11-04-2020, 01:15 AM
Update new
ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਚੂਤ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਹਮਲਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੈਂ ਬੜੀ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਆਪਨੀ ਸ਼ਰਟ ਊਪਰੋਂ ਆਪਣੀਆਂ ਚੁੰਚੀਆਂ ਨਾਲ ਖੇਡ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੇ ਅਨੌਸਮੀਆ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਕਾਰ ਵਿਚੌਂ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਪਾਨੀ ਦੀ ਮਹਿਕ ਆਉਣ ਲੱਗੀ ਸੀ।
ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਜਬਰਦਸਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਨੇ ਸਾਰੇ ਕਪੜੇ ਫਾੜ ਕੇ ਰਵੀ ਦੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਚੁਦਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵਾਂ। ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਿਸਕਾਰੀਆਂ ਨਾ ਲਵਾਂ ਇਸ ਦੀ ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਰਵੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਕ ਔਰਤ ਦਿ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਕਿੱਥੋਂ ਕਰਨਾ ਸਿਖਇਆ ਸੀ? ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਇਹਨੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਂਗਲ ਕਰਨਾ ?
ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦਾ ਲੰਨ ਵੇਖਣਾ ਹੈ, ਇਹਨਾ ਸੋਚ ਮੈਂ ਆਪਨੇ ਆਪ ਤੇ ਕਾਬੂ ਖੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਫੇਰ ਉਸ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਉਸ ਦੇ ਕੰਨ ਕੋਲ ਆਪਨੇ ਬੂਲ ਕਿਤੇ ਤੇ ਕਿਹਾ
"ਬਾਹਰ ਕੱਡ ਇਹਨੂੰ, ਪਲੀਜ਼" । ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਵਿਚ ਜੋਖਮ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਪਲ ਮੈਨੂੰ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ।
ਉਸਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਤੋਂ ਹੱਥ ਹਟਾਉਂਦਿਆਂ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਮੁਸਕਾਨ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਆਪਨੀ ਪੈਂਟ ਦੀ ਜ਼ਿੱਪ ਨੂੰ ਖੋਲਨ ਲੱਗਾ। ਮੈਂ ਇਕ ਹੱਥ ਆਪਣੀ ਚੂਤ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਰਗੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ । ਦੂਸਰਾ ਹੱਥ ਰਵੀ ਦੀ ਪੈਂਟ ਖੁਲਨ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੱਦ ਪੈਂਟ ਵਿਚੋਂ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇ।
"ਹਾਏ ਮੇਰੇ ਰੱਬਾ," ਮੈਂ ਉਸ ਵੇਲੇ ਸੌਚਾਂ ਵਿਚ ਪੇ ਗਈ ਜਦੌਂ ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਰਟਸ ਨੂੰ ਖੋਲ ਕੇ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਡਿਆ। "ਇਹ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਜਗਤਾਰ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੈ."।
ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸੀ। ਲੰਬਾਈ ਜਗਤਾਰ ਨਾਲੌਂ ਚੰਗੀ 4 ਇੰਚ ਵੱਡੀ ਸੀ , ਅਤੇ ਮੋਟਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸੀ, ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਦਾ ਲੰਨ ਇੰਨਾ ਸਖਤ ਹੋਇਆ ਹੋਨਾ ਜਿੰਨਾ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਮੈਨੂ ਦਿਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰਵੀ ਦੇ ਲੰਨ ਦਾ ਡੋਢਾ ਇਕ ਦੰਮ ਫੁਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਇੰਝ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਫਟ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਜੋ ਹਰ ਪੱਖੋਂ ਗਲਤ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਉਹ ਅੱਗ ਜਿਸ ਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਗਿੱਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਧੋਖਾ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਨੇ ਪੁੱਤ ਤੌਂ ਚੁੱਦਨ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਯਾਂ ਇਹ ਕਹਿ ਲੌ ਉਹ ਦੇ ਰਵੀ ਦੇ ਲੰਨ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਆਪਨੇ ਸਗੇ ਪੁੱਤ ਨਾਲ ਮੈਂ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਗੀ ਸੀ।
ਮੈਨੂੰ ਲਗਇਆ ਸਾਇਦ ਮੈਂ ਜੋ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੀ ਹਾਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੌਚ ਕੇ ਹੀ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਨੇ ਹੋਰ ਪਾਨੀ ਛੱਡ ਦਿਤਾ । ਮੈਂ ਨਿਚੇ ਝੁਕ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਕੀ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਖੜੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਕੁਝ ਇੰਚ ਹੀ ਦੂਰ ਸੀ।
"ਕੀ ਹੈ?" ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਸ਼ਿਸ਼ੇ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰੰ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ, ਬੱਸ ਲਤਾਂ ਨਿ ਸਿਧਾ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ," ਮੈਂ ਜਗਤਾਰ ਨੂੰ ਸੀਸ਼ੇ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋਂ ਕੀ ਮੈਂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਕਿਸੇ ਲੋਹੇ ਦੇ ਰੌਡ ਵਾਂਗ ਆਕੜੇ ਲੰਨ ਤੇ ਸੈਟ ਕਰ ਕੇ ਬੈਦ ਰਹੀ ਸੀ। ਜਿਸ ਪਲ ਰਵੀ ਦਾ ਲੰਨ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਛੂਹ ਗਿਆ , ਮੈਂ ਆਪਨੇ ਅੰਦਰ ਇਕ ਬਿਜਲੀ ਦਾ ਝਟਕਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ।
"ਓ ... ਆਹ ..."
"ਕੀ?" ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਪੁਚਿਆ।
“ਕੁਝ ਨਹੀਂ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਤਾਂ ਹੈ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਸਿਧਾ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਲੱਤ ਦੀ ਨੱਸ ਦੱਬ ਗਈ ਸੀ ਉਹ ਟੀਕ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ। "
"ਠੀਕ ਹੈ," ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸੰਗੀਤ ਵਿਚ ਵਾਪਸ ਮਗਨ ਹੋ ਗਿਆ।
ਮੈਂ ਫੁਦੀ ਅੰਦਰ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਲੰਨ ਪਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਭਾਵ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਟ ਰਹੀ ਸੀ , ਉਵੇਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਧੱਕਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
“ਆਹ,” ਮੈਂ ਇਕ ਲੰਬਿ ਸਿਸਕਾਰੀ ਨਿਕਲੀ ਜਦੋਂ ਰਵੀ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਹੋਰ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਵੜਦਾ ਰਿਹਾ।
"ਨਿੰਮੀ ਤੂੰ ਪੱਕਾ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਠੀਕ ਹੋ?" ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਮੈਂ ਠੀਕ ਹਾਂ। ਇੱਥੇ ਪਿੱਚੇ ਬਹੁਤ ਗਰਮ ਹੈ." ਅਤੇ ਇਹ ਸੀ ਵੀ । ਮੈਨੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਪਸੀਨਾ ਆਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ । ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀ ਗੋਦੀ 'ਤੇ ਪਸੀਨਾ ਟਪਕਾ ਰਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਆਪਨਾ ੧੦ ਇੰਚ ਲੰਨ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਜੜ ਤੱਕ ਧੱਕ ਦਿਤਾ।
“ਹੇ ਰੱਬਾ,” ਮੈਂ ਫਿਰ ਸਿਸਕਾਰੀ ਭਰੀ । ਮੈਂ ਇਹ ਸਿਸਕਾਰੀ ਰੋਕ ਨਹੀ ਸਕੀ । ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਪੂਰਨਤਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ ਤੋਂ ਪਰੇ ਸੀ ਜੋ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤੱਕ ਕਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਇਹੀ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਾਰੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਪਾਰ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸੀ। ਇਸ ਪਲ ਤੱਕ, ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦੇ ਸੀ। ਪਰ, ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਲੰਨ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਅੰਦਰ ਜੜ ਤੱਕ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਸੀਂ ਪੂਰੀ ਅਸ਼ਸ਼ਲੀਲਤਾ ਦੀ ਹੱਦ ਪਾਰ ਕਰ ਲਈ ਸੀ, ਅਤੇ, ਬਹਿਨਚੋਦ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।
"ਮੈਂ ਵਾਪਸ ਘਰ ਪਹੁੰਚਣ 'ਤੇ ਏਸੀ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾਂ," ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ।
“ਇਥੇ ਪਿੱਚੇ ਮੈ ਬਹੁਤ ਗਰਮ ਹੋ ਗਿਆਂ ਹਾਂ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਅੱਡਜਸਟ ਕਰ ਲਾਂਗੇ, " ਰਵੀ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਜਗਤਾਰ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਅਸਲ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਸੀ।
ਮੈਂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਹੋਸ਼ਆਰੀ ਨਾਲ ਕਿ ਮੇਰਾ ਪਤੀ ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਹੀ ਇੰਚਾਂ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਸੀ। ਰਵੀ ਨੇ ਵੀ ਥੋੜੀ ਹੋਸ਼ਆਰੀ ਦਿਖਾਈ, ਮੇਰੇ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਉਪਰ ਨਿੱਚੇ ਹੋਨ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕਿਤੀ। ਜਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਬੇਟੇ ਸੀ, ਇਸ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੁਜੇ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਚੋਦ ਨਹੀ ਸਕਦੇ ਸੀ, ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਰਵੀ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਮੇਰਿ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ।
ਅਸੀਂ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਿਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਚੋਦ ਰਹੇ ਸੀ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਰਵੀ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਲੰਨ ਧੱਕਦਾ , ਕਈ ਵਾਰੀ ਮੈਂ ਉਪਰੋਂ ਲੰਨ ਤੇ ਟਪਦੀ। ਅੱਤ ਦੀ ਗਰਮੀ ਤੇ ਸਾਡੀ ਚੱਲ ਰਹੀ ਚੁਦਆਈ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਪਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਤਰ ਕਰ ਦੀਤਾ। ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਅਣਚਾਹੀ ਚੁਦਾਈ ਦਾ ਮਜ਼ਾ, ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਸੈਕਸ ਨਾ ਮਿਲਨ ਕਰਕੇ, ਤੇ ਅਸੀਂ ਜੋ ਬੇਵਕੂਫੀ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕੀ ਮੇਰਾ ਪਾਨੀ ਨਿਕਲਨ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਨਾ ਪਾਨੀ ਕੱਢਨ ਲਈ ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਕਠੋਰ ਘੱਸਿਆਾਂ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ।
ਪਰ ਕਿਸ ਕੀਮਤ ਤੇ? ਜੇ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਨੇ ਸਾਡੀਆਂ ਆਵਾਜਾਂ ਸੁਣ ਲਈਆਂ , ਜਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚ ਦੇਖ ਲਿਆ ਉਪਰ ਨਿੱਚੇ ਹੁੰਦੀ ਨੂੰ? ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਦੀ ਹੌਲੀ ਹੋਲੀ ਚੁਦਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਰਿਸਕ ਲੈਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਵੇਖੋ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ।
ਮੈਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਉਪਰ ਨਿੱਚੇ ਹੋਨ ਲੱਗੀ, ਜਿੰਨਾ ਹੋ ਸਕੇ ਘੱਟ ਰੌਲਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਰੇਡੀਓ ਦੀ ਚੱਲਨ ਦੀ ਆਵਾਜ ਵਿੱਚ, ਮੈਂ ਮੇਰੀ ਬੂੰਡ ਤੇ ਪੈਂਦੇ ਥੱਪ ਥੱਪ ਦੀ ਆਵਾਜ ਸੁੰਨ ਸਕਦੀ ਸੀ ।
ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਉੱਪਰ ਚੁਕ ਲਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਨੰਗੀ ਬੂੰਡ ਉਸ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪੇਟ 'ਤੇ ਥੱਪ ਥੱਪ ਦੀ ਆਵਾਜ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਪਸੀਨੇ ਟਪਕਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਤੇ ਮੈਂ ਸਚਮੁਚ ਨੰਗੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੋ ਇਸ ਸਮੇਂ ਮੈਂ ਨੰਗੀ ਹੋ ਸਕਾਂ।
ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੀ ਪਿੱਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਸ ਰੇਡੀਓ ਵਿਚ ਵਜਦੇ ਗਾਨੇ ਨਾਲ ਗਾਨਾ ਗਾ ਰਹੇ ਸੀ । ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਚਰਮ ਦੀ ਸਿਖਰ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਮੈਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਕੀਸੇ ਵੇਲੇ ਵੀ ਮੇਰਾ ਪਾਨੀ ਨਿਕਲ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਉਦੋਂ ਹੀ, ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਨਿੰਮੀ, ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚ ਅਕੜਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਤੇ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਧਾ ਤੇ ਖਿੱਚ ਟੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਬਰੇਕ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ । ਤਕਰੀਬਨ ਸੱਤ ਮੀਲ ਅੱਗੇ ਇਕ ਢਾਬਾ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਉਥੇ ਰੁਕਣਾ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ " ।
"ਕੀ ਰਵੀ ਤੋਂ ਵੀ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਸਿਦੀਆਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ?" ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਮੇਰਾ ਵੀ ਅਕੜ ਗਿਆ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਅਕੜਨ ਟੀਕ ਕਰਨੀ ਹੈ।" ਉਸਦੇ ਦੋਹਰੇ ਅਰਥ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਨ.
"ਮੇਰੀ ਵੀ ਅਕੜਨ ਫੱਸ ਗਈ ਹੈ, ਮੈ ਵੀ ਨੇੜੇ ਹੀ ਹਾਂ।" ਮੈਂ ਕਿਹਾ, ਸਿਰਫ ਫਰਕ ਇਹਨਾ ਸੀ ਕੀ ਮੇਰੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲਦੀ ਨਿਕਲਦੀ ਬਚੀ।
“ਸ਼ਾਬਾਸ਼,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ।
ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਚੁਦਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦੀਤੀ। ਪੁਰੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਤਾਂ ਨਹੀ, ਪਰ ਇਹਨੀ ਕੂ ਤੇਜ਼ ਸਿ ਕੀ ਅਗਰ ਜਗਤਾਰ ਪਿੱਛੇ ਦੇਖਦਾ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗ ਜਾਨਾ ਸੀ ਕੀ ਪਿੱਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਘਮਾਸਾਨ ਚੁਦਾਈ ਚਲ ਰਹੀ ਹੈ।
ਸਾਡੇ ਕੱਪੜੇ ਪਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਿੱਜੇ ਹੋਏ ਸੀ। ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਮੈਂ ਉਸ ਹਾਦਸੇ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਦੀ ਸੁੰਗਨ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਕਿਉਂ ਕਿ ਪਿਛਲੀ ਸੀਟ ਤੋਂ ਹੁਣ ਪਸੀਨੇ ਅਤੇ ਫੁਦੀ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ, ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ, ਬਜਾਏ ਅੱਗੇ ਸੜਕ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਸੀ।
ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਦੀ ਗਰਮੀ ਰਵੀ ਕੋਲੋਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਾ ਹੋ ਸਕੀ ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਆਪਨੇ ਗਰਮ ਗਰਮ ਮਾਲ ਦੀ ਪਿਚਕਾਰੀ ਕੱਢਨ ਲਗਾ। ਰਵੀ ਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਆਪਨੇ ਮਾਲ ਨਾਲ ਇਸ ਹੱਦ ਤਕ ਭਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇਹ ਲੀਕ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ। ਛੁਟ ਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਰਵੀ ਨੇ ਘੱਸੇਈਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰਿ ਉਚਿ ਉਚੀ ਸਿਸਕਾਰੀਆਂ ਨਿਕਲਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ।
"ਹੇ ਮੇਰੇ ਰੱਬਾ" ਮੈਂ ਗਰਮ ਗਰਮ ਮਾਲ ਫੁਦੀ ੳੰਦਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ।
"ਨਿੰਮੀ, ਤੇਰੇ ਤੋਨ ਇਹਨਾ ਵੀ ਸਬਰ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ, ਮੈ ਵੀ ਤਾਂ ਸਬਰ ਕਿਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ", ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਖਿਜ ਕੇ ਕਿਹਾ।
ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚੋਂ ਰਵੀ ਦਾ ਮਾਲ ਨਿਕਲਣਾ ਇਕ ਤੁਰੰਤ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਗਿਆ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਲੰਨ ਨਾਲ ਪੈਂਦੇ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਆਵਾਜ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਉੱਚੀ ਹੋ ਗਈ। ਪਰ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਰੋਕ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਹੁੰਨ ਬੱਸ ਫੁਦੀ ਦਾ ਪਾਨੀ ਕੱਡਨਾ ਸੀ। ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਕੁਝ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਉਸ ਵਕਤ ਮੇਰਾ ਪਤੀ ਪਿਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਦੇਖ ਲੇਂਦੇ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਲੰਨ ਦੇ ਵਜਦੇ ਘੱਸੇ ਨਹੀ ਰੋਕਨੇ ਸੀ।
“ਲਗਭਗ ਨੇੜੇ ਹੀ,” ਮੈਂ ਕਿਹਾ। ਇਹ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਇਕ ਸਵਾਲ ਸੀ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਲਈ ਇਸ਼ਾਰਾ। ਜੋ ਆਪਣੇ ਸਖਤ ਲੰਨ ਨਾਲ ਹਜੇ ਵੀ ਲੰਬੇ ਲੰਬੇ ਘੱਸੈ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ।
"ਸਿਰਫ ਇਕ ਹੋਰ ਮੀਲ," ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ ਹੁਣ ਸਬ ਪ੍ਰਵਾਹ ਕਰਨੀ ਛੱਡ ਦਿਤੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਇੰਚ ਦੁਰੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਬੈਕਸੀਟ ਤੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਚੁਦਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ। ਮੈਂ ਹੁਨ ਪੁਰੇ ਜੋਸ਼ ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਟਪਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ, ਪਿਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਹੁਨ ਥੱਪ ਥੱਪ ਦੀ ਆਵਾਜ ਬਅਹੁਤ ਉਚੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਸੂੰਨ ਸਕਦਾ ਸੀ ।
ਮੇਰੇ ਸਰੀਰ ਵਿਚੋਂ ਪਸੀਨਾ ਵਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਝੜਨ ਦੇ ਕਰੀਬ ਪਹੁੰਛ ਰਹੀ ਸੀ ।
"ਕੀ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਸਬਰ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਰੋਕਨ ਵਿਚ ?" ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਓਹ ਰੱਬਾ।" ਮੇਰਾ ਅੰਗ ਅੰਗ ਭੜਕ ਉੱਠਿਆ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੈਂ ਝੜਨ ਲਗੀ, ਮੇਰਾ ਫੁਦੀ ਦਾ ਰੱਸ ਰਵੀ ਦੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਲੇਕੇ ਲੱਕ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਵਹ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਮੈਂ ਸਿਸਕਾਰਿਆਾਂ ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਈਆ।
"ਕੀ?" ਓੁਸ ਨੇ ਕਿਹਾ. ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਨੇ ਉਖੜੇ ਸਾਹ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਈ । ਇਹ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਮਜ਼ਾ ਸੀ । ਅਜ ਤੋਂ ਪਿਹਲਾਂ ਮੇਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਝੜਨ ਵਿਚ ਇਹਨਾ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀ ਆਇਆ। ਇਹਨਾ ਮਜ਼ਾ ਤਾਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਜਦੋਂ ਜਗਤਾਰ ਤੇ ਮੈਂ ਚੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ ਉਹਦੋਂ ਵੀ ਨਹੀ ਆਇਆ ਸੀ। ਇਹ ਨਾ ਭੁਲਨ ਵਾਲੀ ਖੁਸ਼ੀ ਸੀ ।
“ਲੋ ਜੀ,” ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਕਾਰ ਨੂੰ ਪਾਰਕਿੰਗ ਵਿਚ ਖੜੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ। "ਅਸੀਂ ਢਾਬੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਹਾਂ. ਉਹ ਥੱਪ ਥੱਪ ਦੀ ਕਿਹੜੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੀ ਜੋ ਮੈਂ ਸੁਣੀ?"
“ਓ, ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਸੌਂ ਗਈਆਂ ਸ਼ੀ, ਅਤੇ ਮੰਮੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਖੂੰਨ ਦਾ ਦੌਰਾ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ । ਰਵੀ ਨੇ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਸੋਚਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ।
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਹੁਣ ਨਰਮ ਪੈਂਦੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਉਟਨਾ ਸ਼ੂਰੁ ਕਿਤਾ, ਰਵੀ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਪੈਂਟ ਵਿਚ ਸੈਟ ਕਰਨ ਲਈ ਮੈਂ ਇੱਕ ਸਕਿੰਟ ਲਈ ਆਪਣਾ ਮੇਕਅਪ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦਾ ਵਿਖਾਵਾ ਕੀਤਾ ।
“ਮੈਂ ਇਕ ਮਿੰਟ ਵਿਚ ਉਥੇ ਆਈ ” ਮੈਂ ਕਿਹਾ।
"ਠੀਕ ਹੈ।" ਜਗਤਾਰ ਕਾਰ ਤੋਂ ਉਤਰਿਆ ਅਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਆ।
ਜਿਉਂ ਹੀ ਜਗਤਾਰ ਦੀ ਪਿੱਠ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਹੋਈ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਰਸ ਵਿਚ ਪਏ ਗਿੱਲੇ ਨੈਪਕੀਨ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਲੱਤ ਉਪਰ ਲੱਗੇ ਮੇਰੇ ਤੇ ਰਵੀ ਦੇ ਮਾਲ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਨ ਦੀ ਵਿਅਰਥ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ । ਨੈਪਕੀਨ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀ ਪਿਆ ਮੈਨੂੰ ਹੁਨ ਇਹਦਾਂ ਹੀ ਬਾਥਰੂਮ ਤੱਕ ਜਾਨਾ ਪਿਹਨਾ ਸਾਡੇ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਮਾਲ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਚੌਂ ਰਿਹਾ ਸੀ ।
"ਮੰਮੀ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ," ਰਵੀ ਨੇ ਕਿਹਾ । ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਵੀ ਪਾਸੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ।
ਇਹ ਪਲ ਸੀ । ਮੇਰੇ ਬੇਟੇ ਵੱਲੋਂ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜੋ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਬੋਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਇਕ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰੇ ਅਰਥਾਂ ਨਾਲ,
ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਦਾ ਲਈ ਬਦਲ ਗਈ ਹੈ ।
"ਮੈਂ ਵੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹਾਂ," ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁਲਾਂ ਨਾਲ ਆਪਨੇ ਬੁਲ ਜੋੜਦਿਤੇ ਇੱਕ ਐਸੀ ਚੁੰੰਮੀ ਕਿ ਕੋਈ ਮਾਂ ਕਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨਾਂ ਦੇਵੇ । ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੁਜੇ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਵਿਆਹੇ ਜੋੜੇ ਵਾਂਗ ਚੰਮ ਰਹੇ ਸੀ । ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਯਾਦ ਆਈ ।
"ਸ਼ੱਕ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਬਿਹਤਰ ਹੋ ਇਤੋਂ ਚਲਾ ਜਾ." ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੂੰਨ ਕੇ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਨੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਲੰਨ ਨੂੰ ਪੈਂਟ ਵਿਚ ਸੈਟ ਕੀਤਾ ।
ਰਵੀ ਨੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, “ਇਹ ਇਕ ਵਧੀਆ ਰਾਈਡ ਬਣਨ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।
"ਓਹ ਰਵੀ , ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਅੱਗੇ ਅੱਗੇ ਕੀ ਹੋਨਾ ਹੈ।" ਮੈਂ ਰਵੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਚਪੇੜ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਕਾਰ ਵਿਚੌਂ ਬਾਹਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅਜੀਬ ਨਾ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੇ ਫਟਾ ਫੱਟ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਫੁੱਟਪਾਥ 'ਤੇ ਮੇਰੇ ਤੇ ਰਵੀ ਦੀਆਂ ਮਾਲ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਬੂੰਦਾਂ ਵੇਖੀਆਂ । ਮੈਂ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਕ ਝਾਤ ਮਾਰੀ, ਮੈਂ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਕੇ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਸਾਫ ਕਰ ਲਈ ਸੀ।
“ਤੂੰ ਗੰਦੀ ਗਸ਼ਤੀਏ। ਤੋਂ ਬੱਸ ਹੋਨੇ ਹੀ ਕਾਰ ਦੀ ਪਿਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਚੋਦ ਕੇ ਆਈ ਹੇ, " ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, ਇਹ ਜਾਣਦਿਆਂ ਕਿ ਇਹ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਓਹ, ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਲਈ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੇ, ਹਜੇ ਤਾਂ ਸਫਰ ਬਹੁਤ ਲੰਬਾ ਹੈ ।
ਲੰਬਾ ਲੰਨ ਤੇ ਲੰਬਾ ਸਫਰ............
ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਉਂਗਲਾਂ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਚੂਤ 'ਤੇ ਆਪਣਾ ਹਮਲਾ ਜਾਰੀ ਰੱਖਿਆ, ਜਦੋਂ ਕਿ ਮੈਂ ਬੜੀ ਚਲਾਕੀ ਨਾਲ ਆਪਨੀ ਸ਼ਰਟ ਊਪਰੋਂ ਆਪਣੀਆਂ ਚੁੰਚੀਆਂ ਨਾਲ ਖੇਡ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਦੇ ਅਨੌਸਮੀਆ ਦੀ ਬੀਮਾਰੀ ਲਈ ਬਹੁਤ ਸ਼ੁਕਰਗੁਜ਼ਾਰ ਸੀ ਕਿਉਂਕਿ ਕਾਰ ਵਿਚੌਂ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਪਾਨੀ ਦੀ ਮਹਿਕ ਆਉਣ ਲੱਗੀ ਸੀ।
ਇਹ ਮੇਰੇ ਲਈ ਜਬਰਦਸਤ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਸੀ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪਨੇ ਸਾਰੇ ਕਪੜੇ ਫਾੜ ਕੇ ਰਵੀ ਦੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਚੁਦਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਜਾਵਾਂ। ਮੈਂ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸਿਸਕਾਰੀਆਂ ਨਾ ਲਵਾਂ ਇਸ ਦੀ ਮੈਂ ਪੂਰੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕੀਤੀ ਪਰ ਰਵੀ ਜਾਣਦਾ ਸੀ ਕਿ ਇਕ ਔਰਤ ਦਿ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਉਂਗਲ ਕਿਵੇਂ ਕਰਨੀ ਹੈ। ਉਸ ਨੇ ਇਹ ਕਿੱਥੋਂ ਕਰਨਾ ਸਿਖਇਆ ਸੀ? ਅਤੇ ਉਹ ਵੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਇਹਨੀ ਚੰਗੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਉਂਗਲ ਕਰਨਾ ?
ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦਾ ਲੰਨ ਵੇਖਣਾ ਹੈ, ਇਹਨਾ ਸੋਚ ਮੈਂ ਆਪਨੇ ਆਪ ਤੇ ਕਾਬੂ ਖੋ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਫੇਰ ਉਸ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ ਅਤੇ ਹੋਲੀ ਜਹੀ ਉਸ ਦੇ ਕੰਨ ਕੋਲ ਆਪਨੇ ਬੂਲ ਕਿਤੇ ਤੇ ਕਿਹਾ
"ਬਾਹਰ ਕੱਡ ਇਹਨੂੰ, ਪਲੀਜ਼" । ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਕਿ ਇਸ ਵਿਚ ਜੋਖਮ ਬਹੁਤ ਜ਼ਿਆਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਉਸ ਪਲ ਮੈਨੂੰ ਪਰਵਾਹ ਨਹੀਂ ਸੀ ।
ਉਸਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਤੋਂ ਹੱਥ ਹਟਾਉਂਦਿਆਂ ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਹਲਕੀ ਜਿਹੀ ਮੁਸਕਾਨ ਦਿੱਤੀ ਅਤੇ ਆਪਨੀ ਪੈਂਟ ਦੀ ਜ਼ਿੱਪ ਨੂੰ ਖੋਲਨ ਲੱਗਾ। ਮੈਂ ਇਕ ਹੱਥ ਆਪਣੀ ਚੂਤ ਤੇ ਰੱਖਿਆ ਅਤੇ ਇਸ ਨੂੰ ਰਗੜਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ । ਦੂਸਰਾ ਹੱਥ ਰਵੀ ਦੀ ਪੈਂਟ ਖੁਲਨ ਦਾ ਇੰਤਜ਼ਾਰ ਕਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕਿ ਉਹ ਕੱਦ ਪੈਂਟ ਵਿਚੋਂ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਢੇ।
"ਹਾਏ ਮੇਰੇ ਰੱਬਾ," ਮੈਂ ਉਸ ਵੇਲੇ ਸੌਚਾਂ ਵਿਚ ਪੇ ਗਈ ਜਦੌਂ ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਸ਼ਾਰਟਸ ਨੂੰ ਖੋਲ ਕੇ ਲੰਨ ਬਾਹਰ ਕੱਡਿਆ। "ਇਹ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਜਗਤਾਰ ਨਾਲੋਂ ਬਹੁਤ ਵੱਡਾ ਹੈ."।
ਇਹ ਸੱਚਮੁੱਚ ਸੀ। ਲੰਬਾਈ ਜਗਤਾਰ ਨਾਲੌਂ ਚੰਗੀ 4 ਇੰਚ ਵੱਡੀ ਸੀ , ਅਤੇ ਮੋਟਾ ਵੀ ਬਹੁਤ ਜਿਆਦਾ ਸੀ, ਤੇ ਮੈਨੂੰ ਯਾਦ ਨਹੀਂ ਸੀ ਕਿ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਦਾ ਲੰਨ ਇੰਨਾ ਸਖਤ ਹੋਇਆ ਹੋਨਾ ਜਿੰਨਾ ਮੇਰਾ ਪੁੱਤ ਹੁਣ ਮੈਨੂ ਦਿਖਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਰਵੀ ਦੇ ਲੰਨ ਦਾ ਡੋਢਾ ਇਕ ਦੰਮ ਫੁਲਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ ਤੇ ਇੰਝ ਲੱਗ ਰਹੀ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਇਹ ਕਦੇ ਵੀ ਫਟ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਅੱਗੇ ਨੂੰ ਹੋ ਕੇ ਬੈਠ ਗਈ। ਇਹ ਜਾਣਦੇ ਹੋਏ ਕਿ ਮੈਂ ਕੀ ਕਰਨ ਜਾ ਰਿਹਾ ਹਾਂ, ਜੋ ਹਰ ਪੱਖੋਂ ਗਲਤ ਸੀ, ਪਰ ਇਹ ਉਹ ਅੱਗ ਜਿਸ ਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਹੋਰ ਵੀ ਗਿੱਲਾ ਕਰ ਦਿੱਤਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਨਾਲ ਧੋਖਾ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਆਪਨੇ ਪੁੱਤ ਤੌਂ ਚੁੱਦਨ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ ਯਾਂ ਇਹ ਕਹਿ ਲੌ ਉਹ ਦੇ ਰਵੀ ਦੇ ਲੰਨ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੀ ਸੀ। ਆਪਨੇ ਸਗੇ ਪੁੱਤ ਨਾਲ ਮੈਂ ਇਹ ਕੰਮ ਕਰਨ ਲਗੀ ਸੀ।
ਮੈਨੂੰ ਲਗਇਆ ਸਾਇਦ ਮੈਂ ਜੋ ਕਰਨ ਜਾ ਰਹੀ ਹਾਂ ਇਸ ਬਾਰੇ ਸੌਚ ਕੇ ਹੀ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਨੇ ਹੋਰ ਪਾਨੀ ਛੱਡ ਦਿਤਾ । ਮੈਂ ਨਿਚੇ ਝੁਕ ਕੇ ਦੇਖਿਆ ਕੀ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਖੜੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਕੁਝ ਇੰਚ ਹੀ ਦੂਰ ਸੀ।
"ਕੀ ਹੈ?" ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਸ਼ਿਸ਼ੇ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰੰ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ, ਬੱਸ ਲਤਾਂ ਨਿ ਸਿਧਾ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ," ਮੈਂ ਜਗਤਾਰ ਨੂੰ ਸੀਸ਼ੇ ਵਿਚ ਦੇਖ ਕੇ ਜਵਾਬ ਦਿੱਤਾ ਜਦੋਂ ਕੀ ਮੈਂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਆਪਣੀ ਫੁੱਦੀ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਕਿਸੇ ਲੋਹੇ ਦੇ ਰੌਡ ਵਾਂਗ ਆਕੜੇ ਲੰਨ ਤੇ ਸੈਟ ਕਰ ਕੇ ਬੈਦ ਰਹੀ ਸੀ। ਜਿਸ ਪਲ ਰਵੀ ਦਾ ਲੰਨ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਛੂਹ ਗਿਆ , ਮੈਂ ਆਪਨੇ ਅੰਦਰ ਇਕ ਬਿਜਲੀ ਦਾ ਝਟਕਾ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ।
"ਓ ... ਆਹ ..."
"ਕੀ?" ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਪੁਚਿਆ।
“ਕੁਝ ਨਹੀਂ। ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਦੱਸਿਆ ਤਾਂ ਹੈ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਸਿਧਾ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ। ਮੈਂ ਸਿਰਫ ਇੱਕ ਲੱਤ ਦੀ ਨੱਸ ਦੱਬ ਗਈ ਸੀ ਉਹ ਟੀਕ ਕਰ ਰਹੀ ਹਾਂ। "
"ਠੀਕ ਹੈ," ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਆਪਣੇ ਸੰਗੀਤ ਵਿਚ ਵਾਪਸ ਮਗਨ ਹੋ ਗਿਆ।
ਮੈਂ ਫੁਦੀ ਅੰਦਰ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਲੰਨ ਪਾਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤਾ, ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਲੰਨ ਅੰਦਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ ਭਾਵ ਬਹੁਤ ਹੀ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ । ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਲੰਨ ਤੇ ਬੈਟ ਰਹੀ ਸੀ , ਉਵੇਂ ਹੀ ਉਸਨੇ ਉੱਪਰ ਵੱਲ ਨੂੰ ਧੱਕਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ।
“ਆਹ,” ਮੈਂ ਇਕ ਲੰਬਿ ਸਿਸਕਾਰੀ ਨਿਕਲੀ ਜਦੋਂ ਰਵੀ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਹੋਰ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਵੜਦਾ ਰਿਹਾ।
"ਨਿੰਮੀ ਤੂੰ ਪੱਕਾ ਯਕੀਨ ਹੈ ਕਿ ਤੂੰ ਠੀਕ ਹੋ?" ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਮੈਂ ਠੀਕ ਹਾਂ। ਇੱਥੇ ਪਿੱਚੇ ਬਹੁਤ ਗਰਮ ਹੈ." ਅਤੇ ਇਹ ਸੀ ਵੀ । ਮੈਨੂੰ ਸੱਚਮੁੱਚ ਪਸੀਨਾ ਆਉਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਿਆ ਸੀ । ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੀ ਗੋਦੀ 'ਤੇ ਪਸੀਨਾ ਟਪਕਾ ਰਹੀ ਸੀ ਜਦੋਂ ਉਸਨੇ ਆਖਰਕਾਰ ਆਪਨਾ ੧੦ ਇੰਚ ਲੰਨ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਜੜ ਤੱਕ ਧੱਕ ਦਿਤਾ।
“ਹੇ ਰੱਬਾ,” ਮੈਂ ਫਿਰ ਸਿਸਕਾਰੀ ਭਰੀ । ਮੈਂ ਇਹ ਸਿਸਕਾਰੀ ਰੋਕ ਨਹੀ ਸਕੀ । ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਅੰਦਰ ਤੱਕ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰਨ ਦੀ ਖੁਸ਼ੀ ਅਤੇ ਪੂਰਨਤਾ ਕਿਸੇ ਵੀ ਚੀਜ ਤੋਂ ਪਰੇ ਸੀ ਜੋ ਮੈਂ ਅੱਜ ਤੱਕ ਕਦੇ ਮਹਿਸੂਸ ਨਹੀਂ ਕੀਤੀ ਸੀ।
ਇਹੀ ਸਮਾਂ ਸੀ ਜਦੋਂ ਕਿ ਸਾਰੀਆਂ ਹੱਦਾਂ ਪਾਰ ਹੋ ਗਈਆਂ ਸੀ। ਇਸ ਪਲ ਤੱਕ, ਅਸੀਂ ਕੁਝ ਨਹੀਂ ਕੀਤਾ ਸੀ ਜਿਸ ਤੋਂ ਅਸੀਂ ਵਾਪਸ ਨਹੀਂ ਆ ਸਕਦੇ ਸੀ। ਪਰ, ਹੁਣ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦਾ ਵਿਸ਼ਾਲ ਲੰਨ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਅੰਦਰ ਜੜ ਤੱਕ ਫਸਿਆ ਹੋਇਆ ਸੀ, ਅਸੀਂ ਪੂਰੀ ਅਸ਼ਸ਼ਲੀਲਤਾ ਦੀ ਹੱਦ ਪਾਰ ਕਰ ਲਈ ਸੀ, ਅਤੇ, ਬਹਿਨਚੋਦ, ਇਹ ਬਹੁਤ ਚੰਗਾ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ।
"ਮੈਂ ਵਾਪਸ ਘਰ ਪਹੁੰਚਣ 'ਤੇ ਏਸੀ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਦਾਂ," ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ।
“ਇਥੇ ਪਿੱਚੇ ਮੈ ਬਹੁਤ ਗਰਮ ਹੋ ਗਿਆਂ ਹਾਂ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਅਸੀਂ ਅੱਡਜਸਟ ਕਰ ਲਾਂਗੇ, " ਰਵੀ ਨੇ ਕਿਹਾ। ਜਗਤਾਰ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਅਸਲ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਅਰਥ ਤੋਂ ਅਣਜਾਣ ਸੀ।
ਮੈਂ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਲੰਨ ਦੀ ਸਵਾਰੀ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ, ਇਸ ਤੱਥ ਤੋਂ ਬਹੁਤ ਹੋਸ਼ਆਰੀ ਨਾਲ ਕਿ ਮੇਰਾ ਪਤੀ ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਹੀ ਇੰਚਾਂ ਦੀ ਦੂਰੀ ਤੇ ਸੀ। ਰਵੀ ਨੇ ਵੀ ਥੋੜੀ ਹੋਸ਼ਆਰੀ ਦਿਖਾਈ, ਮੇਰੇ ਬੁੰਡ ਤੇ ਹੱਥ ਰੱਖ ਕੇ ਮੈਨੂੰ ਉਪਰ ਨਿੱਚੇ ਹੋਨ ਵਿਚ ਮਦਦ ਕਿਤੀ। ਜਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਅਸੀਂ ਬੇਟੇ ਸੀ, ਇਸ ਅਵਸਥਾ ਵਿਚ ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੁਜੇ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਚੋਦ ਨਹੀ ਸਕਦੇ ਸੀ, ਪਰ ਫੇਰ ਵੀ ਰਵੀ ਹੋਲੀ ਹੋਲੀ ਮੇਰਿ ਫੁੱਦੀ ਵਿਚ ਘੱਸੇ ਮਾਰਦਾ ਰਿਹਾ।
ਅਸੀਂ ਵਾਰੋ ਵਾਰੀ ਇਕ ਦੂਜੇ ਨੂੰ ਪਿਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਚੋਦ ਰਹੇ ਸੀ। ਕਈ ਵਾਰੀ ਰਵੀ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਲੰਨ ਧੱਕਦਾ , ਕਈ ਵਾਰੀ ਮੈਂ ਉਪਰੋਂ ਲੰਨ ਤੇ ਟਪਦੀ। ਅੱਤ ਦੀ ਗਰਮੀ ਤੇ ਸਾਡੀ ਚੱਲ ਰਹੀ ਚੁਦਆਈ ਨੇ ਸਾਨੂੰ ਦੋਹਾਂ ਨੂੰ ਪਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਤਰ ਕਰ ਦੀਤਾ। ਸਾਲਾਂ ਬਾਅਦ ਅਣਚਾਹੀ ਚੁਦਾਈ ਦਾ ਮਜ਼ਾ, ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਬਿਲਕੁਲ ਵੀ ਸੈਕਸ ਨਾ ਮਿਲਨ ਕਰਕੇ, ਤੇ ਅਸੀਂ ਜੋ ਬੇਵਕੂਫੀ ਵਾਲਾ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਸੀ ਮੈਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਇਆ ਕੀ ਮੇਰਾ ਪਾਨੀ ਨਿਕਲਨ ਵਾਲਾ ਹੈ, ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਆਪਨਾ ਪਾਨੀ ਕੱਢਨ ਲਈ ਤੇਜ਼ ਅਤੇ ਕਠੋਰ ਘੱਸਿਆਾਂ ਦੀ ਜ਼ਰੂਰਤ ਸੀ।
ਪਰ ਕਿਸ ਕੀਮਤ ਤੇ? ਜੇ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਨੇ ਸਾਡੀਆਂ ਆਵਾਜਾਂ ਸੁਣ ਲਈਆਂ , ਜਾਂ ਮੈਨੂੰ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚ ਦੇਖ ਲਿਆ ਉਪਰ ਨਿੱਚੇ ਹੁੰਦੀ ਨੂੰ? ਇੱਕ ਘੰਟੇ ਦੀ ਹੌਲੀ ਹੋਲੀ ਚੁਦਾਈ ਤੋਂ ਬਾਅਦ, ਮੈਂ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਰਿਸਕ ਲੈਨ ਦਾ ਫੈਸਲਾ ਕੀਤਾ, ਅਤੇ ਵੇਖੋ ਕੀ ਹੋਵੇਗਾ।
ਮੈਂ ਥੋੜ੍ਹੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਉਪਰ ਨਿੱਚੇ ਹੋਨ ਲੱਗੀ, ਜਿੰਨਾ ਹੋ ਸਕੇ ਘੱਟ ਰੌਲਾ ਪਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ। ਇਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਰੇਡੀਓ ਦੀ ਚੱਲਨ ਦੀ ਆਵਾਜ ਵਿੱਚ, ਮੈਂ ਮੇਰੀ ਬੂੰਡ ਤੇ ਪੈਂਦੇ ਥੱਪ ਥੱਪ ਦੀ ਆਵਾਜ ਸੁੰਨ ਸਕਦੀ ਸੀ ।
ਰਵੀ ਨੇ ਆਪਣੀ ਕਮੀਜ਼ ਨੂੰ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਉੱਪਰ ਚੁਕ ਲਿਆ ਸੀ, ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰੀ ਨੰਗੀ ਬੂੰਡ ਉਸ ਦੇ ਹੇਠਲੇ ਪੇਟ 'ਤੇ ਥੱਪ ਥੱਪ ਦੀ ਆਵਾਜ ਕੱਢ ਰਹੀ ਸੀ। ਮੈਂ ਬੁਰੀ ਤਰਾਂ ਨਾਲ ਪਸੀਨੇ ਟਪਕਾ ਰਹੀ ਸੀ, ਤੇ ਮੈਂ ਸਚਮੁਚ ਨੰਗੀ ਹੋਣਾ ਚਾਹੁੰਦਾ ਸੀ, ਪਰ ਅਜਿਹਾ ਕੋਈ ਤਰੀਕਾ ਨਹੀਂ ਸੀ ਜੋ ਇਸ ਸਮੇਂ ਮੈਂ ਨੰਗੀ ਹੋ ਸਕਾਂ।
ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਲੱਗ ਰਿਹਾ ਸੀ ਕੀ ਪਿੱਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਕੀ ਹੋ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਅਤੇ ਬਸ ਰੇਡੀਓ ਵਿਚ ਵਜਦੇ ਗਾਨੇ ਨਾਲ ਗਾਨਾ ਗਾ ਰਹੇ ਸੀ । ਮੈਂ ਆਪਣੀ ਚਰਮ ਦੀ ਸਿਖਰ ਨੂੰ ਮਹਿਸੂਸ ਕੀਤਾ ਅਤੇ ਮੈਂ ਜਾਣਦੀ ਸੀ ਕਿ ਕੀਸੇ ਵੇਲੇ ਵੀ ਮੇਰਾ ਪਾਨੀ ਨਿਕਲ ਸਕਦਾ ਹੈ।
ਉਦੋਂ ਹੀ, ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਨੇ ਕਿਹਾ, “ਨਿੰਮੀ, ਮੈਨੂੰ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਵਿਚ ਅਕੜਨ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਹੀ ਹੈ ਤੇ ਲੱਤਾਂ ਨੂੰ ਸਿੱਧਾ ਤੇ ਖਿੱਚ ਟੀਕ ਕਰਨ ਲਈ ਥੋੜਾ ਜਿਹਾ ਬਰੇਕ ਚਾਹੀਦਾ ਹੈ । ਤਕਰੀਬਨ ਸੱਤ ਮੀਲ ਅੱਗੇ ਇਕ ਢਾਬਾ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਲਗਦਾ ਹੈ ਕਿ ਆਪਾਂ ਨੂੰ ਉਥੇ ਰੁਕਣਾ ਚਾਹਿਦਾ ਹੈ " ।
"ਕੀ ਰਵੀ ਤੋਂ ਵੀ ਬਾਹਰ ਆ ਕੇ ਆਪਣੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਸਿਦੀਆਂ ਕਰਨਾ ਚਾਹੁੰਦੇ ?" ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਮੇਰਾ ਵੀ ਅਕੜ ਗਿਆ ਹੈ, ਮੈਨੂੰ ਵੀ ਅਕੜਨ ਟੀਕ ਕਰਨੀ ਹੈ।" ਉਸਦੇ ਦੋਹਰੇ ਅਰਥ ਮੇਰੇ ਲਈ ਸਨ.
"ਮੇਰੀ ਵੀ ਅਕੜਨ ਫੱਸ ਗਈ ਹੈ, ਮੈ ਵੀ ਨੇੜੇ ਹੀ ਹਾਂ।" ਮੈਂ ਕਿਹਾ, ਸਿਰਫ ਫਰਕ ਇਹਨਾ ਸੀ ਕੀ ਮੇਰੀ ਚੀਕ ਨਿਕਲਦੀ ਨਿਕਲਦੀ ਬਚੀ।
“ਸ਼ਾਬਾਸ਼,” ਉਸਨੇ ਕਿਹਾ।
ਅਸੀਂ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਤੇਜ਼ੀ ਨਾਲ ਚੁਦਾਈ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦੀਤੀ। ਪੁਰੇ ਜੋਰ ਨਾਲ ਤਾਂ ਨਹੀ, ਪਰ ਇਹਨੀ ਕੂ ਤੇਜ਼ ਸਿ ਕੀ ਅਗਰ ਜਗਤਾਰ ਪਿੱਛੇ ਦੇਖਦਾ ਤਾਂ ਉਸ ਨੂੰ ਪਤਾ ਲਗ ਜਾਨਾ ਸੀ ਕੀ ਪਿੱਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਘਮਾਸਾਨ ਚੁਦਾਈ ਚਲ ਰਹੀ ਹੈ।
ਸਾਡੇ ਕੱਪੜੇ ਪਸੀਨੇ ਵਿੱਚ ਪੂਰੀ ਤਰ੍ਹਾਂ ਭਿੱਜੇ ਹੋਏ ਸੀ। ਇਕ ਵਾਰ ਫਿਰ ਮੈਂ ਉਸ ਹਾਦਸੇ ਦਾ ਧੰਨਵਾਦ ਕੀਤਾ ਜਿਸ ਕਾਰਨ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਦੀ ਸੁੰਗਨ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਖਤਮ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਕਿਉਂ ਕਿ ਪਿਛਲੀ ਸੀਟ ਤੋਂ ਹੁਣ ਪਸੀਨੇ ਅਤੇ ਫੁਦੀ ਦੀ ਕਾਫ਼ੀ ਖੁਸ਼ਬੂ ਆ ਰਹੀ ਸੀ। ਸ਼ੁਕਰ ਹੈ, ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਪਿੱਛੇ ਨਹੀਂ ਦੇਖਿਆ, ਬਜਾਏ ਅੱਗੇ ਸੜਕ 'ਤੇ ਧਿਆਨ ਸੀ।
ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਦੀ ਗਰਮੀ ਰਵੀ ਕੋਲੋਂ ਬਰਦਾਸ਼ਤ ਨਾ ਹੋ ਸਕੀ ਤੇ ਪਹਿਲਾਂ ਉਹ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚ ਆਪਨੇ ਗਰਮ ਗਰਮ ਮਾਲ ਦੀ ਪਿਚਕਾਰੀ ਕੱਢਨ ਲਗਾ। ਰਵੀ ਨੇ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਆਪਨੇ ਮਾਲ ਨਾਲ ਇਸ ਹੱਦ ਤਕ ਭਰ ਦਿੱਤਾ ਕਿ ਇਹ ਲੀਕ ਹੋਣਾ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈ। ਛੁਟ ਦੇ ਹੋਏ ਵੀ ਰਵੀ ਨੇ ਘੱਸੇਈਆਂ ਦੀ ਰਫਤਾਰ ਜਾਰੀ ਰੱਖੀ ਜਿਸ ਕਰਕੇ ਮੇਰਿ ਉਚਿ ਉਚੀ ਸਿਸਕਾਰੀਆਂ ਨਿਕਲਨੀਆਂ ਸ਼ੁਰੂ ਹੋ ਗਈਆਂ।
"ਹੇ ਮੇਰੇ ਰੱਬਾ" ਮੈਂ ਗਰਮ ਗਰਮ ਮਾਲ ਫੁਦੀ ੳੰਦਰ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰ ਸਕਦੀ ਸੀ।
"ਨਿੰਮੀ, ਤੇਰੇ ਤੋਨ ਇਹਨਾ ਵੀ ਸਬਰ ਨਹੀ ਹੁੰਦਾ, ਮੈ ਵੀ ਤਾਂ ਸਬਰ ਕਿਤਾ ਹੋਇਆ ਹੈ", ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਖਿਜ ਕੇ ਕਿਹਾ।
ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਵਿਚੋਂ ਰਵੀ ਦਾ ਮਾਲ ਨਿਕਲਣਾ ਇਕ ਤੁਰੰਤ ਸਮੱਸਿਆ ਦਾ ਕਾਰਨ ਬਣ ਗਿਆ ਮੇਰੀ ਫੁਦੀ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਗਿੱਲਾ ਹੋ ਗਿਆ, ਅਤੇ ਉਸ ਦੇ ਲੰਨ ਨਾਲ ਪੈਂਦੇ ਘੱਸਿਆਂ ਦੀ ਆਵਾਜ ਪਹਿਲਾਂ ਨਾਲੋਂ ਵੀ ਉੱਚੀ ਹੋ ਗਈ। ਪਰ ਹੁਣ ਮੈਨੂੰ ਕੋਈ ਰੋਕ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ ਸੀ। ਮੈਨੂੰ ਹੁੰਨ ਬੱਸ ਫੁਦੀ ਦਾ ਪਾਨੀ ਕੱਡਨਾ ਸੀ। ਇਸ ਦੁਨੀਆਂ ਵਿਚ ਕੁਝ ਵੀ ਮੈਨੂੰ ਰੋਕਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ ਸੀ। ਭਾਵੇਂ ਉਸ ਵਕਤ ਮੇਰਾ ਪਤੀ ਪਿਛੇ ਮੁੜ ਕੇ ਦੇਖ ਲੇਂਦੇ, ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਲੰਨ ਦੇ ਵਜਦੇ ਘੱਸੇ ਨਹੀ ਰੋਕਨੇ ਸੀ।
“ਲਗਭਗ ਨੇੜੇ ਹੀ,” ਮੈਂ ਕਿਹਾ। ਇਹ ਮੇਰੇ ਪਤੀ ਨੂੰ ਇਕ ਸਵਾਲ ਸੀ ਅਤੇ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤਰ ਲਈ ਇਸ਼ਾਰਾ। ਜੋ ਆਪਣੇ ਸਖਤ ਲੰਨ ਨਾਲ ਹਜੇ ਵੀ ਲੰਬੇ ਲੰਬੇ ਘੱਸੈ ਮਾਰ ਰਿਹਾ ਸੀ ।
"ਸਿਰਫ ਇਕ ਹੋਰ ਮੀਲ," ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਕਿਹਾ।
ਮੈਂ ਹੁਣ ਸਬ ਪ੍ਰਵਾਹ ਕਰਨੀ ਛੱਡ ਦਿਤੀ। ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਤੀ ਤੋਂ ਸਿਰਫ ਕੁਝ ਇੰਚ ਦੁਰੀ ਤੇ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਬੈਕਸੀਟ ਤੇ ਜੋਰ ਜੋਰ ਦੀ ਚੁਦਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ। ਮੈਂ ਹੁਨ ਪੁਰੇ ਜੋਸ਼ ਤੇ ਗੁੱਸੇ ਨਾਲ ਟਪਨਾ ਸ਼ੁਰੂ ਕਰ ਦਿਤਾ, ਪਿਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਹੁਨ ਥੱਪ ਥੱਪ ਦੀ ਆਵਾਜ ਬਅਹੁਤ ਉਚੀ ਹੋ ਗਈ ਸੀ ਜਿਸਨੂੰ ਕੋਈ ਵੀ ਸੂੰਨ ਸਕਦਾ ਸੀ ।
ਮੇਰੇ ਸਰੀਰ ਵਿਚੋਂ ਪਸੀਨਾ ਵਹਿ ਰਿਹਾ ਸੀ ਜਿਵੇਂ ਜਿਵੇਂ ਮੈਂ ਝੜਨ ਦੇ ਕਰੀਬ ਪਹੁੰਛ ਰਹੀ ਸੀ ।
"ਕੀ ਤੋਂ ਥੋੜਾ ਹੋਰ ਸਬਰ ਕਰ ਸਕਦੀ ਹੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਰੋਕਨ ਵਿਚ ?" ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਪੁੱਛਿਆ।
"ਓਹ ਰੱਬਾ।" ਮੇਰਾ ਅੰਗ ਅੰਗ ਭੜਕ ਉੱਠਿਆ ਜਿਵੇਂ ਹੀ ਮੈਂ ਝੜਨ ਲਗੀ, ਮੇਰਾ ਫੁਦੀ ਦਾ ਰੱਸ ਰਵੀ ਦੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਲੇਕੇ ਲੱਕ ਦੇ ਦੁਆਲੇ ਵਹ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਬਹੁਤ ਮੁਸ਼ਕਲ ਨਾਲ ਮੈਂ ਸਿਸਕਾਰਿਆਾਂ ਤੇ ਕਾਬੂ ਪਾਈਆ।
"ਕੀ?" ਓੁਸ ਨੇ ਕਿਹਾ. ਮੈਂ ਕਿਸੇ ਤਰ੍ਹਾਂ ਆਪਨੇ ਉਖੜੇ ਸਾਹ ਕਾਬੂ ਕਰਨ ਵਿੱਚ ਕਾਮਯਾਬ ਹੋਈ । ਇਹ ਬਿਨਾਂ ਕੋਈ ਸ਼ੱਕ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵਧੀਆ ਮਜ਼ਾ ਸੀ । ਅਜ ਤੋਂ ਪਿਹਲਾਂ ਮੇਨੂੰ ਕਦੇ ਵੀ ਝੜਨ ਵਿਚ ਇਹਨਾ ਮਜ਼ਾ ਨਹੀ ਆਇਆ। ਇਹਨਾ ਮਜ਼ਾ ਤਾਂ ਪਹਿਲੀ ਵਾਰੀ ਜਦੋਂ ਜਗਤਾਰ ਤੇ ਮੈਂ ਚੁਦਾਈ ਕੀਤੀ ਸੀ ਉਹਦੋਂ ਵੀ ਨਹੀ ਆਇਆ ਸੀ। ਇਹ ਨਾ ਭੁਲਨ ਵਾਲੀ ਖੁਸ਼ੀ ਸੀ ।
“ਲੋ ਜੀ,” ਜਗਤਾਰ ਨੇ ਕਾਰ ਨੂੰ ਪਾਰਕਿੰਗ ਵਿਚ ਖੜੀ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ। "ਅਸੀਂ ਢਾਬੇ ਤੇ ਪਹੁੰਚ ਗਏ ਹਾਂ. ਉਹ ਥੱਪ ਥੱਪ ਦੀ ਕਿਹੜੀ ਆਵਾਜ਼ ਸੀ ਜੋ ਮੈਂ ਸੁਣੀ?"
“ਓ, ਮੰਮੀ ਦੀਆਂ ਲੱਤਾਂ ਸੌਂ ਗਈਆਂ ਸ਼ੀ, ਅਤੇ ਮੰਮੀ ਉਨ੍ਹਾਂ ਵਿਚ ਖੂੰਨ ਦਾ ਦੌਰਾ ਵਾਪਸ ਲਿਆਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਹੀ ਸੀ । ਰਵੀ ਨੇ ਜਲਦੀ ਨਾਲ ਸੋਚਦਿਆਂ ਕਿਹਾ ।
ਹੌਲੀ ਹੌਲੀ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਪੁੱਤ ਦੇ ਹੁਣ ਨਰਮ ਪੈਂਦੇ ਲੰਨ ਤੋਂ ਉਟਨਾ ਸ਼ੂਰੁ ਕਿਤਾ, ਰਵੀ ਨੂੰ ਉਸਦੇ ਲੰਨ ਨੂੰ ਦੁਬਾਰਾ ਪੈਂਟ ਵਿਚ ਸੈਟ ਕਰਨ ਲਈ ਮੈਂ ਇੱਕ ਸਕਿੰਟ ਲਈ ਆਪਣਾ ਮੇਕਅਪ ਠੀਕ ਕਰਨ ਦਾ ਵਿਖਾਵਾ ਕੀਤਾ ।
“ਮੈਂ ਇਕ ਮਿੰਟ ਵਿਚ ਉਥੇ ਆਈ ” ਮੈਂ ਕਿਹਾ।
"ਠੀਕ ਹੈ।" ਜਗਤਾਰ ਕਾਰ ਤੋਂ ਉਤਰਿਆ ਅਤੇ ਬਾਥਰੂਮ ਵੱਲ ਤੁਰ ਪਿਆ।
ਜਿਉਂ ਹੀ ਜਗਤਾਰ ਦੀ ਪਿੱਠ ਸਾਡੇ ਵੱਲ ਹੋਈ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਪਰਸ ਵਿਚ ਪਏ ਗਿੱਲੇ ਨੈਪਕੀਨ ਨਾਲ ਮੇਰੀ ਲੱਤ ਉਪਰ ਲੱਗੇ ਮੇਰੇ ਤੇ ਰਵੀ ਦੇ ਮਾਲ ਨੂੰ ਸਾਫ ਕਰਨ ਦੀ ਵਿਅਰਥ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰਨੀ ਸ਼ੁਰੂ ਕੀਤੀ । ਨੈਪਕੀਨ ਨਾਲ ਕੋਈ ਫਰਕ ਨਹੀ ਪਿਆ ਮੈਨੂੰ ਹੁਨ ਇਹਦਾਂ ਹੀ ਬਾਥਰੂਮ ਤੱਕ ਜਾਨਾ ਪਿਹਨਾ ਸਾਡੇ ਦੋਵਾਂ ਦਾ ਮਾਲ ਮੇਰੇ ਪੱਟਾਂ ਤੇ ਚੌਂ ਰਿਹਾ ਸੀ ।
"ਮੰਮੀ ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਪਿਆਰ ਕਰਦਾ ਹਾਂ," ਰਵੀ ਨੇ ਕਿਹਾ । ਜਿਵੇਂ ਕਿ ਉਸਨੇ ਮੇਰੇ ਵੱਲ ਵੇਖਿਆ, ਉਸ ਨੇ ਆਪਣਾ ਲੰਨ ਵੀ ਪਾਸੇ ਕਰਨ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਨਹੀ ਕੀਤੀ ।
ਇਹ ਪਲ ਸੀ । ਮੇਰੇ ਬੇਟੇ ਵੱਲੋਂ ਇਹ ਸ਼ਬਦ ਸੁਣਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਜੋ ਬਹੁਤ ਵਾਰ ਬੋਲਿਆ ਗਿਆ ਸੀ, ਪਰ ਇਸ ਵਾਰ ਇਕ ਬਿਲਕੁਲ ਵੱਖਰੇ ਅਰਥਾਂ ਨਾਲ,
ਮੈਨੂੰ ਪਤਾ ਸੀ ਮੇਰੀ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਸਦਾ ਲਈ ਬਦਲ ਗਈ ਹੈ ।
"ਮੈਂ ਵੀ ਤੇਰੇ ਨਾਲ ਪਿਆਰ ਕਰਦੀ ਹਾਂ," ਮੈਂ ਕਿਹਾ ਅਤੇ ਉਸਦੇ ਬੁਲਾਂ ਨਾਲ ਆਪਨੇ ਬੁਲ ਜੋੜਦਿਤੇ ਇੱਕ ਐਸੀ ਚੁੰੰਮੀ ਕਿ ਕੋਈ ਮਾਂ ਕਦੇ ਪੁੱਤਰ ਨਾਂ ਦੇਵੇ । ਅਸੀਂ ਇਕ ਦੁਜੇ ਨੂੰ ਨਵੇਂ ਵਿਆਹੇ ਜੋੜੇ ਵਾਂਗ ਚੰਮ ਰਹੇ ਸੀ । ਫਿਰ ਮੈਨੂੰ ਉਸਦੇ ਪਿਤਾ ਦੀ ਯਾਦ ਆਈ ।
"ਸ਼ੱਕ ਹੋਣ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਤੋਂ ਬਿਹਤਰ ਹੋ ਇਤੋਂ ਚਲਾ ਜਾ." ਮੇਰੀ ਗੱਲ ਸੂੰਨ ਕੇ ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਨੇ ਫਿਰ ਆਪਣੇ ਸ਼ਾਨਦਾਰ ਲੰਨ ਨੂੰ ਪੈਂਟ ਵਿਚ ਸੈਟ ਕੀਤਾ ।
ਰਵੀ ਨੇ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, “ਇਹ ਇਕ ਵਧੀਆ ਰਾਈਡ ਬਣਨ ਜਾ ਰਹੀ ਹੈ।
"ਓਹ ਰਵੀ , ਤੈਨੂੰ ਕੋਈ ਪਤਾ ਨਹੀਂ ਅੱਗੇ ਅੱਗੇ ਕੀ ਹੋਨਾ ਹੈ।" ਮੈਂ ਰਵੀ ਦੀ ਬੁੰਡ ਤੇ ਪਿਆਰ ਨਾਲ ਚਪੇੜ ਮਾਰ ਦਿੱਤੀ ਜਿਵੇਂ ਉਹ ਕਾਰ ਵਿਚੌਂ ਬਾਹਰ ਜਾ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਮੈਂ ਵੀ ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਅਜੀਬ ਨਾ ਦਿਖਾਈ ਦੇਵੇ ਫਟਾ ਫੱਟ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚ ਚਲੀ ਗਈ। ਬਾਅਦ ਵਿਚ ਜਦੋਂ ਮੈਂ ਬਾਥਰੂਮ ਵਿਚੋਂ ਬਾਹਰ ਆ ਰਹੀ ਸੀ ਤਾਂ ਮੈਂ ਫੁੱਟਪਾਥ 'ਤੇ ਮੇਰੇ ਤੇ ਰਵੀ ਦੀਆਂ ਮਾਲ ਦੀਆਂ ਕੁਝ ਬੂੰਦਾਂ ਵੇਖੀਆਂ । ਮੈਂ ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਆਪ ਨੂੰ ਇਕ ਝਾਤ ਮਾਰੀ, ਮੈਂ ਪਿਸ਼ਾਬ ਕਰਕੇ ਫੁਦੀ ਨੂੰ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਸਾਫ ਕਰ ਲਈ ਸੀ।
“ਤੂੰ ਗੰਦੀ ਗਸ਼ਤੀਏ। ਤੋਂ ਬੱਸ ਹੋਨੇ ਹੀ ਕਾਰ ਦੀ ਪਿਛਲੀ ਸੀਟ ਤੇ ਆਪਣੇ ਹੀ ਪੁੱਤ ਨੂੰ ਚੋਦ ਕੇ ਆਈ ਹੇ, " ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਨੂੰ ਮੁਸਕਰਾਉਂਦੇ ਹੋਏ ਕਿਹਾ, ਇਹ ਜਾਣਦਿਆਂ ਕਿ ਇਹ ਆਖਰੀ ਵਾਰ ਨਹੀਂ ਸੀ, ਓਹ, ਮੇਰੇ ਪੁੱਤ ਲਈ ਮੇਰੇ ਕੋਲ ਬਹੁਤ ਯੋਜਨਾਵਾਂ ਨੇ, ਹਜੇ ਤਾਂ ਸਫਰ ਬਹੁਤ ਲੰਬਾ ਹੈ ।
ਲੰਬਾ ਲੰਨ ਤੇ ਲੰਬਾ ਸਫਰ............
![[+]](https://xossipy.com/themes/sharepoint/collapse_collapsed.png)