18-04-2020, 07:27 PM
Episode-8
నేను:- ఏమి మాట్లాడలేదు
రజిత:- చెప్పు రా నా దగ్గర సిగ్గు ఎందుకు?
నేను:- అంటే చెప్పాలి అంటే చాలా కథలు ఉన్నాయి ఎక్కడి నుంచి మొదలు పెట్టాలి, ఎలా మొదలు పెట్టాలి అని ఆలోచిస్తున్నాను
రజిత:- అంటే గురువుగారు మంచి ముదురు అన్నమాట
నేను:- నా కథలు చెప్పాలి అంటే ముందు నీ కథలు చెప్పాలి
రజిత:- నాది ఎం ఉంది, ఎం లేదు పల్లెటూరి బతుకు అంతే
నేను:- మరి పల్లెటూరిలో ఎక్కువ కథలు జరుగుతాయి అని మా ఫ్రెండ్ చెప్పాడు
రజిత:- అంటే చేసే వారు చేస్తారు మాడి కట్టుకొని కూర్చునే వారు కూర్చుంటారు
నేను:- ఇంత అందం పెట్టుకొని నీకు ఏ కథలు లేవు అంటే నమ్మబుద్ధి కావడంలేదు
రజిత:- నిజం రా నేను చెప్పేది
నేను:- నేను నమ్మను
రజిత:- నీకు అబ్భధం చెప్పాల్సిన అవసరం నాకు లేదు
నేను:- అయితే ఒకసారి నిలుచో.
రజిత:- ఎందుకు రా ?
నేను:- ఫస్ట్ నిలబడు
రజిత:- నిలబడింది
నేను:- తనని అద్దం ముందుకు తీసుకొని వెళ్ళాను
రజిత:- ఇప్పుడు అద్దం దగ్గరకు ఎందుకు?
నేను:- నువ్వు ఏమి మాట్లాడకు నేను చెప్పిన దానికి అవును లేదా కాదు అని నీ తలతో మాత్రమే సమాధానం చెప్పాలి, నీ నోటి నుంచి ఒక్క మాట కూడా బయటికి రాకూడదు. ఒకవేళ నీ నోటి నుండి మాట బయటికి వచ్చింది నేను వెళ్ళిపోతాను, మళ్లీ నీతో మాట్లాడను అన్నాను
రజిత:- సరే అంది
నేను:- ఒకసారి అద్దం లోకి చూడు ఇంత అందంగా ఎవరైనా ఈ ఊరిలో అన్నాను
రజిత లేరు అని తన తలతో చెప్పింది
నేను:- ఇంత అందమైన కళ్ళు, గులాబీ రేకుల ఉన్న పెదాలు ఎవరికైనా ఉన్నాయా అని అడిగాను
రజిత:- లేరు అని తలతో చెప్పింది
నేను:- నీ లాంటి షేప్ ఇంకా సైజస్ ఎవరికైనా ఉన్నాయా అని అడిగాను
తను ఆ ప్రశ్నకు ఆశ్చర్య పోయి మాట్లాడ బోయి మళ్లీ ఆపుకొని సిగ్గుతో లేరు అని నిశ్చయించుకొని తల ఊపింది
నేను:- మరి ఇంత అందాన్ని అడవి కాచిన వెన్నెల లా వృధా చేసుకుంటావా? జీవితంలో ఎదైన మన దగ్గర ఉన్నపుడే ఆస్వాదించాలి అది డబ్బు అయిన వయసు అయిన యవ్వనం అయిన, ఒక సారి అవి పోయాక ఎం చేద్దాం అన్న చేయలేము అవునా అని అడిగాను
రజిత అవును అన్నట్టు తల ఊపింది
నేను పిల్లా లైన్లో పడుతుంది అనుకోని
నా వేళ్ళు తన వీపు భాగం మీద రాస్తూ చెప్పు రజిత ఇంత అందాన్ని ఈ జీవితాన్ని వృధా చేసుకొని , అందరిలాగే పల్లెటూరి బ్రతుకు బ్రతుకుతవ అంటూ తన నా వేలును వీపు మీద నుండి మెడ వరకు రాస్తున్నా?
తన ముఖంలో మార్పులు చూడసాగాను,కానీ తను నా చెయ్యిని తియ్యమనడం లేదు.
నాకు కొంచెం దైర్యం వచ్చింది.
తను తలతో లేదు అన్నట్టు చెప్పింది,అయితే ఈ జీవితం సుఖంగా గడపాలని ఉందా అంటూ నేను కొంచెం దైర్యం చేసి నా చెయ్యి తన నడుం మీద వేసాను,
తను నా కళ్ళలోకి చూస్తూ అవును అన్నట్టు తల ఊపి తన నడుం మీద ఉన్న నా చెయ్యిని చూస్తుంది కానీ తియమనడం లేదు, నేను కొంచెం ముందుకు వెళ్ళి నా చెయ్యితో తన నడుం పిసికాను, రజిత వెంటనే తన పెదాలతో నా పేదలను అందుకుంది.
నేను తన దాడికి ఆశ్చర్యపోయాను, వెంటనే తేరుకొని తన పెదాలను నా పెదాలతో చీకుతూ నడుం పిసుకుతూ ఉన్నాను, సుమారు ఒక్క పదినిమిషాలు ముద్దు తరువాత తేరుకొని, నాలుగు పెదాలు వెరయాయ్యి,కానీ నా చేతులు తన పిర్రల మీద ఉన్నాయి,తను మున్నా నాకు ఈ జీవితాన్ని ఆనందించాలని ఉంది అంది,నేను సమాధానం చెప్పే లోపల తన ఫోన్ మోగింది, ఫోన్లో తన భర్త పదినిమిషాల్లో వస్తున్న వేడి నీళ్ళు పెట్టు అని ఫోన్ చేశాడు, అబ్బా నేను కరెక్ట్ టైమ్ కి ఫోన్ వచ్చింది చీ అనుకున్న, రజిత నా దగ్గరికి వచ్చింది, వల ఆయన వస్తున్నట్టు చెప్పింది, నేను మరీ ఎలా అన్నాను, నేను నీకు ఫోన్ చేస్తాను ఇప్పుడు వేళ్ళు అంది, నేను తప్పదా అంటే తను నేను మళ్లీ ఒక ఐదు నిమిషాలు ముద్దు పెట్టుకొని తన పిర్రలని పిసికి బయటికి వచ్చాను.
బయటకు వచ్చి పాన్ షాపులో సోడా తాగుతూ కూర్చున్నా, ఒక్కొక్కరి పుకూ ఎలా దేన్గాలో అలోచిస్తున్న అలా సోడా తాగి ఇంటికి వెళ్ళాను టైమ్ 6 అవుతుంది
అనసూయ:- ఏం బాబు ఇంతసేపు అయ్యింది
నేను:- అంటే రజిత ఉండమంది
అనసూయ:- దానికి డబ్బునొల్లు అంటే పిచ్చి బాబు
ఉండు నీకు టీ తీసుకొని వస్తాను అని వెళ్ళింది
నేను అలా వెళ్లి కూర్చున్నా
వసంత:- ఎంటి రజిత వల్ల ఇంటికి వెళ్లవు అంటా?
నేను:- ఆ ఇప్పుడే వెళ్ళాను
వసంత:- ఏం అప్పుడే మా ఇల్లు మేమూ బోర్ కొట్టేసిందా?
నేను:- అలా అని ఎం లేదు, ఎదో తను రమ్మంది అని వెళ్ళాను.
వసంత:- పదినిమిషాల పరిచయానికి పిలిస్తే వెళ్లవు, మరి మా మరిది పెళ్లికి రమ్మంటే మాత్రం రావు?
నేను:- మరి అది అది
వసంత:- చెప్పు గుటుకలు ఎందుకు మింగుతునావ్?
నేను:- మరి అమ్మాయి పిలిస్తే వెళ్ళారా అని నోరు జరాను
వసంత:- తను ఒక్కసారిగా కోపంగా చూసింది
నేను:- తను చూపును బట్టి నేను ఏమి నోరు జరనో అర్థం అయింది
వసంత:- తన కళ్ళలో కోపం పోయి నవ్వు కనిపించింది, ఏమో అనుకున్నా బాగా గడుసు పిలాడివి నువ్వు, మరి అంతగా పిలిచి ఎం పెట్టింది ఆ రజిత ?
నేను:- ఎదో పెట్టింది లెండి
వసంత:- పెట్టిందా లేఖా పెట్టించుకుందా ?
నేను:- ఏంటండీ ఎం మాట్లాడుతున్నారు
వసంత:- అదే ఏమైనా తినడకి పెట్టిందా లేఖ నీతో కర్చు పెట్టిచింధా అంది
నేను:- ఓహో అలా అన్నారా మీరు
వసంత:- మరి నువ్వు ఎం అనుకున్నవ్?
నేను:- ఎం లేదు అని తల కిందికి దించసాగాను
వసంత:- ఇంతకు ఎం పెట్టిందో చెప్పలేదు
నేను:-తన రసాలు ఇచ్చింది
వసంత:- ఎంటి
నేను:- అదే వల్ల ఇంట్లో ఉన్న బత్తాయి రసం ఇచ్చింది.
వసంత:- ఇంకేం ఇచ్చింది చెప్పు
నేను:- ఆమె ఎం ఇచ్చిందో అని ఇన్ని సార్లు అడుగుతున్నారు, మీరు ఎం ఇవ్వరా? ఆమె పదినిమిషాల పరిచయానికి ఇంటికి పిలిచి తన రసాలు ఇచ్చింది,మీరు ఇంకా పొద్దటి నుండి పరిచయం కదా
నేను మాట్లాడే డబుల్ మీనింగ్ డైలాగులు అర్థం అయ్యి నవ్వుతు తను ఇలా అంది
వసంత:- అయిన ఒకరి రసాలకు అలవాటు పడ్డాక ఇంకొకరి రసాలు అంతగా రుచి వుండవు
నేను:- ఒకసారి రుచి చూస్తేనే తెలుస్తుంది కదా, ఏ రసం ఎంత బాగుందో తెలిసేది.
వసంత:- అయినా నా రాసాలు ఎం తాగుతవు నువ్వు ?
నేను:- ఒక్కసారి అవకాశం ఇవ్వాలి గాని రసాలు పిండేస్తను, ఉన్న రసాలు అన్ని పీల్చి పీల్చి తాగుతా, తేనె బుట్టలో ఉన్న రసం కూడా తాగుతా అని తన కళ్ళలోకి చూసి అన్నాను
వసంత:- అంతాగణం నా రసాలు తాగాలి అని వుంటే నన్ను అడగాలి కానీ వల్ల ఇంటికి ఎందుకు వెళ్ళాలి.
నేను:- మీరు రసాలు ఇస్తారో ఇవ్వారో అని అలా వెళ్ళాను
వసంత:- అలా ఇక్కడ పడితే అక్కడ రాసలు తాగితే లేని పోని రోగాలు వస్తాయి.
ఇంతలో చాయ్ తీసుకొని అనసూయ వచ్చింది, నాకు చాయ్ ఇచ్చి
ఎంటి వసంత ఏమో రసాలు అంటున్నావు?
వసంత:- అది ఏమి లేదు అత్తయ్య మున్నా రజిత ఇంటికి వెళ్లి బత్తాయి రసం తాగి వచ్చాడు అంటా అల ఇక్కడ పడితే అక్కడ రసాలు తాగకూడదు అని చెప్తున్నాను
అనసూయ:- అవును బాబు అల తాగకూడదు, నీకు రసం కావాలి అంటే నన్ను కానీ వసంత గాని అడుగు బాబు మేము ఇస్తాము.
నేను:- అంటే మీరు ఇస్తారో ఇవ్వరో అని అలా అక్కడ తాగాను.
అనసూయ:- మరి అంత మొహమాటం అయితే ఎలా బాబు, ఇక నుంచి నీకు ఏ రసం కావాలి అన్నా వసంత నీ లేదా నన్ను అడుగు అంది
నేను:- మీరు ఇస్తారా రసాలు అని వసంతతో అన్నాను
వసంత:- మా అత్త చెప్పాక ఇంకా ఇవ్వాన నేను ఏ రసం కావాలి అన్న అడుగు అని సిగ్గుతో అంది
దీనిలో సిగ్గు పడటానికి ఎం వుంది అనసూయకు అర్థం కాలేదు
అనసూయ:- అయిన తనని వసంత అంటున్నావ్ ఎంటి బాబు
నేను:- అంటే ఎలా పిలవలో అర్థం కాక అలా పిలుస్తున్న
అనసూయ:- నన్ను ఆంటీ అంటునవ్ కదా తను నీకు అక్క అవుతుంది, అయిన పేరు పెట్టీ పిలిస్తే ఎం వుంటుంది బాబు బంధలతో పిలిస్తే ఇంకా దగ్గరవుతారు.
నేను:- అలాగె అండి
వసంత:- ఇంకేంటి మున్నా ఇది నీ అత్తారిల్లు అనుకో ఎం కావాలి అన్నా అడుగు అంది
నేను:- సరే అక్క
నేను:- చాయ్ తాగక గ్లాస్ తీసుకొని నేను చట్టాలను సగదోలి వస్తాను అని వెళ్ళింది
వసంత:- ఎంటి మా అత్తయ్య ముందు అల మాట్లాడవు
నేను:- ఎం మాట్లాడను అక్కా
వసంత:- అబ్బో అనల్సింది అంతా అని ఎప్పుడు నేను ఏమి అన్నాను అంటున్నాడు
నేను:- ఇంతకు నీ రసం ఎప్పుడు ఇస్తున్నవ్
వసంత:- ఇవ్వాలని నాకు వుంది కానీ ఇంట్లో బత్తాయిలు లేవు కదా అంది.
నేను:- నాకు ఆ బత్తాయిలు రసం కావాలి అంటే ఎక్కడైనా దొరుకుతుంది, నాకు ఈ బతయిల రసం కావాలి అని తన సళ్ళు చూసి అన్నాను
వసంత:- నా మాటలు చూపులు తనకు అర్థం అయ్యి అంతా దాహంగా ఉందా అంది.
నేను:- చాలా దాహంగా ఉంది, అవి నా చేతికి రావాలే కానీ అని ఆగాను
వసంత:- తన కింది పెదవి కొరుకుతూ చెప్పు అంది
నేను:- లోపల ఉన్న రసాలు అన్ని తాగుతాను అన్నాను.ఇస్తావా మరి అన్నాను
వసంత:- ఇవ్వాలి అని నాకు వుంది కానీ సమయం సందర్భం రావాలి కదా అంది
ఇంతలో అక్కడికి అరుణ్ వచ్చాడు ఎంటి మున్నా మా కుటుంబంతో బాగా కలిసిపోయారు అనుకుంటా
వసంత:- అవును బావ నాతో బాగా కలిసిపోయారు, నాకు ఒక తమ్ముడు దొరికాడు.
నేను:- అంతా మీ ప్రేమ మర్యాదలు అండి అని అన్నాను
అరుణ్:- బంధువుల కారణంగా నిన్ను పట్టించుకోలేదు నన్ను క్షమించు అన్నాను
నేను:- అలా ఏమి లేదు అండి అంతా పెద్ద మాటలు ఎందుకు లెండి అన్నాను.
వసంత:- తమ్ముడు అంతా ఈజీగా క్షేమించకూడదు ఎదో ఒక పనిష్మెంట్ ఇవ్వు అంది
అరుణ్:- ఎంటే ఏమో అంటున్నావ్
వసంత:- ఎంటి నోరు లేస్తుంది నాకు ఇప్పుడు నా తమ్ముడు ఉన్నాడు అని నా చెయ్యి పట్టుకుంది,ఎంటి తమ్ముడు ఎం అనవా నీ అక్కని అల అంటే చూస్తూ వురుకుంటవ అని నా గదవ పట్టుకొని అంది
అరుణ్:- ఎంటే మున్నా నీ రెచ్చకొడుతునవ్
వసంత:- ఎంటి నా తమ్ముడు నీ పేరు పెట్టి పిలుస్తున్నరు
అరుణ్:- మరి ఎం అని పిలవాలి
వసంత:- బావా అని పిలవాలి ఆని అంటూ నా చెయ్యి ఇంకా గట్టిగా పట్టుకుంది
అరుణ్:- అలాగె అండి
నేను:- అలా ఎం లేదు మీరు పేరు పెట్టీ పిలిచినా పర్వాలేదు అన్నాను
వసంత:- నువ్వు అసలే కర్గకు తమ్ముడు
అరుణ్:- ఇంకా అపవే నీ ఆటలు అన్నాడు
వసంత:- ఎప్పుడు మీరే ఆడుకుంటారు కథ ఇప్పుడు నేను అడుకుంట.
అరుణ్:- మున్నా అదే బావ గారు సరిపోతుందా అని వసంత వైపు చూసి మీరు బిల్డింగ్ పైకి ఎక్కి మాట్లాడుకుందాం పదా అని నేను వసంత ఇంకా అరుణ్ బిల్డింగ్ పైకి వెళ్ళాము పైన మేము ముగ్గురం మాత్రమే ఉన్నాము.అల బిల్డింగ్ అంతా తిరిగి ఒక గోడకు నిల్చొని మాట్లాడుతున్నాం
ముందు అరుణ్ , అరుణ్ పక్కకు నేను ఇంకా నా పక్కకు వసంత ఉంది.
నా భుజాలు ఇంకా వసంత భుజాలు తాకుతున్నాయి, ఇందాకటి డబుల్ మీనింగ్ డైలాగులు ఇంకా ఈ టచింగ్ కి నా మోడ్డ లేసింది. ఎలా దించుకోవాలి అర్థం కావడం లేదు.
అరుణ్:- ఎలా ఉంది మా ఊరు అన్నాడు?
నేను సమాధానం చెప్పే లోపల కరెంట్ పోయింది,
మున్నా:- అబ్బా కరెంట్ పోయిందా?
అరుణ్:- అలా అనుకుంటావు కానీ పల్లె అందాలు చూడాలి అంటే రాత్రి పుటనే చూడాలి అవి కరెంట్ పోయాక ఇంకా అందంగా కనిపిస్తాయి అన్నాడు.
నేను:- ఎప్పుడు గుర్తు వచ్చింది నా చెయ్యి వసంత పట్టుకుంది అని నేను ఇంకో చెయ్యి తీసి తన నడుం మీద వేసాను
వసంత:- నన్ను చూసింది కానీ చెయ్యి తీయమని అనలేదు.
నేను అదే దైర్యంగా చేసుకొని తన నడుo నొక్కాను.
వసంత:- నా చెవి దగ్గరకి వచ్చి నా మొగుడు చూడమన్నది పల్లె అందాలు తన పెళ్ళాం అందాలు కదూ అంటూ నాకు ఇంకా దగ్గరికి జరిగింది.
అరుణ్:- ఎంటి మున్నా ఎం మాట్లాడటం లేదు అన్నాడు
వసంత:- అబ్బా ఎంటండి నా తమ్ముడు పల్లె అందాలు చూడమ్మన్నరు చూస్తుంటే మళ్లీ డిస్టర్బ్ చేస్తున్నారు అంది
నేను:- వసంత మాటలు విని నా చెయ్యి కొంచెం ముందరికి పోయి తన బొడ్డులో ఒక వెలు పెట్టాను,
నేను అలా పెట్టే సరికి
వసంత ఒక్కసారిగా అహ అని మూలిగింది
అరుణ్:- ఏమైంది వసంత అని అడిగాడు
వసంత:- పొద్దుటి నుండి ఒక్కటే పని ఇప్పుడు ఈ చల్లా గాలితో సేద తీరుతున్న అంది
నేను నా వేలిని తన బొడ్డులో తిప్పసాగను.తను తన సళ్ళు నా భుజాలకు తాకిస్తూ కవిస్తుంది.
మీ కామెంట్స్ తో రచయితలను ఎంకరేజ్ చేయండి
కథ మీద మీ అభిప్రాయాలు కామెంట్స్ రూపంలో లేదా నా హాంగౌట్ లో తెలియజేయండి
మీకు నాతో చాట్ చేయాలి అంటే msg me at hangout at munnasai388;
మున్నా ప్రయాణం కొనసాగుతుంది
నేను:- ఏమి మాట్లాడలేదు
రజిత:- చెప్పు రా నా దగ్గర సిగ్గు ఎందుకు?
నేను:- అంటే చెప్పాలి అంటే చాలా కథలు ఉన్నాయి ఎక్కడి నుంచి మొదలు పెట్టాలి, ఎలా మొదలు పెట్టాలి అని ఆలోచిస్తున్నాను
రజిత:- అంటే గురువుగారు మంచి ముదురు అన్నమాట
నేను:- నా కథలు చెప్పాలి అంటే ముందు నీ కథలు చెప్పాలి
రజిత:- నాది ఎం ఉంది, ఎం లేదు పల్లెటూరి బతుకు అంతే
నేను:- మరి పల్లెటూరిలో ఎక్కువ కథలు జరుగుతాయి అని మా ఫ్రెండ్ చెప్పాడు
రజిత:- అంటే చేసే వారు చేస్తారు మాడి కట్టుకొని కూర్చునే వారు కూర్చుంటారు
నేను:- ఇంత అందం పెట్టుకొని నీకు ఏ కథలు లేవు అంటే నమ్మబుద్ధి కావడంలేదు
రజిత:- నిజం రా నేను చెప్పేది
నేను:- నేను నమ్మను
రజిత:- నీకు అబ్భధం చెప్పాల్సిన అవసరం నాకు లేదు
నేను:- అయితే ఒకసారి నిలుచో.
రజిత:- ఎందుకు రా ?
నేను:- ఫస్ట్ నిలబడు
రజిత:- నిలబడింది
నేను:- తనని అద్దం ముందుకు తీసుకొని వెళ్ళాను
రజిత:- ఇప్పుడు అద్దం దగ్గరకు ఎందుకు?
నేను:- నువ్వు ఏమి మాట్లాడకు నేను చెప్పిన దానికి అవును లేదా కాదు అని నీ తలతో మాత్రమే సమాధానం చెప్పాలి, నీ నోటి నుంచి ఒక్క మాట కూడా బయటికి రాకూడదు. ఒకవేళ నీ నోటి నుండి మాట బయటికి వచ్చింది నేను వెళ్ళిపోతాను, మళ్లీ నీతో మాట్లాడను అన్నాను
రజిత:- సరే అంది
నేను:- ఒకసారి అద్దం లోకి చూడు ఇంత అందంగా ఎవరైనా ఈ ఊరిలో అన్నాను
రజిత లేరు అని తన తలతో చెప్పింది
నేను:- ఇంత అందమైన కళ్ళు, గులాబీ రేకుల ఉన్న పెదాలు ఎవరికైనా ఉన్నాయా అని అడిగాను
రజిత:- లేరు అని తలతో చెప్పింది
నేను:- నీ లాంటి షేప్ ఇంకా సైజస్ ఎవరికైనా ఉన్నాయా అని అడిగాను
తను ఆ ప్రశ్నకు ఆశ్చర్య పోయి మాట్లాడ బోయి మళ్లీ ఆపుకొని సిగ్గుతో లేరు అని నిశ్చయించుకొని తల ఊపింది
నేను:- మరి ఇంత అందాన్ని అడవి కాచిన వెన్నెల లా వృధా చేసుకుంటావా? జీవితంలో ఎదైన మన దగ్గర ఉన్నపుడే ఆస్వాదించాలి అది డబ్బు అయిన వయసు అయిన యవ్వనం అయిన, ఒక సారి అవి పోయాక ఎం చేద్దాం అన్న చేయలేము అవునా అని అడిగాను
రజిత అవును అన్నట్టు తల ఊపింది
నేను పిల్లా లైన్లో పడుతుంది అనుకోని
నా వేళ్ళు తన వీపు భాగం మీద రాస్తూ చెప్పు రజిత ఇంత అందాన్ని ఈ జీవితాన్ని వృధా చేసుకొని , అందరిలాగే పల్లెటూరి బ్రతుకు బ్రతుకుతవ అంటూ తన నా వేలును వీపు మీద నుండి మెడ వరకు రాస్తున్నా?
తన ముఖంలో మార్పులు చూడసాగాను,కానీ తను నా చెయ్యిని తియ్యమనడం లేదు.
నాకు కొంచెం దైర్యం వచ్చింది.
తను తలతో లేదు అన్నట్టు చెప్పింది,అయితే ఈ జీవితం సుఖంగా గడపాలని ఉందా అంటూ నేను కొంచెం దైర్యం చేసి నా చెయ్యి తన నడుం మీద వేసాను,
తను నా కళ్ళలోకి చూస్తూ అవును అన్నట్టు తల ఊపి తన నడుం మీద ఉన్న నా చెయ్యిని చూస్తుంది కానీ తియమనడం లేదు, నేను కొంచెం ముందుకు వెళ్ళి నా చెయ్యితో తన నడుం పిసికాను, రజిత వెంటనే తన పెదాలతో నా పేదలను అందుకుంది.
నేను తన దాడికి ఆశ్చర్యపోయాను, వెంటనే తేరుకొని తన పెదాలను నా పెదాలతో చీకుతూ నడుం పిసుకుతూ ఉన్నాను, సుమారు ఒక్క పదినిమిషాలు ముద్దు తరువాత తేరుకొని, నాలుగు పెదాలు వెరయాయ్యి,కానీ నా చేతులు తన పిర్రల మీద ఉన్నాయి,తను మున్నా నాకు ఈ జీవితాన్ని ఆనందించాలని ఉంది అంది,నేను సమాధానం చెప్పే లోపల తన ఫోన్ మోగింది, ఫోన్లో తన భర్త పదినిమిషాల్లో వస్తున్న వేడి నీళ్ళు పెట్టు అని ఫోన్ చేశాడు, అబ్బా నేను కరెక్ట్ టైమ్ కి ఫోన్ వచ్చింది చీ అనుకున్న, రజిత నా దగ్గరికి వచ్చింది, వల ఆయన వస్తున్నట్టు చెప్పింది, నేను మరీ ఎలా అన్నాను, నేను నీకు ఫోన్ చేస్తాను ఇప్పుడు వేళ్ళు అంది, నేను తప్పదా అంటే తను నేను మళ్లీ ఒక ఐదు నిమిషాలు ముద్దు పెట్టుకొని తన పిర్రలని పిసికి బయటికి వచ్చాను.
బయటకు వచ్చి పాన్ షాపులో సోడా తాగుతూ కూర్చున్నా, ఒక్కొక్కరి పుకూ ఎలా దేన్గాలో అలోచిస్తున్న అలా సోడా తాగి ఇంటికి వెళ్ళాను టైమ్ 6 అవుతుంది
అనసూయ:- ఏం బాబు ఇంతసేపు అయ్యింది
నేను:- అంటే రజిత ఉండమంది
అనసూయ:- దానికి డబ్బునొల్లు అంటే పిచ్చి బాబు
ఉండు నీకు టీ తీసుకొని వస్తాను అని వెళ్ళింది
నేను అలా వెళ్లి కూర్చున్నా
వసంత:- ఎంటి రజిత వల్ల ఇంటికి వెళ్లవు అంటా?
నేను:- ఆ ఇప్పుడే వెళ్ళాను
వసంత:- ఏం అప్పుడే మా ఇల్లు మేమూ బోర్ కొట్టేసిందా?
నేను:- అలా అని ఎం లేదు, ఎదో తను రమ్మంది అని వెళ్ళాను.
వసంత:- పదినిమిషాల పరిచయానికి పిలిస్తే వెళ్లవు, మరి మా మరిది పెళ్లికి రమ్మంటే మాత్రం రావు?
నేను:- మరి అది అది
వసంత:- చెప్పు గుటుకలు ఎందుకు మింగుతునావ్?
నేను:- మరి అమ్మాయి పిలిస్తే వెళ్ళారా అని నోరు జరాను
వసంత:- తను ఒక్కసారిగా కోపంగా చూసింది
నేను:- తను చూపును బట్టి నేను ఏమి నోరు జరనో అర్థం అయింది
వసంత:- తన కళ్ళలో కోపం పోయి నవ్వు కనిపించింది, ఏమో అనుకున్నా బాగా గడుసు పిలాడివి నువ్వు, మరి అంతగా పిలిచి ఎం పెట్టింది ఆ రజిత ?
నేను:- ఎదో పెట్టింది లెండి
వసంత:- పెట్టిందా లేఖా పెట్టించుకుందా ?
నేను:- ఏంటండీ ఎం మాట్లాడుతున్నారు
వసంత:- అదే ఏమైనా తినడకి పెట్టిందా లేఖ నీతో కర్చు పెట్టిచింధా అంది
నేను:- ఓహో అలా అన్నారా మీరు
వసంత:- మరి నువ్వు ఎం అనుకున్నవ్?
నేను:- ఎం లేదు అని తల కిందికి దించసాగాను
వసంత:- ఇంతకు ఎం పెట్టిందో చెప్పలేదు
నేను:-తన రసాలు ఇచ్చింది
వసంత:- ఎంటి
నేను:- అదే వల్ల ఇంట్లో ఉన్న బత్తాయి రసం ఇచ్చింది.
వసంత:- ఇంకేం ఇచ్చింది చెప్పు
నేను:- ఆమె ఎం ఇచ్చిందో అని ఇన్ని సార్లు అడుగుతున్నారు, మీరు ఎం ఇవ్వరా? ఆమె పదినిమిషాల పరిచయానికి ఇంటికి పిలిచి తన రసాలు ఇచ్చింది,మీరు ఇంకా పొద్దటి నుండి పరిచయం కదా
నేను మాట్లాడే డబుల్ మీనింగ్ డైలాగులు అర్థం అయ్యి నవ్వుతు తను ఇలా అంది
వసంత:- అయిన ఒకరి రసాలకు అలవాటు పడ్డాక ఇంకొకరి రసాలు అంతగా రుచి వుండవు
నేను:- ఒకసారి రుచి చూస్తేనే తెలుస్తుంది కదా, ఏ రసం ఎంత బాగుందో తెలిసేది.
వసంత:- అయినా నా రాసాలు ఎం తాగుతవు నువ్వు ?
నేను:- ఒక్కసారి అవకాశం ఇవ్వాలి గాని రసాలు పిండేస్తను, ఉన్న రసాలు అన్ని పీల్చి పీల్చి తాగుతా, తేనె బుట్టలో ఉన్న రసం కూడా తాగుతా అని తన కళ్ళలోకి చూసి అన్నాను
వసంత:- అంతాగణం నా రసాలు తాగాలి అని వుంటే నన్ను అడగాలి కానీ వల్ల ఇంటికి ఎందుకు వెళ్ళాలి.
నేను:- మీరు రసాలు ఇస్తారో ఇవ్వారో అని అలా వెళ్ళాను
వసంత:- అలా ఇక్కడ పడితే అక్కడ రాసలు తాగితే లేని పోని రోగాలు వస్తాయి.
ఇంతలో చాయ్ తీసుకొని అనసూయ వచ్చింది, నాకు చాయ్ ఇచ్చి
ఎంటి వసంత ఏమో రసాలు అంటున్నావు?
వసంత:- అది ఏమి లేదు అత్తయ్య మున్నా రజిత ఇంటికి వెళ్లి బత్తాయి రసం తాగి వచ్చాడు అంటా అల ఇక్కడ పడితే అక్కడ రసాలు తాగకూడదు అని చెప్తున్నాను
అనసూయ:- అవును బాబు అల తాగకూడదు, నీకు రసం కావాలి అంటే నన్ను కానీ వసంత గాని అడుగు బాబు మేము ఇస్తాము.
నేను:- అంటే మీరు ఇస్తారో ఇవ్వరో అని అలా అక్కడ తాగాను.
అనసూయ:- మరి అంత మొహమాటం అయితే ఎలా బాబు, ఇక నుంచి నీకు ఏ రసం కావాలి అన్నా వసంత నీ లేదా నన్ను అడుగు అంది
నేను:- మీరు ఇస్తారా రసాలు అని వసంతతో అన్నాను
వసంత:- మా అత్త చెప్పాక ఇంకా ఇవ్వాన నేను ఏ రసం కావాలి అన్న అడుగు అని సిగ్గుతో అంది
దీనిలో సిగ్గు పడటానికి ఎం వుంది అనసూయకు అర్థం కాలేదు
అనసూయ:- అయిన తనని వసంత అంటున్నావ్ ఎంటి బాబు
నేను:- అంటే ఎలా పిలవలో అర్థం కాక అలా పిలుస్తున్న
అనసూయ:- నన్ను ఆంటీ అంటునవ్ కదా తను నీకు అక్క అవుతుంది, అయిన పేరు పెట్టీ పిలిస్తే ఎం వుంటుంది బాబు బంధలతో పిలిస్తే ఇంకా దగ్గరవుతారు.
నేను:- అలాగె అండి
వసంత:- ఇంకేంటి మున్నా ఇది నీ అత్తారిల్లు అనుకో ఎం కావాలి అన్నా అడుగు అంది
నేను:- సరే అక్క
నేను:- చాయ్ తాగక గ్లాస్ తీసుకొని నేను చట్టాలను సగదోలి వస్తాను అని వెళ్ళింది
వసంత:- ఎంటి మా అత్తయ్య ముందు అల మాట్లాడవు
నేను:- ఎం మాట్లాడను అక్కా
వసంత:- అబ్బో అనల్సింది అంతా అని ఎప్పుడు నేను ఏమి అన్నాను అంటున్నాడు
నేను:- ఇంతకు నీ రసం ఎప్పుడు ఇస్తున్నవ్
వసంత:- ఇవ్వాలని నాకు వుంది కానీ ఇంట్లో బత్తాయిలు లేవు కదా అంది.
నేను:- నాకు ఆ బత్తాయిలు రసం కావాలి అంటే ఎక్కడైనా దొరుకుతుంది, నాకు ఈ బతయిల రసం కావాలి అని తన సళ్ళు చూసి అన్నాను
వసంత:- నా మాటలు చూపులు తనకు అర్థం అయ్యి అంతా దాహంగా ఉందా అంది.
నేను:- చాలా దాహంగా ఉంది, అవి నా చేతికి రావాలే కానీ అని ఆగాను
వసంత:- తన కింది పెదవి కొరుకుతూ చెప్పు అంది
నేను:- లోపల ఉన్న రసాలు అన్ని తాగుతాను అన్నాను.ఇస్తావా మరి అన్నాను
వసంత:- ఇవ్వాలి అని నాకు వుంది కానీ సమయం సందర్భం రావాలి కదా అంది
ఇంతలో అక్కడికి అరుణ్ వచ్చాడు ఎంటి మున్నా మా కుటుంబంతో బాగా కలిసిపోయారు అనుకుంటా
వసంత:- అవును బావ నాతో బాగా కలిసిపోయారు, నాకు ఒక తమ్ముడు దొరికాడు.
నేను:- అంతా మీ ప్రేమ మర్యాదలు అండి అని అన్నాను
అరుణ్:- బంధువుల కారణంగా నిన్ను పట్టించుకోలేదు నన్ను క్షమించు అన్నాను
నేను:- అలా ఏమి లేదు అండి అంతా పెద్ద మాటలు ఎందుకు లెండి అన్నాను.
వసంత:- తమ్ముడు అంతా ఈజీగా క్షేమించకూడదు ఎదో ఒక పనిష్మెంట్ ఇవ్వు అంది
అరుణ్:- ఎంటే ఏమో అంటున్నావ్
వసంత:- ఎంటి నోరు లేస్తుంది నాకు ఇప్పుడు నా తమ్ముడు ఉన్నాడు అని నా చెయ్యి పట్టుకుంది,ఎంటి తమ్ముడు ఎం అనవా నీ అక్కని అల అంటే చూస్తూ వురుకుంటవ అని నా గదవ పట్టుకొని అంది
అరుణ్:- ఎంటే మున్నా నీ రెచ్చకొడుతునవ్
వసంత:- ఎంటి నా తమ్ముడు నీ పేరు పెట్టి పిలుస్తున్నరు
అరుణ్:- మరి ఎం అని పిలవాలి
వసంత:- బావా అని పిలవాలి ఆని అంటూ నా చెయ్యి ఇంకా గట్టిగా పట్టుకుంది
అరుణ్:- అలాగె అండి
నేను:- అలా ఎం లేదు మీరు పేరు పెట్టీ పిలిచినా పర్వాలేదు అన్నాను
వసంత:- నువ్వు అసలే కర్గకు తమ్ముడు
అరుణ్:- ఇంకా అపవే నీ ఆటలు అన్నాడు
వసంత:- ఎప్పుడు మీరే ఆడుకుంటారు కథ ఇప్పుడు నేను అడుకుంట.
అరుణ్:- మున్నా అదే బావ గారు సరిపోతుందా అని వసంత వైపు చూసి మీరు బిల్డింగ్ పైకి ఎక్కి మాట్లాడుకుందాం పదా అని నేను వసంత ఇంకా అరుణ్ బిల్డింగ్ పైకి వెళ్ళాము పైన మేము ముగ్గురం మాత్రమే ఉన్నాము.అల బిల్డింగ్ అంతా తిరిగి ఒక గోడకు నిల్చొని మాట్లాడుతున్నాం
ముందు అరుణ్ , అరుణ్ పక్కకు నేను ఇంకా నా పక్కకు వసంత ఉంది.
నా భుజాలు ఇంకా వసంత భుజాలు తాకుతున్నాయి, ఇందాకటి డబుల్ మీనింగ్ డైలాగులు ఇంకా ఈ టచింగ్ కి నా మోడ్డ లేసింది. ఎలా దించుకోవాలి అర్థం కావడం లేదు.
అరుణ్:- ఎలా ఉంది మా ఊరు అన్నాడు?
నేను సమాధానం చెప్పే లోపల కరెంట్ పోయింది,
మున్నా:- అబ్బా కరెంట్ పోయిందా?
అరుణ్:- అలా అనుకుంటావు కానీ పల్లె అందాలు చూడాలి అంటే రాత్రి పుటనే చూడాలి అవి కరెంట్ పోయాక ఇంకా అందంగా కనిపిస్తాయి అన్నాడు.
నేను:- ఎప్పుడు గుర్తు వచ్చింది నా చెయ్యి వసంత పట్టుకుంది అని నేను ఇంకో చెయ్యి తీసి తన నడుం మీద వేసాను
వసంత:- నన్ను చూసింది కానీ చెయ్యి తీయమని అనలేదు.
నేను అదే దైర్యంగా చేసుకొని తన నడుo నొక్కాను.
వసంత:- నా చెవి దగ్గరకి వచ్చి నా మొగుడు చూడమన్నది పల్లె అందాలు తన పెళ్ళాం అందాలు కదూ అంటూ నాకు ఇంకా దగ్గరికి జరిగింది.
అరుణ్:- ఎంటి మున్నా ఎం మాట్లాడటం లేదు అన్నాడు
వసంత:- అబ్బా ఎంటండి నా తమ్ముడు పల్లె అందాలు చూడమ్మన్నరు చూస్తుంటే మళ్లీ డిస్టర్బ్ చేస్తున్నారు అంది
నేను:- వసంత మాటలు విని నా చెయ్యి కొంచెం ముందరికి పోయి తన బొడ్డులో ఒక వెలు పెట్టాను,
నేను అలా పెట్టే సరికి
వసంత ఒక్కసారిగా అహ అని మూలిగింది
అరుణ్:- ఏమైంది వసంత అని అడిగాడు
వసంత:- పొద్దుటి నుండి ఒక్కటే పని ఇప్పుడు ఈ చల్లా గాలితో సేద తీరుతున్న అంది
నేను నా వేలిని తన బొడ్డులో తిప్పసాగను.తను తన సళ్ళు నా భుజాలకు తాకిస్తూ కవిస్తుంది.
మీ కామెంట్స్ తో రచయితలను ఎంకరేజ్ చేయండి
కథ మీద మీ అభిప్రాయాలు కామెంట్స్ రూపంలో లేదా నా హాంగౌట్ లో తెలియజేయండి
మీకు నాతో చాట్ చేయాలి అంటే msg me at hangout at munnasai388;
మున్నా ప్రయాణం కొనసాగుతుంది