Adultery ગુજરાતી ભાભીના જલવા

[Gujjubhai111]

એક મસ્ત સંયોગ નું એબોર્શન થઇ ગયું.. એના અફસોસ સાથે પિયુષ રીક્ષા મા બેસી ને સિટીબસ ના સ્ટેન્ડ સુધી આવી ગયો.. સાલું આજ કાલ ગ્રહો કંઇક ખરાબ લાગે છે ,જે કામ કરું એમાં અડચણ આવે છે ત્રાસી ગયો છું યાર !!! માથું પકડી લીધું પિયુષ એ રીક્ષા મા બેઠા બેઠા.. મોસમ ના લગ્ન ની વાત જ્યાર થી ઉપડી છે ત્યાર થી મારી સાથે કશું જ સારું નથી બનતું..હું ક્યાં જાઉં..શું કરું..? પોતાના કિસ્મત ને કોસતો પિયુષ સિટીબસ મા બેસી ને ઘેર આવ્યો.. લગભગ રોજ ના સમયે જ આવ્યો મોબાઈલ ચાર્જ મા મુકતા પહેલાં એણે જોયું તો મોસમ ના દસ મિસ કોલ હતા...હે ભગવાન.. રેણુકા ના ચક્કર મા મોસમ ના આટલા બધા મિસ કોલ થઇ ગયા..? એ શું વિચારશે..? હવે..? મેસેજ કરું..? કવિતા મેસેજ કરતાં જોઈ જાય તો ઉંધુ વિચાર્યા વિના ન રહે.. પાણી નો ગ્લાસ લઇ ને આવતી કવિતા ને જોઈ ને પિયુષ એ ફટાફટ કોલ લોગ સાફ કરી ને મોબાઈલ ચાર્જીંગ મા મૂકી દીધો. પાણી નો ગ્લાસ પકડાવતા કવિતા એ પૂછ્યું.. પીયુ મોસમ નો કોલ આવ્યો હતો કે જીજુ ને ઘણા કોલ કર્યા પણ નથી રીસીવ કરતાં કે નથી રીપ્લાય કરતા .આવે તો મને વાત કરાવજે .કામ છે મારે એમનું..
અરે હા યાર હું મીટીંગ મા હતો..એટલે એટેન્ડ નથી કરી શક્યો.. જુઠ્ઠું બોલ્યો પિયુષ ..કયા પ્રકાર ની મીટીંગ મા હતો એ તો એનું મન જ જાણતું હતું.. એટલામાં અનુંમાસી આવ્યા અને બોલ્યા બેટા શીલા બહેન ને ફોન લગાવી ને સમાચાર તો પુછ ? એ ક્યારે આવે છે..? ત્યા ના શું ખબર છે..? વૈશાલી ને બિચારી ને જમાઈ નો ત્રાસ છે ..અનુંમાસી એ શીલા ની ચિંતા કરતાં પિયુષ ને આદેશ કર્યો..
હા મમ્મી કરું..
હાથ મો ધોઈ ને નાઈટ ડ્રેસ પહેરી ને પિયુષ ફ્રેશ થઇ ગયો..અને પછી ફોન લઇ ને અનુંમાસી ના રૂમ મા ગયો..જ્યાં એ ગાયત્રી પાઠ કરતાં હતા... એમનો પાઠ પુરો થયો એટલે પિયુષ એ શીલા ભાભી ને ફોન લગાડ્યો.પણ એમણે ઉપાડ્યો નહિ એટલે મદન ને કોલ લગાડ્યો.. પણ મદન નો ફોન કવરેજ બહાર આવ્યો..હવે..? વૈશાલી ને કરું..?
અનુંમાસી > હા કર, કેમ બધાય ના ફોન નથી લગતા નક્કી કઈ ક આડુઅવળું થયું હશે..
પિયુષ એ વૈશાલી ને કોલ કર્યો..જે કોઈ વૈશાલી ને બદલે પોલીસ ઇન્સ. એ ઉઠાવ્યો અને એ વાળી પાછો શું બન્યું છે એ કહેવાને બદલે પિયુષ ની ઉલટ તપાસ કરવા લાગ્યો..એક તો ભાષા નો પ્રોબ્લમ , પહેલાં તો એ પોલીસ વાળો બહુ તોછડાઈ થી વાત કરી રહ્યો હતો.. પણ પછી એણે હિન્દી મા વાત કરી..
સ્તબ્ધ થઇ ને પિયુષ બધું સાંભળી રહ્યો.. ખાસ્સી વાર સુધી ફોન ચાલ્યો..અનુંમાસી અને કવિતા ય ટેન્સન મા આવી ગયા હતા..પિયુષ વાત કરતો હતો એ સાંભળી ને નક્કી કઈ અજુગતું બન્યું છે..અનુંમાસી નો ધ્રાસકો સાચો હતો..
ઓકે ઓકે સર..!!! કહી ને ફોન કટ કર્યો પિયુષ એ પણ એ ખુદ બહુ જ ટેન્શન મા આવી ગયો હતો..
શું થયું એ તો કહે..? કોણ હતું ફોન પર .? તું આટલો ગભરાયેલો કેમ લાગે છે?
કહો ને થયું છે શું..? વૈશાલી ને કઈ થાય ઉછે? કે શીલા ભાભી ને? અનુંમાસી અને કવિતા એ સવાલો ની ઝડી વરસાવી ,
છેવટે પિયુષ એ કહ્યું..મમ્મી વૈશાલી ના પતિ સાથે મદન ભાઈ ને જોરદાર ઝગડો થયો છે અને સંજય કુમારે શીલા ભાભી ને અને મદન ભાઈ ને જેલ મા ફીટ કરાવી દીધા છે એટલું જ નહિ વૈશાલી એ સુસાઈડ કરવાની કોશિશ કરી છે..એ અત્યારે હોસ્પિટલ મા જીવન મરણ વચ્ચે ઝોલા ખાઈ રહી છે..
હાય હાય. અનુંમાસી..થર થર ધ્રુજવા લાગ્યા..અને કવિતા તો વૈશાલી ની વાત સાંભળી ને રીતસર રડવા જ લાગી..
મુઓ આ જમાઈ જ હલકટ છે બિચારી છોકરી કેટલી સીધી છે.. ! કાગડો દહીથરું લઇ ગયો..
પિયુષ મારે વૈશાલી સાથે વાત કરવી છે, કવિતા એ જીદ પકડી..આ બધી ગંભીર ચર્ચા ચાલી રહી હતી ત્યારે જ મોસમ નો કોલ આવ્યો ..કોઈ ફોન ઉઠાવી શકવા ની સ્થિતિ મા નહતું એટલે અનુંમાસી એ વાત કરી..મોસમ ને ઉપર છલ્લી માહિતી આપી ..અને ફોન પુરો કર્યો..
કવિતા ને એક આઈડિયા આવ્યો.. પિયુષ અહીં ના પોલીસ ઇન્સ્પેકટર છે ને એ મદન ભાઈ ના ખાસ દોસ્ત છે તું એમને મળે તો એ કઈ ક મદદ કરી શકે..? કવિતા એ વૈશાલી ના મુખે સાંભળેલો ઇન્સીડંસ ટૂંક મા કહ્યો.. જેમાં સંજય ને પોલીસ સ્ટેશન મા લોક અપ મા પૂરી દીધો હતો એ જણાવ્યું..
અરે પણ એમનો નંબર લાવવો ક્યાં થી..મને તો પોલીસ સ્ટેશન જતાં ય બીક લાગે છે પિયુષ એ નિખાલસ કબુલાત કરી..,વાત એની સો ટકા સાચી હતી..સજ્જન માણસ અને સામાન્ય માણસ ને પોલીસ સ્ટેશન ના નામ થી જ એક વિચિત્ર પ્રકાર નો ડર લાગતો હોય છે.. જાણે પોલીસ નિર્દોષો ને રંજાડવા માટે જ મૂકી હોય એવો માહોલ ઉભો થયો છે... કોઈ પણ માણસ એની સામાન્ય તો ઠીક ગંભીર તકલીફ માટે પોલીસ સ્ટેશન ના છુટકે જ જવા ઈચ્છે છે , એમ વિચારી ને કે ઉલ મા થી ચૂલ મા પડવું નથી.. એની સામે રાજકારણીઓ કે ગુનેગારો...કેટલી આસાની થી પોલીસ સ્ટેશન મા આવતાં જતાં હોય છે અને મોટા સાહેબો ય સામાન્ય માણસ આગળ સાથે કેમ નમ્રતા વિસરી જઈ ને તોછડું વર્તન કરતાં હશે..? અને એજ સાહેબો ખંધા રાજકારણી ઓ ને અભયવચન આપી ને છાકટા કેમ બનાવતા હશે? પડોશ ના કોઈ નિર્દોષ સજ્જન ને કોઈ કારણસર પોલીસ પકડી ને લઇ ગઈ હોય અને તમે જો એને છોડાવવા જાઓ તો પોલીસ તમને ય અંદર કરી દે એટલું જોર કરે, પણ જો ગલી ના કોઈ ટપોરી ને કે ગુંડા , લુખ્ખા ને મોકલો તો કામ બે જ મીનીટ મા થઇ જશે..સાલું કઈ સમજાતું નથી..શું થઇ રહ્યું છે..
પણ વાત વૈશાલી ની હતી જે પિયુષ ની બાળપણ ની ખાસ સહેલી હતી..તો વાત શીલા ભાભી ની ય હતી જેમણે પિયુષ ને એની કલ્પના મૂર્તિ સમા સ્તનો ને પકડવા ની તક આપી હતી... એ સ્તનો જે કલ્પના મા રોજ એ ચુસતો અને દબાવતો હતો..
વિચાર મા પડી ગયેલો પીયુંશ પોલીસ સ્ટેશને જતાં ડરતો હતો તોય..શીલા ભાભી માટે અને કવિતા માટે એને એ સાહસ કરવું જ પડે એમ હતું..
આખરે કવિતા એ કહ્યું ચાલ આપણે બેય જઈએ તને એકલા ને ડર લાગતો હોય તો હું આવું તારી સાથે બસ..પણ શીલા બહેન ને આપણે મદદ તો કરવી જ પડે.. વૈશાલી જીવન મરણ વચ્ચે ઝોલા કાહી રહી હોય અને આપણે આમ હાથ પર હાથ મૂકી ને બેસી રહીએ એ ના ચાલે.. કવિતા એ જબરદસ્ત હિંમત આપી પિયુષ ને પોલીસ સ્ટેશન જવા તૈયાર કર્યો. અનુંમાસી ગંભીર વિચારો મા હતા.. કવિતા તારા પપ્પા આજે આવવાના છે તો હું અહીં જ સુઈ જાઉં છું તું અને પિયુષ મદન ભાઈ ના ઘેર રખવાળું કરવા સુઈ જજો.. અનુંમાસી એ કહ્યું.. પિયુષ ચાલ આપણે શીલા બહેન ના ઘેર જઈ ને તપાસ કરીએ ક્યાંક મદન અંકલ ના ફ્રેન્ડ પોલીસ ઇન્સ્પેક્ટર નો નંબર જડી જાય તો પહેલાં ફોન થી વાત કરશું નહિ તર રૂબરૂ જજે ..
હા એ પણ ઠીક છે ચાલ ...કવિતા અને પિયુષ શીલા ભાભી ના ઘેર આવ્યા.. ટી.વી. ના કોર્નર પાસે ટેલીફોન પડ્યો હતો અને એની બાજુ મા એક ટેલીફોન ડાયરી...પિયુષ એ આંખો મા આશા ની ચમક સાથે તપન દેસાઈ નો નંબર ફેન્ડ્યો પણ ક્યાંય ના જડ્યો.. બરો બર એ જ વખતે.. પિયુષ ના મોબાઈલ પર મેસેજ આવ્યો.. ઉતાવળ મા જોયું તો કોઈ અજાણ્યો નંબર હતો.. મેસેજ મા એક મોબાઈલ નંબર આપેલો હતો... કોનો હશે આ મેસેજ ? મેસેજ મા મોકલેલો નંબર કોનો હોઈ શકે..? કયાંક એવું તો નથી કે મેં મદન ભાઈ ના મોબાઈલ પર ફોન કર્યો હોય અને મદન ભાઈ એ એમનો ફોન એટેન્ડ ન કરી શકવાની સ્થતિ મા કોઈ નો ફોન યુઝ કર્યો હોય..? કવિતા આમ તેમ ડ્રોઅરો મા નબર ફંફોસતી હતી ..પિયુષ એ કવિતા ની મદદ લીધી..
કવિ આજો મારા મોબાઈલ પર કોઈ અજાણ્યો મેસેજ આવ્યો છે અને એણે એક નંબર આપ્યો છે કોણ હોઈ શકે..એ?
અરે જે હોય એ તું કોલ કર અને વાત કર તને શું નુકસાન છે..? અનનોન નંબર હોય તો રોંગ નંબર કહી ને મૂકી દેવાનો..કવિતા એ સાચો ઉકેલ બતાવ્યો..
પુષ્કળ મૂંઝવણ અને અતિશય ગભરાહટ સાથે પિયુષ એ કોલ જોડ્યો..બીજી જ મીનીટે સામે થી કરડો સ્વર સંભળાયો
હેલો ઇન્સ.તપન દેસાઈ સ્પીકિંગ..,,
સર..સર..હું પિયુષ બોલું છું..
કોણ પિયુષ ? ટૂ ધ પોઈન્ટ વાત કરો કામ શું છે..? પોલીસ સહજ તોછડાઈ ભર્યા સ્વરે સામે થી પિયુષ નું અપમાન કહી શકાય એવો અવાજ આવ્યો..
સર.તમારા મિત્ર મદન ભાઈ નો નેબર બોલું છું..
તમને કેવી રીતે ખબર કે મદન મારો મિત્ર છે..? પોલીસ સહજ ઉલટ તપાસ .
સર મારી વાઈફ અને મદન ભાઈ ની ડોટર વૈશાલી ખાસ ફ્રેન્ડ છે મારે ખાસ અંગત વાત કરવાની છે ..ફોન પર કહું કે રૂબરૂ મળું..? ઇનશોર્ટ મદન ભાઈ અને શીલા ભાભી બહુ જ મુશ્કેલી મા છે.. તમે હેલ્પ કરી શકો એમ છો..
હમમમમમ.... તમે એમના ઘરે વેઈટ કરો આઈ એમ ઓન વે , પંદર એક મીનીટ મા આવું છું.. મદન ના ઘરે જ તમે બેસજો..
ઓકે .ઓકે..થેંક યુ સર.. પિયુષ ગજબ ના આત્મસંતોષ સાથે સોફા પર બેસી પડ્યો..
કવિતા તું ઇન્સ.સાહેબ માટે ચા ની વ્યવસ્થા કર અને કંઈ આડું આવડું બાફતી નહી પાછી..પોલીસ વાળાઓ સામે જવાબ આપવા મા બહુ ધ્યાન રાખવાનું નહીતર આપણે ઉલ મા થી ચૂલ મા પડી જઈશું.. અને તું આ તારા બોબલા સરખા ઢાંકેલા રાખજે ..સાહેબ ની નજર ના બગડે..નહીતર તને ગમે તવા ગુના સર પોલીસ સ્ટેશન લઇ જશે અને આખી રાત ધાવ્યા કરશે..
જા ને લુચ્ચા!! પોતાના સ્તનો પર હાથ ફેરવી રહેલા પિયુષ નો હાથ ગુસ્સા થી ઝાટકી નાખી ને કવિતા એ સામી ચોપડાવી.. સારું ને આખી રાત ધાવે એવો મર્દ મળી જાય તો મજા આવી જાય.. મારા ય શીલા ભાભી જેવા મોટા થઇ જાય તો તને પડોશ મા ડોળા નહિ ફેરવવા પડે..
બંને જણા વાતાવરણ ને હળવું રાખવાની કોશિશ તો કરી રહ્યા હતા પણ ડોરબેલ રણકવા સાથે એ હળવાશ હવા મા ઓગળી ગઈ.. કવિતા દોડી ને દરવાજો ખોલવા ગઈ પણ પિયુષ એ એને ઈશારો કરી એ પોતે જાય છે એ જણાવ્યું.. દરવાજો ખોલતા જ પ્રભાવશાળી વ્યક્તિત્વ ધરાવતો પડછંદ કયા વાળો એક સ્ફૂર્તિલો જવાન પોલીસ ડ્રેસ મા ઘર મા દાખલ થયો.. પિયુષ સાથે હાથ મિલાવવાની દરકાર પણ કર્યા વગર એણે સીધું જ કહ્યું..જે બાબત હોય એ જલ્દી કહો..હું બીજા કોઈ કેસ ની તપાસ માટે નીકળ્યો છું ..મારી પાસે વધારે સમય નથી..
ટૂંક મા પિયુષ એ કોલકાતા થી જે પ્રમાણે એને જાણવા મળ્યું હતું એ બધું અક્ષરશઃ વિવરણ આપ્યું ,
ઇન્સ.તપન ને ખબર નહોતી કે પિયુષ ની વાઈફ કવિતા રસોડા મા છે ,મદન ની અને વૈશાલી ની હાલત જાણી ને એનો ગુસ્સો સાતમાં આસમાને પહોંચી ગયો..માદર ચોદ છે એનો જમાઈ... ભેણચોદ ને દયા ખાઈ ને અહીં થી જવા દીધો એ જ ભૂલ કરી.એની બહેન ને ચોદુ.. આજે જ કેસ બનાવું છું..
કવિતા આ બધી ગાળો રસોડા મા ઉભી ઉભી સાંભળી ને અતિશય શરમાઈ રહી હતી. પોલીસ વાળાઓ ની લેન્ગ્વેજ કેટલી ગંદી હોય છે ? આટલી બધી ગાળો ના બોલે તો ના ચાલે? મનોમન એ પોલીસ ખાતા ને તિરસ્કાર ની ભાવના થી જોતી ચા ઉકાળવા લાગી.. ચા તૈયાર થઇ એટલે બે કપ મા લઇ ને એ મુખ્ય ખંડ મા પ્રવેશી..
ઇન્સ.તપન કવિતા ને જોઈ ને થોડોક ભોંઠો પડી ગયો.જો કે એની ભાવના જરાય ખરાબ નહતી અને એ જે ગાળો બોલ્યો હતો એ સંજય ને ઉદેશી ને બોલ્યો હતો એટલે ખાસ કઈ ચિંતા જેવું નહતું...
આઈ એમ સોરી..તમે આમના વાઈફ લાગો છો.માફ કાજો તમારે મારા મોંઢે થી અપશબ્દો સાંભળવા પડ્યા પણ શું કરીએ અમારી જોબ જ એવી છે કે આ ભાષા સિવાય ની બીજી ભાષા તો ગુનેગારો સમજતા જ નથી.. યુ નો..? રીઢા ગુનેગારો ને અમે ભાઈ બાપા કહી ને લાડ લડાવીએ ને તો એ આખી જીન્દગી એ કબુલાત ના કરે , એટલે રોજીંદા વ્યવહાર મા ય આ ભાષા આવી જાય છે મારી વાઈફ પણ મને કાયમ ટોકતી રહે છે કે તપન ઘેર આવ્યા પછી તું ઇન્સ. ની ભાષા મા વાત ના કરે તો સારું. પણ આદત પડી ગઈ છે ને ?
એની વે તમે મારું ધ્યાન દોર્યું એ બહુ સારું કર્યું..હવે તમે ચિંતા કર્યા વિના ઘેર જાઓ.. બધું મારા પર છોડી દો...
કવિતા > સાહેબ વૈશાલી મારી ખાસ બહેન પાણી છે એને સુસાઈડ નો ટ્રાય કર્યો છે એની હાલ ની હાલત વિષે જાણ્યા વિના મને ચેન નથી પડતું..તમે કોઈ રીતે તપાસ કરી લો તો સારું.. તમને બધા સારો અને સાચો જવાબ આપશે અમારા જેવાનું કોઈ નહિ સંભાળે..
ઓકે ઓકે ..થોડીક વાર વિચાર કરી ને ઇન્સ તપને પોતાના મોબાઈલ થી કોઈ ને ફોન જોડ્યો અને બધી વાત કરી..
તમે થોડી ક વાર રાહ જુઓ.. હમણાં ત્યા થી ફોન આવશે મારે જવું પડશે...હું કોઈ અન્ય કેસ ની તપાસ માટે નીકળ્યો છું.. મી.....
પિયુષ..મારું નામ પિયુષ છે અને આ મારી વાઈફ કવિતા..
ઓકે .મી. પિયુષ તમારો મોબાઈલ નંબર તો છે જ મારી પાસે અને ઓફ કોર્સ મારો પણ તમારી પાસે છે વી વિલ બી ઇન ટચ .... બાય..
કહી ને ઇન્સ તપન ઉતાવળી ચાલે નીકળી ગયો..
હાશ..કવિતા ની છાતી ઉંચી થઇ ને નીચી પછડાઈ.. ખાસું ટેન્શન ઓછું થઇ ગયું હતું..ભલે પોલીસ નો ડર હોય પણ પોલીસ ના આવી જવાથી રાહત અનુભવાય છે એ હકીકત છે ,
પિયુષ > વૈશાલી ની તબિયત ના સમાચાર સારા આવે તો સારું યાર..બિચારી છોકરી કેટલી હેરાન થઇ રહી હશે..?
કવિતા> ગાંડી છે એક નંબર ની.. એમાં જાતે આપઘાત કરવાની શું જરૂર હતી..? પેલા ભડવા ને પતાવી દેવો જોઈએ ને?
સાચી વાત છે બકા..પણ ઘર થી આટલા બધા કિલોમીટર દુર છોકરી કેટલી એકલી પડી ગઈ હશે..એ નો અંદાજ છે તને..? ત્યા એનું કોણ? પિયુષ એ તરત એનો દ્રષ્ટિ કોણ રજુ કર્યો..
ઇન્સ.તપન તો ચા પીવા રોકાયા નહિ એટલે એમના ભાગ ની ચા કવિતા અને પિયુષ એ પીવી પડી .લેન્ડ લાઈન પર રીંગ આવતા તરત પિયુષ એ ફોન ઉઠાવ્યો .પણ એ તો અનુંમાસી નો હતો..
કઈ ખાસ સમાચાર હોય તો મને જાણ કરજે દીકરા..! બિચારી વૈશાલી..ની શું હાલત હશે..? અનુંમાસી એ ફોન મુકતા પહેલાં કહ્યું .. મમ્મી ની વાત થી પિયુષ અને કવિતા હતા એના કરતાંય વધારે ડીસ્ટર્બ થઇ ગયા.. એમને વિગતવાર માહિતી આપી અને પિયુષ એ ફોન મૂકી દીધો..
પિયુષ ને એક જ વિચાર સતાવતો હતો..ક્યાંક વૈશાલી ને કંઇક થઇ ગયું તો મદન ભાઈ સંજય ને નહિ છોડે , અને જો આવેશ મા આવી ને મદન ભાઈ એ કોઈ આડુંઅવળું પગલું ભર્યું તો..શીલા ભાભી ની જંદગી પણ ખતરા મા મુકાઈ જશે..અમુક માણસો નો ગુસ્સો બહુ ખરાબ હોય છે , આવેશ મા માણસ સારા ખોટા નું ભાન ભૂલી જતો હોય છે અને એ ના કરવાના કામ કરી બેસે છે પછી આખી જીન્દગી પસ્તાતો રહે છે અને એની સાથે જોડાયેલી કેટલીય જીન્દગી ઓ ડુસકા ભરતી રહે છે..
કવિતા અને પિયુષ એક બીજા ને વળગી ને શીલા ના ડબલબેડ પર સુઈ ગયા.. અડધી રાત્રે લગભગ ત્રણ વાગ્યે પિયુષ ના મોબાઈલ પર કોલ આવ્યો.. પિયુષ એ ભર ઊંઘ મા હતો ટે છતાં ત્વરા થી ફોન રીસીવ કર્યો
હેલો..!! વૈશાલી ના સમાચાર જાણવાની તાલાવેલી હતી પિયુષ ને !!!
સામે થી કોઈ પુરુષ નો ગંભીર સ્વર આવતો હતો..એ અંગ્રેજી ભાષા મા પિયુષ ને માહિતી આપી રહ્યો હતો.. પિયુષ યસ સર...ઓકે ઓકે સર..યા... આઈ સી..વગેરે હોંકારા સુચક શબ્દો બોલી ને ગંભીર થતો જતો હતો.. સામે થી ફોન મુકાઈ ગયો..પિયુષ સ્તબ્ધ થઇ ગયો..સુનમુન થઇ ને એ દીવાલ પર લટકતા વૈશાલી ના ફૂલ સાઈઝ ના લેમીનેશન કરેલા ફોટા સામે જોઈ રહ્યો.. વૈશાલી જાણે પિયુષ ને છેડી રહી હોય એમ નિખાલસ હાસ્ય વેરી રહી હતી.. પિયુષ ની આંખો મા ઝળઝળિયાં આવી ગયા વૈશાલી નો ફોટો ઓઝલ થતાં એણે આંખો લુછી ને ફરી પાછી સ્મૃતિ અને દ્રષ્ટિ બંને ક્લીઅર કરી.. ફરી પાછી વૈશાલી મરક મરક હસતી દેખાઈ.. પિયુષ ને બાળપણ મા વિતાવેલી કેટલીય વાતો યાદ આવવ્ચા માંડી..છેલ્લે અન્ડર કંસ્ટ્રક્શન મકાન મા રેતી ના ઢગલા પર ઉજવેલી એ અંગત પળો આટલા ગમગીન વાતાવરણ મા ય પિયુષ ને રોમાંચિત કરી ગઈ.. મનોમન હાથ જોડી ને એના થી બોલાઈ ગયું ..હે ભગવાન...!!!!! હે ભગવાન , વૈશાલી ની રક્ષા કરજે.. બચાવી લેજે બિચારી ને !!! ...
કવિતા તો ભર ઊંઘ મા જ હતી..પિયુષ એ વાત કરી અને પંદર એક મીનીટ સુધી વાત ચાલી પણ કવિતા હજી ઊંઘતી જ હતી..
ઊંઘ!
ભગવાને માણસ જાત ને આપેલું એક અદભુત વરદાન ! ઊંઘ ની પૂર્વશરત છે શારીરિક થાક..
એટલે જ એ ગરીબ વર્ગ ને સહજ પ્રાપ્ત છે અને પૈસાદારો માટે એ મૃગજળ!
ગરીબ માણસ બિચારો થાક્યો પાક્યો જયારે બાંકડા પર ઘસઘસાટ નીંદર મા પોઢી ગયો હોય છે ત્યારે એ એના જીન્દગી ના બધા ટેન્શનો ને વિસરી જતો હોય છે , જેમની જીન્દગી મા ટેન્સન અને અભાવ પુષ્કળ હોય છે એ જ લોકો ને કુદરતે ઊંઘ ની નાનકડા મૃત્યુ સમી ભેટ આપી છે ,રૂપિયા થી સારી પથારી ખરીદી શકાય પણ ઊંઘ ખરીદી શકાતી નથી.. સાચી ઊંઘ જો પૈસા થી ખરીદી શકતી હોત તો ધનવાનો એ , એ પણ ગરીબો માટે રહેવા દીધી ના હોત , અને સારું છે કે ઊંઘ નો સીધો સંબંધ મજુરી સાથે અને મજુરી નો સીધો સંબંધ ગરીબી સાથે છે એટલે ઊંઘ એ ગરીબો માટે કુદરતે મોકલેલું અમૃત ફળ છે . ગરીબો પાસે આ એક જ ચીજ હવે બચી છે જેની પર સરકાર ની નજર હજી નથી પડી..નહીતર એમની ઊંઘ પર પણ એ ટેકસ નાખી દેશે.. અરે! ઊંઘ પર સબસીડી..અને ઊંઘ પર લોન.. ઊંઘ રેશનીંગ કાર્ડ પર મળતી થઇ જાય અને ઊંઘ લેવા માટે બી.પી.એલ .કાર્ડ ધારક હોવું ફરજીયાત થઇ જાય... ઊંઘ મા માણસ ને કશું યાદ નથી રહેતું..એ કોનો પતિ છે,કોનો દીકરો છે, કેટલું દેવું છે, કે એનો શું ધર્મ છે..એટલે જ એને નાનકડા મૃત્યુ સાથે સરખાવવા મા આવી છે ,
ફોન મૂકી અને પિયુષ એ કવિતા ના ખભે હાથ મુક્યો. . એ નિશ્ચિંત પણે સુઈ રહી હતી..પિયુષ ને થયું અત્યારે એને જગાડી ને વાત કરું..? એ બિચારી કેટલું ટેન્શન કરતી હતી..? વૈશાલી ની આત્મહત્યા ની કોશિશ ના સમાચાર સાંભળી ને એને કેટલો ધ્રાસકો પડ્યો હતો..? આખરે પિયુષ એ કવિતા ને ઢંઢોળી ને જગાડી.. આંખો ચોળતી કવિતા બોલી શું છે ફોન આવ્યો..?
હા હમણાં જ વાત થઇ ..વૈશાલી અત્યારે હોસ્પિટલ મા એડમીટ છે બચી જશે એવું કહ્યું છે..પણ હજી કઈ કહેવાય નહિ.. ઊંઘ ની ગોળીઓ ખાઈ ને આત્મહત્યા ની કોશિશ કરી છે એટલું કહ્યું ,
હે ભગવાન..! કવિતા એ બંને હાથ લમણે મૂકી દેતા કહ્યું.. ક્યાં થી લાવી હશે ગોળીઓ..? આ બધું કેવી રીતે બની ગયું એ વિષે કઈ જાણવા મળ્યું? કવિતા એ સહજ ચિંતા સાથે પૂછ્યું !
ના યાર એટલી બધી વાત કરવાનો અજાણ્યા લોકો ને ક્યાં સમય હોય..? તપન ભાઈ આવે ત્યારે જ કઈ ક આગળ વાત ખબર પડે ત્યા સુધી આપણે ચિંતા જ કર્યા કરવાની બીજું શું..?
મદન ભાઈ અને શીલા ભાભી ને જેલ મા થી બહાર આવી ગયા છે.. અને સંજય ફરાર છે એ ને પોલીસ શોધે છે .. તે, તેં મદન ભાઈ ને ફોન કર્યો ? છૂટી ગયા એવું તો એ લોકો કહે છે આપણે તો મદન ભાઈ કે શીલાભાભી સાથે વાત થાય તો જ માનવાનું ને ?
હા યાર એ પણ છે, લાવ હું ફરી ટ્રાય કરી જોઉં..હવે કદાચ લાગી જાય.તો..કહી ને મદન ને મોબાઈલ જોડ્યો પિયુષ એ ,
એક જ રીંગ મા મદન એ ફોન ઉઠાવ્યો
હેલો મદન ભાઈ હું પિયુષ બોલું છું. કેમ છો ? શું પરિસ્થિતિ છે ત્યા ની ? અહીં તો બહુ ખરાબ સમાચાર આવ્યા છે..શું એ સાચા છે..?
મદન > હા યાર અહીં જરાય સારું નથી. આ લોકો બહુ ખરાબ છે પિયુષ હું અહીં એકલો પડું છું અહીં આપણું કોઈ નથી યાર એ તો સારું થયુકે તપન ની ઓળખાણ થી હું બહાર નીકળી શક્યો બાકી તારી ભાભી સાથે બહુ ખરાબ વર્તન કર્યું છે ,એ હું તને ત્યા આવી ને કહીશ , હવે હું અહીં એક દિવસ પણ રોકાવા માંગતો નથી અને વૈશાલી ને તો અહીં રખાય એમ જ નથી...એની તબિયત બહુ નાજુક છે પિયુષ શી ઇઝ સીરીઅસ .... કહેતાં કહેતાં મદન નો અવાજ ભારે થઇ ગયો.. શીલા તને યાદ કરે છે વાત કર .એક મીનીટ..ચાલુ રાખજે..
કવિતા એ પિયુષ ના હાથ મા થી ફોન ઝૂંટવી લીધો
શિલા > હેલો !? કવિતા, મારી વૈશું.. ? હે ભગવાન ...આટલું કહેતાં તો શીલા ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડવા લાગી.. અમે અહીં બહુ મુસીબત મા છીએ કવિતા , રામ જાણે અમારું શું થશે..?

કવિતા ને શું કહેવું એ સુજ્યું નહિ.. કેવી રીતે શીલા ભાભી ને સધિયારો આપવો એ ના સમજાતાં કવિતા ચુપ રહી , પોતાન થી મોટી ઉંમર ના માણસ ને દિલાસો આપવો એ અઘરું કાર્ય છે , છેવટે કવિતા એ પૂછ્યું , ભાભી તમે વૈશું ને જોઈ ? કેમ છે હવે એ?
શીલા> ના હજી અમે હવે જઈ એ છીએ એને જોવા , અમને તો પેલા મુઆ સંજયે અંદર પુરાવી દીધા હતા , માંડ માંડ બહાર નીકળી શક્યા છીએ..એમાં વૈશું પાસે કેવી રીતે જવાય? અમને તો જેલ મા સમાચાર મળ્યા કે વૈશું એ આવું કર્યું છે, દવાખાને જઈએ ત્યારે ખબર જીવે છે કે મારી નાખી છે મારી ફૂલ જેવી દીકરી ને.. આ તો સારું થયું કે તપન ભાઈ નો ફોન આવ્યો અને આ સાલા પોલીસ વાળાઓ ને દયા આવી.. આપણી ગુજરાત ની પોલીસ બહુ સારી..
ઓહ..ભાભી તમે ચિંતા ના કરો આપણી વૈશું ઠીક થઇ જશે..મેં બાધા રાખી છે એના ઠીક થઇ જવા માટે.મને વિશ્વાસ છે એ બહુ જલ્દી સાજી થઇ જશે. હા બેટા ભગવાન ને પ્રાર્થના કરજે ..હું તને ફોન કરું છું પછી..
ભાભી તમે ચિંતા ના કરો તપન ભાઈ બહુ સારા માણસ છે એ તમારા તમામ અપડેટ લેતા રહે છે અને એ બધી જ મદદ કરશે..
શીલા> હા ,કવિતા જો તપન ભાઈ ના હોત ને તો મારી શું હાલત કરી હોત આ નરાધમો એ,તને અંદાજ નહિ હોય હું ત્યા આવી ને બધું કહીશ..
પિયુષ ને બહુ જ દુઃખ થયું કે મોજ મજાઓ ના સમય મા તો એ શીલા ભાભી ની પડખે હતો પણ ખરી જરૂર અત્યારે હતી કાશ હું એમને કોઈ મદદ કરી શક્યો હોત..ગુજરાત ની સ્ત્રીઓ માટે પોલીસ સ્ટેશન જવું એ અતિશય ત્રાસદાયક હોય છે , એમાંય પર પ્રાંત ની પોલીસ ની તો વાત જ શી કરવી ? કવિતા ની અને શીલા ભાભી ની વાત એ ધ્યાન થી સાંભળી રહ્યો હતો.. કવિતા વૈશાલી સાથે જે બન્યું એનું વર્ણન સાંભળી ને ધ્રુસકે ધ્રુસકે રડતી હતી.. ગમે તેમ તોય એની ખાસ સહેલી હતી.. સ્ત્રીઓ ને સ્ત્રીઓ માટે વિશેષ પ્રકાર ની લાગણી અને સહાનુભુતી હોય છે..

જેમ બને એમ જલદી આવી જવાનું કહી ને શીલા ભાભી એ ફોન મૂકી દીધો..