Adultery ગુજરાતી ભાભીના જલવા

[Gujjubhai111]

રસિક ને કવિતા નું શરીર હવે હાથવગું લાગવા માંડ્યું હતું એટલે એણે અનુંમાસી ને વધારે મજબુર કરી દેવા માટે નીચે બેસી જઈ ને ઘાઘરો ઉંચો કરી ને સીધો ભોસ પર પ્રહાર કર્યો..જે બાબત થી અનુંમાસી જ નહિ દુનિયા ની કોઈ પણ સ્ત્રી અંકુશ ખોઈ બેસે એ ક્રિયા કરતાં જ અનુંમાસી એ ઉત્તેજિત થઇ ને ઘાઘરો રસિક ના શરીર પર ઢાંકી દઈ ને સંતાડી દીધો.....અને રસિક નું માથું બંને હાથે પકડી લઇ ને પોતાની ભોસ સાથે સખત રીતે ચાંપી દીધું. રસિક ની જીભ અનુંમાસી ની ભોસ પર ફરતી રહી અને અનુંમાસી ના સીસકારા વધતા ચાલ્યા...

અલબત્ત કવિતા ને આમાંનું કશું દેખાતું નહતું પણ એણે જોવા ની જરૂર પણ ક્યાં હતી..? વાત ચિત્ અને સીસકારા અંધારા મા ચાલી રહેલા ઘટનાક્રમ ને બયાન કરતાં હતા ... કવિતા નું આખું શરીર નફરત , ધ્રુણા અને ઉત્તેજના થી તપી રહ્યું હતું .. અદભુત સુખ મળી રહ્યું હતું અનુંમાસી ને એમના શરીર ને માત્ર ચાટી ને રસિકે શાંત કરી નાખ્યું હતુ,.. અનુંમાસી ને રસિક માટે અનહદ લાગણી થવા લાગી હતી..જે યુદ્ધ ચીમનલાલ ને શસ્ત્ર સાથે જીતવામાં ય સાંસા પડતા હતા એ રસિકે શસ્ત્ર નો ઉપયોગ કર્યા વગર .. માત્ર યુદ્ધ-કૌશલ્ય દ્વારા કરી દેખાડ્યું હતું.. અનુંમાસી ની ભોસ શાંત થઇ ને અનુંમાસી ને એનો પ્રભાવ એમના શરીર પર દેખાડવા લાગી.. એ શીથીલ થઇ ને ઢળી પડ્યા રસિક ના ખભા પર.. વજન દઈ ને ત્વરા થી રસિક ઘાઘરા મા થી નીકળી ને ઉભો થઇ ગયો..અને અનુ માસી ને પોતાની ભુજા ઓ મા સમાવી લીધા , રસિક ની પહોળી છાતી જાણે ડબલબેડ હોય એટલી આરામ દાયક હતી...અનુંમાસી થી એની છાતી પર ચુંબન થઇ ગયું અનાયાસ..
કાકી મારો લોડો હવે નરમ કરી આલો. એટલે હું જાઉં..તમારું તો પતિ ગયું.. રસિકે અનુંમાંસી ને ઢંઢોળી ને કહ્યું... હવે અનુંમાસી એ રસિક ની બાંહો મા ઉભા ઉભા જ એનો લંડ પકડી ને મુઠીયા મારવા ના શરુ કરી દીધા.. મુઠીયા મારતાં અનુંમાસી રસિક ના લોડા ની કડકાઈ અને જાડાઈ ના જ વખાણ કરતાં હતા જે સાંભળી ને કવિતા ગમે તેટલી પોતાની જાત ને રોકી રાખવા માંગતી હતી તો પણ એનો હાથ અનાયાસ પોતાની ચૂત સુધી પહોંચી જ ગયો.. કવિતા જેમ જેમ રસિક અને અનુંમાસી ની વાતો સાંભળી રહી હતી એમ એમ એના શરીર નો પારો ઉંચે ને ઉંચે જઈ રહ્યો હતો.. અનુંમાસી ને રસિકે જોરદાર પ્લાન સમજાવ્યો કવિતા ને પામવા માટે.. રસિક નો પ્લાન સાંભળી ને અનુંમાસી એ બધી રીતે એને ચકાસી જોયો .. ક્યાંય અનુંમાસી ને કવિતા નો પ્રત્યક્ષ સામનો કરવાનો નહતો, એવો પ્લાન બનાવ્યો હતો રસિકે..કવિતા ને કદી ખબર નહિ પડે કે મેં રસિક સાથે મળી ને આ બધું ગોઠવ્યું છે તો પછી શો વાંધો છે? મનેય ઘડપણ મા એ મળી જશે જે જુવાની મા મળવું જોઈતું હતું..અને કવિતા ય ક્યાં દુધે ધોયેલી છે ? એવું તો રસીક કહે જ છે ને? મારી જાણ બહાર તો રામ જાણે શું શું નહિ કરીતી હોય..? ઘર મા સતી સાવિત્રી બની ને રહેતી સ્ત્રીઓ જેટલી દેખાય એટલી પ્રમાણિક હતી પણ નથી અને હોય પણ છે, સ્ત્રી ના ચહેરા પર થી કોઈ એવું નક્કી ના કરી શકે કે એ કેવી હશે.? રાત્રે સાડા નવ વાગ્યે પોતાના પ્રેમી સાથે રંગરેલિયા મનાવી ને આવેલી સ્ત્રી દસ વાગ્યે એના પતિ સાથે સુતી હોય તો એના પતિ ને ઘંટો ય ખબર ના પડે કે એની ચૂત હજી એના પ્રેમી ના વીર્ય થી લથબથ છે અને હોશિયાર સ્ત્રી એના પ્રેમી ના વીર્ય ની ચીકાશ ને પોતાના પતિ ની કામુક હરકતો ને કારણે ચૂત મા આવેલી ભીનાશ ગણાવી ને પોતાના પતિ ને બહુ જ પ્રેમ કરતી હોવાનું અને એના પત્ની ના સ્પર્શ જેવું સુખ દુનિયા મા બીજે ક્યાંય નથી એવું ઠસાવતી હોય.. એટલું જ નહિ એના લંડ ના એટલા બધા વખાણ કરે એટલા બધા વખાણ કરે કે પેલા ચુતીયા ને તો એમ જ થઇ જાય કે લંડ તો દુનિયા મા જાણે એના એકલાનો જ , બાકી ના તો બધા ફીન્ગરીગ થી છોકરા કાઢતા હશે...
જે કરે એ સાચવી ને કરજે રસિક..હું કવિતા ની નજર મા થી ઉતરી જાઉં એવું ના થાય એ જોજે, રસીક ના સાંબેલા જેવા લંડ નો કેટલો વજન હશે..? એ અચરજ નો વિચાર કરતાં અનુંમાસી એ મુઠ્ઠી મા ફીટ પકડી ને લંડ ની ચામડી આગળ પાછળ કરતાં એના સોપારા ને અહોભાવ થી જોઈ રહ્યા
ના થાય કાકી ,તમારું તો નામ જ ક્યાં વચ્ચે આવવાનું છે? અને આવશે તોય મારી પાસે એની જડી બુટી છે ચિંતા ના કરો કવિતા તમને કાઈ નહિ કહે..એની ખાત્રી આપું છું બસ..?
રસિક , હવે તો મને રોજ મળીશ ને ? જયારે જયારે હું બોલાવું ત્યારે તું આવીશ ને ?
હા કાકી, પણ તમેય મને ભૂલી ના જતાં પાછા મેં તમને કહ્યું એ પ્રમાણે યાદ રાખજો..શનિવારે ફાયનલ જ રાખજો.. લ્યો હવે થોડો મોંઢા મા લઇ લ્યો એટલે મારો છુટકબારો થાય.. આમ ખાખરા ખાધે એના પારણાં નહિ થાય.. અને વધારે ભુખ ઉઘડશે તો પાછો આખું ભાણું માંગશે .. મુઠ્ઠી મા એને કે મને જરાય મજા નથી આવતી.. કાકી.. કહી ને રસિકે અનુંમાસી ના ગાલ પર એક બટકું ભરી ને નિપ્પલ પકડીં ને બોલ ખેંચ્યા...
એક એક હરકત અનુંમાસી ને અતિશય ગમતી હતી..એમને કોઈ વિરોધ કરવો જ નહતો..હવે..
સારું , રસિક પણ , મને બહુ બીક લાગે છે ,ક્યાંક કઈ આડું અવળું ના થઇ જાય..
અરે કઈ નહી થાય કાકી..મારી પર ભરોસો રાખો.. અને મોંઢા મા લ્યો..હવે..
રસિક આ તો જો ગધેડા ના લંડ જેવો છે આવડો મોટો મારી અંદર ઘાલી દીધો તો તે? મોંઢા મા તો કેમ નો જશે?
અરે જશે કાકી..ભોસ મા ગયો તો મોંઢા મા કેમ નહિ જાય તે દિવસે તો આખો લીધો તો યાદ નથી?
એ તો મુઆ તે જબરદસ્તી થી આખી મોંઢામાં ચગળી ઘાલ્યો તો..મારી જે હાલત થઇ તી તને શું ખબર..? આજે એવું ના કરતો..જીવ નીકળી જાય એવું થાય છે ,
નહિ કરુ હવે વાતો કર્યા વગર જલ્દી ચૂસો..તમે...
આહ કાકી..મજા આવે છે અનુંમાસી એ નીચે બેસી ને લંડ પર બચી ભરી જેનો અવાજ ચોખ્ખો કવિતા એ સંભાળ્યો.. એનો ચહેરો લાલઘૂમ થઇ ગયો.. પોતાની સાસુ ને એક મામુલી દૂધવાળા નો લંડ ચૂસતા જાણી ને , આહ .આહ આહ ..કાકી...ઈ.ઈ.ઈ.ઈ.ઈ.ઈ.ઈ.ઈ.ઈ.ઈ ઓહ કવિતા બહેન............
રસીક ના મુખે થી ઉત્તેજના ની આખરી ક્ષણો મા પોતાનું નામ સાંભળી ને
કવિતા ને ખબર પડી ગઈ કે હવે એનું બચવું અસંભવ છે, રસિક વીર્ય સ્ત્રાવ ની આખરી ક્ષણો મા અનુંમાસી ની સામે કવિતા નું નામ બોલી ગયો એ સાંભળી ને અનુંમાસી ને ય નવાઈ લાગી.. અને કવિતા ને તો રીતસર નો આઘાત જ લાગ્યો.. જાણે એની સાસુ ના શ્રી સાથે નહિ એના ખુદ ના શરીર સાથે રસિક અત્યારે છેડછાડ કરી રહ્યો હોય એવું ફીલ થઇ ગયું કવિતા ને , એ ત્યાં થી ચુપચાપ સરકી ગઈ..હવે ત્યા ઉભા રહેવાનો કોઈ અર્થ નહતો , જાણે એના મોંઢા મા રસિક ના લંડે પિચકારી મારી દીધી હોય એમ મોંઢું કટાણું કરી એ એ થૂંકી.. એની ઉત્તેજના ક્યાંય હવામાં ઓગળી ગઈ હતી ..અને ગહન વિચારો મા અંધારું એની સત્તા છોડે એ પહેલાં શીલા ના ઘર મા આવી ને બેડ પર પહોંચી... પિયુષ નસકોરા બોલાવતો ભર નીંદર મા હતો એ જોઈ ને વધૂ એક રાહત નો શ્વાસ લઇ ને એ ય એની બાજુ મા આડી પડી..જેવી કવિતા આડી પડી કે પિયુષ એ પડખું ફેરવી ને એને બાથ મા લઇ ને દબાવી નાખી અને પાછો નસકોરા બોલાવવા લાગ્યો..
પિયુષ ની આ આદત હતી. પરણ્યા ની પહેલી રાત થી કવિતા આ જોતી આવી હતી અને એને એ બહુ જ ગમતું હતું. એના ઉરોજ પિયુષ ની છાતી સાથે દબાઈ ને સપાટ થઇ ગયા..અને પિયુષ નો લંડ ગૂડ મોર્નિંગ ની છડી પોકારવા ઉંચી થયેલી કુકડા ની ડોક જેવો થઇ ને એની જાંઘો ને અડપલાં કરવા લાગ્યો. આ કઈ સેક્સ ની શરૂઆત નહતી..આતો એક સામાન્ય ક્રિયા હતી જે લગભગ બધા જ કપલ્સ ઊંઘ મા કરતાં હોય છે ખાસ કરી ને વહેલી સવારે.. , પિયુષ તો નિશ્ચિંત થઇ ને નસકોરા બોલાવતો હતો પણ કવિતા ને ઊંઘ શેની આવે? એના મગજ મા રસિક અને એના સાસુ ની ચર્ચા ઘુમરાઈ રહી હતી..રસિક ભાઈ એ મને ક્યારે જોઈ લીધી હશે ? પેલા દિવસે ગલી મા જીદ કરી ને પીન્ટુ એ મળવા બોલાવી ત્યારે જ લોચો વાગ્યો હશે..લાગે છે.. રસિકે મોંઢું બંધ રાખ્યું હોત તો કેટલું સારું..?
કવિતા ના વિચારો મા ડોર બેલ ના મીઠા રણકારે ખલેલ પાડી... એ યંત્રવત ઉભી થઇ અને દરવાજો ખોલવા ગઈ.. એને ખબર જ હતી કે રસિક દૂધ આપવા આવ્યો હશે ...કવિતા એ દરવાજો ખોલ્યો...એ જ હતો.. આખું બારણું રોકે એટલું પઠ્ઠા જેવું કાળું ડીબાંગ અષાઢી મેઘ અંધાર્યા હોય એવું શરીર..સાયકલ ચલાવવા ને કારણે બાઝેલી પરસેવાની બુંદો.. અને ખાસ તો એની નજર...કવિતા ને એમ થયું કે પાછો દરવાજો બંઘ કરી ને એ પિયુષ પાસે જતી રહે..
જય શ્રી કૃષ્ણ ભાભી, કેમ તમે આજે અહીં? કાલે કાકી હતા..અને આજે તમારો વારો આવ્યો..?
રસિકે નિર્દોષ હોવાનો દેખાવ કરતાં પૂછ્યું..
કવિતા નું મોંઢું બગડી ગયું..ગુસ્સો તો એવો આવ્યો કે એ બધું કહી દે જે હમણાં એ સાંભળી ને આવી હતી.પણ એ ચુપ રહી...
કવિતા ને એક જ વાત ની ફિકર હતી કે રસિક જે વાત જાણે છે એ કમ સે કમ જૂની થઇ જાય ત્યા સુધી રસિક ના દિલ મા ધરબાયેલી રહે..જેથી પિયુષ સાથે માંડ થાળે પડેલા સંબંધ ને અસર ના થાય..
તમે કેમ આજે મોડા આવ્યા રસિક ભાઈ..? તમારી સાયકલ ની ઘંટડી તો ક્યારનીય મેં સાંભળી તી. હું તો ક્યાર ની જાગું છું..આળસ મરડવા ને કારણે પાતળા કપડાં મા ખેંચાયેલા એના બોબલા વધૂ બહાર ઉપસી આવ્યા.. તપેલી મા દૂધ રેડવા માટે પોતાની બરણી મા ડુબાડેલું માપિયું હાથ મા થી છૂટી ગયું અને ડીસ્ચાર્જ થયા પછી લંડ જેમ હેઠો બેસે એમ માપીયું ન્યુટન ને યાદ કરતુ માપિયું શરમાઈ ને બરણી ના તળિયે જઈ ને બેઠું..
અરે રે...શું તમેય રસિક ભાઈ હાથ ભાગી ગયા છે કે શું.? કવિતા એ ઠપકો કરતાં કહ્યું...
હવે દૂધ કેવી રીતે માપશો..?
અરે કવિતા બેન તમે ચિંતા શું કરવા કરો છો..? મારી પાસે બીજું માંપીયું છે ..આ રહ્યું જુઓ.. પહેરણ ના બાજુ ના ખિસ્સા મા થી બીજું માપિયું કાઢી ને દેખાડતાં રસિક બોલ્યો.. માપીયું છૂટી ના જાય તો બીજું શું થાય..? તમે છો જ એવા..તે..? બધું ય છુટીજાય..
વખાણ...કવિતા ના ચહેરા પર થી અણગમા ના દસ ટકા હાવભાવ ઓછા થઇ ગયા..ખુદ ની ખુશામત સાંભળી ને ..
સારું સારું હવે દૂધ આલો..જે કામ કરતાં હોઈએ ને એમાં જ પૂરું ધ્યાન રાખીએ તો માપિયા ખોવાઈ ના જાય.. આજુ બાજુ ડાફોળિયા ઓછા મારીયે..
અરે કવિતા બેન દૂધ અને માપિયા તો પછીય મળશે..પણ ડાફોળિયા મારતા જે જોવા મળી જાય છે એ કઈ થોડું વારે ઘડીએ મળવાનું છે..? કવિતા ના દેખતા જ એના મદમસ્ત સ્તનો ને બિન્દાસ્ત પણે નફફટાઈ થી ઝાંખતા રસિક બોલ્યો.. જાણે એનો અધિકાર હોય એમ.
કવિતા ને થયું હે ભગવાન આ નું હવે શું કરવું..? નજર થી આટલી ચીતરી ચઢે છે,
તો અડકે તો શું થાય..? છી......
તમે મોડા કેમ આવ્યા એ ના કહ્યું તમે આજે..? કવિતા એ રસિક કેટલું જુઠ્ઠું બોલી શકે છે એ ચકાસવા માટે પૂછ્યું
પહેલાં તમારે ઘેર ગયો તો બેન..
મારે ઘેર કેમ ? રોજ તો તમે પહેલાં શીલા ભાભી ના ઘેર આવો છો.. અને પછી ત્યા થી મારા ઘરે આવો છો..
તમારા સાસુ નું થોડું કામ હતું એટલે સીધો ત્યા ગયો તો..રોજ ભૂલી જવાતું હતું..એટલે આજે તો પહેલાં એજ પતાવી દીધું..
ભલે ભલે . તે કામ થઇ ગયું..? એવું તે શું કામ હતું જે વહેલી સવારે કરવું પડે..? રસિક ભાઈ.? હવે કવિતા ને રસિક ના અર્ધસત્ય ને સાંભળી ને કંટાળો આવવા લાગ્યો હતો..રસિક એવા જવાબો આપતો હતો જે સાચા નહોતા ..પણ ખોટ્ટા ય નહતા. .
હતું જે હતું એ તમને કહેવાય એવું નથી બેન.. પછી કહીશ..શીલા ભાભી ક્યારે આવવાના છે? ઘણા દિવસ થઇ ગયા.. એમને ય..ગયે. રસિકે સિફત પૂર્વક વાત ને ટાળી દીધી..
હવે કવિતા આગળ કશું પૂછે તો રસિક ને શક જાય એમ હતું એટલે એ પણ ચુપ થઇ ગઈ..
આજે ગુરુવાર થયો શનિવાર ની મમ્મીજી એ વાત કરી છે હું જ શનિવારે પિયુષ ને લઇ ને પપ્પા ના ઘેર ઉપડી જાઉં તો કેવું.? કવિતા ના દિમાગ મા ચમકારો થયો... માપિયું બરોબર સાફ કરી ને દૂધ ભરી રહેલા રસિક ના ધોતિયા ના કછોટા પર કવિતા ની અછડતી નજર પડતાં જ એણે નજર ફેરવી લીધી.. પણ જે પ્રકારે રસિકે એના લંડ ને તસોતસ બાંધ્યો હતો એના પર થી લાગતું હતું કે ઘોડો બહુ તોફાની લાગે છે એટલે જ લગામ ખેંચેલી રાખવી પડતી હશે ને ?
મમ્મી જી ના સીસકારા અને એમણે લંડ ની સાઈઝ વિષે કાઢેલા ઉદગારો યાદ આવતાં કવિતા ની નજર અનિચ્છાએ પણ એ ઉપસેલા ભાગ પર સ્થિર થઇ ગઈ.. રસિક તપેલી હાથ મા આપવા ગયો પણ બેધ્યાન પણે કવિતા ના હાથ મા થી એ હાલી ગઈ એટલે દૂધ છલકાયું એટલે રસિકે તરત કહ્યું .લ્યો ..અભી બોલા અભી ફોક.? હમણાં તો તમે કહેતાં હતા કે
જે કામ કરતાં હોઈએ ને એમાં જ પૂરું ધ્યાન રાખીએ ના એ આજુ બાજુ ડાફોળિયા ના મારીયે તો જ કામ મા ભલી વાર આવે અને હવે તમે જ ભૂલી ગયા..?
લંડ તરફ તાકી રહેલી કવિતા શરમ થી પાણી પાણી થઇ ગઈ અને રસિક ના હાથ મા થી તપેલી લઇ ને સીધી રસોડા મા આવી ગઈ..રસિક પણ હસતો હસતો ..નીકળી ગયો..
કવિતા ને જાત પર ગુસ્સો આવતો હતો...રસિક તો ઠીક હલકા વરણ નો હતો અને પુરુષ હતો એની નજર તો જે હતી એ હતી પણ મારે શું જરૂર હતી એના લોડા ને તાકી રહેવાની..?
લોડા ને તાકી રેહવા કરતાય કવિતા ને રસિક ના હાથે રંગે હાથ પકડાઈ ગઈ એનો વધારે ગુસ્સો આવી ગયો હતો.. કોણ જાણે એ મારે માટે શું વિચારશે..? એક તરફ હું એના થી બચવાની કોશીશ કરું છું અને બીજી તરફ એને હિંમત મળે એવા કામો કરું છું.. એ કેવું..? આતો વાંદરા ને નિસરણી આલવા જેવી વાત થઇ.. હવે શું થાય ..? જે થઇ ગયું એ થઇ ગયું બીજી વાર ધ્યાન રાખવાનું .બીજું શું,..,?કવિતા શનિવાર ના રસિક અને સાસુમાં ના પ્લાન ને નિષ્ફળ બનાવવા ના માસ્ટર પ્લાન મા લાગી ગઈ.. એને પુરો ભરોસો હતો કે એ રસિક ને દુર રાખવા મા સફળ થઇ જ શકશે..
દૂધ ગરમ કરી ને ફ્રીઝ મા મુકી ને કવિતા એ પિયુષ ને જગાડ્યો.. બંને એ થોડી ઘણી વાતોકારી અને શીલા ભાભી ના ઘર ને તાળું મારી ને બંને જણા પોતાના ઘરે ગયા..
કવિતા નો એના સાસુ પ્રત્યે નો અભિગમ બદલાઈ ચુક્યો હતો..અત્યાર સુધી મમ્મી મમ્મી કહેતાં જેની જીભ થાકતી નહતી એ જીભ ને મમ્મી કહેતાં શ્રમ પડતો હતો . પણ પુરુષ કરતાં એક સ્ત્રી એના શક, ઉતેજના , અને અણગમા ના ભાવો ને પુરુષ ની સરખામણી એ વધૂ સફળતા પૂર્વક છુપાવી શકે છે , સ્ત્રી માત્ર ભય ના હાવભાવ ને જ છુપાવી શકતી નથી..એટલે જ એણે વારંવાર પુરુષ ની મદદ ની જરૂર પડે છે.
કવિતા એ પ્રયત્ન પૂર્વક સાસુમાં પ્રત્યે ના અણગમા ને છુપાવી ને રોજીંદા કામ મા મન પરોવી દીધું..
પિયુષ એનું બધું પરવારી ને નોકરી એ જતો રહ્યો..
કવિતા સવારે સાડા દસ વાગ્યે ગવાર સમારતા ગહન વિચારો મા ડૂબી ગઈ હતી. આજ નો જ દિવસ છે મમ્મી જી શું પ્લાન બનાવશે? એમનો પ્લાન ખબર પડે તો એ પ્રમાણે મને આગળ વધવાની ખબર પડે..
અંદર ના પુજા – રૂમ મા બેઠેલા અનુંમાસી પણ ગહન વિચારો મા ખોવાયેલા હતા.. રસિક ના બનાવેલા પ્રોગ્રામ ની કવિતા ને વાત કરું તો શી રીતે કરું..? એ ના પાડશે તો? કેવી રીતે ઘર મા થી બહાર લઇ જાઉં એને ? છેવટે અનુંમાસી એ માળા એક બાજુ મૂકી ને હિંમત કરી જ દીધી..
કવિ.. કાલે શની વાર છે આપણે ગરુડેશ્વર જઈશું? મને બહુ સમય થી ઈચ્છા છે .. બપોરે બસ મા જઈશું અને સવાર ની પૂજા પતાવી ને રવિવારે બપોરે નીકળી જઈશું..
કવિતા નો ડર સાચો પડ્યો..સાસુ મા એ એવો માસ્ટર સ્ટ્રોક માર્યો હતો કે કવિતા નકારી જ ના શકે..
શનિવાર ની રાત નું કોકડું અનુંમાસી એ સિફત પૂર્વક ગોઠવી દીધું હતું ... ઘર થી એટલે દુર ગોઠવ્યું હતું કે ચીમન લાલ અને પિયુષ કવિતા નો વિરોધ તથા અનુંમાસી ના સીસકારા સાંભળી જ ના શકે. હલબલી ઉઠેલી કવિતા એ ઉતાવળ મા કહી દીધું.. અરે મમ્મી જી આજે સવારે જ મેં અને પિયુષ એ શાની રવિ મમ્મી ને ઘેર જવાનો પ્લાન બાનાવ્યો છે.. મોસમ ના લગ્ન ની તૈયારીઓ કેવી ચાલે છે એ જાણવા અને મમ્મી ને મદદરૂપ થવા માટે ..આપણે અ શાની રવિ ના બદલે આવતા શનિ રવિ એ ગોઠવવું પડશે...મેં તો મમ્મી ને ય કહી દીધું છે...
અનુંમાસી નું મોંઢું પડી ગયું.. કવિતા એ ગજબ ના આત્મવિશ્વાસ સાથે પિયુષ ની મંજૂરી વગર સાસુ મા ને જવાબ આપ્યો..
અનુંમાસી ને કઈ સુજ્યું નહિ એમણે ય ઉતાવળ મા કહી દીધું ..ભલે એમ કરશું..આવતા શનિ રવિ રાખીએ..
મન મા તો અનુંમાસી પણ ખુશ થયા કે ચાલો આ શનિ વાર છોડી ને આવતા શનિવાર નું તો ગોઠવાઈ ગયું..? મને તો એમ કે કવિતા આવવાની જ ના પાડશે.. રસિક ને હું કહી દઈશ ને આ શનિવાર નું કેન્સલ છે , અને આવતા રવિવાર નું ફાયનલ છે ..એ ના નહિ પાડે..જે થાય છે એ સારા માટે જ થાય છે પિયુષ ના પપ્પા પણ આવતા શનિ વારે નથી એટલે એમનું ય રાંધવાનું ને ખાવાનું બનાવવાની ચિંતા નથી પિયુષ તો ગમે ત્યા હોટલ મા જમી લેશે.. ત્યા સુધી મા તો શીલા ય આવી જશે..પછી તો ક્યાં કોઇં પ્રોબ્લેમ જ છે.?
અનુંમાસી ના મન મા લડ્ડુ ફૂટવા લાગ્યા હતા..