28-03-2020, 06:30 PM
वाइन र ह्विस्कीको नशामा
एकछिनपछी ममीले बोलाउँदा म सोफामा बसेर लाँडो सुमसुम्याईरहेको थिएँ, ममीले किचनबाटै भन्नुभयो “तल मासु पसलमा गएर एक केजी चिकेन ल्याउ न त छोरा !” “हस् ममी !” भन्दै म सोफाबाट उठेर ठन्किएको लाँडोलाई टि-शर्टले छेल पार्दै आफ्नो कोठामा गएँ अनि पर्स समातेर बाहिर निस्किएँ । एकछिन पछी जब म मासु लिएर किचनमा छिरें ममीले प्याज, लसुन काटेर तयार गर्दै हुनुहुन्थ्यो । मैले ममीलाई मासु दिदैं भनें “लिनुस् ममी !” “ला ! मैले त पैसा दिनै बिर्सेछु नि तिमीलाई !” “भैहाल्यो त ममी... मसँग पनि त हुन्छ नि पैसा धेरै पो हुँदैन त ?” “तिमीलाई नपुग्ला नि त ? पैसा पुगेन भने माग है... !” ममीको मोबाईल कोठामै छोड्नुभएको थियो जस्तो लाग्यो, मैले ममीलाई खाना पकाउन छोडेर म आफ्नो कोठामा छिरें, अनि मोबाईलमा फेक अकाउण्टको फेसबुक खोलेर हेरें, ममीले बिहानको कुराकानीमा केहि मेसेज छोड्नुभएको रहेछ । “आफ्नै हात सधैं जगन्नाथ त हुन्छ नि ! यो त सबैले गर्ने कुरा नै त हो नि? के नौलो भयो र ?” मैले त्यो मेसेजमा आफ्नो रिप्लाई थपिदिएँ “नौलो त किन हुन्थ्यो र आन्टी... कसलाई सोचेर गरेको भन्नेमा फरक पर्छ नि त ? घरमा एक्लै समय मिल्दामात्र च्याट गर्न मिल्छ त्यही भएर म दिनभर अनलाईन आउन सक्दिन तर हजुरलाई पनि राती र बिहान सबेरै त फुर्सद नै हुन्छ होला नि ? रातीतिरै कुरा गरुम्ला है आन्टी नौ-साढे नौ तिर !” सात बज्न लाग्दा ममीले मलाई बोलाउनुभयो र म आफ्नो कोठाबाट बाहिर निस्किएँ । ममीले केहि मासु प्लेटमा राखेर सोफामा बसेर वाइन पिउँदै हुनुहुन्थ्यो, मलाई देख्नासाथ सोध्नुभयो “तिमी पनि पिउँछौ छोरा वाईन् !” “भो ममी ! हजुरको अगाडी त कसरी पिउनु हो र ?” ममीले जिस्कदै भन्नुभयो “भट्टीमा तरुनी हेर्दै जिस्कदैं पिउन मजा हुन्थ्यो होला ! अब घरमा त्यो पनि आफ्नै ममीसँग पिउँदा न जिस्कन पाईन्छ... न धित मर्ने गरि नै पिउन पाईन्छ भन्ने होला नि है ? म त्यस्तो वाईल्ड हुने गरि पिउन दिन्न नि त ? अब तिमीले पनि पिउछौ भन्ने मलाई थाहा भाकै कुरा हो... केही हुन्न आउ !” ममीले अर्को ग्लासमा वाईन खन्याउनुभयो अनि उठेर मेरो हातमा समाएर सोफामा बसाउनुभयो र मेरो हातमा वाईनको ग्लास थमाउँदै भन्नुभयो “अब ममीको पनि ख्याल राख्नु पर्यो नि छोरा ? घरमा म एक्लै हुन्छु... गफ गर्ने साथी पनि हुँदैन... दिनभर त पार्लरले जेनतेन समय बिताउँछ... फेरी तिम्रो बिहे पछी म बुढीलाई कसले पो वास्ता गर्ने होला र ?” “ह्या ममी पनि कसले हजुरलाई बुढी भनेको छ र ? अनि म हुँदाहुँदै कसको हिम्मत कि हजुरलाई एक्ल्याउने ?” ममीले ग्लास मतिर देखाउँदै भन्नुभयो “त्यसोभए ल चियर्स !” मैले आफ्नो हातमा रहेको ग्लास ममीको ग्लाससँग जुधाएँ अनि एक सिप वाईन मुखमा हालें । ममीले पनि त्यसै गर्नुभयो, त्यसपछी मासुको टुक्रा मुखमा हालेर चबाउनुभयो “अनि छोरा ! कलेज कस्तो चलिराछ नि ?” “अब परीक्षाको फाराम खुलिसक्यो क्यार एक-डेढ हप्तापछी पढाई सबै सकिन्छ ! त्यसपछी त परीक्षा सकिएपछी मात्र अर्को वर्षको पढाई सुरु हुन्छ !” “ए...! त्यसोभए त अब केहि दिनपछी बिहान पनि मलाई साथी हुनिभयौ !” “हजुरलाई नियास्रो लाग्या भए भन्नुस् कहिले काँही क्लास नजाँदा केहि फरक पर्दैन क्यार बसिहाल्छु नि घरैमा !” ममीले मेरो कपाल सुमसुम्याउँदै भन्नुभयो “पढाईमा पनि ध्यान दिनुपर्यो नि छोरा ?” केहि छिनपछी मैले ममीलाई हेर्दै भनें “यस्तो वाईनले त स्वादै पर्दैन भन्या ? मलाई त व्हिस्की नै ठिक लाग्छ !” “व्हिस्की ल्याईदिउँ त तिम्रो लागि ! एउटा होला मेरो रुममा... अस्तिन मामा आउँदा ल्याईदिनुभएको !” अनि ममी उठेर आफ्नो कोठामा छिर्नुभयो र छिनमै जेडीको बोतल मेरो अगाडी राख्दै भन्नुभयो “खै त्यति वाईन स्वाट्ट पार ! म यो राखिदिन्छु ?” “ममी पनि यो जेडी पनि मिठो टाईपको हुन्छ... !” “अब तिम्रो मामाले ल्याईदिनुभाको... मलाई त के थाहा हुनु र कुन राम्रो कुन नराम्रो भन्ने ?” तै पनि मैले आफ्नो ग्लासको वाईन स्वाट्ट पारें, त्यसपछी ममीलाई ग्लास दिदैं भनें “ममी हजुरले पनि राख्नुस् न !” ममीले पनि ग्लासको वाईन स्वाट्ट पार्नुभयो अनि मतिर फर्केर हेर्दै मुस्काउँदै भन्नुभयो “मलाई पनि झ्याप बनाउने बिचार छ कि क्या हो ?” मैले आफ्नो नियतको उजागर नहुने गरि भनें “आऽ... ममी पनि अलिकति पिउँदैमा कोही झ्याप हुन्छ र ? झ्याप नै हुनुभएछ भने पनि के फरक पर्छ र ? यहाँ कोहि पनि छैन क्यारे ?” ममीले दुवै ग्लासमा ह्विस्की खन्याउँदै भन्नुभयो “तिमी छौ नि त छोरा... अब छोराको अगाडी होसै नपाउने गरि पिएँ भने तिमीले के सोच्छौ नि ?” “ममी पनि हजुरले पहिलो पटक पिउन लागेको हो र ? लाग्ला जस्तो भयो भने बाँकी नपिउनुस् न !” ममीले मलाई ह्विस्कीको ग्लास हातमा थमाउँदै भन्नुभयो “मलाई लागेजस्तो भयो भने रोक है त ?” “हस् ममी !” त्यसपछी केहिबेरसम्म हामी आमा-छोरा ह्विस्की पिउँदै बस्यौं, पिउँदा पिउँदै मेरो निधारबाट पसीना उम्रदैं गरेको देखेपछी ममीले भन्नुभयो “गर्मी पो हुन थाल्यो त छोरा तिम्रो पनि पसीना निस्कन थालेछ ?” मैले ममीलाई हेर्दै भनें “मैले यस्तो हल्का लुगा लगाउँदा त उकुसमुकुस भा’को छ हजुरले त झन कस्तो कम्प्लिकेटेड कपडा लगाउनुभा’छ... हजुरलाई गर्मी भा’को छैन ?” “गर्मी त मलाई पनि भा’छ नि छोरा ! अब लोग्ने मान्छेले लगाउने र हामी आईमाईले लगाउने लुगा पनि त फरक हुन्छ नि ?” यो उचित मौका थियो मैले ममीलाई अलि रिभिलिङ्ग टाईपको कपडा लगाउन उक्साउने, मैले ममीलाई भनें “अनि हजुरले वन पिस टाईपको लुज कपडा लगाए त भै हाल्छ नि ?” ममीले भन्नुभयो “कुरा त तिम्रो ठिकै हो छोरा, तर सबै कपडा धोएर सुकाउन टाँगेको छ नि त ?... (एकैछिनमा ममीले झस्किएझैं गरि भन्नुभयो) ला कपडा त सबै माथी नै पो छन् त - उठाउनै बिर्सिएछ... ? म माथी गएर कपडा उठाएर आईहाल्छु ?” अनि ममी उठेर जानै लाग्दा मैले भनें “कष्ट नगर्नुस् ममी यति बेला सम्म सबै लुगा भिजिसक्यो होला ? बाहिर अघिनै देखि सिमसिम पानी परिरहेको छ ?” “ला बरबाद भैहाल्यो नि ? तै पनि म हेरेर आउँछु !” भन्दै ममी हतारिदैं माथी उक्लिनुभयो, केहिबेरपछी ममी हातमा केहि कपडा लिएर तल झर्दै भन्नुभयो “ठूलो पानी त परेको रै’नछ ? भोली लगाउने कपडा नै पो छैन त ? अनि तिम्रो के छ नि ?” “मेरो होला ममी केहि कपडा दराजमा लगाउनलाई ?” मैले फेरी थपें “अब हजुरले पनि चेञ्ज गर्नुस् ममी हजुरको त लगाको कपडा पनि पो भिजेको देख्छु त ?” ममीले हल्का भिजेका कपडालाई सोफामै टाँग्दै सानो स्वरमा भन्नुभयो “फेरेर कुन कपडा लगाउने होला त ?”
एकछिनपछी ममीले बोलाउँदा म सोफामा बसेर लाँडो सुमसुम्याईरहेको थिएँ, ममीले किचनबाटै भन्नुभयो “तल मासु पसलमा गएर एक केजी चिकेन ल्याउ न त छोरा !” “हस् ममी !” भन्दै म सोफाबाट उठेर ठन्किएको लाँडोलाई टि-शर्टले छेल पार्दै आफ्नो कोठामा गएँ अनि पर्स समातेर बाहिर निस्किएँ । एकछिन पछी जब म मासु लिएर किचनमा छिरें ममीले प्याज, लसुन काटेर तयार गर्दै हुनुहुन्थ्यो । मैले ममीलाई मासु दिदैं भनें “लिनुस् ममी !” “ला ! मैले त पैसा दिनै बिर्सेछु नि तिमीलाई !” “भैहाल्यो त ममी... मसँग पनि त हुन्छ नि पैसा धेरै पो हुँदैन त ?” “तिमीलाई नपुग्ला नि त ? पैसा पुगेन भने माग है... !” ममीको मोबाईल कोठामै छोड्नुभएको थियो जस्तो लाग्यो, मैले ममीलाई खाना पकाउन छोडेर म आफ्नो कोठामा छिरें, अनि मोबाईलमा फेक अकाउण्टको फेसबुक खोलेर हेरें, ममीले बिहानको कुराकानीमा केहि मेसेज छोड्नुभएको रहेछ । “आफ्नै हात सधैं जगन्नाथ त हुन्छ नि ! यो त सबैले गर्ने कुरा नै त हो नि? के नौलो भयो र ?” मैले त्यो मेसेजमा आफ्नो रिप्लाई थपिदिएँ “नौलो त किन हुन्थ्यो र आन्टी... कसलाई सोचेर गरेको भन्नेमा फरक पर्छ नि त ? घरमा एक्लै समय मिल्दामात्र च्याट गर्न मिल्छ त्यही भएर म दिनभर अनलाईन आउन सक्दिन तर हजुरलाई पनि राती र बिहान सबेरै त फुर्सद नै हुन्छ होला नि ? रातीतिरै कुरा गरुम्ला है आन्टी नौ-साढे नौ तिर !” सात बज्न लाग्दा ममीले मलाई बोलाउनुभयो र म आफ्नो कोठाबाट बाहिर निस्किएँ । ममीले केहि मासु प्लेटमा राखेर सोफामा बसेर वाइन पिउँदै हुनुहुन्थ्यो, मलाई देख्नासाथ सोध्नुभयो “तिमी पनि पिउँछौ छोरा वाईन् !” “भो ममी ! हजुरको अगाडी त कसरी पिउनु हो र ?” ममीले जिस्कदै भन्नुभयो “भट्टीमा तरुनी हेर्दै जिस्कदैं पिउन मजा हुन्थ्यो होला ! अब घरमा त्यो पनि आफ्नै ममीसँग पिउँदा न जिस्कन पाईन्छ... न धित मर्ने गरि नै पिउन पाईन्छ भन्ने होला नि है ? म त्यस्तो वाईल्ड हुने गरि पिउन दिन्न नि त ? अब तिमीले पनि पिउछौ भन्ने मलाई थाहा भाकै कुरा हो... केही हुन्न आउ !” ममीले अर्को ग्लासमा वाईन खन्याउनुभयो अनि उठेर मेरो हातमा समाएर सोफामा बसाउनुभयो र मेरो हातमा वाईनको ग्लास थमाउँदै भन्नुभयो “अब ममीको पनि ख्याल राख्नु पर्यो नि छोरा ? घरमा म एक्लै हुन्छु... गफ गर्ने साथी पनि हुँदैन... दिनभर त पार्लरले जेनतेन समय बिताउँछ... फेरी तिम्रो बिहे पछी म बुढीलाई कसले पो वास्ता गर्ने होला र ?” “ह्या ममी पनि कसले हजुरलाई बुढी भनेको छ र ? अनि म हुँदाहुँदै कसको हिम्मत कि हजुरलाई एक्ल्याउने ?” ममीले ग्लास मतिर देखाउँदै भन्नुभयो “त्यसोभए ल चियर्स !” मैले आफ्नो हातमा रहेको ग्लास ममीको ग्लाससँग जुधाएँ अनि एक सिप वाईन मुखमा हालें । ममीले पनि त्यसै गर्नुभयो, त्यसपछी मासुको टुक्रा मुखमा हालेर चबाउनुभयो “अनि छोरा ! कलेज कस्तो चलिराछ नि ?” “अब परीक्षाको फाराम खुलिसक्यो क्यार एक-डेढ हप्तापछी पढाई सबै सकिन्छ ! त्यसपछी त परीक्षा सकिएपछी मात्र अर्को वर्षको पढाई सुरु हुन्छ !” “ए...! त्यसोभए त अब केहि दिनपछी बिहान पनि मलाई साथी हुनिभयौ !” “हजुरलाई नियास्रो लाग्या भए भन्नुस् कहिले काँही क्लास नजाँदा केहि फरक पर्दैन क्यार बसिहाल्छु नि घरैमा !” ममीले मेरो कपाल सुमसुम्याउँदै भन्नुभयो “पढाईमा पनि ध्यान दिनुपर्यो नि छोरा ?” केहि छिनपछी मैले ममीलाई हेर्दै भनें “यस्तो वाईनले त स्वादै पर्दैन भन्या ? मलाई त व्हिस्की नै ठिक लाग्छ !” “व्हिस्की ल्याईदिउँ त तिम्रो लागि ! एउटा होला मेरो रुममा... अस्तिन मामा आउँदा ल्याईदिनुभएको !” अनि ममी उठेर आफ्नो कोठामा छिर्नुभयो र छिनमै जेडीको बोतल मेरो अगाडी राख्दै भन्नुभयो “खै त्यति वाईन स्वाट्ट पार ! म यो राखिदिन्छु ?” “ममी पनि यो जेडी पनि मिठो टाईपको हुन्छ... !” “अब तिम्रो मामाले ल्याईदिनुभाको... मलाई त के थाहा हुनु र कुन राम्रो कुन नराम्रो भन्ने ?” तै पनि मैले आफ्नो ग्लासको वाईन स्वाट्ट पारें, त्यसपछी ममीलाई ग्लास दिदैं भनें “ममी हजुरले पनि राख्नुस् न !” ममीले पनि ग्लासको वाईन स्वाट्ट पार्नुभयो अनि मतिर फर्केर हेर्दै मुस्काउँदै भन्नुभयो “मलाई पनि झ्याप बनाउने बिचार छ कि क्या हो ?” मैले आफ्नो नियतको उजागर नहुने गरि भनें “आऽ... ममी पनि अलिकति पिउँदैमा कोही झ्याप हुन्छ र ? झ्याप नै हुनुभएछ भने पनि के फरक पर्छ र ? यहाँ कोहि पनि छैन क्यारे ?” ममीले दुवै ग्लासमा ह्विस्की खन्याउँदै भन्नुभयो “तिमी छौ नि त छोरा... अब छोराको अगाडी होसै नपाउने गरि पिएँ भने तिमीले के सोच्छौ नि ?” “ममी पनि हजुरले पहिलो पटक पिउन लागेको हो र ? लाग्ला जस्तो भयो भने बाँकी नपिउनुस् न !” ममीले मलाई ह्विस्कीको ग्लास हातमा थमाउँदै भन्नुभयो “मलाई लागेजस्तो भयो भने रोक है त ?” “हस् ममी !” त्यसपछी केहिबेरसम्म हामी आमा-छोरा ह्विस्की पिउँदै बस्यौं, पिउँदा पिउँदै मेरो निधारबाट पसीना उम्रदैं गरेको देखेपछी ममीले भन्नुभयो “गर्मी पो हुन थाल्यो त छोरा तिम्रो पनि पसीना निस्कन थालेछ ?” मैले ममीलाई हेर्दै भनें “मैले यस्तो हल्का लुगा लगाउँदा त उकुसमुकुस भा’को छ हजुरले त झन कस्तो कम्प्लिकेटेड कपडा लगाउनुभा’छ... हजुरलाई गर्मी भा’को छैन ?” “गर्मी त मलाई पनि भा’छ नि छोरा ! अब लोग्ने मान्छेले लगाउने र हामी आईमाईले लगाउने लुगा पनि त फरक हुन्छ नि ?” यो उचित मौका थियो मैले ममीलाई अलि रिभिलिङ्ग टाईपको कपडा लगाउन उक्साउने, मैले ममीलाई भनें “अनि हजुरले वन पिस टाईपको लुज कपडा लगाए त भै हाल्छ नि ?” ममीले भन्नुभयो “कुरा त तिम्रो ठिकै हो छोरा, तर सबै कपडा धोएर सुकाउन टाँगेको छ नि त ?... (एकैछिनमा ममीले झस्किएझैं गरि भन्नुभयो) ला कपडा त सबै माथी नै पो छन् त - उठाउनै बिर्सिएछ... ? म माथी गएर कपडा उठाएर आईहाल्छु ?” अनि ममी उठेर जानै लाग्दा मैले भनें “कष्ट नगर्नुस् ममी यति बेला सम्म सबै लुगा भिजिसक्यो होला ? बाहिर अघिनै देखि सिमसिम पानी परिरहेको छ ?” “ला बरबाद भैहाल्यो नि ? तै पनि म हेरेर आउँछु !” भन्दै ममी हतारिदैं माथी उक्लिनुभयो, केहिबेरपछी ममी हातमा केहि कपडा लिएर तल झर्दै भन्नुभयो “ठूलो पानी त परेको रै’नछ ? भोली लगाउने कपडा नै पो छैन त ? अनि तिम्रो के छ नि ?” “मेरो होला ममी केहि कपडा दराजमा लगाउनलाई ?” मैले फेरी थपें “अब हजुरले पनि चेञ्ज गर्नुस् ममी हजुरको त लगाको कपडा पनि पो भिजेको देख्छु त ?” ममीले हल्का भिजेका कपडालाई सोफामै टाँग्दै सानो स्वरमा भन्नुभयो “फेरेर कुन कपडा लगाउने होला त ?”