ****** மவன் நல்லா சுகமாத்தான் இருக்கான்” என்று சத்யனுக்கு பின்னால் இருந்து கர்ஜனையான அவன் மாமாவின் குரல் கேட்க

சத்யனின் குழப்பம் இன்னும் அதிகமானது ... மாமா இப்படியெல்லாம் அப்பாவை பேசமாட்டாரே... ஒருவேளை அம்மாவுக்கும் அப்பாவுக்கும் ஏதாவது பெரிய சண்டையா... என்று நினைத்து அதை தன் அம்மாவிடமே கேட்டான்

அதற்க்கும் பதில் சொல்லாமல் சாந்தி கண்ணீருடன் தலையசைக்க... சத்யன் தன் அம்மாவை விட்டுவிட்டு எழுந்து தனது தாய்மாமனிடம் வந்தான்

“மாமா என்ன விஷயம்னு சொல்லுங்க... அப்பாவுக்கும் அம்மாவுக்கும் சண்டையா... அம்மா ஏன் இப்படி அழறாங்க” என்று கேட்க

“இனிமேல் உங்கம்மா காலம் பூராவும் அழவேண்டியதுதான்... அந்த மாதிரிதானே உங்கப்பன் பண்ணிட்டான்” என்று அவன் மாமா கூற ... அவர் கண்களிலும் கண்ணீர் வழிந்தது

சத்யனுக்கு ஏதோ பெரியதாக நடந்திருக்கு என்று புரிய... தன் மாமாவை பார்த்தான்

அவர் இவனை தன் தோளில் சாய்த்து “ இவ்வளவு பெரிய புள்ளைகளை வச்சுகிட்டு அந்த படுபாவி என்ன வேலை பண்ணிருக்கான் பாரு” என்று கண்ணீர் குரலில் கூற

சத்யன் அவர் பிடியில் இருந்து தன்னை விடுவித்துகொண்டு “அப்பா என்ன மாமா செய்துட்டார்” என்று அவரை வற்புறுத்தி கேட்க

“ ம் உங்கப்பன் அவன் வயக்காட்டில் வேலை செய்ற யாரோ ஒரு சிறுக்கியை ரெண்டாவதா கல்யாணம் பண்ணிகிட்டான்” என்று சத்யனின் மாமா சொல்ல
சத்யன் தலையில் இடிவிழுந்தது போல் இருந்தது

அதிர்ந்து போய் “ என்ன மாமா சொல்றீங்க” என்ன அதிர்ச்சியான குரலில் கேட்க

“ ஆமாம் சத்யா அவன் கல்யாணம் பண்ணிகிட்டு ஐஞ்சு மாசம் ஆச்சு.... அதுக்கு முன்னாடியே உங்கப்பனுக்கும் அவளுக்கும் தொடுப்பு இருந்திருக்கும் போல அந்த நாரச்சிறுக்கி வயித்துல வாங்கிகிட்டா போல உடனே உங்கப்பன் ஏதோ கோயில்ல வச்சு தாலியை கட்டி வீட்டுக்கு கூட்டிட்டு வந்துட்டான் ...

"அன்னிக்கு இங்க வந்த உன் அம்மா இங்கயே தான் இருக்கா... இதெல்லாம் சொன்னா உன் படிப்பு கெட்டு போயிடும்னு நாங்க எதுவுமே உனக்கு சொல்லலை சத்யா... இப்போ தெரியுதா உன் அப்பன் லட்சணம்” என்று மாமா சொல்ல சத்யன் தலையில் கைவைத்துக்கொண்டு உட்கார்ந்து விட்டான்

வெகுநேரம் அதிர்ச்சியில் உறைந்திருந்த சத்யன் பிறகு சுதாரித்து தன் அம்மாவிடம் போய் அவள் கையை பற்றி “ அம்மா நீ எதுக்கும் கவலை படாதம்மா உனக்கு நான் இருக்கேன் என்று சொல்ல

சாந்தி தன் மகன் தோள் சாய்ந்து கண்ணீருடன் “அந்த முண்டை என் வாழ்க்கையில மண்ணள்ளிப் போடுவான்னு எதிர்பார்க்கலை சத்யா” என்று கதற

“யாரும்மா அந்த பொம்பளை” என்று சத்யன் ஆத்திரமாக கேட்டான்

“எல்லாம் அந்த பாவி தமிழ்ச்செல்வி தான் சத்யா... என்னை இப்படி நட்டாத்துல விட்ட முண்ட நல்லா இருப்பாளா சத்யா” என்று சத்யனை பார்த்து கண்ணீர் விட்டு கேட்க

அவளுக்கு பதில் சொல்லும் நிலைமையில் சத்யன் இல்லை அவன் கண்கள் இருட்ட சரிந்து தரையில் விழுந்தான் 

சத்யன் தரையில் சரிந்ததும் அவன் மாமா பரமன் வந்து அவனை தூக்கி தன் மார்பில் சாய்த்துக்கொண்டு “ வேன்டாம் மாப்ளே அதைப்பத்தி நெனைக்கவே நெனைக்காத.... உங்கப்பன இத்தோட தலைமுழுகிடு சத்யா” என்று ஆறுதல் கூறினார்

“அந்த பொண்ணுகிட்ட இவன் நல்லா பாசமா பேசுவாண்ணா... அவதான் நம்ம குடியை கெடுத்தவன்னதும் இவனால தாங்க முடியலைன்னா”... என சத்யனின் அம்மா கண்ணீர் விட்டாள்