என் மனைவியால் கிடைத்த இன்பங்கள்.

[kamarasam]

" சொன்னால் கோபிக்க மாட்டியே அனுஷா? " என்றான் தயக்கத்துடன்.


" இல்லை. நாங்கள் வளாகத்தில் எத்தனையோ விதமான வர்ணனைகளை இலக்கியத்தில் வாசிக்கிறோம், படிக்கிறோம். நாங்கள் எல்லோரும் ஸ்டுடென்ட்ஸ். இதில் என்ன தப்பு? சில நேரம் நீ சொல்லும் வர்ணனை இலக்கிய பரிட்சைக்கு உதவியாக இருக்கும். சொல் தீபாகர், " என்றாள் பிடிவாதமாக.

சதையால் உருவாக்கப் பட்ட பெண்களின் அழகிய, கவர்ச்சியான அங்க அமைப்புகளை வைத்து தான் சிற்பிகள் அப்சரஸ் மாதிரி சிலைகள் செதுக்கிறார்கள். நீயும் ஒரு அப்சரஸ் தான் அனுஷா. "

" எப்படி சொல்லுவாய் நான் ஒரு அப்சரசென்று. எத்தனையோ கவர்ச்சியான பெண்கள் இருக்க என்னை மட்டும் அப்சரஸ் என்கிறாய்? " என்று அவன் தன்னை பத்தி சொல்லப் போகும் வர்ணனையை கேட்கும் ஆவலில் சொன்னாள்.

" ஏன் நீ அப்சரஸ் இல்லை அனுஷா? ஒரு அப்சரஸுக்கு தேவையான அழகு, கவர்ச்சி அம்சங்கள் அவ்வளவும் உனக்கு அமைந்திருக்கு அனுஷா, " என்றான்.

" என்ன கவர்ச்சி அம்சங்கள் எண்ணில் ஒரு சிற்பி காண்பான் தீபாகர்? " என்று கேட்டுக் கொண்டு மேசைக்கு கீழ் தனது கால்களை ரிலாக்ஸ் ஆக நீட்ட, அவள் பாதங்கள் தீபாகரின் பாதங்களுடன் மோதுப்பட, அந்த உணர்ச்சியில் இருவரும் கொஞ்ச நேரம் மௌனமாக ஒருவரை ஒருவர் பார்த்தபடி இருந்தனர்.

பின்னர் அவளாக மௌனத்தை கலைத்தாள். " தீபாகர் நான் கேட்ட நிகேள்விக்கு இன்னும் நீ பதில் சொல்லவில்லை, " என்றாள்.

" என்ன கேட்டாய் அனுஷா? " என்று தியானத்தில் இருந்து திகைத்து கலைந்தவனாக கேட்டான்.

" என்னை அப்சரஸ் என்று கணிக்க எண்ணில் என்ன கவர்ச்சியை சிற்பிகள் காண்பார்கள். " என்று ஆவலில் கேட்டாள்.

" நீ பிடிவாதமாக கேட்பதால் சொல்லுறேன் அனுஷா. உன் தாலி கட்டிய மனுஷன் எங்கே? " என்று கேட்டான். தீபாகர். என்னை தாலிகட்டி மனுஷன் என்றதும் எனக்கு செருப்பால்மடிச்ச மாதிரி இருந்தது. என் பத்தினி பொண்டாட்டியால் எல்லோருக்கும் நான் இப்போ மனுஷன். அவளுக்கு புருஷன் இல்லை.

" எனக்கு தாலி கட்டிய மனுஷன் அடுத்த அறையில் அவருடைய ஆபீஸ் வேலையாக இருக்கிறார். " னென்றால் மனுஷா.

" நான் சொல்லப் போவது அவர் காதில் விழுந்தால் பிறகு நான் இங்கு வர முடியாது அனுஷா. " என்றான் தீபாகர்.

"அது ஒன்னும் அவர் காதில் விழாது. விழுந்தாலும் அவர் ஒன்னும் சொல்ல மாட்டார். பயப்படாமல் நீ சொல்லு. " என்றாள் அனுஷா. அவர்களுக்கு என்ன தெரியப்போகுது அவர்களின் அறையை நான் அவதானித்து கேட்பது.

" அனுஷா உன்னை போல் ஒரு தங்க விக்கிரத்தை பெற உன் புருஷன் கொடுத்து வைத்தவர். உன் நீள்வட்ட வடிவான முகம். முத்துப் பற்கள். மெல்லிய எடுப்பான நாசி. பெரிய நீளமான கண்கள். நல்ல சிகப்பு நிறம். மினுமினுப்பான தோல். ஐந்தேகால் அடி உயரத்தில் சிகப்பான நிறம். வட்ட முகத்தில் கருமை விழிகள். லிப்ஸ்டிக் உதவி இல்லாமலே சிவந்த உதடுகள். நிமர்ந்து நிற்கும் உருண்டு திரண்ட மார்பு கலசங்கள். விசாலமான வயிறு பிரதேசத்தில் ஆழமான தொப்பிள். அப்சரஸ் போல் மெல்லிய இடையை தாங்கும் புஷ்டியான குண்டி கோளங்கள். " என்று அடிக்கிக் கொண்டே போனான்.

அனுஷா சிரித்துக் கொண்டு, " போதும், போதும் தீபாகர். இன்னிக்கு படிப்பு இவ்வளவும் போதும். மிச்சம் நாளைக்கு வைச்சுக்கலாம், " என்று காரியம் கெடும் முன்னம் அவனை அனுப்ப பார்த்தாள். எனக்கும் ஏமார்த்தமாக போய்விட்டது. தீபாகருக்கு எப்படியோ தெரியாது. அனுஷா கெட்ட்டிக்காரி. தூண்டிலை லூசாக விட்டு மீனை இழுப்பாள்.

மிகுதி தொடரும்.
கதை பிடிக்கா விட்டால் சொல்லுங்கள்.