19-04-2020, 05:38 PM
ఊరు - రావులపాలెం
సమయం - సాయంత్రం 4. 00 గం.
రావులపాలెం రైల్వే స్టేషన్
రెడ్డి గారు ఎవ్వరు లేని అనాధ.
ఆయనకి యాభై యేండ్లు. ఆలా ఫ్లాట్ ఫారం బెంచి మీద కూర్చుని తన పాత జ్ఞాపకాలను నెమరువేసుకుంటూ. తన ఒక్కగానొక్క మిత్రుడు వాసుని తలచుకుంటున్నాడు.
ఇరువై అయిదు ఏండ్ల కింది మాట. రెడ్డి గారు మరియు వాసు మంచి మిత్రులు. ఊరంతా అన్నదమ్ముల్లా ఉన్నారు అనేవాళ్ళు.
వాసు దేవిని ప్రేమించి పెళ్ళాడి ఇంట్లో వాళ్ళతో గొడవ పడి ఊరు వదిలి వెళ్లిన దగ్గెరనుంది రెడ్డి గారు ఒంటరి జీవితం అనుభవిస్తున్నారు.
రెడ్డి గారికి నా అనే వాళ్ళు ఎవరు లేరు అందునా ఎప్పుడు ఊరి మీదే ధ్యాస. ఊరికోసం చాలా చేసారు. తనకోసం స్వతహాగా ఏమి చేసుకోలేదు. పెళ్లి చేసుకోవాలి అన్న ఆలోచన కూడా లేకుండా ఆలా ఒంటరి బ్రతుక్కి అలవాటు పడ్డారు రెడ్డి గారు. స్నేహితుడు వాసు ఎన్నో సార్లు ఫోన్ చేసి పెళ్లి ప్రస్తావన తెస్తే తనకి ఇష్టం లేదు అని మాట దాటేసేవాడు.వాసు ఊర్లోకి రాను అని శపథం చేసుకుని కూర్చున్నాడు. వాసు తల్లి తండ్రి చనిపోయిన కూడా రాలేదు. వాసు బంధువులు కూడా ఊరు వదిలేసి వెళ్లిపోయారు.
రెడ్డి గారు పోయిన ఇరవై వత్సరములలో దాదాపు 30 కోట్ల ఆస్తి సంపాదించారు. మాగాణి కొబ్బరి చెరుకు ఇలా ఒక్కటేమిటి చెప్పుకుంటూ పోతే చాలా. ఊరికి గుడి బడి ఆసుపత్రి రెడ్డి గరే కట్టించారు. ఈ రోజుకి కూడా రావులపాలెం లో ఎవరికీ వోట్ వేస్తావ్ అంటే రెడ్డి గారి పేరు తప్ప ఇంకొకరి పేరు రాదు ఆ ఊరి జనం నోట్లోంచి.
ఆయన బయట అడుగు పెడితే చాలు కండువా దించి నమస్కారం చేస్తారు అంత గౌరవం పెంచుకున్నారు ప్రజలు. ఒక్కరు కూడా అయన మాట జవదాటరు. రెడ్డి గారి అలవాట్లు కూడా అలానే ఉంటాయి. మందు మాకు ముట్టుకోరు,స్త్రీ సుఖం ఎరుగరు, ప్రొద్దున్న 3 గం లేవడం గొడ్ల చావిడిలో పనిచేసుకోవడం, శుష్టుగా భోజనం చేయడం, పొలం పనులు స్వయంగా చూసుకోవడం, అందరిని మనస్ఫూర్తిగా పలకరించడం, టైం కి పెందలాడే పడుకోవడం తప్ప వేరే వ్యాపకం లేదు ఆయనకి.
ఇంకా గంట పడుతుంది రెడ్డి గారు ట్రైన్ రావడానికి. మీరు కరెక్ట్ టైం కి వచ్చారు కానీ ట్రైన్ మాత్రం గంట లేట్ ఈ రోజు.
అయినా మీకు తెలిసిన వాళ్ళు ఎవరు లేరు అని చెప్పారు మొదటిసారి చూస్తున్న మీరు ఇంత కుతూహలంగా ఎదురు చూడ్డం ఎవరి కోసం అన్నాడు స్టేషన్ మాష్టరు.
స్టేషన్ మాస్టారు మాటలకి ఆలా శూన్యంలోకి చూస్తూ ఏదో ఆలోచిస్తున్న రెడ్డి గారు తేరుకుని.
మా వాసు గాడి కూతురు వస్తుందండి కేరళ నుంచి ఏదో అగ్రికల్చరల్ సాయిల్ రీసెర్చ్ చేయాలి అని వాడు వారం క్రిందటే ఫోన్ చేసి చెప్పాడు. ఈ రోజు బండికి వస్తుంది రిసీవ్ చేసుకొని అమ్మాయికి కాస్త పొలాల్లో రీసెర్చ్ కి ఉపయోగకరంగా ఉండరా అని మా వాడు ఆర్డర్ వేసాడులెండి అని రెడ్డి గారు చెప్పడం తో ఆలా ట్రైన్ కూత పెడుతూ మెల్లిగా రావడం గమనించారు.
ఆ స్టేషన్ లో దిగేది ఇద్దరు లేక ముగ్గురు. ట్రైన్ ఆగి 10 నిముషాలు కావస్తోంది ఇంకా అమ్మాయి దిగకపోవడంతో కాస్త కంగారు పడ్డాడు.
స్టేషన్ మాష్టరు వచ్చి
రెడ్డి గారు మీ తాలూకా వాళ్ళు వచేసినట్లేనా సిగ్నల్ ఇవ్వమంటారా అని అడిగారు.
రెడ్డి గారికి ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు బహుశా ఇంకో బండికి కానీ వస్తుందేమో అని వెంటనే వాసు కి ఫోన్ చేసి
ఎరా అమ్మాయి ఇంకా రాలేదు ఈ బండికే పంపించావా లేక రేపు పొద్దున్న బండికి ఏమైనా పంపిస్తున్నావా అని అడిగాడు.
లేదురా అమ్మాయి ఆల్రెడీ స్టేషన్ లో దిగేసాను అని ఫోన్ చేసిందిరా కాస్త సరిగ్గా చూడు నీకు టికెట్ నెంబర్ బోగి నెంబర్ కూడా పంపాను అక్కడే ఉంటుంది చూసి నాకు మల్లి ఫోన్ చేయరా అన్నాడు.
అలాగే అంటూ మల్లి క్షుణ్ణంగా అటు ఇటు చూసాడు.
అప్పుడే తన బోగిలోంచి బ్యాగ్ పట్టుకొని దిగి తనకోసం వచ్చేవాళ్లు కోసం ఆలా పక్కకు నిలబడి ఒక చేత్తో ఫోన్ మరో చేత్తో తన జుట్టు ని సవరించుకుంటూ వేచి చూస్తుంది.
అంతలో రెడ్డి గారు ఆమె దారికి చేరుకుని అమ్మ మీరూ అమృత? అంటూ కాస్త వాసు పోలికలు ఉండడం తో అలాగే చూస్తూ ఉండిపోయాడు రెడ్డి గారు.
ఓహ్ రెడ్డి అంకుల్ మీరేనా సారీ అంకుల్ అది బ్యాగ్ కాస్త పైన పెట్టడం తీయడంలో లేట్ అయింది అందుకే లేటుగా దిగాను. మీ ఫోటో చూపించారు డాడీ నాకు.
అంటూ గల గల మాట్లాడుతుంది అమృత.
రెడ్డి గారు మాత్రం అంత దగ్గరగా ఒక అమ్మాయిని చూడ్డం అదే మొదటిసారి. పైగా అంత అందం ఆ ఊర్లో ఎక్కడ లేదు.
అమృత మాటలకి రెడ్డి గారు తేరుకుని
ఓహ్ పర్లేదు అమ్మాయి రారా అంటూ బ్యాగ్ తీస్కొని మెల్లిగా కార్ వైపు నడిచారు.
అమృత చాలా పద్దతిగా పెరిగిన అమ్మాయి ఒక్కతే కూతురు అవడం వాళ్ళ ఏ లోటు లేకుండా పెంచారు వాసు మరియు అతని భార్య. వాసు కి మరియు అతని భార్య దేవికి చాలా మంది ఫాన్స్ ఉండేవాళ్ళు అప్పట్లో. ఇద్దరి జోడి చూడముచ్చటగా ఉండేది. ఇద్దరి అందం మల్లి అమృతకు రావడంతో చూస్తుంటే చూడాలి అనిపిస్తుంది అమృతని.
చేప కళ్ళతో, సన్నటి పొడవాటి ముక్కుతో, దొండపండు లాంటి పెదవులతో,చక్కటి చెవులతో, శంఖం లాంటి మెడతో ముట్టుకుంటే కందిపోయే నడుముతో మొహం నిండుగా చిరునవ్వుతో ఏ కల్మషం లేని పలకరింపుతో అందం అంటే ఇది అన్నట్లుగా ఉంది అమృత.
ఇంకా కట్టు బొట్టు విషయానికి వస్తే ఈ కలం లో కూడా భారత సంప్రదాయ దుస్తులు వేసుకునే వాళ్ళు ఉన్నారు అన్నదానికి నిర్వచనంగా ఉంది. ఎప్పుడూ లంగా వోణిలో లేక చీరలో ఉండడం ఇష్టం అమృతకి. ఎందరో అబ్బాయిలు ప్రొపోజ్ చేసారు కానీ ఎవరిని ఒప్పుకోలేదు తన యవ్వనం తన కన్యత్వం తన ప్రేమ తన తల్లి తండ్రి చూసి పెళ్లి చేసిన వాళ్ళకే చెందుతుంది అని గట్టిగ నమ్మేది అమృత.
స్టేషన్ నుంచి ఇంటికి వచ్చేసరికి సాయంత్రం 6 అయింది. రెడ్డి గారు ఉండేది ఒక్కరే కానీ అయన భవనం మాత్రం కాస్త పెద్దగా ఉంటుంది అరా ఎకరం లో కట్టించుకున్నాడు ఇష్టంగా. ఈ చివరి నుండి ఆ చివరి వరకు వెళ్ళాలి అంటే నిముషం పడుతుంది ఆ ఇంట్లో. పైగా పెద్ద గొడ్ల చావిడి మరియు నలుగురు పని వాళ్ళు అందులో నాయకమ్మ రెడ్డి గారి ఆరోగ్యపరంగా మంచి మంచి వంటలు చేసి అయన ఆరోగ్యం కాపాడుతూ ఉంటుంది. ఒక డ్రైవర్ మిగితా ఇద్దరు పాలేరు పనికి తోటమాలీగా పెట్టుకున్నాడు అందరి వయసు ముప్పై పై మాటే ఉంటుంది.
ప్రొద్దునుంచి జర్నీ చేయడం తో అమృత వొళ్ళు హూనం అయింది.కారు దిగి దిగగానే తనకోసం సర్దిన రూమ్ కి వెళ్లి ఫ్రెష్ అయి భోజనం కానించి అలాగే పడుకుంది అమృత.
ఇంకా ఉంది...
సమయం - సాయంత్రం 4. 00 గం.
రావులపాలెం రైల్వే స్టేషన్
రెడ్డి గారు ఎవ్వరు లేని అనాధ.
ఆయనకి యాభై యేండ్లు. ఆలా ఫ్లాట్ ఫారం బెంచి మీద కూర్చుని తన పాత జ్ఞాపకాలను నెమరువేసుకుంటూ. తన ఒక్కగానొక్క మిత్రుడు వాసుని తలచుకుంటున్నాడు.
ఇరువై అయిదు ఏండ్ల కింది మాట. రెడ్డి గారు మరియు వాసు మంచి మిత్రులు. ఊరంతా అన్నదమ్ముల్లా ఉన్నారు అనేవాళ్ళు.
వాసు దేవిని ప్రేమించి పెళ్ళాడి ఇంట్లో వాళ్ళతో గొడవ పడి ఊరు వదిలి వెళ్లిన దగ్గెరనుంది రెడ్డి గారు ఒంటరి జీవితం అనుభవిస్తున్నారు.
రెడ్డి గారికి నా అనే వాళ్ళు ఎవరు లేరు అందునా ఎప్పుడు ఊరి మీదే ధ్యాస. ఊరికోసం చాలా చేసారు. తనకోసం స్వతహాగా ఏమి చేసుకోలేదు. పెళ్లి చేసుకోవాలి అన్న ఆలోచన కూడా లేకుండా ఆలా ఒంటరి బ్రతుక్కి అలవాటు పడ్డారు రెడ్డి గారు. స్నేహితుడు వాసు ఎన్నో సార్లు ఫోన్ చేసి పెళ్లి ప్రస్తావన తెస్తే తనకి ఇష్టం లేదు అని మాట దాటేసేవాడు.వాసు ఊర్లోకి రాను అని శపథం చేసుకుని కూర్చున్నాడు. వాసు తల్లి తండ్రి చనిపోయిన కూడా రాలేదు. వాసు బంధువులు కూడా ఊరు వదిలేసి వెళ్లిపోయారు.
రెడ్డి గారు పోయిన ఇరవై వత్సరములలో దాదాపు 30 కోట్ల ఆస్తి సంపాదించారు. మాగాణి కొబ్బరి చెరుకు ఇలా ఒక్కటేమిటి చెప్పుకుంటూ పోతే చాలా. ఊరికి గుడి బడి ఆసుపత్రి రెడ్డి గరే కట్టించారు. ఈ రోజుకి కూడా రావులపాలెం లో ఎవరికీ వోట్ వేస్తావ్ అంటే రెడ్డి గారి పేరు తప్ప ఇంకొకరి పేరు రాదు ఆ ఊరి జనం నోట్లోంచి.
ఆయన బయట అడుగు పెడితే చాలు కండువా దించి నమస్కారం చేస్తారు అంత గౌరవం పెంచుకున్నారు ప్రజలు. ఒక్కరు కూడా అయన మాట జవదాటరు. రెడ్డి గారి అలవాట్లు కూడా అలానే ఉంటాయి. మందు మాకు ముట్టుకోరు,స్త్రీ సుఖం ఎరుగరు, ప్రొద్దున్న 3 గం లేవడం గొడ్ల చావిడిలో పనిచేసుకోవడం, శుష్టుగా భోజనం చేయడం, పొలం పనులు స్వయంగా చూసుకోవడం, అందరిని మనస్ఫూర్తిగా పలకరించడం, టైం కి పెందలాడే పడుకోవడం తప్ప వేరే వ్యాపకం లేదు ఆయనకి.
ఇంకా గంట పడుతుంది రెడ్డి గారు ట్రైన్ రావడానికి. మీరు కరెక్ట్ టైం కి వచ్చారు కానీ ట్రైన్ మాత్రం గంట లేట్ ఈ రోజు.
అయినా మీకు తెలిసిన వాళ్ళు ఎవరు లేరు అని చెప్పారు మొదటిసారి చూస్తున్న మీరు ఇంత కుతూహలంగా ఎదురు చూడ్డం ఎవరి కోసం అన్నాడు స్టేషన్ మాష్టరు.
స్టేషన్ మాస్టారు మాటలకి ఆలా శూన్యంలోకి చూస్తూ ఏదో ఆలోచిస్తున్న రెడ్డి గారు తేరుకుని.
మా వాసు గాడి కూతురు వస్తుందండి కేరళ నుంచి ఏదో అగ్రికల్చరల్ సాయిల్ రీసెర్చ్ చేయాలి అని వాడు వారం క్రిందటే ఫోన్ చేసి చెప్పాడు. ఈ రోజు బండికి వస్తుంది రిసీవ్ చేసుకొని అమ్మాయికి కాస్త పొలాల్లో రీసెర్చ్ కి ఉపయోగకరంగా ఉండరా అని మా వాడు ఆర్డర్ వేసాడులెండి అని రెడ్డి గారు చెప్పడం తో ఆలా ట్రైన్ కూత పెడుతూ మెల్లిగా రావడం గమనించారు.
ఆ స్టేషన్ లో దిగేది ఇద్దరు లేక ముగ్గురు. ట్రైన్ ఆగి 10 నిముషాలు కావస్తోంది ఇంకా అమ్మాయి దిగకపోవడంతో కాస్త కంగారు పడ్డాడు.
స్టేషన్ మాష్టరు వచ్చి
రెడ్డి గారు మీ తాలూకా వాళ్ళు వచేసినట్లేనా సిగ్నల్ ఇవ్వమంటారా అని అడిగారు.
రెడ్డి గారికి ఎం చెప్పాలో అర్ధం కాలేదు బహుశా ఇంకో బండికి కానీ వస్తుందేమో అని వెంటనే వాసు కి ఫోన్ చేసి
ఎరా అమ్మాయి ఇంకా రాలేదు ఈ బండికే పంపించావా లేక రేపు పొద్దున్న బండికి ఏమైనా పంపిస్తున్నావా అని అడిగాడు.
లేదురా అమ్మాయి ఆల్రెడీ స్టేషన్ లో దిగేసాను అని ఫోన్ చేసిందిరా కాస్త సరిగ్గా చూడు నీకు టికెట్ నెంబర్ బోగి నెంబర్ కూడా పంపాను అక్కడే ఉంటుంది చూసి నాకు మల్లి ఫోన్ చేయరా అన్నాడు.
అలాగే అంటూ మల్లి క్షుణ్ణంగా అటు ఇటు చూసాడు.
అప్పుడే తన బోగిలోంచి బ్యాగ్ పట్టుకొని దిగి తనకోసం వచ్చేవాళ్లు కోసం ఆలా పక్కకు నిలబడి ఒక చేత్తో ఫోన్ మరో చేత్తో తన జుట్టు ని సవరించుకుంటూ వేచి చూస్తుంది.
అంతలో రెడ్డి గారు ఆమె దారికి చేరుకుని అమ్మ మీరూ అమృత? అంటూ కాస్త వాసు పోలికలు ఉండడం తో అలాగే చూస్తూ ఉండిపోయాడు రెడ్డి గారు.
ఓహ్ రెడ్డి అంకుల్ మీరేనా సారీ అంకుల్ అది బ్యాగ్ కాస్త పైన పెట్టడం తీయడంలో లేట్ అయింది అందుకే లేటుగా దిగాను. మీ ఫోటో చూపించారు డాడీ నాకు.
అంటూ గల గల మాట్లాడుతుంది అమృత.
రెడ్డి గారు మాత్రం అంత దగ్గరగా ఒక అమ్మాయిని చూడ్డం అదే మొదటిసారి. పైగా అంత అందం ఆ ఊర్లో ఎక్కడ లేదు.
అమృత మాటలకి రెడ్డి గారు తేరుకుని
ఓహ్ పర్లేదు అమ్మాయి రారా అంటూ బ్యాగ్ తీస్కొని మెల్లిగా కార్ వైపు నడిచారు.
అమృత చాలా పద్దతిగా పెరిగిన అమ్మాయి ఒక్కతే కూతురు అవడం వాళ్ళ ఏ లోటు లేకుండా పెంచారు వాసు మరియు అతని భార్య. వాసు కి మరియు అతని భార్య దేవికి చాలా మంది ఫాన్స్ ఉండేవాళ్ళు అప్పట్లో. ఇద్దరి జోడి చూడముచ్చటగా ఉండేది. ఇద్దరి అందం మల్లి అమృతకు రావడంతో చూస్తుంటే చూడాలి అనిపిస్తుంది అమృతని.
చేప కళ్ళతో, సన్నటి పొడవాటి ముక్కుతో, దొండపండు లాంటి పెదవులతో,చక్కటి చెవులతో, శంఖం లాంటి మెడతో ముట్టుకుంటే కందిపోయే నడుముతో మొహం నిండుగా చిరునవ్వుతో ఏ కల్మషం లేని పలకరింపుతో అందం అంటే ఇది అన్నట్లుగా ఉంది అమృత.
ఇంకా కట్టు బొట్టు విషయానికి వస్తే ఈ కలం లో కూడా భారత సంప్రదాయ దుస్తులు వేసుకునే వాళ్ళు ఉన్నారు అన్నదానికి నిర్వచనంగా ఉంది. ఎప్పుడూ లంగా వోణిలో లేక చీరలో ఉండడం ఇష్టం అమృతకి. ఎందరో అబ్బాయిలు ప్రొపోజ్ చేసారు కానీ ఎవరిని ఒప్పుకోలేదు తన యవ్వనం తన కన్యత్వం తన ప్రేమ తన తల్లి తండ్రి చూసి పెళ్లి చేసిన వాళ్ళకే చెందుతుంది అని గట్టిగ నమ్మేది అమృత.
స్టేషన్ నుంచి ఇంటికి వచ్చేసరికి సాయంత్రం 6 అయింది. రెడ్డి గారు ఉండేది ఒక్కరే కానీ అయన భవనం మాత్రం కాస్త పెద్దగా ఉంటుంది అరా ఎకరం లో కట్టించుకున్నాడు ఇష్టంగా. ఈ చివరి నుండి ఆ చివరి వరకు వెళ్ళాలి అంటే నిముషం పడుతుంది ఆ ఇంట్లో. పైగా పెద్ద గొడ్ల చావిడి మరియు నలుగురు పని వాళ్ళు అందులో నాయకమ్మ రెడ్డి గారి ఆరోగ్యపరంగా మంచి మంచి వంటలు చేసి అయన ఆరోగ్యం కాపాడుతూ ఉంటుంది. ఒక డ్రైవర్ మిగితా ఇద్దరు పాలేరు పనికి తోటమాలీగా పెట్టుకున్నాడు అందరి వయసు ముప్పై పై మాటే ఉంటుంది.
ప్రొద్దునుంచి జర్నీ చేయడం తో అమృత వొళ్ళు హూనం అయింది.కారు దిగి దిగగానే తనకోసం సర్దిన రూమ్ కి వెళ్లి ఫ్రెష్ అయి భోజనం కానించి అలాగే పడుకుంది అమృత.
ఇంకా ఉంది...