Adultery రాజధానిలో రంభ

[Vihari]

అప్పటిక్కాని వంట విషయం గుర్తుకిరాలేదు వారిరువురికి. గబ గబా వంట వండే పనిలో నిమగ్నమైనారు.
బలరాంగారిని అప్పుడు అడిగింది రంభ.
"సార్! మీ మగతనం పదేళ్లుగా నిద్రపోతుందని చెప్పారు.
అయితే ఈ పదేళ్లుగా ఆంటీ కి వంగాటేనా గతి?" అంటూ.
ఆమె ప్రశ్నకి తొణక్కుండానే సమాధానం చెప్పారు బలరాంగారు.
"వంగాటలాంటివి నీలాంటి పెళ్లికాని పిల్లలకి మాత్రమే. పెళ్ళై లైసెన్స్ ఉన్నవాళ్ళకి దేనికి? ఎవరితో తిరిగినా సరిపోతుంది".
"ఆ.....అంటే.....?"
"మీ ఆంటీ కూడా ఉప్పు కారం తింటున్నదే.ఆమె వంట్లోనూ రక్తమాంసాలు ఉన్నాయి కనుక కోర్కెలు కూడా ఉండటం సహజం.ఆమె కోర్కెని నేను తీర్చలేను కాబట్టి పూర్తి స్వేచ్ఛను ఇచ్చాను".
స్వేచ్చని ఇచ్చానుగా అని ఏనాడు బజారులో విచ్చలవిడిగా ప్రవర్తించలేదు.ట్యూషన్ కి వచ్చే కుర్రాళ్లలో తనకి నచ్చినవాళ్ళని ఎంచుకొని దాహం తీర్చుకునేది.
కుర్రాళ్ళముందు నేను చులకన కాకుండా ఉండడానికి నేనంటే భయభక్తి ప్రదర్శిస్తూ విషయాన్ని బయటికి పొక్కకుండా కుర్రాళ్ళని తన ఆధీనంలో ఉంచుకునేది.
ఎలాంటి పరిస్థితిలోను ప్రక్కకుర్రాళ్ళకి విషయం చెప్పకూడదనే కండిషన్ తోనే కౌంటింగ్ వేయించుకొనేది" అన్నాడు.
"సా.....ర్.....?"
"మీకు బాధనిపించలేదా సార్ అంటూ అడగపోతున్నావ్ నీవు అవునా?"
"అవునుసార్!"
"బాధ దేనికి? నాకు ఇరవయ్ సంవత్సరాలపాటు  సుఖాన్ని పంచిన ఆమెకి కోర్కేలింకా సన్నగిల్లనప్పుడు అంగస్తంభన లేనినేను అభ్యంతరం చెప్పి హింసించటం
ఇష్టంలేకనే ఆమెకా స్వేచ్ఛని ఇవ్వగలిగాను" అన్నాడు.
"సార్.....మీరు....మీరు నిజంగా చాలా గొప్ప సంస్కారులు సార్"
అంటూ సంతోషంగా హర్షాన్ని వ్యక్తం చేస్తూ అతని నుదుట ముద్దుపెట్టింది రంభ.
అలా.....
రెండు నెలలపాటు.....
రంభ శరీరాన్ని నలిపివేస్తూ......
రెచ్చిపోయిన ఆమె మధన మందిరంలో.......
వంగాటని కొనసాగిస్తూ......
పైశాచికానందంతో తృప్తిపొందుతూ.....
టైంని మర్చిపోయాడు బలరాం.
రంభ కూడా హాయిగానే ఉంది.
తిండికి తిండి......
దెబ్బకి దెబ్బ........
కాకపొతే అయిదు నిమిషాలు నిలవలేని మగాళ్ల కంటే ఎక్కువ టైం నిలచి చీకిపోకుండా ఉండే వంకాయే నయం అనిపించింది రంభకి.
ఇదిలా ఉండగా......
ఒకరోజు మధ్యాహ్నం రంభ దాహాన్ని తీర్చి వచ్చి హాలులో  కూర్చున్నాడు బలరాం.
బాత్రూమ్ కార్యక్రమాన్ని ముగించుకుని తన రూంలోకి వెళ్ళిపోయింది రంభ.
సరిగ్గా అదే సమయానికి బలరాంగారి కజిన్ రాంబాబు వచ్చాడు.
రాంబాబు రాకకి ఇబ్బందిగా ఫీల్ అవుతూ తన మనసు కదలికల్ని బహిర్గతం చేయకుండా జాగ్రత్త వహిస్తూ రాంబాబుని లోనకు ఆహ్వానించాడు.
"రా....రాంబాబూ.....ఇదేనా రావడం ? రా ఇటువచ్చి కూర్చో" అన్నాడు.
మౌనంగా వచ్చి కూర్చున్నాడు రాంబాబు.
"నీళ్లు త్రాగుతావా? ఫ్రిజ్ లో ఉన్నాయి వెళ్ళిత్రాగు" అన్నాడు బలరాం.
ఇల్లంతా కలియచూస్తూ వెల్లి ప్రిజ్ ని ఓపెన్ చేసి ఓ బాటిల్ని బయటకి తీసి తిరిగివచ్చి సోఫాలో కూర్చున్నాడు రాంబాబు.
"ఇంట్లో వదినలేదా?" నీళ్ళు తాగుతూనే అడిగాడు రాంబాబు.
"అమ్మాయి దగ్గరకు వెల్లింది"
"ఎప్పుడు?"
"నెలరోజులు దాటింది"
"ఇప్పుడప్పుడే రాదా?"
"ఇంకో రెండు నెలలవరకు రాదు"
".....ప్చ్ "
వారిరువురి నడుమ రెండు నిమిషాలపాటు మౌనం రాజ్యమేలింది.
"రాంబాబు...."
"ఊ చెప్పన్నయ్యా "
"ఈ సంవత్సరమైనా పెళ్లి చేసుకుంటావా లేదా?"
నవ్వి ఊరుకున్నాడు రాంబాబు.
"పెళ్లంటే ప్రతిసారీ నవ్వి ఊరుకుంటావెందుకురా.చెప్పు. ఎప్పుడు చేసుకుంటావు పెళ్ళి? నీవు ఊ అంటే కోటి సంబంధాలు తీసుకువస్తాను"
"కోటిసంబంధాలు అక్కర్లేదన్నయ్యా వదిన ఒక్క సంభందం చూసినా సంతోషంగా అంగీకరిస్తాను"
"ఆ? ఇన్నిరోజులు ఎందుకు చెప్పలేదు నాకు? ఉండు ఈరోజే ఫోన్ చేసి చెపుతాను మీ వదినకు."
"ఇప్పుడే ఎందుకులే అన్నయ్యా? వదిన ఇక్కడికొచ్చిన తరువాత ఆలోచిద్దాంలే"
"ఇంకో రెండు నెలలవరకు రాదు మీ వదిన.అప్పటివరకు టైం వేస్ట్ చేసుకోవడం దేనికి? మా చిన్నత్తగారి  కూతురు ఉంది.బి.ఎ. పాసయ్యింది.చాలా అందంగానే ఉంటుంది. ఆ అమ్మాయి నీకు జోడీ కుదురుతుందని నా నమ్మకం. ఎందుకైనా మంచిది మీ వదినతో మాట్లాడుతా"
"సరే నీ ఇష్టం"
"అది సరే.... ఈ మధ్య బొత్తిగా కనిపించకుండా పోయావు ఏమిటి విశేషం? ఉద్యోగం ఎలా ఉంది?శంషాబాద్ లోనేనా ఉండేది"
"ఆ ఒక్కడినే ఉంటున్నా"
"ఆమధ్య వికారాబాద్ కి ట్రాన్సఫర్ అయిందన్నావ్"
"ఇంకా అవలేదన్నయ్యా. ఇంకో రెండు నెలల్లో అవుతుంది"
"దగ్గర్లో ఉండేలా ట్రై చేసుకోరాదు"
"అవకాశం లేదు"
"ఇక్కడ శంషాబాద్లోనే ఉంటే నెలకి రెండుసార్లయినా కనిపిస్తుండేవాడివి.దూరం వెళ్తున్నావు.కనీసం ఆరు నెలలకోసారైనా వస్తావా?"
"నెలనెలా తప్పక వస్తానన్నయ్యా" అంటూ దీర్ఘాలోచనకి చేరువయినాడు రాంబాబు.
ఓ క్షణంపాటు మౌనం చోటుచేసుకుందక్కడ.
తరువాత బలరాంగారే కల్పించున్నాడు.
"ఏమిట్రా అంత తీవ్రంగా ఆలోచిస్తున్నావు? నేను చెప్పినమ్మాయి గురించేనా?"
అవునన్నట్లుగా తలూపాడు రాంబాబు.
"అమ్మాయి చాలా అందంగా ఉంటుందిలేరా"
"వదినలాగా ఉంటుందా?"
"వదినకంటే ఇంకా రంగుగలదే"
"......ప్చ్ !"
"ఆలోచించి బుర్ర పాడుచేసుకోకు.అయినా నీ డౌట్ తీరాలంటే ఓ పని చేద్దాం.మన ఇంట్లో కొత్తగా అద్దెకి దిగిన కాలేజీ అమ్మాయిని ఒకసారి చూడు.అచ్చం ఆ అమ్మాయిలాగే అందంగా ఉంటుంది మా మరదలు. ఒక్కసారి ఈ అమ్మాయిని పిలవమంటావా చూద్దువు"
"ఆ......ఈ కాలేజీ అమ్మాయి ఎప్పుడొచ్చింది మన ఇంట్లో అద్దెకి? ఆశైర్యంగా అడిగాడు రాంబాబు".
"ఓ నెలరోజులైంది లేరా.పిలుస్తా ఒక్క నిమిషం ఓపికపట్టు" అంటూ గొంతు పెద్దది చేసి "అమ్మాయి రంభ - రంభా!" అంటూ పిలిచాడు బలరాంగారు.
"ఆ ఏమిటంకుల్" రూంలోనుండే అడిగింది రంభ.
"ఒక్కసారి రామ్మా" అన్నాడు ఆయన.
"అలాగే అంకుల్" అంటూ గబగబా అక్కడికి వచ్చింది రంభ.
లేడికూనలాగా పరిగెత్తుకొస్తున్న ఆమెని గమనించిన రాంబాబు మతిపోగొట్టుకున్నాడు.ఎగిసిపడుతున్న ఆమె పాలిండ్లు ముఖ్యంగా అతని మనసుని ఆకర్షించాయి.
ముఖ్యంగా బలరాంగారి భార్యకంటే అందంగా అంగసౌష్టవంతో పిటపిటలాడుతూ చూడముచ్చటగా కనిపించింది రాంబాబు కళ్ళకి రంభ.
వయసుకి మించిన ఎదపొంగులు,కండలు తిరిగి సుతిమెత్తగా కనిపిస్తోతున్న ఆమె తెల్లటి శరీరాన్ని చూసేసరికి రాంబాబు తొడల్లో కదలిక ప్రారంభమైంది. కన్నార్పకుండా ఆమెవేపే చూడసాగాడు.
అతన్ని, అతని చూపుని పసిగట్టిన బలరాం తృప్తిగా నిట్టూర్చాడు.
"రాంబాబు ఒరేయ్ రాంబాబు! మరీ అంతగా చూడకురా రంభ బెదిరిపోతుంది" అన్నాడు మెల్లగా.
ఉలిక్కిపడ్డాడు రాంబాబు.
సర్దుకుని తన దృష్టిని పక్కకి మరల్చుకున్నాడు.
"రామ్మా - ఇలా వచ్చి కూర్చో" అన్నాడు బలరాం.
మౌనంగా వచ్చి రాంబాబు ఎదురుగా కూర్చుంది రంభ.
"వీడు నాకు కజిన్ అవుతాడు పాపా.రహదారులు  భవనాల శాఖలో ఇంజినీర్ గా పనిచేస్తున్నాడు" అంటూ రాంబాబుని రంభకి పరిచయం చేశాడు బలరాం.
రాంబాబుకి నమస్కరించింది ఆమె.
"ఈ అమ్మాయి పేరు రంభ! డిగ్రీ ఫైనల్ ఇయర్ చదువుతోంది.ఇంకో మూడునెలల్లో ఎగ్జామ్స్ ఉన్నాయనగా తండ్రి చనిపోయి - సవతి తల్లి నిరాదరణకు గురై చదువుని కొనసాగించే స్తితిలో లేని ఈ పాపని నేనే చేరతీసి ఆశ్రయం ఇచ్చాను.ఎలాగో ఇంకో రెండునెలలు ఆగితే ఎగ్జామ్స్ పూర్తవుతాయి.గనుక ఏదయినా సహాయం చేయాలనుకుంటున్నాను.ఫస్ట్ ఇయర్ లో ఉండగానే టి టి సి పాస్ అయింది.రేపు జరిగే టీచర్ ఇంటర్వ్యూల్లో ఈ అమ్మాయికి ఎలాగైనా జాబ్ ఇప్పించగల్గితే ఈమె జీవితానికి ఒక అండ ఏర్పడుతుంది....." అంటూ రంభని గురించి రాంబాబుకి చెప్పాడు బలరాం.
"ఎంప్లాయిమెంట్ రిజిస్ట్రేషన్ ఉందా?" రంభని అడిగాడు రాంబాబు.
"ఆ,చేయించాను సార్" చెప్పిందామె.
"అయితే ఇంకేం.సేక్రేట్ లో నాకు తెలిసిన ఐ ఏ ఎస్ ఆఫీసర్ ఉన్నాడు.అతనికి చెప్పి జాబ్ వచ్చేలాగా ట్రై చేస్తాను" కన్నార్పకుండా ఆమె వైపు చుస్తూ అన్నాడు రాంబాబు.
"ఆ పని చేయరా.ఈ అమ్మాయికి జాబ్ వస్తే సంతోషించేవాళ్ళల్లో నేను మొదటివాడనవుతాను.రేపే ఆ ఐ ఎ ఎస్ ని కలుసుకోరా" సంతోషంగా అన్నాడు బలరాం.
"మీరా సహాయంచేస్తే జీవితాంతం మీకూ, అంకుల్ కి రుణపడి ఉంటాను సార్.ఎలాగైనా నా జీవితానికి గమ్యాన్ని చూపండి సార్" దీనంగా అందామె. ప్రాధేయపూర్వకంగా అర్థించింది.
"అలాగే తప్పకుండా ట్రై చేస్తాను"
"తప్పకుండా అనకురా.రంభని మన మనిషిగా భావించి ఎలాగయినా జాబ్ ఇప్పించాలి"
"సరే,ఈ నైట్ లోనే ఆ ఐ ఏ ఎస్ ని కలుసుకుంటా"
"హమ్మయ్య.ఇప్పుడు నాకు హ్యాపీగా ఉంది.ఆ నీవు వెల్లి చదువుకో పో పాపా" అన్నాడు తృప్తిగా బలరాం.
ఒక ప్రక్కన సంతోషం -
మరో ప్రక్కన బలరాంగారిపట్ల అభిమానం -
రాంబాబు మాటల అనుభూతి -
అతని రూపలావణ్యం
రంభ మనసునిండా చోటుచేసుకోగా -
అనుభూతి పర్వంలో మునిగి తేలుతూ మెల్లగా లేచి తన రూం వైపుకి నడిచింది.
వెళుతున్న ఆమెనే చూస్తూ ఏదో పోగొట్టుకున్నవాడిలాగా ముఖం పెట్టాడు రాంబాబు.
అతని ముఖంలో కనిపిస్తున్న నీరసత్వాన్ని -
వెళ్లిపోతున్న రంభ పిరుదుల నాట్యాన్ని గమనించి హుషారుకి చేరువయ్యాడు బలరాంగారు.
ఆ క్షణంలో మెరుపులాంటి ఆలోచన తట్టిందతనికి.వెంటనే కల్పించుకున్నాడు.
"రాంబాబు ఈ అమ్మాయిపై నీ అభిప్రాయమేంట్రా? చాలా అందంగా ఉంది కదూ?" అడిగాడు.
అవునన్నట్లుగా తల వూపాడు అతను.
"అచ్చం రంభ లాగే వుంటుందిరా మా మరదలు"
"ఇప్పుడా విషయం ఎందుకన్నయ్యా.కళ్ళముందున్న రంభని గురించి మాట్లాడు."
"ఆ - అంటే?"
"రంభని పెళ్లిచేసుకోవడానికి నేను రెడీ.నీవా అమ్మాయితో మాట్లాడి వప్పించగలవా?"
"రాంబాబు ? ఏమిట్రా - నీవు మాట్లాడుతుంది ఏమిటి?"
"నేను మాట్లాడుతుంది నిజం అన్నయ్యా! రంభ నాకు నచ్చింది."
"ఆ ? ఈ అమ్మాయి కులం గోత్రం?"
"అవన్నీ ఆలోచిస్తే మనం కోరుకున్న అందగత్తె దొరకటం కష్టం"
"అమ్మా నాన్న వాళ్లు మీ పెళ్ళికి అంగీకరించకపోతే?"
"అసలు ఈ విషయాన్ని వాళ్లకి చెప్పకుండానే నీ ఆశీస్సులతో రిజిస్టర్ మ్యారేజ్ చేసుకుంటాను"
"రాంబాబు?"
"ఇంతకాలం కులం,గోత్రం అంటూ కూర్చున్నందుకు నాకు నచ్చిన అమ్మాయి కనిపించలేదు.అందువల్లనే నా పెళ్ళి విషయాన్ని ప్రస్తావించలేక వాయిదాలమీద వాయిదాలు వేస్తూ వచ్చాను.ఇప్పుడు నా కోరికని నీవు అంగీకరించకపోతే జీవితాంతం బ్రహ్మచారిగానే ఉండిపొతాను" అన్నాడు రాంబాబు.
అతని నిర్ణయానికి అవాక్కయ్యాడు బలరాంగారు.
రాంబాబు నిర్ణయం వలన -
ఒకప్రక్కన రంభకి బంగారు భవిష్యత్తు ఏర్పడనున్నందుకు సంతోషంగానే ఉంది బలరాంకి.
కానీ తన అమాయకత్వంతో కులంకాని కులం అమ్మాయితో రాంబాబుకి పెళ్లి జరిగిందన్న నిజం తెలిస్తే బంధువర్గం వెలివేసినట్లుగా చూడరుగా అనే అనుమానం, భయం పట్టుకుందతని మనసుని.
అయినాకూడా ఒక అభాగ్యురాలికి అండని కల్పించానన్న తృప్తికి తలవంచక తప్పదన్న నిర్ణయానికి రాక తప్పలేదతను.
వెంటనే రాంబాబు నిర్ణయాన్ని అభినందించకుండా ఉండలేకపోయాడు.
ఉన్నత భావాలుగల మనసత్వంతో యెంతో ఎత్తుకి ఎదిగిపోయినట్లుగా రాంబాబు కనిపించాడా క్షణంలో.
వెంటనే వెళ్లి రాంబాబు నిర్ణయాన్ని రంభతో చర్చించి అతని కోర్కెకి ఒక రూపాన్నివ్వాలన్న తలంపుకి వచ్చాడు బలరాం.
"రాంబాబు! నీవు టి.వి. చూస్తుండు.నేనీలోపులో రంభతో విషయాన్ని చర్చిస్తాను" అంటూ లేచి రంభ రూంవైపు వడివడిగా అడుగులు వేశాడు.

బలరాం చొరవతో వారంరోజులు గడవకముందే రంభ-రాంబాబుల వివాహం రిజిస్టర్ ఆఫీసులో జరిగింది.
ఆఫీసుకి ఒక నెలరోజులు సెలవుపెట్టి బలరాం ఇంట్లోనే కాపురం పెట్టాడు రాంబాబు.
ఇబ్బందికరంగా ఫీలవుతున్నా వీలయినప్పుడల్లా రంభ బంతులతో ఆడుకుంటూ ఆమెని రెచ్చకొట్టుతూనే ఉన్నాడు బలరాం.
రెచ్చిపోయిన వంగాటకి స్వస్తిపలికి రాంబాబుచేత......... వేయించుకొంటూ సొక్కి సొలిసిపోతూనే ఉంది.
ఇదిలా ఉండగా టీచర్ ఇంటర్వ్యూలో సెలక్టయ్యింది రంభ.
లింగంపల్లిలోని ఒక చిన్న కాలేజ్లో పోస్టింగ్ ఆర్డర్ ఆమె చేతికి అందేనాటికి డిగ్రీ పాసయింది.
షేంషాబాద్ లో కాపురముంటూ ప్రతిరోజూ లింగంపల్లికి సిటీబస్సులో వెళ్లి పిల్లలకి పాఠాలు చెప్పి రాసాగింది.
ఓ ఆరునెలలవరకు ఎలాంటి అవాంతరం లేకుండా సాఫీగా సాగిపోయింది వాళ్ల సంసారం.
ఏడవనెల ప్రథమార్థంలో రాంబాబుకి వికారాబాదుకి ట్రాన్స్ఫర్ అయింది.
ఆ జంటకి ఎడబాటు తప్పలేదు.
భర్త ఎడబాటుతో ఓ నెలరోజులవరకు శెంషాబాద్ లో ఉండి డైలీ లింగంపల్లికి వెళ్లిరావటం విసుగనిపించి తన మకాంని లింగంపల్లికి మార్చివేసింది.
లింగంపల్లిలో తను పనిచేస్తున్న కాలేజీకి ఒక కిలోమీటర్ దూరంలో ఎటాచెడ్ కిచెన్ ఉన్న రెండుగదుల ఇంటిని అద్దెకి తీసుకుని అందంగా తీర్చిదిద్దుకుంది.
రాంబాబు కూడా వారంలో సగంరోజులు లింగంపల్లిలో మిగిలిన సగంరోజులు వికారాబాదులో కాలం వెలిబుచ్చుతూ అర్థాకలికి అలవాటు పడ్డాడు.
రంభ కూడా అలవాటుపడ్డ ప్రాణం అవటంవలన ప్రతిరోజు కౌంట్ వేయించుకోవాలన్న కోర్కె బలిష్టంగా ఉన్నా కూడా బలవంతంగా కొర్కెని అణుచుకుంటూ భర్త తిరిగి ఇంటికి వచ్చేవరకు వేచిఉంటూ -
తలగడలతో...........
చన్నీటి స్నానంతో........
చేతి రాపడిలతో..........
వంగాటలతో సరిపెట్టుకుంటూ........
భర్త రాగానే అతనికి ఊపిరాడకుండా చేసి వారంరోజులకి సరిపడే సుఖాన్ని మూడురోజుల్లోనే జుర్రుకుంటూ కాలాన్ని భారంగా గడపడం అలవాటు చేసుకుంది.
ఆ విధంగా కాలక్రమంలో మరో ఆరునెలలు గడిచిపోయాయి.
రాత్రిళ్ళు ఒంటరిగా ఉండడానికి బయపడ్డది రంభ.
తోడుగా ఉంటుందన్న ఉద్దేశ్యంతో ఎలాంటి ఆధారం లేకుండా వంటరిగా జీవిస్తున్న దూరపు బంధువు పిన్ని వరసయ్యే తాయరమ్మని తనవద్దకు పిలిపించుకుంటానని భర్తకి చెప్పింది.
ఆమె కోర్కెని అంగీకరించి వెంటనే తాయరమ్మని పిలిపించాడు రాంబాబు.
రంభ కల్పించిన ఆశ్రమంవలన ఏలోటూ రాకుండా జీవితాంతం సుఖంగా జీవించవచ్చన్న ఉద్దేశ్యంతో వచ్చిన అవకాశాన్ని బంగారంలాగా స్వీకరించింది తాయారమ్మ.
తాయారమ్మ రాకతో కొంత రిలీఫ్ లభించింది రంభకి.
రాంబాబుకి కూడా కొండంత ధైర్యం వచ్చింది.
వంటరిగా ఉంటున్న తన భార్యకి తోడుగా మరో స్త్రీ లభించినందుకు ఎంతగానో సంతోషించాడు.
యధాప్రకారం వారానికి పదాటలు కొనసాగుతూనే ఉన్నాయి ఆ ఇంట్లో.
వారాంతపు సుఖ సమీక్షా సమావేశాలు ప్రతి ఆదివారం అర్థరాత్రి దాటిన తరువాత జరుగుతూనే ఉన్నాయా ఇంట్లో.
కానీ.......
కొద్ది రోజులకే.......
రాంబాబు రాకపోకలకి అవాంతరం కలిగే విధంగా.....
అతను పని చేస్తున్న సెక్షన్ లో ఆరుకోట్ల రూపాయల రోడ్డు
పనులు శాంక్షన్ అయ్యాయి.
ప్లాన్, ఎస్టిమేట్స్,సర్వేలాంటి పనుల వత్తిడివలన ప్రతి శనివారం రాత్రి మాత్రమే లింగంపల్లికి వస్తున్నాడు.తిరిగి సోమవారం తెల్లవారుఝామున వెళ్ళిపోతున్నాడు.
భర్త పనులకి రంభకి చిరాకు కలిగింది.
ఆమె మనసులో పరాకు ఏర్పడింది.
సంవత్సరాంతపు సమీక్షలు, జరపవలసిన వయసులో పదినెలల కాలాన్ని వేస్ట్ చేసుకోవటం,కోరికల సెగలో అప్పుడప్పుడు పడే వడగళ్ల వానలాగా గడచిపోవడంపట్ల ఆమె మనసులో తీరనిలోటు ఏర్పడ్డది.
రాత్రిల్లు వయసుపోరు.......
పగల రతీమన్మధ శృంగార ఆలోచనల హోరు.
కాలేజ్లో పాఠాలు చెపుతున్నా......
మధ్యాహ్నం లంచ్ చేస్తున్నా.......
ఇంట్లో ఉన్నా......
బయటకి వెళ్లినా........
అదే ఆలోచన.........
అదే వరస.......
అదే తాపం........
దాహంతీరని ఎండాకాలపు వేడి తాపం.
ఇవన్నింటిని భరించటం బహు కష్టమనిపించింది రంభకి మనసుకి.
ఆమె వయసు పరాయి మగాళ్లమీదకి మరలటానికి దోహదపడ్డది అప్పటి వాతావరణం.
ఇంతకుముందు చేసిన తప్పుల్ని తిరిగి చేయటం ఇష్టంలేకనే గత మూడు సంవత్సరాలుగా నిబ్బర మనసుతో గడిపింది.
కానీ.......
దినచర్యల్లో భాగంగా మారిన సుఖప్రాప్తిని తలుచుకుంటూ తట్టుకోలేక పోయిందామె మనసు.
మగవాడి పొందుని నిత్యమూ కోరుకుంటూ......
తహతహలాడుతున్న తన మదన మందిరానికి సమాధానం చెప్పుకొలేక పోతుంది రంభ.
ఆమె మనసు పొరల్లో పరాయి పురుషుల రూపాలు....
బలిష్టమైన వారి అంగాంగాలు నిత్యమూ మెదులుతూ తొడల సందుల్లో వూటల్ని పుట్టిస్తూండేసరికి తట్టుకొని భారంగా కాలాన్ని నెట్టుకు రావటం బహు కష్టమనిపించిందామెకు.
ఎప్పుడైనా.....
ఎలాగైనా.......
ఎవరి చేతనైనా......
ఎదురు చూపులు మానుకొని.....
మనసు ఉల్లాసం కొరకు.....
వరస వీడని వసంత రసకేళికి సిద్దపడుతూ....
ఓ గట్టి నిర్ణయానికి వచ్చింది.
ఆమెకా ఆలోచన వచ్చిన క్షణంనుండే......
ఆమె చూపులు మగాళ్ల వేటని ప్రారంభించాయి.
బలమైన మగాళ్ల ఫాంట్ జిప్ ల మీదనే తన దృష్టిని కేంద్రీకరించి చూడటం.....
అవతలివాడు రసికుడైతే పైటని కావాలని పదే పదే సర్దుకుంటూ కవ్విస్తూ,కసికొద్దీ పెదాలని మునిపంటితో కొరుక్కుంటూ కవ్వింపు చర్యలకి పాల్పడసాగింది.
కానీ......
కోరిక ఉన్నా ఆమె అందాన్ని -
ఆమె పర్సనాలిటీని -
మ్యాచింగ్ డ్రెస్సెస్ ని -
చూసిన వారెవరైనా ఆమె లక్షాధికారి భార్య అయివుంటుందని, లేక పెద్ద ఆఫీసర్ సతీమణి అయిఉండొచ్చని, క్లాసిక్ కాస్ట్లీ ఫామిలీ కి చెందిన పడుచు అయివుంటుందని భయపడేవాళ్లు చాలామంది మగాళ్లు.
ఆమె చూసిన వందలాదిమంది మగాళ్ల పరిస్తితి కూడా తన పోసిషన్ లాగే ఉందని గ్రహించి తెగించలేకపోయింది.
రోజురోజుకి ఏమి చేయాలో అర్తంకాక -
కోర్కెలకు తట్టుకోలేక -
మానసికంగా కృంగిపోతూ -
ఎవరైనా బ్రోకర్ ద్వారా నైనా తన దాహాన్ని తీర్చుకోవాలన్న ఆరాటానికి వచ్చేసింది.

అప్పటివరకు గతాన్ని తలచుకుంటూ గడిపిన రంభకి దుఃఖం ఆగలేదు.చాలసేపు ఏడ్చింది.తెల్లవార్లూ భర్త రాకకొరకు ఎదురు చూసింది.నిద్దురరాని ఆ రాత్రి ఎప్పుడు నిదురపోయిందో ఆమెకే తెలియదు.ఆమె భర్త రాంబాబు మాత్రం ఆ రోజు ఇంటికి రాలేదు.

రంభ ఆలోచనలు పరాయి మగాళ్లమీదకే కేంద్రీకృతమైన వారం రోజుల్లోనే -