கிராமத்து காவியம்

[kamaraja00x]

கிராமத்து காவியம்- 5

அங்கு லட்சுமியும் ராமசாமியும் சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தார்கள்லட்சுமி ஜாக்கெட் போடாமல் தன் பெருத்தமார்பகங்களை வெறும் புடவை மாராப்பு போட்டு மூடி உட்கார்ந்திருந்தாள். அவள் நகரும்போதெல்லாம் தென்னங்குலைபோல ஆடின அந்த மார்பகங்கள். ராமசாமி மேல்சட்டை போடாமல் முடி நிறைந்த மேலுடம்போடு உட்கார்ந்துசாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தார்.

“என்ன லட்சுமி. சாப்பாட்டு நேரத்திலேயே கவர்ச்சியா இருக்க?" என்றார் ராமசாமி.

“ஆமா உங்களுக்கு வேற வேல என்ன? எப்பப் பாத்தாலும் அதே நினப்புத்தான்" என்றாள் லட்சுமி

“என்ன மாறியப்பன் வேற ஊருக்குப் போயிட்டான். நீயும் நானும் தனியா இருக்கம். பழைய நினைப்புடி" என்றார் ராமசாமி.

“ஆமா பழைய மாதிரியா இருக்கீங்க? கொஞ்ச நேரத்திலயே முடிச்சிட்டுப் போயிடுவீங்க. நாப்பது வயதில் நாய்க்குணம்ற மாதிரி, நாய் மாதிரி நக்கறதுல தான் ஆசை உங்களுக்கு" என்றாள் லட்சுமி.

“நக்குறதுல ஒரு சுகம் இருக்குடி" என்றார் ராமசாமி.

“கொஞ்சம் அழுத்தி அழுத்தி ரொம்ப நேரம் போட்டா எனக்கும் நல்லா இருக்கும். சும்மா நக்கியே வேலையை முடிச்சிட்டுப் போயிடறீங்க. எனக்கும் நீங்க கொஞ்சம் மேல உழுந்து அமுக்கி போட்டாத் தானே நல்லாயிருக்கும்" என்றாள் லட்சுமி. இப்போது தான் புரிந்தது ரங்கசாமிக்கு. ஏன் லட்சுமி குளியலறையில் குப்புற விழுந்து தேய்த்துக் கொண்டாள் என்பது.

“எனக்கு உன்னைத் தொடாம போடறது தான் புடிக்குது" என்றார் ராமசாமி.

“அப்ப என் பக்கத்திலயே வராதீங்க" என்றாள் லட்சுமி.

“ஏய் பாத்தியா பாத்தியா?"

“போங்க போங்க" என்றவாறு எழுந்து சமயலறைக்குள் சென்றாள் லட்சுமி. அவள் எழும் போதும் நகரும் போதும் புடவைக்குள் ஆடிய மார்பகங்கள் ரங்கசாமியை ஆட்டுவித்தன. சென்று கொண்டிருந்த லட்சுமியின் புடவையைத் தூக்கிப் பார்த்தார் ராமசாமி. சட்டென்று அவரது கையை உதறிவிட்டுவிட்டு உள்ளே சென்றாள் லட்சுமி. சற்று நேரம் கழித்து மோரும் தண்ணீரும் எடுத்துக் கொண்டு உள்ளே வந்து உட்கார்ந்தாள். சாப்பிட்டு விட்டு சுத்தம் செய்து இருவரும் வெத்தலை போட உட்கார்ந்தார்கள்லட்சுமி சுவரோரம் சாய்ந்து உட்கார்ந்து கொண்டு காலை நீட்டிக் கொண்டு வெத்தலை போட்டாள். ராமசாமி நாற்காலியில் உட்கார்ந்து கொண்டார். இருவரும் பிறகு எழுந்து சென்று வாயைக் கழுவிக் கொண்டு வந்தார்கள். லட்சுமி நாற்காலியில் உட்கார்ந்து கொண்டாள். ராமசாமி லட்சுமியின் காலின் கீழ் படுத்துக் கொண்டார்லட்சுமி ராமசாமியின் உறுப்பைக் காலால் தேய்த்தாள். ராமசாமி கண்ணை மூடிக் கொண்டு படுத்துக் கிடந்தார்

லட்சுமி இடதுகாலை எடுத்து ராமசாமியின் வாயில் தேய்த்தாள். ராமசாமி வாயைத் திறந்து லட்சுமியின் கட்டை விரலை சப்பினார். இதெல்லாமா செய்வார்கள் என்று ஆச்சரியப்பட்டான் ரங்கசாமி. லட்சுமி எழுந்து புடவையை வழித்துக் கொண்டு ராமசாமியின் முகத்தில் உட்கார்ந்தாள். பிறகு புடவையை கீழே விட்டுவிட்டு ராமசாமியின் முகத்தை தனது இடுப்பை ஆட்டி ஆட்டி தேய்த்தாள். ராமசாமியின் குறி நட்டுக் கொண்டு நிற்பதுதெரிந்ததுலட்சுமியின் புடவைக்குள் ஆடின மார்பகங்கள். மாங்கனிகள் தொட்டிலிலே தூங்குதடி அங்கே, மன்னவனின்பசி ஆற மாலையிலே பறிமாற என்று சம்பந்தமில்லாமல் பாட்டு ஓடியது ரங்கசாமியின் மனத்தில்.

ரங்கசாமி இது போலவெல்லாம் காமம் வெளிப்படுமா என்று தெரியாதவன். அவன் மரகதத்தோடு வாழ்ந்த ஒருவருடத்தில் இருவரும் பழகுவதற்கே காலம் பிடித்தது. அவள் என்ன நினைத்துக் கொள்வாளோ என்ற பயத்திலேயே தனது ஆசைகளை வெளிப்படுத்த முடியாமல் போனது. பழகுவதற்குள் அவள் போய்விட்டாள். லட்சுமி எழுந்து நின்றாள். ராமசாமியின் முகம் ஈரமாக இருந்தது. அவரது வாய் இளித்துக் கிடந்தது. ராமசாமிஎழுந்து லட்சுமியின் மாராப்பை விலக்கி அந்த மார்பகங்களை சப்ப ஆரம்பித்தார்லட்சுமி

“போங்க" என்று தள்ளி விட்டாள்.

“இதப் பாருங்க. உங்களால எவ்வளோ முடியுதோ அவ்வளவு பண்ணுங்க" என்று வெகுவேகமாக உடைகளைக் களைந்து நிர்வாணமாகி மல்லாந்து படுத்துக் கொண்டாள். ராமசாமியும் உடைகளைக் கழற்றிவி ட்டு அவள் மீது குப்புறப்படுத்தார்லட்சுமி தன் கால்களை அகட்டி அவரைப் பெற்றுக் கொண்டாள்லட்சுமியின் கண்கள் கிறங்கின. ஆஆஆஆ என்று அரற்றினாள். உள்ளே சென்று விட்டது போலும். பிறகு மெதுவாக மெதுவாக இயங்க ஆரம்பித்தார் ராமசாமி. ம்ம்ம். ம் என்று மெல்ல மெல்ல அரற்றினாள் லட்சுமி. கொஞ்சம் கொஞ்சமாக வேகம் அதிகரித்தது.

“ஆ அப்படித்தான் ஆ அப்படித் தான்” என்று சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள் லட்சுமி. திடீரென்று ஆ ஆ என்று சொல்லி சட்டென்று நிறுத்தினார் ராமசாமி.

“போச்சி. அதுக்குள்ளயா?"என்றாள் லட்சுமி ம்ம் என்று திக்கிய ராமசாமி சிறிது நேரம் சென்று உருவிக் கொண்டு நின்றார்.

“அதான் உனக்குப் பண்ணிட்டு நான் பண்ணுவேன். நீதான் இப்படிப் பண்ணுங்க இப்படிப் பண்ணுங்கன்னு சொன்ன" என்றார்.

“சரி சரி" என்ற லட்சுமி

“போங்க சுத்தம் பண்ணிட்டு வாங்க நானும் போகணும்" என்றாள். ராமசாமி வெளியே சென்றார்

லட்சுமி தன் கையை எடுத்து தேய்க்க ஆரம்பித்தாள். சற்று நேரத்துக்குள் அவளும் உணர்ச்சி எய்தி புரண்டாள். எழுந்து புடவையை சுற்றிக் கொண்டு குளியலறைக்குச் சென்றாள். ராமசாமி உள்ளே வந்தார். ரங்கசாமிக்கு இனி வேலை இல்லை என்று உணர்ந்து நாற்காலியிலிருந்து இறங்கினான்.

அடுத்த நாள் காலையில் முத்துசாமியும் ரங்கசாமியும் வழக்கம் போல வயலுக்குப் போகும் போது, முத்துசாமி ரங்கசாமி கேட்டதைச் சொன்னான்.

“கெலட்டுப்பாளையம் மேட்டுத்தெரு, நாலாம் நம்பர்" என்றான் முத்துசாமி.

“சரி. ஆனா இப்ப நான் லட்சுமியை தேத்தணுமே. எப்படின்னு தெரியலையே" என்றான் ரங்கசாமி.

“நேத்து என்னாச்சி?" என்றான் முத்து. நடந்ததைச் சொன்னான் ரங்கசாமி

“டே நீ குட் த்து வச்சவண்டா. என்னன்னவோ பாக்குற" என்றான் முத்து.

“அது கிடக்கட்டும், இப்ப என்ன பண்றது?" என்றான்.

“இன்னிக்கும் போயி பேசிட்டு இறேன்" என்றான் முத்து.

“சரி முயற்சி பண்ணிப் பாக்கறேன்" என்றவாறு திரும்பி வீட்டுக்குப் போனான்.

“அத்தே" என்று அழைத்தான் ரங்கசாமி.

“வாப்பா ரங்கா வா. என்ன விஷயம்" என்று வரவேற்றாள் லட்சுமி.

“ஒன்னுமில்ல அத்த சும்மா பாத்துட்டுப் போலாம்னுதான். நேத்து எசகுபிசகா கதவைத் தட்டிட்டேன். மன்னிப்பு கேட்டுட்டுப் போலாம்னு தான்" என்றான் ரங்கசாமி.

“அதுக்கென்ன பரவாயில்ல" என்றாள் லட்சுமி.

“இப்ப ஒன்னும் பிரச்னை இல்லையே உள்ள வரலாமா?" என்றான் ரங்கசாமி.

“வா வா ஒன்னும் பிரச்னை இல்லை" என்று சிரித்தாள் லட்சுமி. உள்ளே சென்று உட்கார்ந்தான் ரங்கசாமி.

“கோவிச்சிக்காதீங்க அத்த. எனக்கும் பொழுது போவலை. சும்மா பேசிட்டு இருக்கலாமேன்னுதான் வந்தேன். நீங்கபூ கட்டிக்கிட்டு இருங்க. நான் சும்மா இப்டி பேசிட்டு இருக்கேன்" என்றான் ரங்கசாமி.

“அதுக்கென்னப்பா. நீ என் பையன் மாதிரி. தாய் தகப்பனில்லாத புள்ளை நீ. உக்காரு வந்துடறேன்" என்று உள்ளேசென்று நீர் மோர் எடுத்து வந்து தந்தாள். குடித்துக் கொண்டே

“அத்த ஒரு விஷயம் கேக்கணும்" என்றான்.

“என்னா?"

“கேட்டா தப்பா எடுத்துக்க மாட்டீங்களே" என்றான்.

“சும்மா கேளுப்பா" என்றாள் லட்சுமி.

“உங்களுக்கு என்னா வயசிருக்கும்" என்று கேட்டான் ரங்கசாமி.

“எனக்கா, அது ஒரு 34 வயசிருக்கும்" என்றாள் லட்சுமி. உண்மையில் அவளது வயது 37.

“பாத்தா தெரியலை அத்தை. உங்களைப் பாத்தா மாறிக்கு அக்கா மாதிரித்தான் இருக்கீங்க. என்ன அதிக பட்சம்போனா 26ன்னு சொல்லலாம்”என்றான் ரங்கசாமி.

“உண்மையாவா சொல்ற?" என்றாள் லட்சுமி.

“நெஜமாத்தான். அவங்க அவங்களுக்கு ஒரு புள்ளை பொறந்தாவே, தளர்ந்து போயிடுவாங்க. நீங்க என்னான்னாஅப்படியே வில்லு மாதிரி இருக்கீங்க" என்றான் ரங்கசாமி.

“நீ போப்பா, தமாசு பண்ற" என்றவாறு உள்ளே சென்றாள் லட்சுமி. உள்ளேயிருந்து லட்சுமியின் குரல் வந்தது.

“ரங்கா, இங்க கொஞ்சம் வாயேன்" என்றாள்.

“என்னத்தை" என்று உள்ளே சென்றான் ரங்கசாமி.

“கொஞ்சம் பரண் மேல ஏறி சாமான் எடுத்து தரியா" என்றாள் லட்சுமி.

“ஏணி?" என்றான் ரங்கசாமி

“அதோ இருக்குபாரு" என்று கையை காண்பித்தாள் லட்சுமி. ஏணியை எடுத்து வைத்து அதில் ஏறினான்
ரங்கசாமி. வேஷ்டியை இறுக்கிக் கட்டிக் கொண்டாலும் அன்று உள் டவுசர் போடாமல் இருந்ததால் ஏணியில் ஏறுவதற்கு வெட்கமாக இருந்தது. வேஷ்டியை கீழே இறக்கிவிட்டுக் கொண்டு ஏணியில் ஏறினான்.

“அங்கே ஒரு புளிடப்பா இருக்குப்பாரு" என்றாள் லட்சுமி.

“எங்க அத்தை" என்றான்.

“வலது புறம்பாரு" என்றாள் லட்சுமி.

“இங்க் நெறய டப்பா இருக்கு. எந்த டப்பா புளி டப்பா" என்றான் ரங்கசாமி.

“மேலே மஞ்சப்பொடி ஒட்டியிருக்கும் பாரு" என்றாள் லட்சுமி.

“எந்த டப்பாவிலயும் மஞ்சப் பொடியைக் காணமே" என்றான் ரங்கசாமி.

“சரி நீ எறங்கு நான் பாக்குறேன்" என்றாள் லட்சுமி. ரங்கசாமி இறங்கினான்

“நான் புடிச்சிக்கறேன் அத்த. நீங்க ஏறுங்க" என்றான்.

“புடிச்சிக்கப்பா. விட்டுடாத" என்றவாறு புடவையை முந்தானையை இழுத்து இறுக்கி இடுப்பில் செருகினாள் லட்சுமி. ரங்கசாமி பார்த்தான். வாழைக் குலையின் கூர்மையாக குத்திட்டுக் கொண்டிருந்தன மார்பகங்கள். ஏணியில் ஏறினாள் லட்சுமி. கீழே இருந்து பார்த்தான்

ரங்கசாமிலட்சுமியின் மார்பகங்கள் கீழே இருந்து பார்க்க இன்னும் அழகாக இருந்தன. அங்கிருந்து
கொண்டே புளி டப்பாவை எடுத்தாள் லட்சுமி. கீழே கொடுத்தாள்.

“இதுதான்" என்றாள். ஒருகையால் ஏணியைப் பிடித்துக் கொண்டு அதை ஒரு கையால் வாங்கினான்
ரங்கசாமி.

“அவ்வளவுதானே இறங்குங்க" என்றான் ரங்கசாமிலட்சுமி இறங்கும் போது ரங்கசாமி ஏணியை வழுக்கினானா, அல்லது லட்சுமி வழுக்கினாளா அல்லது ஏணியே வழுக்கியதா என்று அறிய முடியாமல், வழுக்க, ஒரு கையால் லட்சுமியைப் பிடித்தான் ரங்கசாமி

“ரங்கா புடிப்பா" என்றவாறு லட்சுமி ரங்கசாமி மீது விழுந்தாள். ரங்கசாமி மல்லாக்க உட்கார அவன் மீது சரிந்தாள் லட்சுமி. அவள் மீது ஏணி இறங்கியது. அந்த ஏணியை நிறுத்த வேண்டி ரங்கசாமி லட்சுமியை ஒதுக்கி ஏணியைப் பிடித்தான். ஏணி அவன் மீது சரிந்து அவனைத் தாண்டி இறங்கியது. தன் மீது விழாமல் இருக்க வேண்டி ரங்கசாமி நகர்ந்து லட்சுமி மீது சாய்ந்தான்லட்சுமி கீழே கிடக்க ரங்கசாமி அவள் மீது கிடந்தான்லட்சுமியின் உடல் ரங்கசாமிக்கு இன்பமாக இருந்தது.

“அய்யய்யோ" என்றவாறு லட்சுமி எழுந்தாள். ரங்கசாமி

“மன்னிச்சிக்கோங்க அத்த, தெரியாம விழுந்துட்டேன்" என்றான்.

“நாந்தான் உன் மேல விழுந்துட்டேன்” என்றவாறு நகர, ரங்கசாமி எழுந்து ஏணியை எடுத்தான்லட்சுமி புளி டப்பாவை எடுத்தாள். ரங்கசாமி வெளியே வந்து பூக்கள் அருகில் உட்கார்ந்து கொண்டான்லட்சுமி அங்கு வந்தாள்.

“என்ன ரங்கசாமி,ஏதாச்சும் சாப்பிடறியா?" என்றாள்.

“நீங்க என்ன கொடுத்தாலும் சாப்பிடுறேன்" என்றான் ரங்கசாமி.

“என்ன குடுத்தாலும் சாப்பிடுவியா" என்றாள் லட்சுமி.

“நானே நல்ல சாப்பாட்டுக்கு காஞ்சி போயி இருக்கேன். என் கிட்ட கேக்கறீங்களே" என்றான்.

“இன்னிக்கு நல்லா கத்தரிக்காய் கெடச்சிது. கூட்டு பண்ணியிருக்கேன். சாப்பிடுறியா?" என்றாள் லட்சுமி.

“என் கிட்ட கூட நல்ல நீளமா புடலங்காய் இருக்கு. வேணுமா?" என்றான் ரங்கசாமி.

“என்னப்பா சொல்ற?" என்றாள் லட்சுமி

“என் தோட்டத்தில் புடலங்காய் இருக்கு அத்த. நாளைக்கு வரப்ப எடுத்தாறேன்" என்றான்

“என் கிட்ட ரெண்டு தேங்காய் இருக்கு. முத்திடுச்சி, உன் புடலங்காய் எடுத்தா, தேங்காய் போட்டு கூட்டு பண்ணலாம்" என்றாள் லட்சுமி. அவள் இரட்டை அர்த்தமாகச் சொன்னாளா அல்லது சாதாரணமாகச் சொன்னாளா என்று கண்டுபிடிக்க முடியவில்லை ரங்கசாமியால்.

“அப்புறம் சாப்பிடலாம். இப்ப குளிக்கப்போவீங்களே அத்தை" என்றான் ரங்கசாமி.

“உனக்கெப்படித் தெரியும்?" என்றாள் லட்சுமி

“அதான் நேத்து வந்தேன். குளிச்சிட்டு இருந்தீங்களே" என்றான் ரங்கசாமி.

“ஆமா ஆமா. சரி நான் போய் குளிச்சிட்டு வந்திடுறேன். இங்கயே இரு" என்றாள் லட்சுமி.

“போங்க. நான் இந்த புஸ்தகம் பாத்துகிட்டு இருக்கேன்" என்று ராமசாமியின் கதை புத்தகங்கள் இருந்த இடத்துக்குச் சென்றான்லட்சுமி இன்னொரு புடவையை எடுத்துக் கொண்டு குளியலறைக்குச் சென்றாள்.

சற்று நேரம் கழித்து லட்சுமி குளியலறைக் கதவைத் திறந்து தலையை நீட்டி,

“ரங்கா அந்தப் பாவாடையை எடுத்துத் தாயேன்" என்றாள். ரங்கசாமி மேஜை மீது இருந்த பாவாடையை எடுத்தான். அதை நுனியில் தூக்கியதில் பிரிந்து தொங்கியது. அந்த வெள்ளைப் பாவாடையில் அங்கங்கு திட்டுத் திட்டாக மஞ்சள் கறைகள் இருந்தன.

“அதை பிரிக்காத ரங்கா. மடிச்சிக்குடு" என்றாள் லட்சுமி. அவன் குளியலறைக்குச் சென்று லட்சுமியின் கைகளிடம் அந்த பாவாடையைக் கொடுத்தான். அவன் நின்றிருந்த இடத்தில் தண்ணீர் தேங்கி இருந்தது. அந்தத் தண்ணீரில் கால் நனைந்தது.

“என்ன அத்தை இங்கதண்ணி வந்திருக்கு" என்றான் ரங்கசாமி.

“இங்க ஏதோ ஒட்டை இருக்குப்பா. குளிச்சா அங்க தண்ணி வந்துடுது" என்றாள் லட்சுமி.

“குளியலறைக்குள்ள ஓட்டை இருக்கா. மாமாகிட்ட சொல்லக் கூடாது?" என்றான் ரங்கசாமி. பாவாடையை வாங்கிக் கொண்டே

“அவர் என்ன பண்றாரு. ஓட்டையை சரியா அடைக்க மாட்டேங்குறாறே. என்ன பண்றது?" என்றாள் லட்சுமி.

“நான் வேணா ஓட்டையை அடைக்கவா அத்தை" என்றான் ரங்கசாமி.

“குளிச்சிட்டு உனக்குக் காமிக்கிறேன்" என்றாள் லட்சுமி.

“காமிங்க” என்றவாறு திரும்பியவன் அந்தத் தண்ணீரில் இருந்த பாசத்தில் வழுக்கி விழுந்தான். விழும் போது குளியலறைக் கதவின் மீது கையை ஊன்ற எத்தனிக்க, மூடாத கதவு பட்டென்று திறந்து கொண்டது. ஒரு கையில் பாவாடையும் மறுகை யில் கதவுமாக அங்கு நின்று கொண்டிருந்த லட்சுமி மீது அவன் விழ, அவள் அவனைப் பிடிக்க எத்தனித்து நிறுத்த, அவனது பளு தாங்காமல் அவளும் உட்கார்ந்தாள். அப்போது தான் கவனித்தான் லட்சுமி நிர்வாணமாக இருந்தாள். இவனது எடை தாங்க முடியாமல் அவள் மல்லாக்க கிடக்க, இவனை நிறுத்த கால்களை விரித்தாள். ரங்கசாமியின் வேஷ்டி இதற்குள் கழன்று விட்டதுலட்சுமியின் மார்பகம் அவனது முகத்தில் மோதியது.

“அத்தே" என்றான் ரங்கசாமி.

“ஏ எந்திரிப்பா" என்றாள். அவன் எழுந்தான். அவள் இவனை எழுப்ப அவனை தோளில் கை கொடுத்து தூக்க முயன்றாள். அவளை நிர்வாணமாகப் பார்த்ததினால், அவனது குறி விரைத்து நின்று கொண்டிருந்ததை உணர்ந்தன். அவளால் அவனை சரியாக தூக்க முடியாததால், வழுக்கி மீண்டும் விழுந்தான். அப்படி விழும் போது, அவனது குறி, அவள் கால்களை விரித்து வைத்திருந்ததால், அவளது குறிக்குள் வழுக்கிக் கொண்டு சென்றதை உணர்ந்தான். ஆஆ என்றாள் லட்சுமி. அவளது விரித்த கால்களுக்குள் கிடந்த ரங்கசாமி மீண்டும் எழ மீண்டும் வழுக்க மீண்டும் அவனது குறி அவளது குறிக்குள் சென்றது.

“ஆ ஆஆ" என்று உதட்டைக் கடித்தாலும், தன் இரு கைகளாலும் ரங்கசாமியை வலுக்கட்டாயமாகத் தள்ளினாள் லட்சுமி. உருண்டு நகர்ந்தான் ரங்கசாமி

“அத்தே தெரியாமப் பண்ணிட்டேன் அத்தை மன்னிச்சிடுங்க" என்றான்.

“உள்ளே ஜான் போயிருச்சி, முழம் போனால் என்ன? வாடா ரங்கா. ஆனா பண்ணா சரியாப் பண்ணு" என்றாள் லட்சுமி. இதைத்தானே எதிர்பார்த்துக் கொண்டிருந்தான் ரங்கசாமி.