மான்சி கதைகள் by sathiyan

[johnypowas]

சத்யனுக்கு சினிமா விளம்பரம் ஓவியம் போன்றவற்றில் ஆர்வமிருந்ததால்... அவனை சென்னைக்கு அனுப்பி விசுவல் கம்னிகேஷன் படிக்க ஏற்பாடு செய்திருந்தாள் சாந்தி...

மறுநாள் காலையில் எழுந்ததும் சத்யன் சென்னை செல்ல அரைமனதோடு தயாராக... அவன் அம்மா ஆயிரம் புத்திமதிகள் சொல்லி அவனை வாசல் வரை வந்து வழியனுப்ப... சத்யன் வீட்டு வாசலில் தமிழ்ச்செல்வி நின்றுகொண்டிருந்தாள்

சத்யனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்தது தன்னை வழியனுப்ப அவள் வந்திருக்கிறாள் என்று நினைத்து முகம் மலர “என்ன தமிழு இந்த பக்கம்” என்று சம்பரதாயமாக விசாரிக்க

“ நேத்து உங்கப்பா முழுக்கை சட்டை ஒன்னு தர்றேன்னு சொன்னாரு தமிழு அதான் வந்தேன்... நீ மெட்ராஸ்க்கு கிளம்பிட்டயா” என்று அவள் கேட்க

சத்யனுக்கு அவள் தன்னை பார்க்க வரவில்லை என்றதும் ஏமாற்றமாக இருந்தாலும் அதை காட்டிக்கொள்ளாமல் “ ம் கெளம்பிட்டேன் தமிழு” என்றவன் தன் அம்மாவிடமும் விடைபெற்று குச்சனூர் பஸ் நிலையத்தை நோக்கிப் போனான்

அவன் மனம் முழுவதும் தனது தாவணி தேவதை தமிழ்ச்செல்வியின் ஞாபகம்தான்... அய்யோ இந்த மூன்று வருஷம் எப்போது முடியுமோ என்று நினைத்து கலங்கியபடி குச்சனூரில் இருந்து திண்டுக்கல் செல்லும் பஸ்ஸில் ஏறினான்.. சத்யன் திண்டுக்கல்லில் இருந்து சென்னை செல்லும் குருவாயூர் எக்ஸ்பிரஸில் போகவேண்டும்

அவன் உடல் மட்டும்தான் சென்னை கிளம்பியது உள்ளம் குச்சனூரில் அந்த தாவணிப் பெண்ணின் முந்தானையை பிடித்துக்கொண்டு உலாவந்தது 

சென்னை வந்த சத்யனுக்கு ஒரே காங்க்ரீட் காடுகளாய் தெரிந்த அந்த மாநகரத்தை பார்க்கவே வித்யாசமாக இருந்தது

அண்ணாந்து பார்க்கின்ற மாளிகை கட்டி அதனருகிலே ஒரு குடிசையை கட்டி... என்ற பழைய சினிமாப் பாடல் வரிகள் சென்னையில் இன்னமும் தேயாமல் ஓடிக்கொண்டிருந்தது

ஆற்றில் நீச்சல் பழகி, கண்மாயில் நீந்தி விளையாடி, குளத்தில் குதித்து கும்மாளமிட்ட சத்யனுக்கு.. ஒரே பக்கெட் தண்ணீரில் அத்தனை வேலைகளையும் முடிப்பது என்ற இந்த சென்னை வாழ்க்கை ரொம்பவே சிரமமாக இருந்தது...

சென்னை மாநகரின் தண்ணீர் தட்டுபாடு.... குடிக்கும் தண்ணீரில் இருந்து, டாஸ்மார்க் கடைகளில் க்யூவில் நிற்க்கும் நம்நாட்டு குடிமகன்கள் வரைக்கும் தெளிவாக தெரிந்தது

அடுத்த பிளாட்டில் கொலை நடந்து அந்த பிணம் அழுகி அதன் நாற்றம் வெளியே வரும்வரை அதை கவனிக்காத பிளாட் வாசிகளும்.... பக்கத்து வீட்டின் புருஷன் பொண்ட்டி சன்டையில் பஞ்சாயத்து பேசபோய் மண்டையை உடைத்துக்கொள்ளும் குடிசைவாசிகளும் சரிசமமாக நிறைந்த சென்னையை மனதில் நிலைநிறுத்த சத்யன் வெகுவாக முயற்சித்தான்

தலையில் முக்காடிட்டு தன் காதலன் பின்னால் அமர்ந்து தங்களின் மார்பு பந்துகளால் அவன் முதுக்கு ஒத்தடமிட்டு கைகளால் அவன் இடுப்பை சுற்றிவளைத்து கொண்டு இரண்டுச் சக்கர வாகனத்தில் பயனம் போகும் பட்டணத்து சிட்டுகளைப் பார்த்து வாயைப் பிளப்பான் சத்யன்... நாமும் இதேபோல் தமிழ்ச்செல்வியுடன் ஒருநாளைக்கு போகத்தான் போகிறோம் என்று நினைத்துக்கொள்வான்

காலப்போக்கில் கொஞ்சம் கொஞ்சமாக இந்த இயந்திர வாழ்க்கைக்கு பழக்கப்பட்டு விட்டான்... இப்போதெல்லாம் அவனுடைய மொத்த கவனமும் படிப்பில் தான் இருந்தது... அவனுக்கு மனதில் நிறைய ஆசைகள் இருந்தன ... தன் தங்கையை படிக்கவைத்து நல்ல இடத்தில் திருமணம் செய்து கொடுக்க வேண்டும்...