15-04-2020, 04:02 PM
કેટલા મજા ના છે , ! એક હથેળી ના માપ નો એક બોલ છે , રૂખી ના તો બે હાથે દબાવીએ તોય હાથ મા નથી સમાતા, રામ જાણે ભગવાને બધું મોટું મોટું જ ઘડ્યું છે એટલે જ સાલી ને લોડો ય મોટો જોઈએ છે.. શીલા ભાભી એ જેમ મને કરવા દીધું એમ કવિતા ના કરવા દે? કેટલી નાજુક છે..? આહ... આને તો લંડ આખો ઘાલી ને ઊંચકી અને આખા ગામ મા ફરતા ફરતા ચોદીએ તોય વજન ના લાગે એટલી હલકી ફૂલ છે...એની ચૂત કેવી કુણી મોગરી જેવી હશે.?? મારો આખો લઇ શકે..? જેમ જેમ રસિક કવિતા ના કુમળા જોબન વિષે વિચારતો ગયો એમ એમ એની અધીરાઈ વધવા માંડી..આજે રસિકે બાકી ના બધા ઘેર દૂધ આપ્યું પણ એ દૂધ લેનારી બધી સ્ત્રી ઓ મા એ કવિતા ને શોધતો રહ્યો.. અનુંમાસી થી નારાજ થઇ ને નીકળવું એ રસિક દ્વારા જાણી જોઈ ને વર્તાયેલું વર્તન હતું.. અને એ વર્તન નો એને સંતોષ હતો.. દિલ ના એક ખૂણા મા એને રહી રહી ને એમ થતું હતું કે એનું નારાજ થઇ ને નીકળી જવું એનુંમાંસી ને ખૂંચ્યું હશે..એ વિહવળ થઇ ગયા હશે..જો મારે કવિતા ની ચૂત સુધી પહોંચવું હશે તો અનુંમાસી ની ગટર મા લંડ ગંદો કરવો જ પડશે... કશો વાંધો નહિ અનુંમાસી ને ય ઘરડા ઘડપણે મારા જેવો લંડ ક્યાં થી મળવાનો હતો..? એને માટે મારે અનુંમાસી સાથે સારા સંબંધો ટકાવી રાખવા પડશે.. રીસાયેલો તો છું જ પણ એ મનાવવા આવે તો ભાવ ખાવો નથી..તરત માની જ જવું પડશે.. માણસ નું મન કેટલું બધું વિચારતું હોય છે?
કવિતા તો મોસમ ના લગ્ન ની વાત જ્યાર થી સાંભળી હતી ત્યાર થી જ હવા મા ઉડી રહી હતી..લગ્ન મા શું પહેરવું..મોસમ ને કન્યાદાન મા શું આપવું..? રાસ ગરબા મા કયા રંગ ની ચણીયા ચોળી પહેરવી..? રસોડા મા ગેસ પર ચા મૂકી ને નહાયા ધોયા વિના ની કવિતા ગેસ પાસે ઉભી હતી..સામે થી સાસુ મા ને આવતાં જોયા .. આ ઉમરે ય મમ્મીજી એ સવાસ્થ્ય સારું જાળવ્યું છે કેટલા સ્ફુર્તિ થી ચાલે છે..! આમ કહેવા પુરતા સાસુ હતા અનુબહેન , પણ બીજી સાસુઓ જેવી કચકચ નહતી એમની..એ કવિતા ને હમેશા બેટા બેટા કહી ને લાડ કરતાં..કઈ ભૂલ હોય તો પ્રેમ થી શીખવતા..કવિતા ને પણ એની સાસુ પ્રત્યે લાગણી હતી..ક્યારેય એ બંને એ ઉંચા અવાજે બોલવાનું નહતું થયું..
જય શ્રી કૃષ્ણ બેટા..ઊંઘ આવી તી બરોબર..? જવલ્લે જ સાસુ તરફ થી વહુ ને પુછાય એવો હળવો સવાલ કરી ને અનુંમાસી કવિતા ના જવાબ ની રાહ જોયા વિના સીધા બાથરૂમ મા ઘુસી ગયા..ઘરડા માણસો ની એ ખાસિયત હોય છે..ઘર મા છોકરા એકલા કેવી હાલત મા હોય..શું કરી રહ્યા હોય.. ગમે તેમ બેઠા હોય જુવાન છે ગમે તે વાત કરતાં હોય. ઘરડા ઓ એ અચાનક જઈ ના ચડવું જોઈએ ! કફ નો ગળફો ના આવ્યો હોય તોય સસરા ઘર મા દાખલ થતાં ખોંખારો ખાઈ ને જ દાખલ થાય એ મેનર્સ ઉપર થી જ ડોરબેલ ની શોધ થઇ હશે..? એટલે એ બહાર થી જય શ્રી કૃષ્ણ બોલી ને કવિતા ને સાવચેત કરી દેવા માંગતા હતા...અનુંમાસી જેવા બાથરૂમ મા ઘુસ્યા કે પિયુષ એના બેડરૂમ મા થી આંખો ચોળતો બહાર નીકળ્યો...રાબેતા મુજબ શીલા ભાભીં ના ઘર તરફ નજર ગઈ..સુમસામ હતું બધું..મોંઢું બગડી ગયું..પિયુષ નું ..શીલા ના ઘેર સુનકાર જોઈ ને ..બાકી રોજ તો એ જયારે જાગી ને બહાર નીકળે એટલે શીલા ભાભી એમના પૂનમ ના ચાંદ જેવો દૈદીપ્યમાન ચહેરો જોઈ ને જ દિવસ સુધરી જાય .. કેટલા દિવસ થઇ ગયા શીલા ભાભી અને વૈશાલી બેઉ ના જતાં રહેવા થી સોસાયટી મા થી જાણે ગ્લેમર જ જતું રહ્યું હતું.. ગ્લેમર વગર ની દુનિયા એટલે તો જાણે જીવ વિના નું ખોળિયું .. છેવટે કવિતા ને પાછળ થી પકડી લઇ ને એના ગોળમટોળ સ્તનો ને પકડી લઇ ને બોલ્યો..ગૂડ મોર્નિંગ..ડાર્લિંગ..!!!
છોડ નાલાયક મમ્મી જી નહાવા ગયા છે હમણાં આવી જશે ..કવિતા એન સ્તનો પર નું હળવું દબાણ માણતા બનાવટી છણકો કર્યો.. ગરદન પર ચુંબન કરી ને પીયુષે કવિતા પાસે થી વાત કઢાવવાનો પ્રયત્ન કરી જોયો...
મદન ભાઈ અને ભાભી વગર સુનું લાગે છે ક્યારે આવવાના છે..?
કવિતા> મદન ભાઈ વગર કે શીલા ભાભી વગર? કે પછી વૈશું વગર..??
પીન્ટુ એ સ્તનો જોર થી દબાવી ને કવિતા ને પનીશમેન્ટ આપી ને એ બોલ્યો.. માદરચોદ એમાં શીલા ભાભી ને અને બિચારી વૈશું ને ક્યાં વચમાં લાવે છે પડોશી ની ગેરહાજરી વર્તાઈ એટલે મેં સહજ પૂછી લીધું એમાં ય આવું બધું બોલી ને તું કહેવા શું માંગે છે..?
કવિતા> છોડ હમણાં ચીસ નીકળી જશે તો મમ્મી એ નહાતાં નહાતા બહાર આવવું પડશે...હરામી...
બંને જણા મજાક મસ્તી કરતાં કરતાં વાતો કરી રહ્યા હતા..એટલા મા અનુંમાસી બહાર આવ્યા.. એમણે જોઈ ને વનેચર પિયુષ ના ચાળા આપોઆપ બંધ થઇ ગયા અને એ ટોઇલેટ મા ઘુસી ગયો..
ચા પીતાં પીતાં કવિતા એ અનુંમાસી ને ગઈ કાલે જે ફોન આવ્યો હતો એ બધી વાત માંડી ને કરી.. અનુંમાસી > બેટા..તારા પપ્પા ને થોડી દોડધામ વધારે પહોંચશે..બાકી છોકરી તો સાપ નો ભારો કહેવાય જેટલી વહેલી વળાવી દઈએ એટલું જ સારું ..મહિના મા લગ્ન લેવાનું કાઠું તો છે જ પણ આપણે બધા છીએ ને .? તારા પપ્પા અને મમ્મી ને કહી દે કે ચિંતા ના કરે આપણે બધા ભેગા મળી ને પ્રસંગ ધામધૂમ થી પુરો પાડી દઈશું..
વોશ બેઝીન આગળ ઉભો ઉભો ટુથ બ્રશ ઘસતો પિયુષ સાસુ – વહુ ની વાત ધ્યાન થી સાંભળી રહ્યો હતો ..માંડ માંડ ભૂલવા માંથી રહ્યો હતો એ જ વાત સવાર ના પહોર મા છેડાઈ ગઈ.. મોસમ સાથે વાત કરાવી જ પડશે..ધુંવા પુવાં થઇ ને એ બાથરૂમ મા જઈ ને બે લોટા રેડી ને બહાર નીકળી ગયો અને ફટાફટ કપડાં પહેરી ને નીકળી ગયો... નાસ્તો પણ ના કર્યો આજે પિયુષ એ ..કવિતા અને અનુંમાસી કઈ બોલ્યા નહિ..જતાં માણસ ને જમવાનું કહી ને ટોકીએ તો અપશુકન થાય એવું દ્રઢપણે માણતા સાસુ બહુ મોસમ ના લગ્ન ની વાતો મા ખોવાઈ ગયા..
બહાર નીકળી ને પિયુષ એ સીધો મોસમ ને મોબાઈલ ઠોકવા ગયો પણ અચાનક એને યાદઆવ્યું કે મોબાઈલ મા બેલેન્સ ઓછું છે અને મોસમ સાથે વાત લાંબી ચાલે તો આબરુ ના ધજાગરા થઇ જાય એટલે પહેલાં એણે બેલેન્સ કરાવ્યું અને પછી મોસમ ને કોલ કર્યો..
મોસમ > હેલો.. જીજુ..પપ્પા હજી અહીં જ છે એ જસ્ટ નીકળે છે હું તમને પાંચ મીનીટ મા કોલ કરું.?
પિયુષ > ઓકે પણ જલ્દી કરજે મારી ઓફીસ આવી જશે પછી વાત નહિ થાય ..
મોસમ > ના ના કરું જ છું..જીજુ..
પિયુષ > ઓકે લવ યુ..
મોસમ > ઓકે ..
પિયુષ ને ખોટું તો લાગ્યું કે મોસમે એના લવ યુ નો જવાબ કેમ ના આપ્યો.. પણ પછી એણે મન મનાવ્યું કે મોસમ બિચારી બોલી તો હતી કે એના પપ્પા આજુ બાજુ મા છે એમની હાજરી મા તો કઈ રીતે એ બોલી શકે..એટલું ય હું ના સમજી શક્યો? પોતાની નાદાની પર હસતો પિયુષ ધીમે ધીમે ચાલતો રોડ પર આવ્યો.. બે ત્રણ રીક્ષા અને એક સીટી બસ નીકળી પણ એમાં જાણી જોઈ ને પિયુષ બેઠો નહિ..ચાલતો જ એ મોસમ ના ફોન ની બેતાબી થી રાહ જોતો ઓફિસે જવા નીકળ્યો.. લગભગ વીસ મીનીટ થઇ ગઈ પણ મોસમ નો ફોન ના આવ્યો..છેવટે પિયુષ કંટાળી ને બસ મા બેસી ગયો.. છેક ઓફીસ આગળ પહોંચ્યો ત્યા સુધી મોસમ નો ફોન ના આવ્યો..એ જેવો ઓફીસ ના ગેટ આગળ ગયો અને મોસમ નો ફોન આવ્યો..પિયુષ ને ગુસ્સો તો એવો આવ્યો કે વાત જ નથી કરવી , ફોન જ કટ કરી દઉં..મેં એને ચોખ્ખું કહ્યું હતું કે જલ્દી કરજે તોય..પાંચ મીનીટ નું કહી ને અડધા કલ્લાકે ફોન કરે છે.. પણ તોય એણે ફોન રીસીવ કર્યો.. પ્રેમીઓ ના ગુસ્સા તો બધા જાણે પાણી ના પરપોટા..
હેલો..!!
હા બોલ હું તો તારા ફોન ની રાહ જોતો જોતો ઓફિસે પણ પહોંચી ગયો.. કેમ આટલું બધું મોડું કર્યું..યાર.? હવે જે કહેવું હોય એ જલ્દી કહી દે..,મારે ઓફીસ મા એન્ટર થઇ જવું પડશે બધા જોઈ રહ્યા છે મને..
મોસમ > સોરી જીજુ પણ શું કરું ?પપ્પા તો ક્યાર ના નીકળી ગયા હતા પણ જેવા એ નીકળ્યા કે તરુણ નો કોલ આવી ગયો..એટલે તમારી સાથે વાત ના કરી શકી..બોલો શું કહો છો..?
મોસમે જે કારણ આપ્યું એ સાંભળી ને પિયુષ ના શરીર મા થી જાણે નુર હણાઈ ગયું...તરુણ..નો ફોન આવી ગયો એટલે મને હોલ્ડ પર મૂકી દીધો..? પ્રેમી ઓ ને ઇગ્નોરન્સ જરાય નથી ગમતું હોતું... એટલું જ નહિ કેટલી ક વખત એ લોકો..સામે ના પાત્ર ની મજબુરી ને ય ઇગ્નોરન્સ ગણી લેતા હોય છે અને એમાં થી બબાલો શરુ થતી હોય છે.. સખત મન દુઃખ વચ્ચે પીયુષે મોસમ સાથે વાત કર્યા વિના ફોન કટ કરી નાખ્યો... મોસમ ને લાગ્યું કે ફોન કટ થઇ ગયો છે એટલે એણે પાછો ફોન કર્યો..
હજી એકાદ મીનીટ વાત કરી હશે ત્યા મોસમ એ બીજો ઝાટકો આપ્યો...
જીજુ પાછો તરુણ નો કોલ આવે છે , આપણે સાંજે વાત કરીએ છીએ મુકું છું બાય..પિયુષ ની વાત પણ સંભાળ્યા વિના મોસમ એ ફોન કટ કરી દીધો...
પિયુષ ને તો બિચારા ને કાપો તો લોહી ના નીકળે એવો થઇ ગયો..
જબરદસ્ત ગુસ્સે થઇ ગયો પિયુષ પણ શું કરે..?
કેમ ભાઈ ? કોઈ ટેન્શન મા છો..? પીન્ટુ એ પાછળ થી આવી ને ખભે હાથ મૂકી ને કહ્યું...
કઈ નહિ યાર બસ અમસ્તો જ થોડો ક ટેન્સન મા છું..
કેમ ઘેર કઈ થયું છે? કે રાજેશ સરે કઈ કહ્યું? પીન્ટુ એ કવિતા ના ન્યુઝ જણાવા માટે જ સવાલ કર્યો હતો... પિયુષ ડીસ્ટર્બ ભલે હોય કવિતા તો નથી ને ? પિયુષ નું ટેન્શન જણાવા પીન્ટુ અધીરો થયો..
પણ પિયુષ ની મુશ્કેલી એ હતી કે એ પીન્ટુ ને સાચું કારણ કહી શકે એમ નહતો.. એણે વાત ટાળવા માટે બહાનું આગળ ધાર્યું..હા યાર કવિતા સાથે પેલી બબાલ ક્યાં સોલ્વ થઇ છે હજી..? એ મને બહુ હેરાન કરે છે અને જેમ તેમ બોલે છે હવે તો મારી મમ્મી સાથે ય ઝઘડો કરે છે એટલે હું ટેન્સન મા છું.. પિયુષ એ તો વાત ને વાળી લીધી પણ પીન્ટુ ટેન્શન મા આવી ગયો.. કવિતા આવું કરે? ના ના નક્કી પિયુષ નો જ વાંક હશે..એવું તે શું થયું હશે? કે પાછા અબોલા થઇ ગયા બેઉ જણ વચ્ચે .. ?
પીન્ટુ નો કવિતા તરફ નો પ્રેમ એટલો બધો ઊંડો હતો કે એને કવિતા ની હમેશા ફિકર રહેતી.. થોડીક વાર પિયુષ ની વાત સાંભળી ને પીન્ટુ હું હમણાં પાછો આવું છું કહી ને જતો રહ્યો..પિયુષ ને પણ સારું લાગ્યું એ એકલો જ રહેવા માંગતો હતો..થોડી વાર. . .
ઉદાસ થઇ ને પિયુષ ફસડાઈ પડ્યો એની ખુરશી પર.. પ્યુન આવી ને પાણી નો ગ્લાસ મૂકી ને જતો રહ્યો..
પીન્ટુ એ બહાર નીકળી ને સીધો કવિતા ને ફોન કર્યો અને સાચી વાત જાણવા ની કોશિશ કરી..
કવિતા એ જે જવાબ આપ્યો એ સાંભળી નેપીન્ટુ વિચાર મા પડી ગયો.. કવિતા તો કહે છે કે એનું અને પિયુષ નું ટ્યુનીંગ એકદમ ઓકે થઇ ગયું છે તો પિયુષ જુથ્હું કેમ બોલ્યો હશે? એનો મતલબ શું થાય.? અત્યંત વિચક્ષણ બુદ્ધિ ધરાવતો પીન્ટુ એ તારણ પર આવ્યો કે નકી પિયુષ એવા કોઈ કારણ સર ડીસ્ટર્બ હોવો જોઈએ જે તદ્દન ગેરકાનૂની હશે..એટલું બધું સ્ફોટક અને ગેરકાનૂની કે એ મને પણ ન કહી શકે.. એવું તે શું..હશે.? એક કો-વર્કર તરીકે સહકર્મચારી અને મિત્ર બંને હતો પિયુષ પીન્ટુ માટે..ઉપરાંત માત્ર પિયુષ એને માટે એની પ્રેમિકા નો પતિ પણ હતો એટલે જરાય ઈર્ષ્યા ભાવ રાખ્યા વિના એ પિયુષ અને કવિતા નું લગ્નજીવન સુખરૂપ પસાર થાય.અને કવિતા એની ગૃહસ્થી મા ખુશ હોય એવું એ ઈચ્છતો હતો.. એટલા જ માટે એ એવીં કોઈ હરકત ના કરતો કે જેનાથી કવિતા ના લગ્નજીવન ના શાંત પાણી મા વમળો પેદા થાય..એને માટે એ મનોમન બહુ હિજરાતો પણ હતો.. બહુ દુઃખી થઇ જતો જયારે કવિતા સાથે વિતાવેલી કેટલી ક અંગત પ્રેમ ભરી પળો એને યાદ આવી જતી.. પણ હવે કવિતા એની નથી રહી એ વાસ્તવિકતા એ સ્વીકારી ચુક્યો હતો.. એમાં ય લગ્ન પછી એ કવિતા સાથે જે બે ચાર વખત ભોગવવા માટે નસીબદાર બન્યો હતો એ તો એને માટે બોનસ જ હતું..બાકી મનોમન એણે માની જ લીધું હતું કે કવિતા હવે પિયુષ નામ ના પોપટ ની મેના થઈ ચુકી છે અને પોતે એક બિનજરૂરી..અને ઉપદ્રવી વ્યક્તિ બની ચુક્યો છે..પણ પ્રેમ કદી મારતો નથી હોતો..ભલે એક બીજા ને ગમે તેટલા કટુ વચનો કહી ને નફરત સાથે બે પ્રેમીઓ છુટા પડ્યા હોય..પ્રેમ તો પણ હૃદય ના એક ખૂણા મા ધબકતો જ હોય છે અને નફરત થયા પછી તો એ સંબંધ વધુ ગાઢ બની રહેતો હોય છે કેમ કે પ્રેમ મા તો માણસ ક્યારેક પણ એના પાત્ર ને થોડી ક્ષણો માટે ય વિસરી શકે..નફરત મા તો સતત એ વ્યક્તિ નો જ વિચાર દિલને દિમાગ મા ફરતો રહે છે. એ હિસાબે પ્રેમ કરતાં નફરત નો સંબંધ વધૂ ગાઢ ગણાય..
હશે જે હશે તે , આજે નહિ તો કોક દિવસ તો ખબર પડશે જ ને ? પિયુષ મારી મદદ મંગાશે તો હું અવશ્ય એને મદદ કરીશ..એવા નિર્ણય સાથે પીન્ટુ ઓફીસ ના કામે લાગ્યો..
મોસમ સાથે સરખી વાત ના થઇ એમાં તો જાણે મોસમ હાલ ને હાલ પરણી ને સાસરે જતી રહી હોય એટલો ઉદાસ થઇ ગયો હતો પિયુષ . એનું કામ મા મન ચોંટતું નહતું. છેવટે બપોરે એ કંપની મા થી રાજેશ સર ને અંગત કામ છે કહી ને રજા લઇ ને નીકળી ગયો.. ઓફીસ મા થી બહાર તો નીકળ્યો પણ ક્યાં જવું એ નક્કી નહતું..પૂર્વ દિશા મા ચાલવા લાગે તો એકાદ કલ્લાક મા તો ઘેર પણ પહોંચી જવાય..અને ઘરે તો નહતું જ પહોંચવું.. શઉ કરીશ આટલો વહેલો ઘેર જઈને ય? કવિતા નો રાજી રાજી થઇ ગઈ છે મારી હાલત ની એને ક્યાં ખબર છે.? ક્યાં જવું એ નક્કી કર્યા વિના ઘર થી વિપરીત દિશા મા એ ચાલવા લાગ્યો..એ એટલા માટે કે કમ સે કમ ઘેર ના પહોંચી જવાય ..મોસમ ના વિચારો એના દિલ અને દિમાગ મા એટલા છવાઈ ગયા હતા કે એની લગોલગ બાજુ મા થી રેણુકા ની કાર પસાર થઇ તોય એને ખ્યાલ ના રહ્યો.. ખાસ્સી દુર ગયા પછી રેણુકા એ કાર રીવર્સ લીધી અને પિયુષ ની જોડે રોકી..હાય હેન્ડસમ.!! કેમ આમ બાબરો ભૂત થઇ ને રખડે છે ? કોઈ ના પ્રેમ મા મજનું થઇ ગયો છે કે શું? અરે મેડમ તમે ? હું આજે ઓફીસ મા થી રજા લઇ ને થોડા કામ પતાવવા નીકળ્યો છું બાકી ટેન્શન જેવું કઈ નથી .તમે કઈ બાજુ.?
પિયુષ એ રેણુકા મેડમ ને જોઈ ને ચહેરા પર હાસ્ય લાવવાનો પ્રયત્ન કર્યો..
બહુ વાતો કર્યા વિના ચાલ ગાડી મા બેસી જા કાર મા બેસી ને તને કહું છું કે હું કઈ બાજુ જતી તી..
કાર મા બેસી ને ય વાત થઇ જ શકે..
પિયુષ થોડા સંકોચ સાથે રેણુકા ની કાર મા બેઠો... જેવો કાર મા બેઠો કે રેણુકા એ પિયુષ ની જાંઘ પર હાથ મૂકી ને કહ્યું હું એક્ચ્યુઅલી રખડવા જ નીકળી હતી..ઘેર એકલાલી એકલી ને કંટાળો આવતો હતો..તું નહિ માને પણ મેં તને આજે જ યાદ કર્યો હતો..બોલ..
એમ ? સરસ..ચાલો કોઈ તો છે યાદ કરવા વાળું..!! શા માટે યાદ આવી આજે મારી..? પિયુષ ના દિમાગ મા થી મોસમ નું ઇગ્નોરન્સ ખસતું નહતુ , પણ રેણુકા મેડમ ને જવાબ ના આપે તો સારું ના લાગે એટલે ટૂંકો જવાબ પણ આપી દીધો અને રેણુકા મેડમ ને વાત ચાલુ રાખવા માટે એક સવાલ પણ પૂછી લીધો...
રેણુકા પિયુષ ની જાંઘો પર હાથ ફેરવતાં બોલી.અરે યાર બપોરે એકલી એકલી સખ્ત બોર થતી હતી ત્યારે મને વિચાર આવ્યો કે રાજેશ અત્યારે પિયુષ ને ઓફીસ ના કોઈ કાગડો લેવા ઘેર મોકલે તો કેટલી મજા આવી જાય..?
હાહા પેલા દિવસે પચાસ હજાર રૂપિયા લેવા આવ્યો હતો એ દિવસે જે બન્યું હતું એટલે વિચાર આવ્યો હશે.. ધીમે ધીમે રેણુકા નો હાથ પિયુષ ની જાંઘ પર વધૂ દબાણ સાથે ઘસાઈ રહ્યો હતો.. કાર ના એ.સી ની મજાની ઠંડક સાથે રેણુકા મેડમ ના શરીર મા થી પરફ્યુમ ની માદક સુગંધ આવી રહી હતી જે પિયુષ ને મોસમ ના વિચારો ની કેદ મા થી મુક્ત કરવા માટે પુરતા હતા,
બોલ કઈ બાજુ લઇ લઉં.,..ગાડી..ક્યાં જવું છે તારે ? આઈ મીન કઈ બાજુ કામ છે તારે..?
રેણુકા મેડમે નિર્દોષ ભાવે પિયુષ ને પૂછ્યું , એમને ખયાલ નહોતો કે પિયુષ પણ મારી જેમ જ ભટકવા નીકળ્યો છે..બંને બે-મંઝીલ ના મુસાફરો હતા અને અજબ વાત એ હતી કે હવે મંઝીલ ધીમે ધીમે ક્રિએટ થઇ શકે એવા સંજોગો ઉભા થઇ રહ્યા હતા...
બોલ ને જલ્દી. ક્યાં જવું છે..?
રેણુકા રોમાંચિત થઇ ગઈ હતી પિયુષ ની કંપની અચાનક મળવાથી ..એના અવાજ મા ઝરણાં ની ચંચળતા આવી ગઈ હતી..એકદમ રમતિયાળ અંદાજ મા રેણુકા એ સાડી નો પાલવ સહેજ હટાવી અને સાઈડ મા થી પિયુષ એના બોલ ની ગોળાઈ આરામ થી જોઈ શકે એવી ગોઠવણ કરી આપી...
અરે હું ય તમારી જેમ ઓફીસ મા કંટાળી ને બહાર લટાર મારવા નીકળ્યો હતો..મે બજાર મા કઈ કામ નથી..તમારે જ્યાં લઇ લેવી હોય ત્યા લઇ લો..
આ શું તમે ..તમે કહ્યા કરે છે યાદ છે ને ? આપણે તું મારા ઘરે રૂપિયા લેવા આવ્યો ત્યારે કેટલા નજીક આવી ગયા છીએ..? એકાંતમાં મને તું કહેવાનું..તમે કહી ને મને ઘરડી ના બનાવી દે.રેણુકા એ પિયુષ ને રોમેન્ટિક બનાવવાની વિધિ શરુ કરી.
પિયુષ રસ્તા પર થી પસાર થઇ તરહેલી અવનવી ગાડીઓ ને જોઈ રહ્યો હતો.. એણે રેણુકા ની આ વાત નો કોઈ જવાબ ના આપ્યો..
રસ્તા પર ડાફોળિયા મારી ત્રહેલા પિયુષ ની જાંઘ પર ચીમટો ભરી ને રેણુકા એ ખખડાવ્યો ત્યા શું જોઈ રહ્યો છે ક્યાર નો? ગાડીઓ જોઈ નથી..? અહીં તારી બાજુ મા હું બેઠી છું ટે મને જો ને? જો આ તરફ જો.તને ગમે એવું દેખાડવા માટે મેં પાલવ હટાવી લીધો છે..બકા..!!!
પિયુષ એ રેણુકા ના સ્તનો તરફ જોયું..અદભુત ગોળાઈ ને બ્લાઉસ મા કેદ કરી રાખી હતી.. ઉભારો ને જોઈ ને પિયુષ મનોમન મલકાઈ ઉઠ્યો..
યાદ છે ને પેલા દિવસે ઓસરી મા તું મારા બોલ ધાવવા માટે કેટલી જીદ કરતો હતો એ? રેણુકા એ પિયુષ ને ગંદા શબ્દો વડે રીઝવવાનો પ્રયત્ન કર્યો.. આજે જયારે એ તને છૂટ આપેછે ત્યારે રાહ શેની જુએ છે પિયુષ .આપણે બંને એકલા જ છીએ ગાડી મા આજ ની બપોર ને રંગીન કરી દે ને !!! એક પ્રકાર નું આમંત્રણ જ હતું આ.. રેણુકા નું. . પિયુષ ની જાંઘો પર ફરતો ફરતો હાથ ક્યારેક લોડા સુધી પહોંચી જઈ ને પોતાની હરકતો કેટલી અસરકારક પુરવાર થઇ છે એનું પરીક્ષણ કરી લેતો હતો..
શીલા ભાભી ની સહેલી તરીકે થયેલી ઓળખાણ છેક એના બેડરૂમ સુધી પહોંચી ને હવે તો રોડ સુધી રેલાઈ ગઈ ..હતી..પિયુષ ના મને મોસમ ની નિરાશા ખંખેરી નાખી ને નવી પીરસાયેલી થાળી માટે લાળ પાડવાની શરૂઆત કરી દીધી , રેણુકા નો હાથ આ વખતે જયારે એની હરકતો ના રાહત કામ ની સ્પોટ વિઝીટ કરવા લંડ સુધી પહોંચ્યો ત્યારે પિયુષ એ હાથ ને ત્યા જ દબાવી દીધો અને નીચે થી સહેજ ઉંચા થઇ અને સરખી પક્કડ આપી.. લંડ નો ભારે હિસ્સો હથેળી ની નીચે આવતાં જ રેણુકા એ ડ્રાઈવિંગ કરતાં કરતાં ત્રાંસી આંખે પિયુષ તરફ જોયું... વાહ ..આને કહેવાય મરદ... જે બહુ ઓછા સમય મા અને વારંવાર તૈયાર થાય.. હસી ને એણે કઈ કહ્યા વિના સહેજ શરમ અનુભવતા પાછી રોડ તરફ દ્રષ્ટિ સ્થિર કરી.. પહોળા હાઈવે પર કાર આવતાં જ પિયુષ એ ચેન ખોલી ને લંડ બહાર ખેંચી કાઢ્યો.. જે રેણુકા ના હાથ મા પકડાવી દઈ ને તરત સાઈડ મા થી દેખાતી ઉત્તેજક ગોળાઈ ને દબાવી દીધી..
આહ,, નાલાયક!! આને અંદર મુક ભર બપોરે શું બહાર કાઢી ને કાર ને બેડરૂમ સમજી બેઠો છે..?શરમ બરમ છે કે નહિ..? આપણે રસ્તા પર છીએ ... હાથ હટાવ છાતી પર થી , સ્ત્રીઓ ની આ એક મોટી મોકાણ રહી છે ,એમને જ્યારથી ખબર પડી છે કે પુરુષો ને સેક્સ દરમિયાન એમનું શરમાવું અને થોડો ક ભાવ ખાઈ ને આનાકાની કરવું બહુ ઉત્તેજિત કરે છે એટલે એ હરેક વાર એવું કરી ને એમની અક્કલ નું પ્રદર્શન કરતી હોય છે , હજ્જારો પુરુષો ને રૂપિયા ખાતર સંતોષ આપનારી રંડી પણ પચાસ વખત જે પુરુષ ને એક્સ્ટ્રા ટીપ લઇ ને ઓરલ આપી ચુકી હશે તોય એકાવન મી વાર એમ જ કહેશે.. હું મોંઢા મા નથી લેતી.. ના બિલકુલ નહિ હું મોંઢા મા તો નહિ જ લઉં મને ચીતરી ચડે છે ,મને જરાય નથી ગમતું.. વગેરે..
પછી થોડી રકઝક અને પુરુષ નારાજ થયો છે કે નહિ એ જોઈ ને પછી છેલ્લે મોંઢા મા ય લેશે અને ગાંડ માય !!! નખરા કરવા એ સ્ત્રીઓ નું જન્મજાત અપ-લખ્ખણ હોય છે, અહીં જે વાત રંડી ને ઉદ્દેશી ને કહેવા મા આવી છે એ જ વાત પત્ની ઓ ને , ગર્લફ્રેન્ડ ને અને લવર્સ સહીત ચૂત ધરાવતા બે પગ વાળા પ્રાણી ઓ ને લાગુ પડે છે , વિશાળ રસ્તા પર બનાવતી શરમ દેખાડી ને રેણુકા એ પિયુષ ને ધમકાવ્યો પણ મસ્ત લંડ ને છોડ્યો નહિ... મુઠ્ઠી મા ફીટ પકડી ને ધીમે ધીમે હલાવતી રહી અને રેણુકા ની હથેળી ની પકડ થી લંડ સખ્ત લાકડા જેવો થઇ ગયો..જેમ જેમ એ પોતાના કોમળ હાથ વડે પંપાળતી ગઈ એમ એમ પિયુષ નો યુવાન લંડ રેડી ટૂ યુઝ થતો ગયો ..રસ્તા પર એકાંત આવતાં એક ઝાડ નીચે રેણુકા એ કાર થોભાવી...
તરત રેણુકા એ પિયુષ ને એક જોરદાર લીપ કીસ્સ આપી ... નીચે જુકી ને રેણુકા એ પિયુષ ના લંડ ને મોંઢા મા લીધો અને થોડી વાર ચુસ્યો. પણ ડરતા ડરતા આ કામ કરવા મા ખાસ મજા ના આવી ..એટલે એ બોલી..ઓહ પિયુષ આ તારો ડંડો તો જો..? આને જોયા પછી તો મને નીચે જબરદસ્ત ખુજલી ઉપડી છે , અહીં વધારે નહિ થઇ શકે..શું કરીએ ? મારે ઘેર જઈએ..?
પિયુષ > ઓફીસ મા થી હું રજા લઇ ને નીકળ્યો છું મેડમ , અને કોઈ મને તમારે ઘેર જોઈ જશે તો શું કહેશું??? બીજે ક્યાંક જઈએ તો ?
રેણુકા > બીજે તો ક્યાં જવાય યાર..? ગેસ્ટ હાઉસ મા તો મને બહુ બીક લાગે છે ક્યાંક રેડ પડે તો આબરુ ના ધજાગરા થઇ જાય અને આપણે જલસા કરવા ગયા છીએ એ પુરવાર થઇ જાય..મારા ઘર સિવાય કોઈ જગ્યા એવી નથી જે સલામત હોય..
પિયુષ પણ થોડી વાર વિચાર મા પડી અને બોલ્યો.. હા મને પણ એ જ લાગે છે ચાલ આપણે ઘેર જઈએ ..મને નથી રહેવાતું..હવેતરત રેણુકા એ કાર ને એના ઘર તરફ વાળી અને મારી મૂકી.. શહેર મા કાર પ્રેવશી ત્યા સુધી બંને ના શારીરક અડપલાં અનુકુળતા પ્રમાણે ચાલતા રહ્યા..પણ જેવી ભરચક વિસ્તાર ની શરૂઆત થઇ કે બંને શરીફ બની ને બેસી ગયા..ઘર આગળ કાર આવતા જ બંને ના મોતિય મરી ગયા..હે ભગવાન...રાજેશ ની ગાડી અત્યારે ઘેર ક્યાંથી? કોઈ દિવસ નહિ ને આજે રાજેશ ઘેર શું કામ આવ્યો હશે..?
રેણુકા અને પિયુષ બંને ની ઉત્તેજના ક્યાંય બાષ્પીભવન થઇ ગઈ..
પિયુષ તું અહીં ઉતરી જા હું તને ફોન કરું તો તું ઘર મા આવજે નહીતર તું ઘેર જતો રહેજે નેક્સ્ટ ટાઈમ ગોઠવશું..
કહી ને રેણુકા એ પિયુષ ને ઘર આગળ જ ડ્રોપ કર્યો.. પાર્કિંગ મા કાર પાર્ક કરી ને રેણુકા એ મેકઅપ ઠીક કર્યો..પિયુષ ની કિસ થી ભૂંસાઈ ગયેલી લીપ્સ્ટીક ફરી તાજી કરી અને સાડી નો પાલવ સરખો કરતાં ઘર મા પ્રવેશ કર્યો.. રાજેશ.. રૂપિયા ગણી રહ્યો હતો... એજ વખતે રેણુકા એ એન્ટ્રી મારી..અરે રાજેશ તું.? અત્યારે.? હું કંટાળી ને હમણાં જ બહાર નીકળી બોલ...
અરે યાર મારે એક પાર્ટી ને પેમેન્ટ કરવાનું હતું અને રકમ થોડી ખુટતી હતી..પિયુષ બપોર પછી રજા પર છે એટલે મારે જાતે આવવું પડ્યું..
રેણુકા ને પોતાના કિસ્મત પર ગુસ્સો આવ્યો..જો પિયુષ નોકરી પર હોત તો આજે ફરી એક વાર એ દિવસ ની માફક એકદમ સલામત રીતે ભોગવી શકત..હશે..ત્યારે કશો વાંધો નહિ.. મનોમન એણે મન મનાવી ને રાજેશ ને કહ્યું હું ચા બનાવી લાવું છું તું શાંતિ થી કેશ ગણ..
રસોડા મા આવી ને રેણુકા એ પિયુષ ને ફોન કરી ને કહી દીધું કે એ ક્યાંક આઘો પાછો થઇ જાય રાજેશ પાછો ઓફીસ જતાં એને જોઈ જશે તો મુસીબત થઇ જશે..એ જ્યાં પછી તું આવી શકે છે..
પણ પિયુષ એ ઇનકાર કરી દીધો એમ કહી ને કે હવે મોડું થઇ જશે..ઘેર પહોંચવા મા એટલે હું નીકળી જાઉં છું ..ઓકે બાય.
કવિતા તો મોસમ ના લગ્ન ની વાત જ્યાર થી સાંભળી હતી ત્યાર થી જ હવા મા ઉડી રહી હતી..લગ્ન મા શું પહેરવું..મોસમ ને કન્યાદાન મા શું આપવું..? રાસ ગરબા મા કયા રંગ ની ચણીયા ચોળી પહેરવી..? રસોડા મા ગેસ પર ચા મૂકી ને નહાયા ધોયા વિના ની કવિતા ગેસ પાસે ઉભી હતી..સામે થી સાસુ મા ને આવતાં જોયા .. આ ઉમરે ય મમ્મીજી એ સવાસ્થ્ય સારું જાળવ્યું છે કેટલા સ્ફુર્તિ થી ચાલે છે..! આમ કહેવા પુરતા સાસુ હતા અનુબહેન , પણ બીજી સાસુઓ જેવી કચકચ નહતી એમની..એ કવિતા ને હમેશા બેટા બેટા કહી ને લાડ કરતાં..કઈ ભૂલ હોય તો પ્રેમ થી શીખવતા..કવિતા ને પણ એની સાસુ પ્રત્યે લાગણી હતી..ક્યારેય એ બંને એ ઉંચા અવાજે બોલવાનું નહતું થયું..
જય શ્રી કૃષ્ણ બેટા..ઊંઘ આવી તી બરોબર..? જવલ્લે જ સાસુ તરફ થી વહુ ને પુછાય એવો હળવો સવાલ કરી ને અનુંમાસી કવિતા ના જવાબ ની રાહ જોયા વિના સીધા બાથરૂમ મા ઘુસી ગયા..ઘરડા માણસો ની એ ખાસિયત હોય છે..ઘર મા છોકરા એકલા કેવી હાલત મા હોય..શું કરી રહ્યા હોય.. ગમે તેમ બેઠા હોય જુવાન છે ગમે તે વાત કરતાં હોય. ઘરડા ઓ એ અચાનક જઈ ના ચડવું જોઈએ ! કફ નો ગળફો ના આવ્યો હોય તોય સસરા ઘર મા દાખલ થતાં ખોંખારો ખાઈ ને જ દાખલ થાય એ મેનર્સ ઉપર થી જ ડોરબેલ ની શોધ થઇ હશે..? એટલે એ બહાર થી જય શ્રી કૃષ્ણ બોલી ને કવિતા ને સાવચેત કરી દેવા માંગતા હતા...અનુંમાસી જેવા બાથરૂમ મા ઘુસ્યા કે પિયુષ એના બેડરૂમ મા થી આંખો ચોળતો બહાર નીકળ્યો...રાબેતા મુજબ શીલા ભાભીં ના ઘર તરફ નજર ગઈ..સુમસામ હતું બધું..મોંઢું બગડી ગયું..પિયુષ નું ..શીલા ના ઘેર સુનકાર જોઈ ને ..બાકી રોજ તો એ જયારે જાગી ને બહાર નીકળે એટલે શીલા ભાભી એમના પૂનમ ના ચાંદ જેવો દૈદીપ્યમાન ચહેરો જોઈ ને જ દિવસ સુધરી જાય .. કેટલા દિવસ થઇ ગયા શીલા ભાભી અને વૈશાલી બેઉ ના જતાં રહેવા થી સોસાયટી મા થી જાણે ગ્લેમર જ જતું રહ્યું હતું.. ગ્લેમર વગર ની દુનિયા એટલે તો જાણે જીવ વિના નું ખોળિયું .. છેવટે કવિતા ને પાછળ થી પકડી લઇ ને એના ગોળમટોળ સ્તનો ને પકડી લઇ ને બોલ્યો..ગૂડ મોર્નિંગ..ડાર્લિંગ..!!!
છોડ નાલાયક મમ્મી જી નહાવા ગયા છે હમણાં આવી જશે ..કવિતા એન સ્તનો પર નું હળવું દબાણ માણતા બનાવટી છણકો કર્યો.. ગરદન પર ચુંબન કરી ને પીયુષે કવિતા પાસે થી વાત કઢાવવાનો પ્રયત્ન કરી જોયો...
મદન ભાઈ અને ભાભી વગર સુનું લાગે છે ક્યારે આવવાના છે..?
કવિતા> મદન ભાઈ વગર કે શીલા ભાભી વગર? કે પછી વૈશું વગર..??
પીન્ટુ એ સ્તનો જોર થી દબાવી ને કવિતા ને પનીશમેન્ટ આપી ને એ બોલ્યો.. માદરચોદ એમાં શીલા ભાભી ને અને બિચારી વૈશું ને ક્યાં વચમાં લાવે છે પડોશી ની ગેરહાજરી વર્તાઈ એટલે મેં સહજ પૂછી લીધું એમાં ય આવું બધું બોલી ને તું કહેવા શું માંગે છે..?
કવિતા> છોડ હમણાં ચીસ નીકળી જશે તો મમ્મી એ નહાતાં નહાતા બહાર આવવું પડશે...હરામી...
બંને જણા મજાક મસ્તી કરતાં કરતાં વાતો કરી રહ્યા હતા..એટલા મા અનુંમાસી બહાર આવ્યા.. એમણે જોઈ ને વનેચર પિયુષ ના ચાળા આપોઆપ બંધ થઇ ગયા અને એ ટોઇલેટ મા ઘુસી ગયો..
ચા પીતાં પીતાં કવિતા એ અનુંમાસી ને ગઈ કાલે જે ફોન આવ્યો હતો એ બધી વાત માંડી ને કરી.. અનુંમાસી > બેટા..તારા પપ્પા ને થોડી દોડધામ વધારે પહોંચશે..બાકી છોકરી તો સાપ નો ભારો કહેવાય જેટલી વહેલી વળાવી દઈએ એટલું જ સારું ..મહિના મા લગ્ન લેવાનું કાઠું તો છે જ પણ આપણે બધા છીએ ને .? તારા પપ્પા અને મમ્મી ને કહી દે કે ચિંતા ના કરે આપણે બધા ભેગા મળી ને પ્રસંગ ધામધૂમ થી પુરો પાડી દઈશું..
વોશ બેઝીન આગળ ઉભો ઉભો ટુથ બ્રશ ઘસતો પિયુષ સાસુ – વહુ ની વાત ધ્યાન થી સાંભળી રહ્યો હતો ..માંડ માંડ ભૂલવા માંથી રહ્યો હતો એ જ વાત સવાર ના પહોર મા છેડાઈ ગઈ.. મોસમ સાથે વાત કરાવી જ પડશે..ધુંવા પુવાં થઇ ને એ બાથરૂમ મા જઈ ને બે લોટા રેડી ને બહાર નીકળી ગયો અને ફટાફટ કપડાં પહેરી ને નીકળી ગયો... નાસ્તો પણ ના કર્યો આજે પિયુષ એ ..કવિતા અને અનુંમાસી કઈ બોલ્યા નહિ..જતાં માણસ ને જમવાનું કહી ને ટોકીએ તો અપશુકન થાય એવું દ્રઢપણે માણતા સાસુ બહુ મોસમ ના લગ્ન ની વાતો મા ખોવાઈ ગયા..
બહાર નીકળી ને પિયુષ એ સીધો મોસમ ને મોબાઈલ ઠોકવા ગયો પણ અચાનક એને યાદઆવ્યું કે મોબાઈલ મા બેલેન્સ ઓછું છે અને મોસમ સાથે વાત લાંબી ચાલે તો આબરુ ના ધજાગરા થઇ જાય એટલે પહેલાં એણે બેલેન્સ કરાવ્યું અને પછી મોસમ ને કોલ કર્યો..
મોસમ > હેલો.. જીજુ..પપ્પા હજી અહીં જ છે એ જસ્ટ નીકળે છે હું તમને પાંચ મીનીટ મા કોલ કરું.?
પિયુષ > ઓકે પણ જલ્દી કરજે મારી ઓફીસ આવી જશે પછી વાત નહિ થાય ..
મોસમ > ના ના કરું જ છું..જીજુ..
પિયુષ > ઓકે લવ યુ..
મોસમ > ઓકે ..
પિયુષ ને ખોટું તો લાગ્યું કે મોસમે એના લવ યુ નો જવાબ કેમ ના આપ્યો.. પણ પછી એણે મન મનાવ્યું કે મોસમ બિચારી બોલી તો હતી કે એના પપ્પા આજુ બાજુ મા છે એમની હાજરી મા તો કઈ રીતે એ બોલી શકે..એટલું ય હું ના સમજી શક્યો? પોતાની નાદાની પર હસતો પિયુષ ધીમે ધીમે ચાલતો રોડ પર આવ્યો.. બે ત્રણ રીક્ષા અને એક સીટી બસ નીકળી પણ એમાં જાણી જોઈ ને પિયુષ બેઠો નહિ..ચાલતો જ એ મોસમ ના ફોન ની બેતાબી થી રાહ જોતો ઓફિસે જવા નીકળ્યો.. લગભગ વીસ મીનીટ થઇ ગઈ પણ મોસમ નો ફોન ના આવ્યો..છેવટે પિયુષ કંટાળી ને બસ મા બેસી ગયો.. છેક ઓફીસ આગળ પહોંચ્યો ત્યા સુધી મોસમ નો ફોન ના આવ્યો..એ જેવો ઓફીસ ના ગેટ આગળ ગયો અને મોસમ નો ફોન આવ્યો..પિયુષ ને ગુસ્સો તો એવો આવ્યો કે વાત જ નથી કરવી , ફોન જ કટ કરી દઉં..મેં એને ચોખ્ખું કહ્યું હતું કે જલ્દી કરજે તોય..પાંચ મીનીટ નું કહી ને અડધા કલ્લાકે ફોન કરે છે.. પણ તોય એણે ફોન રીસીવ કર્યો.. પ્રેમીઓ ના ગુસ્સા તો બધા જાણે પાણી ના પરપોટા..
હેલો..!!
હા બોલ હું તો તારા ફોન ની રાહ જોતો જોતો ઓફિસે પણ પહોંચી ગયો.. કેમ આટલું બધું મોડું કર્યું..યાર.? હવે જે કહેવું હોય એ જલ્દી કહી દે..,મારે ઓફીસ મા એન્ટર થઇ જવું પડશે બધા જોઈ રહ્યા છે મને..
મોસમ > સોરી જીજુ પણ શું કરું ?પપ્પા તો ક્યાર ના નીકળી ગયા હતા પણ જેવા એ નીકળ્યા કે તરુણ નો કોલ આવી ગયો..એટલે તમારી સાથે વાત ના કરી શકી..બોલો શું કહો છો..?
મોસમે જે કારણ આપ્યું એ સાંભળી ને પિયુષ ના શરીર મા થી જાણે નુર હણાઈ ગયું...તરુણ..નો ફોન આવી ગયો એટલે મને હોલ્ડ પર મૂકી દીધો..? પ્રેમી ઓ ને ઇગ્નોરન્સ જરાય નથી ગમતું હોતું... એટલું જ નહિ કેટલી ક વખત એ લોકો..સામે ના પાત્ર ની મજબુરી ને ય ઇગ્નોરન્સ ગણી લેતા હોય છે અને એમાં થી બબાલો શરુ થતી હોય છે.. સખત મન દુઃખ વચ્ચે પીયુષે મોસમ સાથે વાત કર્યા વિના ફોન કટ કરી નાખ્યો... મોસમ ને લાગ્યું કે ફોન કટ થઇ ગયો છે એટલે એણે પાછો ફોન કર્યો..
હજી એકાદ મીનીટ વાત કરી હશે ત્યા મોસમ એ બીજો ઝાટકો આપ્યો...
જીજુ પાછો તરુણ નો કોલ આવે છે , આપણે સાંજે વાત કરીએ છીએ મુકું છું બાય..પિયુષ ની વાત પણ સંભાળ્યા વિના મોસમ એ ફોન કટ કરી દીધો...
પિયુષ ને તો બિચારા ને કાપો તો લોહી ના નીકળે એવો થઇ ગયો..
જબરદસ્ત ગુસ્સે થઇ ગયો પિયુષ પણ શું કરે..?
કેમ ભાઈ ? કોઈ ટેન્શન મા છો..? પીન્ટુ એ પાછળ થી આવી ને ખભે હાથ મૂકી ને કહ્યું...
કઈ નહિ યાર બસ અમસ્તો જ થોડો ક ટેન્સન મા છું..
કેમ ઘેર કઈ થયું છે? કે રાજેશ સરે કઈ કહ્યું? પીન્ટુ એ કવિતા ના ન્યુઝ જણાવા માટે જ સવાલ કર્યો હતો... પિયુષ ડીસ્ટર્બ ભલે હોય કવિતા તો નથી ને ? પિયુષ નું ટેન્શન જણાવા પીન્ટુ અધીરો થયો..
પણ પિયુષ ની મુશ્કેલી એ હતી કે એ પીન્ટુ ને સાચું કારણ કહી શકે એમ નહતો.. એણે વાત ટાળવા માટે બહાનું આગળ ધાર્યું..હા યાર કવિતા સાથે પેલી બબાલ ક્યાં સોલ્વ થઇ છે હજી..? એ મને બહુ હેરાન કરે છે અને જેમ તેમ બોલે છે હવે તો મારી મમ્મી સાથે ય ઝઘડો કરે છે એટલે હું ટેન્સન મા છું.. પિયુષ એ તો વાત ને વાળી લીધી પણ પીન્ટુ ટેન્શન મા આવી ગયો.. કવિતા આવું કરે? ના ના નક્કી પિયુષ નો જ વાંક હશે..એવું તે શું થયું હશે? કે પાછા અબોલા થઇ ગયા બેઉ જણ વચ્ચે .. ?
પીન્ટુ નો કવિતા તરફ નો પ્રેમ એટલો બધો ઊંડો હતો કે એને કવિતા ની હમેશા ફિકર રહેતી.. થોડીક વાર પિયુષ ની વાત સાંભળી ને પીન્ટુ હું હમણાં પાછો આવું છું કહી ને જતો રહ્યો..પિયુષ ને પણ સારું લાગ્યું એ એકલો જ રહેવા માંગતો હતો..થોડી વાર. . .
ઉદાસ થઇ ને પિયુષ ફસડાઈ પડ્યો એની ખુરશી પર.. પ્યુન આવી ને પાણી નો ગ્લાસ મૂકી ને જતો રહ્યો..
પીન્ટુ એ બહાર નીકળી ને સીધો કવિતા ને ફોન કર્યો અને સાચી વાત જાણવા ની કોશિશ કરી..
કવિતા એ જે જવાબ આપ્યો એ સાંભળી નેપીન્ટુ વિચાર મા પડી ગયો.. કવિતા તો કહે છે કે એનું અને પિયુષ નું ટ્યુનીંગ એકદમ ઓકે થઇ ગયું છે તો પિયુષ જુથ્હું કેમ બોલ્યો હશે? એનો મતલબ શું થાય.? અત્યંત વિચક્ષણ બુદ્ધિ ધરાવતો પીન્ટુ એ તારણ પર આવ્યો કે નકી પિયુષ એવા કોઈ કારણ સર ડીસ્ટર્બ હોવો જોઈએ જે તદ્દન ગેરકાનૂની હશે..એટલું બધું સ્ફોટક અને ગેરકાનૂની કે એ મને પણ ન કહી શકે.. એવું તે શું..હશે.? એક કો-વર્કર તરીકે સહકર્મચારી અને મિત્ર બંને હતો પિયુષ પીન્ટુ માટે..ઉપરાંત માત્ર પિયુષ એને માટે એની પ્રેમિકા નો પતિ પણ હતો એટલે જરાય ઈર્ષ્યા ભાવ રાખ્યા વિના એ પિયુષ અને કવિતા નું લગ્નજીવન સુખરૂપ પસાર થાય.અને કવિતા એની ગૃહસ્થી મા ખુશ હોય એવું એ ઈચ્છતો હતો.. એટલા જ માટે એ એવીં કોઈ હરકત ના કરતો કે જેનાથી કવિતા ના લગ્નજીવન ના શાંત પાણી મા વમળો પેદા થાય..એને માટે એ મનોમન બહુ હિજરાતો પણ હતો.. બહુ દુઃખી થઇ જતો જયારે કવિતા સાથે વિતાવેલી કેટલી ક અંગત પ્રેમ ભરી પળો એને યાદ આવી જતી.. પણ હવે કવિતા એની નથી રહી એ વાસ્તવિકતા એ સ્વીકારી ચુક્યો હતો.. એમાં ય લગ્ન પછી એ કવિતા સાથે જે બે ચાર વખત ભોગવવા માટે નસીબદાર બન્યો હતો એ તો એને માટે બોનસ જ હતું..બાકી મનોમન એણે માની જ લીધું હતું કે કવિતા હવે પિયુષ નામ ના પોપટ ની મેના થઈ ચુકી છે અને પોતે એક બિનજરૂરી..અને ઉપદ્રવી વ્યક્તિ બની ચુક્યો છે..પણ પ્રેમ કદી મારતો નથી હોતો..ભલે એક બીજા ને ગમે તેટલા કટુ વચનો કહી ને નફરત સાથે બે પ્રેમીઓ છુટા પડ્યા હોય..પ્રેમ તો પણ હૃદય ના એક ખૂણા મા ધબકતો જ હોય છે અને નફરત થયા પછી તો એ સંબંધ વધુ ગાઢ બની રહેતો હોય છે કેમ કે પ્રેમ મા તો માણસ ક્યારેક પણ એના પાત્ર ને થોડી ક્ષણો માટે ય વિસરી શકે..નફરત મા તો સતત એ વ્યક્તિ નો જ વિચાર દિલને દિમાગ મા ફરતો રહે છે. એ હિસાબે પ્રેમ કરતાં નફરત નો સંબંધ વધૂ ગાઢ ગણાય..
હશે જે હશે તે , આજે નહિ તો કોક દિવસ તો ખબર પડશે જ ને ? પિયુષ મારી મદદ મંગાશે તો હું અવશ્ય એને મદદ કરીશ..એવા નિર્ણય સાથે પીન્ટુ ઓફીસ ના કામે લાગ્યો..
મોસમ સાથે સરખી વાત ના થઇ એમાં તો જાણે મોસમ હાલ ને હાલ પરણી ને સાસરે જતી રહી હોય એટલો ઉદાસ થઇ ગયો હતો પિયુષ . એનું કામ મા મન ચોંટતું નહતું. છેવટે બપોરે એ કંપની મા થી રાજેશ સર ને અંગત કામ છે કહી ને રજા લઇ ને નીકળી ગયો.. ઓફીસ મા થી બહાર તો નીકળ્યો પણ ક્યાં જવું એ નક્કી નહતું..પૂર્વ દિશા મા ચાલવા લાગે તો એકાદ કલ્લાક મા તો ઘેર પણ પહોંચી જવાય..અને ઘરે તો નહતું જ પહોંચવું.. શઉ કરીશ આટલો વહેલો ઘેર જઈને ય? કવિતા નો રાજી રાજી થઇ ગઈ છે મારી હાલત ની એને ક્યાં ખબર છે.? ક્યાં જવું એ નક્કી કર્યા વિના ઘર થી વિપરીત દિશા મા એ ચાલવા લાગ્યો..એ એટલા માટે કે કમ સે કમ ઘેર ના પહોંચી જવાય ..મોસમ ના વિચારો એના દિલ અને દિમાગ મા એટલા છવાઈ ગયા હતા કે એની લગોલગ બાજુ મા થી રેણુકા ની કાર પસાર થઇ તોય એને ખ્યાલ ના રહ્યો.. ખાસ્સી દુર ગયા પછી રેણુકા એ કાર રીવર્સ લીધી અને પિયુષ ની જોડે રોકી..હાય હેન્ડસમ.!! કેમ આમ બાબરો ભૂત થઇ ને રખડે છે ? કોઈ ના પ્રેમ મા મજનું થઇ ગયો છે કે શું? અરે મેડમ તમે ? હું આજે ઓફીસ મા થી રજા લઇ ને થોડા કામ પતાવવા નીકળ્યો છું બાકી ટેન્શન જેવું કઈ નથી .તમે કઈ બાજુ.?
પિયુષ એ રેણુકા મેડમ ને જોઈ ને ચહેરા પર હાસ્ય લાવવાનો પ્રયત્ન કર્યો..
બહુ વાતો કર્યા વિના ચાલ ગાડી મા બેસી જા કાર મા બેસી ને તને કહું છું કે હું કઈ બાજુ જતી તી..
કાર મા બેસી ને ય વાત થઇ જ શકે..
પિયુષ થોડા સંકોચ સાથે રેણુકા ની કાર મા બેઠો... જેવો કાર મા બેઠો કે રેણુકા એ પિયુષ ની જાંઘ પર હાથ મૂકી ને કહ્યું હું એક્ચ્યુઅલી રખડવા જ નીકળી હતી..ઘેર એકલાલી એકલી ને કંટાળો આવતો હતો..તું નહિ માને પણ મેં તને આજે જ યાદ કર્યો હતો..બોલ..
એમ ? સરસ..ચાલો કોઈ તો છે યાદ કરવા વાળું..!! શા માટે યાદ આવી આજે મારી..? પિયુષ ના દિમાગ મા થી મોસમ નું ઇગ્નોરન્સ ખસતું નહતુ , પણ રેણુકા મેડમ ને જવાબ ના આપે તો સારું ના લાગે એટલે ટૂંકો જવાબ પણ આપી દીધો અને રેણુકા મેડમ ને વાત ચાલુ રાખવા માટે એક સવાલ પણ પૂછી લીધો...
રેણુકા પિયુષ ની જાંઘો પર હાથ ફેરવતાં બોલી.અરે યાર બપોરે એકલી એકલી સખ્ત બોર થતી હતી ત્યારે મને વિચાર આવ્યો કે રાજેશ અત્યારે પિયુષ ને ઓફીસ ના કોઈ કાગડો લેવા ઘેર મોકલે તો કેટલી મજા આવી જાય..?
હાહા પેલા દિવસે પચાસ હજાર રૂપિયા લેવા આવ્યો હતો એ દિવસે જે બન્યું હતું એટલે વિચાર આવ્યો હશે.. ધીમે ધીમે રેણુકા નો હાથ પિયુષ ની જાંઘ પર વધૂ દબાણ સાથે ઘસાઈ રહ્યો હતો.. કાર ના એ.સી ની મજાની ઠંડક સાથે રેણુકા મેડમ ના શરીર મા થી પરફ્યુમ ની માદક સુગંધ આવી રહી હતી જે પિયુષ ને મોસમ ના વિચારો ની કેદ મા થી મુક્ત કરવા માટે પુરતા હતા,
બોલ કઈ બાજુ લઇ લઉં.,..ગાડી..ક્યાં જવું છે તારે ? આઈ મીન કઈ બાજુ કામ છે તારે..?
રેણુકા મેડમે નિર્દોષ ભાવે પિયુષ ને પૂછ્યું , એમને ખયાલ નહોતો કે પિયુષ પણ મારી જેમ જ ભટકવા નીકળ્યો છે..બંને બે-મંઝીલ ના મુસાફરો હતા અને અજબ વાત એ હતી કે હવે મંઝીલ ધીમે ધીમે ક્રિએટ થઇ શકે એવા સંજોગો ઉભા થઇ રહ્યા હતા...
બોલ ને જલ્દી. ક્યાં જવું છે..?
રેણુકા રોમાંચિત થઇ ગઈ હતી પિયુષ ની કંપની અચાનક મળવાથી ..એના અવાજ મા ઝરણાં ની ચંચળતા આવી ગઈ હતી..એકદમ રમતિયાળ અંદાજ મા રેણુકા એ સાડી નો પાલવ સહેજ હટાવી અને સાઈડ મા થી પિયુષ એના બોલ ની ગોળાઈ આરામ થી જોઈ શકે એવી ગોઠવણ કરી આપી...
અરે હું ય તમારી જેમ ઓફીસ મા કંટાળી ને બહાર લટાર મારવા નીકળ્યો હતો..મે બજાર મા કઈ કામ નથી..તમારે જ્યાં લઇ લેવી હોય ત્યા લઇ લો..
આ શું તમે ..તમે કહ્યા કરે છે યાદ છે ને ? આપણે તું મારા ઘરે રૂપિયા લેવા આવ્યો ત્યારે કેટલા નજીક આવી ગયા છીએ..? એકાંતમાં મને તું કહેવાનું..તમે કહી ને મને ઘરડી ના બનાવી દે.રેણુકા એ પિયુષ ને રોમેન્ટિક બનાવવાની વિધિ શરુ કરી.
પિયુષ રસ્તા પર થી પસાર થઇ તરહેલી અવનવી ગાડીઓ ને જોઈ રહ્યો હતો.. એણે રેણુકા ની આ વાત નો કોઈ જવાબ ના આપ્યો..
રસ્તા પર ડાફોળિયા મારી ત્રહેલા પિયુષ ની જાંઘ પર ચીમટો ભરી ને રેણુકા એ ખખડાવ્યો ત્યા શું જોઈ રહ્યો છે ક્યાર નો? ગાડીઓ જોઈ નથી..? અહીં તારી બાજુ મા હું બેઠી છું ટે મને જો ને? જો આ તરફ જો.તને ગમે એવું દેખાડવા માટે મેં પાલવ હટાવી લીધો છે..બકા..!!!
પિયુષ એ રેણુકા ના સ્તનો તરફ જોયું..અદભુત ગોળાઈ ને બ્લાઉસ મા કેદ કરી રાખી હતી.. ઉભારો ને જોઈ ને પિયુષ મનોમન મલકાઈ ઉઠ્યો..
યાદ છે ને પેલા દિવસે ઓસરી મા તું મારા બોલ ધાવવા માટે કેટલી જીદ કરતો હતો એ? રેણુકા એ પિયુષ ને ગંદા શબ્દો વડે રીઝવવાનો પ્રયત્ન કર્યો.. આજે જયારે એ તને છૂટ આપેછે ત્યારે રાહ શેની જુએ છે પિયુષ .આપણે બંને એકલા જ છીએ ગાડી મા આજ ની બપોર ને રંગીન કરી દે ને !!! એક પ્રકાર નું આમંત્રણ જ હતું આ.. રેણુકા નું. . પિયુષ ની જાંઘો પર ફરતો ફરતો હાથ ક્યારેક લોડા સુધી પહોંચી જઈ ને પોતાની હરકતો કેટલી અસરકારક પુરવાર થઇ છે એનું પરીક્ષણ કરી લેતો હતો..
શીલા ભાભી ની સહેલી તરીકે થયેલી ઓળખાણ છેક એના બેડરૂમ સુધી પહોંચી ને હવે તો રોડ સુધી રેલાઈ ગઈ ..હતી..પિયુષ ના મને મોસમ ની નિરાશા ખંખેરી નાખી ને નવી પીરસાયેલી થાળી માટે લાળ પાડવાની શરૂઆત કરી દીધી , રેણુકા નો હાથ આ વખતે જયારે એની હરકતો ના રાહત કામ ની સ્પોટ વિઝીટ કરવા લંડ સુધી પહોંચ્યો ત્યારે પિયુષ એ હાથ ને ત્યા જ દબાવી દીધો અને નીચે થી સહેજ ઉંચા થઇ અને સરખી પક્કડ આપી.. લંડ નો ભારે હિસ્સો હથેળી ની નીચે આવતાં જ રેણુકા એ ડ્રાઈવિંગ કરતાં કરતાં ત્રાંસી આંખે પિયુષ તરફ જોયું... વાહ ..આને કહેવાય મરદ... જે બહુ ઓછા સમય મા અને વારંવાર તૈયાર થાય.. હસી ને એણે કઈ કહ્યા વિના સહેજ શરમ અનુભવતા પાછી રોડ તરફ દ્રષ્ટિ સ્થિર કરી.. પહોળા હાઈવે પર કાર આવતાં જ પિયુષ એ ચેન ખોલી ને લંડ બહાર ખેંચી કાઢ્યો.. જે રેણુકા ના હાથ મા પકડાવી દઈ ને તરત સાઈડ મા થી દેખાતી ઉત્તેજક ગોળાઈ ને દબાવી દીધી..
આહ,, નાલાયક!! આને અંદર મુક ભર બપોરે શું બહાર કાઢી ને કાર ને બેડરૂમ સમજી બેઠો છે..?શરમ બરમ છે કે નહિ..? આપણે રસ્તા પર છીએ ... હાથ હટાવ છાતી પર થી , સ્ત્રીઓ ની આ એક મોટી મોકાણ રહી છે ,એમને જ્યારથી ખબર પડી છે કે પુરુષો ને સેક્સ દરમિયાન એમનું શરમાવું અને થોડો ક ભાવ ખાઈ ને આનાકાની કરવું બહુ ઉત્તેજિત કરે છે એટલે એ હરેક વાર એવું કરી ને એમની અક્કલ નું પ્રદર્શન કરતી હોય છે , હજ્જારો પુરુષો ને રૂપિયા ખાતર સંતોષ આપનારી રંડી પણ પચાસ વખત જે પુરુષ ને એક્સ્ટ્રા ટીપ લઇ ને ઓરલ આપી ચુકી હશે તોય એકાવન મી વાર એમ જ કહેશે.. હું મોંઢા મા નથી લેતી.. ના બિલકુલ નહિ હું મોંઢા મા તો નહિ જ લઉં મને ચીતરી ચડે છે ,મને જરાય નથી ગમતું.. વગેરે..
પછી થોડી રકઝક અને પુરુષ નારાજ થયો છે કે નહિ એ જોઈ ને પછી છેલ્લે મોંઢા મા ય લેશે અને ગાંડ માય !!! નખરા કરવા એ સ્ત્રીઓ નું જન્મજાત અપ-લખ્ખણ હોય છે, અહીં જે વાત રંડી ને ઉદ્દેશી ને કહેવા મા આવી છે એ જ વાત પત્ની ઓ ને , ગર્લફ્રેન્ડ ને અને લવર્સ સહીત ચૂત ધરાવતા બે પગ વાળા પ્રાણી ઓ ને લાગુ પડે છે , વિશાળ રસ્તા પર બનાવતી શરમ દેખાડી ને રેણુકા એ પિયુષ ને ધમકાવ્યો પણ મસ્ત લંડ ને છોડ્યો નહિ... મુઠ્ઠી મા ફીટ પકડી ને ધીમે ધીમે હલાવતી રહી અને રેણુકા ની હથેળી ની પકડ થી લંડ સખ્ત લાકડા જેવો થઇ ગયો..જેમ જેમ એ પોતાના કોમળ હાથ વડે પંપાળતી ગઈ એમ એમ પિયુષ નો યુવાન લંડ રેડી ટૂ યુઝ થતો ગયો ..રસ્તા પર એકાંત આવતાં એક ઝાડ નીચે રેણુકા એ કાર થોભાવી...
તરત રેણુકા એ પિયુષ ને એક જોરદાર લીપ કીસ્સ આપી ... નીચે જુકી ને રેણુકા એ પિયુષ ના લંડ ને મોંઢા મા લીધો અને થોડી વાર ચુસ્યો. પણ ડરતા ડરતા આ કામ કરવા મા ખાસ મજા ના આવી ..એટલે એ બોલી..ઓહ પિયુષ આ તારો ડંડો તો જો..? આને જોયા પછી તો મને નીચે જબરદસ્ત ખુજલી ઉપડી છે , અહીં વધારે નહિ થઇ શકે..શું કરીએ ? મારે ઘેર જઈએ..?
પિયુષ > ઓફીસ મા થી હું રજા લઇ ને નીકળ્યો છું મેડમ , અને કોઈ મને તમારે ઘેર જોઈ જશે તો શું કહેશું??? બીજે ક્યાંક જઈએ તો ?
રેણુકા > બીજે તો ક્યાં જવાય યાર..? ગેસ્ટ હાઉસ મા તો મને બહુ બીક લાગે છે ક્યાંક રેડ પડે તો આબરુ ના ધજાગરા થઇ જાય અને આપણે જલસા કરવા ગયા છીએ એ પુરવાર થઇ જાય..મારા ઘર સિવાય કોઈ જગ્યા એવી નથી જે સલામત હોય..
પિયુષ પણ થોડી વાર વિચાર મા પડી અને બોલ્યો.. હા મને પણ એ જ લાગે છે ચાલ આપણે ઘેર જઈએ ..મને નથી રહેવાતું..હવેતરત રેણુકા એ કાર ને એના ઘર તરફ વાળી અને મારી મૂકી.. શહેર મા કાર પ્રેવશી ત્યા સુધી બંને ના શારીરક અડપલાં અનુકુળતા પ્રમાણે ચાલતા રહ્યા..પણ જેવી ભરચક વિસ્તાર ની શરૂઆત થઇ કે બંને શરીફ બની ને બેસી ગયા..ઘર આગળ કાર આવતા જ બંને ના મોતિય મરી ગયા..હે ભગવાન...રાજેશ ની ગાડી અત્યારે ઘેર ક્યાંથી? કોઈ દિવસ નહિ ને આજે રાજેશ ઘેર શું કામ આવ્યો હશે..?
રેણુકા અને પિયુષ બંને ની ઉત્તેજના ક્યાંય બાષ્પીભવન થઇ ગઈ..
પિયુષ તું અહીં ઉતરી જા હું તને ફોન કરું તો તું ઘર મા આવજે નહીતર તું ઘેર જતો રહેજે નેક્સ્ટ ટાઈમ ગોઠવશું..
કહી ને રેણુકા એ પિયુષ ને ઘર આગળ જ ડ્રોપ કર્યો.. પાર્કિંગ મા કાર પાર્ક કરી ને રેણુકા એ મેકઅપ ઠીક કર્યો..પિયુષ ની કિસ થી ભૂંસાઈ ગયેલી લીપ્સ્ટીક ફરી તાજી કરી અને સાડી નો પાલવ સરખો કરતાં ઘર મા પ્રવેશ કર્યો.. રાજેશ.. રૂપિયા ગણી રહ્યો હતો... એજ વખતે રેણુકા એ એન્ટ્રી મારી..અરે રાજેશ તું.? અત્યારે.? હું કંટાળી ને હમણાં જ બહાર નીકળી બોલ...
અરે યાર મારે એક પાર્ટી ને પેમેન્ટ કરવાનું હતું અને રકમ થોડી ખુટતી હતી..પિયુષ બપોર પછી રજા પર છે એટલે મારે જાતે આવવું પડ્યું..
રેણુકા ને પોતાના કિસ્મત પર ગુસ્સો આવ્યો..જો પિયુષ નોકરી પર હોત તો આજે ફરી એક વાર એ દિવસ ની માફક એકદમ સલામત રીતે ભોગવી શકત..હશે..ત્યારે કશો વાંધો નહિ.. મનોમન એણે મન મનાવી ને રાજેશ ને કહ્યું હું ચા બનાવી લાવું છું તું શાંતિ થી કેશ ગણ..
રસોડા મા આવી ને રેણુકા એ પિયુષ ને ફોન કરી ને કહી દીધું કે એ ક્યાંક આઘો પાછો થઇ જાય રાજેશ પાછો ઓફીસ જતાં એને જોઈ જશે તો મુસીબત થઇ જશે..એ જ્યાં પછી તું આવી શકે છે..
પણ પિયુષ એ ઇનકાર કરી દીધો એમ કહી ને કે હવે મોડું થઇ જશે..ઘેર પહોંચવા મા એટલે હું નીકળી જાઉં છું ..ઓકે બાય.