screw driver ஸ்டோரீஸ்

[johnypowas]

நான்: அன்பு செழியன்

மதுரவாயல் ஃப்ளை ஓவர் வந்ததும் அசோக் இறங்கிக் கொண்டான். நான் காரை ஓரம் கட்டினேன். மதியம் தண்ணியடித்ததில் இருந்தே, ஒரே சோர்வாக இருந்தது. தலை வலித்தது. டீ சாப்பிட்டால் தேவலாம் போல தோன்றியது. காரை நிறுத்தி இறங்கி, அருகில் இருந்த அந்த பீடா கடைக்கு சென்றேன். டீ சொன்னேன். ஒரு சிகரெட் பற்ற வைத்துக் கொண்டேன். புகையை உள்ளிழுத்து ஊதியவாறு எதிர் திசையை வெறித்தேன்.

அசோக் நின்றிருந்தான். சாலையை க்ராஸ் செய்து அந்தப்பக்கம் செல்ல, சிக்னல் விழுவதற்காக, கும்பலோடு கும்பலாய் நின்றிருந்தான். என் மனதுக்குள் அவன் மீதான பொறாமை, மெல்ல பரவ ஆரம்பித்தது. சின்ன வயதில் இருந்தே அசோக் எனக்கு பழக்கம். அப்போதெல்லாம் அவனை பார்த்தால், எனக்கு கொஞ்சம் ஏளனமாக இருக்கும். இப்போது பொறாமையாக இருக்கிறது. அசோக்கிற்கு.. என் அளவிற்கு படிப்பில்லை.. என் அளவிற்கு வசதியில்லை.. என் அளவிற்கு அழகில்லை.. என் அளவிற்கு சமுதாய அந்தஸ்து இல்லை.. ஆனால்.. என்னை விட எவ்வளவு சந்தோஷமாக இருக்கிறான்..??? மனைவி என்ற ஒருத்தி, மனிதனின் வாழ்க்கையில் இத்தனை மாற்றம் செய்துவிட முடியுமா..?

அசோக் சாலையை க்ராஸ் செய்து ஆட்டோ ஏறி செல்லும் வரை, அவனையே நான் பார்த்துக் கொண்டிருந்தேன். அப்போதுதான் அவள் என் கண்ணில் பட்டாள். சாலையின் அந்தப்புறம் இருந்து க்ராஸ் செய்து இந்தப்புறம் ஓடி வந்தாள். அழகாக இருந்தாள். ஆனால்.. அவளுடைய சேலைக்கட்டு அவ்வளவு கண்ணியமாக இல்லை. மறைத்து மூட அவ்வளவு பெரிய மார்பகங்கள் இரண்டு இருந்தும், மாராப்பு அதன் இடையில் புகுந்து மேலே ஓடியது. 'எனது தொப்புளை யார் வேண்டுமானாலும் பார்த்துக் கொள்ளலாம்.. எனக்கு கவலையில்லை..' என்பது போல லோ-ஹிப். உதட்டில் எக்கச்சக்க லிப்ஸ்டிக்.. தலையில் எக்கச்சக்க மல்லிகை..!! பார்த்ததுமே அந்த மாதிரிப் பெண்ணோ என்று சந்தேகம் வந்தது. அதை..

[/url]

[size][url]

"வர்றா பாரு.. ஊரை ஓத்.. தேவ..!!!!"

என்று பீடா கடைக்காரன் கமென்ட் அடித்து கன்ஃபார்ம் செய்தான். அந்தப்பெண் பீடா கடை நோக்கித்தான் வந்தாள். ஒரு மாதிரி அலட்சிய நடை நடந்து வந்தவள்,

"420 ஒன்னு போடுன்னா.." என்றாள் பீடா கடைக்காரனிடம்.

"இன்னா அகிலாக்கண்ணு.. இன்னிக்கு ஆள் ஒன்னும் சிக்லியா..? ரோட்டுக்கே வந்துக்கின..?" கடைக்காரனின் நக்கலில் அந்தப் பெண் கடுப்பானாள்.

"ஆமாம்.. ஆள் சிக்கலை.. நீ வர்றியா..?"

"ஐயோ.. உனக்கு கொடுத்து நமக்கு கட்டுபுடியாவதும்மா.. நான் சம்பாதிக்கிறதே.. அஞ்சு பத்து.."

"அப்புறம் என்ன.. மூடிக்கிட்டு பீடாவை மடி..!!"

அவள் பீடாவை வாங்கி எச்சில் துப்ப, நான் தம்மடித்தவாறு அவளையே பார்த்தேன். எவ்வளவு அழகாக இருக்கிறாள். பார்த்தால் நல்ல குடும்பத்துப் பெண் மாதிரி இருக்கிறது. விலைமாது என்று நம்பவே முடியாமல் இருந்தாள். இப்போது அவளும் திரும்பி என்னை ஒரு மாதிரி பார்க்க, நான் வேறுபக்கம் பார்வையை திருப்பிக் கொண்டேன். அவள் என்னையே ஏற இறங்க பார்ப்பதை, என்னால் ஓரக்கண்ணால் உணர முடிந்தது. எனக்கு மனதில் லேசாக ஒரு ஆசை முளைவிட்டது. கூட்டிச்செல்லலாமா வேண்டாமா என குழப்பமாக இருந்தது.

குழப்பத்துடனே கடைக்காரனிடம் காசு கொடுத்துவிட்டு நகர்ந்தேன். காரின் அருகில் சென்றதும் அப்படியே நின்றேன். திரும்பி அந்த அகிலாவை மறுபடியும் பார்த்தேன். அவள் இமைக்காமல் என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள். இப்போது நான் திரும்பி பார்த்ததும், மெல்ல என்னை நோக்கி நடந்து வந்தாள். என் அருகில் நெருங்கியவள், வேறெங்கேயோ பார்த்தபடி..

"வேணுமா..??" என்றாள்.

"ம்.." என்றேன் நான் ஒற்றை சொல்லாய்.

"எவ்ளோ நேரம் வேணும்..?"

"ஒரு.. ஒரு மணி நேரம்.. இல்ல.. ரெண்டு மணி நேரம்..!!"

"எத்தனை பேர்..?"

"நான் மட்டுந்தான்.."

"ஐநூறு ரூவா ஆவும்.."

"பரவால்ல.."

"லிப் கிஸ்லாம் கெடயாது.."

"ம்ம்ம்.. ஓகே.."

"காண்டம் வச்சிருக்கியா..?"

"இல்லை.."

"எங்கிட்ட இருக்கு.. அதுக்கு தனியா துட்டு தந்திடனும்.."

"ம்ம்.. சரி.."

"வண்டி உன்னுதா..?"

"ஆமாம்.."

"வூடு எங்க..?"

"பக்கத்துலதான்.."

"போலாமா..? வேற வேலை இருக்கா..?"

"போலாம்.."

நானும் அகிலாவும் காரில் கிளம்பினோம். வீடு செல்லும்வரை நாங்கள் எதுவும் பேசவில்லை. நான் அவ்வப்போது திரும்பி அவளை பார்த்தேன். அவள் அதுகூட பார்க்கவில்லை. பத்து நிமிடத்தில் வீட்டை அடைந்தோம். வீட்டை பார்த்ததுமே, இவ்வளவு பெரிய வீடா என்று அகிலா லேசாக மிரண்டாள். உள்ளே நுழைந்ததும் விழிகளை விரித்து, சுற்றி சுற்றி பார்த்தாள்.[/size]