கிராமத்து காவியம்

[kamaraja00x]

கிராமத்து காவியம்- 6

“அத்தை. அத்தை உங்க மேல எனக்கு ரொம்ப ஆசை அத்தை" என்றான் ரங்கசாமி.

“தெரியும்டா ரங்கா. நீ இன்னிக்கு வந்ததிலேருந்தே ரெட்டை வசனம் பேசிட்டு இருந்தியே” என்றாள் லட்சுமி. ரங்கசாமி தன் சட்டையைக் கழற்றி முழு நிர்வாணமாக நின்றான். அவனது குறி விடைத்து நின்றது லட்சுமி”

“என்மேல படுடா ரங்கா" என்றாள். ரங்கசாமிக்கு தான் லட்சுமி எந்த மாதிரி அவளைப் பண்ணக் கேட்கிறாள் என்பது நன்றாகவே தெரியுமே. காலை விரித்து அவளது முக்கோணத்துக்குள் இறக்கினான்

ரங்கசாமி லட்சுமி அவனைஇறுக்கிக் கட்டிக் கொண்டாள். இழுத்து இழுத்து அடிக்க ஆரம்பித்தான் ரங்கசாமி. குளியலறையின் ஈரத்தில் லட்சுமியின் உடல் ஏறி ஏறி இறங்குவதும், அவனது உறுப்பு அவளுக்குள் ஏறி ஏறி இறங்குவதும் எல்லாம் சேர்ந்து சளக் சளக் என்றுசத்தம் கேட்க ஆரம்பித்தது.

“ரங்கா ரங்கா ம்ம்ம். நல்லா குத்துடா” என்று முனகினாள் லட்சுமி. இருவரும் இயங்குவதால் வந்த தண்ணீர் சத்தமும், அவளது முனகலும் அவனை வெறியேற்றின. ஏறி ஏறி இறங்கினான் ரங்கசாமி. ஒரு வருடம் ஆன பின்னர் இப்போது தான் அவன் ஒரு பெண்ணை அனுபவிக்கிறான். இருப்பினும், நேற்றுத் தான் கை ஜோ லிசெய்ததால், கொஞ்சம் தாமதமாகும் என்று நினைத்திருந்தான். ஆனால், லட்சுமியின் முகமும், அவளது மார்பகங்களும் அவளது உடலின் உஷ்ணமும் அவனை வெகு விரைவிலேயே தீர்த்து விடும் போல உணர்ச்சி பொங்கியது. லட்சுமி அவனைத் தள்ளி கீழே விட்டு, அவள் மேலே சென்று அவனது குறியை தேங்காய் உரிக்க ஆரம்பித்தாள். அப்போது அவளது முழு முகமும், மார்பகங்களும், சினிமாஸ்கோப் படத்தை முதல் வரிசையில் உட்கார்ந்து பார்ப்பது போல எதைப் பார்ப்பது எதை விடுவது என்று குழப்பமாக இருந்தது. தலையை தூக்கி அவளது ஒரு மார்பகத்தை கடித்தான்.

வெகுகாலம் கண்ட கனவல்லவா அது? சப்ப ஆரம்பித்தான். அவள் உணர்ச்சி பொங்க இன்னும் கடிக்க கொடுத்தாள்லட்சுமியை தள்ளி கீழே விட்டு அவன் மேலே ஏறி அவளை செய்ய ஆரம்பித்தான்.

இழுத்து இழுத்து செருகும் ஒவ்வொரு முறையும் ரங்கா ரங்கா என்றாள் லட்சுமி. அது ரங்கசாமியின் காதுகளில் தேனாகப்பாய்ந்தது. ரங்கசாமி அவளது உதடுகளைக் கடித்து உறிஞ்சினான். அவளது உமிழ்நீர் அவனது வாயில் உண்மையிலேயே தேனாகப் பாய்ந்தது. அவளது மார்பகங்கள் அவனது மார்பில் அழுந்துவது பரமபரவசத்தை ஏற்படுத்தியது. அவனது கை அவளது இடுப்பில் இறுக்கி அவளது உடலை அவனோடு வைத்து அழுத்தியது. அவன் தன் கைகளை அவளது இரு கைகளுக்குள்ளும் விட்டு அவளை தன்னோடு சேர்த்து இறுக்கி அவளது எலும்புகள் எல்லாம் நொருங்கும்படி அணைத்தான். இன்பப் பரவசத்தில்கண்களை மூடி உதடுகளை விரித்ததைப் பார்த்தான் ரங்கசாமி இது தானே உனக்கு வேண்டும்" என்று நினைத்துக் கொண்டு மேலும் வேகமாக இயங்க, அந்த வேகத்தில் லட்சுமி உணர்ச்சி உச்சத்தை அடைவதை உணர்ந்தான் ரங்கசாமி.

ரங்கசாமி அதை பார்க்கும் போது தனது உணர்ச்சியும் உச்சத்தை அடைவதை உணர்ந்தான். ஆனால், உடனே மனத்தை அந்த இடத்திலிருந்து வெளியேற்றி தனது மனைவியையும் திருவிழாவையும் நினைத்து தன் உடலில் இன்பம் பொங்குவதை தடுத்து நிறுத்தினான். ஆயினும், இயங்குவதை நிறுத்தவில்லை. இயக்கம் லட்சுமியை உச்சத்தில் அடித்தது. அவள் உச்சமாகியும், ரங்கசாமி விடாமல் இயங்கிக் கொண்டிருப்பதை ஆச்சரியமாகப் பார்த்த லட்சுமி கண் திறந்து

“நல்லா பண்றேடா ரங்கா. ஆ ஆஆ” என்று இன்னொரு முறை உச்சத்தை அடைந்தாள்.

ரங்கசாமி இன்னும் வேறெதை எதையோ நினைத்து தனக்கு வெளி வந்து விடாமல் இயங்க முயற்சித்தான். ஆயினும் மூன்றாம் முறை லட்சுமி உணர்ச்சி வேகத்தை அடைவதைப் பார்க்கும் போது அவனால் கட்டுப்படுத்த முடியாமல் தானும் உணர்ச்சியின் உச்சத்தை எட்டினான். அவனும் லட்சுமியும் ஒரே நேரத்தில் உச்சத்தை எட்டினார்கள்லட்சுமி நன்றி பொங்கும் கண்களால் ரங்கசாமியைப் பார்த்தாள்.
“ரங்கா, நான் ஒன்னோடயே ஓடி வந்துடறேண்டா. இது மாதிரி என்னை யாருமே செஞ்சதில்லை. மூணு தடவை ஒரே சமயத்தில இப்பத்தான் எனக்கு ஆயிருக்கு" என்று அவனை உச்சி மோர்ந்து முத்தமிட்டாள்.

ரங்கசாமி விரும்பியதும் இதுவே. ரங்கசாமி அப்படியே லட்சுமி மீது படுத்துக் கிடந்தான். வெகு காலத்துக்குப் பின்னர் அப்படிக் கிடப்பது சுகமானதாகஇருந்தது. மரகதத்துக்கு இல்லாத இந்த பெரிய மார்பகங்கள் அவனுக்கு இன்னொரு புது அனுபவத்தைக் கொடுத்தன. தன் கைகளை கீழே கொடுத்து லட்சுமியின் பிருஷ்ட பாகத்தை தன்னோடு வைத்து அழுத்தினான். ம். க் என்று முனகினாள் லட்சுமி. அவளது முனகல் அவனுக்கு இன்பமாக இருந்தது. அவள் இன்னும் முனகிக் கேட்கவேண்டும் போல ஆர்வமாக இருந்தது. இன்னும் தனது குறி வலுவிழக்காமல் இருப்பது அவனுக்கு ஆச்சரியமாக இருந்ததுலட்சுமிக்கும்ஆச்சரியமாக இருந்திருக்க வேண்டும்லட்சுமி தன் சந்தோஷம் பொங்கும் கண்களைத் திறந்து வாஞ்சையாகப் பார்த்தாள்.

“உன்னை இப்படிப் பக்கத்தில வச்சிக்கிட்டு இவ்வளவு நாளா இருந்திருக்கேனே" என்றாள்.

“எனக்குத் தான் தைரியமில்லை" என்றான் ரங்கசாமி.

“அது உன் நல்ல மனசுடா" என்றாள் லட்சுமி. அப்போது தான் கதவு தட்டப்பட்டது.


கதவு தட்டப்பட்டதைக் கேட்டதும் சட்டென்று எழ முயல, லட்சுமி அவனை விடவில்லை.

“யாரு" என்று சத்தம் போட்டாள் லட்சுமி.

“நான் தான் முத்துசாமி. ரங்கசாமி இருக்கானா?" என்று குரல் வந்தது.

“அவன் வந்துட்டு அப்பவே போயிட்டானே. நான் குளிச்சிட்டு இருக்கேன். அவனைப் பாத்தா நான் வரச் சொன்னேன்னு சொல்லு" என்று குரல் கொடுத்தாள் லட்சுமி.

“அப்ப வறேன் அத்தை" என்று முத்துசாமி குரல் கொடுத்தான். இருவரும் அப்படியே இருந்தார்கள். ரங்கசாமியின் முகத்தில் புன்னகை பிறகு சிரிப்பாக ஆனது.

“ஆ நீங்க லேசுப்பட்ட ஆளில்லை, அத்தை" என்றான்.

“சரி நீ கிளம்பு. உன் வீட்டுக்குப் போ. அப்புறம் பாக்கலாம்" என்று சொன்னாள் லட்சுமி. அதுவே சரியானதாக இருந்தது ரங்கசாமிக்கு. ரங்கசாமி எழுந்து அந்தக் குளியலறையில் கழுவிக் கொண்டு தன் ஈர வேஷ்டியை எடுத்துக் கட்டிக் கொண்டு கொல்லைப்புறமாக சோணாச்சலம் வீட்டுக்குப் போனான். பிறகு அங்கு சில நிமிஷங்கள் இடத்தை சுத்தம் செய்து விட்டு தன் வீட்டுக்குச் சென்றான். அங்கு இளித்த முகத்துடன் வளைய வந்தான். அங்கங்கு சந்தோஷமாக இருந்தது அவனுக்கு. முத்துசாமி எக்கேடோ கெட்டுப் போகட்டும், நமக்குதான் லட்சுமி இருக்காளே, அப்பப்ப லட்சுமி வீட்டுக்குப் போயிகிட்டு, வயலுண்டு நாமுண்டு என்று இருந்துவிடுவோம் என்று தோன்றியது. சிறிது நேரம் கழித்து கதவு தட்டப்பட்டது. முத்துசாமிதான். கதவைத் திறந்ததும் முத்துசாமி உள்ளே வந்தான்.

“என்ன ரங்கா. உன்னை எங்கயெல்லாம் தேடறது. ஒரு முக்கியமான விஷயம்" என்றான்.

“என்ன விஷயம்?" என்றான் ரங்கசாமி.

“எங்க அம்மாவும் அப்பாவும் சொந்த ஊருக்கு போறாங்க. இதுவறைக்கும் போனதேயில்லை. இப்ப எதுக்காகப் போறாங்கன்னு தெரியலை" என்றான் முத்துசாமி.

“நீயும் கூடப் போறியா?" என்றான் ரங்கசாமி.

“இல்லை. என்னை வர வேணாம்னு சொல்லிட்டாங்க" என்றான் முத்து.

“அப்ப நீயும் ஒன் பொண்டாட்டியும் கொஞ்ச நாள் தொந்தரவில்லாம இருங்க. அவங்க ஊரிலேருந்து வரட்டும். நானும் லட்சுமியைத் தேத்தப் பாக்குறேன்" என்றான் ரங்கசாமி.

“நீ இன்னும் லட்சுமியைத் தேத்தலையா?" என்றான் முத்துசாமி.

“அவ்வளவு வெவரம் இருந்தா நான் ஏன் இப்படி ஏங்கிக்கிட்டு இருக்கேன்?" என்றான் ரங்கசாமி.
முத்துவிடம் இவ்வளவு சீக்கிரம் சொல்வது நல்லதல்ல என்று பட்டது ரங்கசாமிக்கு.

“ஆமா எப்பப் போறாங்க?" என்றான் ரங்கசாமி.

“ஏதோ ஒரு கடுதாசி வந்திச்சி. உடனே கிளம்பிப் போயிட்டாங்க. ரயிலு ஏறி போக குமரப்பனைக் கேட்டாங்க. அவன் வர முடியாதுன்னுட்டான். இவங்க பொடி நடையா நடந்து போறோம்னு ரயிலுக்குக் கிளம்பிட்டாங்க" என்றான் முத்து. உடனே பின்னாலேயே போகலாம் என்று தோன்றினாலும் ஒரு நாளும் லட்சுமியைப் பிரிந்து இருப்பது கஷ்டமாக இருக்கும் என்று தோன்றவே, தள்ளிப் போட முடிவு செய்தான் ரங்கசாமி. இவர்கள் போய்விட்டு வரட்டும். வந்த பின்னாடி நாம் அந்த ஊருக்குப் போய் பார்க்கலாம். இவர்கள் அங்கே இருக்கும் போது என்னைப் பார்த்தால் சந்தேகம் வந்தாலும் வரும் என்று நினைத்தான். அதையே சொன்னான் முத்துவிடம்.

“நீ சொல்றதும் சரிதான். அவங்க போயிட்டு வந்ததும் போய்ப் பாரு" என்றான் முத்து.

“இன்னிக்கு ராத்திரி எங்கயும் போவாத. வயலெல்லாம் நம்ம பசங்க பாத்துப்பாங்க. நீ ஊட்டுல இருந்து பொண்டாட்டியை சந்தோஷமா வச்சிக்க" என்றான் ரங்கசாமி.

“அதுவும் சரிதான்" என்று முத்து தன் வீட்டுக்குச் சென்றான். ரங்கசாமி எழுந்து மணியைப் பார்த்தான். மணி 2 தான் ஆகி இருந்தது. மத்தியானம் கோமளா சமைக்க மாட்டாள். இப்போது லட்சுமி வீட்டுக்குப் போனால் சாப்பாடு கிடைக்கும் என்று கிளம்பினான். வெளிக்கதவை பூட்டிவிட்டு தெருவில் நடந்து சென்று லட்சுமி வீட்டின் கதவை தட்டி”அத்தே” என்றான்.

“என்ன ரங்கசாமி. என்ன விஷயம்" என்றவாறு திறந்தாள் லட்சுமி.

“ஒன்னுமில்ல குடிக்க தண்ணி" என்றான் ரங்கசாமி.

“சரி வா உள்ள" என்று அழைத்தாள். கதவு திறந்தே இருக்க, அவன் உள்ளே சென்று தரையில் உட்கார்ந்தான்.

“சாப்பிடுறியா ரங்கா" என்றாள் லட்சுமி.

“எனக்குப் பசிக்குது அத்த. எது வேணாமுன்னாலும் போடுங்க சாப்புடுறேன்" உண்மையிலேயே அவனுக்குப் வயிறு பசித்தது. அது அவளுக்கும் தெரிந்திருந்தது. அவள் இலையை எடுத்துப் போட்டு அவனுக்குச் சோறு போட்டாள். வயிறு முட்டச்சாப்பிட்டான் ரங்கசாமி. அவள் பக்கத்திலேயே உட்கார்ந்திருந்தாள். மனைவி மாதிரி உட்காராமல், தள்ளி ஒரு பக்கத்து வீட்டு அத்தை மாதிரி உட்கார்ந்திருந்தாள். அவளுக்கு உட்கார ஆசை தான், யாரேனும் வந்துவிட்டால் என்ன செய்வது? அவன் சாப்பிட்டு விட்டு எழுந்து

“ரொம்ப நன்றி அத்த. நான் வறேன். மாமாவைக் கேட்டதாச் சொல்லுங்க" என்றவாறு கிளம்பினான்.

“என்ன ரங்கா, வெத்தலை ஏதும் வேணுமா?" என்றாள் லட்சுமி.

“கொடுங்க அத்த" என்று கேட்டான். அவள் இரண்டு வெத்திலைச் செல்லங்களைக் கொடுத்து பாக்கும் சுண்ணாம்பும் கொடுத்து

“நாளைக்குவா ரங்கா" என்றாள். அவனுக்குப் புரிந்தது. அவன் கிளம்பினான். தாக்கும் வெயில், தெருவில் சூடாக இருந்தது. நிழல் கொஞ்சம் கூட இல்லாமல் திடீரென பொட்டையாகப் போனாற் போல. இப்போது குளிர்ந்த ஆற்று நீரில் குளித்தால் நன்றாக இருக்கும் எனத் தோன்றியது. சாப்பிட்டு விட்டுக் குளிக்கக் கூடாது என்று தோன்றியதால் நேராக வயலுக்கு நடையைக் கட்டினான். நெல்வயலில் அங்கங்கு கதிர்கள் தென் பட்டன. ஆரம்பமாகிக் கொண்டிருக்கிறது.

இன்னும் ஒரு மாதத்தில் குறுவைகள் அறுவடைக்கு வந்துவிடும். மர நிழலில் சுகமாக வயலிலிருந்து வரும் ஈரக்காற்றுக்கு முகம் காண்பித்து உட்கார்ந்தான் ரங்கசாமி. ஒரு குருவி டிவீட் டிவீட் என்று பறந்து சென்றது. தூரத்தில் ஆற்றின் அருகே நின்றுகொண்டிருந்த மரங்களின் கீழே நிழலில் இரு ஆண்கள் நின்று கொண்டிருப்பதும், சிறு பிள்ளைகள் ஓடிக் கொண்டிருப்பதும் தெரிந்தது. ரங்கசாமி ஆற்றை நோக்கி நடந்தான். பிறகு என்ன தோன்றியதோ, ஆற்றுக்குப் போகாமல், ஆற்றோரம் நடக்க ஆரம்பித்தான். ஆறு நீண்ட ஆறு. படிக்கட்டுகள் இருக்கும் அந்த கிராமத்து படித்துறை தாண்டிப் போகப் போக மூங்கில் மரங்கள் அடர்ந்த காடுகளும் யூகலிப்டஸ் காடுகளும். சவுக்கு மரங்களை நடுநடுவே வளர்த்திருந்தார்கள். மூங்கில் காடுகளுக்குள் நுழைந்து ஆற்றங்கரையோரம் நடந்தான் ரங்கசாமி. எதிர்த்த ஆற்றங்கரையில் யாரேனும் குளிக்கிறார்களா என்று பார்த்துக் கொண்டே வந்தான். யாருமே இல்லை. மதியம் இரண்டு மணிக்கு யார் குளிப்பார்க்கள்? இருப்பினும் இது போல ஒளிந்து பார்ப்பதில் சுகம் கண்ட ரங்கசாமிக்கு, அங்கும் எதிர்பார்க்கத் தோன்றியது.

யாரும் இல்லை என்று நன்றாகத் தெரிய, அங்கேயே தண்ணீரில் காலை நனைத்துக் கொண்டு ஆற்றங்கரை மண்ணில் உட்கார்ந்தான். மெல்ல நடக்கும் காலடிச் சத்தம் கேட்டது. சட்டென்று எழுந்து ஒரு புதரின் பின்னால் நின்று கொண்டு யார் என்று பார்த்தான் ரங்கசாமி. அங்கே வந்து கொண்டிருந்தது கோமளா. இவள் ஏன் இங்கு வருகிறாள் என்று ஆச்சரியமாகப் பார்த்தான் ரங்கசாமி. அவனைத் தாண்டி சென்ற கோமளா, இன்னும் போய்க் கொண்டிருந்தாள்.

அவனுக்கு இது என்ன என்று பார்க்க ஆவலாக இருந்தது. பொதுவாக கோமளா சலங்கை அணிந்திருப்பாள். இப்போது சத்தம் கேட்கும் என்றோ என்னவோ, அவளது காலில் சலங்கை இல்லாததைக் கண்டான் ரங்கசாமி. கோமளா திரும்பிப் பார்த்தாள். இவன் தன்னுடைய புதரை விட்டு வெளியே வரவில்லை. ஓகோ இவள் ஒரு தொடுப்பு வைத்திருக்கிறாள் போலும் என்று நினைத்தான் ரங்கசாமி. என் நண்பனின் மனைவியைத் தொடக்கூடாது என்று நான் இருந்தால், அவள் ஏற்கெனவே தொடுப்பு வைத்திருக்கிறாளே, யார் இவளது தொடுப்பு என்ற எண்ணம் ஓட, அவள் செல்லும் வறைக்கும் மறைந்திருந்த ரங்கசாமி அவள் போனதும் அவள் போன திசையில் மெல்ல நடந்தான். சற்று தூரம் நடந்ததும் அங்கிருந்த ஒரு மரத்தடியில் கோமளா ஒருவனின் மடியில் படுத்திருப்பதைப் பார்த்தான் ரங்கசாமி. தலையைக் குனிந்து அவளை முத்தமிட்டுக் கொண்டிருந்தவன் தலையை நிமிர்ந்ததும் அதிர்ந்தான். அது வேறுயாருமல்ல, கோமளாவின் கணவன் குமரப்பன் தான்.
“என்னடா, தன் புருஷனோட நடக்கறதுக்கு ஏன் இப்படி மறைந்து மறைந்து போகிறாள்" என்று குழம்பினான் ரங்கசாமி. சற்று அருகில் இருந்த ஒரு மரத்துக்குப் பின்னர் ஒளிந்து நின்று கொண்ட ரங்கசாமி அவர்கள் பேசுவதைக் கேட்க முயன்றான்.

“என்னங்க நீங்க. மறைஞ்சி மறைஞ்சி வரவேண்டியதாப் போச்சி. ஏன் இப்படியெல்லாம் உங்களுக்கு ஆசை” என்றாள் கோமளா.

“இதில ஒரு கிக் இருக்குடி" என்றான் குமரப்பன். அட, சூரிய வெளிச்சத்தில், ஆகாயத்தின் கீழே, காட்டுக்குள் பண்ணுவதில் குமரப்பனுக்கு ஆசையா என்று ஆச்சரியப்பட்டான் ரங்கசாமி. ரங்கசாமிக்கு இனி அதைப் பார்க்க விருப்பமில்லை. அவன் கிளம்பலாம் என்று நினைத்தபோது குமரப்பனின் மடியிலிருந்து கோமளா எழுந்து நின்றாள். கோமளா அப்படி நின்று கொண்டிருக்கும் போது நகர்வது இயலாத காரியம் என்பதை உணர்ந்தான் ரங்கசாமி. இவன் மறைந்திருந்த மரத்துக்கும் புதருக்கும் நேர் எதிரே கோமளா நின்று கொண்டிருந்தாள். ஆடாமல் அசையாமல் நின்று கொண்டான் ரங்கசாமி. நகர்ந்தால் மானம் போச்சு. குமரப்பன் தன்னை கொன்று விடுவான் என்பதை உணர்ந்தான். இப்படி அசிங்கப்படுவதற்குப் பதில் இந்த மாதிரி கோமளாவைப் பின் தொடராமலேயே இருந்திருக்கலாம். இவள் இப்படி தன் புருஷனையே தனியாகச் சந்திக்க வருவாள் என்றுயாருக்குத் தெரியும் என்று நொந்துகொண்டான் ரங்கசாமி. எழுந்து நின்ற கோமளா தன் புடவையை அவிழ்த்துப் போட்டுவிட்டு தன் பாவாடையை தூக்கி மாரில் கட்டி தன் ஜாக்கெட்டைக் கழற்றினாள்.

தனியான இடமாக இருந்தாலும், அவள் பொது இடத்தில் குளிப்பது போலவே தன்னை மறைத்துக் கொண்டு பாவாடையை தூக்கி குளிப்பதற்குக் கட்டிக் கொண்டாள். குமரப்பன் எழுந்து தன் சட்டையை கழற்றிவிட்டு வேட்டியோடு நின்றான். இருவரும் ஆற்றுக்குள் சென்றார்கள். ரங்கசாமி அவர்கள் திரும்பும் நேரம் பார்த்து அந்த இடத்திலிருந்து கிளம்பிவிடுவோம் என்று கருதினான். இருப்பினும் அதற்கு சரியான சமயம் கிடைக்காமல் நின்று கொண்டிருந்தான். தண்ணீருக்குள் இருவரும் நுழைந்தவுடன் குமரப்பன் ஹெஹ்ஹே என்று சிரித்தான்.

“கையை எடு கோமு. அதைப் புடிக்காத" என்று கூறினான். கோமளா சிரித்துக் கொண்டே

“அதை நான் புடிக்கறதுக்குத்தானே இங்கெ என்னை வரச்சொன்னீங்க" என்றாள். குமரப்பனின் வேஷ்டி தண்ணீரில் மிதந்தது. அவன் அதை எடுத்து கறைக்கு தூக்கி எறிந்தான். குமரப்பன் கோமளாவின் பாவாடை மீது கையை வைத்து உறிய முயன்றான்.

“அதெல்லாம் வாணாம். யாராச்சும் வந்துட்டா நீங்கபாட்டுக்கு அம்மணமா எந்திரிச்சி போயி வேஷ்டியை எடுப்பீங்க. என்னால முடியுமா?" என்றாள்.

“யாரும் வரமாட்டாங்க கோமு. இந்த எடம் இருக்கறதே யாருக்கும் தெரியாதுடி" என்றான் குமரப்பன். ரங்கசாமிக்கு சுய பச்சாத்தாபமாக இருந்தது. என்னடா நம்ம மரகதமும் உசிரோட இருந்திருந்தா இப்படி நாமும் ஜலக்கிரீடை பண்ணிக்கிட்டு இருக்கலாம். எப்படி சந்தோஷமா இருக்காங்க இவங்க. கோமளா என்னை தேத்த முயற்சி பண்ணாள்தான். இருந்தாலும், அவ தன் புருஷனுக்கு சந்தோஷத்தைக் கொடுக்கறாளே. என்று பலவிதமாக யோசித்துக் கொண்டிருந்தான் ரங்கசாமி. ரங்கசாமிக்கு கோமளாவையும் அவளது புருஷனையும் பார்க்கும் போது, மற்றவர்களைப் பார்க்கும் போது வந்தது போல காமவெறி வரவில்லை. தனது தனியான வாழ்வே ஞாபகத்துக்கு வந்து சோகம் வந்தது. இடுப்பளவு தண்ணீரில் கோமளாவும் குமரப்பனும் நெருங்கி நின்று ஒருவரை ஒருவர் அணைத்துக் கொண்டிருந்தார்கள். குமரப்பன் அவளுக்கு கிச்சு கிச்சு மூட்ட அவள் துள்ளிக் குதித்து ஓடினாள். அப்படி ஓடும் போது அவளது மார்பகங்கள் வெள்ளைப் பாவாடைக்குள் கட்டிப்போட்ட முயல் குட்டிகள் போலக் குதித்தன. சூடான அந்த மதிய நேரத்தில் குளிர்ந்த தண்ணீரில் விளையாடுவது சுகமானதாக இருந்திருக்க வேண்டும். குமரப்பன் அவள் மீது தண்ணீரைத் தெளித்தான்.

கோமளா தன் இருகைகளாலும் அதனை தடுத்து சிரித்தாள். குமரப்பன் ஓடி வந்து அவளைப் பிடிக்க வந்தான். கோமளா அவனிடமிருந்து தப்ப திரும்பி ஓடினாள். இடுப்பளவு தண்ணீரில் அவளால் வேகமாக நகர முடியவில்லை. குமரப்பன் வந்து அவளைப் பிடிக்க அவள் திமிற இருவரும் நிலை தடுமாறி தண்ணீருக்குள் விழுந்தார்கள். இருவரும் சிரித்துக் கொண்டே ஒருவர் மீது ஒருவர் புரள, கோமளாவின் பாவாடை தண்ணீருக்கு மேல் வந்தது. கீழே இருவரும் நிர்வாணமாக இருக் கவேண்டும். குமரப்பன் அவளை இறுக்கிக் கட்டிக் கொண்டு தன்னோடு அழுத்தினான். கோமளா ஆ என்று கத்தி,
“இன்னும் கொஞ்ச நேரம் விளையாடலாம். அதுக்குள்ள பண்ணாதீங்க" என்றாள். கோமளா எழுந்து நிற்க பாவாடை அவளது மார்பகத்தில் மாட்டிக் கொள்ள, அவளது முழு இடுப்பும், இடுப்புக்குக் கீழ் ஓரளவுக்கு அவளது அந்தரங்கமும் தெரிந்ததைப் பார்த்தான் ரங்கசாமி. அவள் சட்டென்று பாவாடையைக் கீழே இறக்கி விட்டு, கறைக்கு வந்தாள். கரையில் உட்கார்ந்த கோமளா காலை விரித்து தன்னை நோக்கி ஓடி வந்த குமரப்பனுக்குக் காட்டினாள். குமரப்பன் அவனது குறி நிமிர்ந்து நிற்க நிர்வாணமாக ஓடிவந்து அவள் மீது விழ வந்தான். கோமளா நழுவி தண்ணீரில் விழுந்தாள். குமரப்பன் அவள் மீது விழுந்தான். கணுக்காலளவுக்கு தண்ணீர் இருக்கும் கரையில் இருவரும் புரண்டார்கள்.

அங்கு கோமளா மல்லாக்கக் கிடக்க குமரப்பன் அவள் மீது விழுந்து கிடந்தான். அவள் அவனைத் தள்ளிவிட்டாள். அவனும் அவளும் பளீரென அடிக்கும் வெயிலில் தண்ணீர் உடலெங்கும் மினுக்க மல்லாந்து கிடந்தார்கள். கோமளாவின் மார்பகங்கள் ஈரமான பாவாடைக்குள் தெளிவாகத் தெரிய மேலும் கீழும் மூச்சிறைப்பில் அலை போல ஆடின. ஈரமான உடை அவளுடைய உடலோடு ஒட்டி தெரியாத விஷயங்கள் எல்லாம் தெரிந்தன. தொடையின் ஆரம்பத்திலிருந்து காலவரை பாவாடை மறைக்காமல் தெரிந்த கால்கள் ரங்கசாமியை கிறக்கத்தில் ஆழ்த்தின. குமரப்பன் கோமளாவின் அருகே இணைந்து படுத்துக் கொண்டு அவளது மார்பகங்களை வாயால் தேய்த்தான். கோமளா,

“மேலே வாங்க" என்று அவனை இழுத்தாள்.

குமரப்பன் எழுந்து தனது குறியை கோமளாவிடன் சுவைக்கக் கொடுத்தான். அவள் கால்களை விரித்துக் கொண்டு அங்கு ஒரு கையை வைத்துக் கொண்டு மறு கையால் குமரப்பனின் குறி பற்றி தன் வாயில் இட்டுச் சுவைக்க ஆரம்பித்தாள். குமரப்பனின் உடல் வேலை செய்வது போல, அவளது வாய்க்குள் இயங்க ஆரம்பித்தது. கோமளா தனது இரு கைகளையும் எடுத்து தனது உறுப்பில் தேய்க்க ஆரம்பிக்க, குமரப்பன் இறங்கி அவள் மேல் படர்ந்தான். ஏற்கெனவே விரிந்திருந்த கோமளாவின் கால்கள் அவனை மேலே எடுத்துக் கொள்ள, கோமளாவின் கைகள் குமரப்பனின் முதுகில் படர்ந்தன. குமரப்பன் அவள் மீது இறுக்க, கோமளா ஆ ஆ என்று முனகினாள். சில நிமிஷங்களில் குமரப்பன் வெகு வேகமாக இயங்க ஆரம்பித்தான். கோமளாவின் முனகல்களும் அதிகமாயின. இருவரும் ஒருவரில் ஒருவர் மூழ்கி உலகை மறந்திருக்கும் இந்த வேளையே நல்ல வேளை என்று ரங்கசாமி மெல்ல குனிந்து தரையோடு தரையாக நகர்ந்து வெளியே செல்லும் போது, கோமளாவின் உணர்ச்சியின் உச்சத்தில் அவள் கத்துவது கேட்டது.
“ஆங் ஆங் ஆங் ஆங். ஆஆஆஆங்" என்று அவள் ராகமாக முடித்தாள். ரங்கசாமி காட்டுக்கு வெளியே வந்து வயலில் நின்ற பிறகும் அவனுக்கு வேர்த்துக் கொண்டிருந்தது.

“சே ஒரு வழியா மானத்தைக் காப்பாற்றிக் கொண்டு வெளியே வந்துவிட்டோ ம்" என்று நினைத்துக் கொண்டு வயல் வரப்பில் தன் வீடு நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தான். வயலைக் கடப்பதற்குள் மர நிழல்கள் நீளமாக ஆரம்பித்து விட்டன. வீட்டுக்கு வரும்போது எதிரே சந்தோஷமாக முனியாண்டி பால் வண்டியில் கடந்து சென்றான்லட்சுமி வீட்டைத் தாண்டி தன் வீட்டுக் கதவைத் திறந்து உள்ளே வந்து சமயலறைக்குள் சென்று வாழைப் பழங்களைச் சாப்பிட்டு தோல்களை எறிய வீட்டுக்கு வெளியே சென்றான். கதவைத் திறந்தால், அங்கு லட்சுமி நின்று கொண்டிருந்தாள்.

“என்ன அத்தை. என்ன விஷயம்?"

“என்ன மத்தியானம் சாப்பிட்டுப் போனே, அப்புறம் ஆளையே காணமே? ராத்திரி சாப்பிட ஏதும் இருக்கா ரங்கா?" என்றாள்.

“கோமளா ராத்திரி சமச்சி வச்சிருவா அத்தை" என்றான் ரங்கசாமி.

“என்ன வெளியேவே நின்னு பேசிக்கிட்டு இருக்கீங்க,. உள்ளே வாங்க" என்றான்.

“உள்ளே வந்தா உள்ளே உட்டுருவியே" என்று சிரித்தாள் லட்சுமி.

“மாமா கடையிலேர்ந்து வந்திடப் போறாரு. நீங்க வேறெ" என்றான் ரங்கசாமி.

“மாமாவைப் பத்தி உனக்குத் தெரியாது ரங்கா. அவரு சீக்கிரமா வந்தாவே ராத்திரி 8 மணியாகும். செட்டியாருக்கு எல்லாப் பணத்தையும் செட்டில் பண்ணிட்டு கடையை மூட 9 மணிவறைக்கும் ஆகும். வந்ததும் படுத்திர வேண்டியதுதான்" என்றாள் லட்சுமி.

“கொஞ்ச நேரத்தில இங்க கோமளா வந்திடுவா. அப்புறம் நல்லாயிருக்காது அத்தை" என்றான்.

“அப்ப வா என் வீட்டுக்கு" என்றாள் லட்சுமி.

“சரி நீங்க போங்க, நான் பின் கட்டு வழியா வறேன்" என்றான் ரங்கசாமி.

“நிச்சயம் வந்துடணும்" என்றவாறு லட்சுமி சென்றாள். சிறிது நேரம் கழித்து வெளியே வந்து கதவை மூடி விட்டு சோணாச்சலம் வீட்டு சந்துக்குள் நுழைந்து பின்வீ ட்டுக்குச் சென்றான்லட்சுமி அவளது வீட்டின் பின் கட்டில் நின்று கொண்டிருந்தாள்.

“வாப்பா ரங்கா" என்றாள். பின்னால் இருந்த மாமரத்தைக் காட்டி,

“கொஞ்சம் பறிச்சிப் போடறியா" என்றாள். ரங்கசாமி துரட்டிக் கம்பெடுத்து மாங்காய்களைப் பறித்தான். நான்கைந்து சேர்ந்தவுடன் அவைகளை எடுத்து

“போதுமாத்தை?" என்றான்.

“வா வா" என்று அவனை அழைத்துக் கொண்டு உள்ளே சென்றாள் லட்சுமி. உள்ளே சென்றதும் பின் கதவை மூடி விட்டு ஒயிலாக கதவில் நின்றாள்,

“மாங்கா பறிக்கிறியா மாங்கா?" என்று கேட்டாள்.

“நீங்கதானே பறிக்கச் சொன்னீங்க?" என்றான் ரங்கசாமி.

“நான் பறிக்கச் சொன்னா பறிச்சிடுவியா?" என்றாள் லட்சுமி.

“நிச்சயமா. எந்த மாங்காய் பறிக்கணும் சொல்லுங்க" என்றான் ரங்கசாமி. அவளருகில் சென்று மாரப்பை விலக்கி, ஜாக்கெட்டைப் பிரித்து மார்பகங்களை எடுத்து,

“இந்த மாங்காயா இந்த மாங்காயா?" என்று கேட்டான் ரங்கசாமி.

“எல்லாமே உனக்குத்தான் ரங்கா, எடுத்துக்க" என்று தன் மார்பை விடைத்து அவனிடம் தள்ளினாள் லட்சுமி. அப்போதுதான் ஒரு காம விளையாட்டைப் பார்த்துவிட்டு வந்திருந்த ரங்கசாமி சற்று சூடாகவே இருந்தான்.

“இவ்வளோ பெரிசா இருந்தா நான் என்ன பண்றது? இது ஒன்னைப் பிடிக்கவே ரெண்டாள் வேணும் போல இருக்கே?" என்றான்.

“ஆமடா, வேணுமின்னா மாமாவையும் கூட்டிக்க. நீ வேற. உனக்கெல்லாம் மாமா ஒரு தூசு மாதிரி. நீ மட்டும் ஒரு வார்த்தை சொல்லு. உங்கூடவே ஒடியாந்துடறேன்" என்றாள் லட்சுமி.

“அப்புறம் யாரு மாமாவையும், மாரியையும் பாத்துக்கறது” என்றான் ரங்கசாமி.

“மாமாவுக்கு நான் வேணாம். ஒரே ஒரு ஓட்டை போதும். மாரிதான் மாமியார் ஊட்டுக்குப் போனா திரும்பி வர காசு குடுக்கணும். எனக்கின்னு யாரு இருக்கா. நீதாண்டா இருக்க" என்று சொன்னாள் லட்சுமி.

“நான் இருக்கேன் அத்தை” என்றவாறு லட்சுமியை அலாக்காகத் தூக்கினான் ரங்கசாமி.

அவளை அப்படியே தூக்கிக் கொண்டு ராமசாமியின் படுக்கையறைக்குக் கொண்டுசென்றான். அங்கு லட்சுமியை கட்டிலில் தள்ளி அவள் மீது குப்புறக்க விழ்ந்தான்லட்சுமி அவனைத் தள்ளிவிட்டு விட்டு எழுந்தாள். தன் புடவையைத் தூக்கிக் கொண்டு அவன் மீது பாய்ந்தாள். அவனது வேஷ்டியை உருவி விட்டு அவன் சட்டையைக் கழற்ற முயன்றாள். அவள் தன் சட்டையைக் கழட்டுவதை பார்த்துக் கொண்டு நின்றான் ரங்கசாமி. நிர்வாணமாக இருந்த ரங்கசாமியின் உறுப்பை தன் கையால் பிடித்து ஆட்டிப் பார்த்தாள்.

“நல்லாத்தான் வச்சிருக்க ரங்கா" என்றவாறு உட்கார்ந்து அதனைத் தன் வாயில் போட்டு சாப்பிட ஆரம்பித்தாள். அவள் உட்கார்ந்திருந்த விதமும் அவளது வாயும் அவனை வெறியேற்றியது. அவன் அவள் மீது விழுந்து அவளது புடவையைத் தூக்கி தனது உடலை அவள் மீது இறக்கினான். இரு வெறிகொண்ட பாம்புகள் ஒருவர் மீது ஒருவர் சுழன்று புரள்வது போலப் புரண்டார்கள்.

“ரங்கா ரங்கா" என்று அரற்ற ஆரம்பித்தாள் லட்சுமி.

“மெதுவா மெதுவா“ என்றவாறு அவனைக் கட்டுப்படுத்தினாள்.

“அவ்வளவு வேகம் தாங்காதுடா. ரங்கா பாத்துடா" என்றாள். ரங்கசாமி ஒருவருடமாக கட்டுப்படுத்தி வைத்திருந்த காமம் கரை புரண்டோட வெகுவேகமாக அவள் மீது இயங்கினான்லட்சுமியால் அவனது வேகத்துக்கு ஈடுகொடுக்கமுடியாமல் இரண்டு முறை உணர்ச்சி வசமெய்தினாலும் தொடர்ந்து இயங்கிக் கொண்டிருக்கும் ரங்கசாமியை ஆச்சரியமாகப் பார்த்தாள். ரங்கசாமி

“இந்த குத்து போதுமா இன்னும் கொஞ்சம் வேணுமா?" என்றான்.

“ரங்கா ஆஅ. தாங்காதுடா வேணாம்டா" என்று லட்சுமி புலம்பினாலும், அந்த புலம்பல் ரங்கசாமிக்கு இன்னும் பண்ண வேண்டும் என்ற ஆசையைக் கிளப்ப இன்னும் வேகமாகச் செய்ய ஆரம்பித்தான். அந்த வேகத்துக்கு இன்னும் இரு தடவைகள் லட்சுமி உணர்ச்சிவசம் எய்தின பிறகே ஐந்தாவது தடவையாக அவள் உணர்ச்சி வசம் எய்தும் போது தனது வீர்யத்தை விட தீர்மானித்து தானும் அந்த உணர்ச்சியில் ஐக்கியமானான் ரங்கசாமி. அப்படியேக் கிடந்த ரங்கசாமியை இளிப்புடன் பார்த்தாள் லட்சுமி. ரங்கசாமி அயர்ந்து போய் அவள் மீது குப்புறக் கிடந்தான். சில நிமிஷங்கள் கழித்து மெல்ல எழுந்தான் ரங்கசாமிலட்சுமியுன் எழுந்து தன் புடவையை கீழே விட்டு விட்டு தன் பாவாடையால் இடுக்கில் துடைத்துக் கொண்டாள்.

“இருங்க அத்தை நான் குளியலறைக்குப் போயிட்டு வறேன்" என்று அவன் கிளம்பினான்.

குளியலறையில் நிர்வாணமாக குளித்துவிட்டு ராமசாமியின் துண்டைக் கட்டிக் கொண்டு வெளியே வந்து தன் உடைகளைப் போட்டுக் கொண்ட ரங்கசாமி

“அத்தை, எனக்கு கொஞ்சம் தண்ணி கொடுங்க. தொண்டையே வத்திப் போச்சு" என்றான்.

“உனக்கில்லாமயா?" என்றவாறு உள்ளே சென்ற லட்சுமி அவனுக்கு நீர் மோர் எடுத்துக் கொண்டு வந்து தந்தாள். குடித்து விட்டு

“மாமா வர்ரதுக்குள்ள நான் கிளம்பறேன்" என்று லட்சுமியிடம் சொல்லிவிட்டு வெளியே வந்து சோணாச்சலம் வீட்டுக்குள் சென்றான். அங்கிருந்து தன் வீட்டு வாசலை அடைந்த ரங்கசாமி உள்ள கோமளா இருப்பதைப் பார்த்தான்.

“என்ன தங்கச்சி, எப்ப வந்த?" என்றான்.

“நீங்க லட்சுமி அத்தை வீட்டுக்குப் போனப்பவே இங்க வந்துட்டேன்" என்றாள் கோமளா.