14-03-2020, 02:29 AM
‘வீட்டுக்குள்ள தானேக்கா, இப்படி தான் போட்டுட்டு பங்க்ஷன் எல்லாம் போறாங்க, நீ வெளிய அவ்வளவா போக மாட்ட, வீட்டுல இருக்கும்போது எப்பயாவது உன் வருங்கால புருஷன மயக்கனும்னு தோணிச்சினா, இத போட்டுக்கோ’ என்று மூடை கிளப்ப, திவ்யா சமாதானம் ஆனாள். பின் திவ்யா நீல நிற பட்டு சேலை ஒன்றை கட்ட, சாந்தி அவளுக்கு உதவி செய்தாள். வலது புறம் இழுத்து கட்டி, இடது முலை பாதி தெரியும்படி கட்ட, அது தொப்புளை முழுவதுமாக காட்டியபடி இருந்தது. இடது முலையின் முன்பகுதியில் பாதி முலைக்கு ஜாக்கெட் மூடாததால், அவள் வெள்ளை இடது முலை நீல நிற சேலை முந்தானைக்கும் ப்ளௌஸ் பட்டைக்கும் இடையே கொஞ்சம் கான்றஸ்ட்டாக வெளியே தெரிய திவ்யாவுக்கே அவளை பார்த்ததும் எதோ போல இருந்தது. பின் நகைகள் அணிய நகைகள் பெட்டியை திவ்யா எடுத்து வைக்க, அவள் நகைகளை பார்த்து சாந்தி உண்மையாகவே அசந்து போனாள், ‘என்னக்கா இவ்ளோ நகை வாங்கி வச்சிருக்க, உன் புருஷன் நகையா வாங்கி குவிச்சிருக்காறு’ ‘ஆமாண்டி அவரு எந்த காசு வந்தாலும் நகை புடவைன்னு ஏதாவது வாங்கிட்டு வருவாரு அப்படியே சேர்ந்தது தான் இது, சாகுற வர அந்த மனுஷன் இந்த குடும்பத்துக்காகவே உழைச்சிட்டு போயிட்டாரு’ என்று சொல்லி லேசாக கண்ணை தொடைக்க, ‘விடுக்கா, எல்லாம் போகணும்னு நேரம் இருந்தா போய் தான் தீரனும், பிடிச்சா வைக்க முடியும்’ சாந்தி ஆறுதலாக பேச, ‘அதுவும் சரிதாண்டி, அன்னைக்கே ஜோசியர் சொன்னாரு, இந்த சிறுக்கிக்கு பெத்த அப்பன பாக்குற பாக்கியம் இல்ல, தோஷம் இருக்கு, எனக்கு இரண்டு தாலி தோஷம்ன்னு, என்ன என்னவோ சொன்னாரு, அதுக்கு பரிகாரம் பண்ணி இருந்தா ஒரு வேலை அவரு நம்ம கூட இருந்திருப்பாரோ என்னவோ’ என்றாள் திவ்யா கவலையாக, ‘அப்படியெல்லாம் இல்லக்கா, இந்த காலத்துல எத்தன பேரு ஜோஷியத்த நம்புறாங்க, எல்லாம் விதின்னு நினைச்சிக்கோ, இப்போ உன் புருஷன் இருந்தா இப்படி உன் புள்ளைக்கு நீ அவுத்து காமிக்க முடியுமா இல்ல இப்போ அவனையே கல்யாணம்தான் பண்ண முடியுமா? எல்லாம் நல்லதுக்குனு நினைச்சிக்கோ’ ‘கல்யாணம் பண்ண முடியுமான்னு தெரியலடி, ஆனா அவன் கேட்டா கண்டிப்பா முந்தானை விரிச்சிருப்பேன்’ என்று வெக்க புன்னைகையோடு திவ்யா கூற, ‘அடிப்பாவி, புருஷன வச்சிக்கிட்டே பையனுகூடையும் படுப்பியா, நீ சரியான தெவிடியாடி, நீ என்ன சொல்ற என் அரிப்புக்கு ஊரே வந்தாலும் பத்தாதுன்னு’ என்று சொல்லி திவ்யாவின் குண்டியை சாந்தி கிள்ள, அந்த நேரத்தில் செண்பகம் நிச்சயதார்த்தத்துக்கு தேவையான பொருள்களை வாங்கி உள்ளே நுழைய அவளுடன் பள்ளியில் இருந்து திவ்யா அம்மாவை பார்க்கும் ஆவலோடு ஹரிஷும் நுழைந்தான். வீடு தொடைக்க பட்டு, சுத்தமாக வாசனையாக இருந்தது, வீடு வந்ததும் திவ்யா அம்மாவை கட்டி தழுவி கொள்ளலாம் என்று நினைத்து வந்தவனுக்கு திவ்யா அம்மா கண்ணுலையே படவில்லை. தன் அறைக்கு சென்று புத்தகங்களை எடுத்து வைத்துக்கொண்டிருக்க, செண்பகம் உள்ளே நுழைந்தாள், ‘இந்தாடா இது புது வேஷ்டி சட்டை, குளிச்சிட்டு வந்து இத கட்டிக்கோ’ என்று ஹரிஷின் கையில் புது துணிகளை கொடுத்தாள் செண்பகம். ஹரிஷ் குளித்து முடித்து புது துணி உடுத்த அதற்குள் வீட்டில் சிலர் நடமாட்டம் பேச்சுக்குரல் கேட்க. ஹரிஷிற்கு இன்று நிச்சயதார்த்தம் என்று புரிந்தது. புது துணிகளை அணிந்து ஹரிஷ் காத்திருக்க, ஐயர் ஒருவரது குரலும் கேட்டது. அங்கே புது பாய் விரிக்க பட்டது, பழ தட்டு மாலை எல்லாம் வைக்க பட்டன, செண்பகமும் நடுவில் அமர்ந்திருக்க, அவளுக்கு பக்கவாட்டில் ஐயர் வலது புறமும் சாந்தி இடது புறமும் ஒருவருக்கொருவர் எதிரே பார்த்த படி அமந்திருந்தார்கள். ஐயர் பெண்ணையும் பையனையும் அழைத்து வர சொல்ல, சாந்தி சென்று ஹரிஷையும் செண்பகம் திவ்யாவையும் அழைத்து வந்தார்கள். திவ்யாவை பார்த்ததும் அனைவரது கண்ணும் அகல விரிந்தது. அனைவருக்கும் அவள் போட்டிருந்த ப்ளௌஸ் தான் கண்ணை உறுத்தியது. ஹரிஷ் திவ்யாவை பார்த்து அசந்தே போனான். நீல நிற பாட்டு சேலையில் தொப்புலையும், சேலை பார்டருக்கும் ப்லௌசுக்கும் இடையே கொஞ்சமாக தெரிந்த அவள் வெள்ளை முலையையும் காட்டிக்கொண்டு திவ்யா தலையை குனிந்த வாறு நடந்து வந்து ஹரிஷிக்கு வலது புறம் அமர்ந்தாள். அவளது இடது முலை ஹரிஷின் முகத்திற்கு நேராக இருக்க, அவள் அணிதிருந்த ஜாக்கெட் அதனை இறுக்கமாக பற்றி இருக்க, ஹரிஷ் அதன் வனப்பில் கிறங்கி இருந்தான்.
முகுர்த்த பத்திரிகை வாசிக்க பட, செண்பகம் திவ்யா சார்பிலும், சாந்தி ஹரிஷ் சார்பிலும் தட்டை மாற்றிக்கொண்டார்கள். சம்பரதாயப்படி மாப்பிள்ளை பொண்ணு கழுத்தில் மாலை இட்டு நெற்றியில் குங்குமம் வைக்க சொல்ல, ஹரிஷ் தன் அம்மாவிற்கு மாலை அனுவித்து குங்குமம் வைத்தான். அதே போல திவ்யாவும் தன் மகனுக்கு மாலை இட்டாள். நிச்சயதார்த்தம் முடிய, செண்பகம் திவ்யாவை அவளது அறைக்கு கூட்டி செல்ல, உள்ளே சென்றதும் கதவு மூடப்பட்டது. அதை பார்த்து சாந்தி ஹரிஷிடம் பெருமூச்சி விட்டபடி, ‘இனிமே உன் பொண்டாட்டிய கல்யாணம் அன்னைக்கு தான் நீ பாக்க முடியும்’ என்று சொல்ல, ஹரிஷ் கொஞ்சம் பதறியே போனான். ‘அவ்வளவுதானா சித்தி’ என்று கேட்டவனை, ‘அவ்வளவுதான், அப்புறம் இங்க என்ன சாந்தி முகுர்த்தமா நடத்துறாங்க, நிச்சயதார்த்தம் தானே, இனிமே எல்லாம் கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் தான். நீ அவ முகத்த கூட பார்க்க முடியாது, கொஞ்ச நாளுதானே பொறுத்துக்க’ என்று ஆறுதலாய் கூற, ஹரிஷிர்க்கு வருத்தம் தாங்க முடியவில்லை. நிச்சயதார்த்தம் முடிந்த அன்றே, சாந்தி தன் பிள்ளைகளுக்கு ஸ்கூல் இருப்பதாக கூறி கிளம்ப, நிச்சயதார்த்ததுக்கு வந்த அனைவரும் ஒவ்வொருவராக கிளம்பி செல்ல, வீடு அமைதி ஆனது, அடுத்த இரண்டு நாளைக்கு திவ்யா ஹரிஷ் கண்களில் படவே இல்லை, அவன் ஸ்கூல் செல்லும்போதும் அவள் அறை கதவு மூடி இருக்கும், அவன் திரும்பி வரும்போதும் அவள் அறை கதவு மூடியே இருக்கும், திவ்யாவிற்கு எதுவும் தேவை என்றால் அதை செண்பகம் அதை செய்து கொடுத்துவிட்டு மறுபடியும் கதவை மூடிக்கொள்வாள். இப்படியே இரண்டு நாட்கள் போக, மூன்றாவது நாள் விடயற்காலை யாரோ ஹரிஷை தட்டி எழுப்புவது போல் இருந்தது. இருட்டில் யாரென்று தெரிவதற்கு முன், ‘சத்தம் போடாம கொல்லைபுறம் வா’ என்று சொல்லி அந்த குரல் முன்னே செல்ல, அது திவ்யா அம்மாவின் குரல் என்று புரிந்து ஹரிஷ் உடனே எழுந்து பின்னாடி சென்றான். பாட்டி ஹாலில் தூங்கிக்கொண்டிருக்க, மெதுவாக அவளை எழுப்பாமல் பின்புறம் செல்ல, அங்கே லைட் எரிந்துகொண்டிருக்க, திவ்யாவை காணவில்லை, ‘என்னடா நாம கண்டது கனவா என்ன’ என்று கண்ணை கசக்கி கொண்டு பார்க்க, திவ்யா பின்புறம் ஈசானி மூலையில் பனைஒலையில் செய்து இருந்த கூடாரத்தில் இருந்து தலையை வெளியே எட்டி பார்த்து ‘ஹரிஷ் இங்க வா’ என்றாள். அவள் தலையை கண்டதும் மகிழ்ச்சியில் ஹரிஷ் அங்கே ஓட, திவ்யா வெறும் பாவாடையை கட்டிக்கொண்டு நின்றுகொண்டிருந்தாள்.அவளை பார்த்ததும் ‘அம்மா’ என்று ஆசையாக ஹரிஷ் ஓடி சென்று கட்டிக்கொள்ள, திவ்யாவும் அவள் பங்கிற்கு ஹரிஷை இறுக்கமாக கட்டிக்கொண்டாள். இருவரும் இறுக்கி அணைத்துக்கொள்ள, திவ்யாவின் முலை ஹரிஷின் வெறும் நெஞ்சில் பட்டு அழுத்தி அதில் இருந்து பால் பாவாடையோடு கசிய, அதை இருவரும் உணர, ஹரிஷ் இன்னும் அவளை இறுக்கி அணைத்துக்கொள்ள இருவரும் மெய் மறந்து கட்டிக்கொண்டு பின் விலகினார்கள். ‘என்னம்மா இப்படி நிக்குற, அதுவும் இந்த நேரத்துல, உன்ன பார்க்காம இரண்டு நாளா நான் எப்படி தவிச்சி போயிட்டேன் தெரியுமா, உனக்கு என் மேல பாசமே இல்ல’ என்று அங்கலாய்க்க, ‘நானும்தான் ரெண்டு நாளா உன்ன பார்க்கம ஏங்கி போய்டேன். உன் மேல பாசம் இல்லாமையா உன்ன இங்க வர சொன்னேன். உங்க பாட்டி தான் நீ எழுந்திரிக்கிரதுக்குள்ள என்ன குளிச்சி முடிக்க சொன்னா, அதான் குளிக்க வந்தேன், அப்படியே உன்னையும் பாக்க மனசு எங்கிச்சி அதான் உன்ன இங்க வர சொன்னேன்’ என்று அவள் அன்பை வெளிக்காட்ட, இருவரும் மறுபடியும் கட்டிக்கொண்டார்கள். கட்டியபடியே ஹரிஷ் திவ்யாவின் காது மடல்களில் முத்தமிட, திவ்யா உடல் சிலிர்க்க ‘டேய், சும்மா இரு, அம்மாவ சூடு ஏத்தாத’ என்று கொஞ்சலாக சொல்ல, ஹரிஷ் அவளை காமமாக பார்த்தான். என்னதான் அம்மாவை எத்தனையோ முறை பாவாடை கட்டிக்கொண்டு பார்த்திருந்தாலும், இன்று ரகசியமாக பார்ப்பது அவனுக்கு கிளர்ச்சியாக இருந்தது. அவன் பார்வையை தாங்க முடியாமல் ‘என்னடா அப்படி பாக்குற, அம்மாவை பார்த்ததே இல்லையா’, ‘இல்லம்மா நீ நாளுக்கு நாள் அழகா ஆயிட்டே போற’ என்று சொல்லி ஹரிஷ் நெருங்கி வர, ‘போதும் நீ விட்ட மடத்த பிடிப்ப, போ போய் படு, இனிமே கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் தான் எதுனாலும்’ ‘ஹம் ஹம் என்னம்மா இப்படி காலைல எழுப்பி அறையும் குறையுமா நின்னு மூடு ஏத்திட்டு போன்னு சொல்ற’
‘அதுக்கு, இது எவ்ளோ பெரிய தப்பு தெரியுமா நிச்சயதார்த்தம் ஆனா நாம ரெண்டு பெரும் பார்த்துக்கவே கூடாது’ ‘அதெல்லாம் ஊருக்கு, இப்போதான் நாம இருக்குறத யாரும் பாக்கலைல அப்புறம் என்ன’ ஹரிஷ் கை திவ்யாவின் இடையில் பாவாடையோடு பிடித்து கசக்க. ‘ச்சீ திருடா சும்மா இரு’ என்றாலே தவிர அவன் கையை தட்டி விடாமல் அதன் ஸ்பரிசத்தை ரசித்தாள். ஹரிஷ் மெதுவாக நெருங்கி வர, மீண்டும் அவனை தள்ளி ‘வேண்டாம் ஹரிஷ், அம்மா பாவம்ல’ என்று காமமாக கூற, ‘ப்ளீஸ் மா இங்க பாரு, உன்னை பார்த்ததும் எப்படி இருக்குன்னு’ என்று சொல்லி அவன் சுன்னி எழுந்து நிற்ப்பதை அவளுக்கு காட்ட, இதுநாள் வரை அதன் வீரியத்தை அதிகம் பார்க்காத திவ்யா அதை பார்த்ததும் கொஞ்சம் தடுமாறினாள். மெதுவாக செண்பகம் வருகிறாளா என்று திரும்பி பார்த்தபடி, ஹரிஷின் பூலை அவன் ஷார்ட்ஸ்ஸோடு தடவிக்கொண்டே ஹரிஷ் பக்கம் திரும்பி ‘இப்போ உனக்கு என்ன பண்ணனும், ம்ம்ம்?’ என்று கேட்க, ஹரிஷ் அவள் கை தடவலில் மெய் மறந்தவனாய் அவள் அருகில் வந்தான். ‘எனக்கு நீ வேணும்’ என்று ஹரிஷ் கிறக்கமாக சொல்ல. ‘ம்ம்ம்ம்’ என்ற பதில் மட்டும் கூறியபடி திவ்யா ஹரிஷின் பூலின் அளவை அளந்த படி ‘இவருக்கு என்ன வேணுமா’ என்று கேட்க ‘அவருக்கு இவ வேணுமாம்’ என்று ஹரிஷ் திவ்யாவின் கூதிமேட்டை தீண்ட, இன்னும் வலி முழுவதும் குறையாத நிலையில் ‘ஆஆ, சும்மா இருடா, அதெல்லாம் அவருக்கு இப்போ கிடையாதுன்னு சொல்லிடு’ ‘அப்போ என்னதான் இப்போ கிடைக்குமாம்’ ‘ம்ம்ம் ஒண்ணுமே கிடைக்காது’ என்று சொல்லி கிண்டலாக சிரித்து விட்டு, அவன் பூலை ஷார்ட்ஸ்ஸோடு பிடித்து தன் பக்கத்தில் இழுத்தாள். அவள் இழுத்த இழுப்புக்கு ஹரிஷ் செல்ல, அவள் கை வேளையில் மயங்கி நின்றான். ‘அம்மா’ ‘ம்ம்ம் என்னடா செல்லம்’ ‘பசிக்குதும்மா’ க்லுக் என்று சிரித்தபடி ‘என்ன வேணும் என் செல்லத்துக்கு’ ‘பால் கொடேன்’ ‘உன் தங்கச்சிக்கு வேணாமா அது’ ‘அவ என்ன பூராத்தையுமா குடிச்சிட போறா’ ‘அவ குடிக்க மாட்டா நீ பூராத்தையும் குடிச்சிடுவியே’ ‘நீதானே சொன்ன, எனக்கு போகத்தான் மீதின்னு’ அவன் சொல்லும்போது திவ்யாவின் கைகள் அவன் பூலை இன்னும் இறுக்கியது, ‘ஆஆ, குடும்மா’ ‘நான்தான் குடுக்கணுமா நீங்களே எடுத்து குடிச்சிக்க வேண்டியதுதானே’ ‘என்ன இருந்தாலும் நீ தூக்கி ஊட்டுற மாதிரி வருமா’ ‘ம்ம்ம்ம், அம்மா கை வேலையா இருக்கேன்ல’ ‘அப்போ நானே குடிச்சிக்கட்டா’ ஹரிஷை பார்த்து சிரித்தபடி ஹரிஷின் பார்வை தன் முலை மேலே படுவதை அறிந்து, தன் பாவாடை நாடாவை உருவினாள். வலது கை வேலையாக இருக்க இடது கையை வைத்து தன் இடது முலை பக்கத்தை பிடித்துக்கொண்டு வலது பக்க பாவாடையை சரியவிட்டு தன் வலது முலையை ஹரிஷ் கண்ணுக்கு விருந்தாக்க, ஹரிஷ் பசியில் இருந்த கன்னுக்குட்டி போல அவள் மடுவை முட்டி பால் குடித்தான். அவன் உரியும் வேகத்தை ஏற்க்கனவே ஒரு முறை திவ்யா அனுபவித்திருந்தாலும், அதன் வேகத்திற்கு அவள் உடல் பழகாத நிலையில் கொஞ்சம் தடுமாறியே போனாள். ஹரிஷ் தன் கீழ் தாடை வேகமாக அசைய தன் நாக்கின் நடுவில் முலைக்காம்பை வைத்து மேல் உதட்டால் அவள் முலையை இறுக பிடித்துபடி வேகமாக சப்பினான். பூவை போல மிருதுவான முலையின் சூடும், பாலின் வாசமும் அதன் ருசியும் ஹரிஷை அதில் இருந்து வாய் எடுக்க முடியாதவாறு கட்டிபோட்டது. அவன் உரியும் சுகத்தை அனுபவித்துக்கொண்டே திவ்யா மெதுவாக ஹரிஷின் ஷார்ட்ஸ் உள்ளே கையை விட அவன் பூலின் அடிப்பகுதி அவள் கையில் சிக்கியாது. அவள் கை பட்டதும் அவன் இளமை இன்னும் அதிகம் துடித்ததை திவ்யா உணராமல் இல்லை. மெதுவாக உள்ளே ஆழமாக கையை விட, அவள் மணிக்கட்டின் உதவியோடு ஹரிஷின் ஷார்ட்சை கீழ இறக்கி அவன் சுன்னியை வெளியே எடுத்தாள். அடியில் இருந்து முனை வரை அதன் அளவை அளந்தவள், தன் கையில் கம்பாக நீண்டு கொண்டிருந்ததை கீழும் மேலுமாக உருவ ஆரம்பித்தாள். அவள் உருவ உருவ அதற்க்கு ஏற்றார்போல தன் உடலை ஆட்டியபடி அம்மாவின் முலை பாலில் வசியமாக, இருவரின் மூச்சி மட்டுமே இப்போது பேசிக்கொண்டன. ஹரிஷ் இன்னும் அருகில் வந்து அவளின் குண்டியில் தன் கையை தடவி அளந்து பின் கொத்தாக பிடித்து கசக்கி தூக்க, திவ்யா அந்த அமைதியான காலை நேரத்தில் சத்தமாக முனங்க முடியாமல் ‘ம்ம்ம்’ என்று அமைதியாக முனங்கி தன் உணர்ச்சியை தன் கையின் பிடியில் இருக்கும் ஹரிஷின் பூலில் காட்ட, அதில் ஹரிஷ் உந்தப்பட்டு திவ்யாவின் முலையை கடிக்க, திவ்யா இப்போது சத்தமாக ‘ஆஆ’ என்று கத்தினாள்.
‘பொருக்கி, கடிக்காதடா’ என்று காற்றாக சொல்ல, ஹரிஷ் அவள் பேசுவது ஏதும் கேட்டது போல் காட்டிக்கொள்ளாமல் பாலை சப்புவதில் முழு கவனமும் செலுத்தி இருந்தான்.
முகுர்த்த பத்திரிகை வாசிக்க பட, செண்பகம் திவ்யா சார்பிலும், சாந்தி ஹரிஷ் சார்பிலும் தட்டை மாற்றிக்கொண்டார்கள். சம்பரதாயப்படி மாப்பிள்ளை பொண்ணு கழுத்தில் மாலை இட்டு நெற்றியில் குங்குமம் வைக்க சொல்ல, ஹரிஷ் தன் அம்மாவிற்கு மாலை அனுவித்து குங்குமம் வைத்தான். அதே போல திவ்யாவும் தன் மகனுக்கு மாலை இட்டாள். நிச்சயதார்த்தம் முடிய, செண்பகம் திவ்யாவை அவளது அறைக்கு கூட்டி செல்ல, உள்ளே சென்றதும் கதவு மூடப்பட்டது. அதை பார்த்து சாந்தி ஹரிஷிடம் பெருமூச்சி விட்டபடி, ‘இனிமே உன் பொண்டாட்டிய கல்யாணம் அன்னைக்கு தான் நீ பாக்க முடியும்’ என்று சொல்ல, ஹரிஷ் கொஞ்சம் பதறியே போனான். ‘அவ்வளவுதானா சித்தி’ என்று கேட்டவனை, ‘அவ்வளவுதான், அப்புறம் இங்க என்ன சாந்தி முகுர்த்தமா நடத்துறாங்க, நிச்சயதார்த்தம் தானே, இனிமே எல்லாம் கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் தான். நீ அவ முகத்த கூட பார்க்க முடியாது, கொஞ்ச நாளுதானே பொறுத்துக்க’ என்று ஆறுதலாய் கூற, ஹரிஷிர்க்கு வருத்தம் தாங்க முடியவில்லை. நிச்சயதார்த்தம் முடிந்த அன்றே, சாந்தி தன் பிள்ளைகளுக்கு ஸ்கூல் இருப்பதாக கூறி கிளம்ப, நிச்சயதார்த்ததுக்கு வந்த அனைவரும் ஒவ்வொருவராக கிளம்பி செல்ல, வீடு அமைதி ஆனது, அடுத்த இரண்டு நாளைக்கு திவ்யா ஹரிஷ் கண்களில் படவே இல்லை, அவன் ஸ்கூல் செல்லும்போதும் அவள் அறை கதவு மூடி இருக்கும், அவன் திரும்பி வரும்போதும் அவள் அறை கதவு மூடியே இருக்கும், திவ்யாவிற்கு எதுவும் தேவை என்றால் அதை செண்பகம் அதை செய்து கொடுத்துவிட்டு மறுபடியும் கதவை மூடிக்கொள்வாள். இப்படியே இரண்டு நாட்கள் போக, மூன்றாவது நாள் விடயற்காலை யாரோ ஹரிஷை தட்டி எழுப்புவது போல் இருந்தது. இருட்டில் யாரென்று தெரிவதற்கு முன், ‘சத்தம் போடாம கொல்லைபுறம் வா’ என்று சொல்லி அந்த குரல் முன்னே செல்ல, அது திவ்யா அம்மாவின் குரல் என்று புரிந்து ஹரிஷ் உடனே எழுந்து பின்னாடி சென்றான். பாட்டி ஹாலில் தூங்கிக்கொண்டிருக்க, மெதுவாக அவளை எழுப்பாமல் பின்புறம் செல்ல, அங்கே லைட் எரிந்துகொண்டிருக்க, திவ்யாவை காணவில்லை, ‘என்னடா நாம கண்டது கனவா என்ன’ என்று கண்ணை கசக்கி கொண்டு பார்க்க, திவ்யா பின்புறம் ஈசானி மூலையில் பனைஒலையில் செய்து இருந்த கூடாரத்தில் இருந்து தலையை வெளியே எட்டி பார்த்து ‘ஹரிஷ் இங்க வா’ என்றாள். அவள் தலையை கண்டதும் மகிழ்ச்சியில் ஹரிஷ் அங்கே ஓட, திவ்யா வெறும் பாவாடையை கட்டிக்கொண்டு நின்றுகொண்டிருந்தாள்.அவளை பார்த்ததும் ‘அம்மா’ என்று ஆசையாக ஹரிஷ் ஓடி சென்று கட்டிக்கொள்ள, திவ்யாவும் அவள் பங்கிற்கு ஹரிஷை இறுக்கமாக கட்டிக்கொண்டாள். இருவரும் இறுக்கி அணைத்துக்கொள்ள, திவ்யாவின் முலை ஹரிஷின் வெறும் நெஞ்சில் பட்டு அழுத்தி அதில் இருந்து பால் பாவாடையோடு கசிய, அதை இருவரும் உணர, ஹரிஷ் இன்னும் அவளை இறுக்கி அணைத்துக்கொள்ள இருவரும் மெய் மறந்து கட்டிக்கொண்டு பின் விலகினார்கள். ‘என்னம்மா இப்படி நிக்குற, அதுவும் இந்த நேரத்துல, உன்ன பார்க்காம இரண்டு நாளா நான் எப்படி தவிச்சி போயிட்டேன் தெரியுமா, உனக்கு என் மேல பாசமே இல்ல’ என்று அங்கலாய்க்க, ‘நானும்தான் ரெண்டு நாளா உன்ன பார்க்கம ஏங்கி போய்டேன். உன் மேல பாசம் இல்லாமையா உன்ன இங்க வர சொன்னேன். உங்க பாட்டி தான் நீ எழுந்திரிக்கிரதுக்குள்ள என்ன குளிச்சி முடிக்க சொன்னா, அதான் குளிக்க வந்தேன், அப்படியே உன்னையும் பாக்க மனசு எங்கிச்சி அதான் உன்ன இங்க வர சொன்னேன்’ என்று அவள் அன்பை வெளிக்காட்ட, இருவரும் மறுபடியும் கட்டிக்கொண்டார்கள். கட்டியபடியே ஹரிஷ் திவ்யாவின் காது மடல்களில் முத்தமிட, திவ்யா உடல் சிலிர்க்க ‘டேய், சும்மா இரு, அம்மாவ சூடு ஏத்தாத’ என்று கொஞ்சலாக சொல்ல, ஹரிஷ் அவளை காமமாக பார்த்தான். என்னதான் அம்மாவை எத்தனையோ முறை பாவாடை கட்டிக்கொண்டு பார்த்திருந்தாலும், இன்று ரகசியமாக பார்ப்பது அவனுக்கு கிளர்ச்சியாக இருந்தது. அவன் பார்வையை தாங்க முடியாமல் ‘என்னடா அப்படி பாக்குற, அம்மாவை பார்த்ததே இல்லையா’, ‘இல்லம்மா நீ நாளுக்கு நாள் அழகா ஆயிட்டே போற’ என்று சொல்லி ஹரிஷ் நெருங்கி வர, ‘போதும் நீ விட்ட மடத்த பிடிப்ப, போ போய் படு, இனிமே கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் தான் எதுனாலும்’ ‘ஹம் ஹம் என்னம்மா இப்படி காலைல எழுப்பி அறையும் குறையுமா நின்னு மூடு ஏத்திட்டு போன்னு சொல்ற’
‘அதுக்கு, இது எவ்ளோ பெரிய தப்பு தெரியுமா நிச்சயதார்த்தம் ஆனா நாம ரெண்டு பெரும் பார்த்துக்கவே கூடாது’ ‘அதெல்லாம் ஊருக்கு, இப்போதான் நாம இருக்குறத யாரும் பாக்கலைல அப்புறம் என்ன’ ஹரிஷ் கை திவ்யாவின் இடையில் பாவாடையோடு பிடித்து கசக்க. ‘ச்சீ திருடா சும்மா இரு’ என்றாலே தவிர அவன் கையை தட்டி விடாமல் அதன் ஸ்பரிசத்தை ரசித்தாள். ஹரிஷ் மெதுவாக நெருங்கி வர, மீண்டும் அவனை தள்ளி ‘வேண்டாம் ஹரிஷ், அம்மா பாவம்ல’ என்று காமமாக கூற, ‘ப்ளீஸ் மா இங்க பாரு, உன்னை பார்த்ததும் எப்படி இருக்குன்னு’ என்று சொல்லி அவன் சுன்னி எழுந்து நிற்ப்பதை அவளுக்கு காட்ட, இதுநாள் வரை அதன் வீரியத்தை அதிகம் பார்க்காத திவ்யா அதை பார்த்ததும் கொஞ்சம் தடுமாறினாள். மெதுவாக செண்பகம் வருகிறாளா என்று திரும்பி பார்த்தபடி, ஹரிஷின் பூலை அவன் ஷார்ட்ஸ்ஸோடு தடவிக்கொண்டே ஹரிஷ் பக்கம் திரும்பி ‘இப்போ உனக்கு என்ன பண்ணனும், ம்ம்ம்?’ என்று கேட்க, ஹரிஷ் அவள் கை தடவலில் மெய் மறந்தவனாய் அவள் அருகில் வந்தான். ‘எனக்கு நீ வேணும்’ என்று ஹரிஷ் கிறக்கமாக சொல்ல. ‘ம்ம்ம்ம்’ என்ற பதில் மட்டும் கூறியபடி திவ்யா ஹரிஷின் பூலின் அளவை அளந்த படி ‘இவருக்கு என்ன வேணுமா’ என்று கேட்க ‘அவருக்கு இவ வேணுமாம்’ என்று ஹரிஷ் திவ்யாவின் கூதிமேட்டை தீண்ட, இன்னும் வலி முழுவதும் குறையாத நிலையில் ‘ஆஆ, சும்மா இருடா, அதெல்லாம் அவருக்கு இப்போ கிடையாதுன்னு சொல்லிடு’ ‘அப்போ என்னதான் இப்போ கிடைக்குமாம்’ ‘ம்ம்ம் ஒண்ணுமே கிடைக்காது’ என்று சொல்லி கிண்டலாக சிரித்து விட்டு, அவன் பூலை ஷார்ட்ஸ்ஸோடு பிடித்து தன் பக்கத்தில் இழுத்தாள். அவள் இழுத்த இழுப்புக்கு ஹரிஷ் செல்ல, அவள் கை வேளையில் மயங்கி நின்றான். ‘அம்மா’ ‘ம்ம்ம் என்னடா செல்லம்’ ‘பசிக்குதும்மா’ க்லுக் என்று சிரித்தபடி ‘என்ன வேணும் என் செல்லத்துக்கு’ ‘பால் கொடேன்’ ‘உன் தங்கச்சிக்கு வேணாமா அது’ ‘அவ என்ன பூராத்தையுமா குடிச்சிட போறா’ ‘அவ குடிக்க மாட்டா நீ பூராத்தையும் குடிச்சிடுவியே’ ‘நீதானே சொன்ன, எனக்கு போகத்தான் மீதின்னு’ அவன் சொல்லும்போது திவ்யாவின் கைகள் அவன் பூலை இன்னும் இறுக்கியது, ‘ஆஆ, குடும்மா’ ‘நான்தான் குடுக்கணுமா நீங்களே எடுத்து குடிச்சிக்க வேண்டியதுதானே’ ‘என்ன இருந்தாலும் நீ தூக்கி ஊட்டுற மாதிரி வருமா’ ‘ம்ம்ம்ம், அம்மா கை வேலையா இருக்கேன்ல’ ‘அப்போ நானே குடிச்சிக்கட்டா’ ஹரிஷை பார்த்து சிரித்தபடி ஹரிஷின் பார்வை தன் முலை மேலே படுவதை அறிந்து, தன் பாவாடை நாடாவை உருவினாள். வலது கை வேலையாக இருக்க இடது கையை வைத்து தன் இடது முலை பக்கத்தை பிடித்துக்கொண்டு வலது பக்க பாவாடையை சரியவிட்டு தன் வலது முலையை ஹரிஷ் கண்ணுக்கு விருந்தாக்க, ஹரிஷ் பசியில் இருந்த கன்னுக்குட்டி போல அவள் மடுவை முட்டி பால் குடித்தான். அவன் உரியும் வேகத்தை ஏற்க்கனவே ஒரு முறை திவ்யா அனுபவித்திருந்தாலும், அதன் வேகத்திற்கு அவள் உடல் பழகாத நிலையில் கொஞ்சம் தடுமாறியே போனாள். ஹரிஷ் தன் கீழ் தாடை வேகமாக அசைய தன் நாக்கின் நடுவில் முலைக்காம்பை வைத்து மேல் உதட்டால் அவள் முலையை இறுக பிடித்துபடி வேகமாக சப்பினான். பூவை போல மிருதுவான முலையின் சூடும், பாலின் வாசமும் அதன் ருசியும் ஹரிஷை அதில் இருந்து வாய் எடுக்க முடியாதவாறு கட்டிபோட்டது. அவன் உரியும் சுகத்தை அனுபவித்துக்கொண்டே திவ்யா மெதுவாக ஹரிஷின் ஷார்ட்ஸ் உள்ளே கையை விட அவன் பூலின் அடிப்பகுதி அவள் கையில் சிக்கியாது. அவள் கை பட்டதும் அவன் இளமை இன்னும் அதிகம் துடித்ததை திவ்யா உணராமல் இல்லை. மெதுவாக உள்ளே ஆழமாக கையை விட, அவள் மணிக்கட்டின் உதவியோடு ஹரிஷின் ஷார்ட்சை கீழ இறக்கி அவன் சுன்னியை வெளியே எடுத்தாள். அடியில் இருந்து முனை வரை அதன் அளவை அளந்தவள், தன் கையில் கம்பாக நீண்டு கொண்டிருந்ததை கீழும் மேலுமாக உருவ ஆரம்பித்தாள். அவள் உருவ உருவ அதற்க்கு ஏற்றார்போல தன் உடலை ஆட்டியபடி அம்மாவின் முலை பாலில் வசியமாக, இருவரின் மூச்சி மட்டுமே இப்போது பேசிக்கொண்டன. ஹரிஷ் இன்னும் அருகில் வந்து அவளின் குண்டியில் தன் கையை தடவி அளந்து பின் கொத்தாக பிடித்து கசக்கி தூக்க, திவ்யா அந்த அமைதியான காலை நேரத்தில் சத்தமாக முனங்க முடியாமல் ‘ம்ம்ம்’ என்று அமைதியாக முனங்கி தன் உணர்ச்சியை தன் கையின் பிடியில் இருக்கும் ஹரிஷின் பூலில் காட்ட, அதில் ஹரிஷ் உந்தப்பட்டு திவ்யாவின் முலையை கடிக்க, திவ்யா இப்போது சத்தமாக ‘ஆஆ’ என்று கத்தினாள்.
‘பொருக்கி, கடிக்காதடா’ என்று காற்றாக சொல்ல, ஹரிஷ் அவள் பேசுவது ஏதும் கேட்டது போல் காட்டிக்கொள்ளாமல் பாலை சப்புவதில் முழு கவனமும் செலுத்தி இருந்தான்.