16-03-2020, 01:19 PM
મોસમ > હા હા વૈશાલી બહેન તમે જ ચાલો... ફાલ્ગુ ભલે અહીં રહેતી.. મનેય ગાઈડ ની જરૂરત તો છે જ ને?
મોસમ ,વૈશાલી અને કવિતા ને લઇ ને પિયુષ કાર માં રમણલાલ ના ઘેર જવા નીકળ્યો..
રસ્તા માં પાછળ ની સીટ પર બેઠેલી વૈશાલી અને મોસમ બેઉ એની પ્રેમિકાઓ હતી પણ પિયુષ ની મજબુતી એ હતી કે કવિતા જમ જેવી બાજુ માં બેઠેલી હતી..વાનરવેડા તો શેનો કરે?
કાર રસ્તે દોડતી હતી એનાથીય બમણી ગતિએ તો પિયુષ નું દિલ ધડકતું હતું.. શું થશે..?
જો હોગા દેખા જાયેગા...
કાર રમણલાલ ના ઘર આગળ આવી ને ઉભી રહેતા જ મોસમ ના ગાલ પર કાશ્મીરી સફરજન જેવી લાલાશ આવી ગઈ.. કવિતા ને પણ એટલી જ તાલાવેલી હતી જેટલી વૈશાલી ને !
તરુણ ને જોતાં જ કવિતા અને વૈશાલી તો જાણે એમજ માની બેઠા કે મોસમ નો પતિ જ છે તરુણ..
વૈશાલી એ કોણી મારી ને કવિતા ને કહી દીધું..સખત લાગે છે ને કાઈ યાર? ડેશિંગ પર્સનાલીટી છે બાકી...
કવિતા એ મોસમ ને કોણી મારી ને કહ્યું બહુ જ સરસ છોકરો છે.
તરુણ દેખાવે સૌમ્ય..અને શાંત છોકરો હતો..એના ચહેરા પર ચાર્ટર્ડ એકાઉન્ટન્ટ ની ગંભીરતા હતી.. કવિતા એ બે ચાર સવાલો પૂછ્યા વૈશાલી એ પણ પૂછ્યા એ પછી પિયુષ નો વારો આવ્યો..એ બિચારો શું પૂછે? એની તો જે હાલત હતી એ માત્ર એ જ જાણતો હતો. પોતાના જ કોમ્પીટીટર ને જીતેલો ગોલ્ડ મેડલ આપવો એ કઈ ઓછું પીડા દાયક નથી હોતું.. પિયુષ એક બે સવાલો પૂછી ને બહાર નીકળી આવ્યો.. કવિતા અને વૈશાલી પણ મોસમ અને તરુણ ને એકાંત આપવા માટે બહાર આવ્યા..
મોસમ ની મીટીંગ ચાલુ હતી એ વખતે કવિતા અને પિયુષ વૈશાલી સાથે બહાર લટાર મારવા નીકળ્યા..રોડ પર ટહેલતા ટહેલતા વાતો કરતાં હતા.. ત્રણેય .. મોસમ જ હતી આજે તો ટોપિક માં...
ખાસ્સી વાર થઇ પણ મોસમ અને તરુણ બહાર જ ના આવ્યા એટલે પિયુષ ને અકળામણ થવા લાગી ..ભેણચોદ તરુણીયો શું કરતો હશે આટલી બધી વાર? મનોમન નિર્દોષ તરુણ ને ગાળો ભાંડતો પિયુષ કામને કવિતા અને વૈશાલી ની વાતો માં શામેલ થતો હતો.. વધારે વાર લાગી એટલે વૈશાલી એ કહ્યું પિયુષ એમ હોય તો તું અમને ઘેર છોડી દે અને મોસમ ને લેવા પાછો આવી જા મીટીંગ હજી કેટલી ચાલશે રામ જાણે !
કવિતા હા યાર જીન્દગી નો સવાલ છે મોસમે બધું પૂછી જ લેવું જોઈએ અત્યારે ઉતાવળ કરવાની કોઈ જરૂર નથી.. પછી પાછળ થી કોઈ ડખા ના થાય..ભલે હજી એક બે મીટીંગો થાય એનો વાંધો નહિ..બરોબર ને ..?
વૈશાલી> હાસ્તો વાળી આતો કઈ ઘરગત્તા થોડું રમવાનું છે કે ના રમવું હોય તો ઉભા થઇ જઈએ? આ તો ઘર માંડવાની વાત છે .. ત્રણેય જણા કાર માં ગોઠવાઈ ગયા એમને કવિતા ને ઘેર મૂકી ને પિયુષ પાછો રમણલાલ ના ઘેર આવી ગયો.. એકલો બહાર ઓટલે બેઠો બેઠો કંટાળી ગયો..મનોમન એ વિચારતો હતો શું ડ્યુટી આવી છે ભેણચોદ ? જે માલ ને હું ચોદવાના ખ્વાબ જોતો હતો એને કોઈ અજાણ્યા જુવાન છોકરા સાથે બંધ બારણે બેઠેલી જોવી પડે છે.. પ્રેમી માં થી ચોકીદાર થઇ ગયો પીયુંશીયા...મરી જા આના કરતાં તો...ડફોળ , પોતાની જાત પર ગુસ્સો આવી ગયો પિયુષ ને , નફરત થઇ ગઈ એના ખુદ ના ઉપર એને , પણ શું કરે? પિયુષ કઈ જ કરી શકે એમ નહતો..મોસમ પિયુષ માટે હવે બહુ દુર જઈ રહી હતી..
લગભગ દોઢ કલ્લાક પછી મોસમ બહાર આવી ,
ક્યાં ગઈ દીદી ? જીજુ? ચાલો આપણે જઈએ..મોડું ઘણું થઇ ગયું છે મમ્મી પપ્પા ચિંતા કરતાં હશે.
પિયુષ > એ લોકો ને હું ઘેર મૂકી આવ્યો..બહુ મોડું થઇ ગયું હતું ને એટલે..તને લેવા જ હું અહીં રોકાયો છું ચાલ આપણે પણ જઈ એ ખરેખર મોડું તો થઇ જ ગયું છે બધા ચિંતા કરતાં હશે..
ફટાફટ બેઉ જણા કાર માં ગોઠવાયા ..લગભગ વીસ મીનીટ નો રસ્તો હતો.. એટલા માં મોસમ ના મોબાઈલ પર ફોન આવ્યો એના પપ્પા નો કે ક્યાં છે અને આવવાની કેટલી વાર છે ?
જવાબ માં મોસમ એ કહી દીધું અમે હવે નીકળીએ છીએ અડધો કલ્લાક માં પહોંચી જઈશું..
થોડી વાર પિયુષ કે મોસમ બેઉ માં થી કોઈ કઈ ના બોલ્યું .. મોસમ પણ જાણતી હતી કે જીજુ પર શું વીતી રહી છે..
આખરે મોસમે જ ચુપ્પી તોડી...જીજુ..આ ગાર્ડન પાસે કાર ઉભી રાખો..
રોડ ની એક તરફ સુંદર બગીચો હતો ત્યા એણે કાર થોભાવડાવી અને એ નીચે ઉતરી ગઈ..પિયુષ પણ ઉતર્યો...
મોસમ > જીજુ..પેલા દિવસે માઉન્ટ આબુ માં જે બન્યું એ પછી હું તમારી તરફ જબરદસ્ત ખેંચાઈ છું ..એક તરફ દીદી નો ફ્રોડ કરવાની ગિલ્ટી અને બીજી બાજુ તમારા તરફ નું આકર્ષણ ,એમાં પાછી આ ઉપાધી મને કઈ સમજાતું નથી હું શું કરું?
પિયુષ > મોસમ દિલ પર કોઈ નું જોર નથી ચાલતું.. ગમે તેટલું દિલ ને સમજાવીએ પણ એ નથી જ માનતું..હું ય શું કરું..મારી પણ એવી જ હાલત છે? શું તું મને કદી નહિ જ મળે? તારી સગાઇ પછી તો તું તરુણ ની થઇ જવાની ને ? મારી લવ સ્ટોરી કેમ આટલી ટૂંકી નીકળી..પિયુષ ની આંખો છલકાઈ ઉઠ્હી અત્યાર સુધી એણે દબાવી રાખેલું દર્દ છલકાઈ ઉઠ્યું...
મોસમ એ પોતાના હાથ માં ના નાનકડા લેડીઝ રૂમાલ વડે જીજુ ની આંખો લુછી...આંસુ થી આખો રૂમાલ ભીનો થઇ ગયો... મોસમ સમજી ગઈ ..કે પિયુષ જીજુ જો આ સ્થતિ માં ઘેર જશે તો બધા ને ખબર પડી જવાની..દિલ નું દર્દ છુપ્યું છુપાતું નથી..
એણે ભારે હૈયે જીજાજી નો હાથ પોતાના હાથ માં લીધો અને બોલી..જીજુ..મારા પક્ષે પણ એટલું જ ખેંચન હતું ને ? પણ વાસ્તવિકતા તો આપણે સ્વીકારવી જ પડે ... હું કઈ તમારી સાથે સંસાર માંડી શકવાની નથી..હું ભલે તમને ગમે તેટલો પ્રેમ કરતી હોઉં લગ્ન તો બીજે જ કરવા પડશે ને ? તો પછી તરુણ શું ખોટો છે? પ્લીઝ તમે પરિસ્થતિ સમજવાની કોશિશ કરો..
પિયુષ > તારી બધી વાત સાચી છે મોસમ ..હું જ પાગલ છું કે પવન ને મુઠ્ઠી માં પકડવાની બેકાર ની જીદ લઇ ને બેઠો છું.. બટ આઈ લવ યુ એ લોટ મોસમ ... અને મને એજ વાત કોરી ખાય છે કે એક વખત પણ તું મને ના મળી..?
મોસમ > જીજુ..પ્લીઝ તમે ઉદાસ ના થાઓ હું તમને પ્રોમીસ કરું છું કે એક વાર હું તમને એકાંત માં જરૂર મળીશ બસ? પણ માત્ર એક વાર જ .અને એ પણ મારી સગાઇ પહેલાં જેથી તરુણ નો ફ્રોડ કર્યા નું મને કોઈ દુઃખ ના થાય.. આઈ અલ્સો લવ યુ એ લોટ જીજુ.. ડોન્ટ બી સેડ.. આપણે ઘેર જવાનું છે કોઈ ને કશી ગંધ આવે એ પહેલાં તમે નોર્મલ થઇ જાવ એટલા માટે જ મેં અહીં કાર રોકાવી છે . મારા આટલા પ્રોમીસ પછી તો તમે ઉદાસી ખંખેરી નાખો..હું આનાથી વધારે તમને કશું નથી આપી શકું એમ..પ્લીઝ..
મોસમ પણ રડી પડી.. એને રડતી જોઈ ને પિયુષ ખુદ નું દર્દ ભૂલી ગયો..
અરે તું રડ્ય માં , મને તારી આટલી ભેંટ પણ મંજુર છે મોસમ આઈ નો..કે તારે મેરેજ તો કરવાજ પડશે અને તું આના થી વધારે મને કઈ આપી શકે એમ પણ નથી જ ...કબુલ કરું છું...
બેઉ જણા એ બહાર ગલ્લા પર થી પાણી નું રૂપિયા વાળું પાઉચ લઇ ને મોંઢું ધોયું અને થોડું થોડું પાણી પીધું અને ફ્રેશ થઇ ને કાર ને હંકારી મૂકી..પિયુષ મનોમન ખુશ થઇ ગયું ચાલો મોસમે એના પ્રેમ ની લાજ તો રાખી ...એક વાર તો મળશે...એ બિચારી બીજું કરી ય શું શકે..? દીકરી ને ગાય દોરે ત્યા જાય.. કેટલી છોકરીઓ પોતાના પ્રેમ ને નોંધારો છોડી ને પતિ ના ઘરે જતી રહેતી હશે? ખરેખર સ્ત્રી ને સહનશીલતા ની મૂર્તિ એમ ને એમ જ નથી કહી...
પીયુષે એના સસરા ના ઘર ની ગલી માં કાર વાળી ને એક બાજુ મૂકી , ઉતરતા પહેલાં મોસમે અઆજુબાજુ જોયું ગલી માં કોઈ નહતું એટલે એણે પિયુષ ને તસતસતું ચુંબન હોંઠ પર ચોડી દીધું..અને પિયુષ નો હાથ એના મસ્ત ધયીલા પર મૂકી દીધો..પિયુષ ના હાથ માં એ કડક માંસ ના લોચા આવતાં જ એની અંદર નો પુરુષ જાગી ઉઠ્યો , જોર થી સ્તનો ના એ ટેકરાઓ ને મસળી ને પિયુષ એ મોસમ ના જુવાન કુંવારા હોંઠ ને પાછી એક રીટર્ન કીસ્સ ઠપકારી દીધી.. એક ક્ષણ માટે તો કાર માં હવસ અને ઉત્તેજના ની આંધી ફરી વળી , કિસ તોડી ને પિયુષ એના લંડ નો ટેકરો દેખાડી ને બોલ્યો..મોસમ આ જો તારી ચૂત માં જવા માટે કેટલો ઉતાવળો થયો છે અને તું એને રડતો મેલી ને લગન કરવા હાલી છે? મોસમે પ્રેમ થી એ ફૂલીને ટટ્ટાર થઇ ગયેલા ડટ્ટા પર એની કોમળ હથેળી મૂકી ને કહ્યું સબ્ર કીજીયે થોડા જનાબ..સબ્ર કા ફળ મીઠા હોતા હેં..
પિયુષ > મોસમ મને તારા બોલ ચૂસવા છે અહીં કોઈ નથી જલ્દી ડ્રેસ ઉંચો કર હું થોડું ધાવી લઉં... મોસમ એ શરમાતા શરમાતા પણ સમય વેડફ્યા વિના ફટ લઇ ને ડ્રેસ ઊંચું કર્યું બંને મદમસ્ત દુધિયા રંગ ના કડક સ્તનો બહાર નીકળી આવ્યા એક દડા ને હાથ માં લઇ ને મસળી ને બીજા સ્તન ને સહેજ નીચે ઝુકી એ ચૂસવા લાગ્યો ..નિપ્પલ પર જીભ ફરતા જ મોસમ બેકાબુ થઇ ગઈ..અને પિયુષ નું મસ્તક એની છાતી સાથે દબાવી દીધું.. દિવસ ના અજવાળા માં બે પ્રેમિયો ગલી ના એકાંત ને મન ભરી ને માણી રહ્યા હતા , એક બે મીનીટ માં કામ પતાવી ને મોસમે પાછા બંને ઉરોજો ને યથા સ્થાને પેક કરી ને ગોઠવી દીધા જાણે ડેમો માં ગોઠવેલા આકર્ષક પીસ હોય એમ...હવે એ દુનિયા ના લોકો માટે પ્રદર્શન માં મુકાયેલા પીસ સમા જ હતા ને? પિયુષ કર માં થી નીચે ઉતરવા ગયો પણ મોસમે એનો હાથ પકડી લીધો અને કહ્યું જીજુ..મને તમારો દેખાડો ને? મારે જોવો છે...
ઓહ માય ગોડ મોસમ યાર તારી આ વાતો સાંભળી ને મને તો એમ થાય છે કે તને કાર માં લઇ ને કાર ભગાડી મુકું..બધા અહીં રાહ જોતાં રહે ને ક્યાંક દુર લઇ જઈ ને મન ભરી ને પ્રેમ કર્યા કરું..પછી જે થાવુંય હોય એ થાય...
મોસમ પિયુષ ની જાંઘ પર હાથ ફેરવતાં બોલી જીજુ પ્લીઝ સમય ના વેડફો..જલ્દી બહાર કાઢો..મને જોવો છે...કોઈ આવી જશે તો મારી મન ની મન માં રહી જશે..યાર..
ટટ્ટાર લંડ ને કાર ની ડ્રાઈવર સીટ માં બેઠા બેઠા સ્કીન ટાઈટ જીન્સ માં થી બહાર કાઢવાનું ..કેટલું કપરું કામ છે એ ખબર છે ને? મહા મુસીબતે પિયુષ એ એના વિકરાળ લંડ ને બહાર કાઢ્યો..મોસમ લંડ ને જોઈ ને ધ્રુજવા લાગી...માય ગોડ..જીજુ આ તો બહુ મોટો છે. કહી ને મુઠ્ઠી માં પકડી લઇ ને સહેજ ચામડી પાછળ લઇ જતાં જ લાલ ઘૂમ ટોપો બહાર ઉપસી આવ્યો..સીઈઈઈઈઇ ...જીજુ..કેટલો કડક છે યાર... મોસમ નો ભરડો વધી રહ્યો હતો લંડ ની ફરતે એ જ વખતે ગલી માં પાછળ થી કોઈ પેસેન્જર રીક્ષા આવવાનો અવાજ થતા જ સેકંડ ના સો માં ભાગ માં મોસમ અને પિયુષ નોર્મલ થઇ ગયા અને પીયુષે એના ફણીધર નાગ ને કરંડિયા માં પૂરી દીધો અને ફટાફટ કાર લોક કરી ને ઘેર જતા રહ્યા. ઘરમાં જઈ ને મોસમે બધા ના ચરણ સ્પર્શ કર્યા અને બધા ની હાજરી માં જાહેરાત કરી કે મને છોકરો પસંદ છે અને એની પણ હા છે .. મોસમ ના પપ્પા ના મુખ માં થી અનાયાસ અને સ્વાભાવિક એક શબ્દ સરી પડ્યો..
હાશ...
પગે પડી રહેલી મોસમ ના માથે હાથ મુકતાં સુબોધકાન્ત ની આંખો ભરાઈ આવી..દીકરી હવે પારકે ઘેર જતી રહેવાની એ દર્દ એમના ચહેરા પર સાફ છલકાતું હતું ..રમીલા બહેને તો જાણે મોસમ ને હાલ ને હાલ જ વળાવવાની હોય એમ પોક મૂકી...
મમ્મી હજી તો શરૂઆત છે જો આમ તમે ઢીલા થઇ જશો તો મોસમ ને ખરેખર વળાવવાનો સમય આવશે ત્યારે શું થશે?
કવિતા એ આંખો ના ખૂણા લુછતા આશ્વાસન આપ્યું..
ફાલ્ગુની બધા માટે ચા બનાવી ને લઇ આવી અને વાતાવરણ ની ગમગીની ઓછી કરવાનો સફળ પ્રયત્ન કર્યો..સુબોધકાંત ને ચાય નો કપ ધરતા સહેજ હાથ અડી ગયો એ વૈશાલી અને મોસમ બંને એ જોયું..
સુબોધકાંત > મદન ભાઈ તમે અમારે ઘેર પહેલી વખત પધાર્યા છો હવે ઘેર જવાની ઉતાવળ કરશો માં ! હું રાત્રે તમને ડ્રાઈવિંગ નહિ કરવા દઉં..હું ઓફિસે જઈ ને આવું છું તમે અહીં જોવા લાયક સ્થળો એ જઈ આવો મારી મોસમ અને કવિતા તમને દેખાડશે , રમા બધા માટે જમવાનુ બનાવે છે શાંતિ થી જમી ને સુઈ જજો , તમારે બહાને કવિતા ને ય પિયર માં એક દિ વધારે રોકાવા મળશે એને પછી એને આવવા નહિ મળે..
મદને ઘણી આના કાની કરી પણ રમીલા બહેન અને સુબોધકાંત માન્યા જ નહિ , છેવટે એવું નક્કી થયું કે મદન અને એના પરિવારે રાત રોકાઈ જવું અને સવારે નીકળવું.. એ દરમિયાન ચાર કલ્લાક નો સમય ગાળો છે એમાં શહેર ના બે ચાર જોવા લાયક સ્થળો એ કવિતા મદન અને શીલા ને જોવા લઇ જાય અને જમવા ના સમયે આવી જાય. પિયુષ પણ એમની સાથે જશે.. ડ્રાઈવર તરીકે...
પણ ફાલ્ગુની એ બોમ્બ ફોડ્યો..
હું મારે ઘેર જાઉં છું મારે ઘેર જવું જરૂરી છે મમ્મી એકલી છે ઘર કામ માં મદદ કરવી પડે એની તબિયત પણ કથળેલી રહે છે .. કહી ને ફાલ્ગુની એના ઘેર જવા નીકળી ગઈ..
સુબોધકાંત પણ ઓફિસે જવા નીકળી ગયા. ફાલ્ગુની અને સુબોધકાંત ને એક સાથે નીકળી ગયેલા જોઈ ને વૈશાલી ના દિમાગ માં શંકા નો કીડો સળવળ્યો .બંને જણા સુબોધકાંત ની ઓફિસે તો નહિ જાય? નક્કી કઈ ક દાળ માં કાળું લાગે છે ..જે વિચાર વૈશાલી ના દિમાગ માં આવ્યો એ જ વિચાર મોસમ ના મગજ માં પણ ઝબક્યો.. તરત એણે પ્રોગ્રામ ફેરવી નંખાવ્યો..
જીજુ..તમે કવિતા દીદી અને અંકલ આંટી ફરી આવો હું અને વૈશાલી બહેન અહીં રહીએ છીએ એક ગાડી માં બધા ને નહિ ફાવે...
વૈશાલી ની આંખો માં ચમક આવી ગઈ..મેળ પડે તો ફાલ્ગુની નો પીછો કરું તો એ ક્યાં જાય છે એ ખબર પડી જાય , પણ ફાલ્ગુની નું ઘર મેં ક્યાં જોયું છે? મોસમ ને પુછું તો એને શક જાય ... શું કરું... મસ્ત ચાન્સ છે બન્ને ને રેડ હેન્ડેડ પકડવાનો.. પણ અજાણ્યા શહેર નો ભોમિયો કોણ થાય..?
કવિતા મદન અને શીલા ને લઇ ને પિયુષ જેવો કાર લઇ ને નીકળ્યો કે મોસમે સ્કુટી બહાર કાઢી ..મમ્મી હું અને વૈશાલી આંટો મારી ને આવીએ છીએ..
રમીલા બહેને ના પાડવાનો કોઈ સવાલ જ નહતો...
મોસમે સ્કુટી ચાલુ કર્યુ અને વૈશાલી ને પાછળ બેસી જવા ઈશારો કર્યો... માઉન્ટ આબુ માં લેસ્બિયન સેક્સ ભોગવી લીધા પછી મોસમ અને વૈશાલી એકબીજા સાથે ખાસ્સા એવા ખુલી ચુક્યા હતા એટલે વૈશાલી એ એના મસ્ત બોબલા મોસમ ની પીઠ સાથે જડી દીધા ..
અરે યાર તું તો જાણે હું કોઈ જેન્ટ્સ હોંય એમ છાતી ચીપકાવી દીધી છે મોસમે રોડ પર સ્કુટી આવતાં જ હળવાફૂલ થઇ ને વૈશાલી ને કહ્યું.. બદલા માં વૈશાલી એ મોસમ ની કમ્મર ને બે હાથે પકડી લઇ ને દબાવતાં કહ્યું.. મોસમ ફાલ્ગુની ને પણ સાથે લઇ લીધી હોત તો મજા આવત ને ?
વૈશાલી ના દિમાગ માં થી ફાલ્ગુની અને સુબોધકાંત ખસતા નહતા.. તો મોસમ નું દિમાગ પર ચકરાવે ચડ્યું જ હતું...
મોસમ સડસડાટ સ્કુટી ચલાવી રહી હતી..
વૈશાલી > ક્યાં લઇ જાય છે મોસમ ? આમ હાઇવે પર શું કામ પેટ્રોલ ના ધુમાડા કાઢે છે યાર..બજાર માં ગયા હોત તો મજા ય આવત ..અહીં શું જોવાનું છે?
મોસમ > તું અત્યારે ચુપ મર ..વૈશાલી હું એક ચેકિંગ માં નીકળી છું...
મોસમ ની વાત સાંભળી ને વૈશાલી ને આંચકો લાગ્યો..હેં? શું ચેક કરવા નીકળી છે ? કઈ ખાનગી તપાસ કરવાની છે?
હા વૈશાલી બહુ જ ખાનગી અને સ્ફોટક બાબત છે ,
વૈશાલી ના અચરજ નો પાર નહતો.. હેં ભગવાન આ મોસમ ને ક્યાંક ફાલ્ગુની અને એના પપ્પા ના સંબંધ વિષે ખબર તો નહિ પડી ગઈ હોય? અમે બાથરૂમ માં વાત કરતાં હતા ત્યારે ક્યાંક મોસમ સાંભળી તો નહિ ગઈ હોય ને?
કે પછી ક્યાંક એવું તો નહિ હોય કે મોસમ કોઈ બીજી જ તપાસ માં નીકળી હોય? જો ફાલ્ગુની ની અને એના પપ્પા ની તપાસ માં નીકળી હોય તો મને સાથે શું કામ લે?
પછી પાછો તરત વિચાર આવ્યો..મને સાથે ના લઇ જઈ ને પણ એને શો ફાયદો..જો એ જાણી ગઈ હશે કે ફાલ્ગુની ને એના પપ્પા સાથે નાઝાયઝ સંબંધ છે તો એ એમ પણ જાણી જ ગઈ હશે ને કે હું ય બધું જાણું છું? અને હું જો બધ્ધું જ જાણું છું તો મને સાથે લઇ જવામાં એને વાંધો ય શું હોય? અને શું કામ હોય?
વૈશાલી નું દિમાગ સ્કુટી ના પૈડા કરતાંય વધૂ ગતિ થી ચાલવા માંડ્યું હતું... એક ખૂણા પર સ્કુટી ઉભી રાખી ને મોસમે વૈશાલી ને કહ્યું વૈશું મારે એક અંગત કામ છે તું અહીં સ્કુટી પાસે ઉભી રહીશ..? હું થોડી વાર માં આવું ત્યા લગી? હું દસેક મીનીટ માં જ આવી જઈશ... તને સાથે લઇ જવામાં જોખમ છે નહીતર તને ચોક્કસ લઇ જાત... ધીસ ઇઝ અ સિક્રેટ થીંગ ..
વૈશાલી > હા હા મને કોઈ વાંધો નથી.. પણ જલ્દી આવજે મને અહી અજણ્યા એરિયા માં બીક લાગે છે ..
ના ના હું આવું જ છું તું ઉભી રહે. કહી ને ઉતાવળે મોસમ એક ગલી માં વળી ગઈ , ક્યાં ગઈ હશે..?
એવી તે કઈ ખાનગી બાબત હોઈ શકે? કે જેને માટે મોસમે આટલી ધાંધલ કરી ને મને એકલી મૂકી ને ભાગી જવું પડ્યું..ગલી માં એ કેટલે દુર સુધી ગઈ હશે? વૈશાલી એ સહેજ આગળ જઈ ને જોયું તો ગલી માં એક કાર પાર્ક કરેલી હતી એનો નંબર અને કલર જોઈ ને વૈશાલી સ્તબ્ધ થઇ ગઈ.. માય ગોડ આતો મોસમ ના પપ્પા ની જ કાર છે શું અહીં જ એમની ઓફીસ હશે? જો અહીજ ઓફીસ હોય તો મોસમ નક્કી ફાલ્ગુની અને એના પપ્પા ની બાબત જાણી જ ગઈ હોવી જોઈએ ...મારે હવે શું જરૂર છે મોસમ થી છુપાવવાની ? કેમ કે મોસમ તો જાણે જ છે કે હું ય જાણી ગઈ છું ? વૈશાલીના કદમ આપોઆપ એ ગલી તરફ ચાલવા માંડ્યા ..અને ચાલતા મુસાફર ને મંઝીલ મળવા માં વાર નથી લાગતી.. માંડ બસો ડગલા એ ચાલી ને આગળ ગઈ હશે એટલા માં એક બીજા ટૂંકા વળાંક પર મોસમ ના ચપ્પલ પડેલા એને નજરે પડ્યા ..વૈશાલી ની ધડકન વધી ગઈ.. એ ઝડપ ભેર આગળ વધી..
એક ઓફીસ હતી બોર્ડ મારેલું હતું એસ.કે .ટ્રેડીંગ..દરવાજો ખુલ્લો હતો.. વૈશાલી એ બહુ જ સાવધાની પૂર્વક એ ગલી માં પ્રવેશ કર્યો અને ઓફીસ માં ડોકિયું કર્યું... મોસમ નો લીલો દુપટ્ટો જોઈ ને વૈશાલી ને ખાત્રી થઇ ગઈ કે એસ કે ટ્રેડીંગ એટલે સુબોધકાંત ની જ ઓફીસ હોઈ શકે અને લીલો દુપટ્ટો એ વાત ની ખાત્રી આપતો હતો કે મોસમ એના પપ્પા ના છાનગપતિયા ની તપાસ કરવા ઓફિસે દોડી આવી હતી... પણ અંદર જવું શી રીતે..? કરોડ રૂપિયા નો સવાલ વૈશાલી ને સતાવતો હતો..મોસમ થી છાનામાના શી રીતે ડોકિયું કરવું?
એક ડાર્ક ગ્લાસ વાળી બારી માં થી ડોકિયું કરતાં વૈશાલી ને સામે ઉભેલી મોસમ અને રૂમ માં પુરાયેલા ફાલ્ગુની અને મોસમ ના પપ્પા નજરે પડી ગયા..
વૈશાલી હિંમત કરી ને ત્યા થી ગલી માં આવી ગઈ અને મોસમ ની બિલકુલ પાછળ ઉભી રહી ગઈ... જ્યાં થી મોસમ ડોકિયું કરી ને જોઈ રહી હતી એ જ સાંકડી તિરાડ માં થી વૈશાલી પણ જોવા લાગી.. સુબોધકાંત ફાલ્ગુની નું ટી-શર્ટ ઊંચું કરી ને એના બોલ ચૂસી રહ્યા હતા..
મોસમ દંગ થઇ ને એકી ટસે જોઈ રહી હતી ,,વૈશાલી એ મરક મરક હસતા મોસમ ના ખભે હાથ મૂકી દીધા ..મોસમે પાછળ જ્જોયું ..વૈશાલી ને જોઈ ને એ શરમાઈ ગઈ..વૈશાલી એ અંદર નો નજરો જોતાં જોતાં એના બંને હાથ મોસમ ની બગલ માં થી લઇ જઈ ને સ્તનો પર મૂકી દીધા અને દબાવતાં એની બોચી પર કીસ્સ કરવા લાગી..મોસમે પણ પોતાના પપ્પા ના કારસ્તાન ને નજરે જોઈ ને પોતાની ચૂત ને ખંજવાળતા વૈશાલી ના વાળ માં આંગળા ફેરવી ને અંદર નજર સ્થિર કરી.
મોસમ એના પપ્પા ની હરકતો ને જોઈ ને દંગ થઇ ગઈ. પીઠ પર ચુભતા વૈશાલી ના મદમસ્ત સ્તનો ની હુંફ અને વૈશાલી ના હાથે મર્દન સુખ પામી રહેલા એના કડક કુંવારા સ્તનો ..મોસમ ને અલૌકિક દુનિયા માં લઇ જઈ રહ્યા હતા. મોસમ ના શ્વાસ ભારે થવા લાગ્યા જેમ જેમ એના પપ્પા ને ફાલ્ગુની ના કુંવારા જુવાન બદન સાથે રમત કરતાં એ જોતી ગઈ એમ એમ .
મોસમ ,વૈશાલી અને કવિતા ને લઇ ને પિયુષ કાર માં રમણલાલ ના ઘેર જવા નીકળ્યો..
રસ્તા માં પાછળ ની સીટ પર બેઠેલી વૈશાલી અને મોસમ બેઉ એની પ્રેમિકાઓ હતી પણ પિયુષ ની મજબુતી એ હતી કે કવિતા જમ જેવી બાજુ માં બેઠેલી હતી..વાનરવેડા તો શેનો કરે?
કાર રસ્તે દોડતી હતી એનાથીય બમણી ગતિએ તો પિયુષ નું દિલ ધડકતું હતું.. શું થશે..?
જો હોગા દેખા જાયેગા...
કાર રમણલાલ ના ઘર આગળ આવી ને ઉભી રહેતા જ મોસમ ના ગાલ પર કાશ્મીરી સફરજન જેવી લાલાશ આવી ગઈ.. કવિતા ને પણ એટલી જ તાલાવેલી હતી જેટલી વૈશાલી ને !
તરુણ ને જોતાં જ કવિતા અને વૈશાલી તો જાણે એમજ માની બેઠા કે મોસમ નો પતિ જ છે તરુણ..
વૈશાલી એ કોણી મારી ને કવિતા ને કહી દીધું..સખત લાગે છે ને કાઈ યાર? ડેશિંગ પર્સનાલીટી છે બાકી...
કવિતા એ મોસમ ને કોણી મારી ને કહ્યું બહુ જ સરસ છોકરો છે.
તરુણ દેખાવે સૌમ્ય..અને શાંત છોકરો હતો..એના ચહેરા પર ચાર્ટર્ડ એકાઉન્ટન્ટ ની ગંભીરતા હતી.. કવિતા એ બે ચાર સવાલો પૂછ્યા વૈશાલી એ પણ પૂછ્યા એ પછી પિયુષ નો વારો આવ્યો..એ બિચારો શું પૂછે? એની તો જે હાલત હતી એ માત્ર એ જ જાણતો હતો. પોતાના જ કોમ્પીટીટર ને જીતેલો ગોલ્ડ મેડલ આપવો એ કઈ ઓછું પીડા દાયક નથી હોતું.. પિયુષ એક બે સવાલો પૂછી ને બહાર નીકળી આવ્યો.. કવિતા અને વૈશાલી પણ મોસમ અને તરુણ ને એકાંત આપવા માટે બહાર આવ્યા..
મોસમ ની મીટીંગ ચાલુ હતી એ વખતે કવિતા અને પિયુષ વૈશાલી સાથે બહાર લટાર મારવા નીકળ્યા..રોડ પર ટહેલતા ટહેલતા વાતો કરતાં હતા.. ત્રણેય .. મોસમ જ હતી આજે તો ટોપિક માં...
ખાસ્સી વાર થઇ પણ મોસમ અને તરુણ બહાર જ ના આવ્યા એટલે પિયુષ ને અકળામણ થવા લાગી ..ભેણચોદ તરુણીયો શું કરતો હશે આટલી બધી વાર? મનોમન નિર્દોષ તરુણ ને ગાળો ભાંડતો પિયુષ કામને કવિતા અને વૈશાલી ની વાતો માં શામેલ થતો હતો.. વધારે વાર લાગી એટલે વૈશાલી એ કહ્યું પિયુષ એમ હોય તો તું અમને ઘેર છોડી દે અને મોસમ ને લેવા પાછો આવી જા મીટીંગ હજી કેટલી ચાલશે રામ જાણે !
કવિતા હા યાર જીન્દગી નો સવાલ છે મોસમે બધું પૂછી જ લેવું જોઈએ અત્યારે ઉતાવળ કરવાની કોઈ જરૂર નથી.. પછી પાછળ થી કોઈ ડખા ના થાય..ભલે હજી એક બે મીટીંગો થાય એનો વાંધો નહિ..બરોબર ને ..?
વૈશાલી> હાસ્તો વાળી આતો કઈ ઘરગત્તા થોડું રમવાનું છે કે ના રમવું હોય તો ઉભા થઇ જઈએ? આ તો ઘર માંડવાની વાત છે .. ત્રણેય જણા કાર માં ગોઠવાઈ ગયા એમને કવિતા ને ઘેર મૂકી ને પિયુષ પાછો રમણલાલ ના ઘેર આવી ગયો.. એકલો બહાર ઓટલે બેઠો બેઠો કંટાળી ગયો..મનોમન એ વિચારતો હતો શું ડ્યુટી આવી છે ભેણચોદ ? જે માલ ને હું ચોદવાના ખ્વાબ જોતો હતો એને કોઈ અજાણ્યા જુવાન છોકરા સાથે બંધ બારણે બેઠેલી જોવી પડે છે.. પ્રેમી માં થી ચોકીદાર થઇ ગયો પીયુંશીયા...મરી જા આના કરતાં તો...ડફોળ , પોતાની જાત પર ગુસ્સો આવી ગયો પિયુષ ને , નફરત થઇ ગઈ એના ખુદ ના ઉપર એને , પણ શું કરે? પિયુષ કઈ જ કરી શકે એમ નહતો..મોસમ પિયુષ માટે હવે બહુ દુર જઈ રહી હતી..
લગભગ દોઢ કલ્લાક પછી મોસમ બહાર આવી ,
ક્યાં ગઈ દીદી ? જીજુ? ચાલો આપણે જઈએ..મોડું ઘણું થઇ ગયું છે મમ્મી પપ્પા ચિંતા કરતાં હશે.
પિયુષ > એ લોકો ને હું ઘેર મૂકી આવ્યો..બહુ મોડું થઇ ગયું હતું ને એટલે..તને લેવા જ હું અહીં રોકાયો છું ચાલ આપણે પણ જઈ એ ખરેખર મોડું તો થઇ જ ગયું છે બધા ચિંતા કરતાં હશે..
ફટાફટ બેઉ જણા કાર માં ગોઠવાયા ..લગભગ વીસ મીનીટ નો રસ્તો હતો.. એટલા માં મોસમ ના મોબાઈલ પર ફોન આવ્યો એના પપ્પા નો કે ક્યાં છે અને આવવાની કેટલી વાર છે ?
જવાબ માં મોસમ એ કહી દીધું અમે હવે નીકળીએ છીએ અડધો કલ્લાક માં પહોંચી જઈશું..
થોડી વાર પિયુષ કે મોસમ બેઉ માં થી કોઈ કઈ ના બોલ્યું .. મોસમ પણ જાણતી હતી કે જીજુ પર શું વીતી રહી છે..
આખરે મોસમે જ ચુપ્પી તોડી...જીજુ..આ ગાર્ડન પાસે કાર ઉભી રાખો..
રોડ ની એક તરફ સુંદર બગીચો હતો ત્યા એણે કાર થોભાવડાવી અને એ નીચે ઉતરી ગઈ..પિયુષ પણ ઉતર્યો...
મોસમ > જીજુ..પેલા દિવસે માઉન્ટ આબુ માં જે બન્યું એ પછી હું તમારી તરફ જબરદસ્ત ખેંચાઈ છું ..એક તરફ દીદી નો ફ્રોડ કરવાની ગિલ્ટી અને બીજી બાજુ તમારા તરફ નું આકર્ષણ ,એમાં પાછી આ ઉપાધી મને કઈ સમજાતું નથી હું શું કરું?
પિયુષ > મોસમ દિલ પર કોઈ નું જોર નથી ચાલતું.. ગમે તેટલું દિલ ને સમજાવીએ પણ એ નથી જ માનતું..હું ય શું કરું..મારી પણ એવી જ હાલત છે? શું તું મને કદી નહિ જ મળે? તારી સગાઇ પછી તો તું તરુણ ની થઇ જવાની ને ? મારી લવ સ્ટોરી કેમ આટલી ટૂંકી નીકળી..પિયુષ ની આંખો છલકાઈ ઉઠ્હી અત્યાર સુધી એણે દબાવી રાખેલું દર્દ છલકાઈ ઉઠ્યું...
મોસમ એ પોતાના હાથ માં ના નાનકડા લેડીઝ રૂમાલ વડે જીજુ ની આંખો લુછી...આંસુ થી આખો રૂમાલ ભીનો થઇ ગયો... મોસમ સમજી ગઈ ..કે પિયુષ જીજુ જો આ સ્થતિ માં ઘેર જશે તો બધા ને ખબર પડી જવાની..દિલ નું દર્દ છુપ્યું છુપાતું નથી..
એણે ભારે હૈયે જીજાજી નો હાથ પોતાના હાથ માં લીધો અને બોલી..જીજુ..મારા પક્ષે પણ એટલું જ ખેંચન હતું ને ? પણ વાસ્તવિકતા તો આપણે સ્વીકારવી જ પડે ... હું કઈ તમારી સાથે સંસાર માંડી શકવાની નથી..હું ભલે તમને ગમે તેટલો પ્રેમ કરતી હોઉં લગ્ન તો બીજે જ કરવા પડશે ને ? તો પછી તરુણ શું ખોટો છે? પ્લીઝ તમે પરિસ્થતિ સમજવાની કોશિશ કરો..
પિયુષ > તારી બધી વાત સાચી છે મોસમ ..હું જ પાગલ છું કે પવન ને મુઠ્ઠી માં પકડવાની બેકાર ની જીદ લઇ ને બેઠો છું.. બટ આઈ લવ યુ એ લોટ મોસમ ... અને મને એજ વાત કોરી ખાય છે કે એક વખત પણ તું મને ના મળી..?
મોસમ > જીજુ..પ્લીઝ તમે ઉદાસ ના થાઓ હું તમને પ્રોમીસ કરું છું કે એક વાર હું તમને એકાંત માં જરૂર મળીશ બસ? પણ માત્ર એક વાર જ .અને એ પણ મારી સગાઇ પહેલાં જેથી તરુણ નો ફ્રોડ કર્યા નું મને કોઈ દુઃખ ના થાય.. આઈ અલ્સો લવ યુ એ લોટ જીજુ.. ડોન્ટ બી સેડ.. આપણે ઘેર જવાનું છે કોઈ ને કશી ગંધ આવે એ પહેલાં તમે નોર્મલ થઇ જાવ એટલા માટે જ મેં અહીં કાર રોકાવી છે . મારા આટલા પ્રોમીસ પછી તો તમે ઉદાસી ખંખેરી નાખો..હું આનાથી વધારે તમને કશું નથી આપી શકું એમ..પ્લીઝ..
મોસમ પણ રડી પડી.. એને રડતી જોઈ ને પિયુષ ખુદ નું દર્દ ભૂલી ગયો..
અરે તું રડ્ય માં , મને તારી આટલી ભેંટ પણ મંજુર છે મોસમ આઈ નો..કે તારે મેરેજ તો કરવાજ પડશે અને તું આના થી વધારે મને કઈ આપી શકે એમ પણ નથી જ ...કબુલ કરું છું...
બેઉ જણા એ બહાર ગલ્લા પર થી પાણી નું રૂપિયા વાળું પાઉચ લઇ ને મોંઢું ધોયું અને થોડું થોડું પાણી પીધું અને ફ્રેશ થઇ ને કાર ને હંકારી મૂકી..પિયુષ મનોમન ખુશ થઇ ગયું ચાલો મોસમે એના પ્રેમ ની લાજ તો રાખી ...એક વાર તો મળશે...એ બિચારી બીજું કરી ય શું શકે..? દીકરી ને ગાય દોરે ત્યા જાય.. કેટલી છોકરીઓ પોતાના પ્રેમ ને નોંધારો છોડી ને પતિ ના ઘરે જતી રહેતી હશે? ખરેખર સ્ત્રી ને સહનશીલતા ની મૂર્તિ એમ ને એમ જ નથી કહી...
પીયુષે એના સસરા ના ઘર ની ગલી માં કાર વાળી ને એક બાજુ મૂકી , ઉતરતા પહેલાં મોસમે અઆજુબાજુ જોયું ગલી માં કોઈ નહતું એટલે એણે પિયુષ ને તસતસતું ચુંબન હોંઠ પર ચોડી દીધું..અને પિયુષ નો હાથ એના મસ્ત ધયીલા પર મૂકી દીધો..પિયુષ ના હાથ માં એ કડક માંસ ના લોચા આવતાં જ એની અંદર નો પુરુષ જાગી ઉઠ્યો , જોર થી સ્તનો ના એ ટેકરાઓ ને મસળી ને પિયુષ એ મોસમ ના જુવાન કુંવારા હોંઠ ને પાછી એક રીટર્ન કીસ્સ ઠપકારી દીધી.. એક ક્ષણ માટે તો કાર માં હવસ અને ઉત્તેજના ની આંધી ફરી વળી , કિસ તોડી ને પિયુષ એના લંડ નો ટેકરો દેખાડી ને બોલ્યો..મોસમ આ જો તારી ચૂત માં જવા માટે કેટલો ઉતાવળો થયો છે અને તું એને રડતો મેલી ને લગન કરવા હાલી છે? મોસમે પ્રેમ થી એ ફૂલીને ટટ્ટાર થઇ ગયેલા ડટ્ટા પર એની કોમળ હથેળી મૂકી ને કહ્યું સબ્ર કીજીયે થોડા જનાબ..સબ્ર કા ફળ મીઠા હોતા હેં..
પિયુષ > મોસમ મને તારા બોલ ચૂસવા છે અહીં કોઈ નથી જલ્દી ડ્રેસ ઉંચો કર હું થોડું ધાવી લઉં... મોસમ એ શરમાતા શરમાતા પણ સમય વેડફ્યા વિના ફટ લઇ ને ડ્રેસ ઊંચું કર્યું બંને મદમસ્ત દુધિયા રંગ ના કડક સ્તનો બહાર નીકળી આવ્યા એક દડા ને હાથ માં લઇ ને મસળી ને બીજા સ્તન ને સહેજ નીચે ઝુકી એ ચૂસવા લાગ્યો ..નિપ્પલ પર જીભ ફરતા જ મોસમ બેકાબુ થઇ ગઈ..અને પિયુષ નું મસ્તક એની છાતી સાથે દબાવી દીધું.. દિવસ ના અજવાળા માં બે પ્રેમિયો ગલી ના એકાંત ને મન ભરી ને માણી રહ્યા હતા , એક બે મીનીટ માં કામ પતાવી ને મોસમે પાછા બંને ઉરોજો ને યથા સ્થાને પેક કરી ને ગોઠવી દીધા જાણે ડેમો માં ગોઠવેલા આકર્ષક પીસ હોય એમ...હવે એ દુનિયા ના લોકો માટે પ્રદર્શન માં મુકાયેલા પીસ સમા જ હતા ને? પિયુષ કર માં થી નીચે ઉતરવા ગયો પણ મોસમે એનો હાથ પકડી લીધો અને કહ્યું જીજુ..મને તમારો દેખાડો ને? મારે જોવો છે...
ઓહ માય ગોડ મોસમ યાર તારી આ વાતો સાંભળી ને મને તો એમ થાય છે કે તને કાર માં લઇ ને કાર ભગાડી મુકું..બધા અહીં રાહ જોતાં રહે ને ક્યાંક દુર લઇ જઈ ને મન ભરી ને પ્રેમ કર્યા કરું..પછી જે થાવુંય હોય એ થાય...
મોસમ પિયુષ ની જાંઘ પર હાથ ફેરવતાં બોલી જીજુ પ્લીઝ સમય ના વેડફો..જલ્દી બહાર કાઢો..મને જોવો છે...કોઈ આવી જશે તો મારી મન ની મન માં રહી જશે..યાર..
ટટ્ટાર લંડ ને કાર ની ડ્રાઈવર સીટ માં બેઠા બેઠા સ્કીન ટાઈટ જીન્સ માં થી બહાર કાઢવાનું ..કેટલું કપરું કામ છે એ ખબર છે ને? મહા મુસીબતે પિયુષ એ એના વિકરાળ લંડ ને બહાર કાઢ્યો..મોસમ લંડ ને જોઈ ને ધ્રુજવા લાગી...માય ગોડ..જીજુ આ તો બહુ મોટો છે. કહી ને મુઠ્ઠી માં પકડી લઇ ને સહેજ ચામડી પાછળ લઇ જતાં જ લાલ ઘૂમ ટોપો બહાર ઉપસી આવ્યો..સીઈઈઈઈઇ ...જીજુ..કેટલો કડક છે યાર... મોસમ નો ભરડો વધી રહ્યો હતો લંડ ની ફરતે એ જ વખતે ગલી માં પાછળ થી કોઈ પેસેન્જર રીક્ષા આવવાનો અવાજ થતા જ સેકંડ ના સો માં ભાગ માં મોસમ અને પિયુષ નોર્મલ થઇ ગયા અને પીયુષે એના ફણીધર નાગ ને કરંડિયા માં પૂરી દીધો અને ફટાફટ કાર લોક કરી ને ઘેર જતા રહ્યા. ઘરમાં જઈ ને મોસમે બધા ના ચરણ સ્પર્શ કર્યા અને બધા ની હાજરી માં જાહેરાત કરી કે મને છોકરો પસંદ છે અને એની પણ હા છે .. મોસમ ના પપ્પા ના મુખ માં થી અનાયાસ અને સ્વાભાવિક એક શબ્દ સરી પડ્યો..
હાશ...
પગે પડી રહેલી મોસમ ના માથે હાથ મુકતાં સુબોધકાન્ત ની આંખો ભરાઈ આવી..દીકરી હવે પારકે ઘેર જતી રહેવાની એ દર્દ એમના ચહેરા પર સાફ છલકાતું હતું ..રમીલા બહેને તો જાણે મોસમ ને હાલ ને હાલ જ વળાવવાની હોય એમ પોક મૂકી...
મમ્મી હજી તો શરૂઆત છે જો આમ તમે ઢીલા થઇ જશો તો મોસમ ને ખરેખર વળાવવાનો સમય આવશે ત્યારે શું થશે?
કવિતા એ આંખો ના ખૂણા લુછતા આશ્વાસન આપ્યું..
ફાલ્ગુની બધા માટે ચા બનાવી ને લઇ આવી અને વાતાવરણ ની ગમગીની ઓછી કરવાનો સફળ પ્રયત્ન કર્યો..સુબોધકાંત ને ચાય નો કપ ધરતા સહેજ હાથ અડી ગયો એ વૈશાલી અને મોસમ બંને એ જોયું..
સુબોધકાંત > મદન ભાઈ તમે અમારે ઘેર પહેલી વખત પધાર્યા છો હવે ઘેર જવાની ઉતાવળ કરશો માં ! હું રાત્રે તમને ડ્રાઈવિંગ નહિ કરવા દઉં..હું ઓફિસે જઈ ને આવું છું તમે અહીં જોવા લાયક સ્થળો એ જઈ આવો મારી મોસમ અને કવિતા તમને દેખાડશે , રમા બધા માટે જમવાનુ બનાવે છે શાંતિ થી જમી ને સુઈ જજો , તમારે બહાને કવિતા ને ય પિયર માં એક દિ વધારે રોકાવા મળશે એને પછી એને આવવા નહિ મળે..
મદને ઘણી આના કાની કરી પણ રમીલા બહેન અને સુબોધકાંત માન્યા જ નહિ , છેવટે એવું નક્કી થયું કે મદન અને એના પરિવારે રાત રોકાઈ જવું અને સવારે નીકળવું.. એ દરમિયાન ચાર કલ્લાક નો સમય ગાળો છે એમાં શહેર ના બે ચાર જોવા લાયક સ્થળો એ કવિતા મદન અને શીલા ને જોવા લઇ જાય અને જમવા ના સમયે આવી જાય. પિયુષ પણ એમની સાથે જશે.. ડ્રાઈવર તરીકે...
પણ ફાલ્ગુની એ બોમ્બ ફોડ્યો..
હું મારે ઘેર જાઉં છું મારે ઘેર જવું જરૂરી છે મમ્મી એકલી છે ઘર કામ માં મદદ કરવી પડે એની તબિયત પણ કથળેલી રહે છે .. કહી ને ફાલ્ગુની એના ઘેર જવા નીકળી ગઈ..
સુબોધકાંત પણ ઓફિસે જવા નીકળી ગયા. ફાલ્ગુની અને સુબોધકાંત ને એક સાથે નીકળી ગયેલા જોઈ ને વૈશાલી ના દિમાગ માં શંકા નો કીડો સળવળ્યો .બંને જણા સુબોધકાંત ની ઓફિસે તો નહિ જાય? નક્કી કઈ ક દાળ માં કાળું લાગે છે ..જે વિચાર વૈશાલી ના દિમાગ માં આવ્યો એ જ વિચાર મોસમ ના મગજ માં પણ ઝબક્યો.. તરત એણે પ્રોગ્રામ ફેરવી નંખાવ્યો..
જીજુ..તમે કવિતા દીદી અને અંકલ આંટી ફરી આવો હું અને વૈશાલી બહેન અહીં રહીએ છીએ એક ગાડી માં બધા ને નહિ ફાવે...
વૈશાલી ની આંખો માં ચમક આવી ગઈ..મેળ પડે તો ફાલ્ગુની નો પીછો કરું તો એ ક્યાં જાય છે એ ખબર પડી જાય , પણ ફાલ્ગુની નું ઘર મેં ક્યાં જોયું છે? મોસમ ને પુછું તો એને શક જાય ... શું કરું... મસ્ત ચાન્સ છે બન્ને ને રેડ હેન્ડેડ પકડવાનો.. પણ અજાણ્યા શહેર નો ભોમિયો કોણ થાય..?
કવિતા મદન અને શીલા ને લઇ ને પિયુષ જેવો કાર લઇ ને નીકળ્યો કે મોસમે સ્કુટી બહાર કાઢી ..મમ્મી હું અને વૈશાલી આંટો મારી ને આવીએ છીએ..
રમીલા બહેને ના પાડવાનો કોઈ સવાલ જ નહતો...
મોસમે સ્કુટી ચાલુ કર્યુ અને વૈશાલી ને પાછળ બેસી જવા ઈશારો કર્યો... માઉન્ટ આબુ માં લેસ્બિયન સેક્સ ભોગવી લીધા પછી મોસમ અને વૈશાલી એકબીજા સાથે ખાસ્સા એવા ખુલી ચુક્યા હતા એટલે વૈશાલી એ એના મસ્ત બોબલા મોસમ ની પીઠ સાથે જડી દીધા ..
અરે યાર તું તો જાણે હું કોઈ જેન્ટ્સ હોંય એમ છાતી ચીપકાવી દીધી છે મોસમે રોડ પર સ્કુટી આવતાં જ હળવાફૂલ થઇ ને વૈશાલી ને કહ્યું.. બદલા માં વૈશાલી એ મોસમ ની કમ્મર ને બે હાથે પકડી લઇ ને દબાવતાં કહ્યું.. મોસમ ફાલ્ગુની ને પણ સાથે લઇ લીધી હોત તો મજા આવત ને ?
વૈશાલી ના દિમાગ માં થી ફાલ્ગુની અને સુબોધકાંત ખસતા નહતા.. તો મોસમ નું દિમાગ પર ચકરાવે ચડ્યું જ હતું...
મોસમ સડસડાટ સ્કુટી ચલાવી રહી હતી..
વૈશાલી > ક્યાં લઇ જાય છે મોસમ ? આમ હાઇવે પર શું કામ પેટ્રોલ ના ધુમાડા કાઢે છે યાર..બજાર માં ગયા હોત તો મજા ય આવત ..અહીં શું જોવાનું છે?
મોસમ > તું અત્યારે ચુપ મર ..વૈશાલી હું એક ચેકિંગ માં નીકળી છું...
મોસમ ની વાત સાંભળી ને વૈશાલી ને આંચકો લાગ્યો..હેં? શું ચેક કરવા નીકળી છે ? કઈ ખાનગી તપાસ કરવાની છે?
હા વૈશાલી બહુ જ ખાનગી અને સ્ફોટક બાબત છે ,
વૈશાલી ના અચરજ નો પાર નહતો.. હેં ભગવાન આ મોસમ ને ક્યાંક ફાલ્ગુની અને એના પપ્પા ના સંબંધ વિષે ખબર તો નહિ પડી ગઈ હોય? અમે બાથરૂમ માં વાત કરતાં હતા ત્યારે ક્યાંક મોસમ સાંભળી તો નહિ ગઈ હોય ને?
કે પછી ક્યાંક એવું તો નહિ હોય કે મોસમ કોઈ બીજી જ તપાસ માં નીકળી હોય? જો ફાલ્ગુની ની અને એના પપ્પા ની તપાસ માં નીકળી હોય તો મને સાથે શું કામ લે?
પછી પાછો તરત વિચાર આવ્યો..મને સાથે ના લઇ જઈ ને પણ એને શો ફાયદો..જો એ જાણી ગઈ હશે કે ફાલ્ગુની ને એના પપ્પા સાથે નાઝાયઝ સંબંધ છે તો એ એમ પણ જાણી જ ગઈ હશે ને કે હું ય બધું જાણું છું? અને હું જો બધ્ધું જ જાણું છું તો મને સાથે લઇ જવામાં એને વાંધો ય શું હોય? અને શું કામ હોય?
વૈશાલી નું દિમાગ સ્કુટી ના પૈડા કરતાંય વધૂ ગતિ થી ચાલવા માંડ્યું હતું... એક ખૂણા પર સ્કુટી ઉભી રાખી ને મોસમે વૈશાલી ને કહ્યું વૈશું મારે એક અંગત કામ છે તું અહીં સ્કુટી પાસે ઉભી રહીશ..? હું થોડી વાર માં આવું ત્યા લગી? હું દસેક મીનીટ માં જ આવી જઈશ... તને સાથે લઇ જવામાં જોખમ છે નહીતર તને ચોક્કસ લઇ જાત... ધીસ ઇઝ અ સિક્રેટ થીંગ ..
વૈશાલી > હા હા મને કોઈ વાંધો નથી.. પણ જલ્દી આવજે મને અહી અજણ્યા એરિયા માં બીક લાગે છે ..
ના ના હું આવું જ છું તું ઉભી રહે. કહી ને ઉતાવળે મોસમ એક ગલી માં વળી ગઈ , ક્યાં ગઈ હશે..?
એવી તે કઈ ખાનગી બાબત હોઈ શકે? કે જેને માટે મોસમે આટલી ધાંધલ કરી ને મને એકલી મૂકી ને ભાગી જવું પડ્યું..ગલી માં એ કેટલે દુર સુધી ગઈ હશે? વૈશાલી એ સહેજ આગળ જઈ ને જોયું તો ગલી માં એક કાર પાર્ક કરેલી હતી એનો નંબર અને કલર જોઈ ને વૈશાલી સ્તબ્ધ થઇ ગઈ.. માય ગોડ આતો મોસમ ના પપ્પા ની જ કાર છે શું અહીં જ એમની ઓફીસ હશે? જો અહીજ ઓફીસ હોય તો મોસમ નક્કી ફાલ્ગુની અને એના પપ્પા ની બાબત જાણી જ ગઈ હોવી જોઈએ ...મારે હવે શું જરૂર છે મોસમ થી છુપાવવાની ? કેમ કે મોસમ તો જાણે જ છે કે હું ય જાણી ગઈ છું ? વૈશાલીના કદમ આપોઆપ એ ગલી તરફ ચાલવા માંડ્યા ..અને ચાલતા મુસાફર ને મંઝીલ મળવા માં વાર નથી લાગતી.. માંડ બસો ડગલા એ ચાલી ને આગળ ગઈ હશે એટલા માં એક બીજા ટૂંકા વળાંક પર મોસમ ના ચપ્પલ પડેલા એને નજરે પડ્યા ..વૈશાલી ની ધડકન વધી ગઈ.. એ ઝડપ ભેર આગળ વધી..
એક ઓફીસ હતી બોર્ડ મારેલું હતું એસ.કે .ટ્રેડીંગ..દરવાજો ખુલ્લો હતો.. વૈશાલી એ બહુ જ સાવધાની પૂર્વક એ ગલી માં પ્રવેશ કર્યો અને ઓફીસ માં ડોકિયું કર્યું... મોસમ નો લીલો દુપટ્ટો જોઈ ને વૈશાલી ને ખાત્રી થઇ ગઈ કે એસ કે ટ્રેડીંગ એટલે સુબોધકાંત ની જ ઓફીસ હોઈ શકે અને લીલો દુપટ્ટો એ વાત ની ખાત્રી આપતો હતો કે મોસમ એના પપ્પા ના છાનગપતિયા ની તપાસ કરવા ઓફિસે દોડી આવી હતી... પણ અંદર જવું શી રીતે..? કરોડ રૂપિયા નો સવાલ વૈશાલી ને સતાવતો હતો..મોસમ થી છાનામાના શી રીતે ડોકિયું કરવું?
એક ડાર્ક ગ્લાસ વાળી બારી માં થી ડોકિયું કરતાં વૈશાલી ને સામે ઉભેલી મોસમ અને રૂમ માં પુરાયેલા ફાલ્ગુની અને મોસમ ના પપ્પા નજરે પડી ગયા..
વૈશાલી હિંમત કરી ને ત્યા થી ગલી માં આવી ગઈ અને મોસમ ની બિલકુલ પાછળ ઉભી રહી ગઈ... જ્યાં થી મોસમ ડોકિયું કરી ને જોઈ રહી હતી એ જ સાંકડી તિરાડ માં થી વૈશાલી પણ જોવા લાગી.. સુબોધકાંત ફાલ્ગુની નું ટી-શર્ટ ઊંચું કરી ને એના બોલ ચૂસી રહ્યા હતા..
મોસમ દંગ થઇ ને એકી ટસે જોઈ રહી હતી ,,વૈશાલી એ મરક મરક હસતા મોસમ ના ખભે હાથ મૂકી દીધા ..મોસમે પાછળ જ્જોયું ..વૈશાલી ને જોઈ ને એ શરમાઈ ગઈ..વૈશાલી એ અંદર નો નજરો જોતાં જોતાં એના બંને હાથ મોસમ ની બગલ માં થી લઇ જઈ ને સ્તનો પર મૂકી દીધા અને દબાવતાં એની બોચી પર કીસ્સ કરવા લાગી..મોસમે પણ પોતાના પપ્પા ના કારસ્તાન ને નજરે જોઈ ને પોતાની ચૂત ને ખંજવાળતા વૈશાલી ના વાળ માં આંગળા ફેરવી ને અંદર નજર સ્થિર કરી.
મોસમ એના પપ્પા ની હરકતો ને જોઈ ને દંગ થઇ ગઈ. પીઠ પર ચુભતા વૈશાલી ના મદમસ્ત સ્તનો ની હુંફ અને વૈશાલી ના હાથે મર્દન સુખ પામી રહેલા એના કડક કુંવારા સ્તનો ..મોસમ ને અલૌકિક દુનિયા માં લઇ જઈ રહ્યા હતા. મોસમ ના શ્વાસ ભારે થવા લાગ્યા જેમ જેમ એના પપ્પા ને ફાલ્ગુની ના કુંવારા જુવાન બદન સાથે રમત કરતાં એ જોતી ગઈ એમ એમ .