Incest அடங்கா காமம்

[Oedipus]

என் இளமை பருவத்தில நான் ரொம்ப கஷ்டப்பட்டேன் அதுனால, என்னை போன்று கஷ்டப்படற இளைஞர்களுக்கு என்னால முடிஞ்ச உதவிகளை நான் செய்துட்டு வர்றேன், ஒருநாள் ஆஷிஷ் ரொம்ப தயங்கியபடி ஒரு ஐடியா சொன்னான் மாமா நாம ஏன் ஸ்கூல், காலேஜ் லாம் ஆரம்பிக்க கூடாது என்றான்,

ஏம்பா இருக்கிற ஒர்க்க்கே நமக்கு செரியா இருக்கு, அதெல்லாம் எஸ்ட்ரா தலைவலி என்றேன், இல்ல மாமா பணம் நிறையா சம்பாதுச்சுட்டோம், இனி புகழை சம்பாதிக்க வேணாமா என்றான், இருக்கிற புகழ் போதாதா என்றேன், சிரித்தான், செறி நான் யோசிக்கிறேன் என்றேன். நாம கல்விய பணம் சம்பாதிக்கிற தொழிலா நெனைக்காம சேவையா நினைப்போம் என்று முடிவு செய்தேன், 

யோசித்ததில் ஒரு ஆணை படிக்க வைத்தால் அவன் அந்த குடும்பத்தை கவனிப்பான், எனவே ஆண்களுக்கான ஒரு கலை கல்லூரியை நிறுவலாம் என்று முடிவு செய்து, அதிலும் தந்தையை இழந்து தாயிடம் மட்டும் வளரும் மாணவர்களுக்கு 50 சதவிகிதம் கட்டணத்தில் ஆஃபர் குடுக்க வேண்டும் என்று முடிவு செய்தேன். உடனடியாக இந்த யோசனையை ஆஷிஷிடம் சொல்ல அவன் ரொம்ப சந்தோசப்பட்டான், உடனே approval வாங்கி விடுகிறேன் என்று சொல்லி, building வேலைகளை ஆரம்பிக்க சொன்னான்,

சிட்டிக்கு பக்கம் இடம் கிடைப்பது கஷ்டம் ஆதலால், ஒரு 10கிமீ தூரத்தில் இடம் கிடைத்தது, நல்ல பச்சை பசேல் என்ற புல்வெளி, அருகில் சில பல கிராமங்கள்,  விரைவாக கட்டிடம் தயார் ஆனது ஒரு 3 மாத காலத்தில், ஒரு 300 மாணவர்களுக்கு ஏற்ப தயார் ஆனது, ஒரு 100 மாணவர்கள் தாங்கக்கூடிய அளவு விடுதி வசதியோடு ரெடி ஆனது. 

சொன்னபடியே கட்டிடமும் அமைந்தது, நல்ல விளம்பரங்களாலும் மற்ற காலேஜை விடவும் கட்டணம் கம்மி என்பதால் எதிர்பார்த்ததற்கு மேலே அட்மிஷன் ஆனது, 150 பேர் சேர்ந்தார்கள், இது மிகப்பெரிய சாதனை, என் வாழ்க்கைக்கு புது அர்த்தம் கிடைத்தது போல இருந்தது. காலேஜ் சுற்றி security cameraக்களை பொறுத்தினேன், சீக்கிரம் துவக்க விழாவை நடத்த வேண்டும் என்பதால், பெரிய ஒரு அரசியல் புள்ளி மற்றும் தமிழ் பேச்சாளர்களை வைத்து  காலேஜை தொடங்கினேன், 

நான் முதல் முதலில் mic இல் பேசினேன், நான் சேவை செய்யத்தான் வந்தேன் என்றேன், படிப்பு இரண்டாம் பட்சம் தாய் பாசம், ஒழுக்கம் தான் எங்கள் முதல் குறிக்கோள் என்றேன், இந்த கல்லூரியே என் தாயின் த்யாகத்தால் தான் வந்தது என்றேன், என்னுடைய கடந்த காலம், என்னுடைய முன்னேற்றம் என் தாய் பாசம் இவை அனைத்தையும் சொன்னேன், அப்போது தான் ஒன்றை கவனித்தேன், எல்லா மாணவர்களும் தன் தாயிடம் உட்கார்ந்து இருந்தனர், இன்னும் சிலர் அவர்கள் தாயின் மீது சாய்ந்தும், தோளில் கை போட்டும் இருந்தனர், அவர்களின் அரும்பு மீசையும், அவர்கள் தாயின் இளமை துள்ளலும், ஒருகணம் நானும் என் தாயும் இருப்பது போல கற்பனை செய்து கொண்டேன், என் அடிவயிற்றில் என்னமோ செய்தது, எனக்கு பிறகு பேசிய பேச்சாளர் தாய் பாசத்தின் தியாகங்கள் பற்றி பேசினார், தாயை வணங்குங்கள், தினமும் உங்கள் தாய்க்கு பூஜை செய்யுங்கள், 

தினமும் அவர்களுக்கு ஆரத்தி எடுங்கள், இதெல்லாம் முடியாவிட்டால் கூட முத்தமாவது கொடுங்கள் என்றார், அவர் சொல்வதை எல்லாம் கேட்க எனக்கு அடிவயிற்றில் ஏதோ செய்தது. எங்கே இப்போது உங்கள் அம்மாக்கு நன்றி சொல்லி ஒரு முத்தம் கொடுங்கள் என்று சொல்ல, கூட்டத்தில் ஒரு சலசலப்பு, அம்மாக்களின் முகத்தில் வெட்கம், அவர் மீண்டும் சொல்ல பசங்கள் முத்தம் இட்டனர், 

மகன்களின் அரும்பு மீசை குத்த, அந்த ஆசை முத்தத்தை வாங்கி கொண்டார்கள்.
எனக்கு என்னமோ போல இருந்தது ஏதாவது செய்ய வேண்டும் என்று என் மனம் பதபதைத்தது. சற்று எல்லாரும் நிதானம் ஆன பிறகு இப்பொழுது அம்மாக்கள் உங்கள் மகனுக்கு முத்தம் இடுங்கள் என்றார், அதை பார்க்க கிலுக்கிலுப்பை ஏற்படுத்தியது.

இந்த 150 மாணவர்களையும் அவர்கள் தாயுடன் ஒரு நேர்காணல் எடுத்தால் என்ன என்று ஒரு யோசனை தோன்றியது. ஆனால் நான் செய்யப்போகும் இந்த காரியம் செரிதானா என்று தெரியவேண்டுமே, அதனால் என் அக்காவை சந்திக்க சென்றேன், என் மனதில் இருக்கும் அரிப்பை போக்கிக்கொள்ள இதொரு சந்தர்ப்பம் என்பதை சொன்னேன்,

அவள் நீ போகும் பாதை சரிதான் என்றாள், ஆனால் ஒன்று இதில் எல்லாம் உன் தலைமையின் கீழே நடக்க வேண்டும், யாரிடமும் இதை ஒப்படைக்காதே என்றாள், அவள் சொன்னது எனக்கு சரி என பட்டது. அதன் முதற்படியாக வேலை இல்லா பட்டதாரி ஆண்களை கண்டுபிடித்து அவர்களை வேலைக்கு அமர்த்தினேன், 5 அறைகள் கொண்ட class தான் தேவைப்பட்டது, எனவே 5 ஆசிரியர்களை நியமித்தேன், எனக்கு கீழே ஒரே ஒரு அசிஸ்டண்ட்ஆக இளம் பெண்ணை நியமித்தேன். 

இன்னும் செமஸ்டர் ஆரம்பிக்க ஒரு வாரமே இருந்தது, நேர்காணல் வேலைகளை துவங்கினேன், வந்ததில் முக்கால்வாசி மக்கள் பக்கத்து கிராமத்தை சேர்ந்தவர்கள், ரொம்ப ஏழை மற்றும் ஓரளவு செழிப்பு உடையவர்கள். எல்லோருமே விவசாய கூலி வேலை செய்பவர்கள், மற்றும் சிலர் சுய தொழில் செய்பவர்கள். அதற்குள் ரெகார்டிங் செய்ய பட்ட வீடியோக்கள் வந்தது, அதை ஒரு முறை பார்க்கலாம் என்று முடிவு செய்தேன், 

அதில் அந்த முத்த சமயத்தில் எடுக்க பட்டதை பார்த்தேன், எல்லோரும் வெட்க பட, அதில் சில தாய் மார்கள் மட்டும் ஏக்க படுவதை கவனித்தேன், வெட்க பட்டவர்கள் அநேகமாக அன்பை தான் வெளிப்படுத்தி இருக்க வேண்டும், ஏக்க பட்டவர்கள் முகத்தில் அப்படி ஒரு ஆனந்தம், மீண்டும் ஒருமுறை வாய்ப்பு கிடைக்காதா என்ற ஏக்கம் அவர்கள் கண்ணில் தெரிந்தது, மீண்டும் அவர்கள் மகனுக்கு முத்தம் இட சொன்னதில், யோசிக்காமல் அடுத்த நொடி அவர்கள் முதமிட்டதை கண்டேன். அதை மீண்டும் மீண்டும் play செய்ய என் அடுவயிரு வலிக்க, உடனே கழிவறை சென்று என் வெள்ளையனை வெளி ஏற்றினேன், 

பின்னர் தான் என்னால் தெளிவாக ஒரு முடி வுக்கு வர முடிந்தது, எதுக்கு எல்லோரிடமும் நேர்காணல், ஆசையுடைய அந்த அம்மா மகன்களை மட்டும் நேர்காணல் எடுத்தால் என்ன என்று தோன்றியது. அந்த 10 பேரும் ரொம்ப கண்ணுக்கு இனியதாக இருந்தார்கள். என் அசிஸ்டண்டிடம் அந்த பொறுப்பை ஒப்படைந்தேன், அப்ப்ளிகேஷனில் ஒட்டப்பட்ட போட்டோ உதவியுடன் அவர்களை அடையாளம் காண சொன்னேன், மொத்தம் 5 ஜோடிகள், ஒரு 30 நிமிடித்தில் எனக்கு கால் வந்தது, அவர்களை கண்டுபிடித்துவிட்டேன் என்று, என்னிடம் ஒருமுறை இது சாத்தியமா என்று கேட்டுக்கொண்டேன், சாத்தியமே என்று என் உள்ளுணர்வு சொன்னது.

என்னிடம் பணம் இருக்கிறது, எல்லாம் சாத்தியம் தான்.