08-11-2018, 10:34 AM
ఆమెని గమనిస్తూనే "నీవా రంభా! రా - ఇలా వచ్చి కూర్చో....." అన్నాడు బలరాంగారు.
అతని ఎదురుగా ఉన్న కుర్చీలో కూర్చుంది రంభ.
"సంగతులేంటి రంభా! విశేషం లేకుండా ఈ వేళప్పుడు రావు నీవు.చెప్పు ఏమి కావాలి నీకు? స్టడీ మెటీరియల్ ఏమైనా కావాలా?" అని అడిగారు బలరాంగారు.
"సార్.......!" సంకోచాన్ని వ్యక్తం చేసింది రంభ.
"సంకోచం దేనికి? నా దగ్గర పూర్తి స్వేచ్ఛ ఉంది నీకు? ఆ విషయం మరిచిపోకు.చెప్పు,ఏం కావాలి నీకు?"
"సర్.......విక్రం?"
"విక్రం.....?" అవును పాపం.అతను నీకు చాలా సహాయం చేస్తూ వచ్చాడింతకాలం! కానీ ఏంచేస్తాం? విధి వంచనకి ఎలాంటివారైనా గురికాక తప్పదన్నట్లుగా యాక్సిడెంట్లో అతను చనిపోయి నీకు అశాంతిని మిగిల్చాడు.ఈ విషయంలో నీకు చాలా అన్యాయం జరిగింది. తలుచుకుంటే నాక్కూడా బాధగానే ఉంది......ప్చ్!సరే...సరే....ఇప్పుడు అవన్నీ ఎందుకు చెప్పు?పాత విషయాలు గుర్తుకి తెచ్చి నీ మనసుని కష్టపెట్టలేను.ఇక చెప్పు నీకేం కావాలి....." బాధని వ్యక్తం చేస్తూ అడిగాడు.
"సార్......"
"డబ్బవసరమైతే నా దగ్గర దాచకు" అంటూ లేచి నిల్చున్నాడు బలరాం గారు.
అప్పటికే భయంతో తన పైట చెదిరిన విషయాన్ని గుర్తించలేదు రంభ.
ఆమె పాలిండ్లు సగంవరకు బయటకి తన్నుకురావడాన్ని చూస్తూ.......
చెదిరిన మనసుకి చేరువై హుషారుగావచ్చి ఆమె ప్రక్కన కూచున్నాడు బలరాంగారు.
"చెప్పు పాపా! నా దగ్గర సంకోచం దేనికి? చెప్పు" అంటూ ఆమె భుజం మీద చెయ్యివేసాడు ఆప్యాయత నటిస్తూ.
అతనలా చేసేసరికి ఆమెలో ఉలికిపాటుకాని, తడబాటుకాని కనిపించలేదు.మామూలుగానే ఉండిపోయింది.తన తండ్రి లాంటివారనే ధోరణితో ఉండిపోయింది.
"చెప్పవేం రంభా! దాపరికం లేకుండా నీకేం కావాలో చెప్పు " అన్నాడు.ఆమె భుజాల్ని నొక్కిపట్టుతూ.
"నాక్కొంచెం డబ్బు కావాలి సార్" గబాల్న చెప్పేసింది రంభ.
"ఎంతకావాలి సాఫీగానే" అడిగారు బలరాంగారు.
"ఐదొందలు"
"ఇప్పుడంత దేనికి?"
"రూం రెంట్ చెల్లించాలి.ఎక్జామ్ ఫీజు కట్టాలి".
"ఓహ్హో.....సరే....సరే....డబ్బు ఇస్తానులే కానీ - నామాట వినాలి నువ్వు"
"మీ మాటని కాదనే ధైర్యం లేదు నాకు.చెప్పండి సార్"
"విక్రమ్ రూంలోనేగా నువ్వు ఉంటున్నది?"
"అవును సార్!"
"అద్దె ఎంత?"
"నెలకు మూడువందలు"
"అంత డబ్బు విక్రమ్ బతికుంటే భరించేవారు.నీవు భరించడం కష్టం కాబట్టి ఒక పని చెయ్యి"
"ఏం చేయమంటారో చెప్పండి"
"నీవు వెంటనే ఆ రూం ని ఖాళీ చెయ్యి"
"ఖాళీ చేస్తే"
"ఎక్కడ ఉండాలంటావు- అంతేగా?"
"అవును సార్"
"ఈ మూడు నెలలు అద్దెకి భరించడం కష్టం కనుక,వెంటనే ఇక్కడికి వచ్చెయ్యి"
"సార్"
"అవును పాపా! మీఅంటీ నాలుగు నెలలవరకు ఊరి నుంచి రాదు.నాకు బోర్ గా ఉంటుంది కూడా.నీవు ఇక్కడకి వస్తే నాకు కాలక్షేపం నీకు అద్దె బాధ తప్పుతుంది. పైగా నీవిక్కడ ఉంటే స్టడీస్ లో నీకున్న డౌట్స్ అన్నీ తీర్చుకోవచ్చు"
"ఆ.....ప్చ్......సా.....ర్......" సంతోషం తాండవించింది రంభ ముఖంలో.
"అప్పుడే అంత సంతోషం తగదు రంభా! నేను చెప్పినట్లు చేస్తేనే నీకూ నాకూ ఆనందం."
"సరే సార్! చెప్పినట్లుగానే ఇప్పుడే వెళ్లి రూం ని ఖాళీ చేసి వచ్చేస్తాను" అంటూ హుషారుగా లేచి నిల్చుంది రంభ.
అప్పుడామె పైట పూర్తిగా జారిపోయి ఘనమైన ఆమె వక్ష సంపద వయసు పొగరుని తెలిపే లోతయిన బొడ్డు చూడముచ్చటగా కనిపించాయి బలరాంగారి కళ్ళకి. గుటకలు మ్రింగుతూ వాటివంకే చూస్తూ ఉండిపోయాడు. అతని చూపులు పసిగట్టి బెదురుగా ముఖం పెట్టింది రంభ.
ఆమె ముఖాన్ని చూసి చిలిపిగా నవ్వుతూ లేచి తనే ఆమె పైట సర్దాడు.సర్దేటప్పుడు ఆమె ఎడమ చనుగుబ్బని నొక్కిపెట్టాడు."క్యారీ ఆన్ పాపా" అంటూ అక్కడినుండి కదిలి వెళ్ళి ఇనుప బీరువాలోని డబ్బునితీసి ఐదొందల
రూపాయలు ఆమె చేతికి అందించాడు."త్వరగా సామాన్లు సర్దుకొని వచ్చేయాలి" అంటూ.
"అలాగే సార్! ఒక గంటలోగా వచ్చేస్తాను" బలరాంగారి చేతినుండి డబ్బు అందగానే అంతకి క్రింద బలరాంగారి చేతివాటాన్ని మరచిపోయి హుషారుగా బయటకి పరుగెత్తింది రంభ.
రాత్రి ఏడుగంటలు దాటింది.
ఫ్రెష్ గా స్నానం చేసి తెల్లటి లాల్చీ,లుంగీ ధరించారు బలరాంగారు.
అతని బెడ్ రూం పక్కనవున్న రూం ని రంభ కి కేటాయించడం వలన ధైర్యంగా వచ్చి అందులో దిగి సామాన్లు సర్దుకుంది రంభ.రెండు వంటగిన్నెలు,నాలుగు గాజుగ్లాసులు,రెండు కంచాలు,ఒక కిరసనాయిలు స్టవ్ తోపాటుగా మంచినీళ్ల కూజాతో వచ్చిన ఆమె వాటిని అరగంటలో సర్దుకుంది.తరువాత స్నానంచేసివచ్చి వంట వండుకోవడానికి బియ్యం కడిగే ప్రయత్నానికి పూనుకుంది.కానీ ఆమెకి ఆ అవకాశం ఇవ్వలేదు బలరాంగారు.ఎక్జామ్స్ పూరయ్యేవరకు తను వండిన వంటల్ని తినాలని హెచ్చరికగా చెప్పాడు.
అతని ప్రేమని అనురాగాన్ని తలచుకొని ఉప్పొంగిపోయింది రంభ.
తను జీవితంలో మరిచిపోలేనంత అనుభూతిగా నిలిచిన బలరాంగారిని మనసులోనే అభినందించింది.వెంటనే అతని కోర్కెని అంగీకరించింది.
వంట వండుతున్న బలరాంగార్కి సహాయం చేస్తూ ఉండుటకు నిర్ణయించింది.
అలా -
ఆరోజు మొదలుకొని -
ప్రతిరోజూ -
రెండుపూటలా -
బలరాంగారి చేతివంటల్ని తింటూ -
సరదాగా సంతోషంగా గడుపుతూ -
రాత్రులు చాలా పొద్దుపోయేంతవరకు బలరాంగారి చేత తనకి డౌట్స్ ఉన్న లెసన్స్ ని చెప్పించుకుంటూ హాపీగా ఉండిపోయింది రంభ.
ఇదిలా ఉండగా -
ఓ నెలరోజుల వ్యవధిలో -
సరియిన తిండి -
వేళకు నిద్దుర -
ఆహ్లాదకర వాతావరణం -
ఇవన్నీ రంభ కి సహకరించాయి.
రంభ శరీర ఛాయ రంగు తేలింది.
పచ్చదనాన్ని సంతరించుకుని -
అవయవ పొందికలో మరికాస్త బలాన్ని చేకూర్చుకుంది.
ఆమె అందాలు నునుపు తేలటం వలన -
వాటిని చూస్తూ తట్టుకోలేక పోతున్నాడు బలరాంగారు.
అతని మనసులో కోర్కె ఉన్నా పైకి వెల్లడించలేక మౌనంగా ఉంటూ వస్తున్నాడు.
కానీ రంభ పరిస్తితి వేరుగా ఉంది.
రాత్రిల్లు పడుకున్న తరువాత నిద్రపట్టడంలేదామెకి.
శృంగారానికి అలవాటు పడ్డ ప్రాణం ఆమెది.
కోర్కెల సెగలు వెళ్లగక్కుతున్న పరువం ఆమెది.
విక్రమ్ తో వరసవీడక తొమ్మిదినెలపాటు సుఖించిన ప్రాణం ఆమెది.
ఇప్పుడు ఆగమంటే ఆగగలదా?
అందుకే బెడ్ మీద పడుకున్న ప్రతిక్షణం విక్రమ్ రావటం. సుందరం బలవంతంగా అనుభవించడంలాంటి సంఘటన గుర్తుకి రావటం వలన వంటరి బెడ్ మీద బట్టలు వూడతీసుకొని తలగడని తొడల సందుల్లో దూర్చుకొని వక్షోజాలని నలుపుకుంటూ మదన ద్వారంలో ఊటలు పుట్టించుకుంటూ భారంగా గడుపుతూ కన్నీళ్లతో స్నేహం చేయసాగిందామె.ఆ క్షణంలో ఏ మగాడు కనిపించినా అతనిలో కోరికలని రెచ్చకొట్టి తన కోర్కెల్ని తీర్చుకోవాలని ఆరాటం కలిగిందామెకి.
ఒక విధంగా చెప్పాలంటే -
బలరాంగారి రూపం మీద కూడా ఆమె మనసు మళ్లిందని చెప్పవచ్చు.
యాభై సంవత్సరాలు పైబడిన బలరాంగారు -
వయసు పెరిగినా -
తెల్లబడ్డ వెంటుకలకి రంగు వేసుకొని మీసాలని శుభ్రంగా షేవింగ్ చేసుకుంటూ ఉండటంవలన ముప్పై సంవత్సరాల యువకుడిలా అగుపిస్తాడు.కానీ అతని ఛాతీనిచూసిన తరువాత ఎవరికైనా అతని వయసు మీద అనుమానం కలుగక తప్పదు.దట్టంగా పెరిగిన తెల్లటి వెంటుకలతో విశాలమైన ఛాతీతో బలంగా కనిపిస్తాడు.అంత బలంగా కనిపించే బలరాంగారిని తన గురువుగానేకాక బలమైన మగాడిగా ఎప్పుడో గుర్తించింది రంభ.
వంట చేస్తున్నప్పుడు -
వంటిమీద లుంగీ మాత్రమే ధరించటంవలన -
రంభ ఆలోచన్లో వేరే మగాడు కాకుండా బలరాంగారి రూపమే చోటుచేసుకోసాగింది.
తన దాహాన్ని తీర్చుకోవటానికి వేరే మార్గం వెతికేకంటే బలరాంగారిచేతనే తన కామదాహాన్ని తీర్చుకుంటే పోలా?అనిపించింది ఆమె మనసుకి.
తక్షణమే తన ప్రయత్నాన్ని కొనసాగించింది.
ప్రతిరోజు వంటల్లో సహాయంచేస్తున్న సమయంలో కావాలని పైటని జారుస్తూ -
మోకాళ్ల మీద కూర్చుని -
ఉల్లిగడ్డలు,ఆలుగడ్డలు తరుముతూ -
మోకాళ్ళతో తన పాలిండ్లని నొక్కిపట్టుతూ -
జాకెట్టుని చించుకొని బయటకి రావడానికి సిద్ధంగావున్న తన పాలిండ్లను మరికాస్త నొక్కిపట్టుతూ -
కావాలని జాకెట్టు మొదటిహుక్ ని తొలగించుకొని సగానికిపైగా బహిర్గతపరుస్తూ -
అవి పొంగి బయటకి తన్నుకొచ్చే సమయంలో బలరాంగారిని పిలిచి తన వక్ష సంపదమీదనే అతని ద్రుష్టి పడేలాగా మాటల్లోకి దించుతూ -
తను రెచ్చిపొతూ -
అతన్ని రెచ్చకొట్టుతూ -
కవ్వింపు మాటలతో కాలం వెళ్ళబుచ్చసాగింది రంభ.
బలరాంగారుకూడా ఘనమైన ఆమె పాలిండ్లని సగంవరకే చూడడం ఇష్టంలేదన్నట్లుగా ఆమె సమీపానికి వచ్చి మాటలతో నవ్విస్తూనే ఆమె గుండెల్లోకి గుచ్చిగుచ్చి చూస్తూ గుటకలు మ్రింగుతూ - చిలిపి మాటలని వదులుతూ టైం కొరకు వేచి ఉన్నాడు.
ఆరోజు రంభ జాకెట్ హుక్స్ మొత్తంవూడి బొడుపులుతప్ప మిగతా మొత్తం పాలిండ్లు బయటకి తన్నుకు రావటానికి సిద్ధపడేసరికి ఒకసారి వాటిని పట్టుకొని నలిపేస్తేపోలా అనే ఆరాటం కలిగింది.అంతే ఒక్కక్షణం కూడా ఆలస్యం చేయకుండా కూర్చొని కూరగాయలు తరుముతున్న రంభ దగ్గరకి వచ్చాడు.ఆమెకి ఎదురుగా కూర్చొన్నాడు.ఆమె గుండెల్లోకిచూస్తూ ఉండిపోయాడు.
రంభ చూపులుకూడా అతని ఛాతీమీద కేంద్రీకృతమై ఉన్నాయి.
అలా ఓ నిమిషం గడవకముందే -
"పైటని సర్దుకో పాపా బంతులు బయటికి తన్నుకొస్తున్నాయి.నన్ను ఊరిస్తూ ఒకసారి* పట్టుకోమంటున్నాయి" అన్నాడు బలరాం.
అతని మాటలకి ఆశర్యపోలేదు రంభ.చిరునవ్వు నవ్వింది.పయికి మాత్రం "ఏమిటి సార్ మీరంటున్నది? వీటిని ఎన్నడూ చూడనివారిలాగా,ఒక్కసారైనా తాకని వారిలాగా మాట్లాడుతున్నారు.ఆంటీని కొన్ని సంవత్సరాలుగా నలుపుతూనే ఉన్నారుగా" అంది గోముగా రంభ.
పైటని సర్దుకోకుండా దైర్యంగా మాట్లాడుతున్నా రంభ ధోరణికి- హుషారు కలిగింది బలరాంగారికి.
"నీవు చెప్తుంది కరెక్టే అనుకో, కాకపొతే మా పెళ్ళైన కొత్తలో చాలా వీక్ గా ఉండేది మీ ఆంటీ.నిమ్మకాయంత సైజ్ లో మాత్రమే ఉండేది దాని చనుకట్టు.నాకసలు ఇంట్రెస్ట్ ఉండేదికాదు"
"అదేమిటి సార్ అలా అంటారు.ఆంటీ పర్సనాలిటీ చాలా పెద్దది.ఇప్పటికీ నా వాటికంటే పెద్దగా ఉంటాయి.మీరు అలా అనటం ఏమీ బాగోలేదు"
"మా పిల్లలిద్దరూ పుట్టిన తర్వాతనే దాని పర్సనాలిటీ డెవలప్ అయింది.బంతుల సైజు పెరిగిందీ. ప్చ్! నేను చెప్తుంది నిజం* పాపా.కాకపొతే.?
"ఊ కాకపొతే- ??"
"దానివిప్పుడు చాలా లూజు.వయసులోవున్న నీ బంతులంత గట్టిగా ఉండవు."
"ఆ.......??"
"ముందు పైటని సర్డుకో.లేకపోతే నాకు మూడ్ వస్తుంది.పట్టుకొని నలిపేస్తాను" అన్నాడు మీదిమీదికి వస్తూ.
అతనికి అభ్యంతరం చెప్పకుండ లభించిన అవకాశాన్ని సద్వినియోగం చేసుకువాలన్న ప్రయత్నంలో భాగంగా "ఈ మాత్రం దానికే నాకు పోయేదేముంది సార్ ! మీఇష్టం.ప్చ్ ! మీ ఇష్టమొచ్చినట్లుగా నలపండి. నాకేం అభంతరంలేదు " అంది చిలిపిగా నవ్వుతూ.
పైటని పూర్తిగా తీసివేసి లేచినిల్చుంది.
ఆమెతోపాటుగా బలరాం కూడా లేచినిల్చున్నాడు.
గబాల్న ఆమె పాలిండ్లకి వాటంగా పట్టుకొని కసికొద్దీ నలిపివేయసాగాడు.
చిలిపిగా నవ్వుతూ -
కసికొద్దీ నలిపించుకుంటూ -
అతణ్ణి ఎంకరేజ్ చేయసాగింది రంభ.
ఆమె ఇచ్చిన స్పూర్తితో జాకెట్ ని పూర్తిగా విప్పివేసి గట్టిగా కౌగిలించుకొని ఉక్కికిరిబిక్కిరి చేస్తూ వాటిని చేతినిండా పట్టుకొని పిండిలాగా పిసుకుతూ తనుఉద్రేకం చెందుతూ ఆమెని ఉద్రేకపరచసాగాడు బలరాం.
క్షణంలో.....
ఆమె మధన మందిరం వేడిని,తడిని పుట్టిస్తూ -
ఒక రొమ్ముని నోట్లోకి ఇరికించుకుని మరో రొమ్ముని నలిపివేస్తూ చాలాసేపు తన తృష్ణని తీర్చుకున్నాడు బలరాం.
ఆమె పూర్తిగా ఆకలిమీద ఉండడంతో -
వెంటనే అతని లుంగీని లాగివేసింది.
నీరసంగా ఎలాంటి చలనం లేకుండ వేలాడిపడిఉన్న అతని మగసిరిని చేతిలోకి తీసుకుని నలిపివేస్తూ నలిపించుకుంటూ ఆవేశంతో రెచ్చిపోసాగింది.
రంభ తన అంగాన్ని నలిపివేయటంవలన తక్షణమే తన మగతనం గురించి గుర్తుకు వచ్చింది బలరాంగారికి.గత పదిసంవత్సరాలుగా ఎటువంటి స్పందనలులేకుండా పడిపోయిందతని మగసిరి.ఇప్పుడు స్పందించమంటే ఎలా స్పందిస్తుంది? ప్రయత్నం వృధా తప్ప.కానీ రెచ్చిపోతున్న రంభ కోర్కెని ఎలా తీర్చటం? ఆ ఆలోచన రాగానే అతనిలో వున్న హుషారు తగ్గిపోయింది.క్షణంలో నీరసపడిపోయాడు."సారీ పాపా నేను బంతూలాడుకోవటానికి పనికివస్తానే కానీ చామంతిలో తుమ్మెదలా దూరలేను" అన్నాడు తలని నేలకి వాల్చేసుకుంటూ.
"సార్........" గతుక్కుమంది రంభ.
"నీవు వయసు మీద ఉన్నదానివి.నేను వయసు మళ్లినవాడ్ని.నీలో అనవసరంగా కోర్కెలని రేకెత్తించాను. ఈ అసమర్ధుణ్ణి క్షమించు పాపా" అన్నాడు మళ్లీ తానే.
అతని బాధని అర్థం చేసుకుంది రంభ.
తన కోర్కెని తీర్చకపోయినా -
తన శరీర బరువుని తగ్గించినందుకు కృతజ్ఞతతోనే ఉప్పొంగిందామె మనసు.
"సారీ ఎందుకు సార్! మీరు చేసిన తప్పేముంది? ఈ స్థితిలో మరొకరు వుండివుంటే ఈపాటికి రెండు మూఁడు రౌండులు వేసిఉండేవారు.కోర్కెతీరగానే జారుకొనేవారు. సుఖం దొరికిందికదా అని సంతోషిస్తే కడుపువస్తుంది. అప్పుడు పట్టించుకొనే వారెవరూ ఉండరు.కనుక మీరు ఎలాంటి తప్పూచేయలేదు.వర్రీ అవకండి" అంది దైర్యంగా.
"ఆ......అదికాదు పాపా.నీతో కోర్కెని రేపినట్లేరేపి......!"
"కోర్కె తీర్చలేదంటారు అంతేగా? అయినా ఒక మగాడు చేయవలసినవన్నీ చేశారు.కాకపొతే నా మదన మందిరపు కొలనులో ఈతకొట్టలేకపోయారు.అంతేగా మీరు చెప్పేది?"
"ఆ....."
"అందుకు నాకెలాంటి బాధ లేదు సార్!"
"బాధలేదా?"
"లేదుసార్! అలాంటి ఆరాటం ఉండివుంటే ఈతరం ఆడవాళ్లలాగే నేనుకూడా వంకాయలతో సరిపెట్టుకుంటాను."
"ఆ.......??....అవునవును.వంకాయలంటే గుర్తుకువచ్చింది. మన పెరట్లో హైబ్రిడ్ వంకాయలు చాలా కాసాయిగా ఓ రెండు తీసుకురానా?"
"అక్కర్లేదు సార్ నారూంలో చాలాఉన్నాయి."
"ఆ ?అమ్మదొంగా? నీవు వంకాయల దొంగతనానికి అలవాటుపడ్డావన్నమాట?"
"ఏం చేయను సార్! విక్రం వల్ల అలవాటుపడ్డ ప్రాణం. రాత్రిల్లు నిదురపట్టడంలేదు.మర్మాంగంలో ఒకటే తడి. తప్పదుగా దేనితోనో ఒకదానితో సరిపెట్టుకోవాలి.రాత్రిల్లు మీరు పడుకున్న తరువాత వంకాయలే నాకు శరణ్యం."
"అమ్మదొంగా, నాకు తెలియకుండానే చాలా పనులు చేస్తున్నావు."
మారుమాట్లాడలేదు రంభ.
"అయితే ఒక పని చేద్దాం పాపా!"
"ఏమిటో చెప్పండి సార్ !"
"నీ బంతుల సంగతి నా చేతులు చూసుకుంటాయి. నీ శరీరంలో తాపాన్ని రేకెత్తించి చివరికి నీ పూబంతిలో వంగాటని కూడా నా చేతులతోనే చేస్తాను.అప్పుడు నీకు తృప్తి నా మనసుకి విముక్తి కల్గుతుంది ఏమంటావ్?"
"అలాగైతే మరీ మంచిది సార్.మీరలా చేస్తానంటే నాకు మరో మగాడితో పొందు ఎందుకు.కాలాన్ని విస్మరించి కడుపు తెచ్చుకోవడం ఎందుకు? ఇలా చేస్తానంటే జీవితాంతం మీతోనే ఉండిపోతాను" అంది మత్తుగా.
"అయితే ఇంకేం పద.ఇప్పటికే నీవాళ్లంతా వేడెక్కిఉంది. ఓ వంగ దెబ్బలాగించేద్దాం పద." అంటూ రంభని చేతులమీద ఎత్తుకొని బెడ్ రూలోకి తీసుకెళ్లి బెడ్ మీద పడుకోపెట్టాడు.పెరట్లోకెళ్ళి ఆరంగుళాల పొడవున్న పెద్దసైజ్ వంకాయని కోసుకొని శుభ్రంగా కడిగి తీసుకొచ్చాడు బలరాం.
వంకాయ టీపాయి మీద పెట్టి వెల్లకిలా పడుకున్న రంభ మీద అమాంతంగా పడి గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాడు. ముద్దులతో ముంచెత్తుతూ ఆమె పాలిండ్లని నలిపేస్తూ నోట్లో పెట్టుకుని చప్పరిస్తూ ఆమె బొడ్డులో మర్మాంగంలో నాలికని దూర్చి ఆడిస్తూ వళ్ళంతా ముద్దుల వర్షాన్ని కురిపిస్తూ ఆమెని పూర్తిగా రెచ్చకొట్టి తారాస్థాయికి చేరుకునే సమయంలో ఆమె తొడల సందులో కూర్చుని వంకాయని అందుకొని,సీమ బాదంపప్పు లాగా నోరు తెరుచుకున్న ఆమె పూరేకులమధ్యలోకి వంకాయని దూర్చి కసుక్కున ముందుకి తోశాడు.
తృప్తిగా మూల్గింది రంభ.
ఆవెశంతో రెచ్చిపోతూ మరీ మరీ చెప్పి ముందుకి తోయించుకోసాగింది.
బలరాంకి కూడా ఎక్కడలేని హుషారు కల్గింది.తనే ఆమె ఆడతనపు కొలనులో ఈతకొట్టుతున్నట్లుగా ఫీల్ అవుతూ గబగబా ముందుకి వెనక్కి చేతిని ఆడిస్తూ ఆరు అంగుళాల వంకాయని పూర్తిగా ఆమెలో దూర్చి అది పూర్తిగా మెత్తబడిపోయేవరకు ముందుకి వెనక్కి చేతిని ఊపసాగాడు.అతనలా ఎంతోసేపు కష్టపడకుండానే రంభకి అవుటయింది.తృప్తిగా నిట్టూరుస్తూ బలరాంగారిని తన మీదకి లాక్కొని గట్టిగా కరచుకొని ఉండిపోయింది.
ఒక గంట వరకు వాళ్లిద్దరలా ఒకరి కౌగిలిలో ఒకరు ఇముడుకొని ఉండిపోయారు.తరువాత లేచి బాత్రూములోకి వెల్లి స్నానం చేసి వచ్చారు.
అతని ఎదురుగా ఉన్న కుర్చీలో కూర్చుంది రంభ.
"సంగతులేంటి రంభా! విశేషం లేకుండా ఈ వేళప్పుడు రావు నీవు.చెప్పు ఏమి కావాలి నీకు? స్టడీ మెటీరియల్ ఏమైనా కావాలా?" అని అడిగారు బలరాంగారు.
"సార్.......!" సంకోచాన్ని వ్యక్తం చేసింది రంభ.
"సంకోచం దేనికి? నా దగ్గర పూర్తి స్వేచ్ఛ ఉంది నీకు? ఆ విషయం మరిచిపోకు.చెప్పు,ఏం కావాలి నీకు?"
"సర్.......విక్రం?"
"విక్రం.....?" అవును పాపం.అతను నీకు చాలా సహాయం చేస్తూ వచ్చాడింతకాలం! కానీ ఏంచేస్తాం? విధి వంచనకి ఎలాంటివారైనా గురికాక తప్పదన్నట్లుగా యాక్సిడెంట్లో అతను చనిపోయి నీకు అశాంతిని మిగిల్చాడు.ఈ విషయంలో నీకు చాలా అన్యాయం జరిగింది. తలుచుకుంటే నాక్కూడా బాధగానే ఉంది......ప్చ్!సరే...సరే....ఇప్పుడు అవన్నీ ఎందుకు చెప్పు?పాత విషయాలు గుర్తుకి తెచ్చి నీ మనసుని కష్టపెట్టలేను.ఇక చెప్పు నీకేం కావాలి....." బాధని వ్యక్తం చేస్తూ అడిగాడు.
"సార్......"
"డబ్బవసరమైతే నా దగ్గర దాచకు" అంటూ లేచి నిల్చున్నాడు బలరాం గారు.
అప్పటికే భయంతో తన పైట చెదిరిన విషయాన్ని గుర్తించలేదు రంభ.
ఆమె పాలిండ్లు సగంవరకు బయటకి తన్నుకురావడాన్ని చూస్తూ.......
చెదిరిన మనసుకి చేరువై హుషారుగావచ్చి ఆమె ప్రక్కన కూచున్నాడు బలరాంగారు.
"చెప్పు పాపా! నా దగ్గర సంకోచం దేనికి? చెప్పు" అంటూ ఆమె భుజం మీద చెయ్యివేసాడు ఆప్యాయత నటిస్తూ.
అతనలా చేసేసరికి ఆమెలో ఉలికిపాటుకాని, తడబాటుకాని కనిపించలేదు.మామూలుగానే ఉండిపోయింది.తన తండ్రి లాంటివారనే ధోరణితో ఉండిపోయింది.
"చెప్పవేం రంభా! దాపరికం లేకుండా నీకేం కావాలో చెప్పు " అన్నాడు.ఆమె భుజాల్ని నొక్కిపట్టుతూ.
"నాక్కొంచెం డబ్బు కావాలి సార్" గబాల్న చెప్పేసింది రంభ.
"ఎంతకావాలి సాఫీగానే" అడిగారు బలరాంగారు.
"ఐదొందలు"
"ఇప్పుడంత దేనికి?"
"రూం రెంట్ చెల్లించాలి.ఎక్జామ్ ఫీజు కట్టాలి".
"ఓహ్హో.....సరే....సరే....డబ్బు ఇస్తానులే కానీ - నామాట వినాలి నువ్వు"
"మీ మాటని కాదనే ధైర్యం లేదు నాకు.చెప్పండి సార్"
"విక్రమ్ రూంలోనేగా నువ్వు ఉంటున్నది?"
"అవును సార్!"
"అద్దె ఎంత?"
"నెలకు మూడువందలు"
"అంత డబ్బు విక్రమ్ బతికుంటే భరించేవారు.నీవు భరించడం కష్టం కాబట్టి ఒక పని చెయ్యి"
"ఏం చేయమంటారో చెప్పండి"
"నీవు వెంటనే ఆ రూం ని ఖాళీ చెయ్యి"
"ఖాళీ చేస్తే"
"ఎక్కడ ఉండాలంటావు- అంతేగా?"
"అవును సార్"
"ఈ మూడు నెలలు అద్దెకి భరించడం కష్టం కనుక,వెంటనే ఇక్కడికి వచ్చెయ్యి"
"సార్"
"అవును పాపా! మీఅంటీ నాలుగు నెలలవరకు ఊరి నుంచి రాదు.నాకు బోర్ గా ఉంటుంది కూడా.నీవు ఇక్కడకి వస్తే నాకు కాలక్షేపం నీకు అద్దె బాధ తప్పుతుంది. పైగా నీవిక్కడ ఉంటే స్టడీస్ లో నీకున్న డౌట్స్ అన్నీ తీర్చుకోవచ్చు"
"ఆ.....ప్చ్......సా.....ర్......" సంతోషం తాండవించింది రంభ ముఖంలో.
"అప్పుడే అంత సంతోషం తగదు రంభా! నేను చెప్పినట్లు చేస్తేనే నీకూ నాకూ ఆనందం."
"సరే సార్! చెప్పినట్లుగానే ఇప్పుడే వెళ్లి రూం ని ఖాళీ చేసి వచ్చేస్తాను" అంటూ హుషారుగా లేచి నిల్చుంది రంభ.
అప్పుడామె పైట పూర్తిగా జారిపోయి ఘనమైన ఆమె వక్ష సంపద వయసు పొగరుని తెలిపే లోతయిన బొడ్డు చూడముచ్చటగా కనిపించాయి బలరాంగారి కళ్ళకి. గుటకలు మ్రింగుతూ వాటివంకే చూస్తూ ఉండిపోయాడు. అతని చూపులు పసిగట్టి బెదురుగా ముఖం పెట్టింది రంభ.
ఆమె ముఖాన్ని చూసి చిలిపిగా నవ్వుతూ లేచి తనే ఆమె పైట సర్దాడు.సర్దేటప్పుడు ఆమె ఎడమ చనుగుబ్బని నొక్కిపెట్టాడు."క్యారీ ఆన్ పాపా" అంటూ అక్కడినుండి కదిలి వెళ్ళి ఇనుప బీరువాలోని డబ్బునితీసి ఐదొందల
రూపాయలు ఆమె చేతికి అందించాడు."త్వరగా సామాన్లు సర్దుకొని వచ్చేయాలి" అంటూ.
"అలాగే సార్! ఒక గంటలోగా వచ్చేస్తాను" బలరాంగారి చేతినుండి డబ్బు అందగానే అంతకి క్రింద బలరాంగారి చేతివాటాన్ని మరచిపోయి హుషారుగా బయటకి పరుగెత్తింది రంభ.
రాత్రి ఏడుగంటలు దాటింది.
ఫ్రెష్ గా స్నానం చేసి తెల్లటి లాల్చీ,లుంగీ ధరించారు బలరాంగారు.
అతని బెడ్ రూం పక్కనవున్న రూం ని రంభ కి కేటాయించడం వలన ధైర్యంగా వచ్చి అందులో దిగి సామాన్లు సర్దుకుంది రంభ.రెండు వంటగిన్నెలు,నాలుగు గాజుగ్లాసులు,రెండు కంచాలు,ఒక కిరసనాయిలు స్టవ్ తోపాటుగా మంచినీళ్ల కూజాతో వచ్చిన ఆమె వాటిని అరగంటలో సర్దుకుంది.తరువాత స్నానంచేసివచ్చి వంట వండుకోవడానికి బియ్యం కడిగే ప్రయత్నానికి పూనుకుంది.కానీ ఆమెకి ఆ అవకాశం ఇవ్వలేదు బలరాంగారు.ఎక్జామ్స్ పూరయ్యేవరకు తను వండిన వంటల్ని తినాలని హెచ్చరికగా చెప్పాడు.
అతని ప్రేమని అనురాగాన్ని తలచుకొని ఉప్పొంగిపోయింది రంభ.
తను జీవితంలో మరిచిపోలేనంత అనుభూతిగా నిలిచిన బలరాంగారిని మనసులోనే అభినందించింది.వెంటనే అతని కోర్కెని అంగీకరించింది.
వంట వండుతున్న బలరాంగార్కి సహాయం చేస్తూ ఉండుటకు నిర్ణయించింది.
అలా -
ఆరోజు మొదలుకొని -
ప్రతిరోజూ -
రెండుపూటలా -
బలరాంగారి చేతివంటల్ని తింటూ -
సరదాగా సంతోషంగా గడుపుతూ -
రాత్రులు చాలా పొద్దుపోయేంతవరకు బలరాంగారి చేత తనకి డౌట్స్ ఉన్న లెసన్స్ ని చెప్పించుకుంటూ హాపీగా ఉండిపోయింది రంభ.
ఇదిలా ఉండగా -
ఓ నెలరోజుల వ్యవధిలో -
సరియిన తిండి -
వేళకు నిద్దుర -
ఆహ్లాదకర వాతావరణం -
ఇవన్నీ రంభ కి సహకరించాయి.
రంభ శరీర ఛాయ రంగు తేలింది.
పచ్చదనాన్ని సంతరించుకుని -
అవయవ పొందికలో మరికాస్త బలాన్ని చేకూర్చుకుంది.
ఆమె అందాలు నునుపు తేలటం వలన -
వాటిని చూస్తూ తట్టుకోలేక పోతున్నాడు బలరాంగారు.
అతని మనసులో కోర్కె ఉన్నా పైకి వెల్లడించలేక మౌనంగా ఉంటూ వస్తున్నాడు.
కానీ రంభ పరిస్తితి వేరుగా ఉంది.
రాత్రిల్లు పడుకున్న తరువాత నిద్రపట్టడంలేదామెకి.
శృంగారానికి అలవాటు పడ్డ ప్రాణం ఆమెది.
కోర్కెల సెగలు వెళ్లగక్కుతున్న పరువం ఆమెది.
విక్రమ్ తో వరసవీడక తొమ్మిదినెలపాటు సుఖించిన ప్రాణం ఆమెది.
ఇప్పుడు ఆగమంటే ఆగగలదా?
అందుకే బెడ్ మీద పడుకున్న ప్రతిక్షణం విక్రమ్ రావటం. సుందరం బలవంతంగా అనుభవించడంలాంటి సంఘటన గుర్తుకి రావటం వలన వంటరి బెడ్ మీద బట్టలు వూడతీసుకొని తలగడని తొడల సందుల్లో దూర్చుకొని వక్షోజాలని నలుపుకుంటూ మదన ద్వారంలో ఊటలు పుట్టించుకుంటూ భారంగా గడుపుతూ కన్నీళ్లతో స్నేహం చేయసాగిందామె.ఆ క్షణంలో ఏ మగాడు కనిపించినా అతనిలో కోరికలని రెచ్చకొట్టి తన కోర్కెల్ని తీర్చుకోవాలని ఆరాటం కలిగిందామెకి.
ఒక విధంగా చెప్పాలంటే -
బలరాంగారి రూపం మీద కూడా ఆమె మనసు మళ్లిందని చెప్పవచ్చు.
యాభై సంవత్సరాలు పైబడిన బలరాంగారు -
వయసు పెరిగినా -
తెల్లబడ్డ వెంటుకలకి రంగు వేసుకొని మీసాలని శుభ్రంగా షేవింగ్ చేసుకుంటూ ఉండటంవలన ముప్పై సంవత్సరాల యువకుడిలా అగుపిస్తాడు.కానీ అతని ఛాతీనిచూసిన తరువాత ఎవరికైనా అతని వయసు మీద అనుమానం కలుగక తప్పదు.దట్టంగా పెరిగిన తెల్లటి వెంటుకలతో విశాలమైన ఛాతీతో బలంగా కనిపిస్తాడు.అంత బలంగా కనిపించే బలరాంగారిని తన గురువుగానేకాక బలమైన మగాడిగా ఎప్పుడో గుర్తించింది రంభ.
వంట చేస్తున్నప్పుడు -
వంటిమీద లుంగీ మాత్రమే ధరించటంవలన -
రంభ ఆలోచన్లో వేరే మగాడు కాకుండా బలరాంగారి రూపమే చోటుచేసుకోసాగింది.
తన దాహాన్ని తీర్చుకోవటానికి వేరే మార్గం వెతికేకంటే బలరాంగారిచేతనే తన కామదాహాన్ని తీర్చుకుంటే పోలా?అనిపించింది ఆమె మనసుకి.
తక్షణమే తన ప్రయత్నాన్ని కొనసాగించింది.
ప్రతిరోజు వంటల్లో సహాయంచేస్తున్న సమయంలో కావాలని పైటని జారుస్తూ -
మోకాళ్ల మీద కూర్చుని -
ఉల్లిగడ్డలు,ఆలుగడ్డలు తరుముతూ -
మోకాళ్ళతో తన పాలిండ్లని నొక్కిపట్టుతూ -
జాకెట్టుని చించుకొని బయటకి రావడానికి సిద్ధంగావున్న తన పాలిండ్లను మరికాస్త నొక్కిపట్టుతూ -
కావాలని జాకెట్టు మొదటిహుక్ ని తొలగించుకొని సగానికిపైగా బహిర్గతపరుస్తూ -
అవి పొంగి బయటకి తన్నుకొచ్చే సమయంలో బలరాంగారిని పిలిచి తన వక్ష సంపదమీదనే అతని ద్రుష్టి పడేలాగా మాటల్లోకి దించుతూ -
తను రెచ్చిపొతూ -
అతన్ని రెచ్చకొట్టుతూ -
కవ్వింపు మాటలతో కాలం వెళ్ళబుచ్చసాగింది రంభ.
బలరాంగారుకూడా ఘనమైన ఆమె పాలిండ్లని సగంవరకే చూడడం ఇష్టంలేదన్నట్లుగా ఆమె సమీపానికి వచ్చి మాటలతో నవ్విస్తూనే ఆమె గుండెల్లోకి గుచ్చిగుచ్చి చూస్తూ గుటకలు మ్రింగుతూ - చిలిపి మాటలని వదులుతూ టైం కొరకు వేచి ఉన్నాడు.
ఆరోజు రంభ జాకెట్ హుక్స్ మొత్తంవూడి బొడుపులుతప్ప మిగతా మొత్తం పాలిండ్లు బయటకి తన్నుకు రావటానికి సిద్ధపడేసరికి ఒకసారి వాటిని పట్టుకొని నలిపేస్తేపోలా అనే ఆరాటం కలిగింది.అంతే ఒక్కక్షణం కూడా ఆలస్యం చేయకుండా కూర్చొని కూరగాయలు తరుముతున్న రంభ దగ్గరకి వచ్చాడు.ఆమెకి ఎదురుగా కూర్చొన్నాడు.ఆమె గుండెల్లోకిచూస్తూ ఉండిపోయాడు.
రంభ చూపులుకూడా అతని ఛాతీమీద కేంద్రీకృతమై ఉన్నాయి.
అలా ఓ నిమిషం గడవకముందే -
"పైటని సర్దుకో పాపా బంతులు బయటికి తన్నుకొస్తున్నాయి.నన్ను ఊరిస్తూ ఒకసారి* పట్టుకోమంటున్నాయి" అన్నాడు బలరాం.
అతని మాటలకి ఆశర్యపోలేదు రంభ.చిరునవ్వు నవ్వింది.పయికి మాత్రం "ఏమిటి సార్ మీరంటున్నది? వీటిని ఎన్నడూ చూడనివారిలాగా,ఒక్కసారైనా తాకని వారిలాగా మాట్లాడుతున్నారు.ఆంటీని కొన్ని సంవత్సరాలుగా నలుపుతూనే ఉన్నారుగా" అంది గోముగా రంభ.
పైటని సర్దుకోకుండా దైర్యంగా మాట్లాడుతున్నా రంభ ధోరణికి- హుషారు కలిగింది బలరాంగారికి.
"నీవు చెప్తుంది కరెక్టే అనుకో, కాకపొతే మా పెళ్ళైన కొత్తలో చాలా వీక్ గా ఉండేది మీ ఆంటీ.నిమ్మకాయంత సైజ్ లో మాత్రమే ఉండేది దాని చనుకట్టు.నాకసలు ఇంట్రెస్ట్ ఉండేదికాదు"
"అదేమిటి సార్ అలా అంటారు.ఆంటీ పర్సనాలిటీ చాలా పెద్దది.ఇప్పటికీ నా వాటికంటే పెద్దగా ఉంటాయి.మీరు అలా అనటం ఏమీ బాగోలేదు"
"మా పిల్లలిద్దరూ పుట్టిన తర్వాతనే దాని పర్సనాలిటీ డెవలప్ అయింది.బంతుల సైజు పెరిగిందీ. ప్చ్! నేను చెప్తుంది నిజం* పాపా.కాకపొతే.?
"ఊ కాకపొతే- ??"
"దానివిప్పుడు చాలా లూజు.వయసులోవున్న నీ బంతులంత గట్టిగా ఉండవు."
"ఆ.......??"
"ముందు పైటని సర్డుకో.లేకపోతే నాకు మూడ్ వస్తుంది.పట్టుకొని నలిపేస్తాను" అన్నాడు మీదిమీదికి వస్తూ.
అతనికి అభ్యంతరం చెప్పకుండ లభించిన అవకాశాన్ని సద్వినియోగం చేసుకువాలన్న ప్రయత్నంలో భాగంగా "ఈ మాత్రం దానికే నాకు పోయేదేముంది సార్ ! మీఇష్టం.ప్చ్ ! మీ ఇష్టమొచ్చినట్లుగా నలపండి. నాకేం అభంతరంలేదు " అంది చిలిపిగా నవ్వుతూ.
పైటని పూర్తిగా తీసివేసి లేచినిల్చుంది.
ఆమెతోపాటుగా బలరాం కూడా లేచినిల్చున్నాడు.
గబాల్న ఆమె పాలిండ్లకి వాటంగా పట్టుకొని కసికొద్దీ నలిపివేయసాగాడు.
చిలిపిగా నవ్వుతూ -
కసికొద్దీ నలిపించుకుంటూ -
అతణ్ణి ఎంకరేజ్ చేయసాగింది రంభ.
ఆమె ఇచ్చిన స్పూర్తితో జాకెట్ ని పూర్తిగా విప్పివేసి గట్టిగా కౌగిలించుకొని ఉక్కికిరిబిక్కిరి చేస్తూ వాటిని చేతినిండా పట్టుకొని పిండిలాగా పిసుకుతూ తనుఉద్రేకం చెందుతూ ఆమెని ఉద్రేకపరచసాగాడు బలరాం.
క్షణంలో.....
ఆమె మధన మందిరం వేడిని,తడిని పుట్టిస్తూ -
ఒక రొమ్ముని నోట్లోకి ఇరికించుకుని మరో రొమ్ముని నలిపివేస్తూ చాలాసేపు తన తృష్ణని తీర్చుకున్నాడు బలరాం.
ఆమె పూర్తిగా ఆకలిమీద ఉండడంతో -
వెంటనే అతని లుంగీని లాగివేసింది.
నీరసంగా ఎలాంటి చలనం లేకుండ వేలాడిపడిఉన్న అతని మగసిరిని చేతిలోకి తీసుకుని నలిపివేస్తూ నలిపించుకుంటూ ఆవేశంతో రెచ్చిపోసాగింది.
రంభ తన అంగాన్ని నలిపివేయటంవలన తక్షణమే తన మగతనం గురించి గుర్తుకు వచ్చింది బలరాంగారికి.గత పదిసంవత్సరాలుగా ఎటువంటి స్పందనలులేకుండా పడిపోయిందతని మగసిరి.ఇప్పుడు స్పందించమంటే ఎలా స్పందిస్తుంది? ప్రయత్నం వృధా తప్ప.కానీ రెచ్చిపోతున్న రంభ కోర్కెని ఎలా తీర్చటం? ఆ ఆలోచన రాగానే అతనిలో వున్న హుషారు తగ్గిపోయింది.క్షణంలో నీరసపడిపోయాడు."సారీ పాపా నేను బంతూలాడుకోవటానికి పనికివస్తానే కానీ చామంతిలో తుమ్మెదలా దూరలేను" అన్నాడు తలని నేలకి వాల్చేసుకుంటూ.
"సార్........" గతుక్కుమంది రంభ.
"నీవు వయసు మీద ఉన్నదానివి.నేను వయసు మళ్లినవాడ్ని.నీలో అనవసరంగా కోర్కెలని రేకెత్తించాను. ఈ అసమర్ధుణ్ణి క్షమించు పాపా" అన్నాడు మళ్లీ తానే.
అతని బాధని అర్థం చేసుకుంది రంభ.
తన కోర్కెని తీర్చకపోయినా -
తన శరీర బరువుని తగ్గించినందుకు కృతజ్ఞతతోనే ఉప్పొంగిందామె మనసు.
"సారీ ఎందుకు సార్! మీరు చేసిన తప్పేముంది? ఈ స్థితిలో మరొకరు వుండివుంటే ఈపాటికి రెండు మూఁడు రౌండులు వేసిఉండేవారు.కోర్కెతీరగానే జారుకొనేవారు. సుఖం దొరికిందికదా అని సంతోషిస్తే కడుపువస్తుంది. అప్పుడు పట్టించుకొనే వారెవరూ ఉండరు.కనుక మీరు ఎలాంటి తప్పూచేయలేదు.వర్రీ అవకండి" అంది దైర్యంగా.
"ఆ......అదికాదు పాపా.నీతో కోర్కెని రేపినట్లేరేపి......!"
"కోర్కె తీర్చలేదంటారు అంతేగా? అయినా ఒక మగాడు చేయవలసినవన్నీ చేశారు.కాకపొతే నా మదన మందిరపు కొలనులో ఈతకొట్టలేకపోయారు.అంతేగా మీరు చెప్పేది?"
"ఆ....."
"అందుకు నాకెలాంటి బాధ లేదు సార్!"
"బాధలేదా?"
"లేదుసార్! అలాంటి ఆరాటం ఉండివుంటే ఈతరం ఆడవాళ్లలాగే నేనుకూడా వంకాయలతో సరిపెట్టుకుంటాను."
"ఆ.......??....అవునవును.వంకాయలంటే గుర్తుకువచ్చింది. మన పెరట్లో హైబ్రిడ్ వంకాయలు చాలా కాసాయిగా ఓ రెండు తీసుకురానా?"
"అక్కర్లేదు సార్ నారూంలో చాలాఉన్నాయి."
"ఆ ?అమ్మదొంగా? నీవు వంకాయల దొంగతనానికి అలవాటుపడ్డావన్నమాట?"
"ఏం చేయను సార్! విక్రం వల్ల అలవాటుపడ్డ ప్రాణం. రాత్రిల్లు నిదురపట్టడంలేదు.మర్మాంగంలో ఒకటే తడి. తప్పదుగా దేనితోనో ఒకదానితో సరిపెట్టుకోవాలి.రాత్రిల్లు మీరు పడుకున్న తరువాత వంకాయలే నాకు శరణ్యం."
"అమ్మదొంగా, నాకు తెలియకుండానే చాలా పనులు చేస్తున్నావు."
మారుమాట్లాడలేదు రంభ.
"అయితే ఒక పని చేద్దాం పాపా!"
"ఏమిటో చెప్పండి సార్ !"
"నీ బంతుల సంగతి నా చేతులు చూసుకుంటాయి. నీ శరీరంలో తాపాన్ని రేకెత్తించి చివరికి నీ పూబంతిలో వంగాటని కూడా నా చేతులతోనే చేస్తాను.అప్పుడు నీకు తృప్తి నా మనసుకి విముక్తి కల్గుతుంది ఏమంటావ్?"
"అలాగైతే మరీ మంచిది సార్.మీరలా చేస్తానంటే నాకు మరో మగాడితో పొందు ఎందుకు.కాలాన్ని విస్మరించి కడుపు తెచ్చుకోవడం ఎందుకు? ఇలా చేస్తానంటే జీవితాంతం మీతోనే ఉండిపోతాను" అంది మత్తుగా.
"అయితే ఇంకేం పద.ఇప్పటికే నీవాళ్లంతా వేడెక్కిఉంది. ఓ వంగ దెబ్బలాగించేద్దాం పద." అంటూ రంభని చేతులమీద ఎత్తుకొని బెడ్ రూలోకి తీసుకెళ్లి బెడ్ మీద పడుకోపెట్టాడు.పెరట్లోకెళ్ళి ఆరంగుళాల పొడవున్న పెద్దసైజ్ వంకాయని కోసుకొని శుభ్రంగా కడిగి తీసుకొచ్చాడు బలరాం.
వంకాయ టీపాయి మీద పెట్టి వెల్లకిలా పడుకున్న రంభ మీద అమాంతంగా పడి గట్టిగా కౌగిలించుకున్నాడు. ముద్దులతో ముంచెత్తుతూ ఆమె పాలిండ్లని నలిపేస్తూ నోట్లో పెట్టుకుని చప్పరిస్తూ ఆమె బొడ్డులో మర్మాంగంలో నాలికని దూర్చి ఆడిస్తూ వళ్ళంతా ముద్దుల వర్షాన్ని కురిపిస్తూ ఆమెని పూర్తిగా రెచ్చకొట్టి తారాస్థాయికి చేరుకునే సమయంలో ఆమె తొడల సందులో కూర్చుని వంకాయని అందుకొని,సీమ బాదంపప్పు లాగా నోరు తెరుచుకున్న ఆమె పూరేకులమధ్యలోకి వంకాయని దూర్చి కసుక్కున ముందుకి తోశాడు.
తృప్తిగా మూల్గింది రంభ.
ఆవెశంతో రెచ్చిపోతూ మరీ మరీ చెప్పి ముందుకి తోయించుకోసాగింది.
బలరాంకి కూడా ఎక్కడలేని హుషారు కల్గింది.తనే ఆమె ఆడతనపు కొలనులో ఈతకొట్టుతున్నట్లుగా ఫీల్ అవుతూ గబగబా ముందుకి వెనక్కి చేతిని ఆడిస్తూ ఆరు అంగుళాల వంకాయని పూర్తిగా ఆమెలో దూర్చి అది పూర్తిగా మెత్తబడిపోయేవరకు ముందుకి వెనక్కి చేతిని ఊపసాగాడు.అతనలా ఎంతోసేపు కష్టపడకుండానే రంభకి అవుటయింది.తృప్తిగా నిట్టూరుస్తూ బలరాంగారిని తన మీదకి లాక్కొని గట్టిగా కరచుకొని ఉండిపోయింది.
ఒక గంట వరకు వాళ్లిద్దరలా ఒకరి కౌగిలిలో ఒకరు ఇముడుకొని ఉండిపోయారు.తరువాత లేచి బాత్రూములోకి వెల్లి స్నానం చేసి వచ్చారు.