18-02-2019, 09:13 PM
எந்தநேரமும் வயல், வரப்பு ஆடு மாடு வேலையாட்கள் என்று கஷ்டப்படும் தன் அம்மாவை அழைத்து வந்து தன்னுடன் வைத்துக்கொண்டு ஒரு ராணியைப் போல் வாழவைக்க வேண்டும்.... என் அம்மா ராணி என்றால் என் தமிழ்ச்செல்விதான் இளவரசி... அவளை பைக்கில் உட்காரவைத்து இந்த சென்னையையே சுற்றிவர வேண்டும்....
திடீரென அவளுக்கு சுடிதார் போட்டால் எப்படியிருக்கும் என்று யோசித்துப் பார்த்து தானாகவே சிரித்துக்கொள்வான்... பைக்கில் இரண்டு பக்கமும் கால்போட்டு அவளுடைய திரண்ட மார்புகளை தன் முதுகில் அழுத்துக்கொண்டு போனால் எப்படியிருக்கும் என்று கற்பனை செய்து சிலிர்த்துக்கொள்வான்
சென்னை வாழ்க்கையில் ஒருநாள் ஒரு நிமிடமாக கடந்தது.... முதல் வருடம் படிப்பு முடிந்து லீவில் குச்சனூர் போனபோது தமிழ்ச்செல்வி அவள் அக்காவுக்கு பிரசவம் என்று தாராபுரம் போய்விட சத்யன் ஏமாற்றத்துடன் சென்னை திரும்பி வந்தான்
இரண்டாவது வருடம் இவனால் ஊருக்கு போகமுடியவில்லை... விடுமுறையில் கம்பியூட்டர் கல்வி கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்று சென்னையிலேயே தங்கிவிட்டான்...
இன்னும் ஒரு வருடம் தானே கண்மூடி கண் திறப்பதற்குள் கழிந்துவிடும் என ஆறுதல் பட்டுக்கொண்டே தனது கவனத்தை விளம்பர படங்கள் எடுப்பதின் நுணுக்கங்களை செலுத்தி கவனத்துடன் கற்றுக்கொண்டான்
மூன்று வருடம் படிப்பு முடிந்து குச்சனூர் கிளம்ப தயாராகி கொண்டிருந்த போது... அவன் அம்மாவிடம் இருந்து அவன் செல்லுக்கு போன் வந்தது... ஆன் செய்து பேசினான்
“ என்ன சத்யா கிளம்பிட்டயா” என்று அவன் அம்மாவின் அன்பு குரல் கேட்க
“ம் ரெடியாகிக் கிட்டே இருக்கேன்மா... உனக்கு இங்கருந்து ஏதாவது வாங்கிட்டு வரனும்னா சொல்லும்மா நான் வாங்கிட்டு வர்றேன்” என்று சத்யன் கேட்டதும்
“அதெல்லாம் ஒன்னும் வேனாம் சத்யா நீ கிளம்பி வந்தா போதும்” என்றவள் எதையோ சொல்லத் தயங்குவது போல இருக்க
“என்னம்மா விஷயம் சொல்லுங்க” என சத்யன் வற்புறுத்தியதும்
“ ஒன்னுமில்ல சத்யா நானும் சங்கீதாவும் இப்போ பெரியகுளத்தில மாமா வீட்டுல இருக்கோம்பா... நீ குச்சனூர் போகவேண்டாம் நேரா இங்க வந்துரு” என்று அமைதியாக கூற
சத்யன் அவசரமாக “ என்னம்மா மாமா தாத்தா யாருக்காவது உடம்பு சரியில்லையா ஏன் பெரியகுளம் போனீங்க” என்று பதட்டமாக கேட்டான்
“ இங்க யாருக்கும் ஒன்னும் இல்ல நாங்க சும்மாதான் வந்திருக்கோம் சத்யா... நீ மாத்தி மாத்தி கேள்வி கேட்காம சீக்கிரமா புறப்பட்டு பெரியகுளம் வா” என்று கூறிவிட்டு இனைப்பை துண்டித்து விட்டாள் சாந்தி
சத்யனுக்கு குழப்பமாக இருந்தது ... ஏன் அம்மா பெரியகுளம் வரச்சொன்னாங்க என்று பலவாறு யோசித்தும் அவனுக்கு விடைக் கிடைக்காமல் குழப்பமான மனநிலையில் கிளம்பினான்
சென்னையிலெ இருந்து முத்துநகர் எக்ஸ்பிரஸில் கிளம்பி அதிகாலையில் திண்டுக்கலில் இறங்கியவன் அங்கிருந்து பஸ்ஸில் கிளம்பி பெரியகுளம் வந்து அவன் மாமா வீட்டை அடைந்த போது காலை ஐந்துமணி ஆகியிருந்தது
சத்யன் தனது செருப்பை வாசலில் விட்டுவிட்டு வீட்டுக்குள் நுழைய ... அவன் அப்பாவை தவிர அவன் குடும்பத்தின் மற்ற அத்தனை பேரும் அங்கே இருந்தனர்...
திடீரென அவளுக்கு சுடிதார் போட்டால் எப்படியிருக்கும் என்று யோசித்துப் பார்த்து தானாகவே சிரித்துக்கொள்வான்... பைக்கில் இரண்டு பக்கமும் கால்போட்டு அவளுடைய திரண்ட மார்புகளை தன் முதுகில் அழுத்துக்கொண்டு போனால் எப்படியிருக்கும் என்று கற்பனை செய்து சிலிர்த்துக்கொள்வான்
சென்னை வாழ்க்கையில் ஒருநாள் ஒரு நிமிடமாக கடந்தது.... முதல் வருடம் படிப்பு முடிந்து லீவில் குச்சனூர் போனபோது தமிழ்ச்செல்வி அவள் அக்காவுக்கு பிரசவம் என்று தாராபுரம் போய்விட சத்யன் ஏமாற்றத்துடன் சென்னை திரும்பி வந்தான்
இரண்டாவது வருடம் இவனால் ஊருக்கு போகமுடியவில்லை... விடுமுறையில் கம்பியூட்டர் கல்வி கற்றுக்கொள்ள வேண்டும் என்று சென்னையிலேயே தங்கிவிட்டான்...
இன்னும் ஒரு வருடம் தானே கண்மூடி கண் திறப்பதற்குள் கழிந்துவிடும் என ஆறுதல் பட்டுக்கொண்டே தனது கவனத்தை விளம்பர படங்கள் எடுப்பதின் நுணுக்கங்களை செலுத்தி கவனத்துடன் கற்றுக்கொண்டான்
மூன்று வருடம் படிப்பு முடிந்து குச்சனூர் கிளம்ப தயாராகி கொண்டிருந்த போது... அவன் அம்மாவிடம் இருந்து அவன் செல்லுக்கு போன் வந்தது... ஆன் செய்து பேசினான்
“ என்ன சத்யா கிளம்பிட்டயா” என்று அவன் அம்மாவின் அன்பு குரல் கேட்க
“ம் ரெடியாகிக் கிட்டே இருக்கேன்மா... உனக்கு இங்கருந்து ஏதாவது வாங்கிட்டு வரனும்னா சொல்லும்மா நான் வாங்கிட்டு வர்றேன்” என்று சத்யன் கேட்டதும்
“அதெல்லாம் ஒன்னும் வேனாம் சத்யா நீ கிளம்பி வந்தா போதும்” என்றவள் எதையோ சொல்லத் தயங்குவது போல இருக்க
“என்னம்மா விஷயம் சொல்லுங்க” என சத்யன் வற்புறுத்தியதும்
“ ஒன்னுமில்ல சத்யா நானும் சங்கீதாவும் இப்போ பெரியகுளத்தில மாமா வீட்டுல இருக்கோம்பா... நீ குச்சனூர் போகவேண்டாம் நேரா இங்க வந்துரு” என்று அமைதியாக கூற
சத்யன் அவசரமாக “ என்னம்மா மாமா தாத்தா யாருக்காவது உடம்பு சரியில்லையா ஏன் பெரியகுளம் போனீங்க” என்று பதட்டமாக கேட்டான்
“ இங்க யாருக்கும் ஒன்னும் இல்ல நாங்க சும்மாதான் வந்திருக்கோம் சத்யா... நீ மாத்தி மாத்தி கேள்வி கேட்காம சீக்கிரமா புறப்பட்டு பெரியகுளம் வா” என்று கூறிவிட்டு இனைப்பை துண்டித்து விட்டாள் சாந்தி
சத்யனுக்கு குழப்பமாக இருந்தது ... ஏன் அம்மா பெரியகுளம் வரச்சொன்னாங்க என்று பலவாறு யோசித்தும் அவனுக்கு விடைக் கிடைக்காமல் குழப்பமான மனநிலையில் கிளம்பினான்
சென்னையிலெ இருந்து முத்துநகர் எக்ஸ்பிரஸில் கிளம்பி அதிகாலையில் திண்டுக்கலில் இறங்கியவன் அங்கிருந்து பஸ்ஸில் கிளம்பி பெரியகுளம் வந்து அவன் மாமா வீட்டை அடைந்த போது காலை ஐந்துமணி ஆகியிருந்தது
சத்யன் தனது செருப்பை வாசலில் விட்டுவிட்டு வீட்டுக்குள் நுழைய ... அவன் அப்பாவை தவிர அவன் குடும்பத்தின் மற்ற அத்தனை பேரும் அங்கே இருந்தனர்...